2021.05.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.57.2021.2.KO
z 11 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 stycznia 2021 r. (data wpływu 28 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 19 kwietnia 2021 r. (data wpływu 23 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nie oznaczania usługi budowy i modyfikacji podtorza symbolem GTU_10 w ewidencji JPK_VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nie oznaczania usługi budowy i modyfikacji podtorza symbolem GTU_10 w ewidencji JPK_VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 kwietnia 2021 r. (data wpływu 23 kwietnia 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 9 kwietnia 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.57.2021.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej

Sp. z siedzibą w … (zwana dalej „Wnioskodawcą”), we współpracy z innymi podmiotami zrzeszonymi w grupie kapitałowej …, zajmuje się przede wszystkim kompleksowym wykonawstwem, dostawą, sprzedażą oraz montażem na zlecenie osób trzecich wielkoformatowych urządzeń przemysłowych, w tym w szczególności suwnic, dźwigów (tzw. żurawi) oraz mniejszych urządzeń o podobnym przeznaczeniu – w tym wciągników i podestów. Część z wykonanych przez siebie urządzeń Sp. również serwisuje. Wnioskodawca jednocześnie dodaje, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 Ustawy, którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy. Dla celów niniejszej interpretacji należy przyjąć, że usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 Ustawy zarejestrowany jako podatnik VAT czynny oraz że Wnioskodawca świadczy powyższe usługi najczęściej w charakterze podwykonawcy na rzecz generalnego wykonawcy budynków lub budowli przemysłowych.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest natomiast świadczenie polegające na budowie lub modyfikacji podtorza, tj. konstrukcji stalowej, po której porusza się suwnica – wraz z ewentualnymi słupami stalowymi albo fundamentami – w zależności od konstrukcji suwnicy, tj. tego czy suwnica porusza się po torach na wysokości lub jest naziemna.

Każdorazowa dostawa suwnicy wraz z usługą montażu realizowana jest wyłącznie na indywidualne zamówienie – zgodnie z zapotrzebowaniem klienta. Świadczenie realizowane jest na podstawie umowy rezultatu, w której określone są przede wszystkim oczekiwane przez klienta parametry techniczne suwnicy, a także miejsce oraz warunki jej montażu i uruchomienia, w tym również uzgodnienia dotyczące wykonania podtorza suwnicy – wolnostojącego (na fundamentach) lub na słupach hali.

Dla uniknięcia wątpliwości – Wnioskodawca precyzuje jeszcze, że niniejszy wniosek o interpretację dotyczy wykonania lub modyfikacji podtorza zarówno dla suwnic wolnostojących oraz dla suwnic wewnątrz budynków (opartych o ich elementy konstrukcyjne), które to podtorze umożliwia bezpieczne i sprawne przemieszanie suwnicy, a także wraz z ewentualnymi fundamentami lub słupami podpierającymi podtorze.

Wykonanie i montaż podtorza suwnicy wolnostojącego lub na słupach hali Główny Urząd Statystyczny w Łodzi w ramach interpretacji wydanej Wnioskodawcy klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 42.12.20.0, tj. jako „Roboty budowlane związane z budową dróg szynowych i kolei podziemnej”. Ta druga część świadczenia klasyfikowana jest więc jako roboty budowlane stanowiące usługi wymienione w załączniku nr 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (Dz. U . z 2016 r. poz. 710, ze. zm ), zwanej dalej „Ustawą”.

Zawierane z Klientami umowy przewidują kompleksowe wykonanie całego świadczenia polegającego na wykonaniu podtorza oraz zaprojektowaniu, skonstruowaniu, dostawie i montażu suwnicy, tj. jedną umową regulowane są warunki realizacji całości dostaw i prac. Świadczenie jest zatem świadczeniem złożonym i obejmuje przede wszystkim dostawę suwnicy (urządzenia dźwignicowego) oraz – zgodnie z wolą zleceniodawcy (inwestora lub generalnego wykonawcy) – obejmuje także dostawę i montaż podtorza wraz z ewentualnymi fundamentami. Cena ustalona umową obejmuje w tym przypadku całość świadczenia Wnioskodawcy, bez podziału na wykonanie i dostawę suwnicy oraz usługę montażu suwnicy, wykonania podtorza i ewentualnych fundamentów.

Na przedmiot opisywanego świadczenia składają się zatem przede wszystkim następujące elementy:

przygotowanie podtorza (wolnostojącego lub na słupach hali) z uwzględnieniem potrzeb klienta oraz lokalnych warunków
wykonanie konstrukcji stalowej podtorza zgodnie z projektem
transport konstrukcji podtorza na teren inwestycji
wykonanie fundamentów – dotyczy podtorza wolnostojącego
montaż podtorza i torowiska w miejscu inwestycji – wolnostojących lub w zadaszonej hali,
pomiar geometrii torowiska pod kątem zgodności zobowiązującymi normami
zaprojektowanie suwnicy na podstawie danych udostępnionych przez generalnego wykonawcę (klienta) lub od inwestora
produkcja komponentów suwnicy
montaż wstępny, uruchomienie oraz testy fabryczne – poza miejscem montażu, w zakładzie produkcyjnym
sprawdzenie miejsca montażu – wizja lokalna, ustalenia dot. montażu
transport suwnicy na miejsce montażu
montaż docelowy u inwestora lub na terenie budowy zarządzanym przez generalnego wykonawcę
uruchomienia oraz testy końcowe suwnicy w miejscu jej docelowej pracy
odbiór techniczny przez Urząd Dozoru Technicznego oraz przekazanie suwnicy do użytku.

Niekiedy świadczone przez Wnioskodawcę usługi ograniczają się do sytuacji:

wymiany elementu podtorza (belki, szyny, słupa, odboju itp.)
wydłużenia istniejącego torowiska (w tym dostawa belki, szyny, ewentualnie słupa itp.)
rektyfikacji torowiska czyli regulacja toru jezdnego do wymaganej rozpiętości suwnicy oraz wysokości główki szyny za zgodność Z PN lub Norma ISO
dostarczenia całej konstrukcji podtorza, zapewnienia kompletnego montażu oraz montażu suwnicy, przeprowadzeniu odbiory UDT w sytuacji, gdy klient sam dostarcza suwnicę.

W związku ze zmianą ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, w szczególności art. 93 oraz art. 109, jak również powiązaną z tym zmianą rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 roku w sprawie szczególnego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, w kontekście wprowadzenia obowiązku podawania w ewidencji sprzedaży oraz w plikach JPK-VAT odpowiednich numerów grup towarowo-usługowych, Wnioskodawca pragnie potwierdzić, czy prawidłowo nie kwalifikuje budowy oraz modyfikacji podtorza, o którym mowa powyżej, jako GTU-10.

Pismem z 19 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy następująco:

W dalszej kolejności, zgodnie z pkt I zobowiązania, w odpowiedzi na pytanie, czy podtorze, o którym mowa w pytaniu nr 1 i 2 wniosku Spółki o wydanie interpretacji indywidualnej, stanowi budynek lub budowlę w rozumieniu art. 2 pkt 2 i pkt 3 Ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane, Wnioskodawca uprzejmie wskazuje, iż wedle najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, podtorze nie stanowi budynku ani budowli w rozumieniu Prawa budowlanego.

Jednocześnie, w celu dalszego wyjaśnienia powyższej kwestii, Wnioskodawca poniżej pozwala sobie przedstawić dokumentację fotograficzną, która uzasadnia taką właśnie kwalifikację podtorza w rozumieniu Wnioskodawcy, zgodnie z prawem budowlanym.

I tak, zgodnie z art. 2 pkt 2 i pkt 3 Ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane:

Art. 3 [Słowniczek] Ilekroć w ustawie jest mowa o:

budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Tymczasem, podtorze, o którym mowa w pytaniu nr 1 i 2 wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, złożonym przez Wnioskodawcę, stanowi konstrukcją stalową, po której porusza się suwnica. Najczęściej, takie podtorze składa się z belki stalowej, która montowana jest na fundamencie lub konstrukcji słupowej, natomiast na belce stalowej montowane są szyny, po których porusza się suwnica. Podtorze jednak to 2 elementy - belka stalowa oraz szyny/szynoprzewód.

Poniżej Wnioskodawca wskazuje przykładowe zdjęcia podtorza pochodzące z losowo wybranych stron producentów elementów podtorza.

Źródło:

…

Źródło:

…

Źródło:

…

Z powyższych przyczyn, w ocenie Wnioskodawcy, podtorze, na które składa się belka stalowa oraz szyna, nie stanowi budynku ani budowli w rozumieniu Prawa budowlanego.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, iż w zależności od typu i konstrukcji danej suwnicy, podtorze może być montowane bądź to bezpośrednio na gruncie (ściśle – na fundamencie na gruncie) – jak to przedstawiają powyższe fotografie, bądź to, na podbudowie słupowej jak to przedstawiono poniżej.

Wnioskodawca nie zajmuje się jednak wykonawstwem takiej podbudowy słupowej, tylko wykonaniem (lub modernizacją) podtorza, montowanego na tej podbudowie. O ile więc sama podbudowa mogłaby w ocenie Wnioskodawcy być kwalifikowana jako budowla (lub część budynku – w przypadku podbudowy zlokalizowanej wewnątrz hali produkcyjnej lub innego obiektu budowlanego) to nie będzie to miało zastosowanie do podtorza montowanego na tej podbudowie (a to właśnie podtorzem zajmuje się Wnioskodawca).

Źródło:

…

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca prawidłowo nie kwalifikuje budowy (tworzenia od początku) podtorza jako usługi oznaczonej symbolem GTU-10?

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca prawidłowo nie kwalifikuje modyfikacji (rozumianej jako rektyfikacje, modernizacje, naprawy, konserwacje) podtorza jako usługi oznaczonej symbolem GTU-10?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Zgodnie natomiast z art. 99 ust. 7c, dodanym przez art. 1 pkt 17 lit. a ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. (Dz.U.2019.1520) zmieniającej m.in. ustawę z dniem 1 października 2020 r., deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Jak wskazuje natomiast art. 99 ust. 13b ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

Kolejno, jak stanowi art. 109 ust. 3b ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Zgodnie z treścią § 10 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 roku w sprawie szczególnego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące:

dostawy:
1. napojów alkoholowych - alkoholu etylowego, piwa, wina, napojów fermentowanych i wyrobów pośrednich, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym - oznaczenie „01”,
2. towarów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy - oznaczenie „02”,
3. oleju opałowego w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym oraz olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99, olejów smarowych o kodzie CN 2710 20 90, preparatów smarowych objętych pozycją CN 3403, z wyłączeniem smarów plastycznych objętych tą pozycją - oznaczenie „03”,
4. wyrobów tytoniowych, suszu tytoniowego, płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym - oznaczenie „04”,
5. odpadów - wyłącznie określonych w poz. 79-91 załącznika nr 15 do ustawy - oznaczenie „05”,
6. urządzeń elektronicznych oraz części i materiałów do nich, wyłącznie określonych w poz. 7-9, 59-63, 65, 66, 69 i 94-96 załącznika nr 15 do ustawy - oznaczenie „06”,
7. pojazdów oraz części samochodowych o kodach wyłącznie CN 8701-8708 oraz CN 8708 10 - oznaczenie „07”,
8. metali szlachetnych oraz nieszlachetnych - wyłącznie określonych w poz. 1 -3 załącznika nr 12 do ustawy oraz w poz. 12-25, 33-40, 45, 46, 56 i 78 załącznika nr 15 do ustawy - oznaczenie „08”,
9. leków oraz wyrobów medycznych - produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 499, z późn. zm.) - oznaczenie „09”,
10. budynków, budowli i gruntów - oznaczenie „10”;
świadczenia usług:
1. w zakresie przenoszenia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1201 i 2538 oraz z 2019 r. poz. 730, 1501 i 1532) - oznaczenie „11”, i 1905.
2. o charakterze niematerialnym - wyłącznie: doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (head offices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych - oznaczenie „12”,
3. transportowych i gospodarki magazynowej - Sekcja H PKWiU 2015 symbol ex49.4, ex 52.1 - oznaczenie „13”.

Istotne w kontekście powyższego jest ustalenie definicji budynku, budowli oraz gruntu, określonych w § 10 ust. 3 pkt 1 lit. j rozporządzenia. Pomocne w tym zakresie są zapisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku - Prawo budowlane.

W art. 3 ustawy zawarty jest słowniczek, z którego wynika, że:

przez „budynek” należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (pkt 2),
przez „budowlę” należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (pkt 3).

Definicja gruntu pojawia się natomiast w art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, określając go jako części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności.

Biorąc pod uwagę powyższe definicje niewątpliwie nie można uznać podtorza za budynek ani grunt, do rozpatrzenia pozostaje jedynie zakres budowli.

Jak wskazuje jednolita linia interpretacyjna organów administracji, urządzenia suwnicy znajdującej się wewnątrz budynku (hali remontowej) oraz podtorze, po którym urządzenie suwnicy się porusza nie stanowią budowli w rozumieniu prawa budowlanego (pisemna interpretacja indywidualna prawa podatkowego wydana przez Burmistrza Miasta Czeladź dnia 01 marca 2013 r., SK-FN 3120.5.7.2012). O braku możliwości zakwalifikowania fundamentów pod suwnice w kategoriach budowli wypowiedziały się również kilkukrotnie Wojewódzkie Sądy Administracyjnego, w tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 21 lipca 2008 r., II SA/Kr 489/08 oraz w wyroku z dnia 18 maja 2010 roku, II SA/Kr 346/10.

W kontekście powyższego nie ma podstaw do zakwalifikowania podtorza jako budynku, budowli lub gruntu.

Decydujące dalej w kwestii stosowania kodu GTU-10 jest ustalenie, czy budowa lub modyfikacja (rozumiana jako rektyfikacje, modernizacje, naprawy, konserwacje), wchodzi w zakres dostaw, o którym mowa w § 10 ust. 3 pkt 1 lit. j rozporządzenia.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęć budowa, remont, modernizacja, przebudowa. W uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych, zostały wprowadzone do ustawy o VAT w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym, potocznym (w tym tonie - wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 grudnia 2016 r. sygn. I FSK 695/15).

Stąd też w aktualnie wydawanych interpretacjach podatkowych organy podatkowe najczęściej wskazują na powszechne (słownikowe) znaczenie tych pojęć.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 5 stycznia 2017 r. sygn. 3063-ILPP2-3.4512.133.2016.1.AG wskazał:

„Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (...). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Natomiast „przebudowa” - zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770. kol. 1) - to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji.

Zgodnie natomiast z definicją z ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku - Prawo budowlane przez:

budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (pkt 6),
roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7),
przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego (pkt 7a),
remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (pkt 8).

Zgodnie z obowiązującą obecnie treścią Prawa budowlane pojęcie „modernizacja” de facto nie istnieje, zostało ono niejako wchłonięte przez pojęcie „remontu”.

Wątpliwości odnośnie prac z zakresu modernizacji wyjaśniał w piśmie z dnia 7 stycznia 2005 r. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, wskazując, że w związku z tym, iż brak pojęcia „modernizacja” może powodować wątpliwości w zakresie prawidłowego zakwalifikowania wykonywanych robót budowlanych, szczególnie dotyczących projektów realizowanych w ramach Unii Europejskiej, dopuszcza się umieszczanie, w razie konieczności, w wydawanych decyzjach o pozwoleniu na budowę, dotyczących przebudowy albo rozbudowy, w nawiasie określenia „modernizacja”.

W języku potocznym modernizacja to unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie, np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej. Obejmuje prace związane z podnoszeniem walorów estetycznych i użytkowych budynku lub innego produktu.

„W orzecznictwie sądowym oraz w literaturze rozróżnia się niekiedy pojęcia remontu oraz modernizacji, co jednak nie znajduje wyraźnego odniesienia w obowiązującym tekście prawa budowlanego. Remont polega na wykonaniu robót niezbędnych do utrzymania obiektu w odpowiednim stanie technicznym, aby nie uległ on pogorszeniu z powodu eksploatacji. Z kolei modernizacja następuje wtedy, gdy odtworzenie stanu pierwotnego połączone jest z unowocześnieniem obiektu budowlanego. Innymi słowy, za remont nie mogą zostać uznane roboty, w wyniku których powstają nowe elementy. Z tego powodu w orzecznictwie sądowym wskazano, że zdemontowanie istniejących lamp parkowych o konstrukcji stalowej i zastąpienie ich nowymi lampami o konstrukcji betonowej oznacza wybudowanie zupełnie nowego ciągu oświetleniowego, nie prowadząc do odtworzenia stanu pierwotnego i nie będąc wobec tego remontem. Tak samo wykonanie zewnętrznych schodów metalowych w miejscu dotychczasowych schodów drewnianych nie jest remontem, tylko budową części obiektu budowlanego (M. Janiszewska-Michalska, Podstawowe pojęcia..., s. 55 oraz podane tam orzeczenia). Modernizacja polega zatem na ulepszeniu, unowocześnieniu obiektu budowlanego, podnoszącym jego wartość użytkową i techniczną” (A. Glinicki, Komentarz do Prawa budowlanego, 2016).

Jak wskazuje również KIO w wyroku z dnia 10 października 2017 roku (sygn. akt: KIO 1994/17): „Pojęcie modernizacji w języku potocznym jest szersze niż pojęcie „remontu” zawarte w art. 3 pkt 8 p.b., ponieważ jego zakres jest dużo pojemniejszy i nie dotyczy wyłącznie sektora budowlanego. Określenie „modernizacja” pozostające poza wyraźnie zdefiniowaną siatką pojęciową aktów prawych (języka prawnego) często jednak przemyka do metajęzyka używanego w stosowaniu prawa (języka prawniczego) jako szerokie określenie, które dotyczy każdego rodzaju przebudowy, rozbudowy, remontu lub wymiany elementów konstrukcji połączonej z obiektywną poprawą w stosunku do stanu poprzednio istniejącego (stąd: termomordernizacja, hydromodernizacja, modernizacja trakcji elektrycznej)”.

Zgodnie z informacją zamieszczoną przez Ministerstwo Finansów na stronie https://www.podatki.gov.pl/jednolitv-plik-kontrolny/ipk-vat-z-deklaracia/faq-jpk-vat-z-deklaracia/, oznaczenie GTU_10 dotyczy dostawy budynków, budowli i gruntów, natomiast usługi budowlane i remonty budynków nie podlegają oznaczeniu GTU_10.

W nowym JPK_VAT z deklaracją, jak wyjaśniło Ministerstwo Finansów, oznaczenie GTU_10 odnosi się do transakcji dostawy budynków, budowli i gruntów. Z tego zapisu wynika wprost, że oznaczenie GTU_10 stosuje się w przypadku, gdy w wyniku zawartej transakcji (umowy) dojdzie w chwili jej zawarcia lub w przyszłości do przeniesienia na nabywcę prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jako towary należy traktować w tym przypadku budynki, budowle i grunty oraz ich części, a także prawa majątkowe i udziały w takich prawach, jak spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowego prawa do lokalu, użytkowanie wieczyste.

Względem powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, nie podlegają pod GTU_10:

Dostawa lokalu mieszkalnego lub niemieszkalnego, nie są one ani budynkiem, ani budowlą (MF nie ustaliło innej interpretacji w tej sprawie)
Dostawa miejsc postojowych, ale podlega pod nie dostawa garaży wolnostojących, jako spełniających warunek uznania za budynek
Czynności dotyczące spółdzielczych własnościowych praw do lokali mieszkalnych, praw do domów jednorodzinnych stanowiących odrębną własność, spółdzielczych lokatorskich praw do lokalu mieszkalnego (W tym ostatnim przypadku transakcja sprzedaży nie jest dopuszczalna)
Umowy leasingu operacyjnego budynku lub budowli – bo przeniesienie prawa do dysponowania jak właściciel budynku nie ma miejsca
Remont, modernizacja, nadbudowa, przebudowa, każda inna usługa budowlana
Najem, dzierżawa lokalu (mieszkalnego, niemieszkalnego); jeśli w umowach zawarte jest oświadczenie, że najem zakończony jest przeniesieniem własności, dopiero w chwili przeniesienia dojdzie do oznaczenia tej transakcji GTU
Najem, dzierżawa budynku lub budowli
Dostawa obiektu małej architektury – tj. niewielkich obiektów, a w szczególności: kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury, posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej, użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki - nie spełniają warunku uznania za budynek lub budowlę

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, budowa lub modyfikacja podtorza nie stanowią podstawy do stosowania kodu GTU-10 z dwóch podstawowych przyczyn: a) podtorza nie można zakwalifikować jako budynku, budowli lub gruntu w rozumieniu § 10 ust. 3 pkt 1 lit. j rozporządzenia, b) budowa lub modyfikacja podtorza nie stanowi również dostawy, o której mowa w § 10 ust. 3 pkt 1 lit. j rozporządzenia.

Jednocześnie ustalenie prawidłowego kodu GTU-10 jest istotne z uwagi na ewentualne konsekwencje finansowe w przypadku błędu, w związku z czym niniejszy wniosek jest w pełni uzasadniony.

Jak bowiem stanowi art. 109 ust. 3f ustawy, w przypadku stwierdzenia przez naczelnika urzędu skarbowego w przesłanej ewidencji błędów, które uniemożliwiają przeprowadzenie weryfikacji prawidłowości transakcji, naczelnik urzędu skarbowego wzywa podatnika do ich skorygowania, wskazując te błędy.

Zgodnie z art. 109 ust. 3g ustawy, podatnik w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania, o którym mowa w ust. 3f, przesyła, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, do naczelnika urzędu skarbowego ewidencję skorygowaną w zakresie błędów wskazanych w wezwaniu lub składa wyjaśnienia wskazujące, że ewidencja nie zawiera błędów, o których mowa w wezwaniu. Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3h ustawy, jeżeli podatnik, wbrew obowiązkowi określonemu w ust. 3g:

nie prześle ewidencji skorygowanej w zakresie błędów wskazanych w wezwaniu lub nie złoży wyjaśnień, albo zrobi to po terminie,
w złożonych wyjaśnieniach nie wykaże, że ewidencja nie zawiera błędów, o których mowa w wezwaniu

-naczelnik urzędu skarbowego może nałożyć, w drodze decyzji, na tego podatnika karę pieniężną w wysokości 500 zł za każdy błąd, o którym mowa w ust. 3f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie nie oznaczania usługi budowy i modyfikacji podtorza symbolem GTU_10 w ewidencji JPK_VAT, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności – art. 15 ust. 1 ustawy.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika – art. 99 ust. 7c dodany do ustawy od 1 października 2020 r.

Z dniem 1 października 2020 r. weszły w życie przepisy art. 99 ust. 11c ustawy o VAT, z którego wynika, że deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy – art. 99 ust. 13b ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r., podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
kontrahentów;
dowodów sprzedaży i zakupów.

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji – art. 109 ust. 3b ustawy, w brzmieniu dodanym z dniem 1 października 2020 r.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji – art. 109 ust. 14 ustawy.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019, poz. 1988 ze zm.), którego przepisy weszły w życie z dniem 1 października 2020 r. Z przepisów tego rozporządzenia wynika, że plik JPK dla potrzeb VAT powinien zawierać m.in. informacje o dostawach niektórych wyrobów i świadczonych usługach wraz z odpowiednim ich oznaczeniem oraz oznaczenia dowodów sprzedaży i zakupów.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. j ww. rozporządzenia, poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące dostawy budynków, budowli i gruntów - oznaczenie „10”.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć „budynku, budowli lub ich części”. Zatem w celu dokonania interpretacji przedmiotowej kwestii, należy odwołać się do ustawy Prawo budowlane (Dz.U. z 2020 r., poz. 1333 ze zm.), które szczegółowo normuje znaczenie tych pojęć.

Na mocy art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlanego, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast przez budowlę, w myśl art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje świadczenie polegające na budowie lub modyfikacji podtorza, tj. konstrukcji stalowej, po której porusza się suwnica - wraz z ewentualnymi słupami stalowymi albo fundamentami - w zależności od konstrukcji suwnicy, tj. tego czy suwnica porusza się po torach na wysokości lub jest naziemna.

Wniosek o interpretację dotyczy wykonania lub modyfikacji podtorza zarówno dla suwnic wolnostojących oraz dla suwnic wewnątrz budynków (opartych o ich elementy konstrukcyjne), które to podtorze umożliwia bezpieczne i sprawne przemieszanie suwnicy, a także wraz z ewentualnymi fundamentami lub słupami podpierającymi podtorze.

Wnioskodawca podaje, że wykonanie i montaż podtorza suwnicy wolnostojącego lub na słupach hali Główny Urząd Statystyczny w Łodzi w ramach interpretacji wydanej Wnioskodawcy klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 42.12.20.0, tj. jako „Roboty budowlane związane z budową dróg szynowych i kolei podziemnej”. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że podtorze nie stanowi budynku ani budowli w rozumieniu Prawa budowlanego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wyłącznie kwestii oznaczania usługi budowy i modyfikacji podtorza symbolem GTU_10 w ewidencji JPK_VAT.

Odnosząc się do pytania Wnioskodawcy wyjaśnić należy, że zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. j ww. rozporządzenia kod GTU_10 podatnik zobowiązany jest stosować, w przypadku gdy dokonuje dostawy budynków, budowli i gruntów.

Usługi budowlane nie zostały natomiast wymienione w § 10 ust. 3 ww. rozporządzenia, zawierającym listę towarów i usług, do których mają zastosowanie symbole GTU. Istotne jest, że wymieniona w rozporządzeniu lista oznaczeń GTU ma charakter zamknięty i tylko wymienione przez ustawodawcę dostawy lub usługi podlegają obligatoryjnemu oznaczaniu w ewidencji wskazanymi w tam kodami.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma obowiązku zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. j rozporządzenia z 15 października 2019 r. stosowania w ewidencji oznaczenia GTU_10 dla usługi budowy i modyfikacji podtorza, gdyż jak wskazał podtorze nie stanowi budynku ani budowli w rozumieniu Prawa budowlanego. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że wykonanie i montaż podtorza suwnicy wolnostojącego lub na słupach hali, klasyfikowane jest do PKWiU 42.12.20.0, tj. jako „Roboty budowlane związane z budową dróg szynowych i kolei podziemnej”, tak więc roboty budowlane jako niewymienione w § 10 ust. 3 rozporządzenia z 15 października 2019 r. nie podlegają oznaczeniu GTU.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że budowa lub modyfikacja podtorza nie stanowią podstawy do stosowania kodu GTU_10, należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie pytania sformułowanego i przedstawionego stanowiska, stąd kwestia uznania wykonywanego świadczenia za świadczenie kompleksowe nie była przedmiotem rozstrzygnięcia, gdyż w tym zakresie nie sformułowano pytania i nie przedstawiono stanowiska.

W przypadku wątpliwości co do klasyfikacji podtorza na potrzeby stosowania kodu GTU_10 Wnioskodawca może wystąpić z wnioskiem o wydanie wiążącej informacji stawkowej składając WIS-W w trybie art. 42a w związku z art. 42b ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin