Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.214.2021.1.MF
z 14 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 marca 2021 r. (data wpływu 18 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wydatki wskazane w pkt a) – g) Spółka powinna uznać za wydatki zwiększające wartość początkową środków trwałych oraz odprowadzać je w koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne tych środków trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m. in. w zakresie ustalenia, czy wydatki wskazane w pkt a) – g) Spółka powinna uznać za wydatki zwiększające wartość początkową środków trwałych oraz odprowadzać je w koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne tych środków trwałych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) posiada siedzibę na terytorium Polski i jest polskim rezydentem podatkowym. Profil działalności Spółki obejmuje produkcję i sprzedaż komponentów procesowych dla przemysłu (…), takich jak (…).

W związku z rozwojem działalności Spółka planuje budowę nowej hali produkcyjnej (środka trwałego). Spółka uzyskała decyzję Prezydenta Miasta (…) nr (…) z (…) o zatwierdzeniu projektu budowy i udzieleniu pozwolenia na budowę:

(i) budynku produkcyjno-magazynowego z zapleczem socjalnym i wiatą,

(ii) budynku portierni,

(iii) wiaty parkingowej na rowery i motory,

(iv) wiaty magazynowej na kontenery i

(v) wagi samochodowej wraz z urządzeniami budowlanymi.

Budynek produkcyjno-magazynowy wraz z zapleczem socjalnym i wiatą jak i pozostałe zabudowania wskazane w pozwoleniu na budowę (dalej: „Inwestycja”) po zakończeniu inwestycji będzie stanowić własność Wnioskodawcy i w konsekwencji zostaną rozpoznane jako środki trwałe. W okresie budowy obiekty budowlane będą stanowiły środki trwałe w budowie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 16 z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r., poz. 351). Z kolei na gruncie prawa podatkowego, w okresie budowy obiekty te będą stanowiły inwestycję, zgodnie z art. 4a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036; dalej: „updop”) (winno być: „Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, ze zm.)

Budynek produkcyjno-magazynowy (hala) z zapleczem socjalnym oraz wiatą przy tym budynku będą stanowiły jedną funkcjonalną całość. Zaplecze socjalne stanowić będzie integralną część budynku hali, wpisaną w bryłę tego budynku, trwale z nim związaną i przeznaczoną do obsługiwania wyłącznie tego budynku. Z kolei wiata przy budynku produkcyjno-magazynowym będzie obsługiwała wyłącznie ten budek jako obiekt pomocniczy.

Portiernia stanowić będzie odrębny budynek.

Wiata na rowery i motory nie będzie obsługiwała wyłącznie budynku produkcyjno-magazynowego (hali), lecz będzie przeznaczona do parkowania zarówno pojazdów pracowników hali, portierni, pracowników firm zewnętrznych oraz zaproszonych gości.

Waga samochodowa będzie stanowiła odrębny obiekt budowlany służący do ważenia pojazdów samochodowych.

Wiata magazynowa na kontenery będzie obsługiwała wyłącznie nowy budynek produkcyjno- magazynowy (halę). Wiata magazynowa nie będzie jednak przylegać do budynku hali i będzie posiadać jedynie funkcję magazynowania.

W związku z planowaną budową spółka poniesie szereg wydatków, w tym:

1. opłatę administracyjną za usuniecie drzew, nałożoną na Spółkę w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez Zarząd Dróg (…) na podstawie ustawy o ochronie przyrody oraz rozporządzenia Ministra Środowiska z 3 lipca 2017 r. w sprawie wysokości opłat za usunięcie drzew i krzewów,
2. koszty prac projektowych, w tym związane z opracowaniem i realizacją koncepcji Inwestycji, przygotowaniem mapy działki dla celów projektowych, opracowaniem koncepcji i sporządzeniem projektu budowlanego, opracowaniem dokumentacji geologiczno- inżynierskiej,
3. koszty usług doradczych, w tym doradztwa prawnego, budowlanego, koncepcyjnego związanego z prowadzoną inwestycją,
4. koszty nadzoru i kierowania projektem inwestycyjnym,
5. koszty opłat administracyjnych, w tym za mapę, wypisy, wyrysy z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
6. koszty związane z wynagrodzeniem pracowników albo zleceniobiorców Spółki, którzy byli zaangażowani w sposób bezpośredni w proces inwestycyjny, w tym pracowników odpowiedzialnych za zarządzanie projektem, oraz pochodne tych wynagrodzeń, jak również koszty podróży służbowych odbytych w związku z realizowaną inwestycją, w tym koszty noclegów, posiłków, przejazdów, opłat parkingowych, diet,
7. koszty prac budowlanych, w tym prac niezbędnych do realizacji przed przekazaniem terenu budowy generalnemu wykonawcy oraz prac budowalnych w zakresie kontraktu z generalnym wykonawcą.
   
   

Wskazane powyżej w pkt a) – g) wydatki:

• pozostawać będą w bezpośrednim związku z realizacją Inwestycji,
• nie zostałyby przez Spółkę poniesione, gdyby nie prowadzony proces inwestycyjny,
• warunkują prowadzenie Inwestycji lub mają na celu stworzenie warunków do jej prowadzenia w sposób efektywny,
• nie stanowią kosztów ogólnych zarządu.
  
  

W związku z rozbieżnymi stanowiskami organów podatkowych co do niektórych zasad rozpoznawania środków trwałych oraz ujmowanie niektórych rodzajów wydatków w ich wartości początkowej, Spółka powzięła wątpliwości w tym zakresie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki wskazane w pkt a) – g) Spółka powinna uznać za wydatki zwiększające wartość początkową środków trwałych oraz odprowadzać je w koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne tych środków trwałych?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki wskazane w pkt a) – g) Spółka powinna uznać za wydatki zwiększające wartość początkową środków trwałych oraz odprowadzać je w koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne tych środków trwałych.

Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przepis powyższy oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Zgodnie z art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych dla celów amortyzacji wskazane zostały w art. 16g updop. Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia.

W myśl art. 16g ust. 4 updop, za koszt wytworzenia uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zgodnie z cytowaną definicją do wartości składających się na koszt wytworzenia środka trwałego należą w szczególności:

• wartość - w cenie nabycia - rzeczowych składników majątku zużytych do wytworzenia środków trwałych, tj. przede wszystkim materiałów, z których został wykonany środek trwały,
• wartość - w cenie nabycia - wykorzystanych usług obcych zużytych do wytworzenia środków trwałych, tj. zarówno usług polegających na samym wytwarzaniu środka trwałego, czyli przede wszystkim jego budowie, jak i innych usług niezbędnych do wytworzenia i uczynienia tego składnika majątku zdatnym do używania, np. kosztów prac geologicznych niezbędnych do uzyskania pozwolenia na budowę, usług projektowych, usług inżynierskich, doradztwa finansowego i prawnego związanego z prowadzoną inwestycją, kosztów sporządzenia dokumentacji przetargowej, kosztów niezbędnych ekspertyz obiektów budowlanych, koszty wynagrodzeń wraz z pochodnymi, tj. przede wszystkim koszty wynagrodzeń dla pracowników zatrudnionych przy realizacji inwestycji.
  
  

Użycie przez ustawodawcę zwrotu, że do kosztu wytworzenia środka trwałego zalicza się także „inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych” oznacza, że katalog wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem środka trwałego powiększających jego wartość początkową jest otwarty, co wskazuje na to, że mieszczą się w nim również inne, nie wymienione wprost koszty, które będą miały wpływ na wartość początkową danego składnika majątku. Zatem, powyższy zwrot oznacza wydatki, które są ponoszone w wyniku podjęcia procesu wytwarzania środka trwałego. Wydatkami takimi są koszty, co do których nie ma wątpliwości, że nie wystąpiłyby, gdyby podatnik nie wytwarzał we własnym zakresie środka trwałego. Do kosztów wytworzenia należy zaliczyć również wydatki poniesione we wczesnym stadium procesu inwestycyjnego w celu stworzenia warunków do prowadzenia inwestycji, bez których nie doszłoby do wytworzenia środka trwałego. Oznacza to, że do wartości początkowej wytworzonego środka trwałego zalicza się ogół kosztów poniesionych w związku z jego wytworzeniem od momentu rozpoczęcia inwestycji aż do momentu przekazania środka trwałego do używania.

Uzasadnienie w zakresie pytania nr 1

Z wyżej przytoczonych regulacji ustawowych wynika, że decydujące znaczenie dla zaliczenia określonego wydatku do wydatków stanowiących koszt wytworzenia środka trwałego ma możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem (inwestycją), czyli środkiem trwałym. Wszelkie wydatki pozostające w związku z wytworzeniem środka trwałego i poniesione do dnia oddania go do używania mają wpływ na jego koszt wytworzenia. Koszt ten zarazem stanowi o wartości początkowej środka trwałego, od której dokonuje się następnie odpisów amortyzacyjnych.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że możliwość zaliczenia do kosztu wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4 updop, uzależniona jest od wykazania istnienia związku ekonomicznego pomiędzy danym kosztem a wytworzonym przez podatnika środkiem trwałym (wyrok NSA z 2 lutego 2011 r., sygn. akt II FSK 1744/09). W przypadku nieistnienia związku ekonomicznego pomiędzy danymi kosztami, a wytworzonym środkiem trwałym przez podatnika, brak jest podstaw do uznania takiego kosztu, za koszt powiększający wartość początkową wytworzonego środka trwałego. Wszelkie wydatki, które dają się przyporządkować do środka trwałego, stanowią element wartości początkowej wytwarzanego środka trwałego (wyrok NSA z 1 lutego 2011 r., sygn. akt II FSK 1603/09; z 13 grudnia 2017 r., sygn. akt II FSK 2939/15). Warunkiem zakwalifikowania wydatków jako kosztów zwiększających wartość początkową środków trwałych jest zatem ich związek z procesem wytworzenia środków trwałych - poniesienie tych wydatków powinno warunkować wytworzenie środka trwałego.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie zarówno w interpretacjach organów podatkowych jak i w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 grudnia 2014 r., Znak: IPPB5/423-933/14-2/KS, wskazano że do wartości wytworzenia środka trwałego należy włączać takiego rodzaju koszty, co do których nie ma wątpliwości, że nie wystąpiłyby, gdyby podatnik nie wytwarzał we własnym zakresie środka trwałego. Do kosztów wytworzenia należy zaliczyć również wydatki poniesione we wczesnym stadium procesu inwestycyjnego w celu stworzenia warunków do prowadzenia inwestycji, bez których nie doszłoby do wytworzenia środka trwałego. O tym, czy wydatki stanowić powinny koszt poprzez odpisy amortyzacyjne decyduje związek kosztu z realizowanym przedsięwzięciem inwestycyjnym, gdyż są to wydatki pozostające w bezpośrednim związku z wytworzeniem środka trwałego, a zatem są elementem ich kosztu wytworzenia. Fakt możliwości powiązania danego wydatku z konkretnym środkiem trwałym ma decydujące znaczenie dla jego właściwej kwalifikacji. Z kolei w wyroku z 6 maja 2015 r. o sygn. akt III Sa/Wa 1860/14 WSA w Warszawie, stwierdził że: „(...) wszelkie wydatki pozostające w związku z wytworzeniem środka trwałego poniesione od momentu rozpoczęcia inwestycji, aż do momentu przekazania środka do używania mają wpływ na jego koszt wytworzenia. (...) Katalog wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem środka trwałego, powiększających jego wartość początkową ma charakter otwarty, co wskazuje na to, że mieszczą się w nim również inne, nie wymienione wprost koszty, które będą miały wpływ na wartość początkową danego składnika majątku. Zasadne jest twierdzenie, że decydujące znaczenie dla zakwalifikowania danego wydatku do kosztów wytworzenia środka trwałego ma możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem - środkiem trwałym, co wynika z art. 16g ust. 4 PDOPrU.”

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, w związku z podjęciem prac dotyczących budowy Inwestycji Spółka poniesie, między innymi, następujące wydatki:

1. opłatę administracyjną za usuniecie drzew, nałożoną na Spółkę w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez Zarząd Dróg (…) na podstawie ustawy o ochronie przyrody oraz rozporządzenia Ministra Środowiska z 3 lipca 2017 r. w sprawie wysokości opłat za usunięcie drzew i krzewów,
2. koszty prac projektowych, w tym związane z opracowaniem i realizacją koncepcji Inwestycji, przygotowaniem mapy działki dla celów projektowych, opracowaniem koncepcji i sporządzeniem projektu budowlanego, opracowaniem dokumentacji geologiczno- inżynierskiej,
3. koszty usług doradczych, w tym doradztwa prawnego, budowlanego, koncepcyjnego związanego z prowadzoną inwestycją,
4. koszty nadzoru i kierowania projektem inwestycyjnym,
5. koszty opłat administracyjnych, w tym za mapę, wypisy, wyrysy z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
6. koszty związane z wynagrodzeniem pracowników albo zleceniobiorców Spółki, którzy byli zaangażowani w sposób bezpośredni w proces inwestycyjny, w tym pracowników odpowiedzialnych za zarządzanie projektem, oraz pochodne tych wynagrodzeń, jak również koszty podróży służbowych odbytych w związku z realizowaną inwestycją, w tym koszty noclegów, posiłków, przejazdów, opłat parkingowych, diet,
7. koszty prac budowlanych.
   
   

Wskazane powyżej w pkt a) – g) wydatki w ocenie Spółki:

• pozostawały będę w bezpośrednim związku z realizacją Inwestycji,
• nie zostałyby przez Spółkę poniesione, gdyby nie prowadzony proces inwestycyjny,
• warunkują prowadzenie Inwestycji lub mają na celu stworzenie warunków do jej prowadzenia w sposób efektywny,
• nie stanowią kosztów ogólnych zarządu.
  
  

Poniesienie opłaty administracyjnej za usuniecie drzew, zgodnie z wydaną dla Spółki przez Zarząd Dróg (…) decyzją administracyjną na podstawie ustawy o ochronie przyrody, rozporządzeniem Ministra Środowiska z 3 lipca 2017 r. w sprawie wysokości opłat za usunięcie drzew i krzewów, pozostaje w bezpośrednim związku z realizacją Inwestycji, a opłata ta nie zostałaby poniesiona gdyby nie prowadzony proces inwestycyjny. Na obowiązek zaliczenia tego rodzaju opłaty do wartości początkowej środka trwałego wskazuje przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 27 marca 2012 r., Znak: IBPBI/2/423-1515/11/PC, zgodnie z którą „wydatkami zwiększającymi koszt wytworzenia będą więc m.in. (...) opłaty administracyjne związane z wydaniem decyzji dotyczących realizowanej inwestycji w trakcie jej realizacji (w tym opłaty dotyczące pozwoleń na budowę, opłaty za decyzje zezwalające na wycinkę drzew, opłaty za zajęcie pasa drogowego, opłaty za umieszczenie urządzeń w pasie drogowym naliczane jedynie za okres realizacji inwestycji), odszkodowania za czasowe zajęcie nieruchomości w trakcie realizacji projektu, koszty organizacji przetargów, koszty likwidacji środków trwałych (np. rozbiórki, koszty odpadów, utylizacji itp. likwidacja jest bezpośrednio związana z prowadzoną inwestycją), koszty doprowadzenia przyłączy energetycznych koniecznych do zasilania przepompowni ścieków.”

Bez poniesienia kosztów prac projektowych inwestycja nie mogłaby być prowadzona. Obowiązek dysponowania odpowiednią dokumentacją techniczno-budowlaną wynika z przepisów prawa. Prawidłowo przeprowadzone prace projektowe mają ponadto umożliwić prowadzanie inwestycji w sposób efektywny. Uzyskanie pozwolenia na budowę stanowi natomiast warunek prawny rozpoczęcia prac budowlanych związanych z Inwestycją. W konsekwencji, wydatki poniesione na nabycie usług związanych z pracami projektowymi oraz uzyskaniem pozwolenia na budowę powinny być kapitalizowane do wartości Inwestycji jako „inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.”

Wydatki dotyczące usług doradczych, w tym doradztwa prawnego, budowlanego, koncepcyjnego związanego z prowadzoną inwestycją oraz koszty nadzoru i kierowania projektem inwestycyjnym, mają na celu przeprowadzenie Inwestycji w sposób efektywny, zgodny z założeniami i bezpieczny dla Spółki oraz jej otoczenia. Mając na uwadze specyfikę oraz złożoność procesu inwestycyjnego, nabycie usług doradczych oraz usług nadzoru od podmiotów wyspecjalizowanych jest - w ocenie Spółki - działaniem celowym i niezbędnym. Usługi te są bezpośrednio związane z procesem inwestycyjnym i służą prawidłowej jego realizacji. Wydatki te nie zostałyby poniesione gdyby nie realizacja Inwestycji. Zatem, wydatki te (wskazane w pkt c) i d) powinny być także kapitalizowane do wartości Inwestycji, jako „inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych”.

Koszty opłat administracyjnych, w tym za mapę, wypisy, wyrysy z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (wydatki wskazane w punkcie e) również są ponoszone bezpośrednio dla celów prowadzenia projektu inwestycyjnego, nie dotyczą zaś ogólnej działalności Spółki. Mając zatem na uwadze ich związek z prowadzoną Inwestycją, wydatki wskazane w punkcie e) także powinny być alokowane do wartości Inwestycji.

Koszty związane z wynagrodzeniem pracowników Spółki, którzy będą zaangażowani w sposób bezpośredni w proces inwestycyjny, w tym pracowników odpowiedzialnych za zarządzanie projektem, oraz pochodne tych wynagrodzeń, (wydatki wskazane w punkcie f) podlegają zaliczeniu do wartości środka trwałego, co wynika wprost z brzmienia art. 16g ust. 4 updop. Decydującym kryterium kwalifikacji kosztów wynagrodzeń do wartości początkowej wytwarzanego środka trwałego jest stopień powiązania czynności wykonywanych przez tych pracowników z prowadzoną budową. Jeżeli wydatki osobowe dotyczą osób zaangażowanych w proces wytworzenia danego środka trwałego, to będą elementem jego kosztu wytworzenia. W ocenie Spółki, zasadnym jest analogiczne traktowanie wartości wynagrodzeń płatnych na rzecz zleceniobiorców. W taki sam sposób, w ocenie Spółki należy traktować również koszty podróży służbowych odbytych w związku z realizowaną inwestycją, w tym koszty noclegów, posiłków, przejazdów, opłat parkingowych, diet.

Nie budzi żadnych wątpliwości, że głównym i całkowicie bezspornym nakładem ponoszonym w celu wytworzenia środka trwałego, w szczególności takiego jak budynek/budowla będzie koszt materiałów i robót budowlanych.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy wydatki wskazane w pkt a) – g) Spółka powinna uznać za wydatki zwiększające wartość początkową środków trwałych oraz odprowadzać je w koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne tych środków trwałych.

Na prawidłowość przedstawionego powyżej stanowiska wskazuje także praktyka organów podatkowych zaprezentowana w interpretacjach indywidualnych wydanych w podobnych stanach faktycznych, przykładowo w odniesieniu do:

• kosztów nadzoru i koordynacji projektu, kosztów sporządzenia projektów budowlanych i wykonawczych (wykonania koncepcji, sporządzenia projektów, kosztorysów inwestorskich, map dla celów inwestycyjnych i studium wykonalności itp.), kosztów związanych z uzyskaniem decyzji administracyjnych koniecznych do rozpoczęcia realizacji inwestycji (np. pozwoleń na budowę, decyzji środowiskowej), kosztów usługi polegającej na przygotowaniu i obsłudze procedury przetargu na realizację całości inwestycji i nadzoru nad inwestycją (analiza techniczna projektu, analiza dokumentów i harmonogramów prac, płatności, metodologii zarządzania, opracowanie specyfikacji technicznej, przygotowanie zapytań ofertowych, analiza i ocena ofert cenowych, udział w negocjacjach) - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 stycznia 2016 r., Znak: IPPB6/4510-452/15-2/AK,
• kosztów związanych z uzyskaniem pozwoleń budowlanych, środowiskowych itp. niezbędnych do realizacji danego projektu inwestycyjnego, kosztów projektu budowlanego wraz z instalacjami, kosztów opinii prawnych, doradztwa, sporządzenia dokumentacji technicznych, dokumentacji projektowej związanej z konkretną inwestycją, kosztów nadzoru nad projektem inwestycyjnym,
• kosztów osobowych pośrednich, tj. kosztów wynagrodzeń, narzutów na wynagrodzenia, delegacji związanych z inwestycjami i innych kosztów pracowników zaangażowanych w proces wytwarzania środka trwałego, kosztów wypisów KW, wydatków związanych z obsługą prawną, kosztów notarialnych - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 grudnia 2014 r., Znak: IPPB5/423-933/14-2/KS,
• kosztów wynagrodzeń, kosztów delegacji (a także koszty pochodnych od wynagrodzeń) członków zespołów wdrożeniowych - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 lutego 2014 r., Znak: IPPB3/423-924/13-2/MC. Potwierdzeniem tego stanowiska jest także interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 października 2011 r., w której organ stwierdził: „jeżeli więc osoby zaangażowane są wyłącznie w proces wytwarzania danego środka trwałego, ich zakres czynności obejmuje jedynie dane przedsięwzięcie inwestycyjne, to na koszt wytworzenia środka trwałego składać się będą koszty osobowe związane z zatrudnieniem i zadaniami tych pracowników”,
• kosztów opinii prawnych, doradztwa, sporządzenia dokumentacji technicznych, dokumentacji projektowych, kosztów przygotowania gruntu pod budowę, kosztów nadzoru nad projektem inwestycyjnym, kosztów organizacji przetargów, kosztów badań i pomiarów geologicznych i geodezyjnych, kosztów związanych z uzyskaniem pozwoleń budowlanych, środowiskowych itp. niezbędnych do realizacji danego projektu inwestycyjnego - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 19 czerwca 2013 r., Znak: ITPB3/423-148/13/PS.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem tj. w zakresie pytania 2, 3, 4, 5 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.