Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.71.2021.1.MZ
z 14 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 8 marca 2021 r. (data wpływu 15 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash poolingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash poolingu.

We wniosku złożonym przez:

-Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

X Sp. z o.o.

-Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Y Sp. z o.o.

przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zainteresowane uzyskaniem interpretacji indywidualnej prawa podatkowego spółki: X Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania, dalej jako „Spółka I”), Y Sp. z o.o. (Zainteresowany niebędący stroną postępowania, dalej jako „Spółka II”; dalej łącznie jako „Spółki”) przystąpiły 28 stycznia 2021 r. do systemu zarządzania płynnością finansową, tzw. cash poolingu (dalej jako „Struktura”) wraz z innymi podmiotami (dalej wraz ze Spółkami zwanymi łącznie „Uczestnikami” lub „Uczestnikiem” z osobna) z grupy kapitałowej E (dalej jako „Grupa”).

Struktura przewiduje funkcjonowanie dwóch podgrup systemu zarządzania płynnością finansową. W pierwszej podgrupie Uczestnikami są podmioty wchodzące w skład podgrupy X, a podmiotem pełniącym funkcję pool leadera jest Z GmbH & Co. KG (dalej jako „Struktura A”). Uczestnikami Struktury A jest Spółka I oraz wskazane poniżej spółki z Grupy z następujących krajów:

1.X1 GmbH (DE);

2.X2 GmbH (DE);

3.X3 GmbH (DE):

4.X4 GmbH (DE);

5.X5 GmbH (DE);

6.X6 GmbH (DE);

7.X7 GmbH (DE);

8.X8 GmbH (DE);

9.X9 S.A. (ES);

10.X10 S.L. (ES);

11.X11 S.A.S (FR);

12.X12 S.A.S. (FR).

Ze względu na powtarzające się we wniosku w dwóch przypadkach identyczne nazwy spółek z przyporządkowanymi do nich identycznymi danymi adresowymi, Organ uznał, że w tych przypadkach chodzi o ten sam podmiot.

W drugiej podgrupie Uczestnikami są podmioty wchodzące w skład podgrupy Y oraz wskazana powyżej Z GmbH & Co. KG. natomiast podmiotem pełniącym funkcję pool leadera jest YL GmbH (dalej jako „Struktura B”). Uczestnikami Struktury B jest Spółka II oraz wskazane poniżej spółki z Grupy z następujących krajów:

1.Y1 Sp. z o.o. (PL);

2.Y2 GmbH (DE);

3.Y3 GmbH & Co. KG (DE);

4.Y4 GmbH (DE);

5.Y5 GmbH (DE);

6.Y6 GmbH (DE);

7.Y7 GmbH (DE);

8.Y8 GmbH (DE);

9.Y9 GmbH (DE);

10.Y10 GmbH (DE);

11.Y11 GmbH (DE);

12.Y12 GmbH (DE);

13.Y13 GmbH (DE);

14.Y14 GmbH & Co. KG (DE);

15.Y15 GmbH (DE);

16.Z GmbH & Co. KG (DE);

17.Y16 Ltd. (UK);

18.Y17 Ltd. (UK);

19.Y18 Ltd. (UK);

20.Y19 Ltd. (UK);

21.Y20 Ltd. (UK);

22.Y21 S.A (ES);

23.Y22 S.L (ES);

24.Y23 S.L. (ES);

25.Y24 S.A. (PT);

26.Y25 SAS (FR);

27.Y26 SAS (FR);

28.Y27 SAS (FR);

29.Y28 SAS (FR);

30.Y29 Kft. (HU);

31.Y30 SRL (RO).

Struktura zakłada zatem, że Struktura A jest elementem Struktury B za pośrednictwem pool leadera Struktury A będącego Uczestnikiem Struktury B, tj. Z GmbH & Co. KG (wskazanego powyżej w pkt 16 listy Uczestników Struktury B). Rozwiązanie to podyktowane zostało istniejącym w Grupie zróżnicowaniem profilu działalności Uczestników wchodzących w ramy Struktury A i Uczestników wchodzących w ramy Struktury B.

Podmiotami pełniącymi funkcję pool leaderów w Strukturze są wskazane powyżej zagraniczne podmioty z Grupy, które nie posiadają miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polski i podlegają tu tylko ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (dalej jako „Liderzy”). Siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polski posiadają natomiast Spółki, które podlegają tu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wskazane Spółki są również czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, lecz nie prowadzą działalności gospodarczej w zakresie wykonywania usług finansowych. Podmioty uczestniczące w Strukturze (Uczestnicy oraz Liderzy) stanowią podmioty powiązane w rozumieniu art. 11a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uczestnicy i Liderzy zawarli wewnątrzgrupowe umowy odpowiednio dla Struktury A i Struktury B celem uregulowania zasad funkcjonowania Struktury (w tym w szczególności zasad rozliczania odsetek). Rzeczona Struktura jest narzędziem wspomagającym efektywność zarządzania środkami pieniężnymi Grupy, poprzez transfer na koniec dnia sald konsolidowanych rachunków bankowych Uczestników na wskazane w umowach rachunki konsolidacyjne Liderów prowadzone przez obsługujące Strukturę zagraniczne banki: O S.A. oraz P (DE). Celem funkcjonowania Struktury jest bowiem takie wykorzystanie różnic w oprocentowaniu sald dodatnich i sald ujemnych na rachunkach Uczestników oraz efektu skali, aby podmioty z Grupy czerpały z tego maksymalne korzyści. Zawarte umowy zastrzegają przy tym, że ich przedmiotem nie jest udzielanie średnio lub długookresowych pożyczek.

Konstytuowana rzeczonymi umowami Struktura ma charakter cash poolingu rzeczywistego (tzw. effective zero-balancing cash pooling) i jest rozwiązaniem jednowalutowym polegającym na transgranicznej konsolidacji rachunków prowadzonych w tej samej walucie (Euro). Liderzy nie pobierają przy tym żadnego wynagrodzenia z tytułu funkcji pełnionych w ramach Struktury, a ich rola polega na otrzymywaniu/wypłacaniu odsetek należnych tytułem uczestnictwa w Strukturze oraz koordynowania kontaktów z bankami obsługującymi strukturę od strony technicznej.

Dla konsolidowanych w ramach Struktury rachunków Uczestników ustalone zostały salda docelowe. W przypadku Spółek określono, że wartości sald docelowych wynoszą zero. Innymi słowy w przypadku Uczestnika, u którego wystąpiło saldo debetowe lub kredytowe, zostaje ono fizycznie i automatycznie wytransferowane na rachunek konsolidacyjny. Oznacza to, iż wyzerowanie rachunku Uczestnika następuje w wyniku odpowiednio obciążenia lub uznania rachunku konsolidacyjnego kwotą salda rachunku danego Uczestnika. Transfery konsolidacyjne w Strukturze A dokonywane są w procedurze wielopoziomowej za pośrednictwem rachunku innego Uczestnika Struktury, tj. rachunku Z GmbH & Co. KG określonego w umowie dotyczącej Struktury A jako rachunek docelowy w odniesieniu do rachunków pozostałych Uczestników Struktury A. Skonsolidowanie wszystkich rachunków Struktury w odniesieniu do Uczestników Struktury A następuje zatem pośrednio poprzez rachunek konsolidacyjny Z GmbH & Co. KG. W przypadku Struktury B skonsolidowanie środków Struktury następuje natomiast bezpośrednio z rachunków Uczestników Struktury B, na rachunek konsolidacyjny YL GmbH. W obydwu podgrupach Struktury rola Spółek jest zatem pasywna i sprowadza się do posiadania rachunków konsolidowanych uczestniczących w Strukturze. W ramach Struktury Liderzy we współpracy z bankami obsługują natomiast rachunki konsolidacyjne i rachunki konsolidowane Uczestników zapewniając utrzymanie ich docelowego salda.

W rozliczeniach tych od strony obsługi technicznej uczestniczą bowiem banki prowadzące rachunki wykorzystywane w Strukturze. Ich rolą jest obsługa systemu zarządzania płynnością finansową, zapewnienie infrastruktury informatycznej niezbędnej do funkcjonowania Struktury oraz dokonywanie codziennych zautomatyzowanych transferów pomiędzy rachunkami konsolidacyjnymi i konsolidowanymi. Banki przygotowują również zestawienia transferu sald, które pozwalają Liderom obliczyć i rozliczyć odsetki z Uczestnikami. W zamian za wykonywane operacje konsolidacji środków i rozliczenia odsetek, banki obsługujące Strukturę pobierają stosowne wynagrodzenie. Banki zapewniające obsługę techniczną Struktury nie są w stosunku do Uczestników lub Liderów podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przystąpieniem do Struktury i jej funkcjonowaniem powstanie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Zainteresowanych, przystąpienie do Struktury i jej funkcjonowanie nie będzie miało skutków na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż realizowane w jej ramach przepływy pieniężne nie będą stanowiły czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Regulacja art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 815; dalej jako „UPCCP”) zawiera zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu. Oznacza to, że czynności prawne niewymienione w tym katalogu pozostają poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Dlatego też Spółki są zdania, że okoliczność utworzenia i funkcjonowania Struktury, konstytuowanej umowami nienazwanymi dotyczącymi zarządzania płynnością finansową, nie powinna być kwalifikowana jako którakolwiek z czynności opodatkowanych podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie przepisów UPCCP. Umowy, których przedmiotem jest zarządzanie płynnością finansową nie zostały bowiem wymienione w zamkniętym katalogu określającym przedmiot opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Również opisane we wniosku operacje wykonywane w ramach Struktury nie mogą być postrzegane jako czynności wymienione w katalogu przewidzianym art. 1 ust. 1 pkt 1 UPPCP, ponieważ umowy zarządzania płynnością finansową mając odrębny i swoisty charakter nie powinny być rozpatrywane w rozbiciu na poszczególne operacje dokonywane pomiędzy uczestnikami struktury zarządzania płynnością finansową (red. T. Nierobisz, PCC. Komentarz, Legalis 2011, art. 1, nb. 99-100).

Przedstawiona we wniosku Struktura, z uwagi na odrębny i kompleksowy charakter konstytuujących ją umów, zasadniczo różni się od umów nazwanych wymienionych w katalogu zawartym we wskazanej powyżej regulacji art. 1 ust. 1 pkt 1 UPCCP. W szczególności, umowy dotyczące Struktury, pomimo pewnych elementów zbliżonych do umowy pożyczki, nie wyczerpują istotnych znamion pozwalających uznać je za umowy pożyczki opodatkowane omawianym podatkiem na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) UPCCP. Zdaniem Zainteresowanych, jest tak dlatego, że dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Z tytułu uczestnictwa w operacjach wykonywanych w ramach Struktury dla wszystkich podmiotów powstają natomiast określone prawa i obowiązki, jednak brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony podmiot. Uczestnik posiadający wolne środki na rachunku podlegającym konsolidacji nie wie bowiem, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego z Uczestników. Uczestnik, który posiada na rachunku podlegającym konsolidacji niedobory nie wie natomiast, środkami którego podmiotu zostaną one zniwelowane. Przedstawiona Struktura nie przewiduje zatem skonkretyzowania drugiej strony wykonywanych na jej podstawie operacji, jak też przedmiotu (określonej ilości pieniędzy) za pomocą których Struktura będzie funkcjonowała. Struktura polegając na zarządzaniu płynnością finansową stanowi zatem jedynie sposób gospodarowania wolnymi środkami finansowymi i nie wyczerpuje istotnych znamion umowy pożyczki opodatkowanej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Należy również stwierdzić, że same umowy konstytuujące Strukturę stanowią wprost, iż na ich podstawie nie będzie dochodziło do udzielania średnio i długookresowych pożyczek.

Przedstawione we wniosku utworzenie i funkcjonowanie Struktury nie stanowi także umowy depozytu nieprawidłowego opodatkowanej podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) UPCCP. Przez depozyt nieprawidłowy rozumieć należy bowiem umowę, na podstawie której przechowawca może rozporządzać oddanymi mu na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Do tego rodzaju umów stosuje się jednak przepisy o umowie pożyczki i umowie przechowania. W związku z powyżej wskazanymi okolicznościami dotyczącymi istotnych aspektów Struktury (wykluczającymi możliwość kwalifikowania jej jako umowy pożyczki) stwierdzić należy, że umowa dotycząca Struktury nie wyczerpuje również znamion właściwych dla umowy depozytu nieprawidłowego. Także na tej podstawie utworzenie i funkcjonowanie Struktury nie może zostać zatem zakwalifikowane jako czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy również uznać, że zarządzanie płynnością finansową to usługa finansowa oferowana przez banki, przeznaczona do efektywnego zarządzania środkami finansowymi należącymi do złożonych podmiotów gospodarczych. Głównym celem takiej usługi jest optymalizacja zarządzania wieloma rachunkami bankowymi należącymi do podmiotów, które wchodzą w skład złożonego podmiotu gospodarczego. Korzyścią płynącą z tej usługi jest natomiast możliwość globalnego minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie przy wykorzystaniu środków własnych grupy. Uczestnicy nie udzielają jednak pożyczek, a udostępniają jedynie swoje rachunki do wykonywania przez banki opisanych operacji, tj. zerowania sald dodatnich i ujemnych na koniec każdego dnia. Rola zaangażowanych w Strukturę Spółek jest zatem całkowicie pasywna i jako taka nie powinna być kwalifikowana jako wykonywanie przez Spółki czynności mogących być czynnościami opodatkowanymi podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Podsumowując stwierdzić należy, że umowy, na podstawie których Spółki uczestniczyć będą w Strukturze, nie zostały wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 UPCCP, zaś transfery pieniężne dokonywane w ramach Struktury nie spełniają przesłanek uznania ich za pożyczki lub depozyty prawidłowe. Wszelkie czynności dokonywane w ramach Struktury nie będą podlegały zatem opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Charakterystycznym dla zakresu opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest zamknięty katalog czynności i zdarzeń, które są opodatkowane tym podatkiem – opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych są tylko czynności enumeratywnie i wprost wskazane w przytoczonym wyżej przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Należy stwierdzić, że umowa cash poolingu pozostaje umową nienazwaną. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) – w księdze trzeciej zobowiązania – nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Umowa cash poolingu jest najbardziej zbliżona swą konstrukcją do umowy pożyczki wymienionej w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednakże nie jest taką umową, bowiem w myśl art. 720 § 1 ustawy Kodeks cywilny – dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash poolingu, jako sposobu zarządzania płynnością finansową uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Cash pooling polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków podmiotów należących do danej grupy nadwyżkami innych podmiotów należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków. W przypadku cash poolingu mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz podmiotem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik cash poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tak samo uczestnik, który posiada niedobory nie wie, środkami którego podmiotu zostaną one zniwelowane. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest – co do zasady – rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu lub też rachunek któregoś z uczestników, który posiada saldo dodatnie.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja cash poolingu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestników niewątpliwie zawiera w sobie pewne elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie. Nie sposób jednak uznać, że wyczerpuje ona wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy pożyczki.

Czynności tego typu nie można wobec tego uznać jako umowy pożyczki.

Umowa cash poolingu nie stanowi także umowy depozytu nieprawidłowego, wymienionego w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych jako czynność podlegająca opodatkowaniu. Zgodnie z art. 845 Kodeksu cywilnego – przez depozyt nieprawidłowy rozumieć należy umowę, zgodnie z którą przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Do tego rodzaju umów stosuje się przepisy o pożyczce. Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu. Umowa cash poolingu nie wyczerpuje zatem znamion instytucji depozytu nieprawidłowego.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że skoro zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki czy też innej czynności tym katalogiem objętej, to tym samym – z powyższych przyczyn – czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu dotyczące zarządzania wspólną płynnością finansową nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych; nie mieszczą się bowiem w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem opisana we wniosku umowa zarządzania płynnością finansową (cash poolingu), mająca charakter cash poolingu rzeczywistego (tzw. effective zero-balancing cash pooling), do której przystąpili Zainteresowani, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zatem czynności realizowane w ramach umowy zarządzania płynnością finansową (cash poolingu), mającej charakter cash poolingu rzeczywistego (tzw. effective zero-balancing cash pooling) nie są opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.