Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.125.2021.1.MK1
z 6 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 lutego 2021 r. (data wpływu 9 lutego 2021 r.)o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu umorzenia kredytu mieszkaniowego, umorzenia innego kredytu, przewalutowania kredytu- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresieobowiązków płatnika z tytułu umorzenia kredytu mieszkaniowego, umorzenia innego kredytu, przewalutowania kredytu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, Spółka („Bank”) prowadzi działalność gospodarczą w Polsce na rynku finansowym w sektorze bankowym. Bank jest podmiotem, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionym do udzielania kredytów na podstawie przepisów regulujących zasady funkcjonowania instytucji finansowych.

Bank w ramach prowadzonej działalności gospodarczej m.in. udziela kredytów zabezpieczonych hipotecznie („Kredyty”) kredytobiorcom (osobom fizycznym zaciągającym Kredyt poza działalnością gospodarczą), którzy są polskimi rezydentami podatkowymi („Kredytobiorcy”).

Bank podlega na podstawie ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2020 roku, pozycja 1406 ze zmianami, dalej: „Ustawa o CIT”) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od dochodów otrzymywanych z tytułu udzielonych Kredytów będących przedmiotem niniejszego wniosku.

Niniejszy wniosek o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczy Kredytów udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 roku. Kredyty udzielone zostały jako indeksowane do waluty obcej lub denominowane w walucie obcej. Wartość zadłużenia Kredytobiorcy z tytułu zaciągniętego Kredytu ustalona jest w walucie obcej lub w walucie polskiej (PLN).

W przypadku, gdy wartość zadłużenia ustalona jest w walucie obcej, na każdy dzień roboczy przeliczana jest bieżąca wartość zadłużenia Kredytobiorcy na walutę polską (PLN), po kursie przeliczenia ustalonym przez Bank. Obecnie, Bank rozwiązuje niektóre umowy Kredytu, zawarte pomiędzy Bankiem a Kredytobiorcami, poprzez wcześniejszą spłatę tych Kredytów. Stosowany scenariusz polega na:

(i) obniżeniu aktualnego salda zadłużenia z tytułu Kredytu Kredytobiorcy wyrażonego w walucie polskiej (PLN) lub walucie obcej oraz spłacie pozostałej części zadłużenia w walucie polskiej (PLN) lub walucie obcej („Umorzenie”).

Ponadto, w przypadku kredytów, w których saldo zadłużenia wyrażone jest w walucie obcej kredytobiorca jest uprawniony do spłaty pozostałej części zadłużenia (po Umorzeniu) przy zastosowaniu do Kredytu preferencyjnego kursu walutowego, korzystniejszego dla Kredytobiorcy niż kurs dotychczasowy („Przewalutowanie”).

Warunkiem Umorzenia jak i Przewalutowania jest spłata przez Kredytobiorcę zadłużenia z tytułu Kredytu bezpośrednio po podpisaniu aneksu przewidującego Umorzenie lub Przewalutowanie bądź w ściśle sprecyzowanym okresie, który co do zasady nie jest dłuższy niż jeden rok od dnia podpisania aneksu (okres ten w niektórych przypadkach może jednak przekraczać rok).

W wyniku Przewalutowania, wartość zadłużenia Kredytobiorcy z tytułu zaciągniętego Kredytu - ustalona dotychczas w walucie obcej - zostanie przeliczona na walutę polską (PLN) po indywidualnie ustalonym kursie, korzystniejszym dla Kredytobiorcy niż kurs dotychczasowy waluty obcej z danego dnia roboczego. W efekcie Przewalutowania, wartość zadłużenia Kredytobiorcy zostanie ustalona w walucie polskiej (PLN) i przestanie podlegać indeksacji lub denominacji w walucie obcej. Kredyty nie są wierzytelnościami traktowanymi jako wierzytelności nieściągalne (wierzytelności trudne, tzw. NPL - non performing loans). Umorzenie Kredytów nie jest związane z toczącym się bankowym postępowaniem ugodowym (w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków) lub postępowaniem restrukturyzacyjnym.

W stosunku do Kredytów, Bank oraz Kredytobiorcy stosują przepisy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2020 roku w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe („Rozporządzenie”), jeżeli są spełnione kryteria zaniechania poboru podatku na gruncie Rozporządzenia, w tym, gdy Kredyty są związane z celami mieszkaniowymi Kredytobiorców, w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2020 roku, pozycja 1426 ze zmianami, dalej: „Ustawa o PIT”).

Z uwagi na powyższe, spośród Kredytów udzielonych przez Bank można wydzielić następujące grupy Kredytów:

(i) Kredyty, co do których są spełnione kryteria zaniechania poboru podatku na gruncie Rozporządzenia, w tym w szczególności, gdy Kredytobiorcy złożyli oświadczenie, że Kredyty były związane z celami mieszkaniowymi Kredytobiorców w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 1 Ustawy o PIT („Kredyty Mieszkaniowe”); oraz

(ii) Kredyty, co do których Bank nie uzyskał oświadczenia Kredytobiorców, że Kredyty były związane z ich celami mieszkaniowymi bądź posiada informacje, które jednoznacznie wskazują, że nie są spełnione kryteria zaniechania poboru podatku na gruncie Rozporządzenia („Inne Kredyty”).

Rozliczenia pomiędzy Bankiem a Kredytobiorcami nie są transakcjami pomiędzy podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów Ustawy o CIT oraz Ustawy o PIT. We wskazanym stanie faktycznym, Bank rozważa czy Umorzenie Kredytów albo Przewalutowanie Kredytów, skutkuje po jego stronie obowiązkiem sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów Kredytobiorców (PIT-11) i przesłania jej Kredytobiorcom oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania Kredytobiorcy wykonuje swoje zadania, w rozumieniu art. 42a ust. 1 Ustawy o PIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy na podstawie art. 42a ust. 1 Ustawy o PIT, w związku z Umorzeniem Kredytu Mieszkaniowego, na Banku spoczywa obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców i przesłania jej Kredytobiorcom oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania Kredytobiorcy wykonuje swoje zadania?
2. Czy na podstawie art. 42a ust. 1 Ustawy o PIT, w związku z Umorzeniem Innego Kredytu, na Banku spoczywa obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców i przesłania jej Kredytobiorcom oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania Kredytobiorcy wykonuje swoje zadania?
3. Czy na podstawie art. 42a ust. 1 Ustawy o PIT, w związku z Przewalutowaniem Innego Kredytu, na Banku spoczywa obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców i przesłania jej Kredytobiorcom oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania Kredytobiorcy wykonuje swoje zadania?
4. Czy na podstawie art. 42a ust. 1 Ustawy o PIT, w związku z Przewalutowaniem Kredytu Mieszkaniowego, na Banku spoczywa obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców i przesłania jej Kredytobiorcom oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania Kredytobiorcy wykonuje swoje zadania?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, można wyróżnić następujące sytuacje, które potencjalnie mogą nakładać na Bank obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców:

1. Umorzenie Kredytu Mieszkaniowego (Pytanie nr 1);
2. Umorzenie Innego Kredytu (Pytanie nr 2);
3. Przewalutowanie Innego Kredytu (Pytanie nr 3);
4. Przewalutowanie Kredytu Mieszkaniowego (Pytanie nr 4).
   
   

Stanowisko do Pytań nr 1, 3, 4

W ocenie Banku, w związku z Umorzeniem Kredytów albo Przewalutowaniem Kredytów, co do zasady, w sytuacjach, do których odnoszą się Pytania nr 1, 3, 4, Bank nie jest zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców. Bank nie jest w związku z tym zobowiązany do przesłania informacji Kredytobiorcom oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania Kredytobiorcy wykonuje swoje zadania.

Stanowisko do Pytania nr 2

Jedynie w sytuacji, do której odnosi się Pytanie nr 2, jeżeli Bank nie uzyskał oświadczenia Kredytobiorców, że Kredyty były związane z ich celami mieszkaniowymi bądź posiada informacje, z których jednoznacznie wynika brak spełnienia warunków do zaniechania poboru podatku na gruncie Rozporządzenia, wówczas Bank będzie zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców oraz do przesłania informacji Kredytobiorcom oraz urzędowi skarbowemu.

Uzasadnienie

1. Umorzenie Kredytu Mieszkaniowego (Pytanie nr 1)
   
   
   

Zdaniem Banku, w związku z Umorzeniem Kredytu Mieszkaniowego (Pytanie nr 1), co do zasady, nie spoczywa na Banku obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców.

Na podstawie art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W orzecznictwie sądów administracyjnych dominuje ugruntowany pogląd, że „nieodpłatne świadczenie” w prawie podatkowym ma szersze znaczenie niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Taki pogląd został wyrażony wielokrotnie w orzecznictwie (uchwała Sądu Najwyższego z 13 czerwca 2002 roku, sygnatura akt III RN 106/01, uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 listopada 2002 roku, sygnatura akt FPS 9/01, uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2006 roku, sygnatura akt II FPS 1/06, oraz uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 maja 2010 roku, sygnatura akt II FPS 1/10). Ze wskazanych uchwał wynika, że otrzymanie nieodpłatnego świadczenia przez podatnika może być konsekwencją zarówno działania, jak i zaniechania osoby trzeciej (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 listopada 2008 roku, sygnatura akt II FSK 1184/07; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 stycznia 2012 roku, sygnatura akt I SA/Po 801/11). Otrzymanie nieodpłatnego świadczenia może wiązać się zatem z uzyskaniem przez podatnika przysporzenia majątkowego, które ustawodawca traktuje na równi z pieniędzmi, wartościami pieniężnymi czy świadczeniami w naturze.

Zdaniem Banku, samo zaciągnięcie Kredytu i jego spłata zgodnie z umową powinny być neutralne podatkowo. Jednakże umorzenie przez Bank części niespłaconej wierzytelności Kredytobiorcy w postaci Kredytu może powodować powstanie przychodu po stronie Kredytobiorcy w rozumieniu Ustawy o PIT. Przychód ten może być kwalifikowany do innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT, i odpowiadać wartości umorzonej wierzytelności w postaci pozostałej do spłaty kwoty zadłużenia z tytułu Kredytu.

Jednakże, na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2020 roku, pozycja 1325 ze zmianami, „Ordynacja podatkowa”) zostało wydane Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 marca 2020 roku w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe („Rozporządzenie”).

Zgodnie z § 1 Rozporządzenia, Minister Finansów zdecydował o zaniechaniu poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od:

1. umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na własne cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 roku przez podmioty, których działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, w przypadku, gdy:
   1. zabezpieczenie w postaci hipoteki ustanowiono na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, w związku z zaciągnięciem przez osoby fizyczne kredytu na własne cele mieszkaniowe;
   2. osoby fizyczne, których wierzytelność z tytułu kredytu uległa umorzeniu, nie skorzystały z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe.
2. świadczenia otrzymanego przez osoby fizyczne z tytułu umowy kredytu zaciągniętego przed dniem 15 stycznia 2015 roku na własne cele mieszkaniowe i zabezpieczonego hipotecznie, od podmiotów, których działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionych do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, w walucie obcej lub w polskich złotych, lecz nominowanych lub indeksowanych do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.
   
   

Kwoty wierzytelności, o których mowa w Rozporządzeniu obejmują kwoty kredytu (kapitału), odsetki, w tym odsetki skapitalizowane i prowizje oraz opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

Ponadto, Rozporządzenie definiuje pojęcie „własnych celów mieszkaniowych” poprzez odesłanie do art. 21 ust. 25 pkt 1 Ustawy o PIT (m.in. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem).

Powyższe oznacza, iż w sytuacji, gdy spełnione są łącznie następujące warunki do zaniechania poboru podatku dochodowego od umorzonego Kredytu:

1. Kredyt został zaciągnięty przez Kredytobiorcę na własne cele mieszkaniowe przed dniem 15 stycznia 2015 roku oraz ustanowiono zabezpieczenie hipoteczne na nieruchomości,
2. Kredytobiorca nie skorzystał z umorzenia innego kredytu hipotecznego, zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe,
   

- Bank nie jest obowiązany do sporządzenia i wysłania informacji PIT-11. Zgodnie bowiem z art. 42a ust. 1 Ustawy o PIT, obowiązek ten nie dotyczy przychodów (dochodów), od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli bowiem są spełnione warunki do zaniechania poboru podatku dochodowego od umorzonego Kredytu Mieszkaniowego na gruncie Rozporządzenia, wówczas, na podstawie art. 42a ust. 1 Ustawy o PIT, Bank nie jest zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11), ponieważ obowiązek ten nie dotyczy przychodów (dochodów), od których na podstawie przepisówOrdynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W przypadku Kredytu Mieszkaniowego, wskazane powyżej warunki do zaniechania poboru podatku dochodowego od umorzonego Kredytu są spełnione. Zdaniem Banku, wobec powyższego, w związku z Umorzeniem Kredytu Mieszkaniowego (Pytanie nr 1), co do zasady, nie spoczywa na Banku obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców, ponieważ obowiązek ten nie dotyczy przychodów (dochodów), od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Bank nie jest w związku z tym zobowiązany do przesłania informacji Kredytobiorcom oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania Kredytobiorcy wykonuje swoje zadania.

2. Umorzenie Innego Kredytu (Pytanie nr 2)
   
   

Zdaniem Banku, jeżeli Bank nie uzyskał oświadczenia Kredytobiorców, że Kredyty były związane z ich celami mieszkaniowymi lub posiada jednoznaczne informacje, że nie są spełnione kryteria zaniechania poboru podatku na gruncie Rozporządzenia, wówczas Bank jest zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców oraz do przesłania informacji Kredytobiorcom oraz urzędowi skarbowemu.

W sytuacji Umorzenia Innego Kredytu, zdaniem Banku, po stronie podatnika powstanie przychód (dochód), o którym mowa w art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT, który nie będzie korzystał z zaniechania poboru podatku w oparciu o Rozporządzenie. Wobec tego, obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) wynika z art. 42a ust. 1 Ustawy o PIT, ponieważ obowiązek ten dotyczy m.in. uzyskiwanych przez podatnika przychodów (dochodów), o których mowa w art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT, z wyjątkiem tych, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Nawet gdyby okazało się, że przychód (dochód), o którym mowa w art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT, korzysta z zaniechania poboru podatku w oparciu o Rozporządzenie, to sporządzenie informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) pomimo braku takiego obowiązku (tj. braku przychodu po stronie Kredytobiorcy), zdaniem Banku, nie powinno wywołać negatywnych konsekwencji po stronie Banku oraz Kredytobiorcy oraz nie oznacza automatycznie konieczności zapłaty podatku przez Kredytobiorcę, gdyż to Kredytobiorca w ostateczności odpowiedzialny jest za prawidłowe sporządzenie i złożenie zeznania podatkowego oraz potencjalne uiszczenie zobowiązania podatkowego. Wówczas, może być jednak konieczne skorygowanie przez Bank sporządzonej informacji według ustalonego wzoru (PIT-11).

Zdaniem Banku, wobec powyższego, w związku z Umorzeniem Innego Kredytu (Pytanie nr 2), jeżeli Bank nie uzyskał oświadczenia Kredytobiorców, że Kredyty były związane z ich celami mieszkaniowymi, wówczas Bank jest zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru(PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców oraz do przesłania informacji Kredytobiorcom oraz urzędowi skarbowemu.

3. Przewalutowanie Innego Kredytu (Pytanie nr 3)
   
   

Zdaniem Banku, w związku z Przewalutowaniem Innego Kredytu (Pytanie nr 3), co do zasady, Bank nie jest zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców. Przewalutowanie Kredytu, nie powinno co do zasady kreować przychodu po stronie Kredytobiorcy z tytułu częściowo nieodpłatnego świadczenia (art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT). W związku z tym Bank nie jest zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców, skoro przychód nie powstał.

Zastosowanie kursu niższego niż dotychczasowy nie oznacza automatycznie, że Kredytobiorca osiągnie określoną korzyść w postaci zaoszczędzonych wydatków. Trudno bowiem przewidzieć jaki kurs walutowy miałby zastosowanie w przyszłości do przewalutowanej kwoty Kredytu, gdyby Kredytobiorca nie zdecydował się na Przewalutowanie i wcześniejszą spłatę całości pozostałej części zadłużenia z tytułu Kredytu i nie da się wykluczyć, że sumarycznie Kredytobiorca oddałby Bankowi niższą kwotę niż w przypadku scenariusza Przewalutowania. Oznacza to, iż w rzeczywistości, nie jest możliwe określenie czy Kredytobiorca odniesie korzyść ekonomiczną wynikającą z Przewalutowania Kredytu. Przykładowo, gdy na moment Przewalutowania Kredytu kurs preferencyjny waluty obcej będzie względnie wysoki, a w późniejszym okresie rynkowy kurs waluty obcej stanie się względnie niski, to Kredytobiorca ekonomicznie nie odniesie korzyści z wcześniejszej spłaty i Przewalutowania Kredytu. Ponadto, należy również mieć na uwadze ewentualne korzyści i straty poniesione przez Kredytobiorcę z tytułu zaciągniętego Kredytu w całym okresie kredytowania, biorąc pod uwagę, że był to kredyt walutowy oraz fakt, iż kredyty hipoteczne są z reguły produktami długoterminowymi (często przekraczającymi nawet 20-30 lat).

Z uwagi na zmienność kursów walutowych w całym okresie kredytowania, ewentualne korzyści wynikające z wcześniejszej spłaty i Przewalutowania Kredytu mogą nie równoważyć wcześniejszych obciążeń wynikających ze spłaty rat Kredytu przy kursie walutowym niekorzystnym dla Kredytobiorcy. Zdaniem Banku, z uwagi na wskazane argumenty, różnica w wartości zadłużenia z tytułu Kredytu wynikająca z dokonanego Przewalutowania Kredytu nie powinna być istotna z perspektywy przepisów prawa podatkowego dotyczących zarówno kwestii kosztu uzyskania przychodu bądź przychodu, a w konsekwencji nie powinna rodzić obowiązku sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11), co jest przedmiotem pytania Banku.

Zdaniem Banku, powyższe argumenty znajdują również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 kwietnia 2017 roku (sygnatura 1061-IPTPB3.4511.104.2017.2.SJ) organ podatkowy wskazuje, iż: „W ramach operacji przewalutowania nie dochodzi do transferu/przelewu środków pieniężnych, nie dochodzi do uregulowania w jakiejkolwiek formie zobowiązania wynikającego z umów pożyczek - zmianie ulega jedynie waluta, w której zobowiązanie ma być uregulowane. Przewalutowanie stanowi wyłącznie techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie, na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie. (...) Ponadto spłata przewalutowanej pożyczki będzie następować w złotówkach. Nie zachodzą zatem przesłanki do powstania różnic kursowych w związku z przewalutowaniem zobowiązania ani jego późniejszą spłatą. W wyniku zmiany waluty pożyczki wartość pożyczki, która została udzielona w walucie obcej (po przeliczeniu na PLN według właściwego kursu), i wartość tej pożyczki wyrażonej w PLN po przewalutowaniu będzie inna, to taka różnica jest nieistotna z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego regulujących kwestię kosztu uzyskania przychodu bądź przychodu.”

Powyższe oznacza, iż Przewalutowanie Kredytu nie powinno się wiązać z powstaniem jakiegokolwiek przychodu po stronie Kredytobiorcy, ponieważ jak wskazują organy podatkowe, ewentualna różnica wynikająca z Przewalutowania Kredytu jest nieistotna z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego regulujących kwestię kosztu uzyskania przychodu bądź przychodu.

Wskazaną interpretację przepisów prawa podatkowego w tym zakresie potwierdza również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 29 sierpnia 2019 roku, sygnatura 0112-KDIL3-2.4011.287.2018.1.TR, wskazując, iż: „przewalutowanie środków pieniężnych posiadanych przez Wnioskodawcę nie skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Operacja przewalutowania środków pieniężnych w walucie obcej na środki pieniężne w złotych jest neutralna podatkowo.”

Przewalutowanie Kredytu nie powinno również powodować konieczności sporządzenia przez Bank informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców z tytułu rozpoznania dodatnich bądź ujemnych różnic kursowych po stronie Kredytobiorcy. Zgodnie z art. 24c Ustawy o PIT, podmiotami obowiązanymi do rozpoznawania różnic kursowych są bowiem podatnicy prowadzący działalność gospodarczą. Oznacza to, iż skoro ustawodawca wskazuje wprost, że do wykazywania różnic kursowych obowiązani są podatnicy prowadzący działalność gospodarczą, to taki obowiązek nie będzie w żadnym wypadku spoczywał na Kredytobiorcach, jako osobach fizycznych zaciągających Kredyt poza działalnością gospodarczą. W związku z tym Bank nie jest zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców, skoro Kredytobiorcy nie będą odnosić takich przychodów. Ponadto, w sytuacji Przewalutowania Innego Kredytu nie powinien powstać jakikolwiek przychód z tytułu różnic kursowych, ponieważ jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2017 roku (sygnatura 1061-IPTPB3.4511.104.2017.2.SJ) „W przypadku przewalutowania pożyczki otrzymanej w walucie obcej na pożyczkę złotówkową nie dochodzi do powstania różnic kursowych, ponieważ operacja ta nie jest równoznaczna ze spłatą zobowiązania. Ponadto spłata przewalutowanej pożyczki będzie następować w złotówkach. Nie zachodzą zatem przesłanki do powstania różnic kursowych w związku z przewalutowaniem zobowiązania ani jego późniejszą spłatą.”

Zdaniem Banku, wobec powyższego, w związku z Przewalutowaniem Innego Kredytu (Pytanie nr 3), co do zasady, Bank nie jest zobowiązany dosporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców, ponieważ Przewalutowanie Innego Kredytu nie powinno się wiązać z powstaniem jakiegokolwiek przychodu po stronie Kredytobiorcy. Bank nie jest w związku z tym zobowiązany do przesłania informacji Kredytobiorcom oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania Kredytobiorcy wykonuje swoje zadania.

4. Przewalutowanie Kredytu Mieszkaniowego (Pytanie nr 4)
   
   

Zdaniem Banku, w związku z Przewalutowaniem Kredytu Mieszkaniowego (Pytanie nr 4), co do zasady, Bank nie jest zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców. Jak wykazano bowiem w uzasadnieniu stanowiska do Pytania nr 3, Przewalutowanie Kredytu nie powinno się wiązać z powstaniem jakiegokolwiek przychodu po stronie Kredytobiorcy, ponieważ jak wskazują organy podatkowe, ewentualna różnica wynikająca z Przewalutowania Kredytu jest nieistotna z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego regulujących kwestię kosztu uzyskania przychodu bądź przychodu. Przewalutowanie Kredytu Mieszkaniowego nie powinno również powodować konieczności rozpoznania dodatnich bądź ujemnych różnic kursowych po stronie Kredytobiorcy. Zgodnie bowiem z art. 24c Ustawy o PIT, podmiotami obowiązanymi do rozpoznawania różnic kursowych są jedynie podatnicy prowadzący działalność gospodarczą. W sytuacji Przewalutowania Kredytu Mieszkaniowego, przepis art. 24c Ustawy o PIT w ogóle nie znalazłby zastosowania, ponieważ będą spełnione warunki zawarcia Kredytu Mieszkaniowego poza działalnością gospodarczą. Oznacza to, iż Kredytobiorca, co do zasady, zawierał Kredyt Mieszkaniowy jako konsument, a nie jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą. Ponadto, nawet jeżeli uznać, iż Przewalutowanie stanowiłoby przychód Kredytobiorcy (z czym Bank zgodnie z powyższą argumentacją się nie zgadza) to zastosowanie miałyby przepisy Rozporządzenia przewidujące zaniechanie poboru podatku od Kredytu Mieszkaniowego. Pojęcie „umorzenia” z § 1 ust. 1 Rozporządzenia należy bowiem interpretować szeroko jako mające zastosowanie do wszelkiego rodzaju ulg lub preferencji zastosowanych wobec kredytobiorcy. Powyższe, zdaniem Banku, znajduje potwierdzenie również w uzasadnieniu do projektu Rozporządzenia, w którym projektodawca wprost wskazuje, iż „Wydanie tego rozporządzenia uzasadnione jest ważnym interesem podatników, którzy zaciągnęli kredyt zabezpieczony hipotecznie na własne cele mieszkanioweod uprawnionych do ich udzielania podmiotów, i na skutek decyzji Banku Centralnego Szwajcarii i będącego jej konsekwencją znacznego wzrostu kursu szwajcarskiej waluty w stosunku do złotego, znaleźli się w trudnej sytuacji mogącej przełożyć się na możliwość terminowego regulowania zobowiązań z tytułu tych kredytów, w następstwie czego kredytodawca umorzy im wierzytelność (lub jej część).”

Zdaniem Banku, wobec powyższego, w związku z Przewalutowaniem Kredytu Mieszkaniowego (Pytanie nr 4), co do zasady, Bank nie jest zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów Kredytobiorców, ponieważ Przewalutowanie Kredytu Mieszkaniowego nie powinno się wiązać z powstaniem jakiegokolwiek przychodu po stronie Kredytobiorcy. Bank nie jest w związku z tym zobowiązany do przesłania informacji Kredytobiorcom oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania Kredytobiorcy wykonuje swoje zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków oraz powołanych interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie maja możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonychw formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.