2021.04.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-2.4012.114.2021.2.AJB

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.114.2021.2.AJB
z 30 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2021 r. (data wpływu 23 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2021 r. (data wpływu 28 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrotu podatku naliczonego w związku z nabyciem części wydzielonej nieruchomości wraz z częścią budynku oraz parkingiem, placem manewrowym i zbiornikiem wody pożarowej na podstawie faktury otrzymanej od sprzedającego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrotu podatku naliczonego w związku z nabyciem części wydzielonej nieruchomości wraz z częścią budynku oraz parkingiem, placem manewrowym i zbiornikiem wody pożarowej na podstawie faktury otrzymanej od sprzedającego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 kwietnia 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności Spółka m. in. inwestuje w nieruchomości z przeznaczeniem na wynajem tych powierzchni na rzecz podmiotów zewnętrznych. Aktualnie Spółka planuje zakup części nieruchomości zlokalizowanej w .... Część nieruchomości, która będzie przedmiotem zakupu stanowi nieruchomość gruntową zabudowaną, tj. działka o powierzchni 5163 m² wraz z częścią budynku - powierzchnia użytkowa części budynku podlegającej przyszłej transakcji sprzedaży to 1616 m². Powierzchnia będąca przedmiotem sprzedaży w chwili obecnej wykorzystywana jest przez stronę sprzedającą na wynajem dla podmiotów zewnętrznych, w tym ok. 1100 m² wynajmowane jest na prowadzenie klubu fitness, natomiast ok. 510 m² wynajmowane jest na prowadzenie działalności handlowej. Na nabywanej nieruchomości znajdują się również teren zielony, parking, plac manewrowy, wiata śmietnikowa, zbiornik wody pożarowej.

Jak wspomniano powyżej, transakcją sprzedaży będzie objęta tylko część nieruchomości, która przed dokonaniem tej transakcji zostanie wydzielona z całej nieruchomości, a w związku z faktem, że umowy dotyczące wynajmu powierzchni w części nieruchomości objętej sprzedażą, są zawarte na czas oznaczony i termin ich obowiązywania wykracza poza planowany termin sprzedaży części nieruchomości Spółka jako nowy właściciel wstąpi w zawarte umowy najmu z mocy prawa (por. art. 678 § 1 k.c.). Sprzedający zawarł szereg umów dotyczących przedmiotu transakcji, w szczególności umowy o dostawy tzw. mediów niezbędnych do korzystania z nieruchomości. Umowy wyżej wskazane nie przejdą na Spółkę w ramach planowanej transakcji, a Spółka będzie musiała we własnym zakresie zawrzeć odpowiednie umowy z usługodawcami.

Planowana transakcja sprzedaży ma obejmować tylko i wyłącznie składniki majątkowe w postaci tej nieruchomości. Przedmiot transakcji nie obejmuje:

firmy sprzedającego ani nazwy przedsiębiorstwa sprzedającego,
znaków towarowych sprzedającego,
środków pieniężnych sprzedającego (w kasie i na rachunkach bankowych),
know-how sprzedającego,
ksiąg rachunkowych sprzedającego,
długów obciążających sprzedającego, w tym także zobowiązań kredytowych, z wyjątkiem wskazanych powyżej wynikających z umów najmu przechodzących na kupującego z mocy prawa,
należności i zobowiązań handlowych oraz zobowiązań publicznoprawnych sprzedającego,
wartości niematerialnych i prawnych sprzedającego,
tajemnicy przedsiębiorstwa sprzedającego,
nieruchomości innych niż składające się na przedmiot transakcji,
umów zawartych przez sprzedającego niezbędnych dla prowadzenia działalności, jak np. umowy o usługi księgowe, doradcze, umowy o zarządzanie nieruchomością, umowy o zarządzanie spółką, itp.

Przedmiot sprzedaży nie jest wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie sprzedającego pod względem organizacyjnym (np. na podstawie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze) i nie stanowi wyodrębnionej w jego strukturze jednostki organizacyjnej (np. oddziału wyodrębnionego w KRS). Sprzedający nie sporządza osobnego sprawozdania finansowego dla przedmiotu sprzedaży, a wynik na działalności z nią związanej ujmuje w wymaganych przez przepisy księgach rachunkowych sprzedającego i sprawozdaniu finansowym obejmującym całą działalność sprzedającego.

Budynek zlokalizowany na przedmiotowej nieruchomości jest przedmiotem najmu dokonanego w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a pomiędzy pierwszym dniem najmu a datą sprzedaży przedmiotowej nieruchomości upłynęły 2 lata. Ponadto w okresie ostatnich 2 lat inwestycje (remonty) w budynek nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej.

Spółka po nabyciu przedmiotowej nieruchomości będzie prowadziła działalność polegającą na wynajmie powierzchni znajdujących się w budynku zlokalizowanym na przedmiotowej nieruchomości w ramach działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Sprzedający i Spółka są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i będą zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi w momencie zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości. Zawierając ww. umowę sprzedający i Spółka będą działać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w ramach planowanej transakcji sprzedaży, o której mowa w wniosku, zrealizowana zostanie również sprzedaż parkingu, placu manewrowego i zbiornika wody pożarowej. Nie będzie natomiast objęta tą transakcją wiata śmietnikowa.

Wymienione powyżej nieruchomości objęte transakcją tj. parking, plac manewrowy i zbiornik wody pożarowej zostały zgłoszone przez sprzedającego jako budowle, nie są one zatem budynkami. Wszystkie te budowle są trwale związane z gruntem. Pierwsze zasiedlenie powyższych budowli nastąpiło w czerwcu 2008 roku, tak więc od czasu pierwszego zasiedlenia do planowanej daty transakcji upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Na powyższe budowle sprzedający nie ponosił nakładów inwestycyjnych/modernizacyjnych w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej poszczególnych ww. budowli. Tym samym nie wystąpiły nakłady na powyższe nieruchomości, które stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W przypadku zwolnienia od podatku VAT planowanej sprzedaży części wydzielonej nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o podatku od towarów i usług, nabywca (Wnioskodawca) planuje wraz ze sprzedającym złożyć, przed dniem dokonania dostawy właściwemu dla ich nabywcy (Wnioskodawcy) Naczelnikowi Urzędu Skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka uprawniona będzie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez sprzedającego w związku ze sprzedażą przedmiotowej nieruchomości, a w szczególności w przypadku, gdyby kwota tego podatku naliczonego w okresie rozliczeniowym była wyższa niż kwota podatku należnego, czy Spółka uprawniona będzie do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć:

zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych,
który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W oparciu o powyższe, w celu uznania, że dany zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinien on być wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej, funkcjonalnej. W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, na gruncie podatku VAT, przedmiot transakcji nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”), a jedynie poszczególne składniki majątkowe sprzedającego. Przedmiotem transakcji nie będzie przedsiębiorstwo ani jego zorganizowana część, ponieważ w jej wyniku dojdzie do sprzedaży jedynie części majątku sprzedającego, przy czym zbywane składniki majątkowe nie tworzą u sprzedającego zespołu zdolnego do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym ze względu na brak przeniesienia aktywów i umów niezbędnych do funkcjonowania. Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną, zbycie ZCP jest możliwe wyłącznie, jeśli takie ZCP istniało w przedsiębiorstwie sprzedającego i nie może powstać na moment sprzedaży. Z uwagi na fakt, że zespół składników majątkowych i niemajątkowych będący przedmiotem transakcji nie jest wyodrębniony pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym, nie będzie on stanowił ZCP.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, że dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie oraz jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Mając na uwadze powyższe oraz okoliczność, że budynek zlokalizowany na przedmiotowej nieruchomości był i jest przedmiotem najmu wykonywanego w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a pomiędzy pierwszym dniem najmu a datą sprzedaży przedmiotowej nieruchomości upłynęły 2 lata należy uznać, że budynek był przedmiotem pierwszego zasiedlenia. Ponieważ w okresie ostatnich 2 lat inwestycje (remonty) w budynek nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej, to upłynął również okres dłuższy niż 2 lata od ich pierwszego zasiedlenia.

Biorąc pod uwagę powyższe uznać należy, że planowana sprzedaż działki wraz ze znajdującym się na niej budynkiem będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a strony będą miały prawo do wyboru opcji opodatkowania o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT pod warunkiem że:

będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

złożą, przed dniem dokonania dostawy właściwemu dla Spółki naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W konsekwencji, analiza przesłanek zwolnienia z podatku VAT wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dla planowanej dostawy nieruchomości jest bezprzedmiotowa.

Jednocześnie zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, a zatem grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem VAT.

Aby podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia nieruchomości muszą zostać spełnione trzy podstawowe warunki:

Dostawa nieruchomości musi nastąpić w wykonaniu czynności opodatkowanych,
Dostawa nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia w podatku VAT,
Nieruchomość musi być wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

Kryteria z punktów 1 i 2 rozstrzygnięte zostały powyżej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż wynajmując powierzchnie znajdujące się w budynku zlokalizowanym na przedmiotowej nieruchomości, Spółka spełniać będzie przesłanki do uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT. Wynajem powierzchni znajdujących się w budynku zlokalizowanym na przedmiotowej nieruchomości stanowić będzie czynność opodatkowaną i nie zwolnioną z podatku VAT.

Wobec powyższego, przedmiotowa nieruchomość wykorzystywana będzie - przez podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT do wykonywania czynności opodatkowanych (i nie zwolnionych), a zatem zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a w przypadku, gdyby kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 VATU, była w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, Spółka będzie miała prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach indywidualnych, w szczególności: interpretacja z 21 lipca 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.226.2020.3.MMA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie powołanych powyżej przepisów budynki, budowle oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż (również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntów) stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka planuje zakup części nieruchomości zlokalizowanej w .... Część nieruchomości, która będzie przedmiotem zakupu stanowi nieruchomość gruntową zabudowaną, tj. działka o powierzchni 5163 m² wraz z częścią budynku - powierzchnia użytkowa części budynku podlegającej przyszłej transakcji sprzedaży to 1616 m². Powierzchnia będąca przedmiotem sprzedaży w chwili obecnej wykorzystywana jest przez stronę sprzedającą na wynajem dla podmiotów zewnętrznych, w tym ok. 1100 m² wynajmowane jest na prowadzenie klubu fitness, natomiast ok. 510 m² wynajmowane jest na prowadzenie działalności handlowej. Na nabywanej nieruchomości znajdują się również teren zielony, parking, plac manewrowy, wiata śmietnikowa, zbiornik wody pożarowej. Transakcją sprzedaży będzie objęta tylko część nieruchomości, która przed dokonaniem tej transakcji zostanie wydzielona z całej nieruchomości, a w związku z faktem, że umowy dotyczące wynajmu powierzchni w części nieruchomości objętej sprzedażą, są zawarte na czas oznaczony i termin ich obowiązywania wykracza poza planowany termin sprzedaży części nieruchomości Spółka jako nowy właściciel wstąpi w zawarte umowy najmu z mocy prawa (por. art. 678 § 1 k.c.). Sprzedający zawarł szereg umów dotyczących przedmiotu transakcji, w szczególności umowy o dostawy tzw. mediów niezbędnych do korzystania z nieruchomości. Umowy wyżej wskazane nie przejdą na Spółkę w ramach planowanej transakcji, a Spółka będzie musiała we własnym zakresie zawrzeć odpowiednie umowy z usługodawcami. W ramach planowanej transakcji sprzedaży zrealizowana zostanie również sprzedaż parkingu, placu manewrowego i zbiornika wody pożarowej. Nie będzie natomiast objęta tą transakcją wiata śmietnikowa.

W celu rozstrzygnięcia, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia oraz zwrotu nadwyżki podatku należnego wynikającego z otrzymanej faktury wystawionej przez sprzedającego w związku z dostawą części wydzielonej nieruchomości wraz z częścią budynku oraz parkingiem, placem manewrowym i zbiornikiem wody pożarowej konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie, czy ww. dostawa będzie podlegała opodatkowaniu, czy nie będzie z niego wyłączona albo zwolniona.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące ze sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z dnia 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316/15).

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z wniosku wynika, że planowana transakcja sprzedaży ma obejmować tylko i wyłącznie składniki majątkowe w postaci nieruchomości. Przedmiot transakcji nie obejmuje:

firmy sprzedającego ani nazwy przedsiębiorstwa sprzedającego,
znaków towarowych sprzedającego,
środków pieniężnych sprzedającego (w kasie i na rachunkach bankowych),
know-how sprzedającego,
ksiąg rachunkowych sprzedającego,
długów obciążających sprzedającego, w tym także zobowiązań kredytowych, z wyjątkiem wskazanych powyżej wynikających z umów najmu przechodzących na kupującego z mocy prawa,
należności i zobowiązań handlowych oraz zobowiązań publicznoprawnych sprzedającego,
wartości niematerialnych i prawnych sprzedającego,
tajemnicy przedsiębiorstwa sprzedającego,
nieruchomości innych niż składające się na przedmiot transakcji,
umów zawartych przez sprzedającego niezbędnych dla prowadzenia działalności, jak np. umowy o usługi księgowe, doradcze, umowy o zarządzanie nieruchomością, umowy o zarządzanie spółką, itp.

Przedstawiona we wniosku dostawa części wydzielonej nieruchomości wraz z częścią budynku oraz parkingiem, placem manewrowym i zbiornikiem wody pożarowej może być wyłączona z opodatkowania tylko w przypadku, gdy będzie stanowić sprzedaż przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z okoliczności sprawy wynika, że w związku z planowaną dostawą części wydzielonej nieruchomości wraz z częścią budynku oraz parkingiem, placem manewrowym i zbiornikiem wody pożarowej sprzedający nie przeniesie na Wnioskodawcę wielu istotnych składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa sprzedającego w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Zatem brak jest podstaw do uznania opisanego przedmiotu transakcji za przedsiębiorstwo w rozumieniu ww. art. 551 ustawy Kodeks cywilny

Planowana transakcja sprzedaży nie będzie również stanowić dostawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy, bowiem – jak wynika z opisu sprawy przedmiot sprzedaży nie jest wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie sprzedającego pod względem organizacyjnym (np. na podstawie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze) i nie stanowi wyodrębnionej w jego strukturze jednostki organizacyjnej (np. oddziału wyodrębnionego w KRS). Sprzedający nie sporządza osobnego sprawozdania finansowego dla przedmiotu sprzedaży, a wynik na działalności z nią związanej ujmuje w wymaganych przez przepisy księgach rachunkowych sprzedającego i sprawozdaniu finansowym obejmującym całą działalność sprzedającego.

W związku z powyższym opisem, w rozpatrywanej sprawie nabycie części wydzielonej nieruchomości wraz z częścią budynku oraz parkingiem, placem manewrowym i zbiornikiem wody pożarowej przez Wnioskodawcę, nie będzie stanowić nabycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, ani też nabycia zorganizowanej część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Zatem planowana transakcja nabycia nie będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, tylko będzie dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W dalszej kolejności należy sprawdzić, czy przedmiot transakcji nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku, gdyż w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a oraz pkt 2 ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynków, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia

i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Należy zauważyć, że w przypadku budynków lub budowli niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia, o którym stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z treści wniosku wynika, że transakcją sprzedaży będzie objęta tylko część nieruchomości, która przed dokonaniem tej transakcji zostanie wydzielona z całej nieruchomości. Budynek zlokalizowany na przedmiotowej nieruchomości jest przedmiotem najmu dokonanego w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a pomiędzy pierwszym dniem najmu a datą sprzedaży przedmiotowej nieruchomości upłynęły 2 lata. Ponadto w okresie ostatnich 2 lat inwestycje (remonty) w budynek nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej. Spółka po nabyciu przedmiotowej nieruchomości będzie prowadziła działalność polegającą na wynajmie powierzchni znajdujących się w budynku zlokalizowanym na przedmiotowej nieruchomości w ramach działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Zawierając ww. umowę sprzedający i Spółka będą działać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W ramach planowanej transakcji sprzedaży, o której mowa w wniosku, zrealizowana zostanie również sprzedaż parkingu, placu manewrowego i zbiornika wody pożarowej. Nie będzie natomiast objęta tą transakcją wiata śmietnikowa. Wymienione powyżej nieruchomości objęte transakcją tj. parking, plac manewrowy i zbiornik wody pożarowej zostały zgłoszone przez sprzedającego jako budowle, nie są one zatem budynkami. Wszystkie te budowle są trwale związane z gruntem. Pierwsze zasiedlenie powyższych budowli nastąpiło w czerwcu 2008 roku, tak więc od czasu pierwszego zasiedlenia do planowanej daty transakcji upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Na powyższe budowle sprzedający nie ponosił nakładów inwestycyjnych/modernizacyjnych w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej poszczególnych ww. budowli. Tym samym nie wystąpiły nakłady na powyższe nieruchomości, które stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Zatem z okoliczności sprawy wynika, że budynek zlokalizowany na przedmiotowej nieruchomości był wykorzystywany przez sprzedającego w działalności gospodarczej przez okres przekraczający ponad dwa lata przed planowaną sprzedażą. Ponadto w okresie ostatnich 2 lat inwestycje (remonty) w budynek nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej. Natomiast – jak wskazał Wnioskodawca – pierwsze zasiedlenie parkingu, placu manewrowego i zbiornika wody pożarowej nastąpiło w czerwcu 2008 roku, tak więc od czasu pierwszego zasiedlenia do planowanej daty transakcji upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Na powyższe budowle sprzedający nie ponosił nakładów inwestycyjnych/modernizacyjnych w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej poszczególnych ww. budowli.

Tym samym, do planowanej dostawy części budynku oraz parkingu, placu manewrowego i zbiornika wody pożarowej zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ planowana transakcja sprzedaży nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ww. obiektów oraz od daty pierwszego zasiedlenia minął już okres przekraczający ponad dwa lata.

Zwolnienie z podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest fakultatywne i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy dostawca i nabywca mają możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy wskazanych powyżej obiektów.

Jak wynika z opisu sprawy sprzedający i Spółka są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i będą zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi w momencie zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości. W przypadku zwolnienia od podatku VAT planowanej sprzedaży części wydzielonej nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o podatku od towarów i usług, nabywca (Wnioskodawca) planuje wraz ze sprzedającym złożyć, przed dniem dokonania dostawy właściwemu dla ich nabywcy (Wnioskodawcy) Naczelnikowi Urzędu Skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy podatkiem VAT.

W związku z powyższym jeśli przed dokonaniem dostawy części wydzielonej nieruchomości wraz z częścią budynku oraz parkingiem, placem manewrowym i zbiornikiem wody pożarowej, sprzedający i Nabywca - Wnioskodawca złożą właściwemu dla Nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy, zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia dostawy ww. części wydzielonej nieruchomości z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy to wówczas planowana transakcja dostawy części wydzielonej nieruchomości wraz z częścią budynku oraz parkingiem, placem manewrowym i zbiornikiem wody pożarowej będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT. Uwzględniając zatem zapis art. 29a ust. 8 ustawy, sprzedaż gruntu przyporządkowanego do części przedmiotowego budynku będącego przedmiotem dostawy będzie również opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Przechodząc tym samym do przedmiotu interpretacji należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka po nabyciu przedmiotowej nieruchomości będzie prowadziła działalność polegającą na wynajmie powierzchni znajdujących się w budynku zlokalizowanym na przedmiotowej nieruchomości w ramach działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Sprzedający i Spółka są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i będą zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi w momencie zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości. Zawierając ww. umowę sprzedający i Spółka będą działać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Okoliczności sprawy wskazują, że planowana dostawa części wydzielonej nieruchomości wraz z częścią budynku oraz parkingiem, placem manewrowym i zbiornikiem wody pożarowej jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednocześnie ww. dostawa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy. Natomiast w sytuacji, gdy sprzedawca i Wnioskodawca spełnią warunki, o których mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, będą mogli na podstawie tego przepisu zrezygnować z ww. zwolnienia i wybrać opcję opodatkowania dostawy części wydzielonej nieruchomości wraz z częścią budynku oraz ww. budowlami.

W konsekwencji w przypadku, gdy sprzedający i Wnioskodawca przed dokonaniem transakcji dostawy części wydzielonej nieruchomości wraz z częścią budynku oraz parkingiem, placem manewrowym i zbiornikiem wody pożarowej złożą zgodne oświadczenia o wyborze opodatkowania ww. transakcji podatkiem VAT i spełnią warunki, o których mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy oraz ww. składniki majątkowe będą służyły do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych, to wówczas Zainteresowanemu po otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury z tytułu zakupu ww. części nieruchomości będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu ww. nabycia, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Przy czym prawo to będzie przysługiwać, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 88 ustawy. Jednocześnie wskazać należy, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego będzie wyższa od kwoty podatku należnego, wówczas Wnioskodawca – zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy – będzie miał prawo do obniżenia o tę różnice kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin