Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.97.2021.4.AK
z 5 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2021r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 kwietnia 2021 r. (data wpływu 6 kwietnia 2021 r.) oraz z dnia 26 kwietnia 2021r. (data wpływu 28 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości,
  

• niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT przeniesienia nieruchomości na cele osobiste Wspólników Spółki,
  

• braku obowiązku wykazania w remanencie likwidacyjnym przedmiotowej nieruchomości,
  

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości,
  

• niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT przeniesienia nieruchomości na cele osobiste Wspólników Spółki,
  

• braku obowiązku wykazania w remanencie likwidacyjnym przedmiotowej nieruchomości.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 kwietnia 2021 r. (data wpływu 6 kwietnia 2021 r. ) oraz z dnia 26 kwietnia 2021 r. (data wpływu 28 kwietnia 2021 r.) o przeformułowanie i doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania nr 3, własne stanowisko w sprawie do postawionego w uzupełnieniu wniosku pytania nr 3 oraz o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione oraz doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawcą jest spółka cywilna, działająca od 01.06.1996 r., składająca się z dwóch wspólników, z udziałami po 50% każdy. Aktem notarialnym z dnia 16 października 2001 r., sporządzonym w Kancelarii Notarialnej Notariusza …, Rep. .. wspólnicy spółki cywilnej „…” nabyli od Gminnej Spółdzielni „…” w ..., parterowy magazyn składu opału, o powierzchni 181 m², położony w ... przy ulicy .... Wartość transakcji wyniosła 44.464,00 zł i była zwolniona z podatku VAT. W przedmiotowym budynku spółka cywilna prowadziła działalność gospodarczą polegającą na produkcji wyrobów betonowych, m. in. kostki brukowej. Budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i podlegał amortyzacji. Wspólnicy spółki w najbliższym czasie mają zamiar zlikwidować spółkę i dokonać sprzedaży opisanej powyżej nieruchomości. W przypadku, gdyby nie znalazł się chętny na zakup, wspólnicy rozważają przekazanie jej na cele osobiste. Każdy ze wspólników jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Po zlikwidowaniu spółki cywilnej wspólnicy nie zamierzają prowadzić działalności gospodarczej. Od 31 grudnia 2020 r. działalność spółki cywilnej została zawieszona.

W odpowiedzi na pytania zawarte w wezwaniu tut. Organu, tj.:

1. Należy wskazać numer geodezyjny działki, na której posadowiony jest budynek, o którym mowa we wniosku?
2. Czy Spółka cywilna jest właścicielem gruntu, na którym posadowiony jest przedmiotowy budynek?
3. Czy nabyty budynek przez Wspólników działających jako Wspólnicy Spółki był użytkowany wcześniej przez Gminną Spółdzielnię.
4. Czy budynek, o którym mowa we wniosku, jest budynkiem, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020r., poz. 1333, z późn. zm.)?
5. Jaki jest symbol PKOB, nazwa grupowania oraz wyszczególnienie budynku, o którym mowa w opisie sprawy wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.)?
6. Czy budynek jest trwale związany z gruntem?
7. W jaki sposób Spółka cywilna wykorzystywała przedmiotowy budynek? W szczególności należy jednoznacznie wskazać, do jakich czynności był wykorzystywany przez Spółkę budynek, tj. czy do:
   • czynności opodatkowanych podatkiem VAT,
   • czynności zwolnionych od podatku VAT,
   • czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?

8. Czy ww. budynek był wykorzystywany przez Spółkę cywilną, wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną, do której był wykorzystywany budynek, wykonywała Spółka?
   
9. Kto, Spółka czy Wspólnik Spółki Cywilnej prowadził działalność polegającą na produkcji wyrobów betonowych w ww. budynku?
   
10. W związku z podaną w opisie sprawy informacją, iż „(…) Budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i podlegał amortyzacji (…).”, należy doprecyzować, czy ww. budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki?
    
11. Czy w stosunku do budynku Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym?
    
12. Czy wydatki na ww. budynek przekroczyły 30% jego wartości początkowej? Jeśli tak, to należy wskazać (odpowiedzi na poniższe pytania należy udzielić tylko w przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie 12):
    • kiedy takie wydatki były ponoszone?
      
    • czy nakłady ponoszone przez Spółkę na ulepszenie budynku stanowiły „przebudowę” rozumianą jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystania nieruchomości lub w celu znaczącej zmiany warunków zasiedlenia?
      
    • czy w stosunku do wydatków na ulepszenie budynku, Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
      
    • kiedy budynek po dokonaniu ulepszeń, został oddany do użytkowania? Należy wskazać dokładną datę.
      
    • czy po oddaniu do użytkowania ulepszonego budynku miało miejsce pierwsze zasiedlenie tego budynku? Jeżeli tak, to należy wskazać dzień, miesiąc i rok, kiedy nastąpiło/nastąpi „pierwsze zasiedlenie”.
      
    • w ramach jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie ulepszonego budynku po oddaniu go do użytkowania?
      
    • czy między pierwszym zasiedleniem ulepszonego budynku, a jego dostawą, upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
      
    • w jaki sposób, do jakich czynności Spółka wykorzystywała ulepszony budynek po oddaniu go do użytkowania?
      
    • czy ulepszony budynek był wykorzystywany przez Spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?
    
    
13. W sytuacji, gdy Spółka będzie zmuszona przekazać ww. budynek na cele osobiste Wspólników Spółki, należy wskazać, kiedy ww. czynność zostanie dokona, tj.:
    • przed rozwiązaniem Spółki cywilnej?
      
    • czy po rozwiązaniu Spółki cywilnej?
    
    

Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

1. Wnioskodawca wskazuje numer geodezyjny działki, na której posadowiony jest budynek, o którym mowa we wniosku - nr …,
2. spółka cywilna nie jest właścicielem gruntu, na której posadowiony jest budynek, jest jego użytkownikiem wieczystym (użytkowanie wieczyste od Gminy),
3. przed nabyciem budynku przez wspólników spółki cywilnej był on użytkowany przez Gminną Spółdzielnię,
4. budynek, o którym mowa we wniosku jest budynkiem, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane,
5. dnia 18 maja 2020 r. spółka cywilna uzyskała wypis z rejestru budynków, w którym nie została wskazana klasa wg PKOB, w związku z czym Wnioskodawca nie ma wiedzy jaki jest symbol PKOB, nazwa grupowania oraz wyszczególnienie budynku,
6. budynek jest trwale związany z gruntem,
7. budynek był wykorzystywany przez Spółkę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT,
8. budynek nie był wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT, każdorazowo był wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT,
9. działalność gospodarczą polegającą na produkcji wyrobów betonowych w przedmiotowym budynku prowadziła spółka cywilna,
10. budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych spółki cywilnej,
11. w stosunku do budynku Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,
12. wydatki na budynek nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej,
13. gdy Spółka będzie zmuszona przekazać budynek na cele osobiste wspólników spółki ta czynność zostanie dokonana po rozwiązaniu spółki cywilnej.
    
    

Nadto na pytania Organu z wezwania z dnia 19 kwietnia 2021r. Wnioskodawca wskazał:

1. Zakupu budynku magazynu składu opału dokonali wspólnicy spółki cywilnej - w akcie notarialnym Rep. Nr .. z dnia 16.10.2001 r. zostało literalnie wskazane, że R.K. oraz W.CZ. „działali w akcie niniejszym jako wspólnicy spółki cywilnej …” z siedzibą w ..., numer NIP …, zaś na stronie 6 ww. aktu widnieje zapis: „(...) R.K. i W.CZ. jako wspólnicy spółki cywilnej …” nieruchomość tę kupują. ”
2. Budynek magazynu opału wspólnicy wnieśli jako wkład do spółki cywilnej, czego konsekwencją było wprowadzenie budynku do ewidencji środków trwałych i późniejsze dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.
3. Wniesienie wkładu nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytanie nr 3 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 1 kwietnia 2021 r.).

1. Czy sprzedaż nieruchomości uprzednio nabytej jako zwolnionej od podatku podlega podatkowi od towarów i usług?
2. Czy w wyniku likwidacji spółki cywilnej przeniesienie nieruchomości, uprzednio nabytej jako zwolnionej z podatku od towarów i usług, na cele osobiste podlega podatkowi od towarów i usług?
3. Czy nieruchomość należy wykazać w remanencie likwidacyjnym spółki cywilnej?”
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Stanowisko do pytania nr 1 (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z dnia 26 kwietnia 2021 r.).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zbycie nieruchomości nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u., który stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części.

We wskazanym przepisie zostały wskazane dwa wyjątki:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Wspólnicy spółki cywilnej nabyli nieruchomość w 2001 r. Wydanie budynku Spółce nastąpiło jeszcze wcześniej, gdyż od 1996 r. wspólnicy dzierżawili przedmiotową nieruchomość, prowadząc tam działalność gospodarczą.

Z treści art. 2 pkt 14 u.p.t.u. wynika, że przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Wobec powyższego, w niniejszej sprawie, planowana sprzedaż budynku nie będzie pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 u.p.t.u., gdyż wspólnicy nie wybudowali przedmiotowego budynku, jak również nie dokonali jego ulepszenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. b u.p.t.u. Zastrzec również należy, iż budynek został nabyty przez wspólników w 2001 r., tj. 20 lat temu, w związku z czym nie mógł się również zaktualizować wyjątek przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b, a więc Wnioskodawcy będzie przysługiwało zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Stanowisko do pytania 2.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wycofanie środka trwałego i jego przekazanie na cele prywatne nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
   
   

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tym samym, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Przenosząc powyższe na niniejszy stan faktyczny, należy uznać, że nieodpłatne przekazanie nieruchomości na cele prywatne nie będzie w tym przypadku rozumiane jako „dostawa towarów”. W momencie jej nabycia Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, bowiem transakcja była zwolniona z podatku. Dlatego też Wnioskodawca uważa, że w tej sytuacji nie powstanie po jego stronie należność podatku VAT.

Stanowisko do pytania 3 (przedstawione w uzupełnieniu wniosku z dnia 1 kwietnia 2021 r.).

Zdaniem Spółki nieruchomości nie należy wykazywać w remanencie likwidacyjnym spółki dla celów rozliczenia podatku VAT, gdyż spisem z natury należy objąć tylko te z towarów, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ze stanu faktycznego wynika, iż nieruchomość Spółka nabyła w dniu 16 października 2001 r. od Gminnej Spółdzielni „” w ... na podstawie umowy sprzedaży. Wartość transakcji wyniosła 44.464,00 zł i była zwolniona z podatku VAT.

Przepisy o VAT przewidują obowiązek sporządzenia i opodatkowania tzw. remanentu likwidacyjnego. W ramach tego remanentu opodatkowaniu podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy (zob. art. 14 ust. 1 ustawy o VAT), w stosunku do których podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (zob. art. 14 ust. 4 ustawy o VAT). Obowiązek ten istnieje m.in. w przypadku rozwiązania spółki cywilnej (zob. art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Jeżeli wniesienie budynku jako wkład do spółki cywilnej nie było opodatkowane VAT to nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku. Obiektu nie trzeba zatem wykazywać w remanencie likwidacyjnym sporządzanym dla celów VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawcą jest spółką cywilną, działającą od 01.06.1996 r., składająca się z dwóch wspólników, z udziałami po 50% każdy. Wspólnicy spółki cywilnej nabyli od Gminnej Spółdzielni, parterowy magazyn składu opału. Wartość transakcji wyniosła 44.464,00 zł i była zwolniona z podatku VAT. Przed nabyciem budynku przez wspólników spółki cywilnej był on użytkowany przez Gminną Spółdzielnię. Budynek magazynu opału wspólnicy wnieśli jako wkład do spółki cywilnej, czego konsekwencją było wprowadzenie budynku do ewidencji środków trwałych i późniejsze dokonywanie odpisów amortyzacyjnych. Wniesienie wkładu nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przedmiotowym budynku spółka cywilna prowadziła działalność gospodarczą polegającą na produkcji wyrobów betonowych, m. in. kostki brukowej. Spółka cywilna nie jest właścicielem gruntu, na której posadowiony jest budynek, jest jego użytkownikiem wieczystym. Budynek, o którym mowa we wniosku jest budynkiem, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane. Budynek jest trwale związany z gruntem. Budynek był wykorzystywany przez Spółkę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Budynek nie był wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT, każdorazowo był wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych spółki cywilnej. W stosunku do budynku Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wydatki na budynek nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej. Wspólnicy spółki w najbliższym czasie mają zamiar zlikwidować spółkę i dokonać sprzedaży opisanej powyżej nieruchomości. W przypadku, gdyby nie znalazł się chętny na zakup, wspólnicy rozważają przekazanie jej na cele osobiste. Każdy ze wspólników jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Po zlikwidowaniu spółki cywilnej wspólnicy nie zamierzają prowadzić działalności gospodarczej. Od 31 grudnia 2020 r. działalność spółki cywilnej została zawieszona. Jeśli spółka będzie zmuszona przekazać budynek na cele osobiste wspólników spółki, ta czynność zostanie dokonana po rozwiązaniu spółki cywilnej.

Jak wynika z powołanych przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Uwzględniając okoliczności sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż budynku wykorzystywanego uprzednio przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, będzie dostawą dokonywaną w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, przez podmiot działający w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji powyższego, sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. budynku będzie stanowiła dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest -co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub ,
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

W tym miejscu należy zauważyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których, nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku, ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że w przypadku przedmiotowego budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem przedmiotowego budynku a sprzedażą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Bowiem, jak wskazano we wniosku, przed nabyciem budynku przez wspólników spółki cywilnej był on użytkowany przez Gminną Spółdzielnię. Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, w stosunku do budynku Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% jego wartości początkowej.

Zatem, w analizowanym przypadku spełnione zostaną przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym, przedmiotowy budynek będzie podlegał zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT przeniesienia nieruchomości, na cele osobiste Wspólników Spółki, stwierdzić należy, iż aby doszło do uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
  

• przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
  

• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar (lub jego części składowe), w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.
  
  

Jak wskazano we wniosku Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu budynku, bowiem że budynek magazynu opału wspólnicy wnieśli jako wkład do spółki cywilnej i wniesienie wkładu nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, nieodpłatne przekazanie przez Spółkę nieruchomości na cele osobiste Wspólników nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, ponieważ nie zostaną spełnione wszystkie przesłanki wynikające z tego przepisu. A zatem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie przez Spółkę nieruchomości na cele osobiste Wspólników nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Kolejną kwestią do rozpatrzenia w niniejszej sprawie jest uznanie, czy Wnioskodawca zobowiązany jest do wykazania w spisie z natury przedmiotowej nieruchomości.

Na gruncie ustawy, spółka cywilna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, jest podatnikiem.

Opodatkowaniu – w świetle art. 5 ust. 3 ustawy – podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego;
3. wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego - w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r. poz. 170).
   
   

Jak stanowi art. 14 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku, nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 (art. 14 ust. 5 ustawy).

Treść art. 14 ust. 6 ustawy wskazuje, iż obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Według art. 14 ust. 8 ustawy, podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.

Przywołany powyżej art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy, nakazując, w sytuacji wskazanej w tym przepisie, opodatkowanie towarów, różnicuje je na towary własnej produkcji oraz towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy. Zatem towary te podzielono na takie, które zostały wytworzone przez podatnika oraz takie, które zostały przez niego nabyte. W obu tych grupach mogą mieścić się towary, które stanowią tzw. środki obrotowe, jak towary handlowe, surowce oraz towary, które zaliczone zostały przez podatnika do jego środków trwałych. Aby towary podlegały ujawnieniu w spisie z natury, muszą stanowić składnik majątku likwidowanej spółki.

Z przywołanych przepisów art. 14 ustawy wynika, że obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotyczy tej części posiadanych przez spółkę cywilną - w dniu jej rozwiązania - towarów, które po nabyciu nie zostały odsprzedane i w stosunku, do których przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. A zatem warunkiem koniecznym do opodatkowania towarów w zakresie wynikającym z art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług jest istnienie po stronie podatnika prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie towaru.

W przypadku więc rozwiązania spółki cywilnej, wszystkie towary, przy zakupie których został odliczony podatek naliczony muszą zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług, aby zrównoważyć to odliczenie, w tym również środki trwałe oraz wyposażenie.

Zauważyć należy, iż opodatkowanie towarów, które po nabyciu nie zostały odsprzedane, uzasadnione jest konstrukcją podatku od towarów i usług jako podatku konsumpcyjnego, jak również jest przejawem zasady neutralności tego podatku. Jeśli bowiem podatnik odliczył podatek od nabycia towarów, które później zostały przeznaczone w istocie na konsumpcję, to wówczas powinien zostać obciążony podatkiem należnym, aby zapewnić faktyczne, jednokrotne opodatkowanie konsumpcji. W takim bowiem przypadku następuje zrównanie pozycji byłego podatnika, który nabytych towarów nie wykorzystał w opodatkowanej działalności gospodarczej, z pozycją ostatecznego konsumenta, który musi ponieść ciężar podatku zawartego w cenie nabycia towarów.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że w spisie z natury sporządzonym na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy ujmuje się towary, które na dzień m.in. rozwiązania spółki cywilnej po nabyciu nie były przedmiotem dostawy, a w stosunku do których podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W rozpatrywanej sprawie, budynek, o którym mowa we wniosku wspólnicy wnieśli jako wkład do spółki cywilnej i wniesienie wkładu nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem z tytułu nabycia ww. budynku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a tym samym w związku planowanym rozwiązaniem spółki cywilnej, nie wystąpi obowiązek wykazania ww. budynku w spisie z natury towarów i nie będzie on podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wykazywania ww. nieruchomości w remanencie likwidacyjnym spółki.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.