Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.124.2021.1.MAZ
z 7 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 marca 2021 r. (data wpływu – 10 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku VAT 0% w przypadku wysyłkowej sprzedaży towaru, dokonywanej w ramach eksportu do odbiorcy indywidualnego, pod warunkiem posiadania wszystkich niezbędnych dokumentów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku VAT 0% w przypadku wysyłkowej sprzedaży towaru, dokonywanej w ramach eksportu do odbiorcy indywidualnego, pod warunkiem posiadania wszystkich niezbędnych dokumentów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wniosek dotyczy w całości zdarzenia przyszłego. W związku z rozpoczęciem działalności gospodarczej, firma planuje prowadzić sprzedaż całkowicie wysyłkową. Zdarzeniem przyszłym jest eksport towarów na rzecz odbiorców indywidualnych w krajach trzecich na teren poza wspólnotą Unii Europejskiej. W opisywanym przypadku klientem i adresem dostawy jest odbiorca indywidualny na terenie Stanów Zjednoczonych. Klient zamawia towar poprzez platformę handlową lub firmowy własny sklep internetowy. Podczas składania zamówienia klient wprowadza do systemu swoje pełne dane w tym adres. Adres płatnika jest zawsze adresem dostawy. Płatność za towar następuje poprzez elektroniczne kanały płatności (przelew bankowy, płatność kartą) na konto firmowe sprzedawcy, podczas procesu składania zamówienia. Klientowi jest wystawiana faktura VAT, zawierająca jego pełne dane oraz kraj przeznaczenia, a zamówiony towar jest wysyłany szybką przesyłką firmy kurierskiej UPS. Przesyłka towarów jest również zgłoszona za pośrednictwem agencji celnej do systemu celnego ECS. Odbiorca towaru jest jednocześnie odbiorcą końcowym. Firma kurierska UPS w ramach dokonywanego wywozu dostarcza potwierdzenia wywozu towaru (komunikat IE-599).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy pod warunkiem posiadania wszystkich niezbędnych dokumentów, tj. potwierdzenia zamówienia złożonego w systemie z danymi i adresem odbiorcy, potwierdzenia płatności w systemie bankowym lub elektronicznym systemie płatności z informacją o kraju pochodzenia i z numerem referencyjnym zamówienia, którego dotyczyła płatność, potwierdzenia wywozu towarów (komunikat IE-599), firma może zastosować stawkę podatku VAT 0% w przypadku wysyłkowej sprzedaży towaru dla odbiorcy eksportowego będącego odbiorcą indywidualnym?

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie stawki podatku VAT 0% w przypadku eksportu towarów dla odbiorców indywidualnych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, podatnik dokonujący eksportu towarów ma prawo zastosować stawkę preferencyjną VAT 0% jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. W ocenie Wnioskodawcy tak zrealizowana transakcja spełnia definicję eksportu i można do niej zastosować stawkę 0%, ponieważ w ramach transakcji sprzedaży towary są wywożone poza terytorium UE i jest to ponadto udokumentowane komunikatem z systemu celnego IE-599 oraz dodatkowo danymi kraju pochodzenia płatności, co jest w pełni zgodne z ustawową definicją eksportu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 2 pkt 8 ustawy, gdy w przepisach ustawy jest mowa o eksporcie towarów - rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

-jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Przez sprzedaż – stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Aby zatem uznać daną czynności za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• musi mieć miejsce jedna z czynności określonych w art. 7 ustawy;
• w konsekwencji tej czynności musi nastąpić wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni);
• wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
  
  

Dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy) towar opuszcza terytorium kraj w celu dostarczenia go do kraju trzeciego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się przez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym i legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.

Trzeba tutaj zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów. Jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem – miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Tylko zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu w Polsce.

Z powyższego wynika, że zgłoszenie towaru do procedury wywozu towarów mających być przedmiotem eksportu nie musi nastąpić w krajowym urzędzie celnym oraz towar podlegający eksportowi nie musi opuścić terytorium Unii Europejskiej za pośrednictwem krajowego granicznego urzędu celnego, gdyż może to nastąpić przez każdy unijny urząd celny. Niezbędnym jest jednak, aby transport (wysyłka) tego towaru, przed opuszczeniem terytorium Unii Europejskiej, rozpoczął się na terytorium Polski oraz istotne jest, aby ten transport miał nieprzerwany charakter. Przy czym nie chodzi tutaj o aspekt fizyczny tego transportu, czyli o to aby transportu dokonywał np. tylko jeden podmiot (np. spedytor) czy też towar nie mógł być przeładowany, czy chwilowo składowany. Istotne jest, aby przeznaczeniem nadanego towaru było tylko jego wywiezienie z terytorium Unii Europejskiej.

Jak natomiast stanowi art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Jednocześnie, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, ww. stawkę stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 41 ust. 6a ustawy, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.
   
   

Zatem, aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego potwierdzenia wywozu towarów przez urząd celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpi wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Ponadto konieczne jest, aby wywóz ten nastąpił w ramach transportu (wysyłki) zasadniczo o nieprzerwanym charakterze.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca rozpoczyna prowadzenie działalności gospodarczej i planuje prowadzić sprzedaż całkowicie wysyłkową – eksport towarów na rzecz odbiorców indywidualnych w krajach trzecich poza Unią Europejską. W opisywanym przypadku klientem i adresem dostawy jest odbiorca indywidualny na terenie Stanów Zjednoczonych. Klient zamawia towar poprzez platformę handlową lub firmowy własny sklep internetowy. Płatność za towar następuje poprzez elektroniczne kanały płatności (przelew bankowy, płatność kartą) na konto firmowe sprzedawcy, podczas procesu składania zamówienia. Klientowi jest wystawiana faktura VAT, zawierająca jego pełne dane oraz kraj przeznaczenia, a zamówiony towar jest wysyłany przesyłką firmy kurierskiej UPS. Przesyłka towarów jest również zgłoszona za pośrednictwem agencji celnej do systemu celnego ECS. Odbiorca towaru jest jednocześnie odbiorcą końcowym. Firma kurierska UPS w ramach dokonywanego wywozu dostarcza potwierdzenia wywozu towaru (komunikat IE-599). Wnioskodawca będzie posiadał tez inne dokumenty związane z realizowaną sprzedażą wysyłkową (potwierdzenie zamówienia złożonego w systemie z danymi i adresem odbiorcy; potwierdzenie płatności w systemie bankowym lub elektronicznym systemie płatności, z informacją o kraju pochodzenia i z numerem referencyjnym zamówienia, którego dotyczyła płatność).

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy może możliwości zastosowania stawki podatku VAT 0% w przypadku wysyłkowej sprzedaży towaru, dokonywanej w ramach eksportu do odbiorcy indywidualnego, pod warunkiem posiadania wszystkich niezbędnych dokumentów: potwierdzenia zamówienia złożonego w systemie z danymi i adresem odbiorcy; potwierdzenia płatności w systemie bankowym lub elektronicznym systemie płatności z informacją o kraju pochodzenia i z numerem referencyjnym zamówienia, którego dotyczyła płatność; potwierdzenia wywozu towarów (komunikat IE-599).

Wskazać należy, że aby wypełniona została definicja eksportu, w myśl art. 2 pkt 8 ustawy oraz jego opodatkowanie stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie, poza dwiema przesłankami faktycznymi (dostawa oraz wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium UE), trzeciej ze wskazanych wyżej przesłanek, mającej charakter formalny, dotyczącej potwierdzenia wywozu towarów przez urząd celny określony w przepisach celnych. Taki przykładowy katalog dokumentów, potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy.

Dokument jakim Wnioskodawca powinien się posłużyć dla wykazania dokonania eksportu winien tę okoliczność jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać. Powinien zatem Wnioskodawca posiadać dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Dokumentami, które potwierdzają wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej dla celów podatku od towarów i usług są, co do zasady, dokumenty wydawane podatnikom przez właściwe organy celne na podstawie przepisów prawa celnego, w tym przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269/1). Są to w szczególności dokumenty w formie elektronicznej otrzymane z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez organ celny wydruk tego dokumentu.

Elektroniczna obsługa zgłoszeń wywozowych przesyłanych przez zgłaszającego bądź eksportera, zarówno w urzędzie celnym wywozu, jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia, dokonywana jest przez System ECS (System Kontroli Eksportu). System ECS pozwala na elektroniczną obsługę zgłoszenia wywozowego przesyłanego przez zgłaszającego/eksportera, zarówno w urzędzie celnym wywozu, jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia i opiera się na obiegu komunikatów elektronicznych pomiędzy urzędami celnymi a podmiotami dokonującymi zgłoszeń celnych. Ma on zapewnić przy tym m.in.: przyspieszenie odpraw celnych eksportowych, docelowo bez konieczności przedkładania zgłoszeń wywozowych w formie pisemnej, poprawę obiegu dokumentów w urzędach celnych, przyspieszenie odpraw wywozowych w procedurze uproszczonej, elektroniczne potwierdzenie o wywozie towarów z obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej, uzyskanie przez zgłaszającego bieżącej informacji o rozpoczęciu i zakończeniu poszczególnych etapów operacji wywozowej. System ECS zapewnia elektroniczną wymianę komunikatów pomiędzy urzędami celnymi krajów Unii Europejskiej w celu zautomatyzowania procedur administracyjnych, co umożliwia w konsekwencji potwierdzenie dokonania wywozu dla eksporterów i organów podatkowych.

Takie elektroniczne potwierdzanie dokonanych zgłoszeń celnych następuje w formie komunikatu IE-599 wydawanego eksporterowi/nabywcy. Jest on podpisywany przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych, zaś uzyskanie komunikatu IE-599 wiąże się z koniecznością rejestracji w tymże systemie.

Skoro zatem w systemie ECS potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej odbywa się za pomocą elektronicznego komunikatu IE-599, podpisywanego przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych (który to komunikat dokumentuje czynność łatwą do zweryfikowania przez organy celne), to jego kopie może stanowić każdy rodzaj dokumentu, który by wiernie odzwierciedlał treść oryginału. Może to być zatem wydruk komunikatu IE-599 w formacie papierowej, który nie musi być potwierdzony pieczęcią ani w inny sposób przez urząd celny albo też dokument przesłany w formie elektronicznej, np. za pomocą poczty elektronicznej, w formacie pdf.

Biorąc pod uwagę, że w odniesieniu do przedstawionej sprzedaży wysyłkowej Wnioskodawca będzie posiadał dokument w postaci komunikat IE-599, dostarczony przez firmę kurierską, która będzie transportowała zamówiony towar, będzie to zatem oznaczało, że ten towar został wywieziony poza terytorium Unii Europejskiej. W konsekwencji komunikat IE-599, w połączeniu z innymi dokumentami (fakturą; potwierdzeniem zamówienia złożonego w systemie z danymi i adresem odbiorcy; potwierdzeniem płatności w systemie bankowym lub elektronicznym systemie płatności, z informacją o kraju pochodzenia i z numerem referencyjnym zamówienia, którego dotyczyła płatność), z których wynika tożsamość towaru, jednoznacznie będą potwierdzały wywóz towaru, realizowany w ramach sprzedaży wysyłkowej poza terytorium Unii Europejskiej (do Stanów Zjednoczonych). Wobec powyższego, w przypadku tak udokumentowanej dostawy, Wnioskodawca będzie mógł, zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy, zastosować do przedmiotowej transakcji preferencyjną stawkę podatku VAT w wysokości 0%, przewidzianą dla eksportu towarów. Zastrzec wszakże należy, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, Wnioskodawca będzie mógł zastosować ww. stawkę w eksporcie towarów pod warunkiem, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzyma dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Organ zastrzega, że rozstrzygnięcie czy dokumenty, którymi będzie dysponować Wnioskodawca, rzeczywiście potwierdzają dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.