Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.60.2021.2.IM
z 5 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 lutego 2021 r. (data wpływu tego samego dnia poprzez platformę e-puap), uzupełnionym 1 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dodatkowe świadczenia związane z oddelegowaniem pracownika z (….) ponoszone przez polską spółkę, takie jak koszty biletów lotniczych związane z relokacją do Polski i do kraju macierzystego pracownika, koszty dodatkowego ubezpieczenia medycznego w PL, koszty zakwaterowania i wyżywienia pracownika w Polsce, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dodatkowe świadczenia związane z oddelegowaniem pracownika z (…) ponoszone przez polską spółkę, takie jak koszty biletów lotniczych związane z relokacją do Polski i do kraju macierzystego pracownika, koszty dodatkowego ubezpieczenia medycznego w PL, koszty zakwaterowania i wyżywienia pracownika w Polsce, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 30 marca 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.60.2021.1.IM, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków, co też nastąpiło 1 kwietnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) świadczy na terytorium RP usługi budowlane, wykonuje instalacje wodno-kanalizacyjne, cieplne, gazowe i klimatyzacyjne. Strona pozyskuje pracowników głównie z (…) zgodnie z zapotrzebowaniem. Pracownicy są delegowani do pracy w Polsce z (…) firmy(…),(…),(…); Numer identyfikacyjny podatnika(…). Pracownik wykonuje pracę na rzecz Spółki polskiej (w ramach oddelegowania przez macierzystego pracodawcę-spółkę delegującą), na mocy stosownych umów. Pracownicy firmy (…) z (…) wykonują w okresie delegacji zadania odpowiednie do ich wykształcenia, umiejętności i doświadczenia. Spółka polska zobowiązała się do uiszczania na rzecz (…) spółki delegującej wynagrodzenia, które jest kalkulowane w oparciu o koszty ponoszone w związku z oddelegowaniem Pracownika do wykonywania pracy na rzecz Spółki, na które składają się: całkowite koszty płacy Pracownika, takie jak w szczególności:

• wynagrodzenie,
• dodatkowe świadczenia związane z oddelegowaniem (koszty biletów lotniczych),
• dodatkowe narzuty od wynagrodzenia (koszty ubezpieczenia);
• koszty i wydatki związane z oddelegowaniem pracownika, takie jak dotyczące transportu, relokacji (przeniesienia do Polski), podroży do kraju macierzystego;
  
  

Ww. wynagrodzenie (kalkulowane w oparciu o ww. koszty) jest rozliczane na bazie miesięcznej, na podstawie faktury wystawianej przez spółkę delegującą na Spółkę polską. Spółka polska ponosi jednak dodatkowe koszty za pracowników związane z zakwaterowaniem i wyżywieniem.

W przypadku bezpośredniego sfinansowania dodatkowych świadczeń przez Spółkę polską (nabycia tych świadczeń/usług bezpośrednio od dostawców zewnętrznych), koszt takich dodatkowych świadczeń nie jest wówczas elementem kalkulacji wynagrodzenia należnego za usługi delegowania wykonywane na rzecz Spółki na podstawie umowy (nie jest przedmiotem obciążenia kosztami na podstawie faktury wystawianej przez Spółkę polską). Pracownicy delegowani z (…) to inżynierowie, projektanci, którzy uczestniczą w procesie projektowania, budowy od podstaw i którzy zatrudnieni są w firmie (…) w oparciu o (…) umowę o pracę. Są oddelegowani do Polski na plac budowy celem realizacji budowy fabryki w Polsce, Polska firma (…) Sp. z o.o. ponosi odrębnie wydatki nie kalkulowane z wynagrodzeniem tych pracowników ( które wypłacane jest przez (…) firmę), obowiązek ich ponoszenia wynika z odrębnych ustaleń i warunkuje zawarcie umów oddelegowania. Dodatkowe świadczenia związane z oddelegowaniem pracownika z (…) i ponoszone są przez polską spółkę (…) sp. z o.o. Są to między innymi:

• koszty biletów lotniczych związane z relokacją do Polski i do kraju macierzystego pracownika,
• koszty dodatkowego ubezpieczenia medycznego, koszty zakwaterowania i wyżywienia pracownika w Polsce.
  
  

Koszty te związane są nierozerwalnie z uzyskaniem przychodów Spółki polskiej, ponieważ inżynierowie ci od początku procesu uczestniczą w procesie budowy fabryki w Polsce od prac projektowych do ich realizacji.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca uzupełnił wniosek wskazując:

1. Charakter czynności wykonywanych przez oddelegowanych pracowników, oddelegowanie pracowników w celu pełnienia funkcji nie związanych doradztwem, zarządzaniem i kierowaniem, nie wiąże się z powstaniem kategorii świadczeń, objętych dyspozycją art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,
2. Pracownicy oddelegowani z (…) to inżynierowie, projektanci, którzy uczestniczą w procesie projektowania, budowy od podstaw i którzy zatrudnieni są w firmie (…) w oparciu o (...) umowę o pracę. Spółka nie zatrudnia polskich pracowników na budowie w zawodach inżynierów i projektantów,
3. Osoby te są pracownikami spółki (…). Wnioskodawca nie posiada wiedzy czy spółka oddelegowująca te osoby do Wnioskodawcy ma wpływ na ich decyzję i czy ponosi odpowiedzialność w zakresie następstw działań tych osób,
4. Oddelegowany pracownik pozostaje pracownikiem Spółki(...), w trakcie całego okresu wykonywania Usługi oddelegowania Pracownik formalnie pozostaje pracownikiem Usługodawcy, wykonuje on pracę jedynie na rzecz Spółki, wykonuje obowiązki na rzecz Usługodawcy. Pracownik otrzymuje instrukcje od (…) pracodawcy w zakresie pracy wykonywanej na rzecz Wnioskodawcy, podlega kontroli Usługodawcy oraz jest zobligowany przez Usługodawcę do osiągania w Spółce określonych celów gospodarczych czy finansowych,
5. Wynagrodzenie wypłaca pracownikom spółka (…),
6. Na podstawie zawartej umowy z firmą (…) Wnioskodawca zobowiązany jest do ponoszenia ww. kosztów dodatkowych związanych z pracownikami. Poniesienie tych wydatków warunkowało zawarcie Umowy Oddelegowania.

Dodatkowe świadczenia związane z oddelegowaniem pracownika z (…) ponoszone są przez polską spółkę (…) sp. z o.o. Są to między innymi koszty biletów lotniczych, związane z relokacją pracownika do Polski i do kraju macierzystego pracownika – do (…), koszty dodatkowego ubezpieczenia medycznego w PL, koszty zakwaterowania i wyżywienia pracownika w PL.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu):

Czy dodatkowe świadczenia związane z oddelegowaniem pracownika z (…) ponoszone przez polską spółkę, takie jak koszty biletów lotniczych związane z relokacją do Polski i do kraju macierzystego pracownika, koszty dodatkowego ubezpieczenia medycznego w PL, koszty zakwaterowania i wyżywienia pracownika w Polsce, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z oddelegowaniem Pracownika (będącego obcokrajowcem) do wykonywania pracy w Polsce na rzecz Spółki, ponoszone przez Spółkę na mocy” Umowy Oddelegowania”, w tym koszty określonych dodatkowych świadczeń finansowanych bezpośrednio przez Spółkę, stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Aby określony koszt można było uznać za koszt uzyskania przychodu, musi on być „celowy” w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku może mieć wpływ na powstanie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W przypadku Spółki można wskazać na „celowość” kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku z oddelegowaniem Pracownika do wykonywania pracy na rzecz Spółki, w tym kosztów dodatkowych świadczeń finansowanych bezpośrednio przez Spółkę.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż ponoszenie ww. kosztów związanych z oddelegowaniem Pracownika, w tym kosztów dodatkowych świadczeń finansowanych bezpośrednio przez Spółkę, wynika z potrzeb biznesowych Spółki dotyczących pozyskania i zapewnienia dla prowadzonej działalności gospodarczej Spółki wysokiej klasy specjalisty, posiadającego wiedzę specjalistyczną oraz długoletnie doświadczenie. Niemniej, pozyskanie takiego pracownika z międzynarodowym doświadczeniem (obcokrajowca) wiąże się z koniecznością przekonania ww. osoby do przyjazdu do Polski i podjęcia pracy na rzecz Spółki w stosunkowo długim okresie - a więc opuszczenia na dość długi okres czasu kraju macierzystego, w którym Pracownik dotąd mieszkał i pracował. Takie nakłonienie Pracownika do podjęcia pracy w Polsce, jak również do czasowego zamieszkania na terytorium Polski, wiąże się zasadniczo z koniecznością zagwarantowania Pracownikowi określonych świadczeń „pozapłacowych” - tj. określonego katalogu dodatkowych świadczeń. Należy podkreślić, iż zagwarantowanie przedstawionych w stanie faktycznym dodatkowych świadczeń, w tym świadczeń finansowanych bezpośrednio przez Spółkę, stanowiło warunek konieczny dla realizacji oddelegowania, tj. do przyjazdu Pracownika do Polski i rozpoczęcia wykonywania pracy na rzecz Spółki, dlatego też ww. dodatkowe świadczenia zostały zagwarantowane Pracownikowi w „Umowie Oddelegowania”. W efekcie, bez zagwarantowania ww. dodatkowych świadczeń w „Umowie Oddelegowania” Pracownik nie wyraziłby akceptacji warunków oddelegowania, w konsekwencji - nie wyraziłby zgody na wykonywanie pracy na rzecz Spółki i przeprowadzenie się do Polski.

Stąd też Spółka - dążąc do pozyskania ww. Pracownika - ww. warunki zaakceptowała i przystała na zagwarantowanie ww. dodatkowych świadczeń w „Umowie Oddelegowania”. W efekcie do „Umowy Oddelegowania” zaimplementowano stosowne postanowienia odnośnie zobowiązania Spółki do poniesienia kosztów związanych z oddelegowaniem Pracownika do Spółki, w tym obejmujących koszty dodatkowych świadczeń związanych z oddelegowaniem, przy czym wprost wskazano na możliwość bezpośredniego finansowania przez Spółkę niektórych świadczeń. Taka możliwość bezpośredniego finansowania kosztów dodatkowych świadczeń przez podmiot przyjmujący (Spółkę) jest uzasadniony i podyktowany w głównej mierze względami praktycznymi oraz racjonalnym przekonaniem, iż wyboru lokalnego dostawcy usług (świadczeń) najlepiej dokona podmiot zlokalizowany w Polsce, znający polskie realia, postrzegany często przez polskich dostawców jako bardziej wiarygodny kontrahent, gwarantujący bezpieczeństwo obrotu w ramach typowego, standardowego systemu rozliczeń należności „krajowych” (np. w przypadku usług najmu mieszkania lub domu w Polsce od polskiego wynajmującego, itp.). Spółka podkreśla również, iż akceptacja przez Spółkę ponoszenia kosztów związanych z oddelegowaniem, w tym dodatkowych świadczeń finansowanych bezpośrednio przez Spółkę, wynika z akceptacji i konieczności stosowania pewnych standardów przyjętych w zakresie pozyskiwania zagranicznych pracowników (obcokrajowców) do wykonywania pracy na rzecz Spółki, w szczególności z intencji:

1. zapewnienia Pracownikowi warunków życia porównywalnych do warunków, jakie Pracownik posiadał mieszkając i pracując w kraju macierzystym, jak również
2. zniwelowania (ograniczenia) „niedogodności” związanych z koniecznością opuszczenia kraju „macierzystego” i zamieszkania w kraju przyjmującym (w Polsce);
3. zapewnieniu Pracownikowi „ochrony” przed ponoszeniem ciężaru podatku dochodowego (polskiego podatku PIT) od dodatkowych świadczeń zapewnianych Pracownikowi w związku z oddelegowaniem.
   
   

Mając na uwadze aspekt wskazany powyżej zasadnicze znaczenie dla Pracownika, w ocenie Spółki, mają dodatkowe świadczenia dotyczące członków rodziny, umożliwiające ww. członkom przyjazd do kraju przyjmującego oraz przebywanie w tym kraju wraz z Pracownikiem. Spółka rozumie, iż z uwagi na długi okres wykonywania pracy na rzecz Spółki - Pracownik nie podjąłby się oddelegowania, gdyby nie towarzyszyła mu rodzina, jako iż nie do zaakceptowania byłaby długoterminowa rozłąka z rodziną. W powyższym zakresie można zatem wskazać na zasadność (racjonalność) akceptacji przez Spółkę finansowania kosztów związanych z podróżami pomiędzy krajem macierzystym a Polską zarówno dla Pracownika, jak i dla członków jego rodziny, zasadniczo związanych z przyjazdem do Polski w związku z rozpoczęciem oddelegowania oraz powrotem do kraju macierzystego w związku z zakończeniem oddelegowania, jako iż - w przypadku braku akceptacji ww. kosztów ze strony Spółki - oddelegowanie mogłoby nie dojść do skutku.

Wyrazem opisanej powyżej intencji jest również finansowanie przez Spółkę kosztów zakwaterowania Pracownika i jego rodziny w Polsce w okresie oddelegowania (koszt najmu domu jest bezpośrednio finansowany przez Spółkę na podstawie umowy najmu zawartej między Spółką a wynajmującym).

Ponadto racjonalna, wydaje się także akceptacja ze strony Spółki zagwarantowania Pracownikowi oraz członkom jego rodziny np. dodatkowego prywatnego (grupowego) ubezpieczenia medycznego. Objęcie ww. dodatkowym ubezpieczeniem medycznym stanowi dla Pracownika swojego rodzaju gwarancję otrzymania pomocy medyczne. Z uwagi na wagę ww. dodatkowego świadczenia dla Pracownika, Spółka zdaje sobie sprawę, iż pozyskanie Pracownika do wykonywania pracy na rzecz Spółki mogłoby okazać się nieskuteczne, jeśli Spółka nie zaakceptowałaby zobowiązania do zagwarantowania Pracownikowi ww. dodatkowego świadczenia.

W kontekście ograniczeń „niedogodności” związanych z opuszczeniem kraju macierzystego za racjonalną i zasadną należałoby uznać akceptację ze strony Spółki kosztów przeprowadzki (finansowanych bezpośrednio przez Spółkę). Pozwoli to Pracownikowi oraz jego rodzinie na korzystanie z przedmiotów „domowego użytku” (określonego sprzętu gospodarstwa domowego, rzeczy (ubrań), akcesoriów domowych itp.), również w trakcie pobytu w Polsce, co w istotny sposób może przyczynić się do utrzymania standardu życia na poziomie porównywalnym, jak również pozwoli na porównywalne funkcjonowanie Pracownika oraz jego rodziny (z perspektywy prowadzenia gospodarstwa domowego) tak, jak to miało miejsce w kraju macierzystym.

Zasadniczo intencją delegowanych pracowników, jak i spółki delegującej jest, aby pracownik delegowany nie ponosił ciężaru dodatkowego obciążenia podatkiem dochodowym powstałego wskutek otrzymania określonych dodatkowych świadczeń związanych z faktem oddelegowania do wykonywania pracy w Polsce. Podejmując się oddelegowania Pracownik co do zasady racjonalnie oczekuje, iż jego poziom wynagrodzenia netto (środków finansowych pozostających do dyspozycji Pracownika) nie pogorszy się, tj. pozostanie na poziomie porównywalnym do poziomu wynagrodzenia netto sprzed oddelegowania (racjonalnym oczekiwaniem Pracownika jest, iż nie będzie on odczuwał pogorszenia swojej pozycji „netto” (mierzonej poziomem wynagrodzenia netto) w wyniku oddelegowania). W efekcie, warunkiem dla pozyskania Pracownika na potrzeby Spółki (rozpoczęcia przez niego wykonywania pracy na rzecz Spółki w ramach oddelegowania), było wyrażenie akceptacji przez Spółkę dla finansowania kosztów podatku PIT (w Polsce), jaki będzie powstawać w odniesieniu do dodatkowych świadczeń przyznanych Pracownikowi w celu realizacji oddelegowania. Akceptacja ta - wyrażona przez Spółkę poprzez zatwierdzenie treści „Umowy oddelegowania” - wydaje się w pełni uzasadniona również w tym aspekcie, iż omawiany dodatkowy ciężar podatku PIT w Polsce jest generowany wskutek uzyskania przez Pracownika ww. dodatkowych świadczeń, które mają zrekompensować określone „negatywne” aspekty wynikające z podjęcia pracy poza krajem macierzystym. Ponoszenie przez samego Pracownika kosztu obciążenia podatkowego byłoby nie do zaakceptowania przez Pracownika, dlatego też zgoda Spółki na sfinansowanie tego kosztu przez Spółkę stanowiła warunek oddelegowania.

Ponadto, Spółka wskazuje, iż koszty ww. dodatkowych świadczeń nie stanowią kosztów w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku PIT, tj. wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych.

Niezależnie od powyższego Spółka wskazuje, iż stanowisko Wnioskodawcy wyrażone powyżej znajduje również potwierdzenie w piśmiennictwie Ministra Finansów (MF); w powyższym zakresie Spółka powołuje dla przykładu interpretację indywidualną MF z 16 sierpnia 2011 r. (nr IPPB5/423-597/11-3/RS), jak również interpretację indywidualną MF z 31 stycznia 2008 r. (nr ILPB3/423-201/07-5/EK).

Podsumowując, w ocenie Spółki, koszty związane z oddelegowaniem Pracownika do wykonywania pracy w Polsce na rzecz Spółki, w tym koszty dodatkowych świadczeń finansowanych bezpośrednio przez Spółkę (jako podmiot przyjmujący) należy uznać za „celowe” w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności były one konieczne do realizacji oddelegowania Pracownika do wykonywania pracy na rzecz Spółki, tzn. akceptacja ponoszenia przez Spółkę ww. kosztów dodatkowych świadczeń była warunkiem koniecznym do zawarcia „Umowy Oddelegowania”, a zobowiązanie do finansowania ww. świadczeń przez Spółkę zostało przewidziane w "Umowie Oddelegowania”.

W odpowiedzi na wezwanie Spółka doprecyzowała własne stanowisko wskazując:

1. koszty te związane są nierozerwalnie z uzyskaniem przychodów Spółki polskiej, zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią jej koszt, ponieważ inżynierowie ci od początku procesu uczestniczą w procesie budowy fabryki w Polsce od prac projektowych do ich realizacji,
2. ośrodek interesów osobistych i gospodarczych pracowników znajduje się na terenie (…), nie przebywają oni w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, cudzoziemcy przedstawiają certyfikat rezydencji dla celów podatkowych, oddelegowanie pracowników ma formę podróży służbowej, wnioskodawcy nie łączy z pracownikami, o których mowa we wniosku formalny i bezpośredni stosunek cywilnoprawny (w tym stosunek pracy);
3. wynagrodzenie pracownikom wypłaca spółka (…); jest ono wypłacane oddelegowanym pracownikom przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie;
4. w/w wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie;
5. na podstawie zawartej umowy z firmą (…) wnioskodawca zobowiązany jest do ponoszenia w/w kosztów dodatkowych związanych z pracownikami, poniesienie tych wydatków warunkowało zawarcie umowy Oddelegowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznać należy, że wydana interpretacja zgodnie z zadanym pytaniem wyznaczającym zakres interpretacji odnosi się wyłącznie do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dodatkowych świadczeń związany z oddelegowaniem pracownika z (…) ponoszonych na rzecz pracownika. Zatem, nie odniesiono się do świadczeń ponoszonych na rzecz członków rodziny pracownika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm.; dalej: „updop” lub „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z niniejszej regulacji wynika, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny, a więc bezzwrotny, tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,
• został właściwie udokumentowany.
  
  

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu. Należy także pamiętać o wyłączeniach wynikających z uregulowań zawartych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

W związku z przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest ustalenie, czy dodatkowe świadczenia związane z oddelegowaniem pracownika z (…) ponoszone przez polską spółkę, takie jak koszty biletów lotniczych związane z relokacją do Polski i do kraju macierzystego pracownika, koszty dodatkowego ubezpieczenia medycznego w PL, koszty zakwaterowania i wyżywienia pracownika w Polsce, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Z wniosku wynika, że koszty ponoszone na rzecz pracowników związane są nierozerwalnie z uzyskaniem przychodów Spółki polskiej, ponieważ inżynierowie ci od początku procesu uczestniczą w procesie budowy fabryki w Polsce od prac projektowych do ich realizacji. Ponadto, na podstawie zawartej umowy z firmą (…) Wnioskodawca zobowiązany jest do ponoszenia ww. kosztów dodatkowych związanych z pracownikami, poniesienie tych wydatków warunkowało zawarcie umowy Oddelegowania.

Analizując, powyższe, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że dodatkowe świadczenia związane z oddelegowaniem pracownika z (…) ponoszone przez polską spółkę, takie jak koszty biletów lotniczych związane z relokacją do Polski i do kraju macierzystego pracownika, koszty dodatkowego ubezpieczenia medycznego w PL, koszty zakwaterowania i wyżywienia pracownika w Polsce, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.