Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.29.2021.2.AB
z 14 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 1 grudnia 2020 r. (data wpływu 5 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 12 marca 2021 r. (data wpływu 17 marca 2021 r.) oraz pismem z 9 kwietnia 2021 r. (data wpływu 16 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek o nr 1 i 2 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2021 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek o nr 1 i 2.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 12 marca 2021 r. (data wpływu 17 marca 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 22 lutego 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.29.2021.1.AB oraz pismem z pismem z 9 kwietnia 2021 r. (data wpływu 16 kwietnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 23 marca 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.29.2021.2.AB

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

• Panią (…);

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

• Panią (…)
• Panią (…)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z (…) i (…) są współwłaścicielkami nieruchomości gruntowej zabudowanej składającej się z działek o nr ewid. 1 i 2, położonej w msc. (…).

Nieruchomość została nabyta w drodze postępowania spadkowego po zmarłym Ojcu na mocy postanowienia Sądu Rejonowego z dn. 15 maja 2018 r. Na działce jest budynek mieszkalny murowany o pow. ok. 300 m², drewniana stodoła oraz murowany garaż składający się z 4-ech części, murowana kuchnia letnia, chlew murowany z wiatą na sprzęt rolniczy, murowany spichlerz, dwie komórki na drewno.

Stan budynków jest dobry. Na działce za domem znajduje się sad z drzewami jabłoni. Od momentu nabycia, na przedmiotowej działce nie były prowadzone żadne prace budowlane przez właścicieli. Wykonywane były tylko prace pielęgnacyjne, takie jak np. koszenie trawy. Działka w momencie nabycia nie miała założonej księgi wieczystej, która została założona w późniejszym okresie.

Dn. 28.01.2020 r. współwłaściciele przedmiotowej nieruchomości zawarli umowę przedwstępną warunkową sprzedaży przedmiotowej działki, pod następującymi warunkami: uzyskanie przez kupującego ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę planowanej przez kupującej inwestycji polegającej na budowie budynku handlowo-usługowego; uzyskanie przez kupującego decyzji zezwalającej na rozbiórkę zabudowań znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości; uzyskanie przez kupującego decyzji zezwalającej na przebudowę istniejącego zjazdu do parametrów zjazdu publicznego; uzyskanie przez kupującego decyzji zezwalającej na wycinkę drzew; niestwierdzenia przez kupującego ponadnormatywnego zanieczyszczenia gruntu skutkującego koniecznością rekultywacji terenu; przeprowadzenia przez kupującego badań geologicznych gruntu; wydanie decyzji o podziale kupowanej działki zgodnie z potrzebami kupującego oraz założenia dla nowopowstałych działek odrębnych ksiąg wieczystych; uzyskania przez kupującego warunków technicznych do przyłączy mediów do planowanej inwestycji; uzyskanie warunków technicznych usunięcia kolizji z istniejącymi mediami; uzyskanie zgody sąsiadów na rozbiórkę budynków będących w granicy działki; uzyskanie interpretacji dot. podatku VAT od Krajowej Izby Informacji Skarbowej; wymeldowania osób w istniejących zabudowań mieszkalnych. Po spełnieniu się w/w warunków kupujący zobowiązuje się zakupić przedmiotową nieruchomość. Ponadto, dn. 28.01.2020 r. z kupując została zawarta umowa dzierżawy na okres 3 miesięcy.

Przedmiotowa nieruchomość posiada obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zgodnie z którym leży częściowo w terenach zabudowy rolniczej (zagrodowej) i częściowo w terenie upraw polowych - oznaczonych w planie symbolem RP.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad.1.

Pani (…), Pani (…) i Pani (…) nie są i nie były podatnikami podatku VAT.

Ad.2.

Działki o nr ewid. 1, 2 od momentu nabycia były utrzymywane w bieżącym porządku, koszono trawę, pielenie. Dom, w którym nikt na stałe nie mieszkał był sprzątany i palono w nim.

Ad.3.

Wnioskodawczynie nie są i nie były rolnikami ryczałtowymi.

Ad.4.

Budynki i budowle znajdujące się na działkach 1 i 2 nie są i nie były wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Ad.5.

Działki 1 i 2 nie są i nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynie do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy podatku od towarów i usług.

Ad.6.

Wnioskodawczynie z ww. gruntów (tj. z działek nr 1 i 2) nie dokonywały sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej na działce.

Ad.7.

Umowa dzierżawy zawarta na 3 miesiące przez Wnioskodawczynie z kupującym jest umową odpłatną.

Ad.8.

Wnioskodawczynie nie występowały z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego na działki 1 i 2.

Ad.9.

Wnioskodawczynie nie wnosiły o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla ww. działek nr 1 i 2.

Ad.10.

Wnioskodawczynie nie poczyniły jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości działek, nie dokonywały ich uatrakcyjnienia.

Ad.11.

W ramach zawartej umowy przedwstępnej Wnioskodawczynie udzieliły pełnomocnictwa kupującemu z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw, do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń, warunków technicznych dotyczących przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej oraz sieci elektroenergetycznej, w szczególności do złożenia wniosków o wydanie przedmiotowych warunków oraz ich odbioru, uzyskaniem decyzji na lokalizację zjazdu publicznego, w szczególności do złożenia wniosków w celu jej uzyskania oraz odbioru. Powyższe pełnomocnictwa mogą zostać użyte w razie wystąpienia konieczności, np. w sytuacji gdy dany urząd będzie tego wymagał.

Ad.12.

Na dzień dzisiejszy pełnomocnik Wnioskodawczyń przed dokonaniem sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku nie składał oraz nie będzie składał w ich imieniu wniosków, decyzji, pozwoleń lub innych pism dot. sprzedawanych działek. Wszystkie obecnie procedowane decyzje administracyjne dot. planowanej inwestycji tj. warunki przyłączeniowe, decyzja zezwalająca na budowę zjazdu publicznego, decyzja zezwalająca na wycinkę drzew, decyzja na rozbiórkę istniejących budynków, decyzja o pozwoleniu na budowę planowanego budynku usługowego zostały wydane lub zostaną wydane na rzecz i na wniosek przyszłego kupującego. Jedyną decyzją wydaną na wniosek Wnioskodawczyń działających bezpośrednio (nie przez pełnomocnika) była decyzja zatwierdzająca podział działki 3 na działki 1 i 2.

Ad.13.

Powodem sprzedaży działki jest fakt, iż odziedziczony po zmarłym ojcu dom z działką stoi już kilka lat pusty. Każda z Wnioskodawczyń ma inne mieszkania i żeby dom nie marniał i nie trzeba było płacić dalej rachunków postanowiły wspólnie o sprzedaży domu.

Ad.14.

Wnioskodawczynie na dzień dzisiejszy nie posiadają innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Ad.15.

Środki, które Wnioskodawczynie otrzymają ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na potrzeby bieżące związane z życiem codziennym.

Ad.16.

Rozbiórka wszystkich budynków znajdujących się na działkach będących przedmiotem przyszłej sprzedaży (tj. działki nr 1 i 2) zostanie dokonana przez Kupującego po zakupie działek. Przed sprzedażą działek nie będą prowadzone przez Wnioskodawczynie żadne prace rozbiórkowe. Przed sprzedażą zostanie uzyskane staraniem i na rzecz kupującego pozwolenie na rozbiórkę wszystkich budynków znajdujących się na w/w działkach (tj. 1 i 2). W odpowiedzi na podpunkty z pytania nr 16) wyjaśniam kolejno:

1. Przedmiotem sprzedaży są dwie działki o nr ewid. 1 i 2. Wnioskodawczynie sprzedają całą nieruchomość, która pierwotnie była oznaczona jako działka o nr ewid. 3. Podział działki jest warunkiem wynikającym z umowy przedwstępnej.
   
2. Przedmiotem sprzedaży są dwie działki zabudowane o nr ewid. 1 i 2. Każda działka jest zabudowana z osobna.
   
3. Wnioskodawca przedkłada wyjaśnienia odpowiednio do kolejnego tiret:
   
   • Na pytanie tut. organu „Jakie budynki lub budowle w myśl art. 3 pkt 2 i 3 z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1333, ze zm.) będą przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawczynie?” Zainteresowani odpowiedzieli – „Przedmiotem sprzedaży będą: działka o nr ewid. 1 zabudowana drewnianą stodołą, murowanym garażem, murowaną kuchnią letnią, murowaną wiatą na sprzęt rolniczy, murowanym spichlerzem, dwoma komórkami na drewno; działka o nr ewid. 2 zabudowana murowanym budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej ok. 300 m².”
   • Tiret drugie - działki o nr ewid. 1 i 2 zabudowane są zabudową zagrodową, typową dla miejscowości wiejskich. Stan budynków oraz zagospodarowania jest dobry.
   • Tiret trzecie - Przy nabyciu budynków Wnioskodawczyniom nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   • Tiret czwarte - Pierwsze zajęcie (używanie) wszystkich budynków znajdujących się na działkach o nr ewid. 1 i 2 wystąpiło około października 1971. Dom jest już stary i w związku z utratą dokumentów z tego okresu ciężko jest określić dokładną datę.
   • Tiret piąte - Wszystkie budynki znajdujące się na działkach 1 i 2 nie były i nie są przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Jedyna umowa dzierżawy która dotyczyła nieruchomości gruntowej 1 i 2 to umowa wspomniana we wniosku o wydanie przedmiotowej interpretacji zawarta z przyszłym kupującym, która obowiązywała w dniach od 28.01.2020 r. do 28.04.2020 r. Kupujący w ramach ww. umowy nie korzystał z budynków znajdujących się na przedmiotowych działkach, ponieważ nie było mu to potrzebne. Kupujący zawarł umowę dzierżawy celem uzyskania warunków przyłączeniowych energii elektrycznej.
   • Tiret szóste - Wnioskodawczynie nie ponosiły wydatków na ulepszenie wszystkich budynków na działkach 1 i 2 w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym wszystkich budynków.
   • Tiret siódme - nie dotyczy ze względu na tiret szóste.
   • Tiret ósme - nie dotyczy ze względu na tiret szóste.
   • Tiret dziewiąte - wszystkie budynki znajdujące się na działkach 1 i 2 były wykorzystywane przez Wnioskodawczynie na cele prywatne, które są zwolnione od podatku.
4. W związku, iż wszystkie działki będące przedmiotem sprzedaży są pod zabudowę, punkt d. nie dotyczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży zabudowanej nieruchomości oznaczonych zgodnie z ewidencją gruntów jako działki o nr ewid. 1 i 2 będzie konieczne odprowadzenie podatku VAT od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W związku z faktem, iż sprzedający nie prowadzą działalności gospodarczej w zakresie obrotu działkami, a planowana sprzedaż jest okazjonalna, Wnioskodawca uważa, że nie będzie konieczne odprowadzenie podatku VAT od sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej oznaczonej jako działki o nr ewid. 1 i 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przestawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości (działek) istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży nieruchomości (działek) będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), – a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy – jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika m.in., że Zainteresowani są współwłaścicielkami nieruchomości gruntowej zabudowanej składającej się z działek o nr ewid. 1 i 2. Zainteresowani nie są i nie byli podatnikami podatku VAT. Nieruchomość została nabyta w drodze postępowania spadkowego po zmarłym Ojcu. Na działce jest budynek mieszkalny murowany o pow. ok. 300 m², drewniana stodoła oraz murowany garaż składający się z 4-ech części, murowana kuchnia letnia, chlew murowany z wiatą na sprzęt rolniczy, murowany spichlerz, dwie komórki na drewno.

Działki o nr ewid. 1 2 od momentu nabycia były utrzymywane w bieżącym porządku, koszono trawę, pielenie. Dom w którym nikt na stałe nie mieszkał był sprzątany i palono w nim.

Budynki i budowle znajdujące się na działkach 1 i 2 nie są i nie były wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Działki 1 i 2 nie są i nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynie do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy podatku od towarów i usług. Wnioskodawczynie z ww. gruntów (tj. z działek nr 1 i 2) nie dokonywały sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej na działce. Wnioskodawczynie nie występowały z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego na działki 1 i 2 i nie wnosiły o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla ww. działek. Wnioskodawczynie nie poczyniły jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości działek, nie dokonywały ich uatrakcyjnienia.

28 stycznia 2020 r. współwłaściciele przedmiotowej nieruchomości zawarli umowę przedwstępną warunkową sprzedaży przedmiotowej działki.

W ramach zawartej umowy przedwstępnej Wnioskodawczynie udzieliły pełnomocnictwa kupującemu z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw, do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń, warunków technicznych dotyczących przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej oraz sieci elektroenergetycznej, w szczególności do złożenia wniosków o wydanie przedmiotowych warunków oraz ich odbioru, uzyskaniem decyzji na lokalizację zjazdu publicznego, w szczególności do złożenia wniosków w celu jej uzyskania oraz odbioru. Jak wskazali Zainteresowani na dzień dzisiejszy pełnomocnik Wnioskodawczyń przed dokonaniem sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku nie składał oraz nie będzie składał w ich imieniu wniosków, decyzji, pozwoleń lub innych pism dot. sprzedawanych działek. Wszystkie obecnie procedowane decyzje administracyjne dot. planowanej inwestycji tj. warunki przyłączeniowe, decyzja zezwalająca na budowę zjazdu publicznego, decyzja zezwalająca na wycinkę drzew, decyzja na rozbiórkę istniejących budynków, decyzja o pozwoleniu na budowę planowanego budynku usługowego zostały wydane lub zostaną wydane na rzecz i na wniosek przyszłego kupującego. Jedyną decyzją wydaną na wniosek Wnioskodawczyń działających bezpośrednio (nie przez pełnomocnika) była decyzja zatwierdzająca podział działki 3 na działki 1 i 2. Ponadto Zainteresowani zawarli z kupującym odpłatna umowę dzierżawy ww. działek na 3 miesiące.

Wątpliwości Wnioskodawcy oraz osób zainteresowanych niebędących stroną postępowania dotyczą kwestii, czy od sprzedaży zabudowanej nieruchomości oznaczonych zgodnie z ewidencją gruntów jako działki o nr ewid. 1 i 2 będzie konieczne odprowadzenie podatku VAT od towarów i usług.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działki będącej przedmiotem sprzedaży.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Bowiem, co do zasady, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie są podatnikami podatku VAT.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowani działają w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowani podejmowali działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać, nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z zawartego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Zainteresowanych, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zainteresowani nie podjęli ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

O uznaniu za podatnika Zainteresowanych nie może przesądzać dzierżawa nieruchomości kupującemu przez okres 3 miesięcy, gdyż nie sposób uznać że była to dzierżawa wykonywana w sposób ciągły dla celów zarobkowych skutkujących uzyskiwaniem korzyści majątkowych, lecz dzierżawa ta była związana ze sprzedażą przedmiotowych działek.

Ponadto tut. organ pragnie zauważyć, że co prawda Zainteresowani ramach zawartej umowy przedwstępnej udzielili pełnomocnictwa kupującemu, lecz jak wynika z uzupełnienia do przedmiotowego wniosku, na dzień dzisiejszy pełnomocnik Wnioskodawczyń przed dokonaniem sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku nie składał oraz nie będzie składał w ich imieniu wniosków, decyzji, pozwoleń lub innych pism dot. sprzedawanych działek. Wszystkie procedowane decyzje administracyjne dot. planowanej inwestycji tj. warunki przyłączeniowe, decyzja zezwalająca na budowę zjazdu publicznego, decyzja zezwalająca na wycinkę drzew, decyzja na rozbiórkę istniejących budynków, decyzja o pozwoleniu na budowę planowanego budynku usługowego zostały wydane lub zostaną wydane na rzecz i na wniosek przyszłego kupującego. Jedyną decyzją wydaną na wniosek Wnioskodawczyń działających bezpośrednio (nie przez pełnomocnika) była decyzja zatwierdzająca podział działki 3 na działki 1 i 2. Samo wystąpienie o podział działek bez podejmowania kolejnych czynności związanych z uatrakcyjnieniem działek powoduje, że w tym konkretnym przypadku nie wystąpi ciąg kolejno następujących zdarzeń świadczących o tym, że Wnioskodawczyni będzie działała jak profesjonalny podmiot zajmujący się obrotem nieruchomościami.

Uwzględniając przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz ww. przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Zainteresowanych – w związku z planowaną sprzedażą działek zabudowanych nr 1 i 2 – za podatników podatku od towarów i usług prowadzących działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami.

Zatem, w związku ze sprzedażą działek nr 1 i 2 Zainteresowani nie będą działali w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż przedmiotowych działek, w analizowanej sprawie, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wobec powyższego, sprzedaż działek o nr 1 i 2 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Zainteresowani dokonując transakcji zbycia działek zabudowanych nr 1 i 2 nie występują w charakterze podatnika podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem czynność sprzedaży działek nr 1 i 2 nie podlega opodatkowaniu VAT i tym samym nie będzie konieczne odprowadzenie podatku VAT od sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej oznaczonej jako działki o nr ewid. 1 i 2.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawców uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w odniesieniu do przedstawionego opisu planowanego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.