Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.155.2021.2.DK
z 11 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2021 r. (data wpływu 28 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w całości lub w części w związku z realizacją projektu pn. „(...)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2020 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w całości lub w części w związku z realizacją projektu pn. „(...)”.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 27 kwietnia 2021 r. (data wpływu 28 kwietnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 21 kwietnia 2021 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.155.2021.1.DK.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2021 r. przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

W dniu 18 grudnia 2019 r. Gmina zawarła z Województwem umowę nr xxxx na dofinansowanie projektu pn. „(...)”, dofinansowanego z udziałem środków Europejskiego Rozwoju Regionalnego w ramach konkursu Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Celem głównym projektu jest wzrost jakości życia społeczności zamieszkującej obszar problemowy gminy poprzez rewitalizację i zagospodarowanie terenów zielonych.

W zakresie przedsięwzięcia ujęto studium wykonalności, roboty budowlane, promocję projektu.

W wyniku realizacji zadania nastąpi zwiększenie dostępności do terenów zielonych pod wypoczynek, rekreacje i integracje mieszkańców, poprawa jakości i estetyki przestrzeni publicznej, co wpłynie na zwiększenie dostępności do miejsc integracji społecznej dla dorosłych dzięki udostępnieniu urządzeń rekreacyjnych dla dorosłych w ramach rewitalizowanej przestrzeni, zwiększenie dostępności do dobrej jakości infrastruktury rozwojowej i rekreacyjnej dla dzieci poprzez budowę nowego placu zabaw i wzrost dostępności atrakcyjnej i taniej w użytkowaniu infrastruktury sportowej poprzez urządzenie siłowni zewnętrznej, pobudzenie aktywności społecznej i zawodowej osób wykluczonych lub zagrożonych wykluczeniem społecznym.

W okresie trwałości za zarządzanie i funkcjonowanie projektu ,,(...)” odpowiadać będzie Gmina. Gmina. będzie ponosiła pełne koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją projektu. Po zakończeniu realizacji projektu właścicielem będzie Gmina. Projekt zachowa trwałość przez 5 lat od daty płatności końcowej na rzecz Beneficjenta.

Naczelnik Urzędu Skarbowego nadał Gminie nr NIP.

Gmina figuruje w ewidencji podatników i płatników organu podatkowego.

Nadmienić należy, iż Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklarację VAT.

Efekty powstałe w wyniku realizacji przedmiotowej inwestycji nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

Gmina z chwilą nabycia towarów i usług związanych z realizacją projektu nie zamierzała wykorzystywać będące jej efektem mienie dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685).

Gmina potwierdza, że celem realizacji projektu jest zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty, czyli realizacja celów, które stanowią działalność publicznoprawną, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powstała infrastruktura będzie ogólnodostępna i korzystanie z niej będzie nieodpłatne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma prawo do odzyskania podatku VAT w całości lub w części w związku z realizacją projektu pn. „(...)”?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawione w piśmie z 27 kwietnia 2021 r.):

Zdaniem wnioskodawcy Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w całości lub w części, w odniesieniu do realizowanego projektu pn. „(...)”, ponieważ przedmiotowa inwestycja nie będzie wykorzystywana do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych, a zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685) podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego tylko w takim zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto projekt będzie służyć realizacji zadań, w zakresie działań nieodpłatnej promocji gminy i obszaru LGD. Wykonywane czynności są wyłączone spod działania ustawy o VAT, gdyż w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT ze względu na uzyskiwane przychody z tytułu sprzedaży i wynajmu lokali oraz sprzedaży i dzierżawy gruntów. Jest to jedyne źródło dochodów gminy, opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca uzyskał dofinansowanie na realizację projektu „(...)”, którego zakres obejmuje: zwiększenie dostępności do terenów zielonych pod wypoczynek, rekreacje i integracje mieszkańców, poprawę jakości i estetyki przestrzeni publicznej, budowę nowego placu zabaw, urządzenie siłowni zewnętrznej.

Projekt jest obecnie w trakcie realizacji.

Gmina informuje, że przedmiotowy projekt służyć będzie mieszkańcom Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy – w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy nadmienić, że gmina, w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713 z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina uzyskała dofinansowanie na realizację projektu „(...)”, którego zakres obejmuje: zwiększenie dostępności do terenów zielonych pod wypoczynek, rekreacje i integracje mieszkańców, poprawę jakości i estetyki przestrzeni publicznej, budowę nowego placu zabaw, urządzenie siłowni zewnętrznej.

Celem realizacji projektu jest zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty, czyli realizacja celów, które stanowią działalność publicznoprawną, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Gmina z chwilą nabycia towarów i usług związanych z realizacją projektu nie zamierzała wykorzystywać będące jej efektem mienie dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Powstała infrastruktura będzie ogólnodostępna i korzystanie z niej będzie nieodpłatne.

Efekty powstałe w wyniku realizacji przedmiotowej inwestycji nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odzyskania podatku VAT w całości lub w części w związku z realizacją projektu pn. „(...)”.

Odnosząc się zatem do powyższego, powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, towary i usługi nabyte w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Gmina realizuje przedmiotowy projekt w ramach zadań własnych wynikający z ustawy o samorządzie gminnym.

Zatem, ze względu na brak związku dokonywanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji projektu pn. „(...)”, bowiem nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający podatnika VAT do odliczenia podatku naliczonego, wynikający z treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia, to nie będzie miała również możliwości ubiegania się o zwrot różnicy podatku na podstawie art. 87 ustawy.

W przedmiotowej sprawie, Gmina nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 80). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie wypełnił ww. warunków rozporządzenia, nie znajduje zastosowania zawarta w nim regulacja w zakresie zwrotu podatku.

Podsumowując, Gmina nie ma prawa do odzyskania podatku VAT w całości ani w części w związku z realizacją projektu pn. „(...)”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.