2021.03.31 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.44.2021.3.PM
z 31 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 lutego 2021 r. (data wpływu 1 lutego 2021 r.) uzupełnionym pismem z 25 marca 2021 r. (data wpływu 25 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

nieuznania Zbywanych Składników Majątku jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa niepodlegającej opodatkowaniu – jest prawidłowe,
zwolnienia od podatku sprzedaży prawa własności działek zabudowanych – jest prawidłowe,
zwolnienia od podatku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek zabudowanych – jest prawidłowe,
możliwości skorzystania z opcji opodatkowania sprzedaży prawa własności oraz prawa użytkowania wieczystego działek zabudowanych – jest prawidłowe,
opodatkowania sprzedaży ruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

1 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie: nieuznania Zbywanych Składników Majątku jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa niepodlegającej opodatkowaniu, zwolnienia od podatku sprzedaży prawa własności działek zabudowanych, zwolnienia od podatku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek zabudowanych, możliwości skorzystania z opcji opodatkowania sprzedaży prawa własności oraz prawa użytkowania wieczystego działek zabudowanych, opodatkowania sprzedaży ruchomości.

Wniosek został uzupełniony 25 marca 2021 r. o wniesienie dodatkowej opłaty oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na dzień złożenia Wniosku Upadły jest spółką w upadłości likwidacyjnej. Upadły jest spółką prawa handlowego posiadającą na terytorium Polski miejsce siedziby i zarządu, oraz podlegającą na terytorium Polski nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku CIT. Na dzień złożenia wniosku, Upadły jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W ramach postępowania upadłościowego powołano S do pełnienia funkcji syndyka (dalej: „Syndyk”). Syndyk ma za zadanie przeprowadzić sprzedaż majątku Upadłego. Przedmiotem niniejszego wniosku jest zatem ustalenie, czy odpłatne zbycie majątku Upadłego („Transakcja”) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług („podatek VAT”).

Upadły był podmiotem, działającym w branży, która została w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) sklasyfikowana jako: produkcja olejów i pozostałych tłuszczów płynnych. Spółka funkcjonowała w sektorze przemysłu paliwowego (produkcja podstawowych chemikaliów organicznych). Jako główny przedmiot działalności Spółka zakładała produkcję olejów, estrów metylowych, potocznie zwanych biopaliwami. W tym celu Spółka od roku 2008 budowała zakład produkcyjny. W roku 2012 Spółka otrzymała pozwolenie na użytkowanie w zakresie produkcji. Sytuacja finansowa Spółki nigdy nie pozwoliła na uruchomienie produkcji w pełnym planowanym zakresie. W konsekwencji Spółka wydzierżawiła zakład produkcyjny firmie zewnętrznej. Produkcja (…) nigdy nie została uruchomiona na skalę produkcyjną.

Przedmiotem Transakcji będą składniki majątku należące do Upadłego, na które składają się: nieruchomości gruntowe zabudowane („Nieruchomość”) oraz ruchomości („Ruchomości”). Na potrzeby wniosku Nieruchomość oraz Ruchomości razem będą zwane „Zbywanymi Składnikami Majątku”.

Do Nieruchomości zaliczają się następujące nieruchomości gruntowe:

działka ewidencyjna nr 1
działka ewidencyjna nr 2
działka ewidencyjna nr 3
działka ewidencyjna nr 4
działka ewidencyjna nr 5
działka ewidencyjna 6
działka ewidencyjna 7
działka ewidencyjna 8.

Łączny obszar nieruchomości gruntowych, należących do Nieruchomości wynosi (…) ha.

Nieruchomość składa się więc z 8 działek geodezyjnych o łącznym obszarze (…) ha, stanowiąca funkcjonalną i przestrzenną całość. Działki mają kształt regularny, teren płaski.

Prawo własności działek 1-7 należy do Spółki, natomiast prawo własności działki nr 8 przysługuje Gminie, a użytkownikiem wieczystym i właścicielem zabudowy jest Spółka.

Z Operatu Szacunkowego sporządzonego w roku 2016 wynika, że Nieruchomość zabudowana jest kompleksem produkcyjno-magazynowym wraz z infrastrukturą towarzyszącą, służącym do prowadzenia działalności produkcyjnej w segmencie olejów i biopaliw oraz składowania zbóż (zintegrowana hala produkcyjno-magazynowa, na którą składa się kilka obiektów w zabudowie zwartej, wiata przyjęć (…) i spedycji (…).

W skład zabudowy, pochodzącej z roku 2008, wchodzą następujące obiekty:

wiata przyjęć
magazyn;
budynek tłoczni oleju;
budynek rafinacji oleju;
budynek estryfikacji oleju;
magazyn chemiczny;
wiata spedycji;
budynek sterowni;
budynek stacji transformatorowej

Teren pomiędzy budynkami, drogi wewnętrzne i place manewrowe, utwardzony nawierzchnią bitumiczną.

Na terenie Nieruchomości znajdują się również obiekty (budowle) integralnie związane z produkcją i ekspedycją olejów oraz biopaliw:

silosy zbożowe (na dzień składania Wniosku silosy zbożowe uległy demontażowi stąd nie będą przedmiotem Transakcji);
bocznica kolejowa;
estakada rurociągów;
pomost roboczy;
stacje nalewaków;
zbiornik ppoż.;
zbiornik metanolu;
zbiornik ścieków technologicznych;
kanał technologiczny.

Nieruchomość ogrodzona jest płotem z elementów stalowych z bramą wjazdową i portiernią. Teren jest oświetlony lampami sodowymi na słupach metalowych. Uzbrojenie terenu pełne. Dojazd do Nieruchomości drogą publiczną o nawierzchni bitumicznej. Najbliższe sąsiedztwo Nieruchomości stanowią tereny rolne, a dalsze zabudowa mieszkalna.

Obiekty (budynki i budowle) znajdujące się na Nieruchomości zwane będą w dalszej części wniosku jako „Obiekty”. W roku 2012 Spółka otrzymała pozwolenie na użytkowanie Obiektów.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy przedmiotowe działki gruntu znajdują się na obszarze oznaczonym symbolem 2P i 3P – tereny przeznaczone pod obiekty produkcyjne, składy i magazyny.

Spółka wydzierżawiła zakład produkcyjny firmom zewnętrznym („Dzierżawa”) od marca 2013 r. Przedmiotem Dzierżaw były zatem zarówno: Nieruchomości, jak i Ruchomości. Umowy dzierżawy podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT jako czynności opodatkowane. Ostatnia z dzierżaw została zakończona w dniu xx stycznia 2020 r., na skutek odstąpienia od umowy dzierżawy z dnia xx września 2019 r., z uwagi na podjęcie się uruchomienia zakładu przez dzierżawcę. Od tego czasu, Zbywane Składniki Majątku nie były wykorzystywane ani przez Spółkę ani przez osoby trzecie na podstawie umowy zobowiązaniowej.

Od dnia wybudowania Obiektów na Nieruchomościach do dnia ich planowanego zbycia, Spółka nie dokonała/nie dokona wydatków – większych niż 30% wartości początkowej Obiektów znajdujących się na Nieruchomościach – na ulepszenie Obiektów, w stosunku do których miała/będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego.

Spółka nie była zobowiązana do sporządzenia ani nie sporządzała żadnych korekt podatku VAT zgodnie z art. 91 Ustawy VAT.

W ramach kategorii Ruchomości Spółka posiada środki trwałe oraz wyposażenie – w szczególności wyposażenie produkcyjne, wyposażenie biurowe, narzędzia, części narzędziowe (śruby itp.), czy koparka. Spółka nie posiada zapasów magazynowych. Spółka nie zatrudnia obecnie jakichkolwiek pracowników.

W ramach Transakcji dojdzie wyłącznie do odpłatnego zbycia Zbywanych Składników Majątku Spółki, na które składają się: Nieruchomość oraz Ruchomości.

Na dzień składania wniosku na tym terenie nie ma możliwości prowadzenia działalności gospodarczej bez konieczności poniesienia dodatkowych nakładów w zakresie bieżącego uruchomienia zakładu produkcyjnego, jak i odtworzenia zaplecza magazynowego niezbędnego w cyklu produkcyjnym zakładu produkcyjnego, jak także bez konieczności zatrudnienia pracowników i kadry zarządzającej niezbędnych do prowadzenia działalności zakładu produkcyjnego na terenie Spółki.

W związku z powyższym, Kupujący Zbywanych Składników Majątku nie będzie po dniu zawarcia Transakcji, bez dokonania ww. czynności, prowadzić działalności w zakładzie produkcyjnym znajdującym się na nabytych Nieruchomości oraz Ruchomościach.

Na dzień złożenia wniosku Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na tym terenie, poza odpłatnym użytkowaniem wagi samochodowej, w niewielkim zakresie. Na dzień składania wniosku Zbywane Składniki Majątku Spółki wymagają nakładów zarówno w zakresie bieżącego uruchomienia, jak i odtworzenia niezbędnego w cyklu produkcyjnym zaplecza magazynowego.

Ponadto z uwagi na fakt, iż Spółka nie prowadziła nigdy własnej działalności operacyjnej na skalę produkcyjną (majątek był wydzierżawiony na rzecz osoby trzeciej na podstawie Dzierżawy), to brak jest też w Spółce kadry pracowniczej i odpowiedniej technologii (jej opisów i praktyk).

Co więcej, Zbywane Składniki Majątku nie będą wyodrębnione organizacyjnie bądź finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki.

Jak wskazano, Transakcja będzie polegać na odpłatnym zbyciu majątku Upadłego.

Z prawnego punktu widzenia odbędzie się ona w procedurze tzw. sprzedaży z wolnej ręki.

Syndyk sporządził i opublikował: regulamin sprzedaży przedsiębiorstwa upadłego w postępowaniu upadłościowym (dalej: „Regulamin”), a także ogłoszenie o sprzedaży.

Przez przedsiębiorstwo upadłego Regulamin definiuje przedmioty, składające się na Zbywane Składniki Majątku. Warunkami uczestnictwa w procedurze sprzedaży są: złożenie ważnej oferty w miejscu i terminie określonym w Regulaminie i ogłoszeniu o sprzedaży oraz wpłacenie wadium w wysokości i terminie określonym w Regulaminie i ogłoszeniu o sprzedaży.

Zasadniczo, kryterium wyboru oferty będzie najwyższa zaproponowana cena. Wybór oferty przez Syndyka jest prawnie skuteczny po zatwierdzeniu go przez radę wierzycieli.

Zgodnie z Regulaminem, oferent, którego oferta została przyjęta, zobowiązany jest w nieprzekraczalnym terminie 3 miesięcy od dnia przyjęcia jego oferty zawrzeć umowę sprzedaży, jak również wpłacić w tym terminie, jednak nie później jak na jeden dzień roboczy przed umówionym terminem zawarcia umowy sprzedaży, pełną kwotę ceny sprzedaży (z uwzględnieniem wpłaconego wadium).

Na dzień złożenia wniosku nie dokonano jeszcze zawarcia umowy.

W uzupełnieniu do wniosku z 25 marca 2021 r. Zainteresowany wskazał, że zespół składników materialnych i niematerialnych, który będzie przedmiotem sprzedaży, nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

Spółka precyzuje swoje stanowisko odnośnie zdefiniowanych w Wezwaniu Obiektów Pozostałych:

drogi wewnętrzne – stanowią budowle, w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, ze zm., dalej: „Prawo Budowlane”);
place manewrowe – stanowią budowle, w rozumieniu Prawa Budowlanego;
płot z elementów stalowych – stanowi budowlę, w rozumieniu Prawa Budowlanego;
brama wjazdowa – stanowi budowlę, w rozumieniu Prawa Budowlanego;
portiernia – stanowi budynek, w rozumieniu Prawa Budowlanego;
lampy sodowe na słupach metalowych – stanowią budowle, w rozumieniu Prawa Budowlanego;
uzbrojenie terenu – stanowi budowle, w rozumieniu Prawa Budowlanego;
waga samochodowa – stanowi budowlę, w rozumieniu Prawa Budowlanego.

Spółka wskazuje, że w odniesieniu do wszystkich budynków, budowli lub ich części (stanowiących Obiekty Pozostałe) doszło do ich pierwszego zasiedlenia na zasadach analogicznych jak w zakresie wskazanych we wniosku Obiektów, tj. w momencie zawarcia Dzierżawy całego zakładu produkcyjnego (marzec 2013), co oznacza, że:

w stosunku do dróg wewnętrznych – nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a od tego momentu do dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata;
w stosunku do placów manewrowych – nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a od tego momentu do dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata;
w stosunku do płotu z elementów stalowych – nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a od tego momentu do dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata;
w stosunku do bramy wjazdowej – nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a od tego momentu do dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata;
w stosunku do portierni – nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a od tego momentu do dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata;
w stosunku do lamp sodowych na słupach metalowych – nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a od tego momentu do dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata;
w stosunku do uzbrojenia terenu – nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a od tego momentu do dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata;
w stosunku do wagi samochodowej – nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a od tego momentu do dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata.

Spółka wskazuje, że:

od dnia wybudowania dróg wewnętrznych do dnia ich planowanego zbycia, Spółka nie dokonała/nie dokona wydatków – większych niż 30% ich wartości początkowej (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) – na ich ulepszenie, w stosunku do których miała/będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego;
od dnia wybudowania placów manewrowych do dnia ich planowanego zbycia, Spółka nie dokonała/nie dokona wydatków – większych niż 30% ich wartości początkowej (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) – na ich ulepszenie, w stosunku do których miała/będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego;
od dnia wybudowania płotu z elementów stalowych do dnia jego planowanego zbycia, Spółka nie dokonała/nie dokona wydatków – większych niż 30% jego wartości początkowej (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) – na jego ulepszenie, w stosunku do których miała/będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego;
od dnia wybudowania bramy wjazdowej do dnia jej planowanego zbycia, Spółka nie dokonała/nie dokona wydatków – większych niż 30% jej wartości początkowej (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) – na jej ulepszenie, w stosunku do których miała/będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego;
od dnia wybudowania portierni do dnia jej planowanego zbycia, Spółka nie dokonała/ nie dokona wydatków – większych niż 30% jej wartości początkowej (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) – na jej ulepszenie, w stosunku do których miała/ będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego;
od dnia wybudowania lamp sodowych do dnia ich planowanego zbycia, Spółka nie dokonała/nie dokona wydatków – większych niż 30% ich wartości początkowej (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) – na ich ulepszenie, w stosunku do których miała/będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego;
od dnia wybudowania uzbrojenia terenu do dnia jego planowanego zbycia, Spółka nie dokonała/nie dokona wydatków – większych niż 30% jego wartości początkowej (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) – na jego ulepszenie, w stosunku do których miała/będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego;
od dnia wybudowania wagi samochodowej do dnia jej planowanego zbycia, Spółka nie dokonała/nie dokona wydatków – większych niż 30% jej wartości początkowej (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) – na jej ulepszenie, w stosunku do których miała/będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego.

Spółka wskazuje, że:

od dnia wybudowania dróg wewnętrznych do dnia ich planowanego zbycia, nie wystąpi sytuacja ich wykorzystywania przez Spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT;
od dnia wybudowania placów manewrowych do dnia ich planowanego zbycia, nie wystąpi sytuacja ich wykorzystywania przez Spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT;
od dnia wybudowania płotu z elementów stalowych do dnia jego planowanego zbycia, nie wystąpi sytuacja jego wykorzystywania przez Spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT;
od dnia wybudowania bramy wjazdowej do dnia jej planowanego zbycia, nie wystąpi sytuacja jej wykorzystywania przez Spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT;
od dnia wybudowania portierni do dnia jej planowanego zbycia, nie wystąpi sytuacja jej wykorzystywania przez Spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT;
od dnia wybudowania lamp sodowych do dnia ich planowanego zbycia, nie wystąpi sytuacja ich wykorzystywania przez Spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT;
od dnia wybudowania uzbrojenia terenu do dnia jego planowanego zbycia, nie wystąpi sytuacja jego wykorzystywania przez Spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT;
od dnia wybudowania wagi samochodowej do dnia jej planowanego zbycia, nie wystąpi sytuacja jej wykorzystywania przez Spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Spółka wskazuje, że:

z tytułu wytworzenia dróg wewnętrznych Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
z tytułu wytworzenia placów manewrowych Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
z tytułu wytworzenia płotu z elementów stalowych Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
z tytułu wytworzenia bramy wjazdowej Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
z tytułu wytworzenia portierni Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
z tytułu wytworzenia lamp sodowych na słupach metalowych Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
z tytułu wytworzenia uzbrojenia terenu Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
z tytułu wytworzenia wagi samochodowej Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Spółka wskazuje, położenie obiektów na działkach gruntu:

wiata przyjęć – działka nr 8;
magazyn – działka nr 6;
budynek tłoczni oleju – działki nr: 6 oraz 8;
budynek rafinacji oleju – działki nr: 6 oraz nr 8;
budynek estryfikacji oleju – działka nr 6;
magazyn chemiczny – działka nr 8;
wiata spedycji – działka nr 6;
budynek sterowni – działka nr 6;
budynek stacji transformatorowej – działka nr 8;
bocznica kolejowa – działka nr 8;
estakada rurociągów – działka nr 6;
pomost roboczy – działki nr: 7, 5 oraz 4;
stacje nalewaków – działki nr: 7 oraz 4;
zbiornik ppoż. – działka nr 3;
zbiornik metanolu – działka nr 4;
zbiornik ścieków technologicznych – działka nr 5;
kanał technologiczny – działki nr: 6 oraz nr 8;
drogi wewnętrzne – działki nr: 8, 4, 7, 5, 6, 1, 2, 3;
place manewrowe – działki nr: 8, 4, 7, 5, 6, 1, 2, 3;
płot z elementów stalowych – działki nr: 8, 4, 7, 5, 2, 3;
brama wjazdowa – działka nr 1;
portiernia – działka nr 2;
lampy sodowe na słupach metalowych – działki nr: 8, 4, 7, 5, 6, 1, 2, 3;
uzbrojenie terenu – działki nr: 8, 4, 7, 5, 6, 1, 2, 3;
waga samochodowa – działki nr 4 oraz nr 7.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, Zbywane Składniki Majątku będące przedmiotem Transakcji nie stanowią „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, a tym samym Transakcja stanowić będzie czynność opodatkowaną – odpłatną dostawę towarów, opodatkowaną na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 Ustawy VAT?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, Transakcja sprzedaży prawa własności: Działki nr 1, Działki nr 2, Działki nr 3, Działki nr 4, Działki nr 5, Działki nr 6, Działki nr 7 wraz z prawem własności Obiektów, znajdujących się na Działce nr 1, Działce nr 2, Działce nr 3, Działce nr 4, Działce nr 5, Działce nr 6, Działce nr 7 będzie korzystała ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 Ustawy VAT?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, Transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Działki nr 8 wraz z prawem własności Obiektów, znajdujących się Działce nr 8 będzie korzystała ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 Ustawy VAT?
W wypadku odpowiedzi pozytywnej na Pytanie nr 2 i Pytanie nr 3 powyżej, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku w odniesieniu do ww. Transakcji: sprzedaży prawa własności Działki nr 1, Działki nr 2, Działki nr 3, Działki nr 4, Działki nr 5, Działki nr 6, Działki nr 7 wraz z prawem własności Obiektów, znajdujących się na Działce nr 1, Działce nr 2, Działce nr 3, Działce nr 4, Działce nr 5, Działce nr 6, Działce nr 7 oraz sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Działki nr 8 wraz z prawem własności Obiektów, znajdujących się Działce nr 8, zwolnionej od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT, strony Transakcji będą mogły skorzystać z opcji opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 i art. 43 ust. 11 w zw. z art. 29a ust. 8 Ustawy VAT?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, Transakcja sprzedaży Ruchomości wchodzących w skład Zbywanych Składników Majątku będzie opodatkowana podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, Zbywane Składniki Majątku będące przedmiotem Transakcji nie stanowią „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, a tym samym Transakcja stanowić będzie czynność opodatkowaną – odpłatną dostawę towarów, opodatkowaną na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 Ustawy VAT.
Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, Transakcja sprzedaży prawa własności: Działki nr 1, Działki nr 2, Działki nr 3, Działki nr 4, Działki nr 5, Działki nr 6, Działki nr 7 wraz z prawem własności Obiektów, znajdujących się na Działce nr 1, Działce nr 2, Działce nr 3, Działce nr 4, Działce nr 5, Działce nr 6, Działce nr 7 będzie korzystała ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 Ustawy VAT.
Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, Transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Działki nr 8 wraz z prawem własności Obiektów, znajdujących się Działce nr 8 będzie korzystała ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 Ustawy VAT.
W wypadku odpowiedzi pozytywnej na Pytanie nr 2 i Pytanie nr 3 powyżej, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku w odniesieniu do ww. Transakcji: sprzedaży prawa własności Działki nr 1, Działki nr 2, Działki nr 3, Działki nr 4, Działki nr 5, Działki nr 6, Działki nr 7 wraz z prawem własności Obiektów, znajdujących się na Działce nr 1, Działce nr 2, Działce nr 3, Działce nr 4, Działce nr 5, Działce nr 6, Działce nr 7 oraz sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Działki nr 8 wraz z prawem własności Obiektów, znajdujących się Działce nr 8, zwolnionej od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT, strony Transakcji będą mogły skorzystać z opcji opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 i art. 43 ust. 11 w zw. z art. 29a ust. 8 Ustawy VAT.
Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, Transakcja sprzedaży Ruchomości wchodzących w skład Zbywanych Składników Majątku będzie opodatkowana podatkiem VAT?

UZASADNIENIE

Stanowisko w zakresie Pytania nr 1.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii.

Dalej, wedle art. 6 pkt 1 Ustawy VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia:

przedsiębiorstwa lub
zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”).

Oznacza to, w praktyce, iż transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część nie podlega opodatkowaniu VAT.

Dla zrekonstruowania znaczenia pojęcia „przedsiębiorstwa” konieczne będzie odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. 2020, poz. 1740, ze zm.).

Art. 55¹ Kodeksu cywilnego normuje, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Przedsiębiorstwo obejmuje w szczególności (o ile składniki takie występują w danym przedsiębiorstwie):

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
koncesje, licencje i zezwolenia,
patenty i inne prawa własności przemysłowej,
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Odnosząc się bezpośrednio do pojęcia „zorganizowanej część przedsiębiorstwa” z art. 2 pkt 27e Ustawy VAT należy wskazać, że na gruncie Ustawy VAT przedmiot obrotu można określić jako zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są kumulatywnie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
zespół ten jest: funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Dokonując wykładni art. 6 pkt 1 Ustawy VAT należy także mieć na względzie, że przewidziane przez niego wyłączenie z opodatkowania VAT tego rodzaju czynności jest konsekwencją postanowień art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), który stanowi, że w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W tym kontekście interpretacji pojęć „przedsiębiorstwa” i „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem normy art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE (vide: wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2012 r., sygn. akt I FSK 1001/11). Wykładni tej ostatniej dokonał TSUE wskazując, że twierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w rozumieniu art. 5 VI Dyrektywy (obecnie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE), wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej (vide wyrok z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10). Analogicznie TSUE stwierdził, że „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów” (vide wyrok z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01).

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym:

majątek związany ze Zbywanymi Składnikami Majątku zawiera jedynie wybrane elementy, wskazane w powyższych definicjach, przez co
majątek związany ze Zbywanymi Składnikami Majątku nie będzie stanowić zespołu składników majątkowych wyodrębnionych funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo, który nie będzie mógł stanowić niezależnego, samodzielnie działającego przedsiębiorstwa, zdolnego do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Tym samym, na moment Transakcji Zbywane Składniki Majątku nie będą stanowiły zorganizowanej część przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy VAT. W opinii Wnioskodawcy świadczą o tym następujące okoliczności i argumenty.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle uregulowań zawartych w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, będące przedmiotem Transakcji składniki majątkowe Sprzedającego, tj. Nieruchomość i Ruchomości nie tworzą „przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Po pierwsze, przedmiotem Transakcji są jedynie niektóre z elementów wymienionych w powyższym przepisie. W ramach planowanej Transakcji nie dojdzie do przeniesienia innych składników definiujących przedsiębiorstwo, w tym w szczególności:

innych niż wskazane powyżej składników majątku obrotowego, takich jak: środki pieniężne, należności;
innych niż wskazane powyżej zobowiązań, w szczególności zobowiązań: handlowych oraz finansowych;
praw i obowiązków wynikających z umów;
ksiąg rachunkowych Upadłego;
pracowników (tj. praw i obowiązków, wynikających z zawartych umów o pracę);
innych niż wskazane powyżej praw czy obowiązków. Po wtóre, Nieruchomość i Ruchomości nie są: funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie Upadłego, a nadto nie mogłyby one stanowić niezależnego przedsiębiorstwa, samodzielnie realizującego zadania gospodarcze.

W zakresie wyodrębnienia funkcjonalnego, dla uznania danego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te powinny pozostawać między sobą w takich wzajemnych interakcjach, by można było traktować je jako zorganizowany, autonomiczny zespół składników powiązanych funkcjonalnie, nie zaś zespół przypadkowych elementów, których jedyną cechą jest własność jednego podmiotu. Dodatkowo, zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmująca te składniki powinna stanowić funkcjonalnie odrębną całość, poprzez którą możliwe jest prowadzenie działań gospodarczych, którym służy ona w strukturze przedsiębiorstwa.

W praktyce interpretacyjnej przedstawianej przez organy podatkowe przyjmuje się, iż o spełnieniu pierwszej ze wskazanych wyżej przesłanek decyduje wyodrębnienie w ramach istniejącego przedsiębiorstwa majątku (praw i zobowiązań) związanego z podstawowymi funkcjami realizowanymi przez daną część przedsiębiorstwa. Jednocześnie, zarówno w doktrynie, jak w praktyce organów podatkowych przyjmuje się, że w celu uznania określonego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zespół ten powinien obejmować co najmniej jeden składnik materialny oraz niematerialny. Podkreśla się również, że w kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych z rozpatrywanego zespołu składników jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest jednak sumą poszczególnych składników, przy pomocy których można prowadzić odrębną działalność, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników, dzięki którym ma ona potencjalną zdolność do funkcjonowania jak samodzielny podmiot gospodarczy. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

W ocenie Wnioskodawcy, Zbywane Składniki Majątku nie stanowią zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), które są ze sobą funkcjonalnie powiązane i jednocześnie przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Należy zauważyć, iż przedmiotem Transakcji będą jedynie składniki majątku Spółki (nawet istotne z punktu widzenia wielkości co do całego majątku Spółki), które na dzień Transakcji nie będą zdolne do prowadzenia samodzielnie działalności gospodarczej, zgodnej z pierwotnym przeznaczaniem, bez znaczących nakładów pieniężnych. Jak wskazano powyżej w opisie zdarzenia przyszłego, Na Zbywane Składniki Majątku składają się jedynie: Nieruchomości oraz Ruchomości.

Zbywane Składniki Majątku w oparciu o zbywane składniki materialne i niematerialne nie będą zdolne do realizacji zadań gospodarczych określonych dla Zbywanych Składników Majątku. Na dzień składania Wniosku Zbywane Składniki Majątku Spółki wymagają nakładów zarówno w zakresie bieżącego uruchomienia, jak i odtworzenia niezbędnego w cyklu produkcyjnym zaplecza magazynowego. Potencjalny kupujący nie będzie mógł więc po dniu Transakcji kontynuować (bo taka działalność nie była prowadzona) albo nawet rozpocząć prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie Zbywanych Składników Majątku.

O braku wyodrębnienia funkcjonalnego Zbywanych Składników Majątku świadczy brak odrębnych zadań gospodarczych, brak odrębnych składników materialnych i niematerialnych, w tym aktywa i pasywa, uniemożliwiające realizację postawionych im celów. W szczególności, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego składniki będące przedmiotem Transakcji związane z Zbywanymi Składnikami Majątku, nie będą pozostawać w funkcjonalnym związku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z opisem przedstawionym w zdarzeniu przyszłym, zespół składników majątkowych składających się na Zbywane Składniki Majątku będzie stanowił zbiór przypadkowych elementów, i nie będzie to zespół składników, powiązanych ze sobą w sposób funkcjonalny i celowy, który pozostawałby ze sobą we wzajemnych relacjach. Składniki te nie będą na dzień Transakcji wyodrębnione jako w pełni odrębna jednostka w ramach Spółki i nie będą tworzyć określonej funkcjonalnej całości, która umożliwi prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Przepisy podatkowe nie wskazują, co należy rozumieć przez wyodrębnienie organizacyjne. Zgodnie z praktyką interpretacyjną organów podatkowych wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy, do spełnienia niniejszej przesłanki niezbędne jest, aby wyodrębnione składniki majątkowe pozostawały we wzajemnych relacjach, pozwalających uznawać je za zespół składników, który może samodzielnie realizować określone zadania. Bezsprzecznie zatem niewystarczającym powodem do uznania danych składników majątku za wyodrębnione organizacyjnie z przedsiębiorstwa jest tworzenie przez nie zbioru przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest ich przynależność, pod względem własności, do jednego podmiotu gospodarczego.

Powyższe znajduje również potwierdzenie w praktyce interpretacyjnej organów podatkowych, które wskazują, że najistotniejszym elementem determinującym spełnienie tej przesłanki jest istnienie w obrębie przedsiębiorstwa zespołu składników, połączonych w jedną grupę ze względu na rolę, jaką odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. Powyższe oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki te odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, tj. na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość.

Niemniej, należy wskazać, iż przy rozpatrywaniu spełnienia przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa istotniejsze jest faktyczne wyodrębnienie organizacyjne danego zespołu składników majątkowych niż jego formalne ujęcie w strukturze organizacyjnej podatnika. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 października 2018 r. (nr: 0114-KDIP2-1.4010.325.2018.2.JF), w której organ wskazał, że: „należy wziąć pod uwagę, że wyodrębnienie organizacyjne zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie musi polegać na jej formalnym wyodrębnieniu, jako oddziału lub zakładu. Dla spełnienia wymagań uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wystarczające jest, aby wyodrębnienie organizacyjne miało charakter wewnętrzny (faktyczny), a nie formalno¬prawny (np. w formie oddziału lub zakładu)”.

Mając na uwadze powyższe kryteria wyodrębnienia organizacyjnego, w ocenie Wnioskodawcy Zbywane Składniki Majątku nie będą spełniać wymogu uznania ich za wyodrębnione organizacyjnie w ramach Spółki. W szczególności, świadczy o tym to, że przedmiotem Transakcji będą jedynie pojedyncze składniki majątku Spółki, które na dzień Transakcji nie będą zdolne do prowadzenia samodzielnie działalności gospodarczej. Jak wskazano powyżej w opisie zdarzenia przyszłego, Na Zbywane Składniki Majątku składają się jedynie Nieruchomości oraz Ruchomości.

W ramach Transakcji zbycia Zbywanych Składników Majątku Spółki nie dojdzie do przeniesienia przez Spółkę na rzecz Kupującego innych składników majątku niż Zbywane Składniki Majątku.

Dodatkowo, brak wyodrębnienia organizacyjnego przejawia się również w tym, że do Zbywanych Składników Majątku nie są/nie będą przypisane poszczególne składniki majątku, takie jak: środki trwałe, umowy związane z prowadzoną działalnością, część środków pieniężnych Spółki, należności i zobowiązań służących do realizacji powierzonych im zadań.

W świetle przedstawionej powyżej argumentacji oraz biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego zaprezentowany na wstępie niniejszego Wniosku, zdaniem Wnioskodawcy Zbywane Składniki Majątku nie stanową odrębnego zespołu składników majątkowych wyodrębnionych organizacyjnie w ramach Spółki. Tym samym, Zbywane Składniki Majątku nie spełniają kryterium wyodrębnienia organizacyjnego niezbędnego dla istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z praktyką interpretacyjną organów podatkowych, wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nią zadań gospodarczych. Niemniej – jak podkreślają organy podatkowe – nie należy utożsamiać tego pojęcia z pełną samodzielnością finansową. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 30 stycznia 2020 r. (nr: 0114-KDIP1- 1.4012.661.2019.2.JO), gdzie organ podatkowy stwierdził, że: „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.”

Jednocześnie, praktyka interpretacyjna organów podatkowych potwierdza prawidłowość stanowiska, zgodnie z którym, wyodrębnienie finansowe zachodzi również w przypadku braku prowadzenia dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa odrębnego planu kont, ksiąg rachunkowych lub sporządzenia odrębnego bilansu. Prawidłowość powyższego stanowiska została potwierdzona m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 5 września 2019 r. (nr: 0114- KDIP4.4012.437.2019.4.RK), w której wnioskodawca wskazał, iż: „nie posiada odrębnego planu kont dla przedmiotu Transakcji, nie prowadzi odrębnych ksiąg rachunkowych dla przedmiotu Transakcji oraz nie sporządza odrębnego bilansu i rachunku zysków i strat dla przedmiotu Transakcji. Niemniej jednak, w oparciu o prowadzoną przez Sprzedającego ewidencję księgową jest możliwe przyporządkowanie do sprzedawanego przedmiotu Transakcji przychodów i należności oraz kosztów i zobowiązań bezpośrednio z nią związanych. Sprzedający nie stosuje żadnego systemu ewidencjonowania kosztów i zobowiązań pośrednich (np. prawnych, księgowych, administracyjnych), które pozwalałyby na ich przyporządkowanie do przedmiotu Transakcji na podstawie ustalonej metodologii (współczynnika)”.

Organ podatkowy uznał powyższe stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe oraz wskazał, iż: „o wyodrębnieniu finansowym świadczy fakt, że Sprzedający prowadzi ewidencję księgową w taki sposób, że jest możliwe przyporządkowanie do sprzedawanego przedmiotu Transakcji przychodów i należności oraz kosztów i zobowiązań bezpośrednio z nią związanych”.

Powyższe stanowisko potwierdzone zostało również w interpretacji indywidualnej: z dnia 12 czerwca 2017 r. (nr: 0111-KDIB1-3.4010.35.2017.2.PC), z dnia 4 października 2017 r. (nr: 0111-KDIB3-2.4012.446.2017.1.MD).

Tym samym, wystarczające dla uznania, że dane składniki majątku są wyodrębnione finansowo, jest prowadzenie takiej ewidencji zdarzeń gospodarczych, dzięki której możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza zatem np. konieczności prowadzenia odrębnej księgowości czy też konieczności sporządzania odrębnego bilansu/rachunku zysków i strat dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, Zbywane Składniki Majątku nie są/nie będą wyodrębnione finansowo w ramach Spółki.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka nie prowadziła nigdy własnej działalności operacyjnej, brak jest też kadry pracowniczej i odpowiedniej technologii (jej opisów i praktyk). Sytuacja finansowa Spółki nigdy nie pozwoliła na uruchomienie produkcji w pełnym planowanym zakresie. Spółka nie prowadzi więc żadnej działalności gospodarczej na tym terenie, a ponadto także Spółka już od ponad dwóch lat nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej (operacyjnej) na tym terenie. W ramach Transakcji zbycia Zbywanych Składników Majątku Spółki nie dojdzie do przeniesienia przez Spółkę na rzecz Kupującego innych składników majątku niż Zbywane Składniki Majątku.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, przesłanka wyodrębnienia finansowego zespołu składników w ramach istniejącego przedsiębiorstwa nie będzie spełniona w odniesieniu do Zbywanych Składników Majątku.

Zgodnie z praktyką interpretacyjną organów podatkowych wyodrębnienie funkcjonalne zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych i zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna bowiem stanowić funkcjonalnie odrębną całość, tj. ma obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Powszechnie przyjmuje się, że ta potencjalna zdolność do samodzielnej realizacji zadań wyraża się możliwością realizacji określonych zadań gospodarczych przez zespół składników majątkowych przyporządkowanych do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, który mógłby de facto stanowić oddzielne i niezależne przedsiębiorstwo realizujące dane zadania w sposób samodzielny, poczynając od momentu wyodrębnienia tego zespołu. Zatem istotą tego kryterium jest ustalenie, czy rozpatrywany zespół składników majątku jako odrębna całość, byłby w stanie, od momentu jego wydzielenia, w sposób samodzielny funkcjonować na rynku w formie odrębnego przedsiębiorstwa. Na takie rozumienie wskazują także organy podatkowe, np. w interpretacji indywidualnej z dnia 24 sierpnia 2017 r. (nr: 0111-KDIB3-1.4012.226.2017.2.WN), w której organ stwierdził, że: „(...) część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”.

Powyższe potwierdza to także interpretacja indywidualna z dnia 6 września 2017 r. (nr: 0113- KDIPT1-1.4012.450.2017.1.MW) wskazując, iż: „wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa”.

Na istotność wyodrębnienia funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa, rozumianej jako zdolność do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, wskazywał także TSUE w wyroku z dnia 27 listopada 2013 r. w sprawie Zita Model Sari (sygn. C-497/01) oraz w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie Finanzamt Ludenscheid (sygn. C-444/10).

W ocenie Wnioskodawcy, na dzień Transakcji Zbywane Składniki Majątku nie będą stanowić wyodrębnionej części przedsiębiorstwa Spółki, które samodzielnie będzie mogło realizować określone zadania gospodarcze wykorzystując pojedyncze składniki majątkowe niezależnie od innych zdarzeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, na moment składania Wniosku Zbywane Składniki Majątku nie mogą stanowić organizacyjnie i finansowo wyodrębnionych zespołów składników majątkowych, stworzonych i przygotowanych do prowadzenia określonej działalności gospodarczej jako niezależne przedsiębiorstwo zdolne samodzielnie realizować zadania i cele gospodarcze.

W konsekwencji, po Transakcji Zbywane Składniki Majątku nie będą mogły prowadzić działalności gospodarczej w odrębnym podmiocie prawnym oraz będzie zdolne samodzielnie realizować swoje zadania gospodarcze w praktyce.

Ponadto, na dzień składania Wniosku na tym terenie nie ma możliwości prowadzenia działalności gospodarczej bez konieczności poniesienia dodatkowych nakładów w zakresie bieżącego uruchomienia, jak i odtworzenia niezbędnego w cyklu produkcyjnym zaplecza magazynowego, jak także bez konieczności zatrudnienia pracowników i kadry zarządzającej niezbędnych do prowadzenia działalności na terenie Spółki.

Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, oznacza, że Zespół składników Majątkowych nie może stanowić niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze.

Mając na uwadze całą przytoczoną powyżej argumentację, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że jego zdaniem Zbywane Składniki Majątku nie będą stanowiły (na dzień Transakcji) zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, ponieważ:

nie zostanie do nich przypisany odpowiedni zespół składników materialnych/niematerialnych/osobowych;
nie będą wyodrębnione organizacyjnie w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki;
nie będą wyodrębnione finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki;
pojedyncze składniki przypisane do Zbywanych składników Majątku nie będą przeznaczone do prowadzenia oraz realizacji określonych zadań gospodarczych odrębnych od działalności Spółki;
nie mają zdolności do bycia samodzielnym przedsiębiorstwem.

Tym samym, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, Zbywane Składniki Majątku będące przedmiotem Transakcji nie stanowią „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, a tym samym Transakcja stanowić będzie czynność opodatkowaną – odpłatną dostawę towarów, opodatkowaną na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 Ustawy VAT.

Stanowisko w zakresie Pytań nr 2-4.

Zgodnie z art. 5 Ustawy VAT opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Za dostawę towarów w myśl przepisów Ustawy VAT uważa się, co do zasady, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 Ustawy VAT), zaś zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT za świadczenie usług uważa się każde inne świadczenie niebędące dostawą towarów.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 Ustawy VAT. Na gruncie Ustawy VAT funkcjonuje bowiem zasada, zgodnie z którą w przypadku dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkami lub budowlami, opodatkowanie podatkiem VAT tego rodzaju transakcji odbywa się na zasadach określonych dla tych budynków lub budowli, tj. nieruchomość gruntowa dzieli podatkowy los budynków lub budowli na tej nieruchomości posadowionych. Co do zasady więc – w sytuacji sprzedaży zabudowanego gruntu – należy stosować przepisy Ustawy VAT dotyczące dostawy budynków, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy: dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, lub gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata. Istnieje przy tym możliwość opodatkowania transakcji VAT – jeśli obie strony to czynni podatnicy VAT, a jednocześnie obie strony złożyły stosowne oświadczenie do właściwego dla nabywcy naczelnika urzędu skarbowego.

Art. 2 pkt 14 Ustawy VAT definiuje pierwsze zasiedlenie jako oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Niezależnie od powyższego, prawo do zwolnienia dostawy budynków, budowli bądź ich części daje art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy VAT normuje, iż zwalnia się od podatku dostawę obiektów, nieobjętą zwolnieniem regulowanym art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (prawo do odliczenia podatku naliczonego),
a dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jeżeli zaś ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów – chyba, że obiekty w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Definiując pojęcie gruntu dla potrzeb Ustawy VAT, należy kierować się, zdaniem Wnioskodawcy, przede wszystkim ekonomicznymi uwarunkowaniami transakcji, a w szczególności należy ustalić, co może – zgodnie z polskim prawem – być przedmiotem odrębnej transakcji (być przedmiotem odrębnej dostawy). W tym ujęciu, uwzględniając definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 w zw. z 29a ust. 8 Ustawy VAT, należy zdefiniować grunt jako część powierzchni ziemskiej mogącą stanowić przedmiot samodzielnego obrotu (dostawy).

Co do zasady, wskazanej powyżej definicji gruntu odpowiadać będzie pojęcie wyodrębnionej geodezyjnie działki (z wyłączeniem znajdujących się na działce budynków/budowli). Natomiast pojęcie działki w rozumieniu ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne oznacza obszar gruntu stanowiący podstawową jednostkę geodezyjną, określoną na mapie ewidencyjnej granicami, numerem, powierzchnią, rodzajem użytkowania i klasą gruntu.

Jak wskazano w opisie elementów stanu faktycznego, na Nieruchomości posadowione są obiekty, m.in. budynki. Niewątpliwie, wskazany w tym opisie katalog zawiera w sobie obiekty, które należy uznać za „budynki” w rozumieniu przepisów Ustawy VAT.

Wskazano również, że w ramach Nieruchomości:

teren pomiędzy budynkami, drogi wewnętrzne i place manewrowe, utwardzony jest nawierzchnią bitumiczną;
na terenie Nieruchomości znajdują się również obiekty (budowle) integralnie związane z produkcją i ekspedycją olejów oraz biopaliw;
Nieruchomość ogrodzona jest płotem z elementów stalowych z bramą wjazdową i portiernią.

W związku z brakiem definicji „budowli” w ustawie o VAT należy w pierwszej kolejności odwołać się do definicji „budowli” znajdującej się w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1170, ze zm., dalej: „ustawa o podatkach i opłatach lokalnych”).

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatkach i opłatach lokalnych „użyte w ustawie określenia oznaczają: budowla – obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem”.

Definicja „budowli” zawarta w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych odsyła zatem do definicji „budowli” zawartej w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, ze zm., dalej: „ustawa Prawo Budowlane”), rozszerzając ją jednak o pojęcie „urządzenia budowlanego” w rozumieniu Prawa Budowlanego, przy czym dodatkowo nakłada warunek, aby urządzenie budowlane było związane z obiektem budowlanym, zapewniając możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Jak wynika z art. 3 pkt 3 Prawa Budowlanego „ilekroć w (Prawie Budowlanym) jest mowa o: (...) budowli – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.” Przy czym przez „obiekt budowlany” na gruncie Prawa Budowlanego należy rozumieć „budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.”

Zgodnie z art. 3 pkt 3a Prawa Budowlanego „ilekroć w (Prawie Budowlanym) jest mowa o: obiekcie liniowym – należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.” „Obiekt liniowy”, co do zasady, stanowi budowlę na gruncie Prawa Budowlanego. Dodatkowo w art. 3 pkt 9 Prawa Budowlanego znajduje się definicja pojęcia „urządzenia budowlanego”, zgodnie z którą „ilekroć w (Prawie Budowlanym) jest mowa o: urządzeniach budowlanych – należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.”

Analiza art. 3 pkt 3 w zw. z art. 3 pkt 3a Prawa Budowlanego prowadzi do wniosku, iż pozostałe Obiekty znajdujące się na Nieruchomości mogą wypełniać definicję „budowli”, „obiektu budowlanego” lub „urządzenia budowlanego”. Oznacza to, że Nieruchomość jest zabudowana budynkami i budowlami lub jej częściami.

Odnosząc się do kwestii ogrodzenia, NSA wskazywał, iż „Ogrodzenie w świetle przepisów prawa budowlanego może być obiektem budowlanym lub urządzeniem budowlanym, jak wskazuje się w orzecznictwie, i uzależnione to jest od tego, czy w momencie budowy działka jest już zabudowana czy też nie. Ogrodzenie działki już zabudowanej związanej z istniejącymi na działce zabudowaniami, zgodnie z definicją urządzenia budowlanego zawartą w art. 3 pkt 9 (Prawa Budowlanego) jest urządzeniem technicznym, ale też budową, o jakiej mowa w art. 3 pkt 3 (Prawa Budowlanego) w sytuacji, gdy działka budowlana nie jest zabudowana. Niezależnie jednak od tego, czy ogrodzenie działki już zabudowanej jest urządzeniem budowlanym, natomiast działki niezbudowanej – obiektem budowlanym, to zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 budowa ogrodzeń od strony drogi (...) wymaga dokonania zgłoszenia właściwemu organowi architektoniczno-budowlanemu (wyroki NSA: z 13 I 2009, sygn. II OSK 1781/07, Lexis.pl nr 2445323; z dnia 28 X 2009 r. II OSK 1709/09, Lexis.pl nr 2474916; z 7 XII 2011 r. II OSK 1792/10, Lexis.pl. 2818951). Należy zatem uznać, że w zależności od konkretnego stanu faktycznego ogrodzenie może być zaliczone do urządzeń budowlanych (gdy jest związane funkcjonalnie z innym obiektem budowlanym), tzn. służy do użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, albo też do budowli – wówczas, gdy jest realizowane jako odrębny samodzielny obiekt budowlany” (tak NSA w wyroku NSA z dnia 25 maja 2016 r. (sygn. akt II OSK 7/16)). Również w wyroku NSA z dnia 15 grudnia 2016 r. (sygn. akt II OSK 1463/16) wskazano, iż „Przechodząc do oceny charakteru zrealizowanej inwestycji Naczelny Sąd Administracyjny w pełni podziela stanowisko prezentowane w orzecznictwie sądowym (por. wyroki NSA: z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. akt II OSK 1792/10, z dnia 13 stycznia 2009 r., sygn. akt II OSK 1781/07 i z dnia 28 października 2009 r., sygn. akt II OSK 1709/08; orzeczenia dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl), przywołane także w uzasadnieniu skargi kasacyjnej, że konieczne jest rozróżnienie skutków realizacji ogrodzenia działki zabudowanej z wykonaniem ogrodzenia na działce niezabudowanej. Mając na uwadze definicję zawartą w art. 3 pkt 9 (Prawa Budowlanego) przyjąć należy, że ogrodzenie działki już zabudowanej jest urządzeniem technicznym, związanym z istniejącymi na działce zabudowaniami. Wykonanie natomiast ogrodzenia na działce niezabudowanej powoduje powstanie obiektu, o jakim mowa w art. 3 pkt 3 (Prawa Budowlanego).”

Przy czym, w wyroku NSA z dnia 8 stycznia 2015 r. (sygn. akt I FSK 102/14), NSA wskazał, iż „ogrodzenia nie można też, wbrew temu co podnosi skarżący, zakwalifikować do budowli. (Ustawa o VAT) nie definiuje pojęcia budowli. Chcąc zdefiniować to pojęcie, można posłużyć się wykładnią systemową zewnętrzną. W (Prawie Budowlanym) ustawodawca krajowy w art. 3 pkt 3 definiuje ogólnie pojęcie budowli, wskazując przy tym przykłady budowli. Wśród tych przykładów nie wymienia się ogrodzenia. Ogrodzenie traktowane jest jak urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym (vide art. 3 pkt 9 (Prawa Budowlanego)). Według Słownika języka polskiego pod redakcją M. Szymczaka (PWN Warszawa 1993, tom 2, »ogrodzenie – to co ogradza, to czym coś jest ogrodzone«. Ogrodzenie co do zasady związane jest z obiektem, w tym również gruntem które ogradza, nie pełni więc ono samodzielnych funkcji budowlanych.”

Również, w wyroku NSA z dnia 17 kwietnia 2012 r. (sygn. akt I FSK 918/11), NSA wskazał, iż „sprzedaż działki gruntu, ogrodzonej siatką na słupkach betonowych z oczywistych względów nie można traktować jako dostawy budowli w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10a (Ustawy VAT). Sensem ekonomicznym tej czynności jest przecież sprzedaż gruntu, a nie ogrodzenia. Siatka ogrodzeniowa, jak trafnie zauważył Sąd pierwszej instancji, nie pełni samodzielnych funkcji budowlanych. Jej celem jest wydzielenie granic działki i jej zabezpieczenie”.

Wydaje się zatem, iż skoro ogrodzenie Nieruchomości towarzyszy Obiektom znajdującym się na Nieruchomości, to należy stwierdzić, iż pełni ono funkcję urządzenia technicznego, a zatem nie jest samodzielną budowlą w rozumieniu Prawa Budowlanego, a zatem nie będzie również budowlą w rozumieniu Ustawy VAT. Stanowisko takie potwierdza m.in. interpretacja indywidualna z dnia 12 kwietnia 2019 r. (nr 0111-KDIB3-1.4012.106.2019.1.KO) oraz z dnia 7 lutego 2019 r. (nr 0114-KDIP1-1.4012.2.2019.2.AO).

Podstawową kwestią dla ustalenia czy dostawa Obiektów korzysta ze zwolnienia od podatku VAT jest zatem ustalenie czy w odniesieniu do Budynków doszło do „pierwszego zasiedlenia” w myśl Ustawy VAT.

Art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do „pierwszego zasiedlenia”, przy czym okres pomiędzy „pierwszym zasiedleniem” a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach „pierwszego zasiedlenia” lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu „pierwszego zasiedlenia” do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Jak wskazano, zgodnie z art. 2 pkt 14 Ustawy VAT „ilekroć w dalszych przepisach (Ustawy VAT) jest mowa o: pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.”

W ocenie Wnioskodawcy, do „pierwszego zasiedlenia” Obiektów doszło w momencie zawarcia Dzierżawy całego zakładu produkcyjnego.

Z uwagi na to, że Nieruchomość jest zabudowana Obiektami, które jak ustalono wcześniej są budynkami i budowlami oraz ich częściami, sposób opodatkowania zbycia (sprzedaży):

prawa własności Działki nr 1, Działki nr 2, Działki nr 3, Działki nr 4, Działki nr 5, Działki nr 6, Działki nr 7 wraz z prawem własności Obiektów, znajdujących się na Działce nr 1, Działce nr 2, Działce nr 3, Działce nr 4, Działce nr 5, Działce nr 6, Działce nr 7 oraz
prawa użytkowania wieczystego Działki nr 8 wraz z prawem własności Obiektów, znajdujących się Działce nr 8

– będzie determinowany przez sposób opodatkowania Obiektów. Należy zatem ustalić, kiedy doszło do pierwszego zasiedlenia Obiektów w rozumieniu Ustawy VAT.

W związku z tym, że Obiekty znajdujące się na: Działce nr 1, Działce nr 2, Działce nr 3, Działce nr 4, Działce nr 5, Działce nr 6, Działce nr 7 oraz Działce nr 8 były przedmiotem umów dzierżawy, ostatniej z dnia xx września 2019 r., pierwszej z marca 2013 roku, to do „pierwszego zasiedlenia” Obiektów w rozumieniu Ustawy VAT doszło najpóźniej w dniu zawarcia umowy dzierżawy, tj. w dniu 28 marca 2013 r. Oznacza to, że w odniesieniu do wszystkich Obiektów znajdujących się na ww. Działkach doszło do „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu Ustawy VAT co najmniej 2 lata przed złożeniem Wniosku.

Jednocześnie – jak wskazano – od dnia wybudowania Obiektów na Nieruchomościach do dnia ich planowanego zbycia, Spółka nie dokonała/nie dokona wydatków – większych niż 30% wartości początkowej Obiektów znajdujących się na Nieruchomościach – na ulepszenie Obiektów, w stosunku do których miała/będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego.

Konsekwencją powyższego będzie to, że zbycie (sprzedaż):

prawa własności Działki nr 1, Działki nr 2, Działki nr 3, Działki nr 4, Działki nr 5, Działki nr 6, Działki nr 7 wraz z prawem własności Obiektów, znajdujących się na: Działce nr 1, Działce nr 2, Działce nr 3, Działce nr 4, Działce nr 5, Działce nr 6, Działce nr 7 oraz
prawa użytkowania wieczystego Działki nr 8 wraz z prawem własności Obiektów, znajdujących się Działce nr 8

– będzie, co do zasady, podlegała zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 Ustawy VAT „podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w (art. 43) ust. 1 pkt 10 (Ustawy VAT), i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Art. 43 ust. 11 Ustawy VAT stanowi, że „oświadczenie, o którym mowa w (art. 43) ust. 10 pkt 2 (Ustawy VAT), musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Zatem w przypadku, gdy obie strony transakcji sprzedaży:

prawa własności Działki nr 1, Działki nr 2, Działki nr 3, Działki nr 4, Działki nr 5, Działki nr 6, Działki nr 7 wraz z prawem własności Obiektów, znajdujących się na Działce nr 1, Działce nr 2, Działce nr 3, Działce nr 4, Działce nr 5, Działce nr 6, Działce nr 7 oraz
sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Działki nr 8 wraz z prawem własności Obiektów, znajdujących się Działce nr 8

– będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni w momencie ww. transakcji oraz złożą przed dniem dokonania ww. transakcji zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie podatkiem VAT wobec ww. transakcji to Transakcja w tym zakresie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 w zw. z art. 29a ust. 8 Ustawy VAT.

Stanowisko w zakresie Pytania nr 5.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, Transakcja sprzedaży Ruchomości wchodzących w skład Zbywanych Składników Majątku będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT „opodatkowaniu (podatkiem VAT) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.

W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy VAT „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 (Ustawy VAT), rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)”.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 Ustawy VAT „przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 (Ustawy VAT), rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (Ustawy VAT)”.

Na mocy art. 2 pkt 6 Ustawy VAT przez „towary” rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Na podstawie art. 2 pkt 22 Ustawy VAT – przez „sprzedaż” rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy VAT „zwalnia się od (podatku VAT) dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego”.

Zwolnienie od podatku VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy VAT, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jednym z warunków zastosowania zwolnienia z podatku VAT jest brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) towarów, będących przedmiotem dostawy.

Kolejnym warunkiem zastosowania zwolnienia z podatku VAT jest konieczność wykorzystywania towarów, będących przedmiotem dostawy przez podatnika, wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT. Oznacza to, że towary te muszą zostać wykorzystane choć jeden raz na cele takiej działalności. W konsekwencji z tego zwolnienia nie może skorzystać dostawa towarów „handlowych” oraz takich towarów, które nigdy nie zostały wykorzystane, choć zostały zakupione w takim celu. Warunek wykorzystania wyłącznie na cele działalności zwolnionej oznacza, że od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie takiej działalności, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy VAT, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy VAT.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy VAT mowa jest o działalności zwolnionej od podatku, a więc działalności polegającej na wykonywaniu czynności zwolnionych z VAT. Zatem dostawy towarów wykorzystywanych (choćby incydentalnie) do wykonywania działalności opodatkowanej nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy VAT.

Jak wskazano w zdarzeniu przyszłym opisanym we Wniosku Spółka wydzierżawiła zakład produkcyjny firmom zewnętrznym. Przedmiotem Dzierżaw były zatem zarówno Nieruchomości jak i Ruchomości. Dzierżawy podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Oznacza to, że Transakcja sprzedaży Ruchomości wchodzących w skład Zbywanych Składników Majątku będzie podlegała opodatkowana podatkiem VAT z uwagi na fakt, iż nie zostanie spełniony jeden z warunków przedstawionych w art. 41 ust. 1 pkt 2 Ustawy VAT. Nie można bowiem uznać, że Spółka wykorzystywała Ruchomości do celów działalności zwolnionej od podatku VAT, skoro Ruchomości objęte były Dzierżawą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

nieuznania Zbywanych Składników Majątku jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa niepodlegającej opodatkowaniu – jest prawidłowe,
zwolnienia od podatku sprzedaży prawa własności działek zabudowanych – jest prawidłowe,
zwolnienia od podatku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek zabudowanych – jest prawidłowe,
możliwości skorzystania z opcji opodatkowania sprzedaży prawa własności oraz prawa użytkowania wieczystego działek zabudowanych – jest prawidłowe,
opodatkowania sprzedaży ruchomości – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin