Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.86.2021.4.HD
z 12 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2021 r. (data wpływu 29 stycznia 2021 r.), uzupełnionym w dniu 12 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zorganizowania w USA za pośrednictwem internetu zbiórki środków pieniężnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 12 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zorganizowania w USA za pośrednictwem internetu zbiórki środków pieniężnych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest obywatelem Polski posiadającym patenty w Stanach Zjednoczonych Ameryki oraz w Kanadzie.

Na podstawie patentów na wynalazek Wnioskodawca planuje zbudowanie fabryki w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Środki na budowę fabryki w Stanach Zjednoczonych Wnioskodawca planuje pozyskać ze zbiórki prowadzonej w Stanach Zjednoczonych Ameryki i Kanadzie. Środki ze zbiórki będą kierowane na konto Wnioskodawcy w Polsce. Zebrane środki będą wydatkowane na inwestycję w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Kwota jednego darczyńcy nie powinna przekroczyć 40 zł.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że w okresie, którego dotyczy wniosek, nie będzie posiadał wyłącznie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Przebywać i zamieszkiwać będzie również w Stanach Zjednoczonych. Wnioskodawca posiada tam prawo stałego pobytu wraz z numerem podatkowym. W obu tych krajach Wnioskodawca posiada stałe zameldowanie oraz powiązania osobiste i majątkowe.

Zbiórka prowadzona będzie wyłącznie na terenie Stanów Zjednoczonych. Wysokość poszczególnych wpłat będzie określana bezpośrednio przez wpłacających. Całość pieniędzy uzyskanych w ramach zbiórki przeznaczona zostanie na rozpoczęcie działalności gospodarczej na terenie Stanów Zjednoczonych. Zbiórka nie będzie prowadzona w ramach już prowadzonej działalności gospodarczej (prowadzona przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej).

Zbiórka prowadzona będzie w systemie crowdfunding – czyli zbieranie pieniędzy przez internet. Zbiórka crowdfundingowa będzie nieodpłatna i wpłacający nie otrzyma w zamian żadnego świadczenia lub usługi. Wpłaty będą dokonywane za pośrednictwem internetu bezpośrednio na rachunek bankowy dedykowany do zbiórki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zbiórka w systemie crowdfunding prowadzona na terenie Stanów Zjednoczonych przez obywatela Polski, posiadającego jednocześnie prawo stałego pobytu na terenie Stanów Zjednoczonych, podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku od spadków i darowizn?
2. Czy zbiórka w systemie crowdfunding prowadzona na terenie Stanów Zjednoczonych przez obywatela Polski, posiadającego jednocześnie prawo stałego pobytu na terenie Stanów Zjednoczonych, podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 – dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie pytania oznaczonego nr 1 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych – środki uzyskane w ramach prowadzonej zbiórki nie są objęte w Polsce obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Jednak w myśl przepisu art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W dniu 8 października 1974 r. Rzeczpospolita Polska zawarła z Rządem Stanów Zjednoczonych umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. Cytowana umowa dotyczy podatków od dochodów pobieranych w każdym z umawiających się państw, w szczególności podatku dochodowego (art. 2 ust. 1 i 2 ww. umowy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przystępując do oceny skutków podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z zorganizowaniem w USA za pośrednictwem internetu zbiórki środków pieniężnych wskazać należy, że w zakresie pytania nr 1, tj. podatku od spadków i darowizn, wydana została w dniu 30 kwietnia 2021 r. odrębna interpretacja numer 0111-KDIB2-3.4015.17.2021.3.BB, z której wynika, że ww. środki pieniężne podlegają przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń – o czym stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych – w art. 2 przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie w ust. 1 pkt 3 wskazane zostały przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zacytowany przepis dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Przy czym zaznaczyć należy, że wyłączeniu temu podlega jedynie nabycie na podstawie jednego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które faktycznie miało miejsce.

Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r. poz. 1813 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu – czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego.

Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma kwalifikacja świadczenia, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest obywatelem Polski posiadającym patenty w Stanach Zjednoczonych Ameryki oraz w Kanadzie. Na podstawie patentów na wynalazek Wnioskodawca planuje zbudowanie fabryki w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Środki na budowę fabryki w Stanach Zjednoczonych Wnioskodawca planuje pozyskać ze zbiórki prowadzonej w Stanach Zjednoczonych Ameryki i Kanadzie. Środki ze zbiórki będą kierowane na konto Wnioskodawcy w Polsce. Zebrane środki będą wydatkowane na inwestycję w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Kwota jednego darczyńcy nie powinna przekroczyć 40 zł. W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że w okresie, którego dotyczy wniosek, nie będzie posiadał wyłącznie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Przebywać i zamieszkiwać będzie również w Stanach Zjednoczonych. Wnioskodawca posiada tam prawo stałego pobytu wraz z numerem podatkowym. W obu tych krajach Wnioskodawca posiada stałe zameldowanie oraz powiązania osobiste i majątkowe. Zbiórka prowadzona będzie wyłącznie na terenie Stanów Zjednoczonych. Wysokość poszczególnych wpłat będzie określana bezpośrednio przez wpłacających. Całość pieniędzy uzyskanych w ramach zbiórki przeznaczona zostanie na rozpoczęcie działalności gospodarczej na terenie Stanów Zjednoczonych. Zbiórka nie będzie prowadzona w ramach już prowadzonej działalności gospodarczej (prowadzona przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej). Zbiórka prowadzona będzie w systemie crowdfunding – czyli zbieranie pieniędzy przez internet. Zbiórka crowdfundingowa będzie nieodpłatna i wpłacający nie otrzyma w zamian żadnego świadczenia lub usługi. Wpłaty będą dokonywane za pośrednictwem internetu bezpośrednio na rachunek bankowy dedykowany do zbiórki.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenie przyszłego, powołane regulacje prawne oraz wydaną w dniu 30 kwietnia 2021 r. interpretacją numer 0111-KDIB2-3.4015.17.2021.3.BB, z której wynika, że do zebranych przez Wnioskodawcę środków pieniężnych za pośrednictwem internetu podczas zorganizowanej zbiórki w USA mają zastosowanie przepisy o podatku od spadków i darowizn – stwierdzić należy, że na gruncie podatku dochodowego zastosowanie znajdzie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to wyłączenie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do środków zebranych przez Wnioskodawcę w opisany we wniosku sposób. Środki te nie będą zatem stanowiły dla Wnioskodawcy przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.