2021.05.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.109.2021.1.MW
z 11 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 marca 2021 r. (data wpływu 11 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: (…) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (…).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Gmina (…) (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Gmina jest w trakcie realizacji inwestycji pn.: (…) (dalej: projekt). Projekt obejmie przebudowę odcinka drogi gminnej na długości ok. 356 metrów. Droga zlokalizowana jest na należącej do Gminy działce nr (…) przy ulicy (…). Ulica (…) leży w południowej części miejscowości (…) i obsługuje zlokalizowane przy niej posesje. Początek odcinka przebudowywanej ul. (…) znajduje się na skrzyżowaniu z drogą wojewódzka nr (…) przy ul. (…), koniec na skrzyżowaniu z drogą powiatową nr (…) przy ul. (…). W stanie istniejącym jezdnia ma szerokość ok 4.0 – 4.5 m i posiada nawierzchnię bitumiczną.

Inwestycja będzie polegała na położeniu nowej nawierzchni z betonu asfaltowego. Szerokość jezdni o nawierzchni bitumicznej wynosi 4,50 metrów. W ramach zadania zostaną wykonane również zjazdy na istniejące posesje, które podobnie jak jezdnia, posiadają nawierzchnie bitumiczną. W rejonie skrzyżowania z drogą (…) krawężniki zostaną obniżone do 2 cm ponad nawierzchnie ulicy, w wyniku czego, niezbędna będzie korekta wysokościowa przyległego do nich chodnika. Projekt przewiduje również elementy uspokojenia ruchu w postaci zatok zwalniających. Odwodnienie powierzchni jezdni odbywać się będzie poprzez zastosowanie pochyleń podłużnych oraz poprzecznych.

Wydatki Gminy są/będą dokumentowane wystawianymi na Gminę fakturami VAT (z NIP Gminy).

Gmina ubiega się o dofinansowanie projektu ze środków Programu (…). Gmina ubiega się o dofinasowanie do kwoty brutto wydatków (VAT będzie kosztem kwalifikowanym).

Przebudowana droga gminna będzie ogólnodostępna, tj. będzie służyła lokalnej społeczności. Korzystanie z niej nie będzie wiązało się z pobieraniem przez Gminę jakichkolwiek opłat, będzie nieodpłatne.

Gmina w związku z realizacją projektu wykonuje zadania własne w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Zdaniem Gminy wydatki na projekt będą związane z wykonywaniem przez Gminę czynności niepodlegających ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizacją projektu Gmina ma/będzie miała prawo do odliczenia VAT naliczonego ?

Zdaniem Wnioskodawcy W związku z realizacją projektu Gmina nie ma/nie będzie miała prawa do odliczenia VAT naliczonego.

Uzasadnienie stanowiska Gminy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie, w świetle art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto, jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami.

Dodatkowo, art. 88 ustawy o VAT, określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższego wynika zatem, że możliwe jest dokonanie odliczenia VAT od dokonywanych wydatków wówczas, gdy łącznie spełnione są następujące przesłanki:

wydatek ponoszony jest przez podatnika,
wydatek jest związany z dokonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi VAT,
nie ma zastosowania art. 88 ustawy o VAT.

Tym samym, nie jest możliwe dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT. Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji Gmina nie występuje w charakterze podatnika VAT. Jednostki samorządu terytorialnego zasadniczo nie działają jako podatnicy VAT, z wyjątkiem czynności wykonywanych na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych.

Realizując projekt Gmina wykonuje w ramach reżimu publicznoprawnego zadania własne w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, o których mowa w ustawie o samorządzie gminnym. Gmina nie będzie wykorzystywała przebudowanej drogi do działalności gospodarczej. Po zakończeniu inwestycji, droga gminna będzie ogólnodostępna i nie będzie służyła Gminie do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT – będzie wykorzystywana do czynności nieodpłatnych.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że w świetle art. 86 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od wydatków na projekt, jako że wydatki Gminy mają związek z wykonywaniem przez Gminę czynności niepodlegających ustawie o VAT.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 4 marca 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.53.2021.1.MKU, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „W analizowanej sprawie nie jest spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług, ponieważ wydatki, które zostaną poniesione dla realizacji opisanego projektu nie będą wykorzystane do czynności opodatkowanych Wnioskodawcy. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca, poniesione wydatki będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, co również wskazano w opisie sprawy, ww. inwestycja mieści się w katalogu zadań własnych Gminy, o których mowa w powołanej wcześniej ustawie o samorządzie gminnym w zakresie zapewnienia gminnych dróg oraz organizacji i bezpieczeństwa ruchu drogowego. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. projektu. Tym samym, Wnioskodawcy nie przysługuje również z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy”.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 3 marca 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.27.2021.1.DS, w której stwierdzono, że „W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie będzie spełniony, gdyż – jak wskazała Gmina – przedmiotowy projekt dotyczy budowy publicznej infrastruktury utworzonej w celu zaspokajania potrzeb mieszkańców, nie zalicza się do generujących dochód z tytułu jej użytkowania, w związku z czym wydatek poniesiony na przebudowę infrastruktury objętej projektem nie służy czynnościom opodatkowanym. Powstała w ramach projektu infrastruktura będzie ogólnodostępna, użytkownikami projektu będą korzystający z transportu publicznego, w tym mieszkańcy (...), pracownicy instytucji publicznych i przedsiębiorstw prywatnych, interesariusze firm i instytucji publicznych, członkowie organizacji pozarządowych i instytucji biznesu, uczestnicy imprez kulturalnych (również spoza (...)), uczniowie, uczestnicy kursów i szkoleń, sportowcy, turyści”.

Analogiczne podejście zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 19 listopada 2019 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.566.2019.1.KS, w której wskazano, iż „Mając na uwadze powyższe uregulowania, należy stwierdzić, że w przypadku udostępniania dróg publicznych ogółowi użytkowników, Gmina nie użytkuje ich do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i tym samym w powyższym zakresie Gmina nie działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, powyższa czynność jest wyłączona z systemu podatku VAT i z tego względu stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W omawianych okolicznościach sprawy nie wystąpi więc związek przyczynowo–skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku związanego z wydatkami Wnioskodawcy dotyczącym przebudowy dróg, które służą realizacji zadań publicznych”.

Podsumowując, Gmina jest zdania, że w związku z realizacją projektu nie ma/nie będzie miała prawa do odliczenia VAT naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podkreślić również należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika zatem, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego a także wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Jak wynika z okoliczności sprawy Gmina (…) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest w trakcie realizacji inwestycji pn. (…). Wydatki Gminy są/będą dokumentowane wystawianymi na Gminę fakturami VAT (z NIP Gminy). Przebudowana droga gminna będzie ogólnodostępna, tj. będzie służyła lokalnej społeczności. Korzystanie z niej nie będzie wiązało się z pobieraniem przez Gminę jakichkolwiek opłat, będzie nieodpłatne.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (…). Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów działania realizowane w ramach przedmiotowego projektu należą do zadań własnych gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym. Zatem należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że wydatki poniesione na realizację projektu, jak również efekty projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych tj. dających prawo do odliczenia podatku, ponieważ są one związane z wykonywaniem zadań własnych gminy oraz z jej działalnością w sferze publicznej, czyli z czynnościami niepodlegającymi podatkowi VAT.

W tym miejscu powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny.

W okolicznościach niniejszej sprawy związek taki nie wystąpił, gdyż uwzględniając powyższe, nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka umożliwiająca odliczenie podatku naliczonego.

Zatem, mając na względzie przedstawiony opis zdarzenia przyszłego w kontekście cytowanych wyżej przepisów, stanowisko Wnioskodawcy w myśl którego Gmina nie ma i nie będzie miała możliwości odliczenia kwoty podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: (…) ponieważ efekty zrealizowanego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających podatkowi VAT, jest prawidłowe.

Zauważyć należy, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i Organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem Organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin