Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDWL.4011.22.2021.1.DK
z 7 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2021 r. (data wpływu 13 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, podlegającą w Polce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawczyni jest lekarzem, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych. Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim. Pomiędzy Wnioskodawczynią i Jej Mężem obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

Wnioskodawczyni i Jej Mąż nie zawierali umów majątkowych małżeńskich. Wnioskodawczyni i jej Mąż są właścicielami innych nieruchomości – lokalu mieszkalnego (w którym mieszkali do 2018 roku) oraz lokalu usługowego.

Na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 13 czerwca 2017 roku Mama Wnioskodawczyni nabyła udział 1/2 w spadku po cioci (która zmarła w dniu xx grudnia 2016 roku). Udział 1/2 w spadku nabył równocześnie z Mamą Wnioskodawczyni drugi siostrzeniec zmarłej. Podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia został zapłacony przez Mamę Wnioskodawczyni na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 19 września 2017 roku, co potwierdza zaświadczenie Naczelnika Urzędu Skarbowego wydane Mamie Wnioskodawczyni dnia 10 maja 2018 roku. W skład nabytego przez Mamę Wnioskodawczyni majątku wchodziła m.in. nieruchomość niezabudowana o powierzchni gruntu 66 mkw., położona w (…) (nr działki (…)), nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej 55 mkw., powierzchnia gruntu 1081 mkw., położona w (…) (działka nr (…)) czy budynek gospodarczy o powierzchni 10 mkw. położony w (…) na działce nr (…).

W dniu 16 lipca 2018 roku Mama Wnioskodawczyni na podstawie umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego podarowała cały przysługujący jej udział (wynoszący 1/2 części we współwłasności) działek nr (…) i (…) wraz z prawem własności wzniesionych na tych działkach nieruchomości do majątku osobistego Wnioskodawczyni. Łączną wartość darowizny strony określiły na 50.000 zł. Dnia 21 stycznia 2019 roku na podstawie umowy sprzedaży Wnioskodawczyni i drugi spadkobierca (drugi siostrzeniec zmarłej) sprzedali należące do nich udziały w nieruchomości składającej się z działek gruntu nr (…) i (…) w (…) za łączną cenę 145.000 zł. Każdy udziałowiec (tj. Wnioskodawczyni i drugi siostrzeniec zmarłej) otrzymał po 72.500 zł. Część ceny przypadająca Wnioskodawczyni została wpłacona w części do rąk własnych Wnioskodawczyni (2.500,00 zł), a w części na rachunek bankowy należący do Wnioskodawczyni i Jej Męża (70.000,00 zł).

Wnioskodawczyni złożyła w ustawowym terminie zeznanie roczne PIT-39 za 2019 rok, w którym wykazała m.in. przychód, koszty uzyskania przychodów i dochód z odpłatnego zbycia ww. udziału w nieruchomości. Wnioskodawczyni zadeklarowała, że przeznaczy w całości przychód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, w wysokości 72.500 zł, na własne cele mieszkaniowe. Tymi własnymi celami mieszkaniowymi jest częściowa spłata kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i Jej Męża na budowę domu jednorodzinnego, w którym Wnioskodawczyni i Jej Rodzina mieszkają od 2018 roku. Wnioskodawczyni zamieszkując z Rodziną w tym domu realizuje swój własny cel mieszkaniowy. Umowa o (…) Kredyt Hipoteczny z Bankiem (…), który został częściowo spłacony przez Wnioskodawczynię, została zawarta przez Wnioskodawczynię i Jej Męża w dniu 25 lutego 2016 roku. Kredyt hipoteczny został zaciągnięty przez Wnioskodawczynię i Jej Męża na budowę domu, należącego do Wnioskodawczyni i Jej Męża. Zabezpieczeniem spłaty kredytu hipotecznego jest hipoteka ustanowiona na innej nieruchomości, należącej do Wnioskodawczyni i jej Męża, a mianowicie na lokalu mieszkalnym, w którym Wnioskodawczyni i jej Rodzina mieszkali do 2018 roku. Wnioskodawczyni w dniu 29 września 2020 roku (w wysokości 70.000 zł) oraz w dniu 29 marca 2021 roku (w wysokości 2.500 zł) spłaciła częściowo kredyt hipoteczny zaciągnięty w Banku. Odpłatne zbycie udziału w nieruchomości przez Wnioskodawczynię w 2019 roku nastąpiło po zawarciu umowy o kredyt hipoteczny w 2016 roku.

Odpłatne zbycie udziału w nieruchomości przez Wnioskodawczynię nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. Wnioskodawczyni uzyskała dochód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, który to dochód podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, o ile nie zaistnieją przesłanki uzasadniające zwolnienie tego dochodu z opodatkowania. Obecnie Wnioskodawczyni zastanawia się, czy częściowa spłata kredytu hipotecznego, zaciągniętego na budowę domu, należącego do Wnioskodawczyni i Jej Męża ze środków uzyskanych z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości należącej wyłącznie do Wnioskodawczyni (i stanowiącego majątek osobisty Wnioskodawczyni) stanowi wydatek na cele mieszkaniowe określony w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku uzyskania pozytywnej odpowiedzi na to pytanie Wnioskodawczyni uzna częściową spłatę kredytu, w wysokości 72.500 zł, za wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe. Tym samym zostaną spełnione przesłanki uzasadniające zwolnienie w całości dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości stanowiącego własność Wnioskodawczyni z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym wydatki poniesione w dniach: 29 września 2020 roku oraz 29 marca 2021 roku (w łącznej wysokości 72.500 zł) na częściową spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i Jej Męża na budowę domu będącego własnością Wnioskodawczyni i Jej Męża, stanowiące przychód z odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy sprzedaży z dnia 21 stycznia 2019 roku udziału w nieruchomości będącej własnością Wnioskodawczyni (i wchodzącej w skład majątku osobistego Wnioskodawczyni) stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 roku, poz. 1426 ze zm.) uzasadniające zwolnienie w całości dochodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym poniesienie wydatków na spłatę w części kredytu hipotecznego jest podstawą do zwolnienia dochodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy jednoczesnym posiadaniu przez Wnioskodawczynię innego mieszkania?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki poniesione w dniach: 29 września 2020 roku oraz 29 marca 2021 roku (w łącznej wysokości 72.500 zł) na częściową spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i Jej Męża na budowę domu będącego własnością Wnioskodawczyni i Jej Męża, stanowiące przychód z odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy sprzedaży z dnia 21 stycznia 2019 roku udziału w nieruchomości będącej własnością Wnioskodawczyni (i wchodzącej w skład majątku osobistego Wnioskodawczyni) stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 roku, poz. 1426 ze zm.).

W związku z powyższym, przeznaczenie przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości w całości na spłatę rat kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i Jej Męża w okresie 3 lat od uzyskania przychodu z tytułu zbycia udziału w nieruchomości uprawnia do zwolnienia dochodu z obowiązku odprowadzenia przez Wnioskodawczynię podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Poniesienie wydatków na spłatę w części kredytu hipotecznego jest podstawą do zwolnienia dochodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy jednoczesnym posiadaniu przez Wnioskodawczynię innego mieszkania.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że dnia 21 stycznia 2019 roku na podstawie umowy sprzedaży Wnioskodawczyni i drugi spadkobierca (drugi siostrzeniec zmarłej) sprzedali należące do nich udziały w nieruchomości składającej się z działek gruntu nr (…) i (...) w (…) za łączną cenę 145.000 zł. Każdy udziałowiec (tj. Wnioskodawczyni i drugi siostrzeniec zmarłej) otrzymał po 72.500 zł. Część ceny przypadająca Wnioskodawczyni została wpłacona w części do rąk własnych Wnioskodawczyni (2.500,00 zł), a w części na rachunek bankowy należący do Wnioskodawczyni i Jej Męża (70.000,00 zł). Udział w nieruchomości, będącej przedmiotem sprzedaży, został nabyty przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy darowizny od Mamy Wnioskodawczyni w dniu 16 lipca 2018 roku.

Mając na uwadze powyższe przyjąć należy stwierdzić, że sprzedaż w 2019 roku udziału w nieruchomości, który został nabyty przez Wnioskodawczynię w 2018 roku, stanowi dla Wnioskodawczyni źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1a pkt 3) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny przed upływem terminu określonego na złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości).

Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym odpłatnym zbyciem, musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Od powyższych kosztów odróżnić należy koszty uzyskania przychodu, których zasady ustalania określone zostały (w zależności od sposobu nabycia) w art. 22 ust. 6c i 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e cytowanej ustawy). Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 cyt. ustawy jest zatem fakt wydatkowania nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychodu ze sprzedaży nieruchomości i praw na własne cele mieszkaniowe, które wskazane zostały przez ustawodawcę w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

W świetle art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131. uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,
   – położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 list, a-c), na cele określone w pkt 1,
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 list, a-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   – w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   

Zgodnie z art. 21 ust. 25a) ww. ustawy: wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

W myśl art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z art. 21 ust. 29 ww. ustawy w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a-c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego, zwolnienie podatkowe uzależnione jest od wydatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych na enumeratywnie wskazane własne cele mieszkaniowe i dokonania tej czynności najpóźniej przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zauważyć należy, że cytowany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia – w warunkach określonych w ustawie – uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przychodu wyłącznie na własne cele mieszkaniowe podatnika wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Z kolei z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ww. ustawy jasno wynika, że kredyt, na którego spłatę zostanie przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości musi być kredytem zaciągniętym przez podatnika na własne cele mieszkaniowe tego podatnika, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Celem ustawodawcy było zatem premiowanie zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przez podatnika.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust 1 pkt 131 ww. ustawy jest wydatkowanie przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe, np. na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Wskazania przy tym wymaga, że celem skorzystania z powyższego zwolnienia wydatkować należy przychód, nie zaś dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości. Zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W / P, gdzie:

D - dochód z odpłatnego zbycia,

W-wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P - przychód z odpłatnego zbycia.

Powyższe zwolnienie może obejmować taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostałby w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód w całości korzystałby ze zwolnienia od podatku dochodowego.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni w dniu 29 września 2020 roku (w wysokości 70.000 zł) oraz w dniu 29 marca 2021 roku (w wysokości 2.500 zł) spłaciła częściowo kredyt hipoteczny zaciągnięty w Banku. Wysokość częściowej spłaty odpowiada kwocie przychodu uzyskanego w 2019 roku przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, nabytej przez Wnioskodawczynię w 2018 roku. Odpłatne zbycie udziału w nieruchomości przez Wnioskodawczynię nastąpiło po zawarciu umowy o kredyt hipoteczny. Kredyt hipoteczny został zaciągnięty w 2016 roku przez Wnioskodawczynię i Jej Męża na budowę domu, należącego do Wnioskodawczyni i Jej Męża. Wnioskodawczyni mieszka w tym domu wraz z Mężem i dziećmi od 2018 roku. Wnioskodawczyni zamieszkując z Rodziną w tym domu realizuje swój własny cel mieszkaniowy.

W tym miejscu należy odnieść się do regulacji ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, zawartej w przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.) – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym. że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Stosownie natomiast do art. 43 § Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jak wynika z art. 33 pkt 2 Kodeksu – do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 1 ww. ustawy). Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich.

W związku z powyższym możliwe jest zastosowanie zwolnienia, o którym mowa art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji wydatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości) wchodzącej w skład majątku osobistego jednego z małżonków na spłatę kredytu zaciągniętego przez małżonków na nabycie lokalu mieszkalnego. Cel mieszkaniowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy zostanie spełniony w odniesieniu do całej kwoty przychodu ze sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości) wchodzącej w skład majątku osobistego jednego z małżonków, wydatkowanej na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego współwłasność małżonków na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Wnioskodawczyni ma również wątpliwości czy poniesienie wydatków na spłatę w części kredytu hipotecznego jest podstawą do zwolnienia dochodu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy jednoczesnym posiadaniu innego mieszkania dotychczasowego. W jej ocenie jest to jednak możliwe. Samo poniesienie wydatku na spłatę kredytu nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został w związku z zrealizowaniem jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”, czyli zamieszkania w nim. Należy również zauważyć, że ustawodawca regulując omawiane zwolnienie, nie ograniczył wydatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości lub praw tylko do podatników, którzy nie będą posiadać innych nieruchomości (lokali mieszkalnych). Ustawa nie ogranicza prawa do zwolnienia co do liczby posiadanych nieruchomości (lokali mieszkalnych), jednakże wyraźnie wskazuje – co podkreśla Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 20 października 2014 r., sygn. akt I SA/Łd 908/14, że skorzystanie ze zwolnienia odnosi się tylko i wyłącznie do tych nieruchomości (lokali mieszkalnych), które faktycznie służą zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Zatem, dla skorzystania z przedmiotowego zwolnienia nie będzie miało znaczenia dysponowanie przez podatnika prawem własności innego lokalu mieszkalnego. Z punktu widzenia ustawodawcy istotne jest bowiem aby wydatkowanie przychodu było związane z realizowaniem własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. W sytuacji przedstawionej we wniosku warunek ten jest spełniony, ponieważ Wnioskodawczyni wraz z Rodziną mieszka w domu jednorodzinnym, na którego budowę zaciągnięty został kredyt, na którego spłatę Wnioskodawczyni wydatkowała w całości przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego na podstawie umowy darowizny w 2018 roku. Cel mieszkaniowy, o którym mowa powyżej zostaje spełniony w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej na wskazany cel, ponieważ w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące z odpłatnego zbycia majątku osobistego Wnioskodawcy zostały wydatkowane na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawcę i Jej Męża. Okoliczność, że Wnioskodawczyni jest już współwłaścicielką innego lokalu mieszkalnego, jest bez znaczenia.

Reasumując,

1. wydatki poniesione w dniach: 29 września 2020 roku oraz 29 marca 2021 roku (w łącznej wysokości 72.500 zł) na częściową spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i Jej Męża na budowę domu będącego własnością Wnioskodawczyni i Jej Męża, stanowiące przychód z odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy sprzedaży z dnia 21 stycznia 2019 roku udziału w nieruchomości będącej własnością Wnioskodawczyni (i wchodzącej w skład majątku osobistego Wnioskodawczyni) stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe określone art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
2. przeznaczenie przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości w całości na spłatę rat kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i Jej Męża w okresie 3 lat od uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości uprawnia do zwolnienia dochodu z obowiązku odprowadzenia przez Wnioskodawczynię podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
3. poniesienie wydatków na spłatę w części kredytu hipotecznego jest podstawą do zwolnienia dochodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię w całości z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy jednoczesnym posiadaniu przez Wnioskodawczynię innego mieszkania.
   
   

W ostatnim czasie powyższe stanowisko w podobnych sprawach podzielił m.in Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 20 stycznia 2021 r., znak 0114-KDIP3-1.4011.719.2020.1.AK czy też w piśmie z dnia 25 marca 2020 r. znak 0113-KDIPT2-2.4011.772.2019.2.AKR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.