UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania uzyskiwanych w ramach działalności gospodarczej dochodów 19% podatkiem liniowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

(…) (dalej również jako: Podatnik) jest zatrudniony w (…) sp. j. na stanowisku specjalisty do spraw (…). Od roku 2008 ww. umowa zawarta jest na czas nieokreślony. Dodatkowo w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej od 2 października 2020 roku świadczy on usługi doradztwa biznesowego na rzecz jedynego kontrahenta – (…) z siedzibą w (…). Spółka ta jest powiązana ze spółką (…), która jest jedynym właścicielem (…) sp. j., która to natomiast jest wspólnikiem (…) sp. j. Od 2 października 2020 roku (czyli od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej) jest on opodatkowany podatkiem liniowym w wysokości 19%, o którym mowa w art. 30c updof.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podatnik ma prawo osobnego świadczenia usług w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz (…) przy zastosowaniu „liniowej” stawki w wysokości 19% przy jednoczesnym świadczeniu pracy na rzecz (…) sp. j.?

Zdaniem Wnioskodawcy ma On prawo do świadczenia usług w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz (…) przy zastosowaniu „liniowej” stawki w wysokości 19% przy jednoczesnym świadczeniu pracy na rzecz (…).

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 10 updof świadczenia ze stosunku pracy oraz z działalności gospodarczej są różnymi źródłami przychodów (odpowiednio art. 10 ust.1 pkt 1 i art. 10 ust.1 pkt 3 updof). Mając to na względzie, należy przeanalizować i wykazać, że opisywane przychody pochodzą z dwóch różnych źródeł, a także nie znajdują zastosowania do nich wyjątki i wyłączenia.

Bezdyskusyjnie umowa o pracę z (…) sp. j generuje przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 1) updof. Spełnione są bowiem wszystkie warunki dotyczące stosunku pracy z art. 22 ustawy z 26.08.1974 r. Kodeks pracy (Dz.U.2020.1320 tj. z późn. zm., dalej jako: Kp). (…) jest również pracodawcą w rozumieniu art. 3 Kp. W rezultacie nie są nimi inne podmioty, takie jak (…), (…) czy (…) sp. z o.o. Praca bowiem jest świadczona tylko i wyłącznie na rzecz (…) sp. j. pod jej nadzorem.

Inaczej wygląda kwestia świadczenia usług doradztwa biznesowego w ramach prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej. Na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych cechy działalności gospodarczej zostały bowiem opisane w art. 5b updof. W opinii Wnioskującego spełnia on wymagania stawiane na mocy ww. artykułu. Podatnik ponosi bowiem odpowiedzialność wobec kontrahenta za rezultat swoich działań doradczych. Ponadto, doradztwo biznesowe na rzecz (…) jest wykonywane samodzielnie, nie jest więc wykonywane pod kierownictwem ww. spółki. Oprócz tego, Podatnik ponosi ryzyko gospodarcze związane ze świadczonymi przez siebie usługami (ryzyko braku zapłaty, różnice kursowe, rozwiązanie umowy na zasadach określonych w umowie cywilnej pomiędzy stronami).

Mając powyższe na względzie do świadczenia ww. usług nie znajdzie zastosowania art. 12 ust.1 updof. Stosunek pracy łączy bowiem Podatnika z zupełnie inną jednostką niż ta, na rzecz której świadczy on usługi doradztwa biznesowego. Sam fakt istnienia powiązań bezpośrednich czy pośrednich pomiędzy podmiotami w przedmiotowym zagadnieniu nie ma znaczenia.

Nie znajdzie również zastosowania art. 9a ust. 3 updof. Podatnik bowiem nie świadczy bezpośrednio lub pośrednio usług doradztwa biznesowego na rzecz pracodawcy, tylko innego podmiotu ((…), w którym to Podatnik nie jest ani udziałowcem, ani wspólnikiem, ani tym bardziej nie posiada udziałów). Ponadto, zakres czynności wynikających ze stosunku pracy i usług doradztwa podatkowego w ramach działalności gospodarczej nie są tożsame i znacznie pomiędzy sobą różnią się. W związku z tym Podatnik ma prawo do opodatkowania dochodów ze swojej pozarolniczej działalności gospodarczej zgodnie z postanowieniami art. 30c updof (tj. wg „stawki liniowej” w wysokości 19%).

Na zakończenie należy zwrócić uwagę, iż nie ma przeszkód prawnych, czy podatkowych w świadczeniu usług w ramach działalności gospodarczej na rzecz tylko jednego usługodawcy/zlecającego i jednocześnie wybrać liniową metodę opodatkowania, po spełnieniu ww. warunków.

Znajduje to potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, np.: z 6.09.2019 roku (sygn.0113-KDIPT2-1.4011.310.2019.2.DJD), 21 stycznia 2020 roku (sygn. 0114-KDIP3-1.4011.519.2019.3.MZ), 18.06.2019 roku (sygn. 0114-KDIP3-1.4011.239.2019.1.MJ), z 7.06.2019 roku (sygn. 0114-KDIP3-1.4011.264.2019.1.MJ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 1 i 3 cytowanej wyżej ustawy – źródłami przychodów są:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1),
• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).
  
  

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy – w myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast w świetle art. 5a pkt 6 tej ustawy – za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą, uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z kolei z art. 5b ust. 1 ww. ustawy wynika, że: za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Jak wynika z literalnej treści powołanej w zdaniu poprzednim regulacji, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści przepisu art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 tej ustawy: podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Oświadczenie oraz zawiadomienie, o których mowa w ust. 2-2b, podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG (art. 9a ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy: podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że możliwość opodatkowania dochodów 19% podatkiem liniowym dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (tj. ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 9a ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Z treści powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że możliwości wyboru sposobu opodatkowania 19% podatkiem liniowym pozbawiony jest podatnik, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyska przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, a usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik wykonywał lub wykonuje na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w roku podatkowym w ramach stosunku pracy.

Jednocześnie należy podkreślić, że o kwalifikacji wykonywanej działalności na gruncie prawa podatkowego do poszczególnego źródła przychodów decyduje rzeczywisty charakter wykonywanej działalności (faktyczny zakres świadczonych usług).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest zatrudniony od 2008 r. w ramach umowy o pracę na czas nieokreślony w spółce jawnej (dalej: Spółka jawna 1). Dodatkowo w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej od 2 października 2020 r. Wnioskodawca świadczy usługi doradztwa biznesowego na rzecz jedynego kontrahenta – spółki hiszpańskiej. Spółka ta jest powiązana z inną spółką hiszpańską, która jest jedynym właścicielem polskiej spółki jawnej (dalej: Spółka jawna 2), która to natomiast jest wspólnikiem Spółki jawnej 1. Od 2 października 2020 r. (czyli od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej) Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem liniowym w wysokości 19%.

W związku z tym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w takich okolicznościach może opodatkowywać dochody z prowadzonej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia usług doradztwa biznesowego na rzecz spółki hiszpańskiej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą być opodatkowane 19% podatkiem liniowym. Należy podkreślić, że sam fakt istnienia powiązań bezpośrednich czy pośrednich między podmiotami w opisanej sprawie nie ma znaczenia. Wnioskodawca nie świadczy bowiem bezpośrednio lub pośrednio usług doradztwa biznesowego na rzecz swojego pracodawcy, tj. Spółki jawnej 1, tylko na rzecz innego podmiotu – spółki hiszpańskiej.

Reasumując – dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia na rzecz spółki hiszpańskiej usług doradztwa biznesowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przy jednoczesnym świadczeniu pracy na rzecz Spółki jawnej 1 w ramach umowy o pracę, mogą być opodatkowane 19% podatkiem liniowym na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.