Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.110.2021.1.AA
z 5 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2021 r. (data wpływu25 lutego 2021 r.)uzupełnionym pismem z dnia 23 lutego 2021 r. (data wpływu 12 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresieobowiązku stosowania oznaczenia GTU_12 w odniesieniu do usług świadczonych przez Niezależnych Dyrektorów Sprzedaży, w przypadku sprzedaży tych usług– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresieobowiązku stosowania oznaczenia GTU_12 w odniesieniu do usług świadczonych przez Niezależnych Dyrektorów Sprzedaży, w przypadku sprzedaży tych usług.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 23 lutego 2021 r. (data wpływu 12 marca 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, (…) Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) czynny. Przeważający przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy stanowi sprzedaż hurtowa perfum i kosmetyków (PKWiU 41.10.Z). Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy zajmującej się produkcją i sprzedażą kosmetyków, przyborów toaletowych i tym podobnych produktów (dalej: „Produkty”) na podstawie zarejestrowanego znaku towarowego Wnioskodawcy i różnych innych znaków towarowych.

Dystrybucja Produktów oparta jest na modelu marketingu wielopoziomowego (ang. multilevel marketing, MLM), polegającego na dostarczaniu towarów od producenta do klienta za pośrednictwem niezależnych dystrybutorów. Spółka, zdając sobie sprawę ze zwiększonego potencjału sprzedaży i innych korzyści wynikających z rozwinięcia silnej, wysoce umotywowanej krajowej sieci sprzedaży składającej się z niezależnych detalicznych dealerów (dalej: „Niezależni Konsultanci Kosmetyczni”), ustanowiła specjalny program motywacyjny dla tych z Niezależnych Konsultantów Kosmetycznych, którzy w szczególności wyróżniają się jako odnoszący sukcesy sprzedawcy detaliczni i którzy demonstrują nadzwyczajną zdolność do motywowania innych, aby ci stali się równie odnoszącymi sukcesy sprzedawcami detalicznymi produktów Spółki.

Spółka zawiera umowy z dystrybutorami (dalej: „Niezależni Dyrektorzy Sprzedaży” lub „Usługodawcy”), którzy są zaangażowanymi w działalność handlową jako Niezależni Konsultanci Kosmetyczni Produktów, kupują Produkty od Spółki i odsprzedają je na rachunek własny na rzecz użytkowników końcowych. Niezależny Dyrektor Sprzedaży występuje w charakterze niezależnego usługodawcy, świadczącego kompleksowe usługi doradczo-marketingowe na rzecz Spółki (dalej: „Usługi”), które zasadniczo polegają na:

• inspirowaniu, udzielaniu pomocy, motywowaniu i doradztwie innym Niezależnym Konsultantom Kosmetycznym w ramach danej grupy biznesowej (dalej: „Grupa Biznesowa”), składającej się z Niezależnych Konsultantów Kosmetycznych, rekrutowanych przez członków Grupy Biznesowej oraz Niezależnego Dyrektora Sprzedaży;
• promowaniu sprzedaży detalicznej prowadzonej przez Niezależnych Konsultantów Kosmetycznych i Niezależnego Dyrektora Sprzedaży.
  
  

Niezależny Dyrektor Sprzedaży, w ramach wykonywanych zadań, występuje osobiście, wygłasza przemówienia, wykłady i prowadzi sesje szkoleniowe na różnych zebraniach związanych z Wnioskodawcą, a także może przygotowywać i rozprowadzać wśród innych członków organizacji materiały informacyjne i inne przygotowane przez siebie materiały związane ze szkoleniami w zakresie sprzedaży, prowadzeniem promocji i motywacją w zakresie Wnioskodawcy.

Z tytułu świadczonych Usług Wnioskodawca uiszcza na rzecz Usługodawcy wynagrodzenie motywacyjne w formie miesięcznej prowizji i/lub premii, w wysokości uzależnionej od jego wyników w promowaniu sprzedaży Produktów oraz działalności w zakresie sprzedaży Grupy Biznesowej prowadzącej sprzedaż. Spółka rozważa możliwość sprzedaży (odprzedaży) usług świadczonych przez niektórych Niezależnych Dyrektorów Sprzedaży na rzecz innych podmiotów biznesowych do promocji ich produktów

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Usługi składające się z czynności wskazanych w opisie zaistniałego stanu faktycznego, w przypadku ich sprzedaży, powinny być oznaczane w części ewidencyjnej JPK_V7 symbolem „12”, o którym mowa w § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b Rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.; dalej: „Rozporządzenie”)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Usługi składające się z czynności wskazanych w opisie zaistniałego stanu faktycznego powinny być oznaczane w części ewidencyjnej JPK_V7 symbolem „12”, o którym mowa w § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b Rozporządzenia.

Uzasadnienie:

Od dnia 1 października 2020 r. weszły w życie regulacje dotyczące nowej struktury JPK_V7, zastępujące dotychczasowe deklaracje i ewidencje prowadzone na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b Rozporządzenia, oznaczenie symbolem „12” w ewidencji sprzedaży JPK_VAT dotyczy świadczenia usług o charakterze niematerialnym – wyłącznie: doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (headoffices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych.

Powyższy katalog usług niematerialnych podlegających oznaczaniu jest „zamknięty” - w sytuacji zatem, gdy podmiot świadczy usługi niematerialne nie mieszczące się w powyższym zakresie, to wówczas nie powinny być one oznaczane na potrzeby JPK_V7. Rozporządzenie nie wyjaśnia, w jaki sposób należy rozumieć określenie „usług o charakterze niematerialnym – wyłącznie: …”, a w szczególności czy oznaczenie „12”:

• powinno być stosowane wyłącznie w odniesieniu do usług niematerialnych, które mogą być ściśle zdefiniowane jako „doradcze” lub „marketingowe” i inne wymienione w katalogu rodzaje usług, lub
• powinno być rozumiane zgodnie z podejściem funkcjonalnym i być stosowane w przypadku usługi złożonej, która w zasadzie obejmuje większość z wymienionych rodzajów usług (jak w przypadku Niezależnego Dyrektora Sprzedaży).
  
  

Zgodnie z wyjaśnieniami do nowych regulacji zawartymi na stronie internetowej Ministerstwa Finansów (https://www.podatki.gov.pl/jednolity-plik-kontrolny/jpk-vat-z-deklaracja/faq-jpk-vat-z-deklaracja/), powyższe określenie należy rozumieć względnie szeroko, uwzględniając faktyczną treść świadczonej usługi. Pomocne w klasyfikacji może być wskazanie na PKD danej usługi. Usługi doradcze mogą być oznaczone PKD: 62.02.01, 62.02.02, 66.19.91, 69.10.11, 69.10.12, 69.10.13, 69.10.14, 69.20.3, 70.22.11, 70.22.12, 70.22.13, 70.22.14, 70.22.15, 70.22.16, 70.22.3, 71.11.24, 71.11.42, 71.12.11, 71.12.31, 74.90.13, 74.90.15, 74.90.19, zaś usługi marketingowe - PKD 73.11.12. Mając na uwadze fakt, iż dodatkowe oznaczenia grup towarowych i usługowych stosuje się do rozliczenia podatku należnego, ewentualny obowiązek oznaczania Usług świadczonych w ramach Umowy na potrzeby JPK_V7 będzie spoczywał na Usługodawcy, rozliczającego podatek należny z tytułu dostawy lub odprzedaży tych usług.

PKWiU 2015 Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. jest klasyfikacją produktów (wyrobów i usług pochodzenia krajowego oraz z importu). Integralną częścią klasyfikacji są Zasady Metodyczne do PKWiU (dalej: „Zasady”), które obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu, uwagi metodyczne oraz schemat klasyfikacji obejmujący symbole i nazwy poszczególnych grupowań. Klasyfikacja produktów (wyrobów i usług) określona w PKWiU 2015 jest powiązana z klasyfikacją rodzajów działalności gospodarczych (PKD 2007) w taki sposób, aby każdy produkt był klasyfikowany przede wszystkim w zależności od rodzaju działalności, w wyniku której powstaje.

Usługi marketingowe najczęściej klasyfikowane są jako marketing bezpośredni i reklama bezpośrednia w grupowaniu PKWiU 73.11.12.0 znajdującym się w sekcji M PKWiU 2015, określonym jako „Usługi profesjonalne, naukowe i techniczne”. Zgodnie z Wyjaśnieniami do PKWiU 2015 (wersja z dnia 25 marca 2019 r.) (dalej: „Wyjaśnienia”): „Grupowanie to obejmuje: - rozwijanie i organizację kampanii reklamowych marketingu bezpośredniego, tj. wysyłanie materiałów reklamowych i promocyjnych bezpośrednio do konsumentów (zamiast przez mass media), włączając bezpośrednie przesyłki pocztowe i telemarketing”. Według Słownika Języka Polskiego, marketing to działalność polegająca na kształtowaniu stosunków między producentem a odbiorcą towarów, dotycząca w szczególności ustalania wielkości produkcji, określania cen, metod dystrybucji, usług gwarancyjnych, reklamy i promocji sprzedaży. Pojęcie marketingu podobnie definiują sądy administracyjne, m.in. w wyroku NSA w Lublinie z dnia 19 czerwca 1998 r., sygn. akt I SA/Lu 799/97.

Usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania sklasyfikowane są, m.in. jako „Usługi doradztwa związane z zarządzaniem rynkiem” w grupowaniu PKWiU 70.22.13.0 znajdującym się w sekcji M PKWiU 2015, określonym jako „Usługi profesjonalne, naukowe i techniczne”. Zgodnie z Wyjaśnieniami: „Grupowanie to obejmuje usługi doradztwa i pomoc operacyjną z zakresu strategii i działalności marketingowej danej organizacji. Usługi doradztwa marketingowego mogą dotyczyć jednego lub kilku następujących zagadnień: - analizy i formułowania strategii marketingowej, - formułowania programów obsługi klientów, polityki cen, polityki reklamowej i organizowania kanałów dystrybucyjnych, - sprzedaży i szkolenia personelu prowadzącego sprzedaż, - organizacji kanałów marketingowych (sprzedaż hurtownikom lub bezpośrednio detalistom, sprzedaż wysyłkowa, franczyza itp.), projektowania opakowań i innych zagadnień związanych ze strategią marketingową i działalnością organizacji.”

Zgodnie z Zasadami, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD, pod którym został zaklasyfikowany dany podmiot gospodarczy wykonujący usługę. Mając powyższe na uwadze, Usługi świadczone przez Niezależnego Dyrektora Sprzedaży na podstawie Umowy można zaklasyfikować do dwóch grupowań PKWiU 2015, tj. PKWiU 73.11.12.0 orazPKWiU 70.22.13.0.

Niemniej jednak, zgodnie z treścią Zasad: „7.6.2. Gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego: - grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny, - usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter, - usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.” Usługi złożone powinny być zatem klasyfikowane w taki sposób, jak gdyby składały się z usługi, która nadaje całości zasadniczy charakter. Powyższa zasada ma również zastosowanie do usług doradczych bądź marketingowych, na które z reguły składa się szereg różnych czynności. W praktyce, w większości przypadków zasadniczy charakter złożonym usługom marketingowym nadają usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, Usługi składające się z czynności wskazanych w opisie zaistniałego stanu faktycznego, powinny być zaklasyfikowane jako usługi objęte grupowaniem PKWiU 70.22.13.0 - „Usługi doradztwa związane z zarządzaniem rynkiem”, nadające tym czynnościom zasadniczy charakter. Tym samym, Usługi powinny być również objęte obowiązkiem oznaczania symbolem „12” w części ewidencyjnej JPK_V7 przez Usługodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021r., poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności – art. 15 ust. 1 ustawy.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika – art. 99 ust. 7c ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 11b ustawy, deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Na podstawie art. 99 ust. 11c ustawy, deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy – art. 99 ust. 13b ustawy.

Zgodnie natomiast art. 109 ust. 3b ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji – art. 109 ust. 14 ustawy.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 1988 z późn. zm.), którego przepisy weszły w życie z dniem 1 października 2020 r.

Z treści wniosku wynika, żeWnioskodawca, jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik podatku od towarów i usług czynny. Przeważający przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy stanowi sprzedaż hurtowa perfum i kosmetyków (PKWiU 41.10.Z). Dystrybucja Produktów oparta jest na modelu marketingu wielopoziomowego, polegającego na dostarczaniu towarów od producenta do klienta za pośrednictwem niezależnych dystrybutorów. Spółka, zdając sobie sprawę ze zwiększonego potencjału sprzedaży i innych korzyści wynikających z rozwinięcia silnej, wysoce umotywowanej krajowej sieci sprzedaży składającej się z Niezależnych Konsultantów Kosmetycznych, ustanowiła specjalny program motywacyjny dla tych z Niezależnych Konsultantów Kosmetycznych, którzy w szczególności wyróżniają się jako odnoszący sukcesy sprzedawcy detaliczni i którzy demonstrują nadzwyczajną zdolność do motywowania innych, aby ci stali się równie odnoszącymi sukcesy sprzedawcami detalicznymi produktów Spółki.

Spółka zawiera umowy z dystrybutorami -Niezależnymi Dyrektorami Sprzedaży, którzy są zaangażowani w działalność handlową jako Niezależni Konsultanci Kosmetyczni Produktów, kupują Produkty od Spółki i odsprzedają je na rachunek własny na rzecz użytkowników końcowych. Niezależny Dyrektor Sprzedaży występuje w charakterze niezależnego usługodawcy, świadczącego kompleksowe usługi doradczo-marketingowe na rzecz Spółki, które zasadniczo polegają na:

• inspirowaniu, udzielaniu pomocy, motywowaniu i doradztwie innym Niezależnym Konsultantom Kosmetycznym w ramach danej Grupy Biznesowej, składającej się z Niezależnych Konsultantów Kosmetycznych, rekrutowanych przez członków Grupy Biznesowej oraz Niezależnego Dyrektora Sprzedaży;
• promowaniu sprzedaży detalicznej prowadzonej przez Niezależnych Konsultantów Kosmetycznych i Niezależnego Dyrektora Sprzedaży.
  
  

Niezależny Dyrektor Sprzedaży, w ramach wykonywanych zadań występuje osobiście, wygłasza przemówienia, wykłady i prowadzi sesje szkoleniowe na różnych zebraniach związanych z Wnioskodawcą, a także może przygotowywać i rozprowadzać wśród innych członków organizacji materiały informacyjne i inne przygotowane przez siebie materiały związane ze szkoleniami w zakresie sprzedaży, prowadzeniem promocji i motywacją w zakresie Wnioskodawcy. Z tytułu świadczonych Usług Wnioskodawca uiszcza na rzecz Niezależnego Dyrektora Sprzedaży wynagrodzenie motywacyjne w formie miesięcznej prowizji i/lub premii, w wysokości uzależnionej od jego wyników w promowaniu sprzedaży Produktów oraz działalności w zakresie sprzedaży Grupy Biznesowej prowadzącej sprzedaż. Spółka rozważa możliwość sprzedaży (odprzedaży) usług świadczonych przez niektórych Niezależnych Dyrektorów Sprzedaży na rzecz innych podmiotów biznesowych do promocji ich produktów

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość czy Usługi składające się z czynności wskazanych w opisie zaistniałego stanu faktycznego, w przypadku ich sprzedaży, powinny być oznaczane w części ewidencyjnej JPK_V7 symbolem „12”, o którym mowa w § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b Rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 1988 z późn. zm.).

Jak wynika z opisu sprawy Usługi, mające być przedmiotem sprzedaży, polegają na inspirowaniu, udzielaniu pomocy, motywowaniu i doradztwie innym Niezależnym Konsultantom Kosmetycznym oraz promowaniu sprzedaży detalicznej prowadzonej przez Niezależnych Konsultantów Kosmetycznych i Niezależnego Dyrektora Sprzedaży. W szczególności Niezależny Dyrektor Sprzedaży, w ramach wykonywanych zadań: występuje osobiście, wygłasza przemówienia, wykłady i prowadzi sesje szkoleniowe, a także może przygotowywać i rozprowadzać wśród innych członków organizacji materiały informacyjne i inne przygotowane przez siebie materiały związane ze szkoleniami w zakresie sprzedaży, prowadzeniem promocji i motywacją w zakresie Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż stosownie do § 10 ust. 3 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług GTU to klasyfikacja grupy towarowej, określająca przynależność sprzedawanych dóbr i świadczonych usług do jednej z trzynastu grup towarowo-usługowych.

Zgodnie natomiast z § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia w części ewidencyjnej JPK_VAT z deklaracją oznaczenie GTU_12 odnosi się do usług o charakterze niematerialnym – wyłącznie: doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (headoffices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych.

W ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w obowiązujących na jej podstawie rozporządzeniach, brak jest definicji usług o charakterze niematerialnym, które należy oznaczać GTU_12. Zapis ten należy rozumieć względnie szeroko, uwzględniając faktyczną treść świadczonej usługi.

Wobec braku w ustawie definicji doradztwa oraz marketingunależy posłużyć się znaczeniem językowym. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np. podatkowe, prawne, finansowe. Zgodnie z definicją zawartą w Internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN (dostępny pod adresem www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem „doradztwo” należy rozumieć „udzielanie fachowych porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Internetowego Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza tyle co „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.Natomiast pojęcie „marketing”, za internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), oznacza działania mające na celu poznanie potrzeb konsumentów, ustalenie wielkości produkcji oraz metod dystrybucji, sprzedaży i reklamy towarów.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że usługi objęte zapytaniem, świadczone przez Niezależnych Dyrektorów Sprzedaży polegają na: inspirowaniu, udzielaniu pomocy, motywowaniu i doradztwie innym Niezależnym Konsultantom Kosmetycznym w ramach danej Grupy Biznesowej oraz promowaniu sprzedaży detalicznej prowadzonej przez Niezależnych Konsultantów Kosmetycznych i Niezależnego Dyrektora Sprzedaży i stanowią kompleksowe usługi doradczo-marketingowe. W odniesieniu do opisanych usług należy stwierdzić, że czynności te można zaliczyć do świadczeń o charakterze niematerialnym, dotyczących rozumianych szeroko usług doradczych i marketingowych.

Zatem w przypadku sprzedaży opisanych we wniosku usług doradczo-marketingowych świadczonych przez Niezależnych Dyrektorów Sprzedaży Wnioskodawca, zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b) rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, jest zobowiązany stosować oznaczenie GTU_12 w odniesieniu do ww. usług.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.