Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.128.2020.1.MG
z 8 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 lutego 2021 r. (data wpływu 8 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą, w tym również działy specjalne produkcji rolnej związane z chowem i hodowlą drobiu.

Wnioskodawca w zakresie związanym z działami specjalnymi produkcji rolnej jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych z uwagi na to, że wysokość jego przychodów ze sprzedaży nie przekracza równowartości 2 mln Euro. Podatek dochodowy jest przez niego płacony na podstawie norm szacunkowych, które wynikają z wydanej decyzji organu podatkowego. W każdym roku podatkowym organ podatkowy wydaje decyzję, która określa wysokość tego podatku.

W związku z formą opodatkowania Wnioskodawcy nie rozlicza faktycznie uzyskanego przychodu i faktycznie poniesionych kosztów. Co za tym idzie - nie dokonuje on również odpisów amortyzacyjnych od posiadanych środków trwałych, w tym gruntów, budynków, budowli oraz maszyn i urządzeń.

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży Fermy Drobiu składającej się z 4 kurników oraz infrastruktury towarzyszącej. W oddzielnym wniosku o interpretację indywidualną Wnioskodawca wystąpił o ocenę czy przedmiot transakcji powinien być traktowany na gruncie podatku od towarów i usług jako zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Natomiast przedmiotowy wniosek dotyczy skutków planowanej czynności na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ferma Drobiu, która będzie dotyczyła transakcja sprzedaży, położona jest w miejscowości (…), obręb (…), gmina (…). W skład fermy wchodzą nieruchomości:

1. zabudowana działka o numerze ewidencyjnym X o powierzchni 8,4941 ha; nabyta przez Wnioskodawcę w drodze umowy darowizny z dnia 20 stycznia 2011 r.; w ewidencji gruntów działka jest sklasyfikowana jako: częściowo lasy (obecnie przeklasyfikowywany na grunt rolny), częściowo grunty rolne zabudowane, częściowo grunty orne oraz grunty pod rowami.
2. o numerze ewidencyjnym Y o powierzchni 3,0059 ha; nabyta przez Wnioskodawcę w drodze umowy darowizny z dnia 20 stycznia 2011 r.: w ewidencji gruntów działka jest sklasyfikowana jako grunty orne.

Łączna powierzchnia gruntów obu działek wynosi 11,5000 ha.

Powyższe nieruchomości wpisane są do księgi wieczystej nr xxx prowadzonej przez Sąd Rejonowy w P. Dwa budynki kurników zostały wybudowane na powyższej nieruchomości w roku 2019, a pozostałe dwa w roku 2020.

Kupującym byłaby osoba fizyczna. Sprzedaż nastąpiłaby po cenie rynkowej nieruchomości.

Nieruchomości nie zostaną sprzedane w wykonaniu działalności gospodarczej.

Nieruchomości będą wykorzystywane przez kupującego do prowadzenia na nich działalności w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przychód ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej dokonywanej przez osobę prowadzącą działy specjalne produkcji rolnej opodatkowanej na podstawie norm szacunkowych podlega co do zasady opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w przypadku, jeżeli sprzedaż następuje po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie gruntu, ale przed upływem 5 lat od wybudowania na nim budynków - przychód z tytułu sprzedaży zabudowanej nieruchomości rolnej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1)
Zdaniem Wnioskodawcy przychód ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej wraz ze środkami trwałymi przez osobę prowadzącą działy specjalne produkcji rolnej opodatkowanej na podstawie norm szacunkowych podlega co do zasady opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. W art. 10 ust. 1 pkt 4 i pkt 8 ustawy jako odrębne źródła określone zostały odpowiednio: działy specjalne produkcji rolnej i odpłatne zbycie rzeczy (w tym nieruchomości) i praw majątkowych wymienionych w tym przepisie.

Powyższa sytuacja nie występuje w przypadku, jeżeli podatnik prowadzący działy specjalne produkcji rolnej prowadzi księgi rachunkowe, ponieważ wtedy zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega on opodatkowaniu na takich samych zasadach, jak osoba prowadząca działalność gospodarczą. Rozlicza więc on przychody i koszty w ramach źródła przychodów, jakim jest prowadzenie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jednak ustala dochód w oparciu o normy szacunkowe, które wynikają z wydanej decyzji organu podatkowego.

W jego więc przypadku sprzedaż nieruchomości powinna być traktowana jako odrębne źródło dochodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2)
W przypadku jednak, jeżeli sprzedaż następuje po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości - przychód z tytułu sprzedaży zabudowanej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z punktu widzenia omawianych tu regulacji istotna jest data nabycia nieruchomości rolnej - obojętnie, zabudowanej czy niezabudowanej. Wnioskodawca nabył nieruchomość w formie darowizny w roku 2011, a więc jej sprzedaż następuje po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym została ona nabyta. Z punktu widzenia omawianego przepisu nie ma znaczenia czy i kiedy na danej nieruchomości zostały wybudowane budynki.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT - źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Prawo podatkowe, w tym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zawiera autonomicznej definicji nieruchomości, stąd zasadne jest sięgnięcie w tym zakresie do Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Przepis art. 47 Kodeksu cywilnego stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Art. 48 Kodeksu cywilnego przewiduje, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Z powyższych przepisów Kodeksu cywilnego wynika, że budynek, jak również budowla (jako część składowa nieruchomości), nie może być odrębnym przedmiotem własności i dzieli los prawny rzeczy głównej, to jest gruntu. W związku z tym datą nabycia nieruchomości jest data nabycia gruntu, bez względu na to czy na danym gruncie wybudowano budynek lub budowlę i kiedy to nastąpiło.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z uwagi zatem na wskazaną w opisie planowanej sprzedaży okoliczność, zgodnie z którą nieruchomości nie zostaną sprzedane w wykonaniu działalności gospodarczej, Wnioskodawca uważa, że sprzedaż nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodu w podatku dochodowym.

Stanowisko Wnioskodawcy prezentowane powyżej znajduje również swoje oparcie we wcześniej wydanych interpretacjach indywidualnych m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 września 2017 r. nr 0112-KDIL3-1.4011.214.2017.1.AGR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  
• działy specjalne produkcji rolnej (pkt 4),
  
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  
  
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
     
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
     
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (pkt 8).

Działami specjalnymi produkcji rolnej, w myśl art. 2 ust. 3 tej ustawy, są natomiast: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Z powyższych przepisów wynika, że działy specjalne produkcji rolnej są wyłączone z działalności rolniczej. Dochody z działów specjalnych produkcji rolnej podlegają bowiem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w przepisach tej ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody.O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Przepis art. 24 ust. 4 tej stanowi, że dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Zgodnie z art. 24 ust. 4a pkt 1 ww. ustawy, normy szacunkowe dochodu rocznego, o których mowa w ust. 4, stosuje się od jednostek powierzchni upraw lub innych jednostek rodzajów produkcji określonych w kolumnie 3 załącznika nr 2, z tym że w przypadku upraw w szklarniach i tunelach foliowych - od 1 m2 powierzchni ogólnej obliczanej według wewnętrznej długości ścian.

Powyższe przepisy wskazują, że jeżeli podatnik prowadzący działy specjalne produkcji rolnej nie prowadzi podatkowej księgi przychodów i rozchodów, bądź ksiąg rachunkowych, to ustala dochód do opodatkowania z tego źródła przychodów przy zastosowaniu norm szacunkowych, zawartych w art. 24 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą, w tym również działy specjalne produkcji rolnej związane z chowem i hodowlą drobiu. Wnioskodawca w zakresie związanym z działami specjalnymi produkcji rolnej jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych z uwagi na to, że wysokość jego przychodów ze sprzedaży nie przekracza równowartości 2 mln Euro. Podatek dochodowy jest przez niego płacony na podstawie norm szacunkowych, które wynikają z wydanej decyzji organu podatkowego. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży Fermy Drobiu składającej się z 4 kurników oraz infrastruktury towarzyszącej.W skład fermy wchodzą nieruchomości:

1. zabudowana działka o numerze ewidencyjnym X o powierzchni 8,4941 ha; nabyta przez Wnioskodawcę w drodze umowy darowizny z dnia 20 stycznia 2011r.; w ewidencji gruntów działka jest sklasyfikowana jako: częściowo lasy (obecnie przeklasyfikowywany na grunt rolny), częściowo grunty rolne zabudowane, częściowo grunty orne oraz grunty pod rowami.
2. o numerze ewidencyjnym Y o powierzchni 3,0059 ha; nabyta przez Wnioskodawcę w drodze umowy darowizny z dnia 20 stycznia 2011r.: w ewidencji gruntów działka jest sklasyfikowana jako grunty orne.

Dwa budynki kurników zostały wybudowane na powyższej nieruchomości w roku 2019, a pozostałe dwa w roku 2020. Kupującym byłaby osoba fizyczna. Sprzedaż nastąpiłaby po cenie rynkowej nieruchomości. Nieruchomości nie zostaną sprzedane w wykonaniu działalności gospodarczej. Nieruchomości będą wykorzystywane przez kupującego do prowadzenia na nich działalności w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

Zauważyć należy, że skoro Wnioskodawca nie prowadzi w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej ksiąg podatkowych, ustala natomiast dochód w oparciu o tzw. normy szacunkowe dochodu, o których mowa w art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przepisy art. 14 ww. ustawy nie będą miały w tym przypadku zastosowania. Oznacza to, że przychód z tytułu sprzedaży wskazanych w opisie nieruchomości nie będzie zaliczany do źródła przychodu jakim są działy specjalne produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Źródłem tych przychodów będzie odpłatne zbycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Świadczenie darczyńcy może polegać na działaniu lub zaniechaniu działania. Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy oraz zbywalne prawa majątkowe. Tym samym, zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje. Z tą datą darczyńca traci własność nieruchomości.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości. Odnieść się zatem należy do definicji tego pojęcia zawartej Kodeksie cywilnym.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że istnieje zasadnicza różnica, gdy chodzi o regulację dotyczącą nieruchomości gruntowych z jednej strony i nieruchomości pozostałych z drugiej strony. O ile każdy grunt stanowiący przedmiot odrębnej własności jest nieruchomością już z mocy art. 46 Kodeksu cywilnego, o tyle budynek lub lokal tylko wtedy, gdy przepis szczególny tak stanowi.

Stosownie do art. 47 § 1-3 Kodeksu cywilnego część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Przepis ten jest wyrazem zasady ujętej w art. 191 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.

Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Dlatego sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i posadowionego na nim budynku, trwale z nim związanego. Zatem, w przypadku wybudowania budynku na gruncie stanowiącym własność, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). Datą nabycia nieruchomości jest więc data nabycia gruntu, nie zaś data wybudowania budynku, wobec czego istotnym z podatkowego punktu widzenia jest moment nabycia gruntu co w rozpatrywanej sprawie miało miejsce w dniu 20 stycznia 2011 r. w wyniku umów darowizny.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (gruntu wraz z budynkami) przez Wnioskodawcę prowadzącego działy specjalne produkcji rolnej, rozliczane przy zastosowaniu norm szacunkowych, należy zaliczyć do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, tj. z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Skoro odpłatne zbycie nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce ich nabycie (Wnioskodawca nabył nieruchomości w drodze darowizny w dniu 20 stycznia 2011 r.), to przychód uzyskany z tego tytułu nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Końcowo, odnosząc się do powołanej interpretacji indywidualnej, wskazać należy, że nie jest ona wiążąca dla tutejszego Organu. Interpretacje organu podatkowego dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.