2021.05.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.54.2021.3.AW
z 14 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 lutego 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP tego samego dnia), uzupełnionym 14, 23 lutego oraz 13 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

czy przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za drób - zabity z nakazu/padły w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii, jaja przekazane do utylizacji z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii, stanowi dla Wnioskodawcy przychód w wysokości otrzymanej kwoty – jest prawidłowe;
czy przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za zniszczoną paszę z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii, stanowi dla Wnioskodawcy przychód w wysokości otrzymanej kwoty –jest nieprawidłowe;
czy przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za faktycznie poniesione wydatki związane z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych, stanowi dla Wnioskodawcy przychód w wysokości otrzymanej kwoty – jest prawidłowe;
czy poniesione wydatki na zakup kur niosek zabitych z nakazu/padłych w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych , a jeśli tak, to czy Spółka w związku z otrzymanym odszkodowaniem ma obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w jakim terminie – jest prawidłowe;
czy poniesione wydatki na zakup paszy zniszczonej z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a jeśli tak, to czy Spółka w związku z otrzymanym odszkodowaniem ma obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w jakim terminie – jest nieprawidłowe;
czy poniesione wydatki związane z zabiciem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok albo ich unieszkodliwieniem zwrócone Spółce w ramach odszkodowania stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych potrącalne w dacie poniesienia, a jeśli tak to czy Spółka w związku z otrzymanym odszkodowaniem ma obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w jakim terminie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

czy przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za drób - zabity z nakazu/padły w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii, jaja przekazane do utylizacji z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii oraz zniszczoną paszę z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii, stanowi dla Wnioskodawcy przychód w wysokości otrzymanej kwoty;
czy przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za faktycznie poniesione wydatki związane z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych, stanowi dla Wnioskodawcy przychód w wysokości otrzymanej kwoty;
czy poniesione wydatki na zakup kur niosek zabitych z nakazu/padłych w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii oraz zakup paszy zniszczonej z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a jeśli tak, to czy Spółka w związku z otrzymanym odszkodowaniem ma obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w jakim terminie;
czy poniesione wydatki związane z zabiciem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok albo ich unieszkodliwieniem zwrócone Spółce w ramach odszkodowania stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych potrącalne w dacie poniesienia, a jeśli tak to czy Spółka w związku z otrzymanym odszkodowaniem ma obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w jakim terminie.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 2 kwietnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.54.2021.2.AW, 0112-KDIL1-1.4012.69.2021.3.MB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 13 kwietnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością („Spółka”, „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym. Spółka zajmuje się m.in. produkcją jaj. Powiatowy Lekarz Weterynarii decyzją wyznaczył Spółkę jako ognisko choroby zakaźnej zwierząt oraz nakazał m.in. uśmiercenie zwierząt oraz zniszczenie paszy i jaj. Z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii uśmiercono określoną ilość sztuk drobiu, a dodatkowo określona ilość sztuk drobiu padła w wyniku zabiegów nakazanych przez Inspekcję Weterynaryjną. Ponadto, zutylizowano określoną ilość ton paszy oraz określoną ilość ton jaj. Uśmiercenie zwierząt, zebranie i załadunek zwierząt oraz utylizację zwłok zwierząt i stłuczki jaj wykonały podmioty zewnętrzne. Spółka złożyła wniosek o wypłatę odszkodowania ze środków Skarbu Państwa za zwierzęta zabite z nakazu Inspekcji Weterynaryjnej i padłe w związku z chorobą zakaźną oraz za utylizację paszy oraz jaj z nakazu organu, a także zwrot poniesionych kosztów w związku ze zwalczaniem choroby zakaźnej.

Powiatowy Lekarz Weterynarii, na podstawie art. 49 ust. 1, ust. 2, ust. 3, ust. 5, ust. 6, ust. 8, ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia i zwierząt i zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz., 1421), przyznał Spółce odszkodowanie ze środków Skarbu Państwa, obejmujące:

wartość rynkową drobiu zabitego z nakazu/padłego w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii oraz wartość rynkową jaj przekazanych do utylizacji z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii i wartość rynkową zniszczonej paszy z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii. Spółka w momencie zakupu rozpoznała wydatki na nabycie przedmiotowego drobiu jako koszt uzyskania przychodów, a wydatki na nabycie paszy nie stanowiły kosztu uzyskania przychodów z uwagi na fakt, iż Spółka potrąca paszę do kosztów uzyskania przychodów w momencie zużycia.
faktycznie poniesione wydatki związanych z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych, na które składa się:
1. zwrot wydatków gazowania drobiu kur niosek
2. zwrot wydatku na wynoszenie i załadunek zagazowanego drobiu
3. zwrot wydatku za transport i unieszkodliwienie określoną ilość ton zwłok zwierzęcych oraz jaj.

Spółka na dzień złożenia wniosku, rozpoznała koszty uzyskania przychodów z tytułu wydatków poniesionych w zakresie pkt 2 w kwocie netto. Z kolei wysokość odszkodowania została przekazana w kwocie brutto. Na dzień składania wniosku, Spółka nie dokonała odliczenia podatku naliczonego. W sytuacji uzyskania pozytywnej odpowiedzi na pyt. nr 6, Spółka dokona korekty deklaracji i odliczenia podatku naliczonego. Jeśli chodzi o kwalifikację wydatków jako pośrednie i bezpośrednie, to Spółka otrzymała interpretację z 7 stycznia 2019 r. Znak S-ILPB3/4510-1-349/15/19-S/EK.

W uzupełnieniu ujętym w piśmie z dnia 13 kwietnia 2021 r., Wnioskodawca wskazał m.in., że Spółka otrzymała odszkodowania ze środków Skarbu Państwa za:

(…) sztuk drobiu - kur niosek zabitych z nakazu/padłych w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii w (…),
(…) ton jaj przekazanych do utylizacji z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii w (…),
(…) ton zniszczonej paszy z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii w (…).

Decyzja Powiatowego Lekarza Weterynarii w (…), w której przyznano odszkodowanie, została wydana 4 grudnia 2020 r. Kwota odszkodowania wpłynęła w dniu 22 grudnia 2020 r. na rachunek bankowy Spółki.

Zgodnie z art. 49 ust. 2 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (dalej „Ustawa”), odszkodowanie przysługuje w wysokości wartości rynkowej zwierzęcia.

Z decyzji z 4 grudnia 2020 r. Powiatowego Lekarza Weterynarii w (…), wynika że:

wartość rynkową zwierząt (drobiu) przyjęto na podstawie protokołów szacowania sporządzonych w dniu 25 listopada 2020 r., zgodnie z art. 49 ust. 3 Ustawy;
wartość rynkową paszy przyjęto na podstawie protokołów szacowania sporządzonego w dniu 3 grudnia 2020 r. zgodnie z art. 49 ust. 6 Ustawy. W protokole szacowania ustalono, że na terenie gospodarstwa po zabiciu zwierząt pozostało (…) ton paszy o wartości (…) zł. Kwotę do wypłaty zmniejszono o kwotę (…) zł tj. o kwotę za którą pasza została sprzedana przez Spółkę kontrahentowi na podstawie faktury z dnia 3 grudnia 2020 r.;
wartość rynkową jaj do przetwórstwa, które podlegały zutylizowaniu przyjęto na podstawie protokołów szacowania sporządzonego w dniu 3 grudnia 2020 r. zgodnie z art. 49 ust. 6 Ustawy. Przyjęto, że masa jajek zutylizowanych odpowiada wartościom dla masy jajek przyjętych przez Zakład Rolniczo - Przemysłowy (…) na podstawie zgromadzonych dokumentów (…), a więc łącznie (…) (słownie: (…)). Tym samym wartość zutylizowanych jaj wynosiła (…) zł;
uśmiercenie zwierząt w dniach 26 listopada do 28 listopada 2020 r. odbywało się poprzez zagazowanie dwutlenkiem węgla (CO2) zwierząt zgromadzonych w budynkach (…) do (…). Uśmiercenia zwierząt wykonała firma (…) ul. (…), (…). Za usługę wystawiono fakturę nr (…) z dnia 2 grudnia 2020 r. na kwotę (…) zł. Przyjęto w pełni wartości podane w fakturze w zakresie powierzchni kurników i wartości usługi. Zebranie i załadunek zwierząt wykonała firma (…) ul. (…), (…). Za usługę wystawiono fakturę nr (…) z dnia 2 grudnia 2020 r. na kwotę (…) zł. Liczba załadowanych przez przedsiębiorcę zwłok zwierząt jest niższa niż wartość całkowita ilości zwierząt na fermie, a to ze względu na to, że częściowo prace były wykonywane przez żołnierzy Wojsk Obrony Terytorialnej. Przy czym wartości zebranych sztuk podawane przez przedsiębiorcę (…) odpowiadają w ocenie Organu rzeczywistości. Zwłoki zwierząt oraz stłuczki jaj w ilości (…) tony zostały zutylizowane przez firmę Zakład Rolniczo - Przemysłowy (…). Za usługę transportu i unieszkodliwienia zwłok wystawiono faktury nr (…) z dnia 26 listopada 2020 r. na kwotę (…) zł, nr (…) z dnia 27 listopada 2020 r. na kwotę (…) zł, nr (…) z dnia 28 listopada 2020 r. na kwotę (…), nr (…) z dnia 29 listopada 2020 r. na kwotę (…) zł, nr (…) z dnia 30 listopada 2020 r. na kwotę (…) zł, nr (…) z dnia 1 grudnia 2020 r. na kwotę (…) zł. W dniu 2 i 3 grudnia 2020 r. strona przedłożyła Organowi dowody dokonania przelewów na kwotę (…) zł na rzecz (…) z opisem świadczącym o tym, że dotyczy on przedmiotowych faktur. W dniu 3 i 4 grudnia 2020 r. strona przedłożyła Organowi dowód dokonania przelewów na kwotę (…) zł na rzecz (…) z opisem świadczącym o tym, że dotyczy on faktur opisanych wyżej.

Wnioskodawca zaliczył do przychodów odszkodowanie z decyzji z 4 grudnia 2020 r. Powiatowego Lekarza Weterynarii w (…), w której:

przyznano Fermie Drobiu (…) odszkodowanie ze środków Skarbu Państwa w łącznej kwocie (…) zł (słownie: (…)), w tym:
- kwota (…) zł za (…) sztuk drobiu - kur niosek zabitych z nakazu/ padłych w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii w (…),
- kwota (…) zł za (…) ton jaj przekazanych do utylizacji z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii w (…),
- kwota (…) zł za (…) ton zniszczonej paszy z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii w (…).
przyznano Fermie (…), ze środków Skarbu Państwa, kwotę (…) zł (słownie: (…)) tytułem faktycznie poniesionych wydatków związanych z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych, w tym:
- kwota (…) zł tytułem zwrotu wydatków gazowania drobiu kur niosek w dniach 26 listopada do 28 listopada 2020 r.,
- kwota (…) zł tytułem zwrotu wydatku na wynoszenie i załadunek zagazowanego drobiu w dniach 26 listopada do 29 listopada 2020 r.
- kwota (…) zł tytułem zwrotu wydatku za transport i unieszkodliwienie (…) ton zwłok zwierzęcych oraz jaj.

Spółka podkreśla, iż jak wynika z wniosku, wydatki na nabycie paszy nie stanowiły kosztu uzyskania przychodów z uwagi na fakt, iż Spółka potrąca paszę do kosztów uzyskania przychodów w momencie zużycia (w zakresie kwalifikacji kosztów Spółka otrzymała interpretację z 7 stycznia 2019 r. Znak: S-ILPB3/4510-1-349/15/19-S/EK).

Jak wynika z wniosku, jedynie koszty na nabycie paszy nie były zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Tak więc, jedynie w zakresie odszkodowania za paszę, to Spółka uważa iż stanowi ono zwrot wydatków, niezaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów i w konsekwencji nie stanowi przychodu podatkowego.

Wydatki związane z zabiciem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok albo ich unieszkodliwieniem odpowiadają wydatkom zwróconym w ramach przyznanego odszkodowania, z tym zastrzeżeniem że Spółka otrzymała zwrot wydatków brutto, tj. obejmujący również kwotę podatku od towarów i usług.

W związku z przyznanym odszkodowanie, nie było innych czynności, do których Spółka miałaby być zobowiązana.

Wydatki na nabycie kur niosek zostały dokonane w latach 2019-2020 r. Wydatki na nabycie paszy zostały dokonane w listopadzie 2020 r.

Wydatki określone w pkt 4 poniesione zostały w związku z nakazem Powiatowego Lekarza Weterynarii. Z kolei wydatki na paszę i nabycie kur niosek, zostały poniesione jeszcze przed decyzją Powiatowego Lekarza Weterynarii.

Wydatki zostały poniesione przed decyzją Powiatowego Lekarza Weterynarii.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za drób - zabity z nakazu/padły w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii, jaja przekazane do utylizacji z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii oraz zniszczoną paszę z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii, stanowi dla Wnioskodawcy przychód w wysokości otrzymanej kwoty?
Czy przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za faktycznie poniesione wydatki związane z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych, stanowi dla Wnioskodawcy przychód w wysokości otrzymanej kwoty?
Czy poniesione wydatki na zakup kur niosek zabitych z nakazu/padłych w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii oraz zakup paszy zniszczonej z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych , a jeśli tak, to czy Spółka w związku z otrzymanym odszkodowaniem ma obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w jakim terminie?
(pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu ujętym w piśmie z 13 kwietnia 2021 r.)
Czy poniesione wydatki związane z zabiciem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok albo ich unieszkodliwieniem zwrócone Spółce w ramach odszkodowania stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych potrącalne w dacie poniesienia, a jeśli tak to czy Spółka w związku z otrzymanym odszkodowaniem ma obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w jakim terminie?
(pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu ujętym w piśmie z 13 kwietnia 2021 r.)
(pytania oznaczone we wniosku Nr 1-4)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za drób zabity z nakazu/padły w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii oraz jaja przekazane do utylizacji z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii, stanowi dla Wnioskodawcy przychód (inny niż z zysków kapitałowych) w wysokości otrzymanego odszkodowania, tj. kwoty otrzymanej od Powiatowego Lekarza Weterynarii.

Z kolei w zakresie odszkodowania z tytułu zniszczenia paszy, przychód podatkowy będzie stanowiła jedynie nadwyżka otrzymanego odszkodowania, ponad poniesione wydatki na nabycie paszy, albowiem Spółka nie rozpoznała paszy jako koszt uzyskania przychodów.

W ocenie Strony, nie jest to również przychód zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych, z uwagi na fakt iż nie został wymieniony w katalogu zwolnień określonym w art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (stanowisko Wnioskodawcy, w tej części ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu ujętym w piśmie z dnia 13 kwietnia 2021 r.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Stosowanie zaś do art. 12 ust. 1 pkt 1 przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Art. 12 ust. 4 natomiast stanowi katalog wyłączeń z przychodów. Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa (interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 października 2016 r., Znak IPPB6/4510-421/16-2/AP). Przedmiotowe odszkodowanie nie zostały wymienione w katalogu wyłączeń z przychodów zawartym w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i w katalogu zwolnień określonych w art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym odszkodowanie stanowi dla Spółki przychód na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dlatego też, odszkodowanie z tytułu za drób zabity z nakazu/padłych w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii oraz jaja przekazane do utylizacji z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii, stanowi dla Spółki w całości przychód (inny niż z zysków kapitałowych). Odmienna sytuacji występuje w przypadku zniszczonej paszy, albowiem Spółka nie rozpoznała paszy jako koszt uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie ze wskazanym przepisem, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa tym przepisie, konieczne jest aby wydatek nie został zaliczony do „kosztów uzyskania przychodów” w rozumieniu ustawy oraz aby wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi. Przy czym wydatek poniesiony powinien być odpowiednikiem wydatku zwróconego. Innymi słowy, pomiędzy wydatkiem poniesionym zwróconym powinna istnieć przedmiotowa tożsamość (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 lipca 2020 r., Znak 0114-KDIP2-2.4010.135.2020.1.AS). W konsekwencji, w zakresie w jakim Spółka poniosła wydatek na nabycie paszy, Spółka nie rozpozna przychodu podatkowego, jest to bowiem w tym zakresie wydatek zwrócony.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za faktycznie poniesione wydatki związane z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych, stanowi dla Wnioskodawcy przychód (inny niż z zysków kapitałowych) w wysokości otrzymanego odszkodowania, tj. kwoty otrzymanej z Powiatowy Lekarza Weterynarii. Zgodnie z art. 49 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, podmiotowi, który poniósł koszty związane z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych, wykonując nakazy, o których mowa w ust. 1 i 5, przysługuje ze środków budżetu państwa zwrot faktycznie poniesionych wydatków. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Spółka zaliczyła wydatki, co do których otrzymała zwrot z Powiatowego Lekarza Weterynarii do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego też przepis art. 12 ust. 4 pkt 6a nie ma zastosowania, a odszkodowanie stanowi w całości przychód podatkowy. Jak podkreślono w interpretacji indywidualnej z dnia 22 listopada 2017 r. Znak 0111-KDIB2-1.4010.195.2017.2.ZK Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, „biorąc powyższe pod uwagę w pierwszej kolejności zauważyć należy, że kwota pieniężna otrzymana przez Wnioskodawcę nie może być uznana za pożytek, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a updop, ponieważ stanowi ona zwrot poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, a nie zwrot wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę niezaliczonych do kosztów podatkowych”.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy, poniesione wydatki na zakup kur niosek zabitych z nakazu/padłych w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ocenie Spółki, w związku z otrzymanym odszkodowaniem nie będzie ona miała obowiązku korekty przedmiotowych kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei wydatki na zakup paszy zniszczonej z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów, z uwagi na fakt iż stanowią one koszty bezpośrednie, a w momencie przyznania odszkodowania będą to wydatki zwrócone (stanowisko Wnioskodawcy, w tej części ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu ujętym w piśmie z dnia 13 kwietnia 2021 r.).

Jeśli chodzi o kwalifikację wydatków jako pośrednie i bezpośrednie, to Spółka otrzymała interpretację z 7 stycznia 2019 r. Znak S-ILPB3/4510-1-349/15/19-S/EK.

Ad. 4

W ocenie Wnioskodawcy, poniesione wydatki związane z zabiciem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok albo ich unieszkodliwieniem, zwrócone Spółce w ramach odszkodowania stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 4d o podatku dochodowym od osób prawnych, potrącalne w dacie poniesienia. W ocenie Spółki, w związku z otrzymanym odszkodowaniem nie będzie ona miała obowiązku korekty przedmiotowych kosztów uzyskania przychodów (stanowisko Wnioskodawcy, w tej części ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu ujętym w piśmie z dnia 13 kwietnia 2021 r.).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Powyższe wydatki, stanowią koszty uzyskania przychodów, tzw. koszty pośrednie. Przedmiotowe wydatki, są racjonalne i służą zachowaniu czy zabezpieczeniu źródła przychodów, tj. przeciwdziałaniu chorobie zakaźnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest definicji przychodu podatkowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną – przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika, czyli wpływu, bezpośrednio do majątku podatnika względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami.

Ponadto, wyjątek od reguły, zgodnie z którą przychodem podatnika są przysporzenia faktycznie przez niego uzyskane wprowadza art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do tego przepisu, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Literalna wykładnia powołanego przepisu prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Do przychodów podatkowych podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. W piśmiennictwie i judykaturze przychód podatkowy identyfikowany jest z trwałym przysporzeniem majątkowym zwiększającym wartość aktywów (zob. P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT, Podatki i rachunkowość – Komentarz do art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, LEX 2014). Podobny pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 lutego 2013 r., sygn. akt II FSK 1248/11 stwierdzając, że z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem jest ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Przychodem jest zatem takie przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, które definitywnie powiększa aktywa osoby prawnej.

Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika lub zmniejszenie jego zobowiązania w sposób trwały, a nie tymczasowy. Owa definitywność w zakresie środków pieniężnych definiowana powinna być przez pryzmat możliwości swobodnego nimi dysponowania.

W ocenie Organu, przysporzenie w postaci otrzymania przez podatnika środków pieniężnych zostać może uznane za przychód w podatku dochodowym od osób prawnych, o ile łącznie zostaną spełnione poniższe warunki:

przysporzenie to ma charakter definitywny, powodujący w sposób trwały zwiększenie wartości aktywów podatnika lub też zmniejszenie wysokości jego zobowiązań oraz
podatnik może rozporządzać otrzymanymi środkami jak własnymi.

Przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, o ile nie została wyłączona z przychodów podatkowych, na podstawie art. 12 ust. 4 ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Należy przy tym podkreślić, że cytowany przepis odnosi się wyłącznie do poniesionych i zwróconych podatnikowi wydatków niezaliczonych z mocy art. 16 tej ustawy do kosztów uzyskania przychodów. Aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, konieczne jest, by „wydatek ten nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów” w rozumieniu przepisu art. 16 tej ustawy oraz by wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi. Przy czym wydatek poniesiony powinien być odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc „wydatek zwrócony” to ten sam, a nie taki sam wydatek, który został poniesiony.

Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Definicja sformułowana przez Ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza się możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realna szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź tez możliwości powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jak zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Uznanie wydatku za koszt podatkowy wymaga również wykazania, że jest on racjonalnie i gospodarczo uzasadniony. Zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest m.in. od tego, czy nie znajduje się on w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w grupie wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Należy jednak pamiętać, że wyliczenie kosztów, których nie są zamieszczone w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostaną z mocy prawa uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą istnieć łącznie następujące przesłanki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalności gospodarcza,
poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła,
został właściwie udokumentowany,
nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie jego przychodu.

Do ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na :

bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Za koszty bezpośrednie związane z uzyskaniem przychodu uznaje się te koszty, których poniesienie można wprost powiązać z konkretnym przychodem uzyskanym przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zatem z art. 15 ust. 4 i 4b-c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wynika, że koszty bezpośrednie potrącalne są, co do zasady w momencie uzyskania przychodu, z którymi ich poniesienie związane, tzw. pomniejszają one podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym dopiero w momencie, w który zostanie uznany przychód, w celu uzyskania którego zostały poniesione, chyba że zostaną one poniesione po dniu, w którym mija termin złożenia zeznania podatkowego za rok podatkowy, w którym osiągnięto przychód. W takim przypadku, stanowią koszty uzyskania przychodu w roku następnym.

Natomiast koszty pośrednie to takie koszty, których nie można powiązać bezpośrednio z uzyskaniem konkretnego przychodu, lecz ich poniesienie służy całokształtowi prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się za dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano), na podstawie otrzymanie faktury (rachunku), albo dzień na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Ad. 1

Odnosząc się w pierwszej kolejności do wątpliwości Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, czy przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za drób - zabity z nakazu/padły w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii, jaja przekazane do utylizacji z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii, stanowi dla Wnioskodawcy przychód w wysokości otrzymanej kwoty, stwierdzić należy, że skoro:

źródłem przyznanych środków było zdarzenie zaistniałe w majątku Wnioskodawcy prowadzącego działalność gospodarczą;
przyznanie odszkodowania wynika z przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia i zwierząt i zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz.U. z 2020 r. poz. 1421);
dodatkowo, odszkodowanie za drób - zabity z nakazu/padły w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii oraz jaja przekazane do utylizacji z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii nie obejmuje zwrot wydatków, niezaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów

to tym samym przedmiotowe odszkodowanie, stanowi dla Spółki przychód na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Nie można natomiast się zgodzić z Wnioskodawcą, że odmienna sytuacja występuje w przypadku zniszczonej paszy, albowiem Spółka nie rozpoznała paszy jako koszt uzyskania przychodów.

Zgodnie z cytowanym już art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Wydatki na nabycie paszy powinny być przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, albowiem Spółka traktuje te wydatki jako koszty pośrednie, które należało ująć w koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, tj. w momencie ujęcia tych wydatków w księgach rachunkowych (zaksięgowania), na podstawie otrzymanej faktury (rachunku).

Dlatego też art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miał w tym przypadku zastosowania i przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za zniszczoną paszę z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii, stanowi dla Wnioskodawcy przychód w wysokości otrzymanej kwoty.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Ad. 2

Podobnie, przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za faktycznie poniesione wydatki związane z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych, stanowi dla Wnioskodawcy przychód (inny niż z zysków kapitałowych). Wskazać należy, że wydatki te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, stanowią następstwo prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności oraz zostały poniesione wskutek decyzji Powiatowego Lekarza Weterynarii. Dodatkowo, wydatki związane z zabiciem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok albo ich unieszkodliwieniem odpowiadają wydatkom zwróconym w ramach przyznanego odszkodowania.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, należało uznać za prawidłowe.

Ad. 3

Mając na względzie opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz powyższe przepisy, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę dotyczące wydatków na zakup kur niosek zabitych z nakazu/padłych w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii będzie można uznać za koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy. Spełnione bowiem zostaną przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, wydatki te nie będą mieściły się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo, z wniosku nie wynika, aby wskutek otrzymania przedmiotowego odszkodowania nastąpiła korekta wydatków uprzednio zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów na zakup kur niosek zabitych z nakazu/padłych w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii, a zatem art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym nie będzie miał zastosowania.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Z kolei wydatki na zakup paszy zniszczonej z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii będą stanowiły koszty uzyskania przychodów, ponieważ jak już wskazano powyżej Spółka traktuje te wydatki jako koszty pośrednie, które należało ująć w koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, tj. w momencie ujęcia tych wydatków w księgach rachunkowych (zaksięgowania), na podstawie otrzymanej faktury (rachunku).

Spółka powinna dokonać korekty rozliczenia podatkowego, w związku z nieprawidłowym ujęciem w nim kosztów. Wydatki na zakup paszy powinny zostać zaliczone do kosztów podatkowych „wstecz” tj. do okresu, w którym zostały poniesione. Podkreślić również należy, że nieuzasadnione byłoby dokonywanie korekty z uwzględnieniem przepisu art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, albowiem że w przedmiotowej sprawie nie dochodzi do wystawienia dokumentów korygujących.

Zatem, stanowisko w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Ad. 4

Zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że poniesione wydatki związane z zabiciem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok albo ich unieszkodliwieniem, zwrócone Spółce w ramach odszkodowania stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, wydatki te nie będą mieściły się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wydatki te w myśl art. 15 ust. 4d o podatku dochodowym od osób prawnych będą potrącalne w dacie poniesienia, albowiem wydatków tych nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia bądź zachowania lub zabezpieczenia ich źródła.

Dodatkowo, wydatki zaliczone już do kosztów uzyskania przychodów, a związane z zabiciem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok albo ich unieszkodliwieniem odpowiadają wydatkom zwróconym w ramach przyznanego odszkodowania, dlatego też Spółka nie musi dokonywać korekty, o której mowa w art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 4, należało uznać za prawidłowe.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia:

czy przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za drób - zabity z nakazu/padły w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii, jaja przekazane do utylizacji z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii, stanowi dla Wnioskodawcy przychód w wysokości otrzymanej kwoty – jest prawidłowe;
czy przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za zniszczoną paszę z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii, stanowi dla Wnioskodawcy przychód w wysokości otrzymanej kwoty – jest nieprawidłowe;
czy przyznane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii odszkodowanie za faktycznie poniesione wydatki związane z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych, stanowi dla Wnioskodawcy przychód w wysokości otrzymanej kwoty – jest prawidłowe;
czy poniesione wydatki na zakup kur niosek zabitych z nakazu/padłych w związku z czynnościami Powiatowego Lekarza Weterynarii stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych , a jeśli tak, to czy Spółka w związku z otrzymanym odszkodowaniem ma obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w jakim terminie – jest prawidłowe;
czy poniesione wydatki na zakup paszy zniszczonej z nakazu Powiatowego Lekarza Weterynarii stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a jeśli tak, to czy Spółka w związku z otrzymanym odszkodowaniem ma obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w jakim terminie – jest nieprawidłowe;
czy poniesione wydatki związane z zabiciem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok albo ich unieszkodliwieniem zwrócone Spółce w ramach odszkodowania stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych potrącalne w dacie poniesienia, a jeśli tak to czy Spółka w związku z otrzymanym odszkodowaniem ma obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w jakim terminie – jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Nadmienić należy, że w zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin