Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.36.2021.2.MAZ
z 4 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 lutego 2021 r. (data wpływu – 26 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z 24 marca 2021 r. (data wpływu – 29 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie możliwości zwolnienia od akcyzy piwa produkowanego w roku kalendarzowym w ilości 200 000 hl – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie możliwości zwolnienia od akcyzy piwa produkowanego w roku kalendarzowym w ilości 200 000 hl. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 24 marca 2021 r. (data wpływu – 29 marca 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 17 marca 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.36.2021.1.MAZ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – firma AX Sp. z o.o. zs. w CDF (dalej także jako: „Spółka”), wpisana do rejestru przedsiębiorców w Sądzie Rejonowym w Y. Wydział Gospodarczy, KRS pod numerem …., prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji piwa zakupionego w browarach oraz usługowym rozlewie piwa oraz napojów alkoholowych i bezalkoholowych.

W myśl ustawy z dnia 06.12.2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r., z późn. zm.), Spółka zgodnie z art. 94 ust. 2 jest producentem piwa w zakresie rozlewu. Spółka jest płatnikiem podatku akcyzowego.

Stosownie do obowiązujących przepisów produkcja odbywa się w składzie podatkowym. Aktualnie Spółka korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego stosownie do treści § 13 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. poz. 430 i 1440, z późn. zm.). Na wszelki wypadek Spółka informuje, iż dysponuje indywidualną interpretacją podatkową w zakresie możliwości korzystania z tegoż zwolnienia z dnia 31.07.2018 r.

Spółka – jak już wyżej wspomniała – piwo do swojej działalności, kupuje w browarach luzem w procedurze zawieszonego poboru podatku akcyzowego na podstawie pisemnej umowy, bo trudno sobie wyobrazić inną formę współpracy aniżeli pisemna umowa. W ramach swojej działalności gospodarczej, jako producent piwa, Spółka produkuje do 200 000 hl piwa w skali roku kalendarzowego.

Oprócz wskazanej wyżej podstawowej działalności gospodarczej, Spółka realizuje usługowy rozlew piwa na rzecz innych samodzielnych podmiotów gospodarczych. W ramach usługi rozlewu piwa na rzecz innego podmiotu Spółka wykorzystując swój park maszynowy, wykonuje usługę rozlewu piwa dostarczonego przez zleceniodawcę, w opakowania zleceniodawcy, który następnie odbiera wyrób gotowy (piwo) i we własnym zakresie oraz na własne ryzyko wprowadza je na rynek.

W uzupełnieniu wniosku z 24 marca 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że:

• jest prawnie i ekonomicznie niezależny od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;
• posiada miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;
• nie wytwarza piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.
  
  

Wnioskodawca podał również, że piwo rozlewane usługowo, wytwarzane przez innych producentów, przemieszcza w 2 wariantach:

• od jednych producentów do składu podatkowego Wnioskodawcy w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, a po rozlaniu to piwo zostaje przemieszczone między Wnioskodawcą i podmiotem wytwarzającym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy,
• od innych producentów do składu podatkowego Wnioskodawcy z zapłaconym podatkiem akcyzowym.
  
  

Wnioskodawca ma świadomość, że ilość piwa przemieszczana poza procedurą zawieszenia poboru podatku akcyzowego wchodzi do limitu produkcji piwa, o którym mowa w § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. poz. 430, ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy uwzględniając regulację wynikającą z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2020 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z dnia 23 marca 2018 r., poz. 608, z późn. zm.) poprzez dodanie § 13 ust. 2a, [Wnioskodawca] może korzystać ze zwolnienia od akcyzy na dotychczasowych zasadach?

Zdaniem Wnioskodawcy, wprowadzona z dniem 01.01.2021 r. zmiana rozporządzenia poprzez dodanie § 13 ust. 2a odnosi się li tylko do podatników, którzy wyłącznie rozlewają piwo wytworzone przez innych producentów. Zdaniem Spółki dotyczy to podmiotów świadczących wyłącznie usługi w zakresie rozlewu piwa wytworzonego przez innych producentów. I jest to chyba naturalne, że do takich podmiotów nie można stosować przepisu ust. 1 albowiem taki podmiot nie jest podatnikiem produkującym piwo w rozumieniu ust. 1, a więc nie może realizować zwolnienia przez obniżenie należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia. Zadaniem tego podmiotu, biorąc pod uwagę literalne brzmienie ust. 2a, jest tylko i wyłącznie rozlew piwa wytworzonego przez innych producentów. Innymi słowy – świadczy wyłącznie usługę, względnie usługi, w zakresie rozlewu piwa wytworzonego przez innych producentów. Otrzymuje uzgodnione wynagrodzenie za wykonaną usługę i na tym kończy się jego rola.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca w ramach swojej działalności:

• dokonuje zakupów piwa luzem z innych browarów, dokonuje ich rozlewu we własne opakowania, a następnie dokonuje ich sprzedaży we własnym zakresie pod swoimi markami,
• świadczy także usługi w zakresie rozlewu piwa na rzecz podmiotów trzecich, w miarę posiadania wolnych mocy produkcyjnych.
  
  

W tym stanie rzeczy, zdaniem Spółki, cytowana na wstępie zmiana rozporządzenia nie wpływa na dotychczasową działalność Spółki, a co za tym idzie Spółka może dalej korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w § 13 ust. 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2020 r., poz. 722, ze zm.; dalej jako: „ustawa”), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Pod pozycją 13 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2203 00, zostało wymienione piwo otrzymywane ze słodu.

W załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG, pod pozycją 13 wymienione zostały wyroby o kodzie CN 2203 00 – piwo otrzymywane ze słodu.

W myśl art. 94 ust. 1 ustawy, piwem w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby objęte pozycją CN 2203 00 oraz wszelkie wyroby zawierające mieszaninę piwa z napojami bezalkoholowymi, objęte pozycją CN 2206 00, jeżeli rzeczywista objętościowa moc alkoholu w tych wyrobach przekracza 0,5% objętości.

Produkcją piwa w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie piwa, a także jego rozlew – art. 94 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…) – art. 13 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 roku w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2018 r., poz. 2525, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie” lub „rozporządzenie w sprawie zwolnień od akcyzy”), zwalnia się od akcyzy podatników produkujących piwo, którzy w roku kalendarzowym wyprodukowali do 200 000 hl piwa – w wysokości 50% kwoty akcyzy obliczonej z zastosowaniem stawki akcyzy określonej w art. 94 ust. 4 ustawy.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest realizowane przez obniżenie należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia – § 13 ust. 2 rozporządzenia.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, którzy wyłącznie rozlewają piwo wytworzone przez innych producentów – § 13 ust. 2a rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy.

W myśl § 13 ust. 3 rozporządzenia, przepis ust. 1 stosuje się do podatników:

• prawnie i ekonomicznie niezależnych od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;
• posiadających miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;
• niewytwarzających piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.
  
  

Przy obliczaniu limitu produkcji określonego dla zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, podatnicy rozlewający piwo nie uwzględniają ilości rozlanego piwa wytworzonego przez innych producentów, przemieszczonego od tych producentów do podmiotu rozlewającego piwo w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli piwo to po rozlaniu zostało przemieszczone między podmiotem dokonującym jego rozlewu i podmiotem wytwarzającym piwo w tej procedurze – § 13 ust. 5a rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca we własnym składzie podatkowym produkuje (rozlewa) piwo zakupione luzem w innych browarach, w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Spółka produkuje (rozlewa) do 200 000 hl piwa w skali roku kalendarzowego. Ponadto Wnioskodawca realizuje usługowy rozlew piwa na rzecz innych samodzielnych podmiotów gospodarczych. Piwo jest rozlewane do opakowań zleceniodawcy, który odbiera wyrób gotowy i na własne ryzyko wprowadza go na rynek. Usługowo rozlewane piwo dla innych podmiotów wytwarzających to piwo jest przemieszczane w dwóch wariantach: pierwszy – od producentów do składu podatkowego Wnioskodawcy w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, a po rozlaniu piwo zostaje przemieszczone między Wnioskodawcą i podmiotem wytwarzającym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy; drugi – od producentów do składu podatkowego Wnioskodawcy z zapłaconym podatkiem akcyzowym.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy możliwości zwolnienia od akcyzy piwa produkowanego (rozlewanego) w roku kalendarzowym w ilości 200 000 hl.

Dla możliwości skorzystania ze zwolnienia od akcyzy na podstawie § 13 ust. 1 rozporządzenia kluczowe jest, aby ilość piwa wyprodukowanego w roku kalendarzowym nie przekroczyła limitu 200 000 hl. Przy tym podmiot wytwarzający piwo powinien charakteryzować się niezależnością od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo, spełniając warunki tej niezależności wskazane w § 13 ust. 3 rozporządzenia.

Z dniem 1 stycznia 2021 r. do rozporządzenia – na mocy § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 18 grudnia 2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2020 r., poz. 2381; dalej jako: „rozporządzenie zmieniające”) – w § 13 zostały dodane ust. 2a i 5a, dotyczące podatników rozlewających usługowo piwo wytworzone przez innych producentów. Przepis § 13 ust. 2a rozporządzenia wskazuje, że § 13 ust. 1 rozporządzenia nie stosuje się do podatników, którzy wyłącznie rozlewają piwo wytworzone przez innych producentów. Natomiast przepis § 13 ust. 5a rozporządzenia precyzuje, że limit 200 000 hl piwa wyprodukowanego w roku kalendarzowym nie obejmuje piwa wytworzonego przez innych producentów, które jest usługowo rozlewane przez podatnika, z tym zastrzeżeniem, że przemieszczenie piwa od producentów do podmiotu rozlewającego i z powrotem po rozlaniu tego piwa, musi odbywać się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Mając na uwadze powyższe zmiany rozporządzenia należy pamiętać, że jak stanowi § 2 rozporządzenia zmieniającego, w przypadku piwa wyprodukowanego do dnia poprzedzającego dzień wejścia w życie niniejszego rozporządzenia przy obliczaniu limitu produkcji, o którym mowa w § 13 ust. 1 rozporządzenia zmienianego w § 1, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Odnosząc wskazane przepisy do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego zauważyć należy, że jak podała Spółka, w skali roku kalendarzowego produkcja piwa u Wnioskodawcy nie przekracza 200 000 hl. Przy tym mając na uwadze brzmienie § 2 rozporządzenia zmieniającego, do 31 grudnia 2020 r. limit 200 000 hl piwa należało obliczać jako łączną ilość piwa zakupionego i rozlanego przez Spółkę na własny rachunek oraz piwa rozlewanego usługowo na rzecz innych podmiotów, którzy to piwo wytworzyli. W tej sytuacji bez znaczenia pozostawała kwestia, czy piwo do usługowego rozlewu było przemieszczane od podmiotu zlecającego do Wnioskodawcy oraz z powrotem po rozlaniu, w procedurze zawieszenia poboru czy poza tą procedurą.

Z kolei począwszy od 1 stycznia 2021 r., w związku z wejściem w życie przepisu § 13 ust. 5a rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy, limit 200 000 hl piwa nie obejmuje piwa rozlewanego przez Spółkę usługowo, na rzecz podmiotów, które to piwo wytworzyły, w sytuacji, gdy przemieszczanie piwa, od podmiotu zlecającego rozlew do Spółki oraz z powrotem po rozlaniu do wytwórcy, odbywa się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Natomiast rozlewane usługowo przez Spółkę piwo, które jest przemieszczane – od podmiotu zlecającego rozlew do Spółki oraz z powrotem po rozlaniu do wytwórcy – poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, z zapłaconą akcyzą, będzie uwzględniane w limicie produkcji 200 000 hl, określonym dla zwolnienia, o którym mowa w § 13 ust. 1 rozporządzenia.

Zauważyć ponadto należy, że w opisie stanu faktycznego – odwołując się do konieczności uwzględnienia w limicie produkcji także piwa przemieszczanego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy – Wnioskodawca wskazał na przepisy rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Rozporządzenie to zostało jednak uchylone z dniem 1 stycznia 2019 r., w związku z wejściem w życie rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy. Przy czym wymieniony przez Wnioskodawcę przepis § 13 ust. 1 uchylonego rozporządzenia (o treści obowiązującej od 1 stycznia 2018 r.) miał identyczne brzmienie jak § 13 ust. 1 rozporządzenia, które obowiązuje. Natomiast przepisy § 13 ust. 2a i 5a rozporządzenia obowiązują od 1 stycznia 2021 r. Zatem jak wynika z § 2 rozporządzenia zmieniającego, do 31 grudnia 2020 r. ilość piwa rozlewanego usługowo należało uwzględniać w limicie 200 000 hl piwa (uprawniającym do zastosowania zwolnienia od akcyzy), bez względu na to, czy transport tego piwa między zleceniodawcą rozlewu a Wnioskodawcą odbywał się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy czy też poza procedurą.

Wnioskodawca podał również w opisie stanu faktycznego, że jest prawnie i ekonomicznie niezależny od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo, posiada miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa, a także nie wytwarza piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.

Reasumując należy zgodzić się ze zdaniem Wnioskodawcy, że dodanie od 1 stycznia 2021 r. w § 13 rozporządzenia nowego ust. 2a nie wpływa na dotychczasową działalność Spółki. Zgodnie z literalnym brzmieniem tego przepisu, znajduje on bowiem zastosowanie tylko do tych podatników, którzy wyłącznie rozlewają piwo wytworzone przez innych producentów, co w przypadku Spółki nie ma miejsca. Zatem w tych okolicznościach jakie zostały przedstawione we wniosku, Spółka może korzystać ze zwolnienia od akcyzy dla piwa produkowanego w roku kalendarzowym w ilości nie przekraczającej 200 000 hl, przy uwzględnieniu wskazanych powyżej sposobów liczenia limitu produkcji w okresie do 31 grudnia 2020 r. i od 1 stycznia 2021 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawców. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawcy, w treści składanego wniosku, kształtują jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.