Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.47.2021.3.KO
z 7 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 stycznia 2021 r. (data wpływu 24 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 31 marca 2021 r. (data wpływu 7 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie metody obliczania podatku i braku obowiązku złożenia deklaracji korygującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej metody obliczania podatku i braku obowiązku złożenia deklaracji korygującej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 31 marca 2021 r. (data wpływu 7 kwietnia 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 30 marca 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.47.2021.2.KO, 0111-KDIB2-2.4014.19.2021.3.MM.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka nabyła w 2018 roku grunty niezabudowane o obszarze 3,2798 ha. Z racji tego, iż w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego działka ta oznaczona była jako teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej o obszarze 2,0451 ha oraz jako obszar niestanowiący terenów rolnych ale jednocześnie nie stanowiący terenu budowlanego w rozumieniu ustawy VAT o obszarze 1,2347 ha, Spółka otrzymała fakturę VAT. Kwota zakupu za część działki o obszarze 2,0451ha została powiększona o należny podatek VAT w wysokości 23%, natomiast kwota zakupu za część działki o obszarze 1,2347 ha została wykazana jako zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Spółka odliczyła podatek VAT wykazany na fakturze. Spółka zamierza sprzedać udział w działce w wysokości 6961/10000 innej spółce (czynnemu podatnikowi VAT). Działka nie została podzielona geodezyjnie, a obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie uległ zmianie.

Pismem z 31 marca 2021 r. uzupełniono opis sprawy następująco.

Spółka zamierza sprzedać udział w działce w wysokości 6961/10000 innej spółce w cenie netto (czynnemu podatnikowi VAT).

Działka nie została podzielona geodezyjnie, a obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie uległ zmianie

Na dzień zakupu oraz na dzień sprzedaży nie ma i nie będzie linii rozgraniczających na działce oddzielających część działki przeznaczonej pod zabudowę od części nie przeznaczonej pod zabudowę, nie uległ również zmianie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 31 marca 2021 r.):

1. Czy sprzedając udział po cenie netto w działce w wysokości 6961/10000 innej Spółce (czynnemu podatnikowi VAT), powinna nadal uwzględnić przeznaczenie działki w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego i do kwoty odpowiadającej wysokości sprzedawanego udziału, oznaczonego jako tereny budowlane tj.: 0,6961 x 2,0451 ha = 1.424 ha, doliczyć należny podatek VAT w wysokości 23%?
2. Czy sprzedając udział po cenie netto w działce w wysokości 6961/10000 innej Spółce (czynnemu podatnikowi VAT), powinna nadal uwzględnić przeznaczenie działki w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego i do kwoty odpowiadającej wysokości sprzedawanego udziału, oznaczonego jako tereny niestanowiące terenów budowlanych tj.: 0,6961 x 1,2347 ha = 0,8595 ha, zastosować zwolnienie z podatku VAT stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
3. Czy w przypadku przyszłego podziału geodezyjnego działki na część budowlaną i część niestanowiącą terenów budowlanych należy złożyć korektę deklaracji VAT (…) związanych z deklaracją złożoną w związku z planowaną umową sprzedaży?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 31 marca 2021 r.):

Odnośnie pytania 1 i 2 w ocenie Spółki sprzedając udział po cenie netto w działce w wysokości 6961/10000 innej spółce (czynnemu podatnikowi VAT) z uwzględnieniem przeznaczenia działki w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, może zastosować proporcję i do kwoty w wysokości sprzedawanego udziału, (tj. 0,6961 x 2,0451 ha = 1,424 ha) doliczyć podatek VAT w wysokości 23%, natomiast przy cenie sprzedaży udziału w terenach zielonych, (tj. 0,6961 x 1,2347 ha = 0,8595 ha) zastosować zwolnienie z podatku VAT stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnośnie pytania 3 w ocenie Spółki nie należy składać korekt przyszłych deklaracji VAT (…), jeżeli na dzień sprzedaży udziałów nie będzie podziału geodezyjnego działki na część budowlaną i niebudowlaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego z późn.zm.).W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że podstawa opodatkowania musi być kwotą niezawierającą podatku. Skoro bowiem podstawa opodatkowania jest kwotą, od jakiej oblicza się podatek, to sama nie może zawierać podatku. Tę cechę podstawy opodatkowania wyraża przepis art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy. Wynika z niego, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwoty podatku (należnego od danych czynności). To znaczy, że zapłata, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, jest kwotą brutto i stanowi podstawę opodatkowania dopiero po pomniejszeniu jej o należny podatek.

W kontekście powyższego należy przywołać wyrok TSUE z 7 listopada 2013 r. w sprawach połączonych C-249/12 i C-250/12 (Corina-Hrisi Tulică v. Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală de Soluţionare a Contestaţiilor oraz Călin Ion Plavoşin v. Direcţia Generală a Finanţelor Publice Timiş – Serviciul Soluţionare Contestaţii, Activitatea de Inspecţie Fiscală – Serviciul de Inspecţie Fiscală Timiş). W wyroku tym Trybunał stwierdził, że przepisy unijne należy interpretować w ten sposób, że jeżeli cena towaru została ustalona przez strony bez żadnej wzmianki dotyczącej podatku od wartości dodanej, a dostawcą tego towaru jest podatnik, ustalona cena, w przypadku gdy dostawca nie może odzyskać od nabywcy podatku od wartości dodanej, którego żąda organ podatkowy, powinna być uznana za cenę obejmującą już podatek od wartości dodanej.

Ponadto, trzeba zauważyć, że pewne regulacje dotyczące podatku od towarów i usług – w kontekście uznawania określonych wartości za kwoty netto, bądź brutto – są zawarte w przepisach ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz.U. z 2019 r., poz. 178). Artykuł 3 ust. 1 pkt 1 tej ustawy stanowi, że cena oznacza wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Stosownie zaś do treści ust. 2 tego artykułu, w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową. Te przepisy przyjmują zatem jako zasadę, że cena jest kwotą brutto.

Wskazać w tym miejscu należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, trzeba mieć jednak na względzie niżej wskazane przepisy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Natomiast zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 9 – 15 ustawy, faktura powinna zawierać:

• cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto) – pkt 9;
• kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto – pkt 10;
• wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto) – pkt 11;
• stawkę podatku – pkt 12;
• sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku – pkt 13;
• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku – pkt 14;
• kwotę należności ogółem – pkt 15.
  
  

Stosownie do art. 106e ust. 7 ustawy o VAT, kwotę podatku w odniesieniu do dostarczanych towarów lub świadczonych usług objętych daną stawką podatku podatnik może obliczyć według następującego wzoru:

KP = WB x SP/100 + SP

gdzie:

KP - oznacza kwotę podatku,

WB - oznacza wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług objętych stawką podatku, uwzględniającą kwotę podatku (wartość sprzedaży brutto),

SP - oznacza stawkę podatku.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że ustawodawca dopuszcza, przy dokumentowaniu dostawy towaru lub świadczenia usług, możliwość obliczenia podatku zarówno metodą „do sta” jak też metodą „w stu”.

Natomiast, rozstrzygnięcie, według której metody należy obliczyć podatek należny od danej transakcji, uzależnione jest od tego jak strony transakcji ustaliły kwotę należną sprzedawcy z tytułu transakcji. Jeżeli bowiem strony ustalą, że należna sprzedawcy kwota jest kwotą netto (tzn. niezawierającą w sobie należnego podatku), to kwotę należnego podatku należy obliczyć według metody „do sta”. Jeżeli natomiast ustalona w umowie należność dla sprzedawcy/usługodawcy od nabywcy/usługobiorcy, jest jedyną i całą należnością jaką ten ostatni winien uiścić, to tę umówioną kwotę należy potraktować jako kwotę brutto a podatek należny trzeba obliczyć według metody „w stu”.

Trzeba przy tym zauważyć, że sposób prezentacji należności (ceny) w umowie/cenniku/zamówieniu nie może podlegać rozstrzygnięciu w interpretacji wydawanej w trybie art. 14b § Ordynacji podatkowej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka nabyła w 2018 r. grunty niezabudowane o obszarze 3,2798 ha. Z racji tego, iż w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego działka ta oznaczona była jako teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej o obszarze 2,0451 ha oraz jako obszar niestanowiący terenów rolnych ale jednocześnie nie stanowiący terenu budowlanego w rozumieniu ustawy VAT o obszarze 1,2347 ha, Spółka otrzymała fakturę VAT. Kwota zakupu za część działki o obszarze 2,0451ha została powiększona o należny podatek VAT w wysokości 23%, natomiast kwota zakupu za część działki o obszarze 1,2347 ha została wykazana jako zwolniona z podatku VAT. Spółka zamierza sprzedać udział w działce w wysokości 6961/10000 innej spółce w cenie netto (czynnemu podatnikowi VAT).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą metody obliczania podatku.

Mając na uwadze powołane wcześniej przepisy jak też wskazane okoliczności faktyczne sprawy należy stwierdzić, że jeżeli w zawartej umowie strony tj. Wnioskodawca (sprzedawca) i jego kontrahent (nabywca) ustalą, że do ceny działki (udziału w działce) należy doliczyć należny podatek, to Wnioskodawca (sprzedawca) zobowiązany do jego obliczenia stosując metodę „do sta”.

Natomiast, jeżeli cena działki (udziału w działce) zostanie ustalona przez strony, bez żadnej wzmianki dotyczącej podatku od towarów i usług, to ustalona cena, w przypadku gdy Wnioskodawca nie może odzyskać od nabywcy podatku od towarów i usług, który sprzedawca zobowiązany jest obliczyć i odprowadzić do urzędu skarbowego, powinna być uznana za cenę obejmującą już podatek od towarów i usług, przy czym obliczenia kwoty tego podatku należy dokonać metodą „w stu”.

Odnośnie zastosowania przez Wnioskodawcę odpowiedniego klucza alokacji w przypadku dostawy niezabudowanej działki (udziału w działce), leżącej na obszarach, w odniesieniu do których miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje różne przeznaczenia tj. częściowo przeznaczenie pod zabudowę, a częściowo przeznaczenie inne niż pod zabudowę, należy wskazać, że ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie precyzują w jaki sposób należy ustalić podstawę opodatkowania w przypadku, gdy transakcja dostawy dotyczy częściowo działki opodatkowanej podatkiem VAT, a częściowo działki korzystającej ze zwolnienia od tego podatku.

Zatem w tej sytuacji dopuszczalne są różne rozwiązania, np. według klucza wartościowego, tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych części nieruchomości zastosować do nich właściwe stawki, lub według klucza powierzchniowego, tj. podzielić powierzchnię nieruchomości proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez poszczególne części – opodatkowane VAT i korzystające ze zwolnienia od podatku.

Każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny, jest właściwa.

Należy przy tym zaznaczyć, że wybór odpowiedniej metody czy klucza podziału należy wyłącznie do podatnika, który winien sam zdecydować czy jest to metoda miarodajna i wiarygodna w jego konkretnej sytuacji.

Jeżeli zatem zastosowanie przez Wnioskodawcę klucza podziału powierzchniowego będzie odzwierciedlać stan faktyczny i będzie w konkretnej sytuacji Wnioskodawcy metodą najbardziej miarodajną i wiarygodną, to nic nie stoi na przeszkodzie aby Wnioskodawca taką metodę zastosował.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 należało uznać za prawidłowe. Trzeba jednak nadmienić, że wskazanych metod obliczenia podatku nie można stosować alternatywnie, lecz należy kierować się tym w jaki sposób strony transakcji określiły umownie cenę przedmiotu sprzedaży należną Wnioskodawcy.

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy w przypadku przyszłego podziału geodezyjnego działki na część budowlaną i część niestanowiącą terenów budowlanych należy złożyć korektę deklaracji VAT związaną z deklaracją złożoną w związku z planowaną umową sprzedaży.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Stosownie do art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej – skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu. Może ona dotyczyć każdej pozycji deklaracji, np. określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości kwoty zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji (np.: adresu, nr NIP) – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza, z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty deklaracji powoduje, że złożona przez niego deklaracja korygująca zastępuje pierwotną (korygowaną) deklarację i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiające jednocześnie pierwotną deklarację mocy prawnej.

Z opisu sprawy wynika, że na dzień zakupu oraz na dzień sprzedaży nie ulegnie zmianie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku złożenia deklaracji korygującej pierwotną deklarację, gdyż jak wskazał Wnioskodawca na dzień sprzedaży nie ulegnie zmianie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Jeżeli nastąpi zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działki po zawarciu transakcji sprzedaży udziału w tej działce, to nie będzie ona miała wpływu na sposób opodatkowania transakcji sprzedaży udziału w ww. działce.

Natomiast w sytuacji, gdy nastąpi zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działki przed zawarciem transakcji sprzedaży udziału w działce, to będzie ona miała wpływ na sposób opodatkowania transakcji sprzedaży udziału w tej działce i powinna zostać wykazana w pierwotnej deklaracji.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Zaznacza się, że interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania i przedstawionego stanowiska, stąd wszelkie inne kwestie poruszone w opisie sprawy, a w szczególności prawidłowość opodatkowania dostawy udziałów, nie była przedmiotem interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku od czynności cywilnoprawnych została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie e-PUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.