Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.94.2021.2.MK
z 7 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2021 r., uzupełnionym w dniu 6 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, uzupełniony w dniu 6 kwietnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Od dnia … czerwca 2018 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą … (NIP …, REGON …). Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności jest działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do końca roku 2020 Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów w oparciu o skalę podatkową. Od stycznia 2021 r. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatku liniowego. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, od dnia … grudnia 2018 r. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz … Spółka Akcyjna z siedzibą w … przy ulicy …, wpisanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy w …, pod nr KRS … (dalej jako: „Spółka”). Na podstawie zawartej ze Spółką umowy o świadczenie usług Wnioskodawca świadczy na jej rzecz usługi z zakresu jego działalności gospodarczej, a w szczególności usługi związane z wytwarzaniem programów komputerowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz współpracy ze Spółką Wnioskodawca wytwarza innowacyjne programy komputerowe. Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe są platformami dającymi duże możliwości konfiguracyjne nabywcom oprogramowania. Programy te wspierają konfigurację procesów biznesowych, co nosi charakter innowacyjności, w szczególności w branży ubezpieczeniowej, w której działa Spółka. W ramach wytwarzania przez Wnioskodawcę programów ma miejsce wiele procesów, takich jak: procesy myślowe związane z analizą i planowaniem architektury rozwiązań, procesy związane z planowaniem pracy z użyciem harmonogramów i odpowiednich metod planowania, procesy związane z właściwą implementacją programów za pomocą pisania kodu. Przy tworzeniu programów komputerowych Wnioskodawca podejmuje współpracę jako członek zespołu, zajmując się osobiście wytwarzaniem oprogramowania w wyniku wykonywania czynności programowania. W ramach współpracy ze Spółką w przeważającej części Wnioskodawca tworzy nowe, innowacyjne rozwiązania. Wytwarzając programy komputerowe Wnioskodawca stosuje oraz tworzy nowe i niefunkcjonujące wcześniej metody i narzędzia, związane z generowaniem kodu programów komputerowych na podstawie metadanych, zwanych często jako rozwiązania „low code”, czy też nowe biblioteki kodu. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi na rzecz Spółki przede wszystkim polegają na wytwarzaniu autorskiego oprogramowania. Wykonując działalność gospodarczą Wnioskodawca stosuje wiedzę z dziedzin matematyki i informatyki oraz języków programowania, takich jak … i …, używając przy tym technologii takich jak …, … czy …. Spółka pozostawia Wnioskodawcy dowolność zarówno w wyborze miejsca świadczenia usług, jak i w wyborze czasu ich świadczenia. Zgodnie z zawartą ze Spółką umową, w przypadku wytworzenia przez Wnioskodawcę programu komputerowego (stanowiącego samodzielną całość lub jego część) będącego przedmiotem praw autorskich w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z chwilą odbioru programu komputerowego Spółka nabywa wszelkie majątkowe prawa autorskie do programu komputerowego we wszelkich dostępnych polach eksploatacji opisanych w wyżej wskazanej ustawie. Wynagrodzenie za przeniesienie tych praw zostało uwzględnione w wynagrodzeniu, które Wnioskodawca otrzymuje w ramach wykonywania usług na rzecz Spółki. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe są rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, skutkiem czego tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie zgodnie z dyspozycją art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wykonując zatem działalność gospodarczą Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe na rzecz Spółki w sposób twórczy, systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, przy tym poszerzając zasoby swojej wiedzy lub też opierając się na wiedzy zdobytej dotychczas do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, kształtuje, łączy oraz wykorzystuje dostępną obecnie wiedzę i umiejętności. Tworzone przez Wnioskodawcę samodzielnie programy komputerowe wynikają z rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej oraz stanowią zupełnie nowy, a także innowacyjny wytwór oprogramowania, który w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi następujące koszty: użytkowanie samochodu: paliwo i serwis samochodu, Internet, doładowania pre-paid na usługi telekomunikacyjne, podzespoły, sprzęt komputerowy, sprzęt biurowy, oprogramowanie, księgowość i doradztwo podatkowe, składki na ubezpieczenia społeczne. Ponadto Wnioskodawca chciałby wyróżnić ewentualne przyszłe koszty związane z działalnością: leasing operacyjny samochodu, szkolenia branżowe, delegacje krajowe i zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, bilety kolejowe, noclegi). Z uwagi na obowiązujące od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca oraz art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych umożliwiających zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych). W konsekwencji, Wnioskodawca chciałby w korekcie zeznania rocznego za rok 2019 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej ze Spółką współpracy z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Ponadto w roku 2020 Wnioskodawca kontynuował współpracę ze Spółką, a także zamierza kontynuować ją w latach następnych w takim zakresie jak dotychczas, dlatego też Wnioskodawca chciałby rozliczyć kolejny rok oraz kolejne lata również z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca oświadcza, że zgodnie z wymogami zawartymi w art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych posiada i prowadzi ewidencję, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodu oraz dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższa ewidencja zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki odnoszące się do kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, prowadzoną w sposób systematyczny celem zwiększenia zasobów wiedzy, a także wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań. W ramach podejmowanej przez Wnioskodawcę działalności, osobiście i indywidualnie tworzy On nowe programy komputerowe zgodnie z zapotrzebowaniami biznesowymi Spółki, z którą współpracuje. Działalność ta stanowi prace badawczo-rozwojowe w świetle przepisów powszechnie obowiązujących oraz przyjętej interpretacji. W szczególności polega ona na zwiększaniu przez Wnioskodawcę zasobów wiedzy oraz wykorzystywaniu nowych zasobów wiedzy, tj. języków programowania, którymi operuje, narzędzi programistycznych, algorytmów oraz wiedzy do tworzenia przez Wnioskodawcę nowych, funkcjonujących i ulepszonych w obrocie rozwiązań. Prowadzone przez Wnioskodawcę prace, obejmujące świadczone usługi, Wnioskodawca wykonuje w sposób twórczy, nowatorski, metodyczny oraz nieprzewidywalny. Czynności wykonywane nie są działaniami powtarzalnymi. Każde prace prowadzone nad programem komputerowym lub jego częścią są planowane, określane indywidualnie, zmierzające do osiągnięcia określonego celu. Od każdego tworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego wymaga się innych efektów, wobec czego każdorazowo dokonuje wyboru odpowiednich narzędzi, sposobu rozwiązania, zwiększania zasobów wiedzy, poszerzania własnych umiejętności. Do tworzenia nowych programów komputerowych Wnioskodawca wykorzystuje dostępną wiedzę z różnych dziedzin, którą nabywa w wyniku prowadzonych badań naukowych, polegających na uczestnictwie w kursach branżowych, czytaniu książek z zakresu inżynierii oprogramowania, dokumentacji technicznej używanych rozwiązań i narzędzi, portali branżowych. Czynności te prowadzą w sposób bezpośredni do zwiększenia zasobów wiedzy oraz umiejętności. Do wykonywania świadczonych przez Wnioskodawcę usług Spółce konieczne są więc badania naukowe, które w szczególności polegają na poznawaniu i tworzeniu nowych algorytmów, poznawaniu oraz nauce wykorzystywania nowych narzędzi programistycznych. Z uwagi na to, że narzędzia wymuszają znajomość określonych języków programowania, prowadzi to do konieczności nauki tych języków, tak aby osiągnąć zrozumienie wykonywanych czynności. Tak zdobytą wiedzę i umiejętności Wnioskodawca łączy z własną inwencją twórczą i wykorzystuje do tworzenia nowych programów komputerowych, przez co czynności te stanowią prace rozwojowe.

W ramach wykonywanych usług, tworzone przez Wnioskodawcę części oprogramowania stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe mogą stanowić samodzielną całość lub jego część i stanowią przedmiot praw autorskich w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W praktyce, mogą zaistnieć dwa przypadki:

1. część oprogramowania jest samodzielna i jest w stanie funkcjonować niezależnie, np. współdzielona biblioteka kodu czy moduł programu komputerowego,
2. część oprogramowania jest niesamodzielna i jest częścią składającą się na większy system, np. podprogram osadzony w programie komputerowym, wymagający do działania innych podprogramów, komunikując się z nimi na podstawie zdefiniowanego interfejsu.

Niezależnie od przypadku wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe lub ich części są rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, skutkiem czego tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, zarówno w całości, jak i w jego części stanowi odrębny, utrwalony utwór podlegający ochronie prawnej, zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszystkie wymienione przez Wnioskodawcę we wniosku efekty prac stanowią odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie przewidzianej w przepisie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Współpracując jako członek zespołu przy tworzeniu programu komputerowego, wykonywana przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa jest działalnością prowadzoną przez Niego bezpośrednio. Zmierza ona do wytworzenia nowych, ulepszonych, innowacyjnych procesów, usług lub produktów. Podejmując współpracę jako członek zespołu przy tworzeniu programów komputerowych Wnioskodawca zajmuje się osobiście wytwarzaniem oprogramowania w wyniku wykonywania czynności programowania, a wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe są rezultatem Jego własnej, indywidualnej oraz twórczej działalności intelektualnej. W ramach wykonywanej działalności współpracując z zespołem, każdy z członków zespołu posiada określoną rolę i wytwarza zdefiniowane części, w wyniku prac nad jasno podzielonymi zadaniami. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach świadczonych na rzecz Spółki usług. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy. Realizowane przez Wnioskodawcę usługi programistyczne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są wykonywane w miejscu i czasie wyznaczonym przez Spółkę. Wnioskodawca posiada możliwość wykonywania usług zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest związany sztywnymi godzinami pracy. Wobec powyższego Wnioskodawca jest twórcą swoich utworów lub ich części. Niemniej jednak, aby programy i podprogramy mogły należycie współpracować w systemie, konieczna jest odpowiednia koordynacja doboru technicznych rozwiązań z innymi programistami, którzy pracują w zespole.

Koszty uzyskania przychodów, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a które to koszty Wnioskodawca wymienił we wniosku o interpretację są kosztami funkcjonalnie związanymi z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wszystkie z nich przyczyniają się w sposób bezpośredni do powstania takiego przychodu i są ściśle związane z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej. Ponoszone przez Wnioskodawcę koszty uzyskania przychodów są funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej w sposób następujący:

1. użytkowanie samochodu: paliwo i serwis samochodu - wykorzystanie samochodu umożliwia sprawny transport, jest wykorzystywany aby docierać do siedziby Spółki w celach konsultacji z zespołem, sklepów z urządzeniami elektronicznymi czy księgarni, może być wykorzystywany aby docierać do miejsc szkoleń branżowych,
2. Internet - zakup usług umożliwiających połączenie z siecią globalną, konieczną do pracy w środowisku programistycznym, sprawnej komunikacji z zespołem, prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych,
3. doładowania pre-paid na usługi telekomunikacyjne - zakup usług telekomunikacyjnych, w tym dostępu do Internetu mobilnego, co daje możliwość pracy z dowolnego miejsca, a tym samym większą dowolność i sprawność wykonywanych usług, umożliwia kontakt z zespołem w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania,
4. podzespoły - zakup podzespołów umożliwia utrzymanie wykorzystywanego sprzętu w odpowiedniej kondycji, co jest konieczne do sprawnego wytwarzania oprogramowania i uniknięcia kosztownych awarii, które wiążą się z ryzykiem utraty danych,
5. sprzęt komputerowy - zakup urządzeń innych niż podzespoły, takich jak laptop czy monitor, sprzęt konieczny do wykonania jakichkolwiek działań związanych ze świadczonymi usługami,
6. sprzęt biurowy - sprzęt taki jak krzesło biurowe - zapewniające odpowiedni komfort pracy, co pozwoli sprawnie pracować, papier biurowy, tonery do drukarki konieczne do drukowania dokumentacji technicznej oraz dokumentów księgowych w zakresie prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej,
7. oprogramowanie - wykorzystanie specjalistycznego oprogramowania umożliwia sprawne i bezpieczne tworzenie i rozwijanie programów komputerowych,
8. księgowość i doradztwo podatkowe - potrzebne w celu prawidłowego rozliczenia przychodów z działalności badawczo-rozwojowej, wysokości kosztów związanych bezpośrednio z działalnością badawczo-rozwojową,
9. składki na ubezpieczenia społeczne - koszt ten jest ponoszony w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, związanej bezpośrednio z wytwarzaniem oprogramowania, wobec czego ma on bezpośrednie powiązanie z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, bowiem musi być ona prowadzona w ramach działalności gospodarczej,
10. leasing samochodu - koszt związany z leasingiem oraz użytkowaniem samochodu umożliwiają sprawny transport, zarówno do siedziby Spółki w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, jak i do sklepów w celu nabycia potrzebnych urządzeń elektronicznych, księgarni,
11. szkolenia branżowe - uczestnictwo w szkoleniach związanych z inżynierią oprogramowania, mające na celu poszerzenie wiedzy ściśle związanej z działalnością badawczo-rozwojową,
12. delegacje krajowe i zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, bilety kolejowe, noclegi) - wszystkie wydatki ponoszone podczas podróży na szkolenia branżowe, czy też konsultacje w ramach współpracy z zespołem, związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych lub ich części (oprogramowania) - opisana w stanie faktycznym oraz zdarzeniach przyszłych - stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy prawo autorskie do programów komputerowych lub ich części wytwarzanych przez Wnioskodawcę samodzielnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
4. Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na koszty obecne oraz przyszłe w ramach prowadzonej działalności, o których mowa w stanie faktycznym i zdarzeniach przyszłych, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą, która obejmuje prace rozwojowe lub badania naukowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Badania naukowe należy rozumieć jako działalność obejmującą po pierwsze badania podstawowe, po drugie badania aplikacyjne. Te pierwsze rozumiane są jako prace teoretyczne mające na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawowych zjawiskach oraz obserwowalnych faktów. Te drugie rozumiane są jako prace, które mają na celu zdobycie nowych umiejętności, wiedzy i które to nastawione są na tworzenie nowych procesów, usług, produktów lub wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń. Poprzez prace rozwojowe należy rozumieć działalność która obejmuje kształtowanie, łączenie, nabywanie oraz wykorzystywanie dostępnej obecnie wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania, a także tworzenia zmienionych lub nowych procesów, usług lub produktów z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich. W myśl obowiązujących przepisów prawnych działalność badawczo-rozwojowa musi być twórcza, nowatorska, metodyczna oraz nieprzewidywalna. Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polega na wytworzeniu nowego programu komputerowego zgodnie z zapotrzebowaniami biznesowymi Spółki. Działalność ta stanowi prace rozwojowe w świetle przepisów powszechnie obowiązujących. Polega ona w szczególności na wykorzystywaniu przez Wnioskodawcę nowej, ale również aktualnej wiedzy, tj. języków programowania, którymi operuje, narzędzi programistycznych, znanych algorytmów oraz wiedzy do tworzenia przez Wnioskodawcę nowych, ulepszonych i nie funkcjonujących w obrocie rozwiązań. Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz zdarzenia przyszłe, prowadzona przez Niego działalność jest działalnością badawczo-rozwojową, która spełnia następujące cechy: twórczość oraz nowatorskość: poprzez tworzenie programu komputerowego w zależności od potrzeb Spółki z którą współpracuje, a która to Spółka ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych lub stworzenie nowych rozwiązań w zależności od swoich potrzeb, metodyczność: poprzez zawartą ze Spółką umową Wnioskodawca jest zobowiązany do zgodnej, ścisłej z harmonogramem współpracy, którą starannie i należycie dokumentuje oraz wykonuje, zgodnie z wymaganiami Spółki, nieprzewidywalność: poprzez wykonywanie przez Wnioskodawcę prac z wykorzystaniem istniejących rozwiązań czy narzędzi, które prowadzą jednak do stworzenia całkowicie nowego rozwiązania lub znacznej modyfikacji istniejących rozwiązań.

Ad. 2

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych określony jest zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Jako jedno z praw własności intelektualnych wymienione zostało autorskie prawo do programu komputerowego. Aby można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej powinny zostać spełnione dwa kryteria w rozumieniu wyżej wymienionego przepisu: przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych. Programy komputerowe lub ich części stanowią zatem przedmiot ochrony praw autorskich. Zgodnie z dyspozycją art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych programy komputerowe kwalifikowane są jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Wytwarzane przez Wnioskodawcę samodzielnie programy komputerowe w ramach umowy zawartej ze Spółką są przedmiotem ochrony prawa autorskiego. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz wymienionej Spółki, wytwarzane przez Niego autorskie prawo do oprogramowania zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze względu na to, że jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie. Podlega ono ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a jego przedmiot został przez Wnioskodawcę wytworzony w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. W związku z faktem, iż przysługujące Wnioskodawcy majątkowe prawa autorskie do tworzonych przez Niego programów komputerowych stają się własnością Spółki, Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.

Ad. 3

Wnioskodawca spełnia wszystkie wymagania określone w ustawie dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności. W świetle art. 30ca ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowane prawo własności intelektualnej stanowi m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został przez Wnioskodawcę wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, ustalonych jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczonego według wzoru z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe, które znajdują się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich, a następnie przenoszenie praw autorskich majątkowych do programu komputerowego lub jego części w ramach współpracy ze Spółką i uzyskiwanie z tego tytułu dochodu kwalifikuje Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi IP Box.

Ad. 4

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmuje wytwarzanie programów komputerowych, do których prawa autorskie są przenoszone następnie na rzecz Spółki w ramach wykonywania zawartej z nią umowy. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Zważając na to, że podejmowane przez Wnioskodawcę działania zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki na: użytkowanie samochodu: paliwo i serwis samochodu, Internet, doładowania pre-paid na usługi telekomunikacyjne, podzespoły, sprzęt komputerowy, sprzęt biurowy, oprogramowanie, księgowość i doradztwo podatkowe, składki na ubezpieczenia społeczne. Ponadto, w przyszłości Wnioskodawca przewiduje ponosić następujące ewentualne koszty: leasing operacyjny samochodu, szkolenia branżowe, delegacje krajowe i zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, bilety kolejowe, noclegi). Powyższe wydatki (obecne i przyszłe) ponoszone przez Wnioskodawcę są kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki (obecne i przyszłe) w zakresie w jakim przeznaczone są na tworzenie programu komputerowego są kosztami prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 Ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85 ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku w ramach ulgi IP-BOX stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy).

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów uwzględnionych w celu określenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy wskazać, że muszą to być koszty funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy należy również mieć na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze przedstawioną we wniosku sytuację faktyczną oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, stanowią prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy również stwierdzić, że tworzone w ramach działalności Wnioskodawcy oprogramowanie i części oprogramowania będące programami komputerowymi podlegającymi ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy – są kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Zleceniodawcę praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy (z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi), kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy. Przy czym, dochód z kwalifikowanego IP określa się przy uwzględnieniu funkcjonalnie związanych z przychodami osiąganymi z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej kosztów uzyskania przychodów, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu.

W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do ww. dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%. Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W odniesieniu do każdego wytworzonego przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się odrębny nexus i odrębny kwalifikowany dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.