Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.123.2021.1.KK
z 10 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i posiada na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa PIT). Jednocześnie podkreśla, że prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy PIT. Zakres prowadzonej działalności został zgłoszony w CEIDG (m. in. PKD 62.09.Z - pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych) i obejmuje m.in. tworzenie koncepcji informatycznych w zakresie wytwarzania i rozwijania oprogramowania, programowanie oraz pracę nad już istniejącymi programami i aplikacjami zarówno chmurowymi, jak i tzw. desktopowymi.

Wnioskodawca wykonuje czynności opisane w niniejszym wniosku od roku 2018. Wnioskodawca składający niniejszy wniosek świadczy usługi badawczo-rozwojowe (Research&Development) w zakresie przygotowywania koncepcji rozwiązań IT w ramach realizowanych projektów, spełniających oczekiwane wymagania biznesowe swoich klientów – podmiotów gospodarczych. Ponadto tworzy on tzw. dokumentację projektową, gdzie w formie utrwalonej, elektronicznej, zapisuje on wytworzone przez siebie koncepcje. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w technologiach chmurowych oraz tradycyjnych przy wykorzystaniu różnych języków programowania – w zależności od uzgodnień z klientami. Dodatkowo, Wnioskodawca tworzy tzw. modele informatyczne, np. w zakresie opracowania zadań aplikacji w postaci algorytmów jak również same elementy algorytmów. Są one tworzone w oparciu o autorskie koncepcje Wnioskodawcy. Ponadto, do zadań Wnioskodawcy należy stworzenie dokumentacji technicznej. Na podstawie zawartej umowy o współpracy ze swoimi klientami Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie utworów na podstawie faktur wystawionych na rzecz swoich zleceniodawców. Ponadto, Wnioskodawca w ramach zawartych z klientami umów wykonuje usługi rutynowe takie jak analiza i ocena potrzeb biznesowych i IT oraz ich wpływu na istniejące systemy IT, prowadzenie nadzoru architektonicznego w projektach, wykonywanie tzw. testów jednostkowych.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą. Do jej prowadzenia potrzebuje on być cały czas na bieżąco w zakresie nowości technicznych i naukowych. Tylko w ten sposób jest w stanie dostarczyć zleceniodawcom produkt spełniający ich wysokie i specyficzne oczekiwania, a jednocześnie produkt będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania. Wnioskodawca zajmuje się m.in. rozwojem i wsparciem w rozwoju oprogramowania komputerowego wykorzystywanego w sektorach e-commerce oraz tzw. biznesie cyfrowym. Dzięki zastosowaniu autorskich rozwiązań technologicznych, proces technologiczny i biznesowy klientów Wnioskodawcy oraz zleceniodawców klientów Wnioskodawcy może być sprawniej realizowany, a klienci mogą realizować swoje cele biznesowe, utrzymać pozycję liderów w branży i uzyskać przewagę konkurencyjną. Działanie i funkcjonalność tworzonego oprogramowania (tzw. logika biznesowa aplikacji) powstaje w związku z działalnością Wnioskodawcy.

Działalność Wnioskodawcy opiera się na ciągłym poszerzaniu i zdobywaniu wiedzy, aby oprogramowanie i rozwiązania, które dostarcza klientom było jak najlepszej jakości i było zgodne z najnowszymi standardami oraz osiągnięciami technologicznymi branży informatycznej. Przeprowadza on wiele testów i analiz zanim produkt osiągnie zamierzony kształt, finalnie trafi do klientów i zostanie uruchomiony. Wiąże się to z wprowadzaniem wielu zmian i usprawnień, które są autorskimi pomysłami Wnioskodawcy, na tyle innowacyjnymi, że powstające produkty można określić jako nowatorskie i unikatowe. W trakcie pracy nad nowymi rozwiązaniami Wnioskodawca, aby osiągnąć zamierzony cel w postaci nowego rozwiązania programistycznego, staje przed koniecznością wcześniejszego rozwiązania wielu problemów analitycznych, matematycznych, logarytmicznych, programistycznych oraz z zakresu inżynierii danych. Wiąże się to z nieustannym zdobywaniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem zdobytej wcześniej wiedzy i umiejętności z wyżej wymienionych dziedzin nauki i techniki. Brak modelowych metod wytwórczych wiąże się również z niepewnością co do uzyskanego efektu badawczego. W związku z tym często zachodzi potrzeba zmiany wcześniejszych założeń i wytyczonego kierunku badań, opracowanie nowych, lepszych i skuteczniejszych metod wytwórczych w postaci nowego kodu, struktur danych, skryptów i algorytmów. W związku z ciągle zmieniającym się zapotrzebowaniem klientów i specyfiką rynku informatycznego Wnioskodawca nigdy nie ustaje w procesie doskonalenia swojej wiedzy, umiejętności oraz wytworzonych przez siebie rozwiązań. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku zostaje wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów dotyczącą praw autorskich. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów ujmuje on koszty w kol. 16 – koszty prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję od momentu rozpoczęcia działalności badawczo-rozwojowej, prowadzi ją na bieżąco.

Prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej rozpoczęło się w roku 2019 i będzie kontynuowane tak długo jak długo wnioskodawca będzie planował korzystać z ulgi „IP BOX”. Wnioskodawcy nie przysługuje licencja do korzystania z wytworzonego, rozwiniętego bądź ulepszonego oprogramowania. Na to oprogramowanie składają się wytworzone i współwytworzone przez Wnioskodawcę aplikacje, modele/diagramy architektury IT, zaprojektowana i wykonana wg indywidualnej, autorskiej koncepcji czy tzw. architektura rozwiązań (modele, diagramy), struktury baz danych. Dalsze rozwijanie bądź ulepszanie oprogramowania wykonywane jest na zlecenie zleceniodawców, po wcześniejszym uzgodnieniu. Wnioskodawca osobiście ponosi odpowiedzialność za wykonywaną przez siebie działalność. Czynności zlecone mu w ramach świadczenia usług na podstawie umów ze zleceniodawcami nie są wykonywane pod niczyim kierownictwem czy nadzorem. Wszelkie czynności mogą być dokonywane w dowolnym miejscu i czasie. Za wszystkie czynności wykonywane na podstawie umowy ze zleceniodawcami Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność i ryzyko gospodarcze w związku z prowadzoną przez niego jednoosobową działalnością gospodarczą - w przypadku niepowodzenia może stracić klientów i zostać obarczony karami finansowymi.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje prace rozwojowe, jest ona prowadzona w sposób systematyczny, zaplanowany i uporządkowany i jest działalnością podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i rozwiązań. Każdy etap procesu wytwórczego, zaczynając od ustalenia wymagań, przez analizę, projektowanie, opracowanie architektury rozwiązania i implementację algorytmów ma charakter metodyczny i ścisły - i jest efektem wcześniej zdobytej wiedzy, umiejętności i doświadczenia Wnioskodawcy. Jednocześnie każdy etap prac jest odpowiednio udokumentowany i utrwalony tak aby możliwe odtworzenie, przekazanie lub przeniesienie gdy zaistnieje taka potrzeba - wynika to z zawartej umowy pomiędzy Wnioskodawcą i jego klientem. Działalność prowadzona przez wnioskodawcę stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Jak wskazano, wszystkie rezultaty wykonywania umowy są wynikiem oryginalnej i indywidualnej działalności wnioskodawcy, w szczególności stworzone utwory nie są wzorowane na utworach osób trzecich i nie naruszają jakichkolwiek praw osób trzecich, w szczególności praw autorskich. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności skutkują wytworzeniem programu komputerowego, w tym kodu źródłowego i przygotowawczego materiału projektowego. Aktywność wnioskodawcy ma na celu stymulowanie procesów technologicznych w jego branży i służy jej rozwojowi. Działalność twórcza wnioskodawcy obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca informuje, że jego aktywność spełnia przesłanki ww. definicji. Wnioskodawca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. W ramach zawartych umów Wnioskodawca przenosi na zleceniodawców całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych utworów, a więc w konsekwencji osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku z powyższym dochody te Wnioskodawca chciałby opodatkować stawką preferencyjną 5% (IP Box).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonych utworów, objęte określonym wynagrodzeniem, uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować 5% stawką zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych? Pytanie dotyczy rozliczania dochodów roku 2020.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

– w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy). Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży świadczonej usługi, tj. tworzonego, ulepszanego i rozwijanego oprogramowania, w tym koncepcji IT, oraz odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego i koncepcji z nim związanych – autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała albo drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.