2021.04.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.88.2021.2.KK
z 30 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2021 r. (data wpływu 21 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło w dniu 22 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 12 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.88.2020.1.KK, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 12 kwietnia 2021 r., zaś w dniu 22 kwietnia 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 20 kwietnia 2021 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 13 kwietnia 1982 r. Wnioskodawczyni otrzymała od Spółdzielni Mieszkaniowej przydział lokalu mieszkalnego o powierzchni 42,42 m².

W dniu 1 października 1987 r., za zgodą Spółdzielni, wybudowano ścianki działowe z drzwiami i włączono części korytarza o powierzchni 4,20 m² do powierzchni mieszkania, jako pomieszczenie gospodarcze wynajmowane od Spółdzielni.

Wnioskodawczyni wraz z mężem w dniu 21 marca 1990 r. nabyła do wspólności ustawowej małżeńskiej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o powierzchni 42,42 m², na mocy przekształcenia prawa spółdzielczego lokatorskiego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

Przynależność do mieszkania (część korytarza prowadzącego wyłącznie do lokalu) o powierzchni 4,37 m² Wnioskodawczyni wraz z mężem zbudowali na własny koszt, ścianka działowa z drzwiami, na warunkach określonych przez Spółdzielnię i użytkowali od dnia 1 października 1987 r. Wynajmując od Spółdzielni Małżonkowie płacili czynsz jak za pomieszczenie gospodarcze.

W dniu 24 czerwca 2019 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem złożyła wniosek do Spółdzielni o zawarcie umowy o ustanowienie odrębnej własności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, zgodnie z nowelizacją w dniu 14 czerwca 2007 r. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Spółdzielnia Mieszkaniowa w piśmie z dnia 27 czerwca 2019 r. skierowanym do Wnioskodawczyni i Jej męża określiła warunki: „w związku ze złożonym wnioskiem z dnia 24 czerwca 2019 r. w sprawie przekształcenia posiadanego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego o powierzchni użytkowej 42,42 m² oraz 4,37 m² powierzchni przynależnej do mieszkania – łączna powierzchnia 46,79 m² na odrębną własność lokali, Zarząd SM ustalił następujące warunki finansowe wg stanu na dzień 30.06.2019 r.: wykup przynależności do mieszkania powierzchni 4,37 m² (zabudowa korytarza – uchwała Zarządu – 8 927,91 zł, płatne przed podpisaniem aktu notarialnego na konto SM”). W dniu 1 lipca 2019 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem wpłacili na konto Spółdzielni ww. kwotę za wykup przynależności do mieszkania o powierzchni 4,37 m² (zabudowa korytarza).

W dniu 11 lipca 2019 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła do wspólności ustawowej małżeńskiej prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego, składającego się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki, WC, przedpokoju i korytarza zabudowanego, o powierzchni użytkowej 46,79 m². W akcie notarialnym ustanowienia odrębnej własności lokalu i umowy przeniesienia własności prawa wpisano: „przedmiotowy lokal mieszkalny nie jest obciążony żadnymi obciążeniami finansowymi wobec Spółdzielni określonymi w art. 17¹⁴ i art. 42 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych”. Przynależna do mieszkania zabudowana część korytarza o powierzchni 4,37 m², dotychczas użytkowana jako pomieszczenie gospodarcze wynajmowane od Spółdzielni, została włączona do powierzchni mieszkania (42,42 m² + 4,37 m²) stanowiącego odrębną własność o powierzchni 46,79 m². Po podpisaniu aktu notarialnego umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i umowy przeniesienia prawa własności dla całego ww. lokalu mieszkalnego, została założona księga wieczysta.

W dniu 1 lipca 2020 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem, pozostając we wspólności ustawowej małżeńskiej, sprzedali prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego o powierzchni użytkowej 46,79 m². Odpłatne zbycie prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego nie nastąpiło w ramach wykonywania przez Małżonków działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy istnieje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od dochodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię i Jej męża ze zbycia części mieszkania (zabudowanego korytarza o powierzchni 4,37 m²), która została wykupiona od Spółdzielni Mieszkaniowej w 2019 r., a sprzedaż odrębnej własności całego mieszkania o powierzchni użytkowej 46,79 m² nastąpiła w 2020 r., tj. przed upływem 5 lat od daty nabycia zabudowanego korytarza od Spółdzielni Mieszkaniowej.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na ww. pytanie w części dotyczącej skutków podatkowych dla Wnioskodawczyni zbycia prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego. Natomiast w zakresie odpowiedzi na ww. pytanie w odniesieniu do obowiązków podatkowych męża Wnioskodawczyni, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części powstaje wtedy, gdy zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie oraz odpłatne zbycie nie następuje w ramach wykonywanej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni wraz z mężem w 2020 r. sprzedała prawo odrębnej własności lokalu i sprzedaż ta nie nastąpiła w ramach wykonywania przez Małżonków działalności gospodarczej. Główna część tego mieszkania o powierzchni 42,42 m², została nabyta do wspólności majątkowej małżeńskiej przez Wnioskodawczynię i Jej męża na mocy przekształcenia prawa lokatorskiego w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Ponieważ od daty nabycia w 1990 r. do daty sprzedaży w 2020 r. upłynęło ponad pięć lat, od dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia tej części mieszkania nie powstanie obowiązek podatkowy, zgodnie z ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast przyległość do mieszkania (zabudowany korytarz o powierzchni 4,37 m²) Wnioskodawczyni wraz z mężem wykupiła od Spółdzielni Mieszkaniowej w dniu 1 lipca 2019 r., przed podpisaniem w dniu 11 lipca 2019 r. aktu notarialnego umowy ustanowienia odrębnej własności przedmiotowego lokalu mieszkalnego składającego się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki, WC, przedpokoju i korytarza zabudowanego o powierzchni użytkowej 46,79 m². Ponieważ nie minęło pięć lat od daty nabycia przyległości do mieszkania (korytarza zabudowanego o powierzchni 4,37 m²) do daty odpłatnego zbycia odrębnej własności lokalu mieszkalnego, występuje obowiązek zapłaty podatku od dochodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię i Jej męża ze sprzedaży tej części mieszkania, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, tj. w części proporcjonalnej do dochodu uzyskanego ze sprzedaży całego mieszkania - odpowiednio do powierzchni korytarza (4,37 m²) i powierzchni całego mieszkania (46,79 m²).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c)  przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy  przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 13 kwietnia 1982 r. Wnioskodawczyni otrzymała od Spółdzielni Mieszkaniowej przydział lokalu mieszkalnego o powierzchni 42,42 m². W dniu 1 października 1987 r., za zgodą Spółdzielni, wybudowano ścianki działowe z drzwiami i włączono części korytarza o powierzchni 4,20 m² do powierzchni mieszkania, jako pomieszczenie gospodarcze wynajmowane od Spółdzielni.

Przynależność do mieszkania (część korytarza prowadzącego wyłącznie do lokalu) o powierzchni 4,37 m² Wnioskodawczyni wraz z mężem zbudowali na własny koszt (ścianka działowa z drzwiami) na warunkach określonych przez Spółdzielnię i użytkowali od dnia 1 października 1987 r. Wynajmując od Spółdzielni Małżonkowie płacili czynsz jak za pomieszczenie gospodarcze.

W dniu 11 lipca 2019 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła do wspólności ustawowej małżeńskiej prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego nr 46, składającego się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki, WC, przedpokoju i korytarza zabudowanego o powierzchni użytkowej 46,79 m². Przynależna do mieszkania zabudowana część korytarza o powierzchni 4,37 m², dotychczas użytkowana jako pomieszczenie gospodarcze wynajmowane od Spółdzielni, została włączona do powierzchni mieszkania (42,42 m² + 4,37 m²) stanowiącego odrębną własność o powierzchni 46,79 m². Po podpisaniu aktu notarialnego umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i umowy przeniesienia prawa własności dla całego ww. lokalu mieszkalnego, została założona księga wieczysta.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie dokonana przez Wnioskodawczynię w dniu 1 lipca 2020 r. sprzedaż odrębnej własności lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego okresu, o którym mowa w powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1470, z późn. zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Przy czym, umowa zobowiązująca do przeniesienia prawa własności nieruchomości powinna być dla jej ważności zawarta w formie aktu notarialnego, zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 245 § 1 ustawy Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu własności. Stosownie do art. 245 ww. Kodeksu, do przeniesienia ograniczonego prawa rzeczowego na nieruchomości potrzebna jest umowa między uprawnionym a nabywcą oraz – jeżeli prawo jest ujawnione w księdze wieczystej – wpis do tej księgi, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Wskazać należy, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Świadczy o tym chociażby umiejscowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w Księdze Drugiej ustawy Kodeks cywilny „Własność i inne prawa rzeczowe”. Natomiast, ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego powoduje, że osoba, której przysługuje to prawo uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do lokalu mieszkalnego oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości gruntowej. Przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności, oznacza tylko zmianę formy prawnej prawa do tego lokalu i nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2020 r., poz. 1910, z późn. zm.), samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości. Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi” (art. 2 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni w dniu 21 marca 1990 r. nabyła w drodze przekształcenia spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, a następnie w dniu 11 lipca 2019 r., miało miejsce ustanowienie na Jej rzecz prawa odrębnej własności tego lokalu w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2020 r., Nr 1465, z późn. zm.). W związku z tym, za datę nabycia lokalu, od której liczy się pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać datę nabycia przez Wnioskodawczynię spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, czyli 1990 r. Ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienie na Wnioskodawczynię prawa własności jest tylko zmianą formy własności, a nie nowym nabyciem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, w dniu 11 lipca 2019 r. Wnioskodawczyni nabyła od Spółdzielni Mieszkaniowej prawo odrębnej własności przynależności do lokalu mieszkalnego (pomieszczenia przynależnego), które to nabycie zostało potwierdzone wpisem do księgi wieczystej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w opisywanym we wniosku stanie faktycznym nabycie, w myśl w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez Wnioskodawczynię odrębnej własności lokalu mieszkalnego, który był przedmiotem odpłatnego zbycia w dniu 1 lipca 2020 r., nastąpiło w momencie nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, tj. w 1990 r. Zatem pięcioletni termin, o którym mowa w ww. przepisie, upłynął z dniem 31 grudnia 1995 r. W związku z tym, dokonana przez Wnioskodawczynię w dniu 1 lipca 2020 r. sprzedaż prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego (bez pomieszczenia przynależnego), nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy i nie powoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Natomiast nabycie przez Wnioskodawczynię od Spółdzielni Mieszkaniowej prawa odrębnej własności przynależności do lokalu mieszkalnego (pomieszczenia gospodarczego) nastąpiło w dniu 11 lipca 2019 r. W związku z tym, odpłatne zbycie pomieszczenia gospodarczego w dniu 1 lipca 2020 r. stanowi źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaży dokonano przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla męża Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin