2021.05.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.25.2021.3.BS
z 12 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 stycznia 2021 r. (data wpływu 22 stycznia 2021 r.), uzupełnionym 13 i 23 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

przedstawione w opisie zaistniałego stanu faktycznego prace rozwojowe nakierowane na unowocześnienie istniejącej już linii produkcyjnej stanowią prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu przepisów, o których mowa w treści art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe,
koszty wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2-3 ww. ustawy, a w rezultacie, czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi B+R w szczególności w stosunku do tych kosztów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2021 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

przedstawione w opisie zaistniałego stanu faktycznego prace rozwojowe nakierowane na unowocześnienie istniejącej już linii produkcyjnej stanowią prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu przepisów, o których mowa w treści art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
koszty wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2-3 ww. ustawy, a w rezultacie, czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi B+R w szczególności w stosunku do tych kosztów.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 30 marca 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.25.2021.1.BS oraz 15 kwietnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.25.2021.2.BS wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 13 i 23 kwietnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca specjalizuje się w obróbce plastycznej metali na zimno w procesach: tłoczenie, tłoczenie z dwóch blach, tłoczenie postępowe, tłoczenie transferowe na prasach mechanicznych i hydraulicznych, profilowe oraz w procesach uzupełniających zagniatanie, zgrzewanie punktowe, zgrzewanie garbowe, spawanie, klejenie, nitowanie, mycie. Główna technologią wykorzystywaną w ramach realizowanych procesów jest obróbka plastyczna na zimno.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia i nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT.

Z uwagi na dążenie Wnioskodawcy do utrzymania konkurencyjności swojego przedsiębiorstwa oraz sprostania wymogom rynku, Wnioskodawca prowadzi prace mające na celu optymalizację procesu produkcji poprzez przede wszystkim wdrażanie rozwiązań umożlwiających modernizację i unowocześnianie linii produkcyjnych. Wdrażane są nowe, ulepszone i znacząco zmienione procesy produkcyjne i około produkcyjne, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Modernizacja linii produkcyjnej prowadzi w szczególności do redukcji kosztów wytworzenia, poprawy ergonomii pracy, wzrostu wydajności i efektywności oraz zwiększenia potencjału produkcyjnego (dalej: „prace rozwojowe”).

Wnioskodawca, realizując prace rozwojowe opiera się na dostępnej wiedzy, doświadczeniu i umiejętnościom, zdobytym w szczególności w trakcie prowadzenia dotychczasowej działalności.

Wnioskodawca, wdrażając prace rozwojowe korzysta również częściowo ze wsparcia podmiotów trzecich. Wnioskodawca w szczególności zamawia komponenty i podzespoły surowych materiałów (takich jak np. materiały stalowe podzespoły związane z pneumatyką i hydrauliką siłową czy komponenty elektryczne i elektroniczny) oraz zleca wykonywanie obróbki wiórowej i usług pomocniczych (takich jak np. cynkowanie i malowanie). Niemniej, wszystkie procesu twórcze i koncepcyjne pozostają zawsze po stronie Wnioskodawcy.

Decyzja o podjęciu prac rozwojowych przez Wnioskodawcę jest rezultatem szczegółowych i cyklicznie prowadzonych analiz procesu produkcyjnego i okołoprodukcyjnego. Na podstawie wyników przeprowadzanych analiz formułowane są rekomendacje w zakresie wdrożenia określonych innowacji procesowych w postać ulepszeń lub znaczących zmian.

Projekty rozwojowe związane z pracami modernizacyjnymi linii produkcyjnej realizowane są przez Wnioskodawcę w następującej kolejności:

Etap analizy potrzeb i wstępnej koncepcji projektu:

W pierwszej kolejności dokonywana jest wstępna analiza zdolności do realizacji określonego projektu, biorąc pod uwagę techniczne możliwości Spółki, oraz ekonomicznej opłacalności wdrożenia innowacyjnych rozwiązań. Zespół projektowy (tj. dedykowany zespół technologów oraz pracowników produkcji) przygotowuje więc wstępną koncepcję projektu. W ramach wstępnej koncepcji projektu przeprowadzane są w szczególności analizy dotyczące możliwości wdrożenia innowacji, przewidywanych, szacowanych kosztów (koszty, bowiem nierzadko różnią się od wstępnie założonych oscylacji) oraz potencjalnych korzyści związanych z rozważanym wdrożeniem innowacji. Określany jest również przewidywany budżet i harmonogram prac. Należy przy tym zastrzec, że estymacje dokonywane na etapie prac koncepcyjnych mogą się różnić od rzeczywistych wskaźników będących rezultatem realizacji prac modernizacyjnych.

Etap konstrukcji mechanicznej:

Prace realizowane są przez inżynierów przypisanych do działu konstrukcji mechanicznej.

W ramach niniejszego etapu, w oparciu o ogólną koncepcję wypracowaną w ramach 1. etapu, tworzony jest pierwszy model 3D prototypu linii produkcyjnej, z podziałem na jej poszczególne stacje.

Pierwszy model 3D prototypu linii produkcyjnej konsultowany jest w ramach zespołu projektowego. W ramach konsultacji mogą wprowadzane zostać poprawki do modelu 3D, tworzona jest dokumentacja techniczna poszczególnych części prototypu oraz dokonywana jest analiza ryzyka.

Z uwagi na innowacyjny charakter prowadzonych prac oraz brak rozwiązań modelowych, konstruktorzy zmuszeni są opracowywać własne, oryginalne i często nieoczywiste na pierwszy rzut oka rozwiązania.

Z uwagi na powyższe, należy podkreślić, że członkowie zespołu projektowego działają w warunkach niepewności. Na tym etapie nie ma pewności, czy projektowane rozwiązania będzie w rankach rzeczywistych funkcjonować zgodnie z pierwotnymi założeniami oraz spełniać oczekiwania biznesowe Wnioskodawcy. Co więcej, Wnioskodawca nie może wykluczyć, że realizowany projekt okaże się niemożliwy do ukończenia i wdrożenia, a prace należy będzie zaniechać. W każdym projekcie istnieje zatem niepewność co do powodzenia projektu oraz jego finalnego rezultatu.

Etap IT:

Na podstawie wstępnej analizy projektu oraz planowanej do zastosowania konstrukcji mechanicznej, automatycy i programiści tworzą nowe oprogramowanie służące kierowaniem i zarządzaniem linią produkcyjną. Dedykowane oprogramowanie jest tworzone od zera odrębnie w ramach każdego projektu. Musi ono bowiem odzwierciedlać charakterystykę i specyfikę każdego rozwiązania. Wnioskodawca w szczególności nie wykorzystuje tego samego oprogramowania w dwóch różnych projektach, a w rezultacie w przypadku wykorzystania oprogramowania w jednej linii produkcyjnej, nie jest ono stosowane w jakiejkolwiek innej linii produkcyjnej.

Ponownie, na niniejszym etapie prac, do pierwotnej, prototypowej wersji oprogramowania wprowadzane są poprawki, celem stworzenia finalnej wersji, odpowiadającej w maksymalnym stopniu założeniom i potrzebom.

Wnioskodawca podkreśla, że pracom związanym z tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania towarzyszy niepewność co do końcowego rezultatu prac. Programiści i automatycy, realizując prace w niniejszym zakresie, opierają się na często dostępnej wiedzy, doświadczeniu i umiejętnościach. W rezultacie powstają rozwiązania o oryginalnym charakterze.

W momencie utworzenia oprogramowania w wersji umożliwiającej jego zastosowanie w prototypowej wersji linii produkcyjnej, przeprowadzane są testy oprogramowania. Na podstawie wyników testów ewentualnie wprowadzane są niezbędne poprawki.

W rezultacie wytwarzane jest oryginalne, dedykowane oprogramowanie zdolne do zarządzania określoną, jedną linią produkcyjną.

Ustawienie parametrów/kalibracja prototypu linii:

Po zintegrowaniu poszczególnych prototypowych stacji w prototyp całej linii produkcyjnej ma miejsce ustawianie parametrów i kalibracja prototypu linii produkcyjnej.

W ramach niniejszego etapu monterzy i konstruktorzy ustawiają parametry prototypu linii produkcyjnej. Automatycy implementują oprogramowanie i przeprowadzają testy oprogramowania w środowisku docelowym.

Wnioskodawca podkreśla, że na niniejszym etapie wciąż mogą pojawiać się problemy w funkcjonowaniu prototypu, wymagające wdrożenia znaczących zmian lub ulepszeń. Są to nieoczywiste i często skomplikowane problemy związane przede wszystkim z rozruchem prototypu linii produkcyjnej. Członkowie zespołu opierają się tutaj na samodzielnie wypracowanych koncepcjach rozwiązania danego problemu, a następnie wdrażają te rozwiązania aż do uzyskania zadowalającego i oczekiwanego efektu. Nie kierują się przy tym żadnymi wcześniej wypracowanymi modelami rozwiązań.

Walidacja i testowanie nowego rozwiązania:

Jest to etap finalny, który polega na walidacji prawidłowości działania utworzonego prototypu linii, w tym testowanie jego oprogramowania.

Na etapie walidacji również może pojawić się konieczność wdrożenia zmian w oprogramowaniu oraz konstrukcji urządzeń, w tym wyeliminowania poszczególnych elementów linii produkcyjnej.

Testowanie linii produkcyjnej odbywa się przy użyciu dostarczonych przez kontrahentów narzędzi i komponentów, które mają być produkowane na finalnej wersji linii produkcyjnej.

Testy przeprowadzane są odrębnie dla każdego rodzaju prototypu linii produkcyjnej, komponentu lub narzędzi, które mają być produkowane, a także rodzajów stacji i procesów.

Po przeprowadzeniu walidacji, powstają linie produkcyjne, stają się nowymi produktami końcowymi, gotowymi do komercyjnego wykorzystania. Spółka wykorzystuje nowe lub ulepszone linie produkcyjne do prowadzonych przez siebie procesów produkcyjnych lub sprzedaje wytworzone przez siebie rozwiązania. W przypadku sprzedaży nowego lub ulepszonego rozwiązania w postaci linii produkcyjnej, klient nabywa tę linię produkcyjną wraz z dokumentacją techniczną. Na kontrahenta przenoszone są autorskie prawa majątkowe do rozwiązania lub ewentualnie prawa własności przemysłowej.

Po zakończeniu prac rozwojowych następuje demontaż linii produkcyjnej oraz jej powtórny montaż. Prace te nie stanowią już jednak prac rozwojowych, bowiem mają charakter schematyczny, rutynowy i powtarzalny.

Wnioskodawca podkreśla, że na każdym z powyżej opisanych etapów realizacji projektów może występować i najczęściej występuje w praktyce tzw. sprzężenie zwrotne. Oznacza to, że na kolejnych etapach prac może okazać się, że określone elementy, mechanizmy, rozwiązania itp. wymagają ponownego zaprojektowania i wykonania, przykładowo, gdy nie spełniają pierwotnych założeń, nie posiadają odpowiednich funkcjonalności, parametrów itp.

Prace przedstawione powyżej były przez Wnioskodawcę realizowane w latach przeszłych oraz są planowane w przyszłości.

Prace przedstawione powyżej są podejmowane w sposób systematyczny. Na potrzeby realizacji każdego projektu opracowywany jest harmonogram wykonywanych czynności oraz budżet, który jest aktualizowany na każdym etapie realizacji projektu. Każdy projekt kończy podsumowanie prac, które pozwala Spółce zidentyfikować kwestie problematyczne i sposoby rozwiązywania tych kwestii, co umożliwia sprawniejsze prowadzenia prac w przyszłości.

W wyniku prac zrealizowanych przez Wnioskodawcę dotychczas, powstały w szczególności następujące rozwiązania, które wcześniej nie były stosowane w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy: kabina smarująca z indywidualnym sterowaniem poszczególnymi dyszami, transfer realizowany przez robota dla prasy postępowej, półautomatyczne stanowisko do nakładania uszczelek gumowych, automatyzacja i robotyzacja linii produkcyjnej odkuwek dla branży motoryzacyjnej na rzecz kontrahenta.

Z uwagi na wysoki stopień skomplikowania i złożoność zagadnień technologicznych wymagających rozwiązania w ramach realizowanych projektów, jak również z uwagi na długotrwały czas realizacji projektów Spółka w ramach prowadzonej ewidencji księgowej prowadzi osobną ewidencję kosztów związane z realizacją prac projektowych.

Koszty związane z realizacją projektów rozwojowych to przede wszystkim koszty:

koszty wynagrodzeń, wraz z narzutami;
koszty materiałów i surowców;
koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego projektu (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością).

W realizowane prace rozwojowe zaangażowani są doświadczeni pracownicy Spółki, którzy dysponują odpowiednią wiedzą, umiejętnościami i doświadczeniem, które umożliwiają im skuteczną realizację projektów oraz osiąganie jak najlepszych efektów.

Istotna część działalności, jaka jest realizowana przez Spółkę, w ramach prac nad projektami, jest nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego, rutynowego lub powtarzalnego charakteru. Realizując projekty pracownicy nabywają, łączą, kształtują i wykorzystują dostępną im aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów lub usług. W przypadku realizacji projektów nie występują ściśle określone ścieżki postępowania i odtwórcze metody działania, cele, jakie są zakładane do osiągnięcia. Wymaga to unikatowego podejścia, twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Powyższe cechy nie byłyby możliwe do osiągnięcia bez twórczego podejścia zespołów uczestniczących w realizacji projektów.

Za biorących udział w realizacji prac rozwojowych, oprócz pracowników bezpośrednio obsługujących działalność (tj. programistów, automatyków i pracowników produkcji), Wnioskodawca uznaje również pracowników planujących i kierujących projektami.

Spółka będzie dysponować ewidencją czasu pracy, która w jasny i bezsprzeczny sposób wskaże, ile godzin poświęcił dany pracownik na działalność przy obszarach związanych z realizacją prac rozwojowych, jeżeli pracownik zajmował się będzie również innymi zadaniami, które nie będą kwalifikowane do projektów z obszarów prac rozwojowych.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że możliwe będzie określenie:

którzy Pracownicy biorą udział w realizacji danego projektu z obszaru prac rozwojowych;
całkowitej liczby godzin zaangażowania pracowników biorących udział w danym projekcie;
wartości zaangażowania wszystkich pracowników biorących udział w danym projekcie.

W ramach prowadzonej działalności związanej z realizacją prac rozwojowych Spółka ponosi następujące koszty związane z wynagrodzeniem pracowników realizujących prace rozwojowe:

wynagrodzenie podstawowe;
wynagrodzenie za nadgodziny;
ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, przyznawany na podstawie art. 171 § 1 Kodeksu pracy w przypadku niewykorzystania przez pracownika przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy;
premie przyznawane na podstawie wewnętrznych regulaminów Spółki;
wydatki w związku z podróżą i pobytem pracowników realizujących projekty rozwojowe.

W ramach prowadzonej działalności związanej z realizacją prac rozwojowych Spółka ponosi m.in. następujące koszty związane z materiałami i surowcami:

koszty nabycia surowców, oprzyrządowania, specjalistycznych narzędzi itp.
koszt materiału/surowca;
koszt transportu;
koszt pakowania

–bowiem bez poniesienia wszystkich powyższych kosztów niemożliwe byłoby nabycie wskazanych materiałów i surowców.

Ponadto, Wnioskodawca podkreśla, iż w trakcie realizacji procesu produkcji ponoszone przez Spółkę koszty materiałów przyporządkowywane są do konkretnego projektu.

Dodatkowo, specyfika niektórych projektów może wymagać od spółki nabycia narzędzi specjalistycznych, które mogą zostać wykorzystane jedynie w tym konkretnym projekcie.

Należy także podkreślić, że prowadzona przez Spółkę ewidencja projektów pozwala na ustalenie wysokości wydatków ponoszonych na projekty związane z produktami.

W ramach prowadzonej działalności związanej z realizacją prac rozwojowych Spółka ponosi także koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. W szczególności bowiem środki trwałe stanowią nieodzowną część składową nowych lub ulepszanych i modernizowanych linii produkcyjnych. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja umożliwi ustalenie czasu użytkowania danej maszyny czy urządzenia na realizację prac rozwojowych.

Koszty poniesione przez Spółkę, związane z prowadzoną działalnością nie zostały jej zwrócone w jakiejkolwiek formie ani nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Wobec powyższego, Wnioskodawca rozważa skorzystanie z mechanizmu, o którym mowa w treści art. 18d ustawy o CIT (dalej: „ulga B+R”).

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 12 kwietnia 2021 r., Wnioskodawca wskazał, że:

koszty, które Wnioskodawca zamierza odliczyć w ramach ulgi B+R stanowią/będą stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT.
wydatki, które dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności B+R stanowią należności tych pracowników z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 22 kwietnia 2021 r., Wnioskodawca przedłożył pełnomocnictwo.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przedstawione w opisie zaistniałego stanu faktycznego prace rozwojowe nakierowane na unowocześnienie istniejącej już linii produkcyjnej stanowią prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu przepisów, o których mowa w treści art. 4a pkt 26 ustawy o CIT?
Czy koszty wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2-3 ww. ustawy, a w rezultacie, czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi B+R w szczególności w stosunku do tych kosztów?

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 12 kwietnia 2021 r.)

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym przedstawione w opisie zaistniałego stanu faktycznego prace rozwojowe nakierowane na unowocześnienie istniejącej już linii produkcyjnej stanowią prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu przepisów, o których mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Zgodnie z treścią przepisu art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to – działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 4a pkt 27 i 28 ustawy o CIT.

W myśl art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei z definicji prac rozwojowych zawartej w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, wynika, że są to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji prac badawczo-rozwojowych, zawartej we wskazanym art. 4 pkt 26 ustawy o CIT, można wyprowadzić pewne przesłanki, których spełnienie jest warunkiem uznania danej działalności za działalność badawczo-rozwojową.

Działalność związana z prowadzeniem prac badawczo-rozwojowych powinna być nowatorska, ukierunkowana na nowe odkrycia. Oznacza to w głównej mierze pozyskiwanie nowej wiedzy i umiejętności w danej dziedzinie, które następczo będą mogły być wykorzystane przy prowadzeniu dalszych prac. W praktyce zakres zdobywanej wiedzy różnił się będzie w zależności od dziedziny, z którą związane są prace badawczo-rozwojowe. Nowatorski charakter prac nie zawsze musi polegać na zdobywaniu całkiem nowej wiedzy, może on przejawiać się także odtwarzaniem już zdobytej wiedzy, przy jednoczesnym wskazaniu pewnych rozbieżności pomiędzy tym, co jest już wiadome, a tym, do odkrycia czego dążymy. Możemy tutaj także zaliczyć pozyskiwanie nowych technologii, które zostaną w późniejszym czasie wykorzystane do prac w danej dziedzinie. Potwierdzeniem powyższego może być fakt, iż Wnioskodawca nie wykorzystuje tego samego oprogramowania w różnych projektach, co w rezultacie oznacza, że oprogramowanie wykorzystane z danej linii produkcyjnej, nie ma zastosowania w żadnej innej linii produkcyjnej.

Kolejnym kryterium, które pozwala na przypisanie danej działalności charakteru badawczo-rozwojowej jest twórczy charakter prowadzonych prac. Bowiem celem prowadzonych prac badawczo-rozwojowych muszą być nowe, oryginalne i nieoczywiste koncepcje i pomysły. Oznacza to tym samym, że za działalność o takim charakterze nie możemy uznać działalności, w ramach której podejmowane są prace rutynowe, powtarzalne, odtwórcze. Aby mówić o twórczym charakterze, prace te powinny prowadzić do kreatywnych i nietuzinkowych rozwiązań. W przypadku prac związanych z tworzeniem i rozwijaniem danego oprogramowania, programiści i automatycy opierają się często na dostępnej wiedzy i zdobytych umiejętnościach, co w konsekwencji prowadzi do rozwiązań o oryginalnym charakterze.

Nieodzownym elementem prac badawczo-rozwojowych jest nieprzewidywalność co do ich końcowego rezultatu. Przesłanka ta odnosi się nie tylko do etapu finalnego i zakończenia prac, ale także do każdego z poszczególnych etapów ich prowadzenia, poczynając od aspektu początkowego określenia zamierzonego rezultatu i poniesionych kosztów. Bowiem na każdym etapie prac badawczo-rozwojowych może okazać się, że nie przyniosą one zamierzonych efektów i konieczne stanie się przeprowadzenie tych prac od początku lub wprowadzenie pewnych zmian i poprawek. Istnieje tutaj generalna niepewność co do poniesionych kosztów oraz czasu potrzebnego na zakończenie prac. W opisanym powyżej stanie faktycznym, Wnioskodawca niejednokrotnie podkreśla, że na każdym z etapów może okazać się, że pojawia się jakiś problem w funkcjonowaniu wytworzonego prototypu, co wiąże się z koniecznością wprowadzenia pewnych poprawek i ulepszeń, a więc że na każdym etapie mamy do czynienia z niepewnością co do powodzenia prac przeprowadzonych w etapach wcześniejszych.

Jedną z ważniejszych przesłanek jest systematyczność w prowadzeniu prac badawczo-rozwojowych. Wiąże się ona z prowadzeniem działalności w sposób metodyczny, czyli dokładnie zaplanowany. Rejestrowaniu podlega nie tylko sam wynik przeprowadzonych prac, ale także każdy kolejny etap. Począwszy od budżetowania, wskazania źródeł finansowania, poprzez dokumentowanie całego procesu oraz jego wyników. Jest to konieczne do celów weryfikacji prawidłowości poszczególnych etapów oraz efektu końcowego. Daje to także możliwość prześledzenia, jakie błędy i w którym momencie zostały popełnione, w przypadku negatywnego wyniku przeprowadzonych prac rozwojowych. Ułatwia to więc dalszą pracę, polegająca na wprowadzeniu poprawek, modyfikacji lub ponownym przeprowadzeniu niektórych etapów. Dokumentacja i rejestracja tego procesu pozwala także na uniknięcie podobnych błędów w przyszłości, przy realizacji zupełnie innych projektów, poprzez wykorzystanie tej wiedzy przez badaczy, inżynierów, programistów, itd. Przesłanka ta jest związana z planowaniem i budżetowaniem. Z przedstawionego stanu faktycznego, w którym Wnioskodawca wskazał na poszczególne, zaplanowane etapy oraz wyszczególnił koszty ponoszone przy prowadzeniu prac badawczo-rozwojowych, można wnioskować, iż prowadzona przez niego działalność jak najbardziej spełnia przesłankę systematyczności.

Warto także wspomnieć, że wynik określonego projektu badawczo-rozwojowego, powinien być możliwy do odtworzenia, to znaczy być możliwy do potencjalnego transferu tej nowej wiedzy i wykorzystania jej przez innych badaczy przy prowadzeniu prac nad swoimi projektami badawczo-rozwojowymi. Głównie jednak odnosi się to do możliwości wykorzystania tej wiedzy w ramach działalności prowadzonej przez to samo przedsiębiorstwo, przy prowadzeniu prac nad dalszymi projektami z tej samej lub podobnej dziedziny.

Przenosząc powyższe na przedstawiony stan faktyczny, należy w szczególności podkreślić, że:

Wnioskodawca, pracując nad unowocześnieniem już istniejącej linii produkcyjnej, poprzez jej modernizację, ma na celu zwiększenie jej produktywności. Działania te wykonywane są przez zespół pracowników, którzy w tym celu wykorzystują posiadaną już wiedzę i umiejętności. Zdaniem Wnioskodawcy ma to charakter innowacyjny, szczególnie w zakresie zmian i ulepszeń odnoszących się do kluczowych procesów produkcji. Skoro działania Wnioskodawcy nakierowane są na tworzenie ulepszeń, w oparciu o zdobyta wcześniej wiedzę, prowadząc tym samym do rozwiązań, które nie były wcześniej przez niego wykorzystywane i w znacznym stopniu różniące się od tych dotychczasowych, to należy stwierdzić, że zarówno przesłanka twórczego, jak i nowatorskiego charakteru prowadzonych prac została tutaj spełniona. Na poparcie tego stanowiska można również wskazać fakt opracowywania przez Wnioskodawcę nowych metod produkcji, o oryginalnym charakterze, które nie były przez niego wcześniej wykorzystywane.
Wnioskodawca wskazuje na fakt, iż czynności podejmowane są u niego w sposób uporządkowany, zgodnie z określoną kolejnością. Rezultat uzyskiwany jest poprzez szczegółowo i cyklicznie prowadzone analizy procesu produkcyjnego i okołoprodukcyjnego. Na finalnym etapie tworzenia linii produkcyjnej następuje weryfikacja prawidłowości działania zmontowanego prototypu linii, w tym testowanie oprogramowania. Ponadto, na potrzeby realizacji każdego projektu opracowywany jest harmonogram wykonywanych czynności. Planowany budżet aktualizowany jest na każdym etapie realizacji projektu, co pozwala na ustalenie kosztów, jakie Spółka faktycznie poniosła. Każdy projekt kończy się podsumowaniem prowadzonych prac, w którym wskazywane są kwestie problematyczne, przyjęte rozwiązania, mające służyć sprawniejszym prowadzeniu kolejnych projektów. Jest on zatem odpowiednio udokumentowany i możliwy do odtworzenia.
Jedną z najczęściej podkreślanych przez Wnioskodawcę kwestii jest nieprzewidywalny charakter prowadzonych przez niego prac na każdym ich etapie. W pierwszym etapie opracowywane są jedynie koncepcje, pewne ogólne założenia. W kolejnym etapie, w którym powstaje pierwszy model 3D prototypu linii produkcyjnej, nadal nie można określić jej ostatecznego kształtu. Konstruktorzy w dalszym ciągu wprowadzają konieczne zmiany i poprawki. Nadal nie ma pewności do to wykonalności danego projektu. Wynika to z wprowadzania nowatorskich rozwiązań, zamiast korzystania z gotowych szablonów/modeli. Każdy z projektów może okazać się niemożliwy do zrealizowania lub do zrealizowania w pierwotnie zaplanowanym kształcie. Na każdym etapie projektu, występuje tzw. Sprzężenie zwrotne B+R, to znaczy, że konkretne elementy, mechanizmy, rozwiązania wymagają niejednokrotnie ponownego zaprojektowania i wykonania z uwagi na niespełnianie swojej założonej funkcjonalności.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy realizowane przez niego prace rozwojowe, o których mowa w niniejszym wniosku stanowią prace badawczo-rozwojowe, o których mowa w treści ustawy o CIT.

Ad.2.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z 12 kwietnia 2021 r.), wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2-3 ustawy o PIT (winno być: „ustawy o CIT”), a w rezultacie, Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi B+R w szczególności w stosunku do tych kosztów.

W myśl art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1.poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a.poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2.nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a.nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3.ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4.odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 i 4;

4a.nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 i 4;

5.koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione do momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

W myśl art. 18d ust. 2a ustawy o CIT, w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt l-4a lub ust. 3a pkt 2.

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością (art. 18d ust. 3 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ponadto, w myśl art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Jak stanowi art. 18d ust. 7 ustawy o CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt l-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 18e ustawy o CIT, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT,
koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT,
podatnik, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, odliczał jedynie koszty kwalifikowane, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia,
w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawy o CIT,
koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym

W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi w szczególności, że:

realizowane prace rozwojowe przedstawione w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej spełniają, zdaniem Wnioskodawcy, definicję wskazaną w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT;
koszty realizowanych prac rozwojowych, o których mowa w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, spełniają, zdaniem Wnioskodawcy, definicję „kosztów kwalifikowanych” o jakich mowa w art. 18d ustawy o CIT;
sposób dokumentacji realizowanych prac rozwojowych, o których mowa w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, odpowiada wymogom wynikającym z treści odpowiednich przepisów ustawy o CIT;
sposób wypełnienia obowiązków formalnych (przede wszystkim w celu realizacji obowiązku wskazanego w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT) odpowiada wymogom wynikającym z treści odpowiednich przepisów ustawy o CIT

Spółka jest uprawniona do skorzystania z ulg B+R w stosunku do kosztów stanowiących koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów o uldze B+R za lata, w których realizowała prace rozwojowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad. 1

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „updop”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Na podstawie art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się:

2.nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

3.ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

5.koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 updop).

Zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Stosownie do art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców – w brzmieniu obowiązującym od 30 kwietnia 2020 r.) - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 8 updop, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18e updop, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

W myśl art. 9 ust. 1b updop, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop,
ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości odliczania od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1, 2 i 3 i art. 18d ust. 3 updop:

kosztów związanych z wynagrodzeniem pracowników realizujących prace rozwojowe:
- wynagrodzenie podstawowe;
- wynagrodzenie za nadgodziny;
- ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, przyznawany na podstawie art. 171 § 1 Kodeksu pracy w przypadku niewykorzystania przez pracownika przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy;
- premie przyznawane na podstawie wewnętrznych regulaminów Spółki;
- wydatki w związku z podróżą i pobytem pracowników realizujących projekty rozwojowe.
kosztów związanych z materiałami i surowcami:
- koszty nabycia surowców, oprzyrządowania, specjalistycznych narzędzi itp.,
- koszt materiału/surowca;
- koszt transportu;
- koszt pakowania.
kosztów amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego projektu (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością).

Odnosząc się do kwestii uznania wskazanych przez Wnioskodawcę kosztów pracowniczych za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, należy wskazać, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm., dalej: „updof”), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 updof, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo- rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem, oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop. Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (…) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w «projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej». Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) – w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy i przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że koszty związane z wynagrodzeniem pracowników realizujących prace rozwojowe wraz z narzutami, tj.:

wynagrodzenie podstawowe;
wynagrodzenie za nadgodziny;
ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, przyznawany na podstawie art. 171 § 1 Kodeksu pracy w przypadku niewykorzystania przez pracownika przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy;
premie przyznawane na podstawie wewnętrznych regulaminów Spółki;
wydatki w związku z podróżą i pobytem pracowników realizujących projekty rozwojowe

stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, w proporcji czasu pracy poświęconego przez danego pracownika na realizację działalności B+R w ogólnym czasie pracy tego pracownika w danym miesiącu w zakresie w jakim koszty te zostaną sfinansowane ze środków własnych Wnioskodawcy i nie zostaną Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Odnosząc się do kwestii uznania za koszty kwalifikowane wskazanych przez Wnioskodawcę kosztów materiałów i surowców, należy przywołać treść art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, zgodnie z którym warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach updop, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl). Z kolei, w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r., poz. 217, dalej: „uor”). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu sprawy należy przyznać słuszność stanowisku Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka będzie uprawniona do uznania kosztów materiałów i surowców wykorzystanych do realizacji prac B+R, w tym kosztów nabycia surowców, oprzyrządowania, specjalistycznych narzędzi itp., kosztów materiału/surowca, kosztów transportu oraz kosztów pakowania, za koszty kwalifikowane prac badawczo-rozwojowych, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, w zakresie w jakim koszty te zostaną sfinansowane ze środków własnych Wnioskodawcy i nie zostaną Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Odnosząc się do kwestii uznania za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 updop, kosztów amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego projektu B+R zauważyć należy, że zgodnie z treścią wskazanego przepisu, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W myśl art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16f ust. 3 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Ustosunkowując się do zapytania Wnioskodawcy w pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d updop.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego we wniosku opisu sprawy zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że będzie uprawniony do uznania kosztów związanych z odpisami amortyzacyjnymi od środków trwałych (innych niż budynki, budowle, samochody osobowe, lokale będące odrębną własnością) oraz wartości niematerialnych i prawnych, które wykorzystywane będą przez pracowników bezpośrednio (wyłącznie lub w części) do prac rozwojowych dotyczących działalności B+R, w zakresie w jakim koszty te zostaną sfinansowane ze środków własnych Wnioskodawcy i nie zostaną Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy koszty wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego tj.:

koszty wynagrodzeń, wraz z narzutami;
koszty materiałów i surowców;
koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego projektu (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością)

stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2-3 ww. ustawy, a w rezultacie, Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi B+R w szczególności w stosunku do tych kosztów – jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin