Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.244.2021.1.AMA
z 12 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy zdnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz.1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 kwietnia 2021 r. (data wpływu 20 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku i możliwości wykazywania rabatów transakcyjnych osobno na fakturach - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej,dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku i możliwości wykazywania rabatów transakcyjnych osobno na fakturach.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest producentem i dystrybutorem optycznych soczewek okularowych będących wyrobem medycznym. Klientami Wnioskodawcy są salony optyczne, sieci salonów optycznych i hurtownie optyczne („Klienci”). Soczewki okularowe stanowią dla Wnioskodawcy towary handlowe (soczewki nabywane od innych producentów/dystrybutorów w celu ich dalszej odsprzedaży) bądź produkty (soczewki wytwarzane samodzielnie przez Wnioskodawcę).

Wnioskodawca ustala z Klientami indywidualne warunki współpracy, przy czym ustalenia te mogą mieć różną formę. Z istotnymi Klientami Wnioskodawca zawiera umowy ramowe o współpracy handlowej, określające warunki takiej współpracy, współpraca z pozostałymi Klientami oparta jest na warunkach handlowych zapisanych dla danego Klienta w systemach informatycznych Wnioskodawcy, akceptacji składanych przez nich zamówień oraz na warunkach sprzedaży określonych w dokumencie „Ogólne warunki sprzedaży i świadczenia usług”.

Warunki handlowe ustalane z Klientami obejmują przede wszystkim przysługujące Klientom rabaty, indywidualnie ustalone warunki zwrotu towarów, pokrywanie przez Wnioskodawcę kosztów transportu soczewek, promocyjne warunki zakupu urządzeń optycznych, szkolenia produktowe, możliwość otrzymywania faktur zbiorczych, zasady wzajemnych rozliczeń.

W zakresie przysługujących Klientom rabatów, dzielą się one na rabaty udzielane już w momencie dokonywania sprzedaży (tzw. rabaty transakcyjne) oraz rabaty udzielane po zakończeniu przyjętego okresu rozliczeniowego (tzw. rabaty potransakcyjne, uzależnione od poziomu zakupów dokonanych przez Klienta).

W przypadku rabatów udzielanych Klientowi na fakturze w momencie dokonywania sprzedaży, rabaty te są określane jako procent od ceny cennikowej zamawianego towaru (soczewek okularowych) i obejmują:

1. rabaty stałe na dany rodzaj/grupę soczewek;
2. dodatkowy rabat za składanie zamówień w formie elektronicznej, przez jeden z dedykowanych kanałów elektronicznych udostępnianych Klientom przez Wnioskodawcę.
   
   

Klienci mogą składać zamówienia w różny sposób – pisemnie, telefonicznie, faksem, mailem, przy czym wybór sposobu złożenia zamówienia pozostawiony jest Klientowi.

Wnioskodawca udostępnia Klientom kilka kanałów elektronicznych, za pośrednictwem których możliwe jest składanie zamówień, każdy z tych kanałów posiada inną nazwę i oparty jest o dedykowaną do składania zamówień platformę internetową, dostępną po zalogowaniu się z dowolnego miejsca na świecie na stronie „www” (dalej łącznie określane jako „System Zamówień Elektronicznych”, w skrócie „SZE”).

Klient, aby złożyć zamówienie za pośrednictwem SZE, zakłada w tym systemie swoje indywidualne konto użytkownika, które umożliwia dodatkowo przypisanie zamówienia do danego salonu optycznego, jeśli Klient posiada ich kilka.

SZE posiada szereg funkcjonalności, które ułatwiają Klientowi poprawne złożenie zamówienia. Soczewki okularowe są produktem o wysokim stopniu skomplikowania technologicznego, wymagającym niezwykłej precyzji przy ich wykonywaniu.

Za pomocą SZE Klient może ustalić w zamówieniu m. in. parametry niezbędne do wykonania okularów, których ilość i rodzaj zależne są od stopnia indywidualizacji, z jaką optyk chce wykonać okulary. Do parametrów tych należą zwykle rodzaj soczewek, wartości, addycja, rozstaw źrenic, wysokość montażowa, odległości soczewki od wierzchołka do rogówki, grubości soczewki w centrum, przy brzegu, wymagane procesy dodatkowe (szlifowanie, barwienie, optymalizacja grubości).

SZE umożliwia też zdefiniowanie parametrów usytuowania soczewek w oprawie okularowej oraz rodzaj stosowanego skanera do pomiaru parametrów oprawy okularowej w danym salonie optycznym. SZE posiada funkcjonalność zdalnego łączenia się ze skanerem optycznym znajdującym się w salonie Klienta. SZE umożliwia także wizualizację soczewek w trybie 3D dla zeskanowanej oprawy.

Za pomocą SZE Klient może wypełnić elektroniczny formularz zamówienia, który w przypadku błędów/braków wskazuje je użytkownikowi, umożliwia on również przeglądanie katalogu dostępnych soczewek, ustalenie własnej listy soczewek, sprawdzenie przez Klienta, czy dany rodzaj soczewek znajduje się na stanie magazynowym Wnioskodawcy, system umożliwia również śledzenie procesu obsługi już złożonego zamówienia oraz przeglądanie historii zamówień.

O wartość rabatu procentowego i rabatu za złożenie zamówienia drogą elektroniczną przez SZE pomniejszana jest cena jednostkowa netto soczewek na fakturze sprzedaży.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy rabaty udzielane przez Wnioskodawcę w momencie dokonywania sprzedaży, tj. procentowy rabat przysługujący na dany rodzaj/grupę soczewek oraz procentowy rabat za złożenie zamówienia w formie elektronicznej za pośrednictwem dedykowanej platformy internetowej, powinny być przez Wnioskodawcę wykazywane osobno w treści wystawianych Klientom faktur?
2. W przypadku braku obowiązku wykazywania osobno powyższych rabatów na fakturach sprzedaży – czy ww. rabaty mogą być, pomimo braku takiego obowiązku, wykazywane na fakturach sprzedaży?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym kwoty rabatów udzielanych w momencie dokonywania sprzedaży, a ujmowanych już w cenie jednostkowej netto towaru, tj. rabatów przysługujących na dany rodzaj/grupę towarów oraz rabatów za złożenie zamówienia w formie elektronicznej za pośrednictwem dedykowanej platformy internetowej, nie muszą być przez Wnioskodawcę wykazywane osobno w treści wystawianych Klientom faktur.

Zdaniem Wnioskodawcy może on jednak wykazywać na fakturach sprzedaży informacje o udzielonych rabatach, w formie procentowej lub kwotowej, ponieważ obowiązujące przepisy nie zakazują podawania na wystawianych fakturach danych dodatkowych, w tym dotyczących rabatów.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

I.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Natomiast przepis art. 106e ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że faktura powinna zawierać m. in. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto.

II.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy koryguje on w momencie dokonywania sprzedaży cenę jednostkową netto (cenę ofertową, cenę wynikającą z cennika) o przysługujące Klientowi rabaty z tytułu zakupu towarów/produktów należących do określonej grupy/rodzaju oraz o rabaty przysługujące z tytułu złożenia zamówienia za pośrednictwem udostępnionych kanałów elektronicznych – dedykowanej platformy internetowej, w oparciu o przepis art. 106e ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma on obowiązku wykazywania tego typu rabatów na fakturze sprzedaży.

III

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku, gdy koryguje on w momencie dokonywania sprzedaży cenę jednostkową netto (cenę ofertową, cenę wynikającą z cennika) o przysługujące Klientowi rabaty z tytułu zakupu towarów/produktów należących do określonej grupy/rodzaju oraz o rabaty przysługujące z tytułu złożenia zamówienia za pośrednictwem udostępnionych kanałów elektronicznych – dedykowanej platformy internetowej, może on wykazać na fakturze sprzedaży informacje o udzielonych rabatach, w formie procentowej lub kwotowej, ponieważ obowiązujące przepisy nie zakazują podawania na wystawianych fakturach danych dodatkowych.

IV

Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę znajduje potwierdzenie w treści interpretacji indywidualnej z dnia 15 kwietnia 2013 r., sygn. ILPP2/443-9/13-4/SJ, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Jak zaznaczył organ podatkowy „Wskazać należy, iż generalnie faktura VAT jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego sprzedaży/zakupu. Faktura VAT jest dokumentem o charakterze sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej). Co do zasady zatem, faktura musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury VAT są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury, w szczególności w części dotyczących danych obligatoryjnych umieszczonych na fakturze VAT.

Jednocześnie trzeba dodać, że elementy faktury określone w przepisach prawa podatkowego nie są jedynymi, które mogą być zamieszczone na dokumencie faktury. Ustawodawca w żaden sposób nie ograniczył prawa podatnika do zamieszczania na fakturach dodatkowych informacji, które nie zostały wskazane w przepisach. A zatem (...) stwierdzić należy, iż przepisy prawa określają minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura i nie nakładają ograniczeń w sprawie umieszczania dodatkowych danych.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Natomiast przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. Stosownie do tego przepisu, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Jak wynika z art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

W myśl art. 29a ust.10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

Jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć w jej przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Stosownie do treści art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1; (…)
   
   

Jak wynika z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W myśl art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę, bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z treścią art. 106e ustawy faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem; (…)
    
    

Z powyższych uregulowań wynika, że faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży, a ustawodawca określił w jakich okolicznościach należy ją wystawić. Przede wszystkim, wystawiane przez podatników podatku od towarów i usług faktury muszą dokumentować wykonanie przez nich czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. dostawy towarów lub świadczenia usług.

Treść art. 106e ust. 1 ustawy określa obligatoryjne elementy, jakie powinna zawierać faktura,których podanie ma przede wszystkim cel fiskalny. Służą one bowiem do prawidłowego zidentyfikowania dla celów podatkowych strony podmiotowej danej transakcji, rodzaju transakcji, jak również wartości służących do określenia w kwotach bezwzględnych wysokości zobowiązania podatkowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, która zajmuje się produkcjąi dystrybucją optycznych soczewek okularowych, będących wyrobem medycznym. Klientami Wnioskodawcy są salony optyczne, sieci salonów optycznych i hurtownie optyczne, z którymi Wnioskodawca ustala indywidualne warunki współpracy w różnej formie. Ustalenia te dotyczą między innymi przysługującym klientom rabatów. Wnioskodawca udziela nabywcom rabatów już w momencie dokonywania sprzedaży (tzw. rabatów transakcyjnych) orazpo zakończeniu przyjętego okresu rozliczeniowego (tzw. rabatów potransakcyjnych), uzależnionych od poziomu dokonanych zakupów przezistotnych klientów, z którymi Wnioskodawca zawiera umowy ramowe o współpracy. Rabatytransakcyjne są określone jako procent od ceny cennikowej zamawianego towaru (soczewek okularowych), z których Wnioskodawca wyróżnia dwa rodzaje:

1. rabat stały na dany rodzaj/grupę soczewek okularowych;
   
2. rabat dodatkowy – za złożenie zamówienia w formie elektronicznej, za pośrednictwem jednego z dedykowanych kanałów elektronicznych.
   
   

Wnioskodawca udostępnia klientom kilka kanałów elektronicznych, które posiadają inne nazwy i oparte są o dedykowaną do składania zamówień platformę internetową, dostępną po zalogowaniu się z dowolnego miejsca na świecie. Zamówienia mogą być składane również w inny sposóbtj. pisemnie, telefonicznie, faksem, mailem, w zależności od wyboru klienta.W momencie dokonywania sprzedaży rabaty transakcyjne, czyli wartość rabatu procentowego (stałego) oraz rabatu za złożenie zamówienia drogą elektroniczną za pośrednictwem dedykowanej platformy internetowej (również procentowego),pomniejszają cenę jednostkową netto soczewek okularowych (towarów) na fakturze sprzedaży.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy opisane rodzaje rabatów transakcyjnychpowinny być wykazywane osobno w treści wystawianych faktur oraz czy ww. rabaty, w przypadku braku takiego obowiązku, mogą być wykazywane osobno na fakturach sprzedaży.

Podatnicy podejmują różnorodne działania, przyznając rabaty swoim klientom, w celu intensyfikacji sprzedaży swoich towarów. Przepisy ustawy w obecnym brzmieniu nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danych towarów lub usług. Podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Wobec braku definicji pojęć „opust”, „obniżka”, „rabat” w przepisach podatkowych, dokonując ich interpretacji należy posiłkować się przede wszystkim wykładnią językową. Zgodnie z definicjami tych pojęć zamieszczonymi w Słowniku języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl/), „opust” to „zniżka ceny kupna, przyznawana przy zakupach hurtowych”, „obniżka” to „zmniejszenie (się) cen (…)”, „rabat” to z kolei „obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę”. Ponadto zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005 r.), pojęcie „rabat” określone zostało jako „zniżka, opust od sumy należnej za towar przyznawany, np. przy kupnie dużej ilości towarów”. Zatem „rabat” polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny towaru lub usługi. Podobnie definiowany jest „opust” jako zniżka ceny kupna przyznawana przy zakupach hurtowych.

Jak wskazano wyżej, art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.Z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

• rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży – niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat;
• rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży – bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta – wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29a ust. 10 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania (w przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturą VAT – fakturą korygującą; w przypadku sprzedaży ewidencjonowanej na kasie rejestrującej – ewidencją korekt).
  
  

W świetle powołanych wyżej definicji oraz przepisów prawa podatkowego należy uznać, że w opisie sprawy będącej przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy następuje pomniejszenie, czyli odstępstwood ustalonej ceny towarów przez Wnioskodawcę, który na podstawie odpowiednich indywidualnych ustaleń udziela nabywcom upustu w formie przyznawanych rabatów w momencie sprzedaży. Warunkiem otrzymania rabatu procentowego jest spełnienie przez klientów określonych warunków w momencie zakupu, tj. wybór określonego rodzaju/grupy soczewek, do których przypisane są stałe,ustalone przez Wnioskodawcę rabaty oraz złożenie zamówienia w formie elektronicznej, za pośrednictwem jednego z dedykowanych kanałów elektronicznych. Są to rabaty udzielane przed ustaleniem ceny końcowej towarów handlowych.

W opisanej sprawie obniżka ceny, opust udzielony w momencie sprzedaży (rabat transakcyjny) nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy, ponieważ kwota zapłaty należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Zapłatą (wynagrodzeniem), a jednocześnie podstawą opodatkowania, z tytułu sprzedaży jest kwota, którą Wnioskodawca ma otrzymać od nabywcy, a więc w takim przypadku kwota uwzględniająca już przyznany rabat. Pomniejszenie ceny jednostkowej netto towarów handlowych (soczewek okularowych) w momencie sprzedaży o wartość procentowych rabatów transakcyjnych nie powoduje obniżenia podstawy opodatkowania, a jedynie określa wartość towarów przed ich wydaniem i powoduje, że faktura zostaje wystawiona po obniżonej cenie, uwzględniającej już udzielony rabat.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Natomiast w myśl art. 106e ust. 1 ustawy wskazującego elementy, które powinna zawierać faktura, w pkt 9 wymieniona została cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto), a w pkt 10 – kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto. Czyli jeśli opust lub obniżka cen zostały już uwzględnione w cenie jednostkowej netto, to brak jest obowiązku wykazywania tego typu pomniejszeń na fakturze. Nie istnieje również obowiązek wykazywania w treści faktury oddzielnie rabatów, udzielonych przed ustaleniem ceny ostatecznej, z tytułu spełnienia różnego typu warunków, ustalonych między stronami obrotu gospodarczego.

W okolicznościach analizowanej sprawy stwierdzić należy, że ponieważ sprzedaż soczewek okularowych następuje po cenie już uwzględniającej przyznaneprocentowe rabaty transakcyjne, ze względu na powołane wyżej przepisy art. 106b i 106e, w treści wystawionych przez Wnioskodawcęfakturnie ma obowiązku wykazywania przyznanych nabywcom rabatów, jak również nie ma obowiązku wykazywania różnego typu rabatów osobno na tak wystawionejfakturze. Wnioskodawca postąpi zatem prawidłowo, jeśli wykaże na wystawionych fakturach cenę netto po uwzględnieniu rabatu oraz podatek VAT należny bez dodatkowego wyszczególnienia każdego przyznanego rabatu transakcyjnego oddzielnie.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że elementy faktury określone w przepisach prawa podatkowego nie są jedynymi, które mogą być zamieszczone na dokumencie faktury. Przepisy ustawy określają minimalny, obligatoryjny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura i nie nakładają one ograniczeń w zakresie umieszczania dodatkowych danych,które wystawca uzna za stosowne. Ponadto, przepisy krajowe nie określają dokumentu, na podstawie którego podatnik udzielający rabatu może ten rabat udokumentować. Zatem nic nie stoi na przeszkodzie aby – po wypełnieniu obowiązków nałożonych przez obowiązujące przepisy prawa podatkowego – Wnioskodawca mógł zamieścić w części informacyjnej faktury dodatkowe informacje odnośnie udzielonych rabatów w ustalony przez Niego sposób.

Podsumowując, w analizowanej sprawie Wnioskodawca nie ma obowiązku, alema możliwość w treści faktury dokumentującej wydanie towarów handlowych (soczewek okularowych) zawierającej cenę netto pomniejszoną o udzielone w momencie sprzedaży rabaty transakcyjne oraz należny podatek VAT wykazywać osobnoposzczególne rabaty transakcyjne udzielone nabywcy tj.rabaty z tytułu zakupu towarów/produktów należących do określonej grupy/rodzaju oraz rabaty przysługujące nabywcom z tytułu złożenia zamówienia za pośrednictwem udostępnionych kanałów elektronicznych – dedykowanej platformy internetowej, zarówno w formie kwotowej jak i procentowej.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1 i nr 2należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym, w zakresie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.