Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.147.2021.MN
z 18 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 stycznia 2021 r. (data wpływu 5 lutego 2021 r.), uzupełnionym 28 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej:

• w odniesieniu do możliwości zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatkowej do dochodów rozumianych jako całość wynagrodzenia otrzymywanego na podstawie umowy o świadczenie usług w ramach współpracy z zamawiającym – jest nieprawidłowe;
• w zakresie możliwości uwzględnienia we wskaźniku nexus kosztu kursu języka niemieckiego oraz kosztu książek językowych – jest nieprawidłowe;
• w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

5 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, który został uzupełniony 28 kwietnia 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na potrzeby niniejszego wniosku określenie „Zamawiający” oznacza polską spółkę prawa handlowego, z którą Wnioskodawca w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej zawarł umowę o świadczenie usług i na rzecz której świadczył te usługi w 2019 r. Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą na terytorium RP jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach swojej działalności w 2019 r. stale świadczył usługi, których przedmiotem było tworzenie utworów komputerowych oraz przekazanie autorskich praw majątkowych do nich na rzecz Zamawiającego. Wnioskodawca podlegał i podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca w ramach swojej działalności w 2019 r. tworzył i rozwijał oprogramowanie dla Zamawiającego w oparciu o stworzony przez siebie unikatowy kod źródłowy, a także doradzał w zakresie procesu rozwoju oprogramowania oraz projektowania architektury systemów komputerowych.

Efektem pracy Wykonawcy jest nowe oprogramowanie lub nowe funkcjonalności oprogramowania tworzone przy wykorzystaniu istniejących technologii informatycznych (języków programowania m. in. javascript, angular, jenkins, bibliotek, frameworków). Oprogramowanie, które tworzył Wnioskodawca powstało w wyniku jego indywidualnej pracy opierającej się na tworzeniu, rozwijaniu, a także ulepszaniu kodu źródłowego. Aby kod źródłowy spełniał indywidualne potrzeby Zamawiającego musi być każdorazowo opracowany w inny sposób. Każdy kod źródłowy należy ocenić jako unikatowy, będący efektem kreatywnego procesu myślowego Wnioskodawcy. Zatem stworzone, ulepszone i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Wnioskodawca nieustannie poszerza swoją wiedzę oraz umiejętności w celu ulepszenia istniejących produktów oraz usług albo stworzenia innowacyjnych rozwiązań. W ramach prac prowadzonych przez Wnioskodawcę oceniana jest również przydatność danych rozwiązań technologicznych, które mogą zmienić rynek oraz znane do tej pory rozwiązania. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność badawczo-rozwojowa rozumiana jest jako działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Powyższa definicja odnosi się do działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności gospodarczej – jest to działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe.

Dodatkowo, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej działalności, były i są czynnościami o charakterze twórczym oraz są podejmowane w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a ich celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Celem działalności Wnioskodawcy jest rozwijanie oraz ulepszanie wytwarzanego przez niego oprogramowania w sposób ciągły i zorganizowany. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych ani okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, a także ulepszone produkty, procesy, usługi odmienne od występujących dotychczas w praktyce gospodarczej. Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy wiedzę oraz wieloletnie doświadczenie w zakresie tworzenia narzędzi informatycznych i oprogramowania, aby kreować coraz nowsze, lepsze rozwiązania. W wyniku usług, które świadczy Wnioskodawca:

1. powstają programy komputerowe, które są rezultatem jego twórczej oraz indywidualnej działalności intelektualnej, co sprawia, że należy kwalifikować je jako utwór (dalej jako „Utwór”), który jest chroniony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
2. są twórczo rozwijane i ulepszane programy komputerowe, w taki sposób, że powstają nowe utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Pod pojęciem rozwijania i ulepszania oprogramowania należy rozumieć podejmowanie przez Wnioskodawcę czynności zmierzających do poprawy lub poszerzenia użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania. W ocenie Wnioskodawcy trzeba uznać, że ulepszenie lub rozwinięcie istniejącego oprogramowania, poprzez dopełnienie go o nowy komponent (nowy kod źródłowy) w istocie stanowi stworzenie nowego programu komputerowego (uzupełnienie istniejącego programu komputerowego o nowy, zintegrowany z nim program komputerowy). Rozumiany w ten sposób program komputerowy stanowi nowe prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ulepszenia i modyfikacje, których dokonywał Wnioskodawca na zlecenie Zamawiającego polegające na tworzeniu nowego kodu źródłowego stanowiącego uzupełnienie istniejącego oprogramowania, dotyczą poszerzenia o nowy kod źródłowy oprogramowania zarówno wytworzonego przez Wnioskodawcę jak i takiego uzupełnienia oprogramowania, którego on nie wytworzył. Podkreślić należy, iż w zakresie rozwijania/ulepszania oprogramowania przez Wnioskodawcę nie dochodziło w istocie do zmiany istniejącego już kodu źródłowego, a do jego uzupełnienia poprzez wytworzenie nowego kodu źródłowego stanowiącego jedynie dopełnienie, dodatkowy element kodu, który już wcześniej istniał. Skoro więc dochodziło do powstania nowego kodu źródłowego, który nie modyfikuje już istniejącego, ale powoduje powstanie nowych funkcjonalności lub nowych sposobów działania to należy uznać, że również w przypadku rozwoju lub ulepszenia oprogramowania mamy w istocie do czynienia z nowym programem komputerowym (Zgodnie z definicją słownika PWN: „program [gr.], inform. przepis jednoznacznie określający ciąg czynności, które mają być wykonane przez komputer”).

Wnioskodawca w ramach usług świadczonych na rzecz Zamawiającego otrzymywał wynagrodzenie w stałej wysokości za usługi wykonane na rzecz Zamawiającego, przy czym w przypadku szerszego zakresu usług (w szczególności ponadstandardowej ilości czasu poświęconej na świadczenie usług lub wykonywania usług w dni inne niż robocze) było wypłacane wynagrodzenie dodatkowe. Wynagrodzenie było wypłacane Wnioskodawcy przez Zleceniodawcę na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT po zakończeniu miesiąca wykonywania usług. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę obejmowało także wynagrodzenie za stworzone przez Wnioskodawcę Utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz za przeniesienie majątkowych praw autorskich z nimi związanych. Zgodnie z zawartą umową Zamawiający, w ramach wynagrodzenia umownego, nabywał od Wnioskodawcy, na zasadzie wyłączności, wszelkie majątkowe prawa autorskie do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania Utworem. Dodatkowo Wnioskodawca udzielał Zamawiającemu prawa do wykonywania oraz zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych do Utworu. Wnioskodawca niezwłocznie po stworzeniu Utworów przekazywał je na rzecz Zamawiającego, który następnie musiał dokonać jego akceptacji. Akceptacja potwierdzana była zapłatą kwoty z faktury VAT obejmującej dany miesiąc świadczenia usług.

Kod źródłowy umieszczany był na bieżąco w repozytorium Zamawiającego. Wnioskodawca osiągał w 2019 r. wyłącznie dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w związku z tworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku. Całość wynagrodzenia otrzymywanego przez Wnioskodawcę w ramach współpracy z Zamawiającym była wynagrodzeniem za tworzenie oprogramowania i przenoszenia autorskich praw majątkowych do niego. Co istotne, Wnioskodawca ponosił odpowiedzialność za rezultat oraz wykonywanie opisanych we wniosku czynności wobec osób trzecich. Zlecone Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy nie były wykonywane pod kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca jako wykonujący czynności opisane we wniosku ponosił pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2019 (poprzez złożenie stosownej korekty po otrzymaniu pozytywnej indywidualnej interpretacji podatkowej), rozumieć należy przez to opodatkowanie ww. stawką dochodu osiągniętego przez Wnioskodawcę od 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca od dnia 3 grudnia 2018 r. prowadzi działalność polegającą na tworzeniu oprogramowania, a w jego ocenie jest to działalność badawczo-rozwojowa. Z tej działalności Wnioskodawca uzyskuje z tego tytułu dochody.

Wnioskodawca ponosi opisane poniżej koszty związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W 2019 r. Wnioskodawca poniósł następujące koszty:

• koszt nabycia sprzętu i akcesoriów komputerowych;
• koszt obsługi księgowości (opłaty ponoszone na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem księgowości Wnioskodawcy);
• koszt ubezpieczeń społecznych;
• koszt kursu języka niemieckiego oraz koszt książek językowych;
• koszt nabycia komputera.

W ocenie wnioskodawcy powyższe koszty powinny być kwalifikowane do następujących zmiennych wskaźnika nexus: do litery „a” wskaźnika powinny zostać zaliczone koszty: komputera, sprzętu i akcesoriów komputerowych, obsługi księgowości, ubezpieczeń społecznych, kursu języka niemieckiego i książek językowych. Opisane powyżej koszty mają związek z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić działalności badawczo-rozwojowej bez profesjonalnego komputera, który aby zapewnić najwyższą jakość pracy musi być sprzętem najnowszej generacji. Również w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca musi ponosić koszt sprzętu i akcesoriów komputerowych (np. podkładka chłodząca, klawiatura, głośniki, mikrofon), który umożliwia mu sprawną i wygodną pracę nad tworzonym oprogramowaniem oraz możliwość testowania stworzonego oprogramowania. W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca musi ponosić opłaty na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem jego księgowości oraz prowadzeniem prawidłowej odrębnej ewidencji na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box. Wnioskodawca jest także zobowiązany do ponoszenia wydatków na ubezpieczenie osobowe, które jest niezbędnym i podstawowym elementem, gdyż bez poniesienia niniejszego kosztu Wnioskodawca nie mógłby prowadzić działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca chcąc tworzyć coraz nowsze i lepsze rozwiązania musi stale podnosić swoje kwalifikacje, z tego powodu Wnioskodawca uczęszczał na kurs języka niemieckiego w celu poszerzania kompetencji o specjalistyczne słownictwo z języka niemieckiego, co może być w przyszłości przydatne podczas pracy Wnioskodawcy nad oprogramowaniem. Powyższe przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu ww. kosztów z wytworzeniem, ulepszeniem oraz rozwojem oprogramowania. Wnioskodawca ponosi także wydatek na dostęp do systemu X (związany z tworzeniem filmów, działalność ta w 2019 r. nie była przez Wnioskodawcę komercjalizowana), przy czym podobnie jak nabycie usługi programistycznej od podmiotu trzeciego (również w zakresie nieskomercjalizowanym przez Wnioskodawcę w 2019 r.) nie jest on bezpośrednio powiązany z uzyskiwaniem przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zatem nie powinien być brany pod uwagę podczas obliczania wskaźnika nexus.

Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tj. z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów na Zamawiającego). W ewidencji są wyodrębnione:

1. przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów stanowiący programy komputerowe na Zamawiającego, odrębnie dla każdego miesiąca,
2. zestawienie kosztów kwalifikowanych ponoszonych w kolejnych miesiącach narastająco ze wskazaniem dat i dokumentów księgowych potwierdzających poniesienie kosztów,
3. dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej skalkulowany w oparciu o przychody i koszty wskazane w a) i b).

Wnioskodawca prowadzi ww. ewidencję od dnia 1 stycznia 2019 r. Jest ona prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia/ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Dokumentacja ta jest prowadzona w formie tabeli Excel.

Wnioskodawca jednoznacznie wskazuje – w uzupełnieniu wniosku – że prowadzona przez niego pozarolnicza działalność gospodarcza obejmuje prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a konkretnie prowadzenie prac rozwojowych. Jednoznacznie również stwierdza, że w efekcie rozwijania i ulepszania programu komputerowego powstaje odrębny od niego program komputerowy podlegający ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Za wykonanie oprogramowania Zamawiający płaci Wnioskodawcy wynagrodzenie, co miesiąc, w stałej ryczałtowej wysokości. Zgodnie z postawieniami umowy łączącej Wnioskodawcę z Zamawiającym strony dopuszczały możliwość zwiększenia zakresu prac, które będą każdorazowo oddzielnie wyceniane. O tak wycenione wynagrodzenie za dodatkowe usługi bywało zwiększone miesięczne wynagrodzenie podstawowe. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych, zgodnie z umową, jest zawarte zarówno w miesięcznym wynagrodzeniu podstawowym jak i w wynagrodzeniu dodatkowym. Zatem wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy przez Zamawiającego składa się z jednej kwoty wskazanej na fakturze VAT – odpowiadającej odpowiednio wykonaniu prac podstawowych lub podstawowych oraz dodatkowych.

Wnioskodawca w efekcie prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej tworzy tylko utwory, którymi są programy komputerowe, które są chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca otrzymywał umówione wynagrodzenie za stworzone utwory stanowiące programy komputerowe, chronione na podstawie ww. przepisu. Wnioskodawca zawarł ze zleceniodawcą umowę o świadczenie usług programistycznych, tj. usług polegających na tworzeniu będących utworami prawnoautorskimi programów komputerowych oraz przekazaniu autorskich praw majątkowych do tych programów zleceniodawcy i z tego tytułu osiągał dochód. W ramach działalności prowadzonej w 2019 r. Wnioskodawca nie wykonywał innych usług informatycznych (tj. niekreatywnych takich jak prace utrzymaniowe czy zarządzanie projektami). Skoro więc Wnioskodawca podczas prac nad oprogramowaniem na rzecz Zamawiającego w 2019 r. tworzył tylko programy komputerowe, chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych to osiągał wyłącznie dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Przez przekazanie autorskich praw majątkowych należy rozumieć przeniesienie autorskich praw majątkowych, które następuje odpłatnie, na podstawie zawartej umowy, a więc przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje poprzez ich sprzedaż na rzecz Zamawiającego. Z chwilą przyjęcia utworu w ramach realizacji świadczonych usług (polegających na tworzeniu autorskich programów komputerowych) na rzecz Zleceniodawcy następuje odpłatne przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego. Do przyjęcia utworu dochodzi z chwilą umieszczenia kodu źródłowego w repozytorium kodu wskazanym przez zamawiającego.

Odnosząc się do formy przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego programu komputerowego na Zleceniodawcę to następuje ono na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej. W praktyce forma i sposób przeniesienia autorskich praw majątkowych do tworzonego programu komputerowego wygląda następująco: to z chwilą przyjęcia utworu przez Zamawiającego, tj. z chwilą umieszczenia stworzonego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego w repozytorium kodu wskazanym przez zleceniodawcę. Czynność „przekazania” majątkowych praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy odbywa się na podstawie postanowień zawartych w umowie łączącej strony, zatem odbywa się z zachowaniem warunków przewidzianych w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do wszystkich stworzonych w ramach umowy utworów, na wszystkich istniejących w chwili ustalenia utworu polach eksploatacji. Strony ustaliły w umowie, że z tytułu tworzenia programów komputerowych oraz przeniesienia autorskich praw majątkowych do tych utworów przysługuje Wnioskodawcy stałe, miesięczne ryczałtowe wynagrodzenie (w niektórych miesiącach podwyższane o ustaloną przez strony kwotę). W związku z tym strony ustaliły ryczałtową cenę za wszystkie utwory stworzone przez Wnioskodawcę w danym miesiącu. Autorskie prawa majątkowe do poszczególnych utworów, zgodnie z art. 64 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przechodzą na zleceniodawcę z chwilą przyjęcia przez niego danego utworu. Metodyka procesu tworzenia programów komputerowych polega na tym, że kod źródłowy jest zapisywany w repozytorium kodu czyli dysku chmurowym. Przyjęcie przez zleceniodawcę kodu źródłowego stworzonego przez Wnioskodawcę następowało więc z chwilą umieszczenia przez Wnioskodawcę kodu źródłowego danego programu komputerowego we wskazanym przez zleceniodawcę repozytorium. W związku z tym zleceniodawca wiedział do jakich utworów nabył autorskie prawa majątkowe w danym miesiącu (do tych, których kod źródłowy umieszczony w repozytorium w danym miesiącu), za jaką cenę je nabył (za cenę ryczałtową za dany miesiąc), na jakich polach eksploatacji (wszystkich istniejących w chwili powstania utworu), a także w którym momencie doszło do ich nabycia (z chwilą umieszczenia kodu źródłowego w repozytorium).

Pod pojęciem kosztów na ubezpieczenie społeczne należy rozumieć ponoszony przez Wnioskodawcę koszt comiesięcznych składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, przy czym Wnioskodawca odlicza w 2019 r. składki od dochodu, a więc nie będą one stanowiły kosztu uzyskania przychodu, a więc również kosztu kwalifikowanego.

Pod pojęciem dochodu, do którego Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatkową 5% Wnioskodawca rozumie całość wynagrodzenia otrzymywanego w ramach współpracy z Zamawiającym w 2019 r. gdyż całość tego wynagrodzenia była wygrodzeniem za tworzenie programów komputerowych i przekazywania autorskich praw majątkowych do nich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez niego w ramach umowy z Zamawiającym kwalifikuje się jako dochód wskazany w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli tak czy Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę 5% opodatkowania do uzyskanego przez niego ww. dochodu?
2. Czy prowadzenie dokumentacji w sposób opisany we wniosku, tzn. ujmowanie w prowadzonej ewidencji jej elementów wymienionych we wniosku, jest zgodne z wymaganiami wskazanymi w art. 30cb ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy wymienione we wniosku stanie faktycznym koszty ponoszone przez Wnioskodawcę tj. komputer, sprzęt i akcesoria komputerowe, obsługę księgowości, kursu języka niemieckiego i książki językowe, stanowią koszty wskazywane w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?
4. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca prawidłowo oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez zaliczenie do litery „a” wskaźnika kosztu komputera, sprzętu i akcesoriów komputerowych, obsługi księgowości, kursu języka niemieckiego i książek językowych oraz nieuwzględnianie we wskaźniku nexus kosztu ponoszonego na dostęp do systemu Adwords oraz kosztu nabycia niezwiązanej z uzyskaniem przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej usługi programistycznej?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 oraz 3 i 4. W zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, zostały spełnione przez niego wszystkie przesłanki ustawowe dające możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Artykuł 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej należy między innymi zaliczyć autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Definicję działalności badawczo-rozwojowej przedstawia art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej wyżej ustawy i rozumiane są zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, rozumie się przez to:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Przez prace rozwojowe należy rozumieć działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Oprogramowanie, które tworzy Wnioskodawca powstaje w wyniku jego indywidualnej pracy opierającej się na tworzeniu, rozwijaniu, a także ulepszaniu kodu źródłowego. Zatem każdy kod źródłowy stworzony w trakcie realizowania usług dla Zamawiającego należy ocenić jako unikatowy, będący efektem kreatywnego procesu myślowego Wnioskodawcy. Należy zaznaczyć, iż tworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania odbywa się w sposób systematyczny. Stałe tworzenie przez Wnioskodawcę kodu źródłowego nie może być uznane za jednorazową czynność. Celem działalności Wnioskodawcy jest rozwijanie oraz ulepszanie wytwarzanego przez niego oprogramowania w sposób ciągły i zorganizowany. Wnioskodawca przenosił i przenosi na rzecz Zamawiającego całość majątkowych praw autorskich do tworzonego przez siebie oprogramowania (kodu źródłowego) i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie. Z tego powodu, w ocenie Wnioskodawcy osiąga on dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, z zatem dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę wszystkie przedstawione we wniosku okoliczności, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w rozliczeniu rocznym będzie mógł skorzystać ze stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia całości autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie oprogramowania (kodu źródłowego).

Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawcy ponoszone przez niego wydatki stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową, powiązaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Każdy z wymienionych przez Wnioskodawcę wydatków jest wydatkiem poniesionym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz ma bezpośredni związek z wykonywanymi przez niego usługami o charakterze twórczym. Ponoszenie omówionych wydatków jest niezbędne, aby Wnioskodawca mógł prowadzić tego rodzaju działalność.

Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić działalności badawczo-rozwojowej bez profesjonalnego komputera, który aby zapewnić najwyższą jakość pracy musi być sprzętem najnowszej generacji. Również w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca musi ponosić koszt sprzętu i akcesoriów komputerowych (np. podkładka chłodząca, klawiatura, głośniki, mikrofon), który umożliwia mu sprawną i wygodną pracę nad tworzonym oprogramowaniem oraz możliwość testowania stworzonego oprogramowania. W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca musi ponosić opłaty na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem jego księgowości oraz prowadzeniem prawidłowej odrębnej ewidencji na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box. Wnioskodawca chcąc tworzyć coraz nowsze i lepsze rozwiązania musi stale podnosić swoje kwalifikacje, z tego powodu Wnioskodawca uczęszczał na kurs języka niemieckiego w celu poszerzania kompetencji o specjalistyczne słownictwo z języka niemieckiego, co może być w przyszłości przydatne podczas pracy Wnioskodawcy nad oprogramowaniem. Powyższe przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu ww. kosztów z wytworzeniem, ulepszeniem oraz rozwojem oprogramowania. Wnioskodawca nabywał także usługi programistyczne od podmiotu trzeciego jednakże były one związane z projektem, który nie był nigdy skomercjalizowany więc koszt z tym związany nie może zostać uznany za koszt kwalifikowany.

Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko co do zakresu możliwości zaliczenia omawianych we wniosku kosztów do kosztów poniesionych przez podatnika bezpośrednio na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej znajduje potwierdzenie w decyzjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w analogicznych stanach faktycznych, w poniższych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego: z dnia 24 sierpnia 2020 r. o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.464.2020.2.SJ; z dnia 24 sierpnia 2020 r. o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.460.2020.2.AC; z dnia 21 stycznia 2020 r o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.656.2019.2.PR.

Ad 4.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi opublikowanymi przez Ministerstwo Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, wskaźnik nexus oblicza się zgodnie z następującym wzorem:

(a + b) x 1,3
a + b + c + d

Poszczególne litery we wzorze oznaczają koszty faktycznie poniesione, tj. uregulowanie zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności, przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego IP.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest ustalana jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według powyższego wzoru. Z tego powodu niezbędne jest prawidłowe podłożenie pod odpowiednią literę tego wzoru wydatków poniesionych przez podatnika w związku z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, aby poprawnie obliczyć wymagany do uzyskania ulgi IP Box wskaźnik nexus.

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowo oblicza on wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30 ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez zaliczenie do litery „a” wskaźnika:

• koszt komputera
• koszt nabycia sprzętu i akcesoriów komputerowych;
• koszt obsługi księgowości (opłaty ponoszone na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem księgowości Wnioskodawcy);
• koszt kursu języka niemieckiego i książek językowych.

Artykuł 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż do litery „a” wskaźnika nexus zalicza się wydatki faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Do wydatków poniesionych bezpośrednio (tzw. własnych, nie zlecanych zewnętrznym podmiotom) przez samego Wnioskodawcę (litera „a” wzoru nexus) bez wątpienia należy zaliczyć wydatki poczynione na: komputer, sprzęt i akcesoria komputerowe, obsługę księgowości, kursu języka niemieckiego i książek językowych. Bez poniesienia powyższych kosztów Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić swojej działalności, opierającej się na wytwarzaniu i rozwijaniu kwalifikowanego IP w postaci oprogramowania; przez co należy powyższe wydatki kwalifikować jako bezpośrednio związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Co istotne, zgodnie z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę z całą pewnością nie mogą zostać zaliczone do katalogu z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca powinien zaliczyć wydatki na komputer, sprzęt i akcesoria komputerowe, obsługę księgowości, kursu języka niemieckiego i książki językowe do litery „a” wskaźnika nexus.

Natomiast ponoszony przez Wnioskodawcę wydatek na dostęp do systemu X (związany z niekomercjalizowanym w 2019 r. tworzeniem filmów) oraz koszt usługi programistycznej niezwiązanej z wytworzeniem przez Wnioskodawcę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zdaniem Wnioskodawcy nie jest powiązany z uzyskiwaniem przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zatem nie powinien być brany pod uwagę podczas obliczania wskaźnika nexus.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części jest nieprawidłowe, a w części prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a + b) x 1,3]
a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że prawa autorskie do oprogramowania komputerowego są kwalifikowanym IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Zamawiającego praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskiwanych w ramach wynagrodzenia za świadczenie usług preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%. Preferencyjną stawką nie może być jednak wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy objęta całość wynagrodzenia osiąganego na podstawie umowy o świadczenie usług programistycznych. Powyższe stanowi zatem podstawę uznania stanowiska Wnioskodawcy w tej części za nieprawidłowe.

Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących możliwości uznania za koszty prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wydatków dotyczących zakupu komputera, sprzętu i akcesoriów komputerowych, obsługi księgowości, wskazać należy, że istotnym jest aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wobec tego, wskazane powyżej wydatki (z wyłączeniem kursu języka niemieckiego i książek językowych) w zakresie, w jakim przeznaczone są na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, można uwzględniać przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a wzoru).

W analizowanym wskaźniku nie mogą być jednak ujęte koszty kursu języka niemieckiego i książek językowych bowiem nie wykazano, aby koszty te były bezpośrednio związane z wytworzeniem opisanych w stanie faktycznym kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Koszty te zostały poniesione w celu poszerzenia kompetencji, które mogą być przydatne w przyszłości.

W odniesieniu natomiast do kosztów dostępu do systemu X oraz nabycia usługi programistycznej od podmiotu trzeciego, skoro jak Wnioskodawca sam wskazuje koszty te nie mają bezpośredniego związku z uzyskaniem przez niego przychodów z kwalifikowanej własności intelektualnej w działalności badawczo-rozwojowej, nie powinny być uwzględniane we wskaźniku nexus.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.