2021.04.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.76.2021.1.AG
z 30 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lutego 2021 r. (data wpływu 4 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy, jako spółki przejmującej, w związku z planowanym połączeniem przez przejęcie spółki przejmowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy, jako spółki przejmującej, w związku z planowanym połączeniem przez przejęcie spółki przejmowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), zarejestrowana w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: (…), REGON: (…), NIP: (…), jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu („Spółka Przejmująca” lub „Spółka córka” lub „Wnioskodawca”).

Jedynym wspólnikiem Spółki Przejmującej jest B spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), zarejestrowana w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: (…), REGON: (…), NIP: (…) („Spółka Przejmowana” lub „Spółka matka”). Na dzień planowanego poniżej połączenia wspólnikami Spółki Przejmowanej będą trzy osoby fizyczne („Właściciele”), tj.:

C, który będzie posiadał 80 (osiemdziesiąt) udziałów o łącznej wartości nominalnej 4.000,00 zł (cztery tysiące złotych) w kapitale zakładowym Spółki Przejmowanej,
D, który będzie posiadał 80 (osiemdziesiąt) udziałów o łącznej wartości nominalnej 4.000,00 zł (cztery tysiące złotych) w kapitale zakładowym Spółki Przejmowanej oraz
E, który będzie posiadał 240 (dwieście czterdzieści) udziałów, o łącznej wartości nominalnej 12.000,00 zł (dwanaście tysięcy złotych) w kapitale zakładowym Spółki Przejmowanej.

Wszystkie ww. osoby fizyczne są polskimi rezydentami podatkowymi. Obecnie planowane jest połączenie Spółki Przejmującej oraz Spółki Przejmowanej. W procesie połączenia Spółka córka wystąpi w roli Spółki Przejmującej, a Spółka matka w roli Spółki Przejmowanej. Zamierzone połączenie będzie tzw. połączeniem odwrotnym (ang: downstream merger) przez przejęcie, co oznacza, że Spółka córka przejmie swoją Spółkę matkę.

Spółka przejmująca zamierza dokonać połączenia ze Spółką przejmowaną w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1577 z późn. zm., dalej: „k.s.h.”) przez przeniesienie całego majątku Spółki Przejmowanej na Spółkę Przejmującą za udziały, które Spółka przejmująca wydaje wspólnikom Spółki Przejmowanej (łączenie się przez przejęcie). Planowane jest, że połączenie nastąpi bez podwyższenia kapitału zakładowego Spółki Przejmującej, udziały własne Spółki Przejmującej (dotychczasowe udziały Spółki Przejmowanej w Spółce Przejmującej) nabyte przez Spółkę Przejmującą w wyniku połączenia ze Spółką przejmowaną zostaną wydane zgodnie z art. 515 § 1 k.s.h. dotychczasowym udziałowcom Spółki Przejmowanej, tj.:

C, zostanie wydanych 400 (czterysta) udziałów o łącznej wartości nominalnej 20.000,00 zł (dwadzieścia tysięcy złotych) w kapitale zakładowym Spółki Przejmującej,
D, zostanie wydanych 400 (czterysta) udziałów o łącznej wartości nominalnej 20.000,00 zł (dwadzieścia tysięcy złotych) w kapitale zakładowym Spółki Przejmującej oraz
E zostanie wydanych 1200 (tysiąc dwieście) udziałów o łącznej wartości nominalnej 60.000,00 zł (sześćdziesiąt tysięcy złotych) w kapitale zakładowym Spółki Przejmującej.

Proporcja udziałów ww. osób fizycznych posiadanych przez nie w Spółce Przejmującej będzie więc identyczna jak proporcja udziałów ww. osób fizycznych posiadanych przez nie w Spółce Przejmowanej. Stosunek wymiany udziałów Spółki Przejmowanej na udziały Spółki Przejmującej, wynosić będzie 1:5, co oznacza że za każdy 1 (jeden) udział posiadanych przez wspólnika w kapitale zakładowym Spółki Przejmowanej, otrzyma on 5 (pięć) udziałów w kapitale zakładowym Spółki Przejmującej. Wspólnicy Spółki Przejmowanej nie będą otrzymywać żadnych dopłat. Umowa Spółki Przejmującej, jak też umowa Spółki Przejmowanej nie przewidują i nie będą przewidywać do chwili połączenia żadnego uprzywilejowania udziałów.

Spółka Przejmująca oraz Spółka Przejmowana współpracowały ze sobą od momentu powołania Spółki Przejmowanej z powodu zbliżonej klasyfikacji prowadzonych działalności oraz segmentu produktów (portali internetowych oferujących unikatowe usługi oraz narzędzia analityczne dla inwestorów giełdowych). Z czasem Spółka Przejmowana rozwijając jednocześnie działalność w kierunku outsourcingu usług IT, objęła swoim zasięgiem obsługę informatyczną i wizerunkową Spółki Przejmującej, w skład której wchodziły następujące usługi:

administracja infrastrukturą hostingową wymaganą do utrzymania portali internetowych Spółki Przejmującej (…),
prace programistyczne, utrzymaniowe i rozwojowe nad portalami Spółki Przejmującej,
prace projektowe, graficzne, UX związane z kampaniami reklamowymi, działaniami, promocyjnymi i nowymi produktami wprowadzanymi przez Spółkę Przejmującą.

Ponadto, Spółka Przejmowana stała się wydawcą portali (…) i (…), przejmując na siebie obsługę sprzedaży usług B2C skierowanych do klientów indywidualnych, takich jak abonamenty premium dające dostęp do płatnych części portali.

Spółka Przejmowana odpowiadała za treści publikowane w obu portalach i w tym celu zatrudniała dziennikarzy, analityków, grafików, marketerów i administratorów baz danych. Odpowiadała również merytorycznie i decyzyjnie za usługi reklamowe oferowane domom maklerskim, spółkom giełdowym, czy Giełdzie Papierów Wartościowych.

Spółka Przejmowana świadczyła usługi informatyczne i programistyczne również dla innych firm, ale ich rentowność w ostatnich latach konsekwentnie spadała. Na koniec 2020 r. najbardziej rentowne były usługi związane z prowadzeniem wspomnianych dwóch portali. W związku z tym, na początku 2021 r. właściciele Spółki Przejmowanej podjęli decyzję o połączeniu obu podmiotów, poprzez przejęcie Spółki matki przez Spółkę córkę.

Fuzja jest uzasadniona ekonomicznie, ponieważ w tej chwili Spółka Przejmowana nie prowadzi aktywnie działalności gospodarczej, a głównym zadaniem obu spółek jest prowadzenie portali pod adresami (…) i (…). W ocenie zarządów obu spółek, utrzymanie obydwu podmiotów wiąże się z kosztami stałymi, które nie są uzasadnione. Jednocześnie, wszystkie aktualnie bieżące umowy z klientami, pracownikami i podwykonawcami zawierane są przez Spółkę Przejmującą. Z tego powodu, uzasadnioną ekonomicznie formą połączenia jest przejęcie Spółki matki (która praktycznie nie prowadzi już działalności) przez dynamicznie rozwijającą się Spółkę córkę. W konsekwencji, połączenie zostanie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy połączenie Wnioskodawcy oraz Spółki Przejmowanej przez przejęcie Spółki Przejmowanej przez Wnioskodawcę będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego?

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy połączenie Wnioskodawcy oraz Spółki Przejmowanej przez przejęcie Spółki Przejmowanej przez Wnioskodawcę nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm.; dalej: „CITU”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 2 CITU, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Na podstawie art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m tiret pierwsze CITU, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątku lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8c CITU, przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności ustalona na dzień łączenia lub podziału wartość majątku spółki przejmowanej lub dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną.

Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3e CITU, do przychodów nie zalicza się wartości majątku spółki przejmowanej lub dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą odpowiadającej wartości emisyjnej udziałów (akcji) przydzielonych udziałowcom (akcjonariuszom) spółek łączonych lub spółki dzielonej.

Na podstawie art. 4a ust. 16a CITU, wartość emisyjna udziałów (akcji) oznacza to cenę, po jakiej obejmowane są udziały (akcje), określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku – w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższą od wartości rynkowej tych udziałów (akcji).

Zgodnie z art. 12 ust. 15 pkt 1 CITU, przepisy ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b mają zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1, przejmujących majątek innych spółek mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 13 CITU, przepisów ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym lub jednym z głównych celów połączenia spółek, podziału spółek, wymiany udziałów lub wniesienia wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Jak stanowi przy tym art. 12 ust. 14 CITU, jeżeli połączenie spółek, podział spółek, wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Zgodnie z art. 2 lit. a dyrektywy Rady 2009/133/WE z 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego (Dz. Urz. UE. L 310, s. 34 z późn. zm., dalej: „Dyrektywa 2009/133”), „łączenie” oznacza czynność, w wyniku której:

jedna lub kilka spółek, na skutek i w momencie ich rozwiązania bez przechodzenia w stan likwidacji, przekazują ogół swoich aktywów i pasywów na inną istniejącą już spółkę, w zamian za wyemitowanie na rzecz akcjonariuszy papierów wartościowych reprezentujących kapitał tej innej spółki oraz, jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10% wartości nominalnej (...);
dwie lub więcej spółek, na skutek i w momencie ich rozwiązania bez przechodzenia w stan likwidacji, przekazują ogół swoich aktywów i pasywów na utworzoną przez siebie spółkę, w zamian za wyemitowanie na rzecz akcjonariuszy papierów wartościowych reprezentujących kapitał tej nowej spółki oraz, jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10% wartości nominalnej (...);
spółka, na skutek i w momencie jej rozwiązania bez przechodzenia w stan likwidacji, przekazuje ogół swoich aktywów i pasywów na spółkę posiadającą wszystkie papiery wartościowe reprezentujące jej kapitał.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 Dyrektywy 2009/133, łączenie, podział lub podział przez wydzielenie nie stanowi podstawy opodatkowania zysków kapitałowych obliczonych poprzez odniesienie do różnicy między wartością rzeczywistą przekazanych aktywów i pasywów a ich wartością do celów podatkowych.

Zgodnie z art. 515 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526 z późn. zm.; dalej jako „k.s.h.”), Spółka przejmująca może wydać wspólnikom spółki przejmowanej udziały albo akcje ustanowione w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego, udziały albo akcje własne nabyte zgodnie z art. 200 i art. 362 oraz objęte w przypadku, o którym mowa w art. 366. Spółka przejmująca może wydać wspólnikom spółki przejmowanej udziały albo akcje własne, które nabyła w wyniku połączenia z tą spółką. Zgodnie ze znowelizowanym (ze skutkiem na dzień 1 marca 2021 r.) brzmieniem art. 515 § 1 k.s.h., spółka przejmująca może przyznać wspólnikom spółki przejmowanej udziały albo akcje ustanowione w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego, akcje bez wartości nominalnej albo udziały albo akcje własne nabyte zgodnie z art. 200, art. 30047 i art. 362 oraz objęte w przypadkach, o których mowa w art. 30048 i art. 366. Spółka przejmująca może przyznać wspólnikom spółki przejmowanej udziały albo akcje własne, które nabyła w wyniku połączenia z tą spółką.

Odnosząc powyższe regulacje prawne na grunt zdarzenia przyszłego wskazać w pierwszej kolejności należy, iż w obecnym stanie prawnym nie ulega wątpliwości, że tzw. „połączenie odwrotne” spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, tj. przejęcie spółki matki przez jej spółkę córkę jest dozwolone. Jak stanowi bowiem art. 515 § 1 zd. 2 k.s.h., spółka przejmująca może wydać wspólnikom spółki przejmowanej udziały albo akcje własne, które nabyła w wyniku połączenia z tą spółką. Analogicznie połączenie odwrotne będzie również dozwolone po dniu 1 marca 2021 r. w związku z nowelizacją art. 515 k.s.h. Ponadto, biorąc pod uwagę brzmienie art. 2 lit. a Dyrektywy 2009/133, nie ulega wątpliwości, że połączenie odwrotne jest objęte zakresem przedmiotowym Dyrektywy 2009/133. W konsekwencji, do połączenia odwrotnego mają zastosowanie zawarte w Dyrektywie 2009/133 ogólne zasady neutralności podatkowej łączenia spółek, a w szczególności zasada neutralności połączenia dla spółki przejmującej (art. 4 ust. 1 Dyrektywy 2009/133).

Przechodząc na grunt CITU w pierwszej kolejności wskazać należy, że do planowanego połączenia Wnioskodawcy oraz Spółki Przejmowanej (poprzez przejęcie Spółki Przejmowanej przez Wnioskodawcę) zastosowanie znajdą przepisy art. 12 ust. 1 pkt 8c CITU oraz art. 12 ust. 4 pkt 3e CITU zgodnie z którymi: przychodem jest ustalona na dzień łączenia wartość majątku Spółki Przejmowanej otrzymanego przez Spółkę Przejmującą oraz do przychodów nie zalicza się wartości majątku Spółki Przejmowanej otrzymanego przez Spółkę Przejmującą odpowiadającej wartości emisyjnej udziałów przydzielonych udziałowcom Spółki Przejmowanej (Właścicielom).

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, że w przypadku planowanego przejęcia Spółki Przejmowanej przez Spółkę Przejmującą przychodem po stronie Spółki Przejmującej może być ewentualna nadwyżka wartości majątku Spółki Przejmowanej nad wartością emisyjną udziałów przydzielonych udziałowcom Spółki Przejmowanej (Właścicielom). W konsekwencji, jeżeli wartość majątku Spółki Przejmowanej otrzymana przez Spółkę Przejmującą będzie równa lub niższa niż wartość emisyjna udziałów przydzielonych Właścicielom Spółki Przejmowanej, to po stronie Spółki Przejmującej nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do określenia wartości majątku Spółki Przejmowanej wskazać należy, że na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 8c CITU wartość majątku należy rozumieć jako majątek w ujęciu szerszym, czyli stanowiący zbiór aktywów i pasywów. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, do przychodów zalicza się w szczególności wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, a tym samym również czynności prawne dotyczące pasywów (a w szczególności zobowiązań) są uznawane na gruncie CITU za przysporzenie majątkowe stanowiące przychód podatkowy. Wobec czego przyjąć należy, że na gruncie CITU majątek rozumiany jest w szerszym znaczeniu (tj. jako zbiór aktywów i pasywów). Ponadto do przyjęcia szerszego znaczenia pojęcia majątek prowadzi wykładnia pojęcia wartości emisyjnej udziałów przydzielonych udziałowcom spółek łączonych w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 3e CITU, przedstawiona poniżej, zgodnie z którą wartość emisyjną należy rozumieć jako cenę, jaką spółka przejmująca płaci za majątek spółki przejmowanej jej wspólnikom. Należy bowiem podkreślić, że w przypadku przyjęcia odmiennego rozumienia wartości majątku spółki przejmowanej (tj. innego niż wartość aktywów z uwzględnieniem wartości zobowiązań), połączenie nigdy nie byłoby neutralne dla spółki przejmującej na gruncie CITU, ponieważ przez wartość emisyjną należy rozumieć wartość rynkową wydanych udziałów w spółce przejmującej. Natomiast wartość rynkowa udziałów z definicji uwzględnia zarówno wartości aktywów spółki, jak i wartość jej zobowiązań, ponieważ wartość ta musi uwzględniać prawa i obowiązki danego podmiotu, w związku z czym nie może przekraczać wartości majątku podmiotu uwzględniającej także jego zobowiązania. Przyjęcie zatem węższej interpretacji pojęcia majątku (tj. obejmującego jedynie aktywa), wartość emisyjna akcji przydzielonych udziałowcom spółki przejmowanej w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 3e CITu nigdy nie byłaby mu równa. Tym samym w sytuacji, w której spółka przejmowana miałaby jakiekolwiek zadłużenie, połączenie nigdy nie byłoby neutralne dla spółki przejmującej. W odniesieniu do pojęcia wartości emisyjnej udziałów, wskazać należy, że definicja zawarta w art. 4a ust. 16a CITU, zgodnie z którą wartość emisyjna udziałów (akcji) oznacza to cenę, po jakiej obejmowane są udziały (akcje), określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku – w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższą od wartości rynkowej tych udziałów (akcji) – jest nieprecyzyjna, na co wskazuje się w literaturze (tak w szczególności W. Majkowski, M. Michna, Neutralność podatkowa połączeń spółek kapitałowych po nowelizacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – zasada czy już jedynie wyjątek?, Przegląd podatkowy, lipiec 2019, s. 39-40).

Jedna z teoretycznie możliwych wykładni powyższego przepisu prowadzi do wniosku, że wartość emisyjną stanowi cena, po jakiej obejmowane są udziały lub akcje. Przy czym cena stanowi wartość wyrażoną w pieniądzu, którą kupujący musi zapłacić, aby dokonać nabycia. Takie rozumienie pojęcia ceny prowadziłoby do wniosku, że wartość emisyjna udziałów przydzielonych wspólnikom spółki przejmowanej to wartość (cena), którą wspólnicy spółki przejmowanej płacą za udziały w spółce przejmującej. W związku z tym należałoby przyjąć, że wartość emisyjna udziałów to wartość rynkowa udziałów w spółce przejmowanej (które ulegają unicestwieniu w wyniku połączenia). Ustalona w ten sposób wartość emisyjna byłaby niezmienna, tj. niezależna od liczby udziałów wydanych wspólnikom spółki przejmowanej w ramach połączenia – niezależnie bowiem od liczby czy też wartości udziałów spółki przejmującej w wyniku połączenia dochodzi do unicestwienia wszystkich udziałów w spółce przejmowanej. W ocenie Wnioskodawcy powyższa wykładnia pojęcia wartości emisyjnej jest błędna, jako niezgodna z celem ustawodawcy, za który należy uznać zmotywowanie wspólników spółek łączących się do przyjęcia parytetu wymiany udziałów, który zapewniałby brak przesunięć majątkowych pomiędzy wspólnikami łączących się spółek. Wobec powyższego należy przyjąć, że powyższy sposób rozumienia pojęcia wartości emisyjnej jest nieprawidłowy oraz że wartością emisyjną jest cena, jaką spółka przejmująca płaci wspólnikowi spółki przejmowanej za majątek spółki przejmowanej. Za wyżej przedstawionym rozumieniem przemawia również fakt, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3e CITu, przychód spółki przejmującej podlega obniżeniu o wartość emisyjną wydanych udziałów. Mając na uwadze fakt, że ustawodawca umożliwia obniżenie wartości przychodu spółce przejmującej, to czyni to dlatego, że podmiot ten poniósł pewne obciążenie ekonomiczne, czego konsekwencją jest zmniejszenie przychodu właśnie o wartość emisyjną udziałów w spółce przejmującej. Wobec powyższego to rynkowa wartość udziałów w spółce przejmującej, w zamian za które spółka przejmująca otrzymuje majątek spółki przejmowanej, stanowi podstawę do określenia wartości emisyjnej. Stosując taką wykładnię należy jednocześnie zauważyć, że wartość emisyjna nie może być niższa od wartości rynkowej akcji spółki przejmowanej, gdyż zawsze będzie jej równa (tak również W. Majkowski, M. Michna, Neutralność podatkowa połączeń spółek kapitałowych po nowelizacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – zasada czy już jedynie wyjątek?, Przegląd podatkowy, lipiec 2019, s. 40). Za przyjęciem powyższej wykładni wartości emisyjnej przemawia także pojęcie wartości majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c CITU, przedstawione powyżej, zgodnie z którym wartość majątku powinna zostać określona na poziomie wartości rynkowej aktywów i pasywów spółki przejmowanej. Wartość emisyjna nie może więc przekraczać wartości majątku podmiotu, uwzględniającej także jego zobowiązania. W związku z powyższym, przez wartość emisyjną udziałów przydzielonych udziałowcom spółek łączonych w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT należy rozumieć cenę, jaką spółka przejmująca płaci wspólnikowi spółki przejmowanej za majątek spółki przejmowanej, tj. wartość rynkową wydanych udziałów w spółce przejmującej.

Art. 515 § 1 k.s.h. wprost dopuszcza możliwość przeprowadzenia odwrotnego połączenia bez podwyższania kapitału zakładowego, gdyż zgodnie z tym przepisem spółka przejmująca może wydać wspólnikom spółki przejmowanej udziały albo akcje własne, które nabyła w wyniku połączenia z tą spółką. Jednocześnie, w przypadku połączenia odwrotnego, otrzymany w wyniku połączenia majątek spółki przejmowanej obejmuje udziały posiadane przez spółkę przejmowaną w spółce przejmującej. W wyniku takiej operacji spółka przejmująca otrzymuje jej własne akcje. W tym miejscu należy zauważyć, że udział w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością wyznacza zakres praw i obowiązków wspólnika z tytułu uczestnictwa w spółce. Niewątpliwie zakres tych praw może być inny w przypadku spółki przed jej połączeniem z inną spółką i po takim połączeniu. Trudno zatem przyjąć w takiej sytuacji, że spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej „te same” udziały jakie w jej kapitale uprzednio posiadała spółka przejmowana. Na prawidłowość powyższego stanowiska wskazuje również okoliczność, że zgodnie ze znowelizowanym ze skutkiem na dzień 1 marca 2021 r. brzmieniem art. 515 § 1 k.s.h. spółka przejmująca może przyznać wspólnikom spółki przejmowanej udziały albo akcje ustanowione w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego, akcje bez wartości nominalnej albo udziały albo akcje własne nabyte zgodnie z art. 200, art. 300⁴⁷ i art. 362 oraz objęte w przypadkach, o których mowa w art. 300⁴⁸ i art. 366. Spółka przejmująca może przyznać wspólnikom spółki przejmowanej udziały albo akcje własne, które nabyła w wyniku połączenia z tą spółką. Ustawodawca nowelizując przepis 515 § 1 k.s.h. zamienia pojęcie wydania udziałów na pojęcie przyznania udziałów, co niewątpliwie wskazuje, że spółka przejmująca przyznaje wspólnikom spółki przejmowanej nowe udziały w jej kapitale, a nie wydaje te same udziały, które wcześniej posiadała spółka przejmująca. Wobec powyższego, również w przypadku połączenia odwrotnego bez podwyższenia kapitału zakładowego mamy do czynienia z udziałami przydzielonymi udziałowcom spółki przejmowanej, a tym samym także o wartości emisyjnej. Wykładnia przeciwna, zakładająca zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy CIT jedynie do połączeń, w ramach których dochodzi do podwyższenia kapitału zakładowego, ograniczałaby zakres zastosowania tego przepisu tylko do połączeń z podwyższeniem kapitału zakładowego, co byłoby sprzeczne z celem Dyrektywy 2009/133 i ogólną zasadą neutralności połączeń.

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym do połączenia przeprowadzonego bez podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT. Tym samym, aby zapewnić neutralność połączenia, Wnioskodawca powinien przyznać Właścicielom taką ilość udziałów, żeby ich wartość emisyjna (po przejęciu majątku Spółki Przejmowanej) była równa wartości majątku Spółki Przejmowanej otrzymanego przez Wnioskodawcę. Tym samym w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku ustalenia wartości emisyjnej udziałów na poziomie wartości majątku Spółki Przejmowanej, przeprowadzenie połączenia odwrotnego bez podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu CITU po stronie Wnioskodawcy. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, połączenie będzie miało miejsce z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a głównym lub jednym z głównych celów połączenia nie jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. W związku z powyższym, zakładając, że wartość rynkowa udziałów Wnioskodawcy wydanych Właścicielom (wyceniona po przejęciu majątku Spółki Przejmowanej) będzie równa wartości majątku Spółki Przejmowanej otrzymanego przez Wnioskodawcę, połączenie będzie neutralne na gruncie CITU z perspektywy Wnioskodawcy.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy przeprowadzenie połączenia odwrotnego bez podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu CITU po stronie Wnioskodawcy.

Powyższe znajduje również potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

z dnia 26 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.94.2020.1.AK, zgodnie z którą: „(...) przez ustaloną na dzień łączenia wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT, należy rozumieć wartość rynkową ustaloną z zastosowaniem właściwej metody wyceny, dla celów której majątek powinien być rozumiany jako zbiór aktywów i pasywów. Natomiast wartość emisyjna akcji przydzielonych udziałowcom spółek łączonych w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT to wartość rynkowa wydanych akcji w spółce przejmującej. Zarówno przeprowadzenie połączenia odwrotnego z podwyższeniem kapitału zakładowego spółki przejmującej jak i przeprowadzenie połączenia odwrotnego bez podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o CIT po stronie Wnioskodawcy w sytuacji, jeżeli wartość majątku spółki przejmowanej będzie równa wartości emisyjnej wydanych akcji”;
z dnia 20 października 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.394.2020.1.IZ, zgodnie z którą za prawidłowe uznane zostało stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Ad 1. Przez ustaloną na dzień łączenia wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT, należy rozumieć wartość rynkową ustaloną z zastosowaniem właściwej metody wyceny, dla celów której majątek powinien być rozumiany jako zbiór aktywów i pasywów. Ad 2. Przez wartość emisyjną udziałów przydzielonych wspólnikowi spółek łączonych w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT, należy rozumieć wartość rynkową wydanych udziałów w spółce przejmującej. Ad. 3 Przeprowadzenie połączenia odwrotnego bez podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej nie będzie dla Wnioskodawcy skutkować powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy o CIT, jeżeli wartość majątku spółki przejmowanej w rozumieniu przedstawionym w pkt 1, będzie równa wartości emisyjnej wydanych udziałów w rozumieniu przedstawionym w pkt 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji stosownie do zadanego pytania jest wyłącznie kwestia dotycząca braku powstania przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu w związku z planowanym połączeniem przez przejęcie (połączenie odwrotne). W konsekwencji przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie była ocena możliwości dokonania połączenia odwrotnego, o którym mowa we wniosku. Element ten przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Zasady łączenia spółek kapitałowych regulują art. 491 i n. ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526, z późn. zm., dalej: „KSH”). W myśl postanowień art. 491 KSH, spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

W myśl art. 492 § 1 KSH, połączenie może być dokonane:

przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie);
przez zawiązanie spółki kapitałowej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek za udziały lub akcje nowej spółki (łączenie się przez zawiązanie nowej spółki).

Jednocześnie, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki (art. 494 § 1 KSH).

Połączenie odwrotne jest jednym ze szczególnych przypadków łączenia się spółek i polega na przejęciu spółki dominującej przez jej spółkę zależną. KSH nie definiuje więc połączenia odwrotnego, a także nie wskazuje wprost na jego dopuszczalność. Należy jednak zauważyć, że połączenie odwrotne jest odmianą łączenia się przez przejęcie, w którym niejako dochodzi do odwrócenia uprzednio ustalonych ról spółki dominującej i spółki zależnej. W modelowym rozwiązaniu to spółka dominująca przejmuje majątek spółki zależnej. W przypadku zaś połączenia odwrotnego to spółka zależna przejmuje majątek spółki dominującej, w zamian za co wydaje jej udziałowcom (akcjonariuszom) swoje udziały (akcje), w efekcie czego spółka przejmująca otrzymuje w ramach przejmowanego majątku udziały (akcje) własne.

Zgodnie z art. 200 § 1 KSH, spółka nie może obejmować lub nabywać ani przyjmować w zastaw własnych udziałów. Zakaz ten dotyczy również obejmowania lub nabywania udziałów bądź przyjmowania ich w zastaw przez spółkę albo spółdzielnię zależną. Wyjątek stanowi nabycie w drodze egzekucji na zaspokojenie roszczeń spółki, których nie można zaspokoić z innego majątku wspólnika, nabycie w celu umorzenia udziałów oraz nabycie albo objęcie udziałów w innych przypadkach przewidzianych w ustawie. Natomiast art. 200 § 2 KSH stanowi, że jeżeli udziały, nabyte w drodze egzekucji zgodnie z § 1, nie zostaną zbyte w ciągu roku od dnia nabycia, powinny być umorzone według przepisów dotyczących obniżenia kapitału zakładowego, chyba że w spółce został utworzony, w celu umorzenia udziałów, specjalny kapitał rezerwowy.

Ze względu na brak konkretnych przepisów regulujących przeprowadzenie tego rodzaju transakcji w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, nabycie udziałów własnych przez spółkę w ramach połączenia odwrotnego powinno mieć zatem charakter tymczasowy, a udziały te powinny zostać umorzone, względnie zbyte.

Prawa i obowiązki następców prawnych reguluje także ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.). W świetle art. 93 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

osób prawnych,
osobowych spółek handlowych,
osobowych i kapitałowych spółek handlowych

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

innej osoby prawnej (osób prawnych);
osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że planowane jest połączenie Spółki Przejmującej (Wnioskodawcy) oraz Spółki Przejmowanej. W procesie połączenia Spółka córka wystąpi w roli Spółki Przejmującej, a Spółka matka w roli Spółki Przejmowanej. Zamierzone połączenie będzie tzw. połączeniem odwrotnym przez przejęcie, co oznacza, że Spółka córka przejmie swoją Spółkę matkę. Spółka przejmująca zamierza dokonać połączenia ze Spółką przejmowaną przez przeniesienie całego majątku Spółki Przejmowanej na Spółkę Przejmującą za udziały, które Spółka przejmująca wydaje wspólnikom Spółki Przejmowanej (łączenie się przez przejęcie). Planowane jest, że połączenie nastąpi bez podwyższenia kapitału zakładowego Spółki Przejmującej, udziały własne Spółki Przejmującej (dotychczasowe udziały Spółki Przejmowanej w Spółce Przejmującej) nabyte przez Spółkę Przejmującą w wyniku połączenia ze Spółką przejmowaną zostaną wydane zgodnie z art. 515 § 1 KSH dotychczasowym udziałowcom Spółki Przejmowanej. Połączenie zostanie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy ww. połączenie przez przejęcie Spółki Przejmowanej będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym odo osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Jednocześnie, jak stanowi art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m updop, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:

przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,

przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,

przychody spółki dzielonej.

Art. 12 ust. 1 pkt 8c updop stanowi, że przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności ustalona na dzień łączenia lub podziału wartość majątku spółki przejmowanej lub dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 3e updop, do przychodów nie zalicza się wartości majątku spółki przejmowanej lub dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą odpowiadającej wartości emisyjnej udziałów (akcji) przydzielonych udziałowcom (akcjonariuszom) spółek łączonych lub spółki dzielonej.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3f updop, do przychodów nie zalicza się wartości majątku spółki przejmowanej lub dzielonej, odpowiadającej procentowemu udziałowi spółki przejmującej w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej, określonemu na ostatni dzień poprzedzający dzień łączenia lub podziału, otrzymanego przez spółkę przejmującą posiadającą w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej udział w wysokości nie mniejszej niż 10%.

Zgodnie z art. 12 ust. 15 updop, przepisy ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b mają zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami, o których mowa w:

art. 3 ust. 1, przejmujących majątek innych spółek mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo
art. 3 ust. 1, przejmujących majątek spółek podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo
art. 3 ust. 2, podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Art. 12 ust. 16 updop stanowi, że przepisy ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.

Zauważyć przy tym należy, że w myśl art. 12 ust. 13 updop, przepisów ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym lub jednym z głównych celów połączenia spółek, podziału spółek, wymiany udziałów lub wniesienia wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 14 updop, jeżeli połączenie spółek, podział spółek, wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Mając na uwadze powyższe, należy zauważyć, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym znajdzie zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 3e updop, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się wartości majątku spółki przejmowanej lub dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą odpowiadającej wartości emisyjnej udziałów (akcji) przydzielonych udziałowcom (akcjonariuszom) spółek łączonych lub spółki dzielonej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych posługuje się definicją wartości emisyjnej, zawartą w art. 4a ust. 16a, który stanowi, że wartość emisyjna udziałów (akcji) oznacza cenę, po jakiej obejmowane są udziały (akcje), określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku – w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższą od wartości rynkowej tych udziałów (akcji).

Treść powyższych przepisów obowiązujących od dnia 1 stycznia 2018 r., ustalona została na mocy ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. 2017 poz. 2175).

Uzasadnienie do przedstawionych zmian wskazuje, że ustawodawca zamierzał „urynkowić” wartość uznawaną za przychód oraz wartość do przychodów niezaliczaną. Jak wskazano, odnosząc się do zmian w art. 12 ust. 1 pkt 8b (podział spółki) i art. 4a pkt 16a updop, „przepis ten odchodzi zatem od odnoszenia tego przychodu do wartości nominalnej otrzymanych udziałów (akcji), jako od wartości w pewnym sensie „sztucznej” (formalnej), nieodzwierciedlającej faktycznej wartości takich udziałów lub akcji”. Wskazana zmiana ma więc nie tylko charakter semantyczny, ze zmiany pojęcia wartości nominalnej na emisyjną, ale też systemowy, urealniający te wartości do wartości występujących w obrocie. Ponadto wskazać należy na jeszcze jeden aspekt wprowadzonych zmian. Jak zaznaczono w uzasadnieniu do ustawy z dnia 27 października 2017 r. ogólnym założeniem wprowadzonych regulacji było ograniczenie niektórych możliwości optymalizowania rozliczeń podatkowych przez wspólników (akcjonariuszy) sprzedających udziały (akcje) dzielonych podmiotów. Takie też narzędzie wprowadza art. 12 ust. 14 updop stanowiący, że jeżeli połączenie spółek, podział spółek, wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

W przypadku połączenia odwrotnego, to jest kiedy spółka przejmuje spółkę posiadającą udziały tej pierwszej spółki, otrzymany w wyniku połączenia majątek spółki przejmowanej obejmuje udziały (akcje) posiadane przez spółkę przejmowaną w spółce przejmującej. W wyniku takiej operacji do spółki przejmującej „wracają” zatem jej własne udziały.

W tym miejscu należy zauważyć, że udział w spółce wyznacza zakres praw i obowiązków wspólnika z tytułu uczestnictwa w spółce. Niewątpliwie zakres tych praw może być inny w przypadku spółki przed jej połączeniem z inna spółką i po takim połączeniu. Trudno zatem przyjąć w takiej sytuacji, że spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej „te same” udziały jakie wyżej w kapitale uprzednio posiadała spółka przejęta.

Przy interpretacji art. 12 ust. 4 pkt 3e updop istotne jest zwrócenie uwagi na cechy samej konstrukcji połączeń i podziałów spółek na tle norm podatkowych. Ratio legis przepisów dotyczących opodatkowania przychodów z restrukturyzacji spółek i ich zwolnienia, zakłada spójność elementów przychodu i zwolnienia, co zapewnia neutralność tego typu transakcji na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Takie znaczenie tego przepisu jest wyrazem implementacji do krajowego porządku prawnego przepisów Dyrektywy 2009/133/WE z 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego.

Jakkolwiek przepisy dyrektywy wprost dotyczą łączenia spółek z różnych państw członkowskich UE, to jednak polski ustawodawca podatkowy zdecydował się na analogiczne stosowanie tych przepisów również w przypadku łączenia spółek kapitałowych będących polskimi rezydentami podatkowymi.

Należy również zauważyć, że przepisy tej dyrektywy definiują łączenie jako czynność, w wyniku której: „jedna lub kilka spółek na skutek i w momencie ich rozwiązania bez przechodzenia w stan likwidacji, przekazują ogół swoich aktywów i pasywów na inną istniejącą już spółkę, w zamian za wyemitowanie na rzecz akcjonariuszy papierów wartościowych reprezentujących kapitał tej innej spółki oraz jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10% wartości nominalnej lub, w brak wartości nominalnej, księgowej wartości nominalnej tych papierów wartościowych”. Nie wyłączają zatem z tej definicji połączenia odwrotnego.

Ustalając wartość emisyjną należy odnieść się do (właściwych dla połączeń i podziałów) warunków „obejmowania” udziałów (akcji). Warunki te ustalane są zgodnie z obowiązującą procedurą wskazaną w przepisach KSH. W ramach tej procedury powinien zostać określony plan połączenia, w tym szczegółowy parytet wymiany udziałów (akcji) – art. 499 § 1 pkt 2 KSH. Wskazywana zatem jest wartość obejmowanego majątku spółki przejmowanej w przeliczeniu na udziały (akcje). Nie można uznać aby przypadek połączenia odwrotnego był wyłączony z ww. obowiązków, zatem także w tej sytuacji wymagane będzie wskazanie planu połączenia i parytetu wymiany, który będzie wskazywał również wycenę obejmowanych składników majątku. Wobec powyższego w sytuacji połączenia odwrotnego strony transakcji również powinny ustalić „wycenę rynkową”, pomimo braku faktycznego emitowania nowych udziałów (akcji). Stąd w przypadku wskazywanego połączenia odwrotnego, wartością w jakiej obejmowane są udziały (akcje) będzie wartość majątku spółki przejmowanej, co należy odczytać właśnie jako wartość emisyjną.

Odnosząc zatem powołane powyżej uregulowania prawne do treści wniosku uznać należy, że skoro – jak wskazano we wniosku – opisane połączenie zostanie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, to w sprawie znajdzie zastosowanie regulacja art. 12 ust. 4 pkt 3e updop, przewidujące wyłączenie z przychodów wartości majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą odpowiadającej wartości udziałów przydzielonych przez Wnioskodawcę udziałowcom Spółki Przejmowanej.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym połączenie Wnioskodawcy oraz Spółki Przejmowanej nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin