2021.05.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB1-3.4010.100.2021.1.MBD

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.100.2021.1.MBD
z 4 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lutego 2021 r. (data wpływu 3 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

w odniesieniu do środków trwałych, wprowadzonych do Ewidencji przed 1 stycznia 2021 r., których wartość początkowa zostanie podwyższona w następstwie ulepszenia dokonanego w 2021 r. i później, Wnioskodawca nadal będzie mógł stosować obniżone stawki amortyzacyjne w odniesieniu do środków trwałych, do których już stosuje obniżone stawki amortyzacyjne (zaczął je stosować przed 2021 r.) – jest prawidłowe,
w odniesieniu do środków trwałych, wprowadzonych do Ewidencji przed 1 stycznia 2021 r., których wartość początkowa zostanie podwyższona w następstwie ulepszenia dokonanego w 2021 r. i później, Wnioskodawca będzie mógł zastosować obniżenie stawki amortyzacyjnej, jeżeli w stosunku do nich jeszcze nie zastosował obniżonych stawek amortyzacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

w odniesieniu do środków trwałych, wprowadzonych do Ewidencji przed 1 stycznia 2021 r., których wartość początkowa zostanie podwyższona w następstwie ulepszenia dokonanego w 2021 r. i później, Wnioskodawca nadal będzie mógł stosować obniżone stawki amortyzacyjne w odniesieniu do środków trwałych, do których już stosuje obniżone stawki amortyzacyjne (zaczął je stosować przed 2021 r.),
w odniesieniu do środków trwałych, wprowadzonych do Ewidencji przed 1 stycznia 2021 r., których wartość początkowa zostanie podwyższona w następstwie ulepszenia dokonanego w 2021 r. i później, Wnioskodawca będzie mógł zastosować obniżenie stawki amortyzacyjnej, jeżeli w stosunku do nich jeszcze nie zastosował obniżonych stawek amortyzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Główną działalnością Spółki Akcyjnej (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „CSP”), z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest produkcja i sprzedaż wyrobów chemicznych. Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”). Wnioskodawca posiada trzy zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE: z 23 maja 2014 r. (zmienione decyzją z 21 lipca 2015 r. w zakresie terminu utworzenia nowych miejsc pracy), z 30 czerwca 2014 r. i z 30 grudnia 2015 r.

CSP jest obecnie jedynym w Polsce, a drugim w Europie, producentem sody kalcynowanej ciężkiej i lekkiej. Produkuje także sól warzoną mokrą i suchą. Na rodzinnym rynku, Wnioskodawca jest największym wytwórcą tego asortymentu, pod znaną marką konsumencką: X. W portfolio CSP znajdują się także inne wyroby chemiczne - soda oczyszczona, chlorek wapnia, hopkalit, mieszanki solne, peklosól oraz tabletki solne.

W stosunku do środków trwałych i wartości niematerialnych obecnie ujętych w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „Ewidencja”) dla celów podatkowych, Wnioskodawca zasadniczo dokonuje odpisów amortyzacyjnych metodą liniową przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącego Załącznik nr 1 do ustawy o CIT (dalej: „Wykaz”).

CSP w przeszłości dokonywała ulepszeń używanych już środków trwałych, także tych w stosunku do których zastosowała obniżenie stawek amortyzacyjnych. Ulepszenia powodowały zwiększenie wartości początkowej środków trwałych ujętych w Ewidencji. Ulepszenia takie będą też oczywiście dokonywane w przyszłości i mogą dotyczyć zarówno takich środków trwałych, w stosunku do których już jest stosowana obniżona stawka amortyzacyjna, jak i takich, w stosunku do których Wnioskodawca nie zastosował obniżonych stawek. Podwyższenie wartości początkowej zostanie wpisane do Ewidencji po 1 stycznia 2021 r.

Ustawodawca w ramach nowelizacji CIT wprowadził przepis, zgodnie z którym przyjęto ograniczenia dotyczące modyfikowania stawek amortyzacyjnych w stosunku do środków trwałych wykorzystywanych przez podatników w działalności, z której dochody podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Na potrzeby niniejszego wniosku o interpretację, CSP pyta o środki trwałe używane w SSE, które zostały wprowadzone do Ewidencji przed 1 stycznia 2021 r. i będą nadal wykorzystywane do prowadzenia działalności w SSE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w odniesieniu do środków trwałych, wprowadzonych do Ewidencji przed 1 stycznia 2021 r., których wartość początkowa zostanie podwyższona w następstwie ulepszenia dokonanego w 2021 r. i później, Wnioskodawca nadal będzie mógł stosować obniżone stawki amortyzacyjne w odniesieniu do środków trwałych, do których już stosuje obniżone stawki amortyzacyjne (zaczął je stosować przed 2021 r.)?
Czy w odniesieniu do środków trwałych, wprowadzonych do Ewidencji przed 1 stycznia 2021 r., których wartość początkowa zostanie podwyższona w następstwie ulepszenia dokonanego w 2021 r. i później, Wnioskodawca będzie mógł zastosować obniżenie stawki amortyzacyjnej, jeżeli w stosunku do nich jeszcze nie zastosował obniżonych stawek amortyzacyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Niezależnie od tego, że wartość początkowa środka trwałego zostanie zwiększona w 2021 r. lub później w następstwie ulepszenia, Wnioskodawca nadal będzie mógł stosować obniżoną stawkę amortyzacyjną do podwyższonej wartości początkowej, w szczególności będzie mógł zastosować taką stawkę amortyzacyjną do samej wartości ulepszenia, jeżeli dotyczy ono całkowicie już zamortyzowanego środka trwałego.
Niezależnie od tego, że wartość początkowa środka trwałego zostanie zwiększona w 2021 r. lub później w następstwie ulepszenia, Wnioskodawca będzie mógł zacząć stosować obniżoną stawkę amortyzacyjną do podwyższonej wartości początkowej, w szczególności będzie mógł zastosować taką stawkę amortyzacyjną do samej wartości ulepszenia, jeżeli dotyczy ono całkowicie już zamortyzowanego środka trwałego, nawet jeżeli w odniesieniu do danego środka trwałego nie stosował wcześniej obniżonej stawki amortyzacyjnej.

Uzasadnienie przedstawione jako wspólne w odniesieniu do pytania 1 i pytania 2

Artykuł 16i ust. 5 ustawy o CIT stanowi, że podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnicy mogą stosować stawki amortyzacyjne w przedziale mieszczącym się pomiędzy stawkami określonymi w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącymi górną ich granicę a wartością ustaloną na najniższym poziome, tj. w praktyce równą zero. Jednocześnie cytowany powyżej przepis nie wprowadza jakichkolwiek ograniczeń w zakresie modyfikowania (tj. zwiększenia lub dalszego zmniejszania) uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej, jednakże w żadnym przypadku wartość nowej zmodyfikowanej stawki nie może przekroczyć wartości stawki wykazanej w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. Wnioskodawca przy tym wskazuje, że jedyne ograniczenia wprowadzone przez ustawodawcę w omawianym zakresie dotyczą momentu, od którego podatnik może dokonać zmiany stosowanych stawek amortyzacyjnych, określonego jako pierwszy miesiąc każdego następnego roku podatkowego. W praktyce oznacza to, że zmiana stawek amortyzacyjnych według zasad wskazanych powyżej może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego, nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.

Mając na uwadze powyższe, stawki amortyzacyjne mogą być zmieniane i ustalane na dowolnym poziomie pod warunkiem, że ich wysokość nie przekroczy wartości określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, przy czym jak wskazano powyżej zmiana ich wysokości może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.

Przepisy ustawy o CIT, nie wprowadzają w tym zakresie żadnych specjalnych regulacji dotyczących środków trwałych, których wartość początkowa jest podwyższana w następstwie ulepszenia.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o CIT, wydatki kwalifikowane są jako skutkujące ulepszeniem czyli zwiększające wartość początkową środka trwałego, o ile powodują wzrost wartości użytkowej środka trwałego w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Wydatki zaś o charakterze ulepszenia, to wydatki poniesione ma przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację środka trwałego.

Środek trwały może przy tym zostać ulepszony nie tylko w trakcie dokonywania jego amortyzacji. Do ulepszenia może również dojść w momencie, gdy jest on już całkowicie zamortyzowany, ale nadal jest używany. Efektem ulepszenia jest w takiej sytuacji dalsze naliczanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej powiększonej o kwotę dokonanego ulepszenia. Jednocześnie suma wszystkich odpisów amortyzacyjnych nie może przekroczyć podwyższonej wartości początkowej.

W szczególności więc, obniżona już przez podatnika stawka amortyzacyjna może być stosowana do wartości ulepszenia, które podwyższa już amortyzowaną z użyciem obniżonej stawki amortyzacyjnej wartość początkową lub do wartości ulepszenia, które „stanowi” wartość początkową środka trwałego, który został już wcześniej całkowicie zamortyzowany z zastosowaniem obniżonej stawki amortyzacyjnej.

Także nowelizacja CIT nie wprowadza w tym zakresie żadnych szczególnych regulacji w zakresie ulepszeń dotyczących środków trwałych wykorzystywanych przez podatników w działalności, z której przychody podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma w szczególności żadnych przesłanek prawnych, logicznych, celowościowych, ani jakichkolwiek innych, przemawiających za tym, aby podwyższenie wartości początkowej używanego już przez podatnika środka trwałego, o wartość ulepszenia tego środka, i zwiększenie w Ewidencji wartości tego środka, uznać za wprowadzenie do Ewidencji środka trwałego.

Jest to istotne w kontekście brzmienia przepisu art. 14 nowelizacji CIT, który stanowi, że przepisy art. 16i ust. 8 ustawy o CIT, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą (a więc w szczególności wprowadzenie zakazu obniżania i podwyższania stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych wykorzystywanych w działalności, z której przychody są zwolnione od podatku dochodowego), stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych po dniu 31 grudnia 2020 r.

Przywołując brzmienie nowego przepisu ustawy o CIT, przepisów art. 16i ust. 4 i 5 nie stosuje się do środków trwałych wykorzystywanych przez podatników w działalności, z której dochody podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym - w okresie korzystania z takiego zwolnienia.

Ergo, w szczególności nie można dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu dla środków trwałych wykorzystywanych w SSE w czasie korzystania ze zwolnienia, ale zakaz stosowania obniżonych stawek dotyczy wyłącznie nowych środków trwałych, wprowadzanych do Ewidencji od 1 stycznia 2021 r. Nie zaś środków trwałych wykorzystywanych już przez podatnika i widniejących w Ewidencji na dzień wejścia w życie przepisu art. 16i ust. 8 ustawy o CIT.

Konkludując, CSP będzie mogła nadal stosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do tych środków trwałych, które były i są amortyzowane z uwzględnieniem obniżonych stawek amortyzacyjnych, w przypadku podwyższenia wartości początkowej tych środków trwałych w następstwie ulepszenia środka trwałego w rozumieniu podatkowym.

Nie ma także przeciwwskazań ku temu, aby Wnioskodawca mógł zastosować obniżone stawki amortyzacyjne do środków trwałych widniejących w Ewidencji przed 1 stycznia 2021 r., ulepszanych po tej dacie, nawet jeżeli jeszcze nie stosował w odniesieniu do nich obniżonych stawek amortyzacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, z późn. zm. dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim, a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo - skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, jego zabezpieczenie lub zachowanie.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zasady dotyczące dokonywania odpisów z tytułu zużycia środków trwałych (odpisów amortyzacyjnych) zawarte zostały w art. 16a - 16m ww. ustawy.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obniżenia kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w dłuższym okresie. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie Stawek Amortyzacyjnych.

Jak stanowi art. 16f ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

W myśl art. 16f ust. 3 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

W myśl art. 16g ust. 13 ustawy o CIT, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 16h ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Dodatkowo zauważyć należy, że zgodnie z art. 16h ust. 4 ustawy o CIT, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego.

Jak stanowi art. 16i ust. 1 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie zaś do art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Powołany przepis nie zabrania obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki, t.j. jej zmniejszenia począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo jej zmniejszenia bądź zwiększenia uprzednio obniżonej począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Podatnik ma więc możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Zmiana stawek amortyzacyjnych przewidziana w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, pomimo że nie została ograniczona przez ustawodawcę żadnym limitem, powinna być dokonywana z uwzględnieniem pozostałych przepisów ustawy. Zatem ww. przepis umożliwił podatnikom obniżanie stawek amortyzacyjnych, nie określając przy tym szczegółowych zasad tego procesu, za wyjątkiem określenia terminów, w których może do tych zmian dojść (czyli począwszy od miesiąca wprowadzenia do ewidencji lub od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego) oraz w przypadku stosowania dla tych środków trwałych odpisów amortyzacyjnych metodą liniową.

Jednocześnie, zauważyć należy, że od 1 stycznia 2021 r. weszły w życie nowe przepisy dot. m.in. art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123), do art. 16i został dodany nowy ustęp 8, zgodnie z którym przepisów ust. 4 i 5 nie stosuje się do środków trwałych wykorzystywanych przez podatników w działalności, z której dochody podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym - w okresie korzystania z takiego zwolnienia.

Przy czym, stosownie do art. 14 ustawy zmieniającej z 28 listopada 2020 r. przepisy m.in. art. 6i ust. 8 i art. 16j ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych po dniu 31 grudnia 2020 r.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że główną działalnością Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż wyrobów chemicznych. Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W stosunku do środków trwałych i wartości niematerialnych obecnie ujętych w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych dla celów podatkowych, Wnioskodawca zasadniczo dokonuje odpisów amortyzacyjnych metodą liniową przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącego Załącznik nr 1 do ustawy o CIT.

W stosunku do niektórych (wybranych) środków trwałych Wnioskodawca dokonał obniżenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu, zgodnie z zasadami przewidzianymi w ustawie o CIT. W przyszłości Spółka nie wyklucza modyfikowania tak obniżonych stawek amortyzacyjnych poprzez ich podwyższanie lub obniżanie w odniesieniu do środków trwałych ujętych w Ewidencji przed 1 stycznia 2021 r., nadal oczywiście w granicach dopuszczalnych ustawą o CIT. Spółka w przeszłości dokonywała ulepszeń używanych już środków trwałych, także tych w stosunku do których zastosowała obniżenie stawek amortyzacyjnych. Ulepszenia powodowały zwiększenie wartości początkowej środków trwałych ujętych w Ewidencji. Ulepszenia takie będą też oczywiście dokonywane w przyszłości i mogą dotyczyć zarówno takich środków trwałych, w stosunku do których już jest stosowana obniżona stawka amortyzacyjna, jak i takich, w stosunku do których Wnioskodawca nie zastosował obniżonych stawek. Podwyższenie wartości początkowej zostanie wpisane do Ewidencji po 1 stycznia 2021 r. Środki trwałe używane w SSE, które zostały wprowadzone do Ewidencji przed 1 stycznia 2021 r. będą nadal wykorzystywane do prowadzenia działalności w SSE.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, pojawiły się po stronie Wnioskodawcy wątpliwości, czy:

-w odniesieniu do środków trwałych, wprowadzonych do Ewidencji przed 1 stycznia 2021 r., których wartość początkowa zostanie podwyższona w następstwie ulepszenia dokonanego w 2021 r. i później, Wnioskodawca nadal będzie mógł stosować obniżone stawki amortyzacyjne w odniesieniu do środków trwałych, do których już stosuje obniżone stawki amortyzacyjne (zaczął je stosować przed 2021 r.),

w odniesieniu do środków trwałych, wprowadzonych do Ewidencji przed 1 stycznia 2021 r., których wartość początkowa zostanie podwyższona w następstwie ulepszenia dokonanego w 2021 r. i później, Wnioskodawca będzie mógł zastosować obniżenie stawki amortyzacyjnej, jeżeli w stosunku do nich jeszcze nie zastosował obniżonych stawek amortyzacyjnych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, ustawodawca jasno określił, kiedy może nastąpić obniżenie stawki Wykazu, stwierdzając, że zmiany stawki w odniesieniu do:

środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji – dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji;
środków pozostających już w ewidencji – dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Oznacza to że, obniżenie stawek amortyzacyjnych przy stosowaniu metody liniowej może zostać dokonane począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji lub od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego, przy czym przez słowo „następny” należy rozumieć każdy następny po obecnym (bieżącym) roku podatkowym.

Jednocześnie, mając na względzie przepis art. 16i ust. 8 ustawy o CIT, który obowiązuje od 1 stycznia 2021 r. oraz fakt, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej i korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym, wskazać należy, że przepis art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, nie będzie stosowany do środków trwałych wykorzystywanych przez podatników w działalności, z której dochody podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym - w okresie korzystania z takiego zwolnienia. Jednakże, wyłączenie to dotyczy środków trwałych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych po 31 grudnia 2020 r. Natomiast, w przedmiotowej sprawie obniżenie stawek amortyzacji podatkowej zostałoby dokonane od 1 stycznia 2021 r. tylko w stosunku do tych środków trwałych, również całkowicie zamortyzowanych, które zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych do dnia 31 grudnia 2020 r.

Zatem biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że:

niezależnie od tego, że wartość początkowa środka trwałego zostanie zwiększona w 2021 r. lub później w następstwie ulepszenia, Wnioskodawca nadal będzie mógł stosować obniżoną stawkę amortyzacyjną do podwyższonej wartości początkowej, w szczególności będzie mógł zastosować taką stawkę amortyzacyjną do samej wartości ulepszenia, jeżeli dotyczy ono całkowicie już zamortyzowanego środka trwałego,
niezależnie od tego, że wartość początkowa środka trwałego zostanie zwiększona w 2021 r. lub później w następstwie ulepszenia, Wnioskodawca będzie mógł zacząć stosować obniżoną stawkę amortyzacyjną do podwyższonej wartości początkowej, w szczególności będzie mógł zastosować taką stawkę amortyzacyjną do samej wartości ulepszenia, jeżeli dotyczy ono całkowicie już zamortyzowanego środka trwałego, nawet jeżeli w odniesieniu do danego środka trwałego nie stosował wcześniej obniżonej stawki amortyzacyjnej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

w odniesieniu do środków trwałych, wprowadzonych do Ewidencji przed 1 stycznia 2021 r., których wartość początkowa zostanie podwyższona w następstwie ulepszenia dokonanego w 2021 r. i później, Wnioskodawca będzie mógł zastosować obniżenie stawki amortyzacyjnej, jeżeli w stosunku do nich jeszcze nie zastosował obniżonych stawek amortyzacyjnych, należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin