2021.05.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-2.4011.122.2021.2.MP

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.122.2021.2.MP
z 4 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2021 r. (data wpływu 27 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem złożonym w dniu 19 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 12 kwietnia 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.122.2021.1.MP, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 12 kwietnia 2021 r., w dniu 19 kwietnia 2021 r. złożono uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od dnia 2 maja 2020 r. prowadzi indywidualną działalność gospodarczą pod firmą ... z siedzibą w ..., z przeważającą działalnością gospodarczą określoną pod nr PKD 62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem. Prowadzona działalność polega na projektowaniu, wykonywaniu, wdrażaniu, utrzymywaniu i rozwijaniu innowacyjnego oprogramowania. W dniu 4 maja 2020 r. Wnioskodawca zawarł umowę o współpracy z innym podmiotem gospodarczym – spółką prawa polskiego (dalej jako: „Spółka lub Zamawiający”). Zgodnie z umową o współpracy Wnioskodawca świadczy na rzecz spółki w sposób samodzielny i na własne ryzyko gospodarcze usługi programistyczne, prowadzi analizę wymagań, a także sprawdza jakość produktów. W szczególności Wnioskodawca wykonuje projekty architektury, projekty integracji oraz .., programuje części klienckie i serwerowe systemów webowych, rozwija testy automatyczne, tworzy prototypy, rozpoznaje nowe technologie, administruje środowiska deweloperskie, tworzy, prowadzi i konsultuje kampanie ecommerce, wspiera zespoły developerów w zakresie zadań ...i utrzymania systemów, dokumentuje projekty oraz postępy pracy, konsultuje rozwiązania businessowe oraz informatyczne, prowadzi analizę przypadków oraz istniejących systemów, konsultuje procesy rekrutacji zespołów, testuje manualnie, a także wykonuje inne niezbędne prace informatyczne w ramach realizowanych przez spółkę projektów na jej rzecz i na rzecz jej klientów. Usługi swoje Wnioskodawca świadczy w swojej siedzibie, w wybranym przez siebie czasie, ze spółką rozlicza się za efekt końcowy. Wnioskodawca przy wykonywaniu zleceń dla spółki korzysta również ze swojego sprzętu. Z chwilą wykonania przez Wnioskodawcę programu komputerowego, Wnioskodawca przenosi na spółkę autorskie prawa majątkowe do utworu na wszelkich znanych polach eksploatacji bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Spółka ma prawo do rozpowszechniania utworu stworzonego przez Wnioskodawcę bez oznaczania go imieniem i nazwiskiem Wnioskodawcy. Wnioskodawca wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych, upoważnia również spółkę do wykonywania osobistych praw autorskich oraz udziela spółce upoważnienia do udzielania dalszych upoważnień, w szczególności spółka ma prawo zbyć nabyte prawa lub udzielić osobom trzecim licencji do korzystania z praw autorskich do utworu. Wnioskodawca wraz z przeniesieniem praw autorskich na spółkę – nieodwołalnie wyraża zgodę na wprowadzanie zmian do wytworzonych przez Niego utworów, w tym ich rozwój. Z tytułu wytworzenia utworu oraz przeniesienia praw autorskich, Wnioskodawca miesięcznie obciąża spółkę fakturą. Oprogramowanie każdorazowo jest wytwarzane przez Wnioskodawcę i jest rozwijane w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy. Księgowość prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca przyjął formę rozliczenia podatkiem liniowym. Wnioskodawca od początku każdego projektu prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.). Pierwszy projekt został podjęty przez Wnioskodawcę w maju 2020 r. i polegał na tworzeniu nowego systemu dla działu obsługi klienta w firmie z branży turystycznej. W ramach projektu Wnioskodawca odpowiedzialny był za zbieranie i analizę potrzeb klienta, tworzenie rozwiązań obejmujące projektowanie, programowanie, testowanie, wdrożenie i utrzymanie systemów informatycznych. W pierwszej fazie projektu (2020 r.), stworzona została aplikacja, która dostarczała dane wycieczek zabukowanych przez klientów i otwierała nowe okno z tymi danymi u agenta obsługującego klienta. Celem wspomnianej aplikacji jest zmniejszenie czasu oczekiwania na agenta i na obsługę klienta. W kolejnej fazie projektu (2021 r.) aplikacja będzie rozwijana, bowiem będzie również tworzyć zadania i przesyłać je do systemu, który automatycznie przydzieli je do odpowiednich agentów z działu obsługi klienta. Aplikacja jest tworzona na podstawie nowych idei, pomysłów i metod. Działalność Wnioskodawcy jest nadto twórcza. Twórczość ta przejawia się w opracowywaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Twórczość w tym wypadku należy odnosić do działalności w ramach przedsiębiorstwa. Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie pod konkretne zamówienia, które otrzymuje od Zamawiającego. Każdy program jest stworzony pod konkretne warunki i „od zera”. Prace programistyczne Wnioskodawcy mają na celu optymalizację pracy na zasobach cyfrowych i dążą do dokonania postępu poprzez podniesienie wydajności i jakości świadczonych przez spółkę usług. Autorskie oprogramowanie, stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Kwalifikowane prawa własności intelektualnej wytwarzane przez Wnioskodawcę (prawa majątkowe do wytworzonego programu komputerowego) uwzględnione są w cenie sprzedaży wykonywanej przez Wnioskodawcę usługi.

W uzupełnieniu wniosku dodano, że działalność jest prowadzona na własne ryzyko gospodarcze Wnioskodawcy, na terenie Polski. Wnioskodawca ponosi koszty związane z prowadzeniem indywidualnej działalności gospodarczej m.in. w zakresie składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Zlecone Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy ze Spółką są wykonywane samodzielnie przez Wnioskodawcę, bez kierownictwa ze strony Spółki oraz w miejscu i czasie wybranym przez Wnioskodawcę, ewentualnie, ale tylko w razie takiej wyjątkowej potrzeby, w miejscu innym niż siedziba Wnioskodawcy, uzgodnionym wspólnie przez strony umowy. Spółka nie rozlicza jednak Wnioskodawcy z czasu i miejsca pracy.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza:

spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny (tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
nie wykorzystuje i nie zakłada badań naukowych;
prowadzona jest od dnia 4 maja 2020 r., kiedy Wnioskodawca podpisał umowę ze spółką;
obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich;
polega na ulepszaniu produktów oraz tworzeniu nowych, Wnioskodawca nie ma zaplanowanych z góry okresowych czy cyklicznych aktualizacji. Aktualizacje są jednak wprowadzane w związku z koniecznością wprowadzenia nowej funkcjonalności czy też w przypadku, gdy aktualizacje wprowadzi do swojego systemu sam producent systemu. Aplikacja działająca na systemie również wymaga wówczas zaktualizowania;
polega na tworzeniu i ulepszaniu/rozwijaniu programów komputerowych, a jej twórczy charakter polega na stworzeniu rozwiązań, które będą każdorazowo realizowały potrzeby konkretnego klienta. Klient zlecając spółce wykonanie oprogramowania, nie zrobiłby tego, gdyby wcześniej nie ustalił, że nie istnieją już dostępne rozwiązania. Gdyby gotowe rozwiązanie istniało, to klient spółki by z niego skorzystał, jednocześnie nie zlecając jego wykonania spółce. Z tego powodu oprogramowanie jest unikalne, gdyż zaspokaja potrzeby konkretnego i jednostkowego klienta. Wnioskodawca zaś tworzy oprogramowanie od samego początku, tj. od „zera” i pod konkretne warunki. Twórczość przejawia się również w opracowywaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.

oprogramowanie

usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz zleceniodawcy (spółki) polegające na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części, jak również na jego rozwijaniu (ulepszaniu) są wykonywane w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej;
Wnioskodawca nie nabywa i nie będzie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów;
Wnioskodawca rozwija (ulepsza) oprogramowanie komputerowe lub jego części wytworzone przez siebie;
Wnioskodawca pisząc nowe oprogramowanie tworzy nowe kody czy też algorytmy, nie dotyczy to jednak rozwijania oprogramowania;
Wnioskodawca wytwarza nowe kwalifikowane prawo własności przemysłowej tworząc nowe oprogramowanie, nie dotyczy to sytuacji, w której stworzone oprogramowanie jest rozwijane;
Wnioskodawca nie jest i nie będzie właścicielem lub współwłaścicielem, albo użytkownikiem posiadającym prawo do użytkowania na podstawie licencji wyłącznej oprogramowania stworzonego przez inne podmioty (osoby);
Wnioskodawca w opisanej wyżej sytuacji był kontaktowany przez spółkę bezpośrednio z klientem spółki, posiadającym tytuł prawny do programu, który Wnioskodawca miał rozwinąć zgodnie z oczekiwaniami klienta (nie wie jaki rodzaj umowy łączył spółkę i klienta);
w umowie ze spółką brak jest postanowień normujących sytuację, kiedy to Wnioskodawca rozwija/ulepsza oprogramowania swojego autorstwa po przeniesieniu na spółkę praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania.
odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywane przez Wnioskodawcę czynności ponosi spółka;
zlecone Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy ze spółką są i będą wykonywane samodzielnie przez Wnioskodawcę, bez kierownictwa ze strony spółki oraz w miejscu i czasie wybranym przez Wnioskodawcę, ewentualnie, ale tylko w razie takiej wyjątkowej potrzeby, w miejscu innym niż siedziba Wnioskodawcy, uzgodnionym wspólnie przez strony umowy; Spółka nie rozlicza Wnioskodawcy z czasu i miejsca pracy;
Wnioskodawca wykonujący czynności w zakresie tworzenia oraz rozwijania (ulepszania) oprogramowania komputerowego ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością;
precyzując – dochodem z wytwarzanego oraz rozwijanego/ulepszanego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są i będą dochody osiągane z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu;
wynagrodzenie za przeniesienie na rzecz spółki autorskich praw do tworzonego oraz rozwijanego/ulepszanego programu komputerowego (oprogramowania) wypłacane jest na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur VAT, w cyklach miesięcznych;
szczegółową ewidencję zapewniającą wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwalającą na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu Wnioskodawca prowadzi od dnia 4 maja 2020 r., „na bieżąco”, kiedy to nastąpiło rozpoczęcie pracy nad wymienionym we wniosku prawem, które może być objęte preferencyjnym rozliczeniem.

Prowadzenie odrębnej ewidencji zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia pracy nad wymienionym we wniosku prawem, które może być zdaniem Wnioskodawcy objęte preferencyjnym rozliczeniem. Pierwszy taki projekt i zarazem prowadzenie odrębnej ewidencji rozpoczęły się w dniu 4 maja 2020 r. Wnioskodawca w razie wydania pozytywnej interpretacji indywidualnej, chciałby dokonać rozliczenia podatku dochodowego za 2020 r. po preferencyjnej stawce już w rozliczeniu rocznym, składanym do 30 kwietnia 2021 r., a nadto w dalszym ciągu stosować preferencyjne rozliczenie w latach następnych. Wnioskodawca zawarł umowę o współpracy, na mocy której jest zobowiązany do tworzenia oprogramowania, a następnie przeniesienia majątkowych praw autorskich do utworów będących rezultatem tych prac, a także udzielenia innych praw. Przeniesienie praw autorskich dotyczy wszystkich pól eksploatacji. Wnioskodawca jest zobowiązany do wykonywania prac samodzielnie, na własnych materiałach i narzędziach, a także do ponoszenia kosztów związanych z wykonaniem umowy. W przypadku, gdy podczas wykonywania prac powstanie utwór w rozumieniu prawa autorskiego, Wnioskodawca jest obowiązany do przeniesienia wszelkich praw autorskich majątkowych i osobistych do całości i każdej części utworu na zamawiającego, w tym prawa do eksploatacji bez ograniczeń czasowych i terytorialnych oraz prawa do pobierania wynagrodzenia za korzystanie z utworu. Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie pod konkretne zamówienia, które otrzymuje od zamawiającego, każdy program jest stworzony pod konkretne warunki. Prace programistyczne Wnioskodawcy mają na celu optymalizację pracy na zasobach cyfrowych i dążą do dokonania postępu poprzez podniesienie wydajności i jakości świadczonych przez zamawiającego usług. Autorskie oprogramowanie, stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każda aplikacja jest tworzona na podstawie nowych idei, pomysłów i metod. Wynagrodzenie za przeniesienie na rzecz spółki autorskich praw do tworzonego oraz rozwijanego/ulepszanego programu komputerowego (oprogramowania) wypłacane jest na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur VAT w cyklach miesięcznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z prowadzeniem odrębnej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, począwszy od dnia 4 maja 2020 r. Wnioskodawca – jako tworzący kwalifikowane prawo własności intelektualnej, do dochodów z nich uzyskiwanych jest uprawniony do zastosowania preferencyjnej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na prowadzenie odrębnej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym, od początku każdego projektu jest On uprawniony od dnia 4 maja 2020 r. do zastosowania preferencyjnej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 5%, a to z uwagi na fakt, że komercjalizuje On kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz spełnia pozostałe wymogi wskazane w przepisach. Wnioskodawca każdorazowo tworzy autorskie prawo do programu komputerowego, które przez ustawodawcę zostało wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnej, z których dochody mogą być opodatkowane preferencyjną stawką podatku w wysokości 5%. Wnioskodawca każdorazowo jest właścicielem stworzonego przez siebie programu komputerowego, a nadto uzyskuje z niego dochód podlegający opodatkowaniu na terenie Polski. Następnie Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe na spółkę oraz nieodwołanie upoważnia ją do rozporządzania Jego osobistymi prawami autorskimi w zamian za otrzymywane wynagrodzenie w systemie miesięcznym. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest innowacyjna i obejmuje również prace rozwojowe. Prace te mają charakter twórczy, bowiem Wnioskodawca nie programuje i nie tworzy tych samych utworów, a każdorazowo są one inne i nowe w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Prowadzone prace - poprzez ich innowacyjność i twórczość Wnioskodawcy – są wykorzystywane do tworzenia nowych zastosowań, każdorazowo ułatwiających działanie klientów spółki. Rozwój aplikacji stworzonej w 2020 r. jest zaplanowany również na 2021 r. W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stąd oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną, uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych (chodzi tu o wytwarzanie przez Wnioskodawcę oprogramowania, rozwijania go w sposób systematyczny, opracowywanie nowych funkcjonalności, testy rozwiązań prototypowych, itp.). Oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. Ministerstwo Finansów wskazuje, że pojęcie „program komputerowy”, powinno być rozumiane szeroko i obejmować jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Dochodem kwalifikującym się do ulgi IP Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego składnika aktywów, uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi, określany na zasadzie ceny rynkowej. Wnioskodawca uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochód ten jest uwzględniony w cenie sprzedaży usługi.

Podsumowując, oprogramowanie każdorazowo zostaje wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego jednoosobowej działalności badawczo-rozwojowej, należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (prawo do programu komputerowego) oraz podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Wnioskodawca ma świadomość, że interpretacje wydawane przez Dyrektora KIS mają charakter indywidualny, jednak wskazuje On na pierwszoplanowy cel wprowadzenia ulgi, tj. wspieranie i stymulowanie działalności innowacyjnej przedsiębiorstw działających w Polsce, a także na swojego rodzaju powoli kształtującą się linię interpretacyjną, zgodnie z poniższymi tezami. Autorskie oprogramowanie, które zostało stworzone w ramach działalności gospodarczej, polegającej na tworzeniu i rozwijaniu go, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Dochód z opłat licencyjnych za jego użytkowanie może być opodatkowany preferencyjną 5% stawką - interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 kwietnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.1.2019.2.AA. Dochód z tytułu naliczonej w cenie usługi opłaty za prawo do korzystania z programu komputerowego kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W konsekwencji, może być on opodatkowany stawką 5% przy spełnieniu ustawowych warunków. Konkluzję tę potwierdza interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 kwietnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.25.2019.2.DS.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej wyłącznie w zakresie wytwarzanego przez Niego oprogramowania.

Zdaniem Wnioskodawcy uzyskiwane przez Niego przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochód z przeniesienia autorskich praw do tworzonego (rozwijanego/ulepszanego) przez Wnioskodawcę oprogramowania komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności między innymi w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi na zleceniodawców całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według stawki 5%.

Ponadto:

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie (utwór) podlegające ochronie wynikającej z art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych;
wytworzenie ww. oprogramowania następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej;
działania te następują w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, tj. w szczególności działalności o charakterze twórczym podejmowanej w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), której celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, a więc spełniającej definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących;
dochodem z wytwarzanego oraz rozwijanego/ulepszanego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są i będą dochody osiągane z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu. Wynagrodzenie z tego tytułu Wnioskodawca otrzymuje w cyklach miesięcznych, każdorazowo na podstawie wystawionej faktury VAT;
Wnioskodawca na bieżąco, począwszy od podjęcia projektu dnia 4 maja 2020 r., prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadających na każde ww. prawo zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na spółkę praw autorskich do wytwarzanego oprogramowania kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca, lub jednego tygodnia, lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od dnia 2 maja 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W przeważającej części jest to działalność związana z oprogramowaniem i polega na projektowaniu, wykonywaniu, wdrażaniu, utrzymywaniu i rozwijaniu innowacyjnego oprogramowania na podstawie zamówień zlecanych Wnioskodawcy, na podstawie umowy o współpracy zawartej ze spółką. Umowa ze spółką została zawarta w dniu 4 maja 2020 r. Działalność jest prowadzona na własne ryzyko gospodarcze Wnioskodawcy, na terenie Polski. Wnioskodawca ponosi koszty związane z prowadzeniem indywidualnej działalności gospodarczej. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywane przez Wnioskodawcę czynności ponosi spółka. Przychody te są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Zlecone Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy ze spółką są wykonywane samodzielnie przez Wnioskodawcę, bez kierownictwa ze strony spółki oraz w miejscu i czasie wybranym przez Wnioskodawcę, ewentualnie, ale tylko w razie takiej wyjątkowej potrzeby, w miejscu innym niż siedziba Wnioskodawcy, uzgodnionym wspólnie przez strony umowy. Spółka nie rozlicza Wnioskodawcy z czasu i miejsca pracy. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza:

spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny (tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

nie wykorzystuje i nie zakłada badań naukowych;

obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług;

polega na ulepszaniu produktów oraz tworzeniu nowych, Wnioskodawca nie ma zaplanowanych z góry okresowych czy cyklicznych aktualizacji. Aktualizacje są jednak wprowadzane w związku z koniecznością wprowadzenia nowej funkcjonalności czy też w przypadku, gdy aktualizacje wprowadzi do swojego systemu sam producent systemu. Aplikacja działająca na systemie również wymaga wówczas zaktualizowania;

polega na tworzeniu i ulepszaniu/rozwijaniu programów komputerowych, a jej twórczy charakter polega na stworzeniu rozwiązań, które będą każdorazowo realizowały potrzeby konkretnego klienta.

oprogramowanie

Wnioskodawca zawarł umowę o współpracy, na mocy której jest zobowiązany do tworzenia oprogramowania, a następnie przeniesienia majątkowych praw autorskich do utworów będących rezultatem tych prac, a także udzielenia innych praw. Przeniesienie praw autorskich dotyczy wszystkich pól eksploatacji. Wnioskodawca jest zobowiązany do wykonywania prac samodzielnie, na własnych materiałach i narzędziach, a także do ponoszenia kosztów związanych z wykonaniem umowy. W przypadku, gdy podczas wykonywania prac powstanie utwór w rozumieniu prawa autorskiego, Wnioskodawca jest obowiązany do przeniesienia wszelkich praw autorskich do całości i każdej części utworu na spółkę, w tym prawa do eksploatacji bez ograniczeń czasowych i terytorialnych oraz prawa do pobierania wynagrodzenia za korzystanie z utworu. Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie pod konkretne zamówienia, które otrzymuje od spółki. Każdy program jest stworzony pod konkretne warunki. Prace programistyczne Wnioskodawcy mają na celu optymalizację pracy na zasobach cyfrowych i dążą do dokonania postępu poprzez podniesienie wydajności i jakości świadczonych przez spółkę usług. Autorskie oprogramowanie, stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każda aplikacja jest tworzona na podstawie nowych idei, pomysłów i metod. Działalność Wnioskodawcy jest twórcza i przejawia się w opracowywaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Twórczość w tym wypadku należy odnosić do działalności w ramach przedsiębiorstwa. Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie pod konkretne zamówienia, które otrzymuje od spółki. Każdy program jest stworzony „od zera” pod konkretne warunki. Wnioskodawca wytwarza nowe kwalifikowane prawo własności przemysłowej tworząc nowe oprogramowanie, nie dotyczy to sytuacji, w której stworzone oprogramowanie jest rozwijane. Pisząc nowe oprogramowanie tworzy nowe kody czy też algorytmy, nie dotyczy to jednak rozwijania oprogramowania. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów. Usługi polegające na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części, jak również na jego rozwijaniu (ulepszaniu) są wykonywane w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Dochodem z wytwarzanego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągane z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu. Wynagrodzenie za przeniesienie na rzecz spółki autorskich praw do tworzonego oraz rozwijanego/ulepszanego programu komputerowego (oprogramowania) wypłacane jest na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur VAT w cyklach miesięcznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

‒podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a ˗ prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b ˗ nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c ˗ nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d ˗ nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;

podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP, jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzenie szczegółowej ewidencji zapewniającej wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwalającej na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającej określenie kwalifikowanego dochodu, zostało zapoczątkowane przez Wnioskodawcę z chwilą rozpoczęcia pracy nad wymienionym we wniosku prawem, które Jego zdaniem może być objęte preferencyjnym rozliczeniem. Projekt zarazem prowadzenie odrębnej ewidencji rozpoczęły się w dniu 4 maja 2020 r.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód w okresie: po dniu 4 maja 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę (spółkę) praw autorskich do wytwarzanego oprogramowania lub jego części w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu/usługi w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych po dniu 4 maja 2020 r. (w okresie którego wniosek dotyczy, tj. do dnia 31 grudnia 2020 r.) z tego tytułu według stawki 5% podatku. Zatem, Wnioskodawca w ww. zakresie może w zeznaniu podatkowym za 2020 r., skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów według stawki 5%, stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że Organ nie odniósł się w niniejszej interpretacji indywidualnej do możliwości zastosowania przedmiotowej ulgi w stosunku do dochodów osiągniętych przez Wnioskodawcę z tytułu odpłatnego zbycia praw autorskich do rozwijanego (ulepszanego) już istniejącego oprogramowania lub jego części, ponieważ nie stanowiło to przedmiotu zapytania Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin