2021.05.10 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.170.2021.2.AN
z 10 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 lutego 2021 r. (data wpływu tego samego dnia), uzupełnionym 24 marca 2021 r., oraz 29 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy koszty związane z zakupem ekspertyz, opinii i usług równorzędnych świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce na potrzeby działalności badawczo - rozwojowej w zakresie opisanym we wniosku mogą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisu art. 18 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 6) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo – rozwojowej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z dnia 16 marca 2021 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.68.2021.1.AN oraz pismem z dnia 21 kwietnia 2021 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.170.2021.1.AN wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 24 marca 2021 r. oraz 29 kwietnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”), prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu od całości osiąganych przychodów. W ramach swojej działalności Wnioskodawca zajmuje się opracowywaniem we własnym zakresie unikalnych receptur naparów oraz suplementów diety na bazie naturalnych ziół i herbat. Następnie napary oraz suplementy diety zgodnie z własnym opracowaniem przechodzą fazę testów wewnętrznych (w ramach prowadzonego laboratorium) oraz zewnętrznych. Po uzyskaniu pozytywnych rezultatów wdrażane są do fazy produkcji i dystrybucji. Wnioskodawczyni osiąga przychody ze źródeł innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W swojej ofercie Wnioskodawca posiada bazę stałą produktów oraz prowadzi nieustanne prace rozwojowe, których efektem jest wprowadzanie ok. 10-12 nowych produktów rocznie. Nieustannie prowadzone są również badania nad już istniejącą bazą, aby rozwinąć właściwości lecznicze tych produktów oraz reagować na zgłaszane przez konsumentów uwagi.

Wnioskodawca posiada własne zaplecze badawcze oraz własną linię produkcyjną, dostosowaną do indywidualnych potrzeb przedsiębiorstwa. Produkty oferowane przez Wnioskodawcę odróżniają się od tych, które oferowane są przez konkurencje przede wszystkim w zakresie unikalnego składu produktów, dobieranego indywidualnie by zmaksymalizować korzystny ich wpływ na organizm. Dodatkowo, w zakresie w jakim jest to możliwe z uwagi na warunki klimatyczne, Wnioskodawca stara się bazować na własnych surowcach. Wnioskodawca posiada zatem maksymalną kontrolę nad doborem surowców, ich jakością oraz unikalną recepturą każdego z oferowanych produktów. Dodatkowo działalność swoją dostosowuje unikalnie do zmieniających się gustów klientów oraz potrzeb rynku, wprowadzając produkty zgodnie z oczekiwaniami klientów. Produkty oferowane przez Wnioskodawcę charakteryzuje również unikalny sposób dystrybucji. Dostępne są przede wszystkim w ograniczonej liczbie punktów dystrybucyjnych. Główne centrum dystrybucji produktów znajduje się w siedzibie Wnioskodawcy, w którym to można po konsultacji uzyskać produkty dostosowane do zgłaszanych przez Klienta potrzeb.

Sposób wyrobu produktów jest znany na rynku i stosowany przez inne podmioty. Cechą odróżniającą jednak wyroby spółki od innych jest indywidualizacja całej technologii w ten sposób, że nie można odtworzyć dokładnie takiego samego wyrobu nigdzie poza pracownią prowadzoną przez Wnioskodawcę. Wynika to z faktu, że receptury są unikalne, tworzone indywidualnie, poddawane testom i zmieniane w związku z badaniem opinii. Z tych względów oferta Wnioskodawcy w sposób wyraźny odróżnia się od innych a sam Wnioskodawca jest rozpoznawalny właśnie z uwagi na charakter produkcji. Każdy wyrób oferowany przez spółkę ma swoje indywidualne cechy, które nie są możliwe do powielenia przez konkurentów.

Wnioskodawca posiada własne laboratorium wewnętrzne w celu bieżącego monitorowania jakości opracowywanych produktów oraz już istniejącej bazy produktowej. W jednostce tej badane są nowe produkty pod kątem oceny ich jakości oraz walorów zdrowotnych. Weryfikacja wyników następuje za pośrednictwem zewnętrznego laboratorium, gdzie badaniu podlegają nowe receptury, opracowywane w ramach działalności Wnioskodawczyni.

Jednocześnie, Wnioskodawca cały czas opracowuje nowe receptury sprawiając, że do stałej oferty trafiają wyłącznie wyroby o najwyższym wskaźniku zadowolenia u klientów. Badanie satysfakcji odbywa się przy tym na kilku poziomach:

wstępna ocena trwałości produktu oraz ocena jego walorów zdrowotnych i smakowych;
testowanie - testy przeprowadzane w laboratorium wewnętrznym oraz zewnętrznym;
wypuszczenie serii próbnej, która jest rozprowadzana w punktach detalicznych;
wprowadzenie produktu do stałej oferty oraz monitorowanie satysfakcji klientów.

Dzięki zaplanowanemu, systematycznemu planowi działania Wnioskodawca nieustannie rozwija swoją ofertę, a jego działania przybierają formę uporządkowanego, z góry zaplanowanego działania mającego na celu ciągły rozwój.

Aktywność Wnioskodawcy w zakresie opracowywania nowych produktów, wprowadzania modyfikacji w już istniejących produktach można scharakteryzować jako działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W piśmie z 24 marca 2021 r., będącym uzupełnieniem wniosku o wydanie interpretacji Wnioskodawca wskazał, że ponosi następujące koszty:

wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę wraz ze składkami sfinansowanymi przez płatnika (będącego Wnioskodawcą) analogicznie kwoty wypłacone z tytułu opisanego w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osób oddelegowanych opracowywania, badania i ulepszania produktów wytwarzanych przez Wnioskodawcę, w części w jakiej wykonują one prace związane bezpośrednio z działalnością B+R;
odpisy amortyzacyjne od maszyn i urządzeń zaliczonych do środków trwałych, które użytkowane są w działalności uznawanej przez Wnioskodawcę za działalność badawczo-rozwojową;
nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo - rozwojową w postaci surowców do opracowywania nowych produktów, które nie pochodzą z upraw własnych Wnioskodawcy;
nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych przeznaczonych dla laboratorium własnego Wnioskodawcy;
ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w postaci opinii zewnętrznych dotyczących bezpieczeństwa nowych produktów wytwarzanych w ramach działalności uważanej przez Wnioskodawcę za działalność badawczo-rozwojową.

Osoby biorące udział w pracach uznawanych za badawczo-rozwojowe Wnioskodawcy są zatrudnione na podstawie umowy o pracę lub są związane z Wnioskodawcą umową opisaną w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”). W skład tych kosztów wchodzi wynagrodzenie podstawowe oraz ewentualna premia uznaniowa. Po stronie pracowników otrzymane pieniądze stanowią wynagrodzenie ze stosunku lub tytułu opisanego w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT.

W ramach środków trwałych, od których odpisy amortyzacyjne chce uznawać Wnioskodawca za koszty kwalifikowane, niektóre z nich są wyłącznie wykorzystywane do działalności związanej z opracowywaniem. Część z nich służy natomiast również bieżącej produkcji. W tym drugim przypadku odpisy amortyzacyjne, które Wnioskodawca chciałby przypisać do działalności B+R zostałyby proporcjonalnie obliczone w stosunku do czasu pracy w działalności B+R w odniesieniu do całości czasu eksploatacji w okresie dokonywania odpisu (np. w przypadku odpisów miesięcznych jest to liczone w skali 1 miesiąca).

Wnioskodawca nie zleca wykonania ekspertyz i opinii do podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT.

Wydatki Wnioskodawcy, które przypisuje on do działalności B+R stanowią po jego stronie koszty uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy CIT, lecz nie odliczał ich jeszcze od podstawy opodatkowania, z uwagi na chęć otrzymania w tym zakresie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Wnioskodawca prowadzi ewidencję zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozwalającą wyodrębnić koszty działalności badawczo - rozwojowej.

Wnioskodawca nie otrzymał i nie otrzyma zwrotu w jakiejkolwiek formie poniesionych wydatków, które planuje zaliczyć do kosztów kwalifikowanych. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo, w piśmie z 29 kwietnia 2021 r. będącym uzupełnieniem wniosku Wnioskodawca wskazał także, że w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej dla celów kontroli jakości, badania bezpieczeństwa produktu oraz określania potencjalnych zagrożeń nabywa od podmiotów wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce opinie, ekspertyzy i usługi równorzędne w zakresie:

wpływu oferowanych lub nowych produktów na zdrowie i życie człowieka;
badania zawartości poszczególnych składników w przygotowywanych mieszankach;
badania ewentualnych skażeń lub stężenia substancji w oferowanych partiach produktów.

Wnioskodawca w uzupełnieniu zamieścił także informację, że pytanie 6 niniejszego wniosku dotyczy ekspertyz sporządzanych np. przez Instytut Żywności i Żywienia oraz uczelnie wyższe.

Opinie i ekspertyzy wykonywane są przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy koszty związane z zakupem ekspertyz, opinii i usług równorzędnych świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce na potrzeby działalności badawczo - rozwojowej w zakresie opisanym we wniosku mogą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisu art. 18 ust. 2 pkt 3 (winno być: art. 18d ust. 2 pkt 3) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 6)

Zdaniem Wnioskodawcy, przechodząc do uznania poszczególnych wydatków za koszty kwalifikowane, należy stwierdzić, że ich zamknięty katalog wymieniony jest w art. 18d ustawy CIT.

Z uwagi na konieczność dbania o zachowanie najwyższych standardów w zakresie produkcji oraz składu opracowywanych produktów niezbędne jest korzystanie z zewnętrznych jednostek prowadzących badania opracowywanych wyrobów. Badania te mają potwierdzić, że produkt jest bezpieczny w zakresie oferowania go do spożycia przez ludzi oraz posiada cechy, o których zapewnia Wnioskodawca. Z tych względów koszty badań zlecanych jednostce zewnętrznej powinny być ujmowane jako koszty kwalifikowane działalności B+R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa CIT”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18d ust. 2 ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 ustawy CIT).

Z kolei, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 ustawy CIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Natomiast, jak stanowi art. 18d ust. 7 ustawy CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 ustawy CIT).

Zgodnie z art. 18e ustawy CIT, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Z art. 9 ust. 1b ustawy CIT, wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy CIT,
koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 ustawy CIT,
ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy CIT,
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów,
w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawy CIT,
koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, system szkolnictwa wyższego i nauki tworzą:

uczelnie;
federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, zwane dalej „federacjami”;
Polska Akademia Nauk, działająca na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. z 2018 r. poz. 1475), zwana dalej „PAN”;
instytuty naukowe PAN, działające na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 3, zwane dalej „instytutami PAN”;
instytuty badawcze, działające na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz.U. z 2018 r. poz. 736);
międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej „instytutami międzynarodowymi”;
Polska Akademia Umiejętności, zwana dalej „PAU”;
inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

Przytoczony powyżej art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, wskazuje, że za koszty kwalifikowane należy uznać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, za koszty kwalifikowane należy uznać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, nabycie wyników badań naukowych, które są świadczone lub wykonywane jednocześnie:

na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce,
na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej dla celów kontroli jakości, badania bezpieczeństwa produktu oraz określania potencjalnych zagrożeń Wnioskodawca nabywa od podmiotów wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce opinie, ekspertyzy i usługi równorzędne w zakresie:

wpływu oferowanych lub nowych produktów na zdrowie i życie człowieka;
badania zawartości poszczególnych składników w przygotowywanych mieszankach;
badania ewentualnych skażeń lub stężenia substancji w oferowanych partiach produktów.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, zdaniem tut. Organu, poniesione przez Spółkę koszty związane z nabywaniem usług zewnętrznych od zewnętrznych podmiotów kwalifikowanych jako podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, spełniają definicję kosztów kwalifikowanych zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy koszty związane z zakupem ekspertyz, opinii i usług równorzędnych świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce na potrzeby działalności badawczo - rozwojowej w zakresie opisanym we wniosku mogą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisu art. 18 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Dodatkowo należy wskazać, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-5, 7 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin