Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.206.2021.1.DA
z 11 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2021 r. (data wpływu 11 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w spadku –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w spadku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako dalszy zstępny nabył w drodze dziedziczenia po swojej babci …, zmarłej w dniu 13 maja 2015 r., spadek w udziale 1/8. Stosowny akt poświadczenia dziedziczenia został wydany w dniu 31 października 2019 r. W skład spadku wchodziła nieruchomość objęta małżeńską wspólnotą majątkową z mężem spadkodawczyni będącym zarazem dziadkiem Wnioskodawcy ‒ ….

Spadkobiercy po babci Wnioskodawcy zgodnie uznali, że do spadku po niej wszedł udział 1/2 w ww. nieruchomości, pozostały zaś udział 1/2 stanowił majątek męża spadkodawczyni, tj. dziadka Wnioskodawcy. Formalnie jednak strony nie zawarły umowy o podział majątku małżeńskiego babci i dziadka Wnioskodawcy, żaden zainteresowany podmiot nie wystąpił też o ustalenie nierównych udziałów.

Nieruchomość wchodząca w skład spadku została nabyta przez spadkodawczynię i jej męża wiele lat przed otwarciem spadku (nie wcześniej niż 6 lat licząc wstecz od daty otwarcia spadku).

Dziadek Wnioskodawcy (mąż ww. spadkodawczyni) zmarł w dniu 2 sierpnia 2019 r. Mocą aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 31 października 2019 r. Wnioskodawca nabył po nim spadek w udziale 1/6. W skład tego spadku wchodził zarówno udział w przedmiotowej nieruchomości nabyty przez dziadka Wnioskodawcy w drodze dziedziczenia po swojej żonie (w udziale 1/4), co nastąpiło w chwili otwarcia spadku po niej, tj. w dniu 13 maja 2015 r.

Wnioskodawca w dniu 21 października 2020 r. zbył posiadany udział w przedmiotowej nieruchomości nabytej po babci i dziadku, w tym także część udziału nabytego w drodze dziedziczenia po dziadku, który to udział nabył on w drodze dziedziczenia po swojej żonie, tj. babci Wnioskodawcy.

Do ww. odpłatnego zbycia nie doszło w wykonaniu działalności gospodarczej (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą udziału w nieruchomości nabytego w wyżej opisany sposób w drodze dziedziczenia powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego ze sprzedaży nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, w tym stanie faktycznym, z uwagi na treść art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku zbycia nabytych w drodze spadku nieruchomości lub praw majątkowych określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) okres, o którym mowa w tym przepisie liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie praw majątkowych przez spadkodawcę.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższą zasadę stosuje się także w sytuacji, w której podatnik nabywa udział w nieruchomości odziedziczony przez spadkodawcę od pierwotnego nabywcy, nawet jeżeli do owego pośredniego nabycia doszło przed upływem pięciu lat od daty powstania dochodu. W tym wypadku, termin pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosi się bowiem do daty pierwotnego nabycia przez pierwszego spadkodawcę. Taki sposób rozumowania potwierdzają dotychczas wydane interpretacje podatkowe, w tym m.in. interpretacja indywidualna z dnia 16 kwietnia 2019 r., nr 0115-KDIT3.4011.101.2019.1.DP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył w drodze dziedziczenia po zmarłej w dniu 13 maja 2015 r. babci spadek w udziale 1/8. Akt poświadczenia dziedziczenia został wydany w dniu 31 października 2019 r. W skład spadku wchodziła nieruchomość objęta małżeńską wspólnotą majątkową z mężem spadkodawczyni (dziadkiem Wnioskodawcy). Spadkobiercy po babci Wnioskodawcy zgodnie uznali, że do spadku po niej wszedł udział 1/2 w ww. nieruchomości, pozostały zaś udział 1/2 stanowił majątek męża spadkodawczyni (dziadka Wnioskodawcy). Formalnie jednak strony nie zawarły umowy o podział majątku małżeńskiego babci i dziadka Wnioskodawcy, żaden zainteresowany podmiot nie wystąpił też o ustalenie nierównych udziałów. Nieruchomość wchodząca w skład spadku została nabyta przez spadkodawczynię i jej męża wiele lat przed otwarciem spadku (nie wcześniej niż 6 lat licząc wstecz od daty otwarcia spadku). Dziadek Wnioskodawcy (mąż ww. spadkodawczyni) zmarł w dniu 2 sierpnia 2019 r. Mocą aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 31 października 2019 r. Wnioskodawca nabył po nim spadek w udziale 1/6. W skład tego spadku wchodził zarówno udział w przedmiotowej nieruchomości nabyty w dniu 13 maja 2015 r. przez dziadka Wnioskodawcy w drodze dziedziczenia po swojej żonie (w udziale 1/4). Wnioskodawca w dniu 21 października 2020 r. zbył posiadany udział w przedmiotowej nieruchomości nabytej po babci i dziadku, w tym także część udziału nabytego w drodze dziedziczenia po dziadku, który to udział nabył on w drodze dziedziczenia po swojej żonie (babci Wnioskodawcy). Do ww. odpłatnego zbycia nie doszło w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie ww. udziału nabytego w spadku po zmarłej w 2015 r. babci oraz zmarłym w 2019 r. dziadku nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowego lokalu mieszkalnego przez spadkodawców.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy.

W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

Wskazać należy, że opisana we wniosku nieruchomość objęta była wspólnością majątkową małżeńską spadkodawców, zatem pięcioletni okres liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie do majątku wspólnego małżonków (dziadków Wnioskodawcy).

W uchwale NSA w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, wskazano, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości do majątku wspólnego małżonków. Tym samym, upływ 5-letniego terminu należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości do majątku wspólnego zmarłych dziadków Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę opis sprawy wskazać należy, że w przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku po babci i dziadku Wnioskodawcy, przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat, w myśl art. 10 ust. 5 ww. ustawy, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowej nieruchomości do majątku wspólnego zmarłych dziadków. W konsekwencji, z uwagi na upływ tego czasu, sprzedaż w dniu 21 października 2020 r. nie stanowi dla Wnioskodawcy źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z dokonaną sprzedażą.

W konsekwencji, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy co do braku obowiązku podatkowego w przypadku odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w spadku, jednakże nie wynika to z upływu pięcioletniego terminu od daty pierwotnego nabycia przez pierwszego spadkodawcę, lecz z zasady, że nabycie przez małżonków do majątku wspólnego małżeńskiego oznacza nabycie nieruchomości w całości przez każdego z nich w tej właśnie dacie.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.