Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.216.2021.2.KW
z 14 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 marca 2021 r. (data wpływu 1 kwietnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 30 kwietnia 2021 r. (data wpływu 5 maja 2021 r.) na wezwanie Organu z 26 kwietnia 2021 r. (skutecznie doręczone 27 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia kwot podatku VAT zawartego w usługach i towarach nabywanych w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „(…)” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia kwot podatku VAT zawartego w usługach i towarach nabywanych w związku z realizacją ww. zadania inwestycyjnego.

Wniosek został uzupełniony pismem z 30 kwietnia 2021 r. (data wpływu 5 maja 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 26 kwietnia 2021 r. (skutecznie doręczone 27 kwietnia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 15 ust. 6 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) Gmina wykonuje nałożone odrębnymi przepisami na nią zadania dla realizacji, których została powołana spoza zakresu VAT, jak również na podstawie umów cywilnoprawnych, opłat za wieczyste użytkowanie zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych. Działania związane z zaopatrzeniem w wodę są kierowane do mieszkańców oraz właścicieli nieruchomości położonych na terenie Gminy.

W ramach w/w zadań własnych Gmina ubiega się o dofinansowanie ze środków unijnych zadania pn. „(…)”. Zadanie to będzie podlegało dofinansowaniu ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji „Gospodarka wodno-ściekowa” poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich”. Celem realizacji operacji jest poprawa warunków i jakości życia mieszkańców Gminy poprzez rozbudowę sieci wodociągowej w miejscowości(…).

Zadanie obejmuje rozbudowę wodociągu w miejscowości (…) o długości 502, 00 mb. Woda z wodociągu gminnego pobierana będzie do celów socjalno-bytowych. Zaprojektowano 3 nowe przyłącza z zestawem wodomierzowym umiejscowionym w budynku mieszkalnym do 3 działek w miejscowości (…).

Gmina nie ma bezpośredniej możliwości realizacji zadań związanych z gospodarką wodno-ściekową. W związku z powyższym zadanie to będzie realizowane przez Zakład Usług. Po wybudowaniu sieć wodociągowa zostanie przekazana do eksploatacji. Zakład ten prowadzi zadania w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę. Zakład świadczy usługi komunalne, pobiera opłaty za dostawę wody. Opłaty pobierane od odbiorców są w całości przychodem Zakładu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, Gmina planuje realizację inwestycji pn. „(…)”. Całkowity koszt zadania inwestycyjnego będzie ponoszony przez Gminę ze środków własnych oraz z dofinansowania ze środków unijnych. Faktury zakupowe dotyczące w/w inwestycji będą wystawiane na Gminę jako Nabywca oraz na Urząd Gminy jako Odbiorca.

Wnioskodawca tj. Gmina zakupione w ramach realizacji w/w inwestycji towary i usługi będzie wykorzystywał do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Środek trwały, który powstanie w wyniku rozliczenia inwestycji pozostanie na stanie majątku Gminy, ale sieć wodociągowa przekazana będzie do eksploatacji protokołem zdawczo-odbiorczym do Zakładu Usług na podstawie bezpłatnej umowy.

Gmina planuje realizację inwestycji polegającej na rozbudowie wodociągu w miejscowości (…). Po wykonaniu inwestycji przekaże bezpłatnie do eksploatacji infrastrukturę wybudowaną w związku z realizacją projektu Zakładowi Usług. Zadania Gminy związane z gospodarką wodno-ściekową zostały scedowane na podstawie umowy zawartej w dniu 2 stycznia 2008 roku na Zakład Usług. Umowa została zawarta na czas nieokreślony. Zgodnie z umową Wójt Gminy przekazał w eksploatację wodociągi zbiorowego zaopatrzenia w wodę.

Kolejne przebudowy i rozbudowy wodociągów są wykonywane i opłacane przez Gminę, a następnie protokołem zdawczo-odbiorczym bezpłatnie przekazywane do użytkowania Zakładowi Usług. Tak też stanie się z w/w planowaną inwestycją.

Zgodnie z Uchwałą Rady Gminy w sprawie regulaminu dostarczania wody i odprowadzenia ścieków na terenie Gminy oraz przyjętego regulaminu stanowiącego Załącznik do Uchwały Rady Gminy - Przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne tj. Zakład Usług zawiera z poszczególnymi Odbiorcami umowy, które określają warunki dostawy wody z gminnych urządzeń wodociągowych, będących w eksploatacji Zakładu Usług do poszczególnych miejscowości. Odbiorca zamawia wodę na cele socjalno-bytowe od Dostawcy tj. od Zakładu Usług.

Do obowiązków Dostawcy należy w szczególności:

1. Dostarczenie w sposób ciągły wody do nieruchomości, zgodnie z warunkami technicznymi przyłączenia do sieci, o ciśnieniu umożliwiającym normalne korzystanie z wody i na zasadach określonych w obowiązujących przepisach w ramach możliwości przekazanych przez Gminę technologii i urządzeń,
2. Dostarczenie wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi o należytej jakości w ramach możliwości przekazanej przez Gminę technologii i urządzeń,
3. Niezwłoczne usuwanie awarii sieci, urządzeń i przyłączy będących w jego posiadaniu,
4. Montaż wodomierza głównego, jego odczytu oraz wymiana w związku z upływem okresu legalizacji oraz w przypadkach uzasadnionych zmianą wielkości poboru wody lub względami technicznymi dotyczącymi Dostawcy.

Odbiorca zobowiązuje się do:

1. Terminowego regulowania należności związanych z realizacją umowy,
2. Utrzymania we właściwym stanie technicznym należących do niego instalacji i urządzeń,
3. Niewykonywania bez uzgodnienia z Dostawcą jakichkolwiek czynności mogących negatywnie wpłynąć na zmianę stanu technicznego urządzeń Dostawcy, w szczególności wodomierz głównego,
4. Niezwłocznego powiadomienia dostawcy o wystąpieniu awarii,
5. Niezwłocznego usuwania awarii przyłączy będących w jego posiadaniu,
6. Niewykonywania jakichkolwiek czynności zakłócających działanie wodomierz głównego,
7. Niewykonywania zabudowy nad przyłączami i trwałych nasadzeń,
8. Utrzymanie we właściwy stanie technicznym pomieszczenia na wodomierz główny, dostęp do niego po okazaniu legitymacji służbowej.

Rozliczenie za świadczone usługi odbywa się na podstawie określonych w taryfie cen i stawek opłat oraz odpowiadających im ilościom świadczonych usług. Strony stosują 1m3 wody w wysokości ustalonej przez Radę Gminy lub wprowadzoną przez Dostawcę w trybie art. 24 ust.8 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków. Rozliczenia za usługi zaopatrzenia w wodę i odprowadzenia ścieków są prowadzone przez Zakład Usług z poszczególnymi Odbiorcami.

Zakład Usług, zwany „Zakładem” jest samorządową jednostką organizacyjną Województwa, usankcjonowany Uchwałą Nr 144/XXV/99 Zarządu Województwa z dnia 19 maja 1999 roku w sprawie dostosowania organizacji Wojewódzkiego Zakładu Usług Wodnych do reformy ustrojowej państwa, który stał się z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. Zakładem Usług, jako samorządowa jednostka organizacyjna Województwa, realizując swoje dotychczasowe zadania Zakład realizuje zadania Samorządu Województwa w zakresie modernizacji terenów wiejskich i gospodarki wodnej.

Zakład prowadzi działalność gospodarczą, do zadań Zakładu należy w szczególności: eksploatacja, konserwacja, remonty urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych, wykonywanie robót budowlano - montażowych w zakresie zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków.

Zakład działa w formie samorządowego zakładu budżetowego, od 1 stycznia 2011 r. jako samorządowy zakład budżetowy i prowadzi gospodarkę finansową na podstawie przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 2010 r. w sprawie sposobu prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z powyższym opisem Gmina ma prawo odliczyć podatek od towarów i usług (VAT) zawarty w usługach i towarach nabytych do rozbudowy sieci wodociągowej w miejscowości … objętej dofinansowaniem w ramach PROW 2014-2020 w sytuacji gdy dofinansowanie to nie obejmie VAT, a Wnioskodawca nie będzie świadczył po zakończeniu rozbudowy usługi stanowiące czynności opodatkowane VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma możliwości odliczenia poniesionego kosztu podatku VAT w związku z wydatkami związanymi z realizacją w/w inwestycji.

Zdaniem wnioskodawcy Gmina nie może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT, dokumentujących przedmiotową inwestycję, ponieważ nie będzie ona służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2020, poz. 106).

Podstawową przesłanką warunkującą prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten powinien mieć charakter bezpośredni i bezsporny.

Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT przy realizacji projektu polegającego na rozbudowie sieci wodociągowej. Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat z tytułu funkcjonowania przedmiotowej inwestycji, w tym sieci wodociągowej. Zostanie ona zinwentaryzowana i przekazana do Zakładu Usług, a tym samym czynności związane z funkcjonowaniem ww. sieci wodociągowej nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy - nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Podkreślić należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych), ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Gmina, w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W ramach zadań własnych Gmina ubiega się o dofinansowanie ze środków unijnych zadania pn. „(…)”. Zadanie to będzie podlegało dofinansowaniu ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji „Gospodarka wodno-ściekowa” poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich”.

Celem realizacji operacji jest poprawa warunków i jakości życia mieszkańców Gminy poprzez rozbudowę sieci wodociągowej w miejscowości ….

Faktury zakupowe dotyczące ww. inwestycji będą wystawiane na Gminę.

Środek trwały, który powstanie w wyniku rozliczenia inwestycji pozostanie na stanie majątku Gminy, ale sieć wodociągowa przekazana będzie do eksploatacji protokołem zdawczo-odbiorczym do Zakładu Usług na podstawie bezpłatnej umowy.

Przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne tj. Zakład Usług będzie zawierał z poszczególnymi Odbiorcami umowy, które określą warunki dostawy wody z gminnych urządzeń wodociągowych, będących w eksploatacji Zakładu Usług do poszczególnych miejscowości.

Wnioskodawca tj. Gmina zakupione w ramach realizacji ww. inwestycji towary i usługi będzie wykorzystywał do czynności nie podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwot podatku VAT zawartego w usługach i towarach nabywanych w związku z realizacją ww. zadania inwestycyjnego.

Z uwagi na powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku od towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy podkreślić, że z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Równocześnie, niektóre czynności wykonywane nieodpłatnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, jako czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług.

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi mieć miejsce brak związku świadczonych usług z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Niedopełnienie warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze, że konstrukcja całego systemu podatku od wartości dodanej w krajach członkowskich UE podlega ścisłej harmonizacji, co oznacza, że polskie przepisy dotyczące podatku od towarów i usług muszą być zgodne z przepisami wspólnotowymi, w szczególności z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE, przy interpretowaniu przepisów dotyczących funkcjonowania podatku VAT należy brać pod uwagę orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które wskazuje jak prawidłowo powinny być stosowane przepisy tego podatku.

W wyroku z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie 89/81 Hongkong Trade Development Council dotyczącym interpretacji przepisów drugiej Dyrektywy Rady 67/228, Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że w sytuacji, gdy „działalność podmiotu polega wyłącznie na świadczeniu usług bez pobrania za te usługi bezpośredniego wynagrodzenia, nie istnieje podstawa prawna naliczenia podatku, w związku z czym usługi świadczone bezpłatnie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT” (pkt 10 wyroku).

Ponadto, w wyroku z dnia 6 października 2009 r. w sprawie C-267/08 SPÖ, Trybunał zaznaczył, że „podstawą opodatkowania usług jest wszystko to, co zostało otrzymane jako świadczenie wzajemne za wyświadczoną usługę, a tym samym świadczenie usług jest opodatkowane jedynie wtedy, jeżeli istnieje bezpośredni związek pomiędzy wyświadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym. Wynika stąd, że świadczenie usług dokonywane jest »odpłatnie« w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu tylko, jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy” (pkt 19 wyroku). W wyroku tym Trybunał rozstrzygnął, że działalność reklamowa prowadzona przez oddział partii (SPÖ) nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy, bowiem działalność ta nie pozwala na stałe osiąganie zysków, a jedynie „pozwala na prowadzenie działań informacyjnych w ramach realizacji jej celów politycznych, polegających na rozpowszechnianiu idei partii jako organizacji politycznej. (...) Wykonując tę działalność SPÖ nie działa jednak na żadnym rynku” (pkt 24).

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług (ewentualnie nieodpłatne zrównane z odpłatnym świadczeniem), jednak aby takie czynności podlegały opodatkowaniu, muszą być one wykonywane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Analizując kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług w zakresie infrastruktury wodociągowej, która to będzie przekazane nieodpłatnie Zakładowi Usług, należy wskazać, że Gmina bezpośrednio nie będzie wykorzystywać efektów realizacji projektu do czynności opodatkowanych. Biorąc pod uwagę okoliczność, że Gmina przekaże wytworzony majątek do nieodpłatnego użytkowania podmiotowi, co stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, to nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione.

Będąca efektem inwestycji infrastruktura wodociągowa nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Rozbudowana infrastruktura zostanie przekazana nieodpłatnie do eksploatacji Zakładowi Usług.

Tym samym Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT zawartego w towarach i usługach nabywanych w związku z realizacją inwestycji pn. „(…)”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.