Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.150.2021.2.RK
z 10 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 3 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 23 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości korzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości korzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 16 kwietnia 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.150.2021.1.RK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 16 kwietnia 2021 r. (data doręczenia za pośrednictwem platformy ePUAP 18 kwietnia 2021 r.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 22 kwietnia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 23 kwietnia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy PIT, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wybraną przez Wnioskodawcę formą opodatkowania jest podatek liniowy w wysokości 19%. Przeważającą działalność gospodarczą Wnioskodawcy stanowi działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Zasadniczym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie oprogramowania na rzecz zleceniodawców mających siedzibę w Polsce oraz poza granicami Polski, na podstawie zawartych umów. Wnioskodawca natomiast wykonuje czynności na rzecz zleceniodawców w Polsce.

W celu wytworzenia oprogramowania wykonuje następujące czynności:

• projektowanie sposobów uzyskania funkcjonalności określonych przez zleceniodawcę,
  

• pisanie kodu źródłowego przy pomocy języka programowania (np. ….),
  

• tworzenie oprogramowania,
  

• ulepszanie lub rozszerzanie funkcjonalności, mających na celu poprawę wydajności działania oprogramowania,
  

- dalej określane łącznie jako „Usługi programistyczne”.

Wnioskodawca samodzielnie dobiera narzędzia do wykonywania Usług programistycznych w zakresie sprzętu, systemu operacyjnego, środowiska programistycznego. Zlecane Wnioskodawcy Usługi programistyczne nie są wykonywane pod bezpośrednim kierownictwem zleceniodawcy. Ponadto, zleceniodawca nie narzuca sposobu wykonywania określonych zadań w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę Usług programistycznych. W ramach nabywanych Usług programistycznych przez zleceniodawcę, zleceniodawca oczekuje od Wnioskodawcy zaprogramowania określonych funkcjonalności, jednakże sposoby dojścia do ich wykonania są indywidualnie opracowywane przez Wnioskodawcę w drodze kreatywnego myślenia. Wnioskodawca świadczy usługi w siedzibie swojej działalności gospodarczej oraz w innych miejscach na zasadzie pracy zdalnej. Wnioskodawca, jako wykonujący Usługi programistyczne na rzecz zleceniodawcy, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Tym samym, Wnioskodawca w celu wykonania Usług programistycznych wykonuje prace rozwojowe obejmujące działalność twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy bądź wykorzystania dotychczasowych zasobów do tworzenia nowych aplikacji, kodów, scenariuszy, makr itp. Ponadto, Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej tworzy unikalne kody źródłowe, które nie były dotychczasowo przez Niego wykorzystywane (produkt innowacyjny, różny od dotychczasowych rozwiązań). Wnioskodawca od 1 lutego 2015 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej, w ramach której świadczy usługi związane z wytwarzaniem oprogramowań komputerowych. W ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy na rzecz firm zarejestrowanych na terenie Unii Europejskiej usługi obejmujące tworzenie oprogramowania komputerowego, służącego do różnych czynności życia codziennego.

W piśmie z dnia 23 kwietnia 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że wykonywane przez Niego prace prowadzone są w ramach działalności gospodarczej. Zasadniczym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie oprogramowania na rzecz zleceniodawców mających siedzibę w Polsce oraz poza granicami Polski, na podstawie zawartych umów. Wnioskodawca, natomiast wykonuje czynności na rzecz zleceniodawców w Polsce. Wnioskodawca w ramach świadczenia Usług programistycznych tworzy unikalny kod źródłowy, który nie był przez Niego wykorzystywany w Jego dotychczasowej działalności (produkt innowacyjny, różny od dotychczasowych rozwiązań). Jednocześnie działania wykonywane w ramach Usług programistycznych, wymagają od Wnioskodawcy kreatywnych procesów myślowych, a nie działań mechanicznych, czy obliczeniowych. Tym samym, celem prawidłowego wykonania Usług programistycznych. Wykonawca, nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności. Zleceniodawca oczekuje od Wnioskodawcy wykonania określonych funkcjonalności oprogramowania, których efekt końcowy jest określony, natomiast sposób działania jest wynikiem twórczej pracy Wnioskodawcy pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programowania (np. ….). Tworzenie poszczególnych funkcjonalności oprogramowania wymaga każdorazowo indywidualnego podejścia i stworzenia unikalnego kodu źródłowego. Tym samym, Usługi programistyczne świadczone przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowego i powtarzalnego, a zatem spełniają przesłankę twórczości. Ponadto, Wnioskodawca świadczy Usługi programistyczne w sposób systematyczny i ciągły, tj. od poniedziałku do piątku, średnio 6 h dziennie. Usługi programistyczne są więc świadczone w sposób uporządkowany, według ustalonego/zaplanowanego harmonogramu. Wnioskodawca podczas świadczenia Usług programistycznych rozwija swoją wiedzę specjalistyczną, którą będzie mógł wykorzystać w bieżącym lub przyszłym projekcie w zakresie implementacji nowych rozwiązań oraz tworzenia zmienionych lub usprawnionych usług. Tym samym, działalność twórcza podejmowana jest w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Usługi programistyczne polegają na opracowaniu innowacyjnych nowych lub ulepszonych produktów, procesów, usług. Ponadto, w przypadku tworzenia bądź ulepszania Usług programistycznych, Wnioskodawca każdorazowo tworzy nowe kody lub algorytmy w językach oprogramowania.

Mając na uwadze powyższe oraz rozważania przedstawione we wniosku, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wykonywane przez Niego działania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegające na świadczeniu Usług programistycznych stanowią działalność B+R, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy PIT. W tym zakresie, Wnioskodawca skierował w tej kwestii pytanie do Organu oznaczone we wniosku Nr 1, celem potwierdzenia prawidłowości rozumowania Wnioskodawcy. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w ramach opisanych we wniosku prac, wykonuje prace rozwojowe, ze względu na fakt, że prace obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do tworzenia nowych bądź ulepszonych produktów, procesów lub usług i wymagają od Wnioskodawcy kreatywnych procesów myślowych, a nie działań mechanicznych czy obliczeniowych.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie wytwarzania, modyfikowania oraz ulepszania oprogramowania jest prowadzona w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Działalność nie obejmuje rutynowych bądź okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Jak wskazał Wnioskodawca, działalność prowadzona przez Niego obejmuje prace rozwojowe, tym samym nie są to badania podstawowe bądź badania aplikacyjne. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od początku swojej działalności, tj. od 1 lutego 2015 r. i od tego momentu uzyskuje dochody z tego tytułu.

Wynagrodzenie z tytułu Usług programistycznych obejmuje przenoszenie na zleceniodawcę praw majątkowych do tworzonego oprogramowania jako utworu, podlegającego ochronie prawnej jako autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym, Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach Usług programistycznych i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze powyższe oraz wskazane we wniosku rozważania, osiąga On zatem kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, tj. uwzględniony w cenie sprzedaży Usług programistycznych. W tym zakresie, Wnioskodawca skierował w tej kwestii pytanie do Organu oznaczone we wniosku numerem 2, celem potwierdzenia prawidłowości rozumowania Wnioskodawcy.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie wytwarzania, modyfikowania oraz ulepszania oprogramowania polega na opracowywaniu (tworzeniu) nowych lub ulepszonych produktów, procesów, usług niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Wynagrodzenie z tytułu Usług programistycznych obejmuje przenoszenie na Zleceniodawcę praw majątkowych do tworzonego oprogramowania jako utworu, podlegającego ochronie prawnej jako autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym, Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach Usług programistycznych i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu.

Właścicielem ulepszanego/rozwijanego (modyfikowanego) oprogramowania są zleceniodawcy, a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego ulepszenia i rozwinięcia. Natomiast, Wnioskodawca, jest właścicielem oprogramowania, które tworzy w ramach opisanych we wniosku prac i przysługują Mu autorskie prawa majątkowe do tworzonego oprogramowania. Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach Usług programistycznych i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu. Modyfikowanie oraz twórcza zmiana istniejącego oprogramowania oznacza jego ulepszenie i rozwój, w wyniku których powstaje odrębne prawo autorskie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych będące samoistnym, mogącym funkcjonować niezależnie od treści pierwotnego programu programem komputerowym. Staje się tak, bowiem tworzy nowe funkcjonalności, które implementuje do istniejącego programu komputerowego i tworzą one całość jako osobne oprogramowanie. Program ten podlega ochronie wynikającej z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do ulepszanego i modyfikowanego oprogramowania nie mają charakteru zmian rutynowych i okresowych. Wnioskodawca zważa, że to kontrahent jest właścicielem ulepszanego oprogramowania, a On wytwarza osobne programy na jego zlecenie, wobec czego jest jedynym posiadaczem praw autorskich do nowych funkcjonalności - programów komputerowych do momentu przeniesienia autorskich praw majątkowych odpłatnie na kontrahenta. Wytworzone programy komputerowe stanowią odrębną funkcjonalność ulepszanego oprogramowania. Modyfikowanie oraz twórcza zmiana istniejącego oprogramowania oznacza jego ulepszenie i rozwój, w wyniku których powstaje odrębne prawo autorskie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych będące samoistnym, mogącym funkcjonować niezależnie od treści pierwotnego programu programem komputerowym. Staje się tak, bowiem tworzy nowe funkcjonalności, które implementuje do istniejącego programu komputerowego i tworzą one całość jako osobne oprogramowanie. Program ten podlega ochronie wynikającej z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do ulepszanego i modyfikowanego oprogramowania nie mają charakteru zmian rutynowych i okresowych. Wnioskodawca wskazuje, że to kontrahent jest właścicielem ulepszanego oprogramowania, a Wnioskodawca wytwarza osobne programy na jego zlecenie, wobec czego jest jedynym posiadaczem praw autorskich do nowych funkcjonalności - programów komputerowych do momentu przeniesienia autorskich praw majątkowych odpłatnie na Kontrahenta. Wytworzone programy komputerowe stanowią odrębną funkcjonalność ulepszanego oprogramowania. Natomiast Wnioskodawca zaznacza, że prace nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zleceniodawcę.

W wyniku ulepszenia/modyfikacji oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy, w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskiego do ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca w związku z ulepszaniem/modyfikacją ww. oprogramowania osiągnął/osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Wnioskodawca osiągnął pierwszy dochód, do którego zamierza zastosować preferencyjną stawkę 5% w 2019 r.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30 ust. 4 ustawy PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu od 1 stycznia 2019 r.

Według Podręcznika Frascati, działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego programu komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe kontrahentów. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy wynika z wytwarzania nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w Jego praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, to znaczy wprowadzających to, czego jeszcze nie było. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Ponadto, jak wskazał w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w zamian za wykonane usługi otrzymuje umówione wynagrodzenie. Niniejsza należność obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym uznaje, że przedstawione w ramach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wykonywane Usługi programistyczne mogą zostać zakwalifikowana jako działalność badawczo-rozwojowa, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, w świetle, którego oprogramowanie wytwarzane w ramach wykonywanych Usług programistycznych, o których mowa w pytaniu 1, może zostać uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, a tym samym uzyskane z jego sprzedaży dochody mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?
   
   

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi programistyczne mogą zostać zakwalifikowane jako działalność badawczo-rozwojowa, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa (dalej: „działalność B+R”) oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tym samym, w celu uznania działalności podatnika za działalność B+R wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub prace rozwojowe. Pozostałe kryteria: tj. (i) twórczość, (ii) systematyczność oraz (iii) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, muszą być spełnione kumulatywnie, aby uznać daną działalność za działalność B+R.

Stosownie do treści art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, sformułowanie – prace rozwojowe – oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, ze zm.) czyli: działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług – z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca w ramach świadczenia Usług programistycznych tworzy unikalny kod źródłowy, który nie był przez Niego wykorzystywany w Jego dotychczasowej działalności (produkt innowacyjny, różny od dotychczasowych rozwiązań). Jednocześnie działania wykonywane w ramach Usług programistycznych, wymagają od Wnioskodawcy kreatywnych procesów myślowych, a nie działań mechanicznych, czy obliczeniowych. Tym samym, celem prawidłowego wykonania Usług programistycznych Wykonawca, nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności. Zleceniodawca oczekuje od Wnioskodawcy wykonania określonych funkcjonalności oprogramowania, których efekt końcowy jest określony, natomiast sposób działania jest wynikiem twórczej pracy Wnioskodawcy pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programowania (np. Python). Tworzenie poszczególnych funkcjonalności oprogramowania wymaga każdorazowo indywidualnego podejścia i stworzenia unikalnego kodu źródłowego. Tym samym, Usługi programistyczne świadczone przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowego i powtarzalnego, a zatem spełniają przesłankę twórczości. Ponadto, Wnioskodawca świadczy Usługi programistyczne w sposób systematyczny i ciągły, tj. od poniedziałku do piątku, średnio 6h dziennie. Usługi programistyczne są więc świadczone w sposób uporządkowany, według ustalonego/zaplanowanego harmonogramu. Wnioskodawca podczas świadczenia Usług programistycznych rozwija swoją wiedzę specjalistyczną, którą będzie mógł wykorzystać w bieżącym lub przyszłym projekcie w zakresie implementacji nowych rozwiązań oraz tworzenia zmienionych lub usprawnionych usług. Tym samym, działalność twórcza podejmowana jest w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Usługi programistyczne polegają na opracowaniu innowacyjnych nowych lub ulepszonych produktów, procesów, usług.

Ponadto, w przypadku tworzenia bądź ulepszania Usług programistycznych, Wnioskodawca każdorazowo tworzy nowe kody lub algorytmy w językach oprogramowania. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wykonywane przez Niego działania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegające na świadczeniu Usług programistycznych stanowią działalność B+R, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, oprogramowanie komputerowe będące wynikiem Usług programistycznych uznanych za prace badawczo-rozwojowe może zostać uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, a dochody uzyskiwane z jego tytułu mogą być opodatkowane stawką 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;
3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
   
   

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432 oraz 2020 r., poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej”.

Oprogramowanie, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki w myśl art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady, będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX - „część chronioną prawem [formę (ekspresji) utworu] jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego”.

W przedmiotowej sprawie, w związku z realizacją Usług programistycznych na rzecz Zleceniodawcy w wyniku pisania kodu źródłowego, optymalizacji istniejącego kodu źródłowego, zdaniem Wnioskodawcy, dochodzi do powstania autorskiego prawa do programu komputerowego. Wnioskodawca dokonuje zapisu instrukcji, przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio w komputerze czynności w celu stworzenia określnych funkcjonalności oprogramowania przy pomocy algorytmu języka programowania (np. ….). Program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy. Tym samym, autorskie prawo do programu komputerowego należy uwzględnić w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) – jako oprogramowanie – w katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie na podstawie wystawianych faktur VAT, których kwoty, zgodnie z umową ustalane są jako iloczyn godzin Usług programistycznych w danym okresie rozliczeniowym i stawki godzinowej bądź z góry ustalane są jako wynagrodzenie za wykonanie konkretnych Usług programistycznych. Wynagrodzenie z tytułu Usług programistycznych obejmuje przenoszenie na Zleceniodawcę praw majątkowych do tworzonego oprogramowania jako utworu, podlegającego ochronie prawnej jako autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym, Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach Usług programistycznych i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu.

W ocenie Wnioskodawcy, osiąga On zatem kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, tj. uwzględniony w cenie sprzedaży Usług programistycznych.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym wymagane informacje są przez Niego wykazywane w odrębnej ewidencji prowadzonej na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT. Wnioskodawca realizuje obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy PIT, dotyczących kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w arkuszu kalkulacyjnym (od 2019 r.). Wnioskodawca chce skorzystać z przedmiotowej preferencji do dochodów osiągniętych za 2019 r. poprzez korektę złożonego zeznania oraz za 2020 r. po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wytwarzane oprogramowanie w ramach Usług programistycznych może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT, z uwagi na fakt, że jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac B+R, a tym samym uzyskane z jego sprzedaży dochody mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT.

Stanowisko analogiczne do przedstawionego przez Wnioskodawcę zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego, w tym między innymi w:

• Interpretacji indywidualnej z dnia 17 stycznia 2020 r., Nr 0115-KDIT2-1.4011.468.2019.3.MK, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego – autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%”;
  

• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 stycznia 2020 r., Nr 0115-KDIT1.4011.57.2019.2.JG, w której czytamy: „w związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych”;
  

• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 stycznia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-3.4011.570.2019.2.IR, w której Organ stwierdził: „gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowanie komputerowe na podstawie zawartej umowy ze Zleceniodawcą i tworzony jest utwór prawnie chroniony, którego właścicielem jest Wnioskodawca, a następnie przenosi On wyłączne autorskie prawa majątkowe do utworu odpłatnie na rzecz Zleceniodawcy, to Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, który podlega opodatkowaniu wg stawki 5%”;
  

• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 stycznia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.549.2019.2.AP: „działalność Wnioskodawcy dotyczy tworzenia ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz danego przedsiębiorstwa opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale nie tworzy innowacyjnych rozwiązań w skali światowej. Opracowane nowe lub ulepszone produkty (oprogramowanie lub jego części) jest oprogramowaniem, które jest różne od tego, które funkcjonowało dotychczas w praktyce gospodarczej Podmiotu, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy i bez wątpienia jest ono różne od rozwiązań już funkcjonujących w ramach danego przedsiębiorstwa (…). Przedstawione we wniosku działania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu zwiększana zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy”.
  
  

Mając na uwadze przytoczone przepisy oraz stanowiska organów podatkowych, zdaniem Wnioskodawcy, Usługi programistyczne, stanowią działalność B+R zdefiniowaną w art. 5a pkt 38 oraz prowadzą do wytworzenia prawa autorskiego do programu komputerowego w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Tym samym w wyniku sprzedaży przedmiotowych praw na rzecz Zleceniodawcy, Wnioskodawca uzyskuje dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, a zatem jest uprawiony do opodatkowania ich stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od 1 lutego 2015 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi związane z wytwarzaniem oprogramowań stanowiące programy komputerowe. W ramach opisanych we wniosku prac, wykonuje prace rozwojowe, ze względu na fakt, że prace obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do tworzenia nowych bądź ulepszonych produktów, procesów lub usług i wymagają od Wnioskodawcy kreatywnych procesów myślowych. Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi działalność twórczą w zakresie wytwarzania, modyfikowania oraz ulepszania oprogramowania w sposób systematyczny, uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, w przypadku tworzenia bądź ulepszania Usług programistycznych, Wnioskodawca każdorazowo tworzy nowe kody lub algorytmy w językach oprogramowania. Działalność nie obejmuje rutynowych bądź okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego we wniosku oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca podkreśla, że działalność nie obejmuje rutynowych bądź okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

W związku z powyższym, podejmowana przez Wnioskodawcę działalność, jak wynika z opisu sprawy, jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, gdyż dotyczy tworzenia/rozwijania/modyfikowania programów komputerowych i obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do tworzenia nowych zastosowań.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że tworzone w ramach działalności Wnioskodawcy oprogramowanie stanowiące programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy – są kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskane przez Wnioskodawcę dochody ze zbycia oprogramowania, które mieści się w pojęciu kwalifikowanego IP z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, tj. dochody z tytułu odpłatnego przeniesienia na Zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, kwalifikują się do kategorii dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową. Tym samym Wnioskodawca może skorzystać z przedmiotowej preferencji do dochodów osiągniętych za 2019 r. poprzez złożenie korekty zeznania rocznego oraz w zeznaniu podatkowym za 2020 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji indywidualnej.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.