Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.268.2021.1.ŁS
z 17 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2021 r. (data wpływu 12 marca 2021 r.), uzupełnionym w dniu 12 maja 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku informacyjnego ­ jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 12 maja 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku informacyjnego.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni (Gmina) realizowała projekt pn. „(…)”. Projekt był współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa A na lata 2007-2013, Osi Priorytetowej VI Środowisko i czysta energia, Działania 6.2 - Energia przyjazna środowisku. Celem głównym projektu była ochrona i poprawa stanu środowiska naturalnego poprzez zastosowanie infrastruktury wykorzystującej odnawialne źródła energii. Do udziału w projekcie mógł zgłosić się każdy mieszkaniec Wnioskodawczyni spełniający warunki określone w regulaminie o dofinansowanie. Ostatecznie, przedmiotem projektu była dostawa wraz z montażem na terenie Wnioskodawczyni (…) zestawów solarnych. W skład zestawu solarnego wchodził: kolektor słoneczny płaski, zasobnik solarny oraz osprzęt instalacyjny. (…) zestawów zamontowanych zostanie na budynkach mieszkalnych lub na konstrukcji wolnostojącej na gruncie w obrębie nieruchomości będącej własnością mieszkańca. Płyty kolektorów słonecznych są zlokalizowane na połaci dachowej, na ścianie lub gruncie. Jeden zestaw solarny zainstalowany został na budynku użyteczności publicznej przekazanym w trwały zarząd dla X w X. Właścicielem zestawu solarnego zamontowanego na obiekcie użyteczności publicznej jest Wnioskodawczyni. Źródłem finansowania inwestycji były środki pochodzące z: RPO Województwa A na lata 2007-2013 (nie więcej niż 85% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu) oraz wkładu własnego Wnioskodawczyni (nie mniej niż 15% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych, w tym wkład wnoszony przez mieszkańców - 14 p. p.). Podatek VAT stanowił wydatek niekwalifikowany. Wnioskodawczyni zapewniała wkład własny oraz pokrycie ze środków własnych wszelkich wydatków niekwalifikowalnych projektu. Zgodnie z ww. umową zadaniem Wnioskodawczyni było zabezpieczenie realizacji celu projektu oraz prowadzenie spraw formalnych związanych z umową o dofinansowanie, tj.: zgodne z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych wyłonienie wykonawcy dostawy i montażu zestawów solarnych, ustalenie harmonogramu realizacji prac dokumentacyjnych i montażowych, sprawowanie bieżącego nadzoru nad przebiegiem prac, przeprowadzenie odbiorów końcowych oraz rozliczenie finansowe projektu. Wszystkie faktury dotyczące projektu pn. „(…)” były wystawione na Wnioskodawczynię i przez Nią płacone. Realizacja inwestycji wynikała z zadań nałożonych na Wnioskodawczynię, co szczegółowo określone zostało w art. 6 i 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. W celu ustalenia wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych związanych z dostawą, montażem i eksploatacją zestawów solarnych Wnioskodawczyni zawarła z mieszkańcami stosowne umowy. Zgodnie z zapisami tych umów mieszkańcy wyrazili chęć uczestnictwa w projekcie i dobrowolnie zobowiązali się do partycypacji w kosztach jego realizacji, w wysokości co najmniej 14% kosztu kwalifikowanego, tj. kosztu realizacji projektu objętego refundacją ze środków Unii Europejskiej, powiększonego o naliczony podatek VAT, przypadającego na budynek prywatny. Wysokość udziału finansowego mieszkańca uzależniona była od zastosowanego układu instalacyjnego (pojemności zasobnika i ilości kolektorów). W związku z powyższym, każdy z mieszkańców dokonał wpłaty zaliczki na poczet dostawy i montażu zestawu solarnego w wysokości 1620 złotych brutto, tj. z uwzględnieniem podatku VAT. Dodatkowo, po dokonaniu montażu instalacji solarnej mieszkaniec otrzymał ostateczne rozliczenie kosztów montażu instalacji solarnej. Z rozliczenia tego wynikał ostateczny koszt realizacji projektu dla mieszkańca w przeliczeniu na 1 instalację - był taki sam dla każdego rodzaju zamontowanego zestawu solarnego. Mieszkaniec, w celu realizacji ww. inwestycji, nieodpłatnie użyczył Wnioskodawczyni i udostępnił osobom przez Nią wskazanym nieruchomość zabudowaną (część dachu, ściany lub część gruntu w przypadku kolektorów wolno stojących oraz część wewnętrzną budynku) o powierzchni niezbędnej do zainstalowania zestawu solarnego i jego prawidłowego funkcjonowania z przeznaczeniem na przeprowadzenie wizji lokalnej i opracowanie specyfikacji, dokonanie niezbędnych czynności związanych z dostawą i montażem urządzeń oraz na przeglądy gwarancyjne i serwis realizowany przez okres trwania umowy. Dodatkowo mieszkaniec oświadczył, że jest świadomy, iż efekty realizowanego projektu w jego budynku nie mogą być wykorzystywane w działalności gospodarczej i agroturystyce. Mieszkaniec upoważnił Wnioskodawczynię, do występowania w jego imieniu przed właściwymi organami administracyjnymi przy ubieganiu się o uzyskanie przewidzianych przepisami prawa niezbędnych opinii, decyzji, zezwoleń i innych dokumentów koniecznych dla prawidłowej realizacji projektu, dotyczących jego nieruchomości. Po zakończeniu prac montażowych, sprzęt i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego, zamontowanego w budynku mieszkańca, pozostały własnością Wnioskodawczyni przez cały okres trwania umowy. Począwszy od terminu zakończenia i odbioru prac montażowych w budynku, Wnioskodawczyni użyczyła nieodpłatnie mieszkańcowi sprzęt i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego, do korzystania zgodnie z jego przeznaczeniem, do zakończenia okresu trwania umowy. Zgodnie z zawartą umową z mieszkańcem, po upływie okresu trwania jej, całość zestawu solarnego zostanie przekazana nieodpłatnie na własność mieszkańca. Sposób przeniesienia prawa własności zostanie ustalony odrębnym dokumentem. Planuje się, że zasady nabywania zamontowanych zestawów solarnych po upływie 5-letniego okresu trwałości projektu, dla wszystkich mieszkańców, będą takie same i nie będą miały charakteru indywidualnego.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że zasady korzystania z zamontowanych zestawów solarnych wykorzystujących odnawialne źródła energii (tj. kolektory słoneczne) w okresie trwałości projektu, jak i zasady nabywania tych zamontowanych zestawów solarnych po upływie okresu trwałości projektu dla wszystkich mieszkańców są takie same.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zamontowanie zestawów solarnych na nieruchomościach mieszkańców, a po okresie trwałości projektu przekazanie nieodpłatne na własność mieszkańców zestawów solarnych, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? Jeżeli tak, to czy Wnioskodawczyni powinna wystawić mieszkańcom informacje PIT-11?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zamontowanie zestawów solarnych na nieruchomościach mieszkańców oraz przekazanie nieodpłatne prawa własności zamontowanych zestawów solarnych na rzecz mieszkańców Wnioskodawczyni po upływie 5 lat od momentu zakończenia projektu nie stanowi przychodu poszczególnych mieszkańców i nie podlega opodatkowaniu PIT. W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do sporządzenia informacji PIT-11.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Również zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, przysporzeniem majątkowym i przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są nie tylko aktywa, które ulegają zwiększeniu u podatnika, ale także zmniejszenie jego pasywów.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono katalog źródeł przychodów, wyszczególniając w pkt 9 - inne źródła.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W świetle powyższego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że zasady korzystania z zamontowanych zestawów solarnych wykorzystujących odnawialne źródła energii (tj. kolektory słoneczne) w okresie trwałości projektu, jak i zasady nabywania tych zamontowanych zestawów solarnych po upływie okresu trwałości projektu dla wszystkich mieszkańców Wnioskodawczyni są takie same.

Zatem, nie mają one charakteru indywidualnego. Nie można w związku z tym mówić o powstaniu przysporzenia majątkowego dla konkretnego mieszkańca. Tylko w przypadku, gdyby konkretny, zindywidualizowany mieszkaniec korzystał z instalacji lub nabył instalację na preferencyjnych zasadach w stosunku do innych mieszkańców, powstałby u niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z realizacją projektu po stronie mieszkańca Wnioskodawczyni nie powstanie przychód w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zarówno z tytułu korzystania z zamontowanych zestawów solarnych przez okres trwałości projektu, jak i z tytułu przekazania mu nieodpłatnie zamontowanych zestawów solarnych po upływie tego okresu. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku sporządzenia tym osobom informacji PIT-11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Również zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, przysporzeniem majątkowym i przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są nie tylko aktywa, które ulegają zwiększeniu u podatnika, ale także zmniejszenie jego pasywów.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono katalog źródeł przychodów, wyszczególniając w pkt 9 – inne źródła.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W świetle powyższego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Stosownie do art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego opisu zdarzenia wynika, że Wnioskodawczyni (Gmina) realizowała projekt pn. „(…)”. Projekt był współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa A na lata 2007-2013, Osi Priorytetowej VI Środowisko i czysta energia, Działania 6.2 - Energia przyjazna środowisku. Celem głównym projektu była ochrona i poprawa stanu środowiska naturalnego poprzez zastosowanie infrastruktury wykorzystującej odnawialne źródła energii. Do udziału w projekcie mógł zgłosić się każdy mieszkaniec Wnioskodawczyni spełniający warunki określone w regulaminie o dofinansowanie. Ostatecznie, przedmiotem projektu była dostawa wraz z montażem na terenie Wnioskodawczyni (…) zestawów solarnych. W skład zestawu solarnego wchodził: kolektor słoneczny płaski, zasobnik solarny oraz osprzęt instalacyjny. (…) zestawów zamontowanych zostanie na budynkach mieszkalnych lub na konstrukcji wolnostojącej na gruncie w obrębie nieruchomości będącej własnością mieszkańca. Płyty kolektorów słonecznych są zlokalizowane na połaci dachowej, na ścianie lub gruncie. Jeden zestaw solarny zainstalowany został na budynku użyteczności publicznej przekazanym w trwały zarząd dla X w X. Właścicielem zestawu solarnego zamontowanego na obiekcie użyteczności publicznej jest Wnioskodawczyni. Źródłem finansowania inwestycji były środki pochodzące z: RPO Województwa A na lata 2007-2013 (nie więcej niż 85% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu) oraz wkładu własnego Wnioskodawczyni (nie mniej niż 15% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych, w tym wkład wnoszony przez mieszkańców - 14 p. p.). Podatek VAT stanowił wydatek niekwalifikowany. Wnioskodawczyni zapewniała wkład własny oraz pokrycie ze środków własnych wszelkich wydatków niekwalifikowalnych projektu. Zgodnie z ww. umową zadaniem Wnioskodawczyni było zabezpieczenie realizacji celu projektu oraz prowadzenie spraw formalnych związanych z umową o dofinansowanie, tj.: zgodne z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych wyłonienie wykonawcy dostawy i montażu zestawów solarnych, ustalenie harmonogramu realizacji prac dokumentacyjnych i montażowych, sprawowanie bieżącego nadzoru nad przebiegiem prac, przeprowadzenie odbiorów końcowych oraz rozliczenie finansowe projektu. Wszystkie faktury dotyczące projektu pn. „(…)” były wystawione na Wnioskodawczynię i przez Nią płacone. Realizacja inwestycji wynikała z zadań nałożonych na Wnioskodawczynię, co szczegółowo określone zostało w art. 6 i 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. W celu ustalenia wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych związanych z dostawą, montażem i eksploatacją zestawów solarnych Wnioskodawczyni zawarła z mieszkańcami stosowne umowy. Zgodnie z zapisami tych umów mieszkańcy wyrazili chęć uczestnictwa w projekcie i dobrowolnie zobowiązali się do partycypacji w kosztach jego realizacji, w wysokości co najmniej 14% kosztu kwalifikowanego, tj. kosztu realizacji projektu objętego refundacją ze środków Unii Europejskiej, powiększonego o naliczony podatek VAT, przypadającego na budynek prywatny. Wysokość udziału finansowego mieszkańca uzależniona była od zastosowanego układu instalacyjnego (pojemności zasobnika i ilości kolektorów). W związku z powyższym, każdy z mieszkańców dokonał wpłaty zaliczki na poczet dostawy i montażu zestawu solarnego w wysokości 1620 złotych brutto, tj. z uwzględnieniem podatku VAT. Dodatkowo, po dokonaniu montażu instalacji solarnej mieszkaniec otrzymał ostateczne rozliczenie kosztów montażu instalacji solarnej. Z rozliczenia tego wynikał ostateczny koszt realizacji projektu dla mieszkańca w przeliczeniu na 1 instalację - był taki sam dla każdego rodzaju zamontowanego zestawu solarnego. Mieszkaniec, w celu realizacji ww. inwestycji, nieodpłatnie użyczył Wnioskodawczyni i udostępnił osobom przez Nią wskazanym nieruchomość zabudowaną (część dachu, ściany lub część gruntu w przypadku kolektorów wolno stojących oraz część wewnętrzną budynku) o powierzchni niezbędnej do zainstalowania zestawu solarnego i jego prawidłowego funkcjonowania z przeznaczeniem na przeprowadzenie wizji lokalnej i opracowanie specyfikacji, dokonanie niezbędnych czynności związanych z dostawą i montażem urządzeń oraz na przeglądy gwarancyjne i serwis realizowany przez okres trwania umowy. Dodatkowo mieszkaniec oświadczył, że jest świadomy, iż efekty realizowanego projektu w jego budynku nie mogą być wykorzystywane w działalności gospodarczej i agroturystyce. Mieszkaniec upoważnił Wnioskodawczynię, do występowania w jego imieniu przed właściwymi organami administracyjnymi przy ubieganiu się o uzyskanie przewidzianych przepisami prawa niezbędnych opinii, decyzji, zezwoleń i innych dokumentów koniecznych dla prawidłowej realizacji projektu, dotyczących jego nieruchomości. Po zakończeniu prac montażowych, sprzęt i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego, zamontowanego w budynku mieszkańca, pozostały własnością Wnioskodawczyni przez cały okres trwania umowy. Począwszy od terminu zakończenia i odbioru prac montażowych w budynku, Wnioskodawczyni użyczyła nieodpłatnie mieszkańcowi sprzęt i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego, do korzystania zgodnie z jego przeznaczeniem, do zakończenia okresu trwania umowy. Zgodnie z zawartą umową z mieszkańcem, po upływie okresu trwania jej, całość zestawu solarnego zostanie przekazana nieodpłatnie na własność mieszkańca. Sposób przeniesienia prawa własności zostanie ustalony odrębnym dokumentem. Planuje się, że zasady nabywania zamontowanych zestawów solarnych po upływie 5-letniego okresu trwałości projektu, dla wszystkich mieszkańców, będą takie same i nie będą miały charakteru indywidualnego. W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że zasady korzystania z zamontowanych zestawów solarnych wykorzystujących odnawialne źródła energii (tj. kolektory słoneczne) w okresie trwałości projektu, jak i zasady nabywania tych zamontowanych zestawów solarnych po upływie okresu trwałości projektu dla wszystkich mieszkańców są takie same.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro zasady korzystania z zamontowanych zestawów solarnych wykorzystujących odnawialne źródła energii (tj. kolektory słoneczne) w okresie trwałości Projektu, jak i zasady nabywania tych zamontowanych zestawów solarnych po upływie okresu trwałości Projektu dla wszystkich odbiorców są takie same ­ to nie mają one charakteru indywidualnego. Nie można w związku z tym mówić o powstaniu przysporzenia majątkowego dla konkretnego mieszkańca. Tylko w przypadku gdyby konkretny, zindywidualizowany mieszkaniec korzystał z ww. instalacji lub nabył ww. instalację na preferencyjnych zasadach w stosunku do innych mieszkańców, powstałby u niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w związku z realizacją Projektu po stronie mieszkańca Wnioskodawczyni nie powstanie przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zarówno z tytułu zamontowania zestawów solarnych na będącej w jego dyspozycji nieruchomości, korzystania z tych zestawów solarnych przez okres trwałości Projektu jak i z tytułu ich nabycia po upływie tego okresu. W konsekwencji, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia tym osobom informacji, o której mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.