Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.166.2021.1.AM
z 12 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 marca 2021 r. (data wpływu 18 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wycofania nieruchomości z majątku spółki jawnej i przekazania jej do majątku prywatnego wspólników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wycofania nieruchomości z majątku spółki jawnej i przekazania jej do majątku prywatnego wspólników.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jawna powstała 19 lutego 2008 r. w wyniku przekształcenia spółki cywilnej w spółkę jawną. Wpis do KRS spółka jawna uzyskała 6 marca 2008 r. Spółka ma siedzibę na terytorium RP, prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie handlu detalicznego oraz wynajmu krótkoterminowego. Wspólnikami spółki jawnej są wyłącznie osoby fizyczne. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka cywilna w dniu przekształcenia była właścicielem m.in. nieruchomości zabudowanej budynkiem, która obecnie, w związku z przekształceniem stanowi majątek spółki jawnej i jest wprowadzona do ewidencji środków trwałych tej Spółki. Spółka jawna również w ramach prowadzonej działalności rozbudowała nieruchomość, która została wprowadzona do ewidencji środków trwałych 31 grudnia 2008 r. Budynek został wybudowany w dwóch etapach, pierwsza część została oddana do użytkowania 10 kwietnia 2007 r., druga część 31 grudnia 2008 r. Na nieruchomość składa się część sklepu w którym prowadzona jest działalność handlowa. Druga część to pensjonat, w którym prowadzona jest działalność związana z najmem krótkoterminowym, w budynku znajdują się również lokale, które spółka wynajmuje innym podmiotom, od najmu nalicza czynsz zgodnie z umową. Wybudowana nieruchomość spełnia definicję budynków, budowli - w rozumieniu art. 3 pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186 ze zm.). Przy nabyciu nieruchomości (wytworzeniu) Wnioskodawcy (oraz poprzednikowi prawnemu) przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupu związanych z wybudowaniem nieruchomości. Wnioskodawca od momentu oddania do użytkowania nieruchomości (31 grudnia 2008 r.) nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wspólnicy mocą uchwały zamierzają nieruchomość wycofać ze spółki jawnej i przenieść jej własność do majątków prywatnych wspólników. Przeniesienie własności nieruchomości wskazanej wyżej z majątku spółki jawnej do majątku osobistego wspólników będzie nieodpłatne. Również w związku z wycofaniem opisanej nieruchomości z majątku spółki i przekazaniem do majątków prywatnych, nie nastąpi zmniejszenie wkładów wspólników w Spółce. Wielkość wkładów pozostanie na poziomie niezmienionym. Zatem czynność przeniesienia własności majątku rzeczowego (nieruchomości) tej Spółki nastąpi bez jakiejkolwiek odpłatności, tj. zostanie wykonana bez wynagrodzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej i następnie nieodpłatne przekazanie jej do prywatnych majątków wspólników będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów i czy spowoduje po stronie Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu nieodpłatnego przekazania nieruchomości?
2. Jeżeli tak, to czy znajdzie zastosowanie zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Nieodpłatne przekazanie wspólnikom nieruchomości, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, przekazanie nieodpłatnie, przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
   
   

Aby doszło do uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
  

• przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
  

• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar (lub jego części składowe), w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.
  
  

Zatem, odnosząc powyższe do treści art. 7 ust. 2 ustawy stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawcy (oraz poprzednikowi prawnemu) przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z przedmiotową nieruchomością - to nieodpłatne jej przekazanie wspólnikom będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko, musi dojść do zajęcia budynku, czyli jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w wybudowanym budynku od momentu wprowadzenia do ewidencji środków trwałych. Zgodnie z powyższym od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata, oraz nie były ponoszone wydatki na jego ulepszenie.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dostawa budynku (nieodpłatne przekazanie) będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, z uwagi na fakt, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z przedmiotową nieruchomością - to nieodpłatne jej przekazanie wspólnikom będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku, ponieważ czynność ta korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0112-KDIL2-2.4012.588.2018.1.MŁ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny
   
   - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
   
   

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazanie), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

W myśl art. 2 pkt 14a ustawy przez wytworzenie nieruchomości – rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że spółka jawna powstała 19 lutego 2008 r. w wyniku przekształcenia spółki cywilnej w spółkę jawną. Wpis do KRS spółka jawna uzyskała 6 marca 2008 r. Spółka prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie handlu detalicznego oraz wynajmu krótkoterminowego. Wspólnikami spółki jawnej są wyłącznie osoby fizyczne. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka cywilna w dniu przekształcenia była właścicielem m.in. nieruchomości zabudowanej budynkiem, która obecnie, w związku z przekształceniem stanowi majątek spółki jawnej i jest wprowadzona do ewidencji środków trwałych tej Spółki. Spółka jawna w ramach prowadzonej działalności rozbudowała nieruchomość, która została wprowadzona do ewidencji środków trwałych 31 grudnia 2008 r. Budynek został wybudowany w dwóch etapach, pierwsza część została oddana do użytkowania 10 kwietnia 2007 r., druga część 31 grudnia 2008 r. Na nieruchomość składa się część sklepu, w którym prowadzona jest działalność handlowa. Druga część to pensjonat, w którym prowadzona jest działalność związana z najmem krótkoterminowym, w budynku znajdują się również lokale, które spółka wynajmuje innym podmiotom, od najmu nalicza czynsz zgodnie z umową. Przy nabyciu nieruchomości (wytworzeniu) Wnioskodawcy (oraz poprzednikowi prawnemu) przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupu związanych z wybudowaniem nieruchomości. Wnioskodawca od momentu oddania do użytkowania nieruchomości (31 grudnia 2008 r.) nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wspólnicy mocą uchwały zamierzają nieruchomość wycofać ze spółki jawnej i przenieść jej własność do majątków prywatnych wspólników. Przeniesienie własności nieruchomości z majątku spółki jawnej do majątku osobistego wspólników będzie nieodpłatne. Również w związku z wycofaniem opisanej nieruchomości z majątku spółki i przekazaniem do majątków prywatnych, nie nastąpi zmniejszenie wkładów wspólników w Spółce. Wielkość wkładów pozostanie na poziomie niezmienionym. Zatem czynność przeniesienia własności majątku rzeczowego (nieruchomości) tej Spółki nastąpi bez jakiejkolwiek odpłatności, tj. zostanie wykonana bez wynagrodzenia.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej i następnie nieodpłatne przekazanie jej do prywatnych majątków wspólników będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów i czy spowoduje po stronie Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu nieodpłatnego przekazania nieruchomości.

Należy wskazać, że odpłatności (wynagrodzenia) nie można utożsamiać wyłącznie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym jest wynagrodzeniem. Przykładowo: zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp. będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów, czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.

Z okoliczności sprawy wynika, że wspólnicy na podstawie uchwały zamierzają wycofać ze spółki jawnej nieruchomość zabudowaną i przenieść jej własność do majątków prywatnych wspólników. Przeniesienie własności nieruchomości z majątku spółki jawnej do majątku osobistego wspólników będzie nieodpłatne. Również w związku z wycofaniem opisanej nieruchomości z majątku spółki i przekazaniem do majątków prywatnych, nie nastąpi zmniejszenie wkładów wspólników w Spółce. Wielkość wkładów pozostanie na poziomie niezmienionym.

Odnosząc się do okoliczności sprawy należy wskazać, że jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy o VAT w pewnych ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatną dostawę towarów należy uznać za spełniającą definicję odpłatnej dostawy towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanego wyżej art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także, przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, aby doszło do uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
  

• przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
  

• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar (lub jego części składowe),w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.
  
  

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do treści art. 7 ust. 2 ustawy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawcy (oraz poprzednikowi prawnemu) przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony związany z przedmiotową nieruchomością – to nieodpłatne jej przekazanie wspólnikom spółki będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca ma także wątpliwości, czy do nieodpłatnego przekazania nieruchomości na rzecz wspólników spółki zastosowanie znajdzie zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy. W myśl tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W praktyce oznacza to, że dostawa gruntu będzie opodatkowana stawką właściwą dla dostawy budynków, a gdy dostawa budynków będzie zwolniona od podatku VAT, wówczas zwolnienie ma zastosowanie do pełnej wartości transakcji.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do znajdującego się na niej budynku doszło do pierwszego zasiedlenia.

Z okoliczności sprawy wynika, że budynek został wybudowany w dwóch etapach, pierwsza część została oddana do użytkowania 10 kwietnia 2007 r., druga część 31 grudnia 2008 r. Na nieruchomość składa się część sklepu, w którym prowadzona jest działalność handlowa. Druga część to pensjonat, w którym prowadzona jest działalność związana z najmem krótkoterminowym, w budynku znajdują się również lokale, które spółka wynajmuje innym podmiotom, od najmu nalicza czynsz zgodnie z umową. Wnioskodawca od momentu oddania do użytkowania nieruchomości (31 grudnia 2008 r.) nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tego obiektu.

Zatem należy stwierdzić, że doszło do pierwszego zasiedlenia budynku, który zostanie przekazany na rzecz wspólników spółki, ponieważ po jego wybudowaniu został on oddany do użytkowania. Ponadto od momentu oddania budynku do użytkowania, co miało miejsce w grudniu 2008 r. nie ponoszono wydatków na jego ulepszenia, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej.

Biorąc pod uwagę, że od momentu pierwszego zasiedlenia budynku do momentu jego dostawy (tj. przekazania na rzecz wspólników) upłynie okres dłuższy niż dwa lata, dla dostawy budynku zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem dostawa budynku będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym, stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy, również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony będzie korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji, jak wykazano powyżej przekazanie nieruchomości do majątku prywatnego wspólników będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca (Spółka) nie będzie jednak zobowiązany do zapłaty podatku VAT od tej dostawy, ponieważ czynność ta korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.