2021.05.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.162.2021.2.SR
z 7 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 21 kwietnia 2021 r. (data wpływu 22 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wydatki poniesione w związku z nabyciem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z Budynkiem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2021 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wydatki poniesione w związku z nabyciem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z Budynkiem. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 21 kwietnia 2021 r. (data wpływu 22 kwietnia 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 19 kwietnia 2021 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.162.2021.1.SR.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 21 kwietnia 2021 r., przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

29 grudnia 2020 r. A.B. działająca pod firmą „…” (dalej jako „Wnioskodawca”, „Kupująca”) zawarła w formie aktu notarialnego Repertorium A nr xxx (dalej jako: „Akt notarialny”) umowę przedwstępną sprzedaży użytkowania wieczystego nieruchomości ze spółką X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, „Sprzedający”).

Kupująca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Sprzedający jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, którego przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Spółka zajmuje się także robotami budowlanymi związanymi ze wznoszeniem budynków.

Sprzedający oświadczył w akcie notarialnym, że jest użytkownikiem wieczystym do dnia 5 grudnia 2089 roku: nieruchomości gruntowej niezabudowanej, położonej w … przy ul. …, stanowiącej działkę oznaczoną w ewidencji gruntów prowadzonej przez Prezydenta Miasta numerem … (nr 1), o obszarze jeden tysiąc pięćset siedemdziesiąt dwa metry kwadratowe (0,1572 ha), dla której Sąd Rejonowy dla … w …, XVI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze KW xxx (dalej jako: „Nieruchomość”).

Działka ewidencyjna o numerze … (nr 1) powstała z podziału działki o numerze … (nr 2), której współużytkownikami wieczystymi byli Sprzedający i spółka pod firmą: Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w … (KRS xxx); podział nieruchomości został dokonany za zgodą właściciela nieruchomości na podstawie decyzji administracyjnej nr xxx z dnia 3 grudnia 2020 roku, znak xxx, wydanej przez Prezydenta Miasta, wyżej wymieniony podział dokonany został pod warunkiem zapewnienia nowo wydzielonym działkom dostępu do drogi publicznej przy ich zbywaniu; opisana działka ma powierzchnię jeden tysiąc pięćset siedemdziesiąt dwa metry kwadratowe (0,1572 ha) i jest niezabudowana.

Właścicielem Nieruchomości jest Miasto, zaś Sprzedający, nabył udział w wysokości jeden tysiąc pięćset siedemdziesiąt dwa/dwa tysiące osiemset dwudziestych trzecich (1572/2823) części w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu … (nr 2) na podstawie umowy sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego sporządzonej dnia 2 października 2020 roku w formie aktu notarialnego, przed notariuszem w … C.D., za numerem Rep. xxx.

W dniu 9 grudnia 2020 roku w … przed notariuszem E.F. (Rep. A xxx), Sprzedający oraz spółka pod firmą Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w … dokonali zniesienia współużytkowania wieczystego działek gruntu powstałych z podziału działki numer …. (nr 2), tj. działek o numerach … (nr 1) oraz … (nr 3) i współwłasności posadowionego na niej budynku; w efekcie ww. zniesienia współużytkowania wieczystego, Sprzedający nabył prawo wieczystego użytkowania działki numer 1 (nr 1), natomiast Spółka pod firmą: Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w … nabyła prawo wieczystego użytkowania działki numer … (nr 3) wraz z własnością posadowionego na niej budynku; ponadto, w ww. akcie notarialnym ustanowiona została służebność przejazdu i przechodu obciążająca działkę gruntu o numerze …. (nr 4), dla której Sąd Rejonowy dla … , XVI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze KW xxx oraz działkę gruntu o numerze (nr 3), dla której Sąd Rejonowy dla … w …, XVI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze KW xxx, na rzecz każdoczesnego właściciela bądź użytkownika wieczystego działki o numerze … (nr 1).

Sprzedający zobowiązuje się do dnia trzydziestego pierwszego grudnia dwa tysiące dwudziestego pierwszego (31 grudnia 2021) roku wybudować na Nieruchomości budynek handlowo-usługowy o powierzchni ok 881,65 m², z piętnastoma (15) miejscami parkingowymi, w tym siedmioma (7) na podstawie służebności ustanowionej na nieruchomości sąsiedniej, wraz z infrastrukturą techniczną (dalej jako „Budynek”), zgodnie z planem zagospodarowania terenu stanowiącym załącznik nr 1 do aktu notarialnego oraz uzyskać do dnia trzydziestego pierwszego stycznia dwa tysiące dwudziestego drugiego roku pozwolenie na użytkowanie ww. budynku.

Zgodnie z aktem notarialnym Sprzedający sprzedaje Kupującej prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z prawem własności Budynku, który ma zostać wybudowany przez Sprzedającego za cenę w łącznej kwocie … (…. złotych) złotych netto, a Kupująca oświadcza, że to prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości oraz prawo własności Budynku kupi, a nabycie nastąpi do majątku osobistego A.B.

Sprzedający wskazuje, że prawo wieczystego użytkowania przedmiotowego gruntu nie stanowi środka trwałego Sprzedającego i nie będzie stanowiło. Grunt obecnie jest wykorzystywany przez Sprzedającego jako towar, docelowo będzie wykorzystywany do sprzedaży opodatkowanej, sprzedawane będzie prawo wieczystego użytkowania wraz z wybudowanym budynkiem.

Nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntu było zwolnione z VAT w związku z czym Sprzedający nie miał prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Sprzedający wskazuje, że grunt obecnie nie jest wykorzystywany do jego działalności gospodarczej (ani opodatkowanej, ani zwolnionej z VAT), w szczególności nie jest ani dzierżawiony, ani wynajmowany. Sprzedający jedynie dokona budowy Budynku na ww. gruncie i sprzeda go Kupującej razem z Nieruchomością.

Sprzedający nie włączy wybudowanego Budynku do ewidencji środków przed zawarciem przyrzeczonej umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z Budynkiem.

Po wykonaniu przyrzeczonej umowy sprzedaży prawo wieczystego użytkowania zostanie przyjęte do ewidencji środków trwałych Kupującej. Podobnie Budynek wzniesiony na gruncie objętym prawem wieczystego użytkowania zostanie włączony do środków trwałych działalności gospodarczej prowadzonej przez Kupującą. Nieruchomość wraz z Budynkiem będą służyły tylko i wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT. Budynek będzie wynajmowany innym podmiotom gospodarczym za wynagrodzeniem w postaci czynszu najmu opodatkowanego podatkiem VAT na podstawie zawartych umów najmu. Umowy najmu zostaną zawarte już przez Sprzedającego, a po przeniesieniu prawa własności na Kupującą będzie ona czerpała pożytki z zawartych umów najmu. Kupująca nie będzie wykorzystywała Nieruchomości wraz z Budynkiem ani do czynności zwolnionych z VAT ani do niepodlegających opodatkowaniu VAT.

W piśmie z 21 kwietnia 2021 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, wskazano następujące informacje:

Sprzedającemu przysługuje prawdo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z budową budynku handlowo-usługowego z piętnastoma miejscami parkingowymi, w tym siedmioma na podstawie służebności ustanowionej na nieruchomości sąsiedniej, wraz z infrastrukturą techniczną.

Od momentu oddania w najem ww. budynku handlowo-usługowego przez Sprzedającego do momentu planowanej dostawy na rzecz Wnioskodawcy upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Na pytanie Organu „Czy najemcy ww. budynku handlowo-usługowego na podstawie zawartych umów najmu będą również mogli korzystać z ww. miejsc parkingowych oraz infrastruktury technicznej?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Tak, najemcy ww. budynku handlowo-usługowego na podstawie zawartych umów najmu będą również mogli korzystać z ww. miejsc parkingowych oraz infrastruktury technicznej.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od udokumentowanej faktury wydatków na nabycie ustanowionego na jego rzecz prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z Budynkiem?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie Kupującej przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od udokumentowanej faktury wydatków na nabycie ustanowionego na jej rzecz prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z Budynkiem.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W pierwszej kolejności należy więc ustalić, czy sprzedaż Nieruchomości wraz z Budynkiem będzie opodatkowana podatkiem VAT, czy zwolniona z VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Istota dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT polega na „przeniesieniu prawa” do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie „rozporządzanie towarami jak właściciel” należy rozumieć szeroko, jako obejmujące nie tylko uprawnienie do prawnego dysponowania towarem. Przepis ustawy o VAT ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa na inną stronę, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeśli nie wiązało się to z przeniesieniem własności w sensie cywilistycznym, wskazując na uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Znajduje to wyraz w formule „jak właściciel”, co implikuje możliwość uznania za dostawę towarów również owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą bez względu na to, czy w rzeczywistości w ślad za tym doszło do przeniesienia prawa własności. Należy więc rozróżnić pojęcie „rozporządzanie towarem jak właściciel” w ujęciu ustawy o VAT i pojęcie własności w ujęciu cywilistycznym.

Zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 29a ust. 9 ustawy o VAT przepisu ust. 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

W przedmiotowym stanie faktycznym następuje zbycie prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z Budynkiem, a nie oddanie w użytkowanie wieczyste (Wnioskodawca nie jest jednostką samorządu terytorialnego), w związku z czym nie znajduje tutaj zastosowania art. 29a ust. 9 ustawy, lecz art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

W przedmiotowym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Nieruchomość będzie zabudowana Budynkiem w dniu podpisania przyrzeczonej umowy sprzedaży.

W przedmiotowym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym grunt (Nieruchomość) jako towar przyjmuje więc stawkę podatku obowiązującą dla Budynku.

Podobnie, WSA w Gdańsku, w wyroku z dnia 4 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 555/17 (orzeczenie prawomocne) orzekł, iż: „Przez dostawę towarów należy rozumieć nie tylko oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste, ale również zbycie tego prawa. Zatem zasadne jest rozumienie przepisu art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w ten sposób, że grunt jako towar przyjmuje stawkę podatku obowiązującą dla budynku, bez względu na to czy sprzedaż dotyczy prawa własności tego gruntu czy też prawa użytkowania wieczystego”.

W przedmiotowym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie znajdzie więc zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, które stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy o VAT pod pojęciem pierwszego zasiedlenia rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Od 1 września 2019 r. rozumie się przez pierwsze zasiedlenie oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Powyższa zmiana została wprowadzona w wyniku wydania wyroku TSUE z 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie.

Sprzedający nie włączy wybudowanego Budynku do ewidencji środków trwałych przed zawarciem przyrzeczonej umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu w wraz z Budynkiem.

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym do pierwszego zasiedlenia dojdzie więc w momencie zawarcia umów najmu przedmiotowego Budynku. Od tego momentu do momentu wykonania przyrzeczonej umowy sprzedaży nie miną dwa lata. Nie znajdzie więc zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Sprzedający nie włączy wybudowanego Budynku do ewidencji środków trwałych przed zawarciem przyrzeczonej umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu w wraz z Budynkiem.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 5 czerwca 2018 r., sygn. akt 0114-KDIP1-3.4012.181.2018.1.SM wskazał, że „Część budynku, niekorzystająca z przedmiotowego zwolnienia nie będzie również zwolniona na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a, jak i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W przepisach tych jest bowiem mowa o braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak wynika ze stanu przedstawionego w złożonym wniosku, właściciel przy budowie przedmiotowego budynku biurowego korzystał z odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową, tym samym przesłanka braku prawa do odliczenia podatku naliczonego nie jest spełniona”.

Jednakże nakłady na wybudowanie Budynku zostaną poniesione w celu sprzedaży Budynku (na cel związany z głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki). Budynek zostanie wynajęty przed wykonaniem przyrzeczonej umowy sprzedaży. W związku z tym należy uznać, że nie znajdzie tutaj zastosowania również art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż nie zostanie spełniony warunek nieprzysługiwania dokonującemu dostawy Budynku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do nakładów poniesionych na budowę Budynku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Budynek nie będzie wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku w związku z czym nie znajdzie zastosowania zwolnienie przewidziane w art. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z prawem własności Budynku podlega opodatkowaniu VAT stawką 23%.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług. Co do zasady faktury, aby skutkowały powstaniem prawa do odliczenia, muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT wskazano, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, m.in. w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Po wykonaniu przyrzeczonej umowy sprzedaży prawo wieczystego użytkowania zostanie przyjęte do ewidencji środków trwałych Kupującej. Podobnie Budynek wzniesiony na gruncie objętym prawem wieczystego użytkowania zostanie włączony do środków trwałych działalności gospodarczej prowadzonej przez Kupującą. Nieruchomość wraz z Budynkiem będą służyły tylko i wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT. Budynek będzie wynajmowany innym podmiotom gospodarczym za wynagrodzeniem w postaci czynszu najmu opodatkowanego podatkiem VAT na podstawie zawartych umów najmu. Umowy najmu zostaną zawarte już przez Sprzedającego a po przeniesieniu prawa własności na Kupującą będzie ona czerpała pożytki z zawartych umów najmu. Kupująca nie będzie wykorzystywała Nieruchomości wraz z Budynkiem ani do czynności zwolnionych z VAT ani do niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Spełnione są więc warunki do odliczenia podatku VAT naliczonego, bowiem sprzedaż będzie opodatkowana stawką 23%, a Nieruchomość wraz z Budynkiem będą wykorzystywane tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Kupującej będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od udokumentowanej faktury wydatków na nabycie ustanowionego na jej rzecz prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z Budynkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego albo zwrotu podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Jednym z ograniczeń do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT. W myśl ww. przepisu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Rozstrzygnięcie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z Budynkiem, wymaga zatem uprzedniego rozważenia, czy sprzedaż ww. Nieruchomości wraz z Budynkiem na rzecz Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie korzysta ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (pkt 6);
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6 (pkt 7).

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, jak również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy podkreślić jednak, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Nie ulega wątpliwości, że w okolicznościach niniejszej sprawy Sprzedający dokonując zbycia opisanej nieruchomości – działa w charakterze podatnika, a czynność ta dokonywana będzie przez niego w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym planowana transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku budynków, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną sprzedaży użytkowania wieczystego Nieruchomości ze Spółką. Sprzedający zobowiązuje się do dnia 31 grudnia 2021 roku wybudować na Nieruchomości budynek handlowo-usługowy z piętnastoma miejscami parkingowymi, w tym siedmioma na podstawie służebności ustanowionej na nieruchomości sąsiedniej, wraz z infrastrukturą techniczną oraz uzyskać do dnia 31 stycznia 2022 roku pozwolenie na użytkowanie ww. budynku. Sprzedający dokona budowy Budynku na ww. gruncie i sprzeda go Wnioskodawcy razem z Nieruchomością.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że dostawa ww. budynku handlowo-usługowego z piętnastoma miejscami parkingowymi, wraz z infrastrukturą techniczną, nie będzie następowała w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy, ww. budynek będzie wynajmowany innym podmiotom gospodarczym za wynagrodzeniem w postaci czynszu najmu opodatkowanego podatkiem VAT na podstawie umów najmu, które zostaną zawarte już przez Sprzedającego. Ponadto najemcy ww. budynku na podstawie zawartych umów najmu będą również mogli korzystać z ww. miejsc parkingowych oraz infrastruktury technicznej. Tym samym do pierwszego zasiedlenia dojdzie w momencie oddania w najem ww. budynku handlowo-usługowego z piętnastoma miejscami parkingowymi, wraz z infrastrukturą techniczną.

Z treści wniosku wynika jednakże, że od momentu oddania w najem ww. budynku handlowo-usługowego przez Sprzedającego do momentu planowanej dostawy na rzecz Wnioskodawcy upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Tym samym dostawa ww. budynku handlowo-usługowego z piętnastoma miejscami parkingowymi, wraz z infrastrukturą techniczną, na rzecz Wnioskodawcy nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ nastąpi w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

Wobec braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do dostawy ww. budynku handlowo-usługowego z piętnastoma miejscami parkingowymi, wraz z infrastrukturą techniczną, należy zbadać możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Planowana transakcja sprzedaży ww. budynku handlowo-usługowego z piętnastoma miejscami parkingowymi, wraz z infrastrukturą techniczną nie będzie również korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Skoro – jak wynika z opisu sprawy – Sprzedającemu przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z budową ww. budynku handlowo-usługowego z piętnastoma miejscami parkingowymi, w tym siedmioma na podstawie służebności ustanowionej na nieruchomości sąsiedniej, wraz z infrastrukturą techniczną, to nie zostaną spełnione przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Dostawa ww. budynku handlowo-usługowego z piętnastoma miejscami parkingowymi, wraz z infrastrukturą techniczną nie będzie korzystać także ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ jak wynika z wniosku Sprzedający nie będzie wykorzystywał ww. obiektów wyłącznie na cele działalności zwolnionej. Wnioskodawca wskazał, że będą one przedmiotem umowy najmu opodatkowanego podatkiem VAT. Ponadto Sprzedającemu przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w związku z budową ww. budynku handlowo-usługowego z piętnastoma miejscami parkingowymi, wraz z infrastrukturą techniczną.

Zatem, dostawa ww. budynku handlowo-usługowego z piętnastoma miejscami parkingowymi, wraz z infrastrukturą techniczną będzie opodatkowana według właściwej stawki podatku VAT.

Konsekwentnie również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym ww. budynek handlowo-usługowy z piętnastoma miejscami parkingowymi, wraz z infrastrukturą techniczną będą posadowione – zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy – będzie opodatkowana według właściwej stawki podatku (analogicznie jak dostawa ww. obiektów).

Przechodząc do przedmiotu interpretacji wskazać należy, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przy czym istotna jest intencja nabycia, tzn. jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, pod warunkiem że nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Jak wynika z opisu sprawy, Kupująca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Po wykonaniu przyrzeczonej umowy sprzedaży prawo wieczystego użytkowania zostanie przyjęte do ewidencji środków trwałych Kupującej. Podobnie Budynek wzniesiony na gruncie objętym prawem wieczystego użytkowania zostanie włączony do środków trwałych działalności gospodarczej prowadzonej przez Kupującą. Nieruchomość wraz z Budynkiem będą służyły tylko i wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT. Budynek będzie wynajmowany innym podmiotom gospodarczym za wynagrodzeniem w postaci czynszu najmu opodatkowanego podatkiem VAT na podstawie zawartych umów najmu. Kupująca nie będzie wykorzystywała Nieruchomości wraz z Budynkiem ani do czynności zwolnionych z VAT ani do niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie – jak rozstrzygnięto powyżej – dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, oraz ww. budynku handlowo-usługowego z piętnastoma miejscami parkingowymi, wraz z infrastrukturą techniczną będzie opodatkowana wg właściwej stawki podatku VAT. Zatem, w odniesieniu do nabywanych przez Wnioskodawcę nieruchomości nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Zatem, po dokonaniu transakcji dostawy ww. Nieruchomości wraz z Budynkiem i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej jej nabycie, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu ww. Nieruchomości wraz z Budynkiem, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wydatki poniesione w związku z nabyciem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z Budynkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin