Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.50.2021.2.PS
z 29 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2021 r. (data wpływu 13 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem Gospodarstwa Rolnego A, a ponadto prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą B. Przeważającą działalnością gospodarczą na podstawie kodu PKD 01.61.Z jest działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną.

W dniu 18 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca zawarł umowę pożyczki na Gospodarstwo Rolne A. Umowa została zawarta z X na zakup kompleksu suszarniczego: suszarnia, podnośnik kubełkowy, przenośnik kubełkowy, przenośnik łańcuchowy, czyszczarka aspiracyjna, szafa sterująca suszarni, połączenia technologiczne rurowe, stalowe elementy konstrukcyjne. Ww. kompleks suszarniczy został zakupiony na podstawie wystawionej faktury VAT nr 0/0 z dnia 28 października 2020 r. przez Y, na Gospodarstwo Rolne A. Podatek VAT został rozliczony w deklaracji VAT-7 za październik 2020 r.

Spłat pożyczki Wnioskodawca dokonuje na podstawie wystawianych faktur VAT od X. Na przedmiotowych comiesięcznych fakturach znajduje się zapis:

• Rata odsetkowa,
• Rata kapitałowa.

Wnioskodawca posiada jeden rachunek gospodarczy, którym obsługuje płatności Gospodarstwa Rolnego jak i z działalności Usługi Rolnicze. Z tego rachunku Wnioskodawca płaci również odsetki od pożyczki. Odsetki są spłacane według wystawionych faktur. Kompleks suszarniczy od 1 stycznia 2021 r. docelowo służy do świadczenia usług rolniczych (suszenie kukurydzy) w ramach wykonywanej jednoosobowo działalności gospodarczej Usługi Rolnicze A. W związku z powyższym od 1 stycznia 2021 r. nastąpiło przeniesienie suszarni z ewidencji środków trwałych Gospodarstwa Rolnego do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej. Usługi suszenia kukurydzy będą odbywać się w stałym cyklu, ponieważ Wnioskodawca posiada podpisaną umowę z kontrahentem na suszenie kukurydzy. Na świadczone usługi są wystawiane faktury VAT sprzedaży usług.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 marca 2021 r. (data wpływu 22 marca 2021 r.) Wnioskodawca wskazuje, że pożyczkodawca naliczał odsetki od pożyczki od listopada 2020 r., tj. od następnego miesiąca od daty zakupu środka trwałego. Pożyczkodawca naliczał odsetki przed oddaniem środka trwałego do używania w prowadzonej działalności gospodarczej. Spłat rat wraz naliczonymi odsetkami Wnioskodawca dokonywał na podstawie „harmonogramu spłat rat do umowy pożyczki nr 00/00”. Miało to również miejsce przed oddaniem środka trwałego do używania w działalności gospodarczej. Pierwsza rata wraz z naliczonymi odsetkami była płatna do 30 listopada 2020 r. Każda kolejna rata wraz z odsetkami posiada termin płatności do ostatniego dnia danego miesiąca. Odsetki są spłacane systematycznie co miesiąc.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytanie (ostatecznie doprecyzowane w wyniku uzupełnienia wniosku pismem z dnia 18 marca 2021 r.):

Czy po oddaniu środka trwałego, tj. kompleksu suszarniczego do użytkowania w prowadzonej działalności gospodarczej (oddany do użytkowania od 1 stycznia 2021 r.) Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w momencie zapłaty naliczonych i zapłaconych odsetek od przedmiotowej pożyczki (wyłącznie odsetek, które zostały naliczone po dniu oddania środka trwałego do używania)?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowane w wyniku uzupełnienia wniosku pismem z dnia 18 marca 2021 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy ma On prawo do odliczenia odsetek i zaliczenia ich do koszów uzyskania przychodów w momencie zapłaty. Stanowisko swoje Wnioskodawca opiera na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągniecia przychodów, a kompleks suszarniczy jest wykorzystywany do osiągniecia przychodów z działalności gospodarczej, tak więc zapłacone odsetku od pożyczki stanowią koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.; dalej: ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przytoczonym wyżej przepisie ustawodawca nie wymienia enumeratywnie jakie kategorie wydatków mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wskazuje jedynie, iż aby określony wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu:

• musi pozostawać w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• musi być należycie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Z powyższego wynika zatem, że nie każdy wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, to wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania (zabezpieczenia) źródła przychodów.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

• pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),
• pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od pożyczek (kredytów).

W świetle przedmiotowej regulacji należy uznać, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Zauważyć przy tym należy, że stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia.

Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 22g ust. 3 ustawy).

W związku z tym, skoro zaciągnięta pożyczka służyła sfinansowaniu nabycia środka trwałego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, to odsetki od tej pożyczki - co do zasady - podlegają zaliczeniu w koszty podatkowe w momencie zapłaty, a gdyby umowa pożyczki przewidywała kapitalizację odsetek - rozumianą jako dopisanie zobowiązania z tytułu spłaty odsetek do zobowiązania głównego, czyli przekształcenia go w zobowiązanie z tytułu spłaty części kapitałowej pożyczki - odsetki stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji.

Pomimo tego, że istnieje ścisły związek między zaciągniętą pożyczką a nabytym środkiem trwałym, a przez to naliczone do dnia oddania do użytkowania środka trwałego odsetki zwiększają jego wartość początkową i zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów postaci odpisów amortyzacyjnych, to naliczone i zapłacone odsetki od takiej pożyczki po dniu oddania środka trwałego do użytkowania powinny stanowić koszty uzyskania przychodów w momencie zapłaty czy też w momencie ich kapitalizacji.

Skoro więc zaciągnięta pożyczka pozostaje w związku ze źródłem przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, a odsetki zostały naliczone i zapłacone po dniu oddania środka trwałego do używania, zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że ma On prawo do zaliczenia ich do koszów uzyskania przychodów w momencie zapłaty.

Podkreślić przy tym należy, iż to Wnioskodawca zobowiązany jest wykazać związek tego wydatku z uzyskanym przychodem, bądź prowadzoną działalnością nakierowaną na uzyskanie przychodu. Jest to zgodne z zasadą, że ciężar udowodnienia spoczywa na osobie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne. Ponadto, zasadność zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

W związku z tym stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.