Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.166.2021.2.AWO
z 19 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2021 r. (data wpływu 9 lutego 2021 r.), uzupełnionym w dniu 11 maja 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 11 maja 2021 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku.

We wniosku tym, po uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od dnia 2 czerwca 2016 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą ...., której przedmiotem jest w przeważającej części działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „ustawa o PIT”). Wnioskodawca rozlicza się przy zastosowaniu podatku liniowego. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca od dnia 1 lipca 2018 r. w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, współpracuje w zakresie usług informatycznych z ... z siedzibą w .... przy ul. .. wpisanej do Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem: ... (dalej jako: „Spółka”). Wnioskodawca na podstawie tej umowy świadczy na rzecz Spółki usługi z zakresu swojej działalności gospodarczej, a więc związane z tworzeniem programów komputerowych. Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w Polsce.

W ramach współpracy ze Spółką Wnioskodawca zajmuje się wytwarzaniem zupełnie nowego oprogramowania. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo˗rozwojową podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (spełnia definicję działalności rozwojowej ˗ Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe).

Tworzony przez Wnioskodawcę kod jest programem komputerowym w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a co za tym idzie podlega przewidzianej w tej ustawie ochronie.

Wskazując wprost: prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę indywidua działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem Wnioskodawca nieustanie przy codziennym świadczeniu usług zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych (kodów źródłowych, interfejsów). Powstałe programy komputerowe są efektem jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstaje nowy produkt. Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, proces myślowy i efekt tego procesu.

Przykładem zadań wykonywanych przez Wnioskodawcę we współpracy ze Spółką jest ... . ... .

Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, w którym osobiście zajmuje się wytwarzaniem oprogramowania. Każdy z członków zespołu prowadzi odrębną działalność i wykonuje odrębne zadania zlecane przez Spółkę. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest oprogramowaniem innowacyjnym, znacznie odróżniającym się od istniejących systemów.

Wnioskodawca w ramach tworzonych przez siebie programów komputerowych również rozwija istniejące oprogramowanie ˗ poprzez to rozwijanie wnioskodawca rozumie tworzenie nowych programów komputerowych (kodu, funkcjonalności), które następnie, po przeniesieniu przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do nich, są dołączane do istniejącego oprogramowania rozwijając je. Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe są każdorazowo utworami chronionymi na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki polegają na wytwarzaniu autorskiego oprogramowania. Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą utworów, które powstają w efekcie podejmowanych przez niego przedsięwzięć, tj. utwory zostały stworzone wyłącznie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo˗rozwojowej. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi za każdym razem nowy, autorski twór wyróżniający się jakościowo i funkcjonalnie pośród istniejących na rynku narzędzi.

Wykonując usługi na rzecz Spółki Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane ze swoją działalnością, jest odpowiedzialny za terminowe i prawidłowe wykonanie usług. Wnioskodawca ma swobodę w wykonywaniu usług, kieruje się przy tym swoją unikalną wiedzą, doświadczeniem i umiejętnościami, nie pozostając pod kierownictwem spółki. Wnioskodawca przenosi na Spółkę wszelkie majątkowe prawa autorskie, w tym prawa zależne, do tworzonych przez siebie programów komputerowych uzyskując z tego tytułu wynagrodzenie.

Oprogramowanie jest wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, tworzone przez niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone oprogramowanie jest zupełnie nowym rozwiązaniem.

Mając na uwadze powyższe wskazać trzeba, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza oprogramowanie dla zleceniodawcy bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności.

Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca stale poszerza zasoby swojej wiedzy w ramach swojej działalności i wykorzystuje ją do tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo˗rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółkę w ramach zawartej z nią umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania lub jego części Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT) Spółka nabywa te prawa za wynagrodzeniem określonym w umowie.

W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2020 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze zleceniodawcą z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza również kontynuować współpracę ze Spółką w przyszłości, dlatego też zamierza w kolejnych latach również rozliczyć uzyskany dochód z zastosowaniem ulgi. Ponadto Wnioskodawca chciałby skorygować zeznanie podatkowe za rok 2019 i uwzględnić w nim również preferencyjną stawkę opodatkowania.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo˗rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo˗rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Ewidencja zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Ewidencja prowadzona jest przez Wnioskodawcę od dnia 1 stycznia 2019 r. albowiem wtedy weszły w życie przepisy wprowadzające taki obowiązek.

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja pozwala na określenie wysokości uzyskiwanego przez Niego dochodu, który Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatku. Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej ˗ IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.

W złożonym uzupełnieniu wskazano ponadto, że:

• Wskazanie, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest w przeważającej części działalność związana z oprogramowaniem wynika z treści wpisu w CEIDG Wnioskodawcy. Dodatkowo, wyłącznie ta działalność Wnioskodawcy jest objęta niniejszym wnioskiem.
  
  Wnioskodawca uważa, że pełen zakres prowadzonej przez niego działalności nie ma znaczenia dla rozpoznania wniosku o indywidualną interpretację podatkową, jednakże z uprzejmości Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi działalność również w zakresie następujących kodów PKD: ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ....
  
• W odpowiedzi na pytanie, czy podstawą stosunku prawnego łączącego Wnioskodawcę ze wskazaną we wniosku Spółką jest umowa zlecenie, czy też innego rodzaju umowa (jakiego konkretnie typu/rodzaju) ˗ Wnioskodawca wskazał, że: „Rodzaj umowy cywilnoprawnej łączącej Wnioskodawcę ze spółką nie ma znaczenia dla rozpoznania wniosku, z uprzejmości wskazuję, iż jest to umowa o współpracy (umowa nienazwana do której stosuje się przepisy o umowie zlecenia)”.
  
• W odpowiedzi na pytanie, czy na rzecz wskazanej we wniosku Spółki Wnioskodawca świadczy również inne niż związane z tworzeniem programów komputerowych usługi ˗ Wnioskodawca wskazał: „Nie”.
  
• Ustosunkowując się do pytania, czy wytwarzanie zupełnie nowego oprogramowania należy utożsamiać z:
  
  
  
  
  1. tworzeniem przez Wnioskodawcę oprogramowania,
     
  2. również rozwijaniem i ulepszaniem przez Wnioskodawcę oprogramowania?
     
     
     
  
  We wniosku wskazano bowiem, że:
  
  „W ramach współpracy ze Spółką Wnioskodawca zajmuje się wytwarzaniem zupełnie nowego oprogramowania”.
  „Wnioskodawca w ramach tworzonych przez siebie programów komputerowych również rozwija istniejące oprogramowanie (...)”.
  Natomiast we własnym stanowisku w sprawie, podkreślono, że:
  „(...) prace prowadzone przez wnioskodawcę polegające na tworzeniu, dalszym rozwijaniu i ulepszaniu programowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i projektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie wnioskodawcy”,
  „(...) prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości”.
  
• Wnioskodawca podał: „Cytując treść wniosku: Wnioskodawca w ramach tworzonych przez siebie programów komputerowych również rozwija istniejące oprogramowanie ˗ poprzez to rozwijanie wnioskodawca rozumie tworzenie nowych programów komputerowych (kodu, funkcjonalności), które następnie, po przeniesieniu przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do nich, są dołączane do istniejącego oprogramowania rozwijając je. Więc tak jak wskazano we wniosku, rozwijanie oprogramowania odbywa się poprzez tworzenie nowych programów komputerowych”.
  
• Działalność Wnioskodawcy objęta niniejszym wnioskiem nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów. Z uwagi na powyższe druga część pytania jest bezprzedmiotowa, albowiem Wnioskodawca nie prowadzi ww. działań (odpowiedź na pytanie: czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie wytwarzania oprogramowania (rozumiana stosownie do zawartego doprecyzowania ˗ punkt 4 tego wezwania) ˗ w okresie którego dotyczy wniosek obejmuje/nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzonych zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług? Czy wszystkie efekty prac Wnioskodawcy w związku z którymi Wnioskodawca uzyskał/uzyskuje przychody w okresie, którego dotyczy wniosek zostały/zostaną przez Wnioskodawcę wytworzone w bezpośrednim związku z działalnością obejmującą ww. działania).
  
• W odpowiedzi na pytanie, czy efektem realizowanych przez Wnioskodawcę usług (zakres punktu 4 wystosowanego wezwania) ˗ w całym okresie którego dotyczy wniosek ˗ było powstanie utworu chronionego na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych ˗ Wnioskodawca podał: „Tak”.
  
• W odpowiedzi na pytanie, czy każde wytworzone oprogramowanie jest odrębnym programem komputerowym, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Jeśli tak, to czy Wnioskodawcy przysługuje autorskie prawo do tego programu komputerowego ˗ wskazano: „Wnioskodawca tworzy programy komputerowe, które następnie tworzą oprogramowanie. Oprogramowanie nie jest więc odrębnym programem komputerowym tworzonym przez wnioskodawcę. Zgodnie z definicją GUS oprogramowanie to: „Całość instrukcji i procedur (programów) oraz powiązanych z nimi danych umożliwiających komputerom i innym programowalnym urządzeniom wykonywanie określonych funkcji”.
  
• Odpowiadając na pytanie, czy efekt prowadzonych przez Wnioskodawcę prac ˗ scharakteryzowanych w punkcie 4 wezwania ˗ w okresie którego dotyczy wniosek, dotyczy również prac polegających na wytwarzaniu części oprogramowania? W takim przypadku proszę wskazać, czy każda część oprogramowania jest odrębnym programem komputerowym, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy Wnioskodawcy przysługuje do tej części autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo˗rozwojowej?
  ˗ Wnioskodawca wskazał: „Tak, części oprogramowania są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie, a wnioskodawcy przysługują w stosunku do nich autorskie prawa osobiste i majątkowe”.
  
• W odpowiedzi na pytanie, czy wszystkie efekty realizowanych przez Wnioskodawcę prac ˗ w okresie którego dotyczy wniosek (rozumianych stosownie do zawartego w punkcie 4 doprecyzowania) ˗ stanowią autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej ˗ Wnioskodawca wskazał: „Tak”.
  
• Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez niego dla potrzeb jego działalności ˗ Spółka bowiem zleca wnioskodawcy tworzenie nowych programów komputerowych, a Wnioskodawca realizuje to zlecenie w ramach działalności badawczo˗rozwojowej prowadzonej przez siebie (odpowiedź na pytanie: w związku z zawartym we wniosku wskazaniem, że: „Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, w którym osobiście zajmuje się wytwarzaniem oprogramowani, Każdy z członków zespołu prowadzi odrębną działalność i wykonuje odrębne zadania zlecane przez Spółkę”, proszę o wskazanie, czy działalność w zakresie wytwarzania oprogramowania (rozumiana stosownie do zawartego w punkcie 4 tego wezwania doprecyzowania) jest:
  
  – działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę w ramach zespołu danego Kontrahenta w celu wytworzenia opisanego oprogramowania dla Jego klientów, które jest oferowane w działalności Kontrahenta (Wnioskodawca wykonuje zadania w ramach działalności badawczo˗rozwojowej Kontrahenta);
  
  – działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy).
  
• Prawa autorskie do tworzonych przez Wnioskodawcę programów przysługują wyłącznie Jemu (odpowiedź na pytanie: komu i na jakich zasadach przysługują prawa autorskie do efektów działań w przypadku, gdy „Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów”).
  
• Wnioskodawca tworzy programy komputerowe samodzielnie. Programy te stanowią część większego oprogramowania (w którym łączą się programy komputerowe tworzone przez innych członków zespołu ˗ jednakże łączenie to następuje dopiero po przeniesieniu na spółkę praw autorskich do stworzonego indywidualnie przez Wnioskodawcę programu) i podlegają stosownej ochronie (odpowiedź na pytanie: czy w opisanych we wniosku okolicznościach w okresie, którego dotyczy wniosek dochodzi także do współtworzenia oprogramowania (tworzenia oprogramowania ˗ wspólnie ˗ w grupie programistów), czy też Wnioskodawca za każdym razem tworzy i rozwija programy komputerowe (wyłącznie) samodzielnie? Czy w takim przypadku (współtworzenia programów komputerowych) Wnioskodawcy ˗ do wytworzonej części ˗ przysługiwało autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).
  
• Ustosunkowując się do pytania, czy, w przypadku gdy ˗ stosownie do punktu 4 wezwania ˗ czynności polegające na wytwarzaniu oprogramowania dotyczyły także rozwijania, ulepszania przez Wnioskodawcę oprogramowania działania te ˗ w okresie którego dotyczy wniosek ˗ były/są przez Wnioskodawcę prowadzone na podstawie licencji wyłącznej udzielonej przez kontrahenta Wnioskodawcy, jako twórcy oprogramowania, do którego uprzednio jego prawa autorskie przeniósł Wnioskodawca na kontrahenta? Czy z takiego tytułu Wnioskodawca uzyskuje również przychody ˗ Wnioskodawca wskazał: „Tak jak wskazano powyżej, rozwijanie/ulepszanie oprogramowania polega na tworzeniu nowych programów komputerowych, które następnie są dołączane do istniejącego oprogramowania rozwijając/ulepszając je. Wnioskodawca nie posiada licencji.
  
• Odpowiadając na pytanie, co należy rozumieć pod wskazaniem „ulepszanie oprogramowania” ˗ wskazano: Tak jak wskazano powyżej, rozwijanie/ulepszanie oprogramowania polega na tworzeniu nowych programów komputerowych, które następnie są dołączane do istniejącego oprogramowania rozwijając/ulepszając je. Wnioskodawca nie posiada licencji.
  
• W zakresie pytania czy czynności dotyczące „ulepszania”, oprogramowania należą do zakresu „rozwijania” oprogramowania? Jeśli nie, to jaki jest związek tych czynności w wytwarzaniem przez Wnioskodawcę oprogramowania ˗ wskazano: „Ulepszanie to (zgodnie z definicją słownikową): zmienić coś tak, żeby stało się bardziej użyteczne lub funkcjonalne. Rozwój to (zgodnie z definicją słownikową): proces kierunkowych przemian, w którego toku obiekty (układy) danego rodzaju przechodzą od form lub stanów prostszych, niższych, mniej doskonałych do form lub stanów bardziej złożonych, wyższych, doskonalszych pod określonym względem. Powyższe wskazuje na rozróżnienie tych pojęć. W przypadku długotrwałych prac nad oprogramowaniem poprzez tworzenie wielu coraz bardziej zaawansowanych programów komputerowych następuje rozwój oprogramowania, a w przypadku stworzenia nowej funkcjonalności następuje ulepszenie oprogramowania”.
  
• Odpowiadając na pytanie, czy każdy kod/kod źródłowy/kod wynikowy jest odrębnym programem komputerowym, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Jeśli tak, to czy Wnioskodawcy przysługuje autorskie prawo do tego programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej ˗ wskazano: „Zadano wnioskodawcy pytanie o to czy „każdy kod/kod źródłowy/kod wynikowy jest odrębnym programem komputerowym”. Wnioskodawca nie potrafi odpowiedzieć na to pytanie, albowiem nie jest władny oceniać, czy każdy tworzony na świecie kod jest takim programem. Wnioskodawca może co najwyżej stwierdzić, że każdy kod stworzony przez niego w ramach prowadzonej działalności, do którego ma zamiar zastosować preferencyjne opodatkowanie, jest programem komputerowym, a wnioskodawcy przysługuje do niego autorskie prawo.
  
• W odpowiedzi na pytanie, czy każdy interfejs jest odrębnym programem komputerowym, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Jeśli tak, to czy Wnioskodawcy przysługuje autorskie prawo do tego programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo˗rozwojowej ˗ podano natomiast: „Podobnie jak w poprzednim pytaniu, wnioskodawca nie jest w stanie udzielić odpowiedzi na tak postawione pytanie. Może co najwyżej stwierdzić, że tworzone przez niego interfejsy są odrębnymi programami komputerowymi i przysługuje wnioskodawcy w stosunku do nich autorskie prawo”.
  
• Udzielając odpowiedzi na pytanie, czy każda funkcjonalność jest odrębnym programem komputerowym, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Jeśli tak, to czy Wnioskodawcy przysługuje autorskie prawo do tego programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej ˗ podano: „Podobnie jak w poprzednim pytaniu, wnioskodawca nie jest w stanie udzielić odpowiedzi na tak postawione pytanie. Może co najwyżej stwierdzić, że tworzone przez niego funkcjonalności są odrębnymi programami komputerowymi i przysługuje wnioskodawcy w stosunku do nich autorskie prawo”.
  
• Odpowiadając na pytanie, czy w okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawca uzyskiwał przychody z kwalifikowanych IP, tj. praw autorskich do programów komputerowych w ramach prowadzonej działalności badawczo–rozwojowej związanej z wytwarzaniem oprogramowania ˗ Wnioskodawca wskazał: „Tak”.
  
• W odpowiedzi na pytanie, czy odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych czynności ponosi zlecający te czynności? Proszę o jednoznaczne wskazanie ˗ podano: „Wnioskodawca jest odpowiedzialny za tworzone przez siebie programy komputerowe”.
  
• W odpowiedzi na zakres pytania, czy czynności wykonywane w ramach świadczenia usług programistycznych są wykonywane w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności ˗ wskazano: „Wnioskodawca nie potwierdza takiego stwierdzenia gdyż stanowi ono nieprawdę i nie wynika z treści jego wniosku”.
  
• Ustosunkowując się do zakresu pytania, czy odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja ˗ jest prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo˗rozwojowej zmierzającej do wytworzenia (rozwoju, rozwijania, ulepszenia) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ˗ wskazano: „Tak”.
  
• Odpowiadając na pytanie, czy wskazanie, że: „W konsekwencji, wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2020 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze zleceniodawcą z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza również kontynuować współpracę ze Spółką w przyszłości, dlatego też zamierza w kolejnych latach również rozliczyć uzyskany dochód z zastosowaniem ulgi. Ponadto wnioskodawca chciałby skorygować zeznanie podatkowe za rok 2019 i uwzględnić w nim również preferencyjną stawkę” ˗ wyraża, że opisany stan faktyczny (okres, którego dotyczy wniosek) należy odnosić do 2019 r., 2020 r. i lat następnych (okres, którego dotyczy wniosek to rok 2019, 2020 i lata następne)? Czy do tego okresu należy również odnosić zadane we wniosku pytanie ˗ Wnioskodawca wskazał: „Tak”
  
• W odniesieniu do pytania, czy wskazane przez Wnioskodawcę okoliczności, w tym także informacje/dane/warunki uzupełnione i doprecyzowane w odpowiedzi na niniejsze wezwanie – miały/będą miały miejsce w całym okresie wskazanym w powyższym pytaniu (pytanie numer 23) i w okresie zakreślonym zawartym we wniosku pytaniem Wnioskodawcy ˗ wskazano: „Tak”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca podkreślił, że Jego zdaniem, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego ˗ podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo˗rozwojowej.

Wnioskodawca podkreślił, że działalność badawczo˗rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ˗ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów:

• Badania naukowe są działalnością obejmującą: 1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
• Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Ponadto, w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej ˗ IP Box w definiowaniu działalności badawczo˗rozwojowej następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati. Według podręcznika działalność badawczo˗rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Wnioskodawca wskazał, że działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego Oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe spółki. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań. Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo˗rozwojową, Jego działalność spełnia cechy takowej:

1. nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Spółki, a Spółka ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych lub stworzenie zupełnie nowych rozwiązań w zależności od swoich potrzeb;
   
2. nieprzewidywalność: Spółka oczekuje od wnioskodawcy wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację istniejących rozwiązań,
   
3. metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach umowy ze Spółką do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Spółki;
   
4. możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez niego działalności na rzecz Spółki, jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na nią, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia przez Spółkę.

Dodatkowo, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, dalszym rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości. Biorąc powyższe pod uwagę, można stwierdzić, zdaniem Wnioskodawcy, że tworzenie przez niego Oprogramowania spełnia kryteria działalności badawczo˗rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo˗rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem ˗ w ocenie Wnioskodawcy ˗ osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

Wnioskodawca podkreślił, że, zgodnie z przywołanymi w stanie faktycznym objaśnieniami Ministerstwa Finansów oprogramowania ˗ definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów ˗ podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, jeżeli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo˗rozwojowych. Co więcej, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4˗9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 przywołanej wyżej ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
   
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
   
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 cytowanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo˗rozwojowej ˗ oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 wskazanej wyżej ustawy, przez badania naukowe rozumieć należy:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ˗ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
   
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ˗ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych ˗ oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ˗ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Z przedstawionych okoliczności wynika, że podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność w zakresie wytwarzania zupełnie nowego oprogramowania podejmowana jest w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i ma charakter twórczy. Stosownie do wskazania Wnioskodawcy działalność ta obejmuje prace rozwojowe.

Z wniosku wynika zatem, że Wnioskodawca prowadzi - co do zasady - działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, zdefiniowanej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest natomiast możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką dochodu uzyskanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze spółką.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
   
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
   
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
   
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
   
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
   
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
   
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
   
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo˗rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 wskazanej wyżej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo˗rozwojowych.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
   
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
   
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
   
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

-----------------

a + b + c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a ˗ prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo˗rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b ˗ nabycie wyników prac badawczo˗rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c ˗ nabycie wyników prac badawczo˗rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d ˗ nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wyżej wskazany wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo˗rozwojowych prowadzonych przez Podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo˗rozwojowymi.

Stosownie do art. 30ca ust. 6 cytowanej ustawy, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 omawianej ustawy).

Ponadto należy wskazać, że Podatnik, który ma zamiar skorzystać ze wskazanej preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo˗rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
   
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
   
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
   
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
   
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2˗4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 wskazanej wyżej ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 analizowanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia na bieżąco wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Z okoliczności sprawy wynika, że działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo˗rozwojową podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (spełnia definicję działalności rozwojowej ˗ Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe). Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki polegają na wytwarzaniu autorskiego oprogramowania. Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą utworów, które powstają w efekcie podejmowanych przez niego przedsięwzięć, tj. utwory zostały stworzone wyłącznie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo˗rozwojowej. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi za każdym razem nowy, autorski twór wyróżniający się jakościowo i funkcjonalnie pośród istniejących na rynku narzędzi. Oprogramowanie jest wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, tworzone przez niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone oprogramowanie jest zupełnie nowym rozwiązaniem. Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza oprogramowanie dla zleceniodawcy bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności. Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca wskazał również, że tworzy programy komputerowe samodzielnie. Programy te stanowią część większego oprogramowania (w którym łączą się programy komputerowe tworzone przez innych członków zespołu ˗ jednakże łączenie to następuje dopiero po przeniesieniu na spółkę praw autorskich do stworzonego indywidualnie przez Wnioskodawcę programu) i podlegają stosownej ochronie. Każdy kod stworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności, do którego ma zamiar zastosować preferencyjne opodatkowanie, jest programem komputerowym, a Wnioskodawcy przysługuje do niego autorskie prawo. Tworzone przez Wnioskodawcę funkcjonalności są odrębnymi programami komputerowymi i przysługuje Wnioskodawcy w stosunku do nich autorskie prawo. Tworzone przez Wnioskodawcę interfejsy są odrębnymi programami komputerowymi i przysługuje Wnioskodawcy w stosunku do nich autorskie prawo.

Jak również wskazał Wnioskodawca, prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo˗rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo˗rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Ewidencja prowadzona jest przez Wnioskodawcę od dnia 1 stycznia 2019 r. i na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo˗rozwojowej zmierzającej do wytworzenia (rozwoju, rozwijania, ulepszenia) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca wypełnia więc obowiązki wynikające z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję spełniającą warunki wskazane w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca podał również, że okres którego dotyczy wniosek należy odnosić do 2019 r., 2020 r. i lat następnych. Do tego okresu należy również odnosić zadane we wniosku pytanie. Wskazane przez Wnioskodawcę okoliczności (w tym także informacje/dane/warunki uzupełnione i doprecyzowane w odpowiedzi na wezwanie) – miały/będą miały miejsce w całym wskazanym wyżej okresie i w okresie zakreślonym zawartym we wniosku pytaniem.

Mając więc na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności, należy zatem stwierdzić, że tworzone przez Wnioskodawcę w ramach takiej działalności utwory podlegające ochronie prawnej, stanowić mogą co do zasady kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. autorskie prawa do programów komputerowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uznać należy – co do zasady – za prawidłowe.

Odnosząc się do stanowiskowa Wnioskodawcy zastrzec trzeba jednak w tym miejscu, że:

• o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus,
• przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – stosowanie do sformułowanego pytania Wnioskodawcy,
• organ nie dokonał oceny tej części stanowiska Wnioskodawcy, która wykracza poza zakres sformułowanego pytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym
wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 ˗ 300 Bielsko˗Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.