Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.150.2021.3.AD
z 20 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2021 r. (data wpływu 5 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismami w dniu 25 marca 2021 r. oraz w dniu 26 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową, który został uzupełniony pismami w dniu 25 marca 2021 r. oraz w dniu 26 kwietnia 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium kraju. Prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej od 1 października 2015 r.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecane przez zleceniodawcę, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone pod potrzeby indywidualne klienta (zwane dalej: „oprogramowaniem”).

Świadczona usługa ma charakter kompleksowy zgodnie z potrzebami danego klienta, aby spełnić wszystkie jego wymagania, często odbywa się przy współpracy z członkami zespołu projektowego.

Faktycznym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest szeroko pojęte tworzenie oprogramowania. Do procesu tworzenia oprogramowania można zaliczyć: analizę wymagań, projektowanie oprogramowania, analizę dokumentacji technicznych integrowanych usług, implementację (pisanie kodu), wdrażanie, utrzymanie i rozwój.

Działalność Wnioskodawcy obejmuje tworzenie nowych rozwiązań oraz rozwijanie/modyfikowanie rozwiązań istniejących, poszerzających funkcjonalność systemów klienta (dedykowanych i wytworzonych na potrzeby klienta) w celu: tworzenia nowych funkcji, integracji z innymi systemami, zwiększenia wydajności, przepustowości, szybkości działania, zmniejszania kosztów rozwoju i utrzymania oraz automatyzacji procesów.

Wnioskodawca zajmuje się inżynierią testów automatycznych (Test Automation Engineer) obejmującą: tworzenie, rozwój, modyfikację i utrzymanie testów automatycznych aplikacji webowych: Ul (User Interface), API (Application Programming Interface) w formie wykonywalnych modułów/kodu źródłowego.

Wiedza potrzebna do wytworzenia praw autorskich jest techniczną wiedzą specjalistyczną oraz wiedzą domenową z zakresu specyfiki i obszarów działalności klientów. Działania są planowane w celu organizacji pracy i osiągania długofalowych efektów mających kluczowy wpływ na konkurencyjność klientów na rynkach ich działalności.

Wnioskodawca świadcząc usługi korzysta z posiadanej wiedzy, umiejętności i doświadczenia oraz używa języków programistycznych takich jak Java, C#, Python, JavaScript, VisualBasic, SOL.

Do wytwarzania oprogramowania konieczna jest nie tylko znajomość języków programowania, ale również umiejętność opracowania algorytmów realizujących konkretne zadania, których sposób zaimplementowania zależy od umiejętności oraz twórczości Wnioskodawcy.

Zleceniodawca nie kieruje działaniami Wnioskodawcy, jest on samodzielny w swoich wyborach, Zleceniodawca ogranicza się wyłącznie do wskazania ścieżki biznesowej problemu. Całe rozwiązanie Wnioskodawcy jest więc rozwiązaniem autorskim.

Podkreślenia wymaga fakt, że utwory tworzone i modyfikowane przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Działania Wnioskodawcy zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wskazane powyżej efekty prowadzonych prac badawczo-rozwojowych powinny być kwalifikowane jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego (systemu wykorzystywanego przez klienta Wnioskodawcy).

Wnioskodawca podejmuje kluczowe i strategiczne decyzje odnośnie kierunku prowadzonych prac jak również organizuje prace projektowe. Prace te można podzielić na dwie części: planowanie i faktyczne projektowanie. Planowanie jest zadaniem wysokopoziomowym i organizacyjnym, które często odbywa się we współpracy z członkami zespołu projektowego, natomiast faktyczne projektowanie, czyli określenie i zrozumienie celu, stworzenie potencjalnych rozwiązań zawierających zestaw instrukcji i sposób realizacji zadań jest samodzielną pracą Wnioskodawcy. Tym samym to Wnioskodawca jest podmiotem faktycznie realizującym działalność badawczo- rozwojową.

Uznać należy, że projekty polegające na tworzeniu i rozwoju oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. W każdym przypadku tworzone rozwiązanie wymaga indywidualnego i innowacyjnego podejścia, w szczególności stworzenia funkcjonalności dotąd nie występujących w praktyce, bogatszych niż ewentualne rozwiązania konkurencyjne.

Wnioskodawca realizuje opisane powyżej prace o charakterze badawczo-rozwojowym, polegające na tworzeniu oprogramowania osobiście. Wnioskodawca jest podmiotem, któremu przysługują autorskie prawa majątkowe do tworzonego oprogramowania. Jego działania powodują, że prawa autorskie są każdorazowo przenoszone na rzecz jego zleceniodawcy o czym mówią umowy o świadczenie usług, zawierane ze zleceniodawcami.

Prawa autorskie przekazywane są w ramach wynagrodzenia za wykonane usługi, nie są osobnym przedmiotem sprzedaży. W przypadku rozwijania oprogramowania, do którego prawa autorskie zostały przeniesione na zleceniodawcę, zgodnie z umową o świadczenie usług, Wnioskodawca staje się wyłącznym użytkownikiem oprogramowania udostępnionego przez zleceniodawcę.

Wnioskodawca ponosi szereg kosztów bezpośrednich (koszty IP Box) związanych z tworzeniem kwalifikowanych praw autorskich takich jak m.in.:

• zakup sprzętu komputerowego, (monitor, router, klawiatura, mysz komputerowa, drukarka) - wykorzystywanego bezpośrednio do tworzenia oprogramowania,
• tablet, smartphone - sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania, koszty samochodowe (auta będącego środkiem trwałym) - wykorzystywanego do dojazdów do klienta,
• koszty zakupu usług telekomunikacyjnych - wykorzystywane do kontaktu z klientem, usługa prawna - pomoc w przygotowaniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej związanej z IP BOX,
• abonament za dostęp do programu księgowego - pozwalającego na bieżące prowadzenie ewidencji na potrzeby IP BOX,
• składki na ubezpieczenia społeczne - obowiązkowo ponoszone przy prowadzeniu działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT, począwszy od 2019 r.

W pierwszej kolejności, Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji pozaksięgowej dokonuje wyodrębnienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej (prawa IP Box). Wyodrębnionymi prawami IP Box będą majątkowe prawa autorskie do oprogramowania.

Programy komputerowe objęte wyodrębnionymi prawami IP Box są wytwarzane samodzielnie przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W zakresie przychodów wprowadzone rozwiązania ewidencyjne będą zmierzały do wyodrębnienia przychodów (przychody IP Box) osiąganych z praw IP Box, do których Wnioskodawca zamierza zaliczyć całość przychodów z tytułu realizacji usług polegających na tworzeniu oprogramowania na zamówienie klientów

Z punktu widzenia prawnego, umowy zawierane przez Wnioskodawcę z klientami, w ramach których Wnioskodawca zobowiązuje się wytworzyć i przenieść na klientów prawa do oprogramowania (umowy) kwalifikowane są jako umowy o świadczenie usług, w ramach których, Wnioskodawca zobowiązuje się do stworzenia dedykowanego oprogramowania. Celem jest umożliwienia korzystania klientowi z wytworzonego oprogramowania. Wnioskodawca przenosi na klienta całość autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania.

Różnica pomiędzy ustalonymi w powyższy sposób przychodami IP Box oraz kosztami IP Box stanowić będzie dochód z praw IP Box (dochód IP Box).

Z uwagi na fakt, że programy komputerowe będące przedmiotem praw IP Box, z których osiągany jest dochód IP Box, będą w całości wytwarzane w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej samodzielnie przez Wnioskodawcę, w ocenie Wnioskodawcy kwota dochodu IP Box będzie zarazem kwotą kwalifikowanego dochodu z praw IP Box, obliczonego zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie w ocenie Wnioskodawcy będzie mogła podlegać opodatkowaniu stawką podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 5%.

Pozostały dochód osiągany przez Wnioskodawcę podlegał będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tzw. podatkiem liniowym uregulowanym w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak zostało już wspomniane, Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej ewidencji pozarachunkowej, prawa IP Box (prawa autorskie do oprogramowania), spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przedmiotowe wyodrębnienie nie będzie polegało na rozpoznaniu praw IP Box jako WNiP, jednakże w oparciu o prowadzoną ewidencję możliwe będzie każdorazowe wygenerowanie aktualnej listy praw IP Box należących do Wnioskodawcy).

W przypadku tworzonego oprogramowania od początku dochód będzie możliwy do ustalenia indywidualne dla każdego prawa osobno.

Dodatkowo w uzupełnieniach wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

• zadał 4 pytania dotyczące zaistniałego stanu faktycznego. Uzupełnił przedmiot wniosku w części E uzupełnienia wniosku. Jego intencją jest uzyskanie interpretacji indywidualnej za rok 2019 i 2020.
• opodatkowuje swoje dochody podatkiem liniowym,
• prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów,
• prowadzona przez niego działalność badawczo-rozwojowa jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe rozumiane jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
• prowadzi działalność zmierzającą do wytworzenia, rozwijania i modyfikowania oprogramowania od 1 października 2015 r.,
• współpraca z członkami zespołu projektowego polega na tym, że dany klient każdemu z osobna zleca wytworzenie oprogramowania bądź jego części i każdy z programistów osobno (w tym on w ramach bezpośrednio przez siebie prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej) tworzy oprogramowanie lub jego części (niezależnie od innych programistów), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują mu autorskie prawa do wytworzonego oprogramowania lub jego części.
• wszystkie wymienione we wniosku efekty prac w ramach tworzenia i modyfikacji, stanowią odrębne programy komputerowe lub części tych programów komputerowych (które nie mogą zostać rozdzielone od rozwijanego programu komputerowego), które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
• w ramach działalności gospodarczej opracowuje nowe, ulepszone bądź rozwijane produkty, usługi, procesy, na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących w jego ofercie i jego kontrahenta.
• na rzecz zleceniodawcy następuje przeniesienie praw do każdego wytworzonego, ulepszonego/rozwijanego przez niego programu komputerowego na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług. Wynagrodzenie za przeniesienie praw uwzględnione jest w cenie usługi.
• ma zamiar uwzględnić we wskaźniku nexus wszystkie wymienione we wniosku koszty,
• pod pojęciem kosztów samochodowych należy rozumieć: paliwo, części zamienne, serwisy, polisy ubezpieczeniowe. Wydatki te zamierza uwzględnić we wskaźniku nexus.
• pod pojęciem kosztów zakupu usług telekomunikacyjnych należy rozumieć miesięczny abonament za usługi telekomunikacyjne. Wydatki te zamierza uwzględnić we wskaźniku nexus.
• przesłanki świadczące o bezpośrednim powiązaniu wymienionych we wniosku kosztów z wytworzeniem, ulepszeniem/rozwojem oprogramowania, tj.:
  
  
  1. zakup sprzętu komputerowego (monitor, router, klawiatura, mysz komputerowa, drukarka) - sprzęt wykorzystywany bezpośrednio do tworzenia oprogramowania, obsługi komputera na którym tworzone jest oprogramowanie, wydruku dokumentacji projektowej oraz dostępu do zasobów sieci;
     
  2. tablet, smartphone - sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania;
     
  3. koszty samochodowe (auta będącego środkiem trwałym) - wykorzystywanego do dojazdów do klienta w celu omówienia projektów, prezentacji potencjalnych rozwiązań oraz efektów prac;
     
  4. koszty zakupu usług telekomunikacyjnych - wykorzystywane do kontaktu z klientem w celu bieżącej konsultacji dotyczącej poszczególnych etapów prac;
     
  5. usługa prawna - pomoc w przygotowaniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (IP BOX);
     
  6. abonament za dostęp do programu księgowego - pozwalającego na bieżące prowadzenie ewidencji na potrzeby IP BOX;
     
  7. składki na ubezpieczenia społeczne - obowiązkowe przy prowadzeniu działalności gospodarczej.
  
  
• ma na myśli ewidencję wskazaną w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzoną w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do wytwarzanego oprogramowania oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw.
• w ewidencji wyodrębniono każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
• w ewidencji wyodrębniono koszty o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,
• w ewidencji dokonywano zapisów w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej,
• w ewidencji dokonywano zapisów w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi.
• prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa we wniosku od 1 stycznia 2019 r. Z przyczyn oczywistych nie prowadził ewidencji wcześniej, ponieważ jest to data od której możliwe jest zastosowanie ulgi IP BOX.
• odrębna ewidencja jest prowadzona na bieżąco od 1 stycznia 2019 r.,
• zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatku do dochodów IP BOX osiąganych z następujących praw IP Box:
  
  
  
  1. 2019 r. - Profiles UI - automatyzacja (…);
     
  2. 2020 r. - Profiles UI - automatyzacja (…), WCAT Curve IPV - automatyzacja (…).
     
     
     
• zmodyfikował pytanie nr 3 bowiem nie uzyskał dochodu z IP wytworzonych przed 1 stycznia 2019 r., które chciałby opodatkować preferencyjną stawką podatku.
• zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi.
• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez niego opisanych czynności ponosi on,
• czynności mu zlecone w ramach świadczenia usług na rzecz zleceniodawcy nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego. Zleceniodawca wskazuje, ogólne kierunki rozwoju projektu oraz swoje oczekiwania. Wskazuje on również ramy czasowe, w których to on ma zakończyć projekt.
• jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością,
• opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu informacje/dane/warunki są aktualne zarówno dla roku 2019 jak i 2020.

W kontekście przedstawionego stanu faktycznego w uzupełnieniu wniosku z dnia 25 marca 2021 r. sformułowano następujące pytania.

1. Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
2. Czy prawa IP Box wskazane w niniejszym wniosku spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy dochód osiągany z praw IP Box wskazanych we wniosku będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5% za rok 2019 i 2020?
4. Czy ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztów, opisanych w niniejszym wniosku?

W sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 25 marca 2021 r. własnym stanowisku Wnioskodawca podaje, że jego zdaniem:

- w zakresie pytania pierwszego – stosownie do treści art. 5a ust. 38 [winno być: art. 5a pkt 38] ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawodawca definiując w art. 5a ust. 39 [winno być: art. 5a pkt 39] ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin badania naukowe oraz definiując pojęcie prace rozwojowe odwołuje się wprost do definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.).

Tym samym, przez badania naukowe zgodnie z art. 5a ust. 39 [winno być: art. 5a pkt 39] w zw. z art. 4 ust. 2 PSWN, rozumie się:

• badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
• badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast przez prace rozwojowe stosownie do treści art. 5a ust. 38 [winno być: art. 5a pkt 38] w zw. z art. 4 ust. 3 PSWN, należy rozumieć działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca jest dostawcą usług programistycznych z zakresu aplikacji internetowych, mobilnych oraz rozwiązań opartych na technologie w chmurze. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecane przez klientów, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności.

Prace badawczo-rozwojowe są realizowane w sposób ciągły i systematyczny. W celu realizacji prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii. Należy przy tym podkreślić, że opisane w stanie faktycznym podejmowane prace zmierzające do stworzenia oprogramowania nie mają charakteru prac rutynowych, a zadania i problemy przed którymi stawiany jest Wnioskodawca wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy nie powinno ulegać wątpliwości, że realizowane przez niego prace podejmowane w zakresie tworzenia oprogramowania spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych, a konkretnie prac rozwojowych, o których mowa w art. 5a ust. 38 [winno być: art. 5a pkt 38] ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

- w zakresie pytania drugiego – utwory (prawa IP) powstające w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, spełniają wszystkie przesłanki, aby uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Za takie ustawodawca w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych traktuje m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca wskazał, że przejaw jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a ust. 38 [winno być: art. 5a pkt 38] ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jego praca spełnia bowiem definicje prac badawczych zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.). Wnioskodawca wskazuje, że w ramach działalności m.in. „tworzy” i „rozwija” oprogramowanie, co ustawodawca wymaga, aby uznać je za prace badawcze.

Prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawcę są programami komputerowymi, podlegającymi osobnej ochronie, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF do IP BOX (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko. Wnioskodawca w takim przypadku wytwarza program komputerowy. Nadto jak zostało wyżej podkreślone, podlega ono ochronie prawnej.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy prawa IP Box wskazane w niniejszym wniosku spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

- w zakresie pytania trzeciego – może on opodatkować dochód z prowadzonej działalności polegającej na przenoszeniu praw autorskich z tworzonego oprogramowania stawką 5% korzystając z ulgi wskazanej w art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest, że podlega ono ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. W odesłaniu do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.) w art. 1 ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik zobowiązany jest zaprowadzić ewidencję, która umożliwia wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach - tu podatkowych. Prowadzenie ksiąg rachunkowych (podatkowych) w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnić koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz dokonywać stosownych zapisów w księgach.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca spełnia te wszystkie przesłanki zarówno w działalności programistycznej wykonywanej w roku 2019 jak i 2020, ma prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5% za wskazane lata (2019 i 2020).

- w zakresie pytania czwartego – zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wskazówką jaką udziela ustawodawca w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest informacja, że dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony dochód w zakresie jakim został osiągnięty m.in. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Oznacza to, że przychód powinien właśnie m.in. powstać z przeniesienia praw autorskich co jest składową usługi.

Ustawodawca w art. 30ca ust. 4 podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik Nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźników, są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zastrzeżono przy tym, że nie wszystkie koszty uznać można za bezpośrednie. Nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak, wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.

Głównymi kosztami Wnioskodawcy w prowadzonej działalności są koszty bezpośrednio związane z działalności polegającą na realizacji praw autorskich opisanych szeroko w stanie faktycznym, tj.:

• zakup sprzętu komputerowego (monitor, router, klawiatura, mysz komputerowa, drukarka) - wykorzystywanego bezpośrednio do tworzenia oprogramowania,
• tablet, smartphone - sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania,
• koszty samochodowe (auta będącego środkiem trwałym) - wykorzystywanego do dojazdów do klienta,
• koszty zakupu usług telekomunikacyjnych - wykorzystywane do kontaktu z klientem,
• usługa prawna - pomoc w przygotowaniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej związanej z IP BOX,
• abonament za dostęp do programu księgowego - pozwalającego na bieżące prowadzenie ewidencji na potrzeby IP BOX,
• składki na ubezpieczenia społeczne - obowiązkowe przy prowadzeniu działalności gospodarczej.

Są to koszty bezpośrednie, a więc takie, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźnika Nexus.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 powołanej ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3
a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecane przez zleceniodawcę, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Działalność jest przez Wnioskodawcę prowadzona w sposób ciągły i systematyczny, zmierza do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Na rzecz zleceniodawcy następuje odpłatne przeniesienie praw do każdego wytworzonego, ulepszonego/rozwijanego przez niego programu komputerowego. Wnioskodawca wskazał również, że prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową spełniającą definicję wyrażoną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z wniosku wynika, że utwory tworzone i modyfikowane (rozwijane) przez Wnioskodawcę stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wobec tego, na gruncie rozpatrywanej sprawy, należy więc stwierdzić, że tworzone w ramach działalności Wnioskodawcy autorskie prawa do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie powyższego przepisu – w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy – stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. autorskie prawa do programów komputerowych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika ponadto, że Wnioskodawca uzyskuje dochody z ww. kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedaży usług, oraz że na potrzeby skorzystania z omawianej preferencji prowadzi on na bieżąco, tj. od dnia 1 stycznia 2019 r., odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję. Dochód ze zbycia tego prawa stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca w latach 2019 i 2020 może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%. Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Odnosząc się z kolei do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących ustalania wskaźnika nexus (możliwości uznania wydatków wymienionych w złożonym wniosku za koszty prowadzonej bezpośrednio przez nią działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej – art. 30ca ust. 4 ustawy), wskazać należy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo–rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo–rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak Wnioskodawca podał we wniosku poniósł m.in. następujące koszty bezpośrednio związane z tworzonym/rozwijanym oprogramowaniem, tj. wydatki na:

• zakup sprzętu komputerowego (monitor, router, klawiatura, mysz komputerowa, drukarka),
• tablet, smartphone,
• koszty samochodowe (auta będącego środkiem trwałym),
• koszty zakupu usług telekomunikacyjnych,
• usługa prawna,
• abonament za dostęp do programu księgowego,
• składki na ubezpieczenia społeczne.

Stosownie do wskazania Wnioskodawcy, wyżej wymienione koszty są bezpośrednio związane z jego działalnością programistyczną – działalnością badawczo–rozwojową, w której tworzone są zarówno nowe, jak i rozwijane istniejące programy komputerowe.

Skoro zatem, jak wskazuje Wnioskodawca istnieje bezpośredni związek tych wydatków z kwalifikowanym prawem IP oraz z uzyskanym dochodem z tego prawa, bowiem bez ich ponoszenia niemożliwym byłoby stworzenie programu komputerowego, uznać należy, że ponoszone przez Wnioskodawcę ww. wydatki, w zakresie w jakim przeznaczone są na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, mogą zostać uwzględnione przy ustalaniu wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4, pod literą (zmienną) „a” przedmiotowego wzoru.

Przy czym wskazać należy, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środków trwałych, które podlegają amortyzacji podatkowej, w kosztach uzyskania przychodów uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne. W odniesieniu natomiast do kosztów utrzymania samochodu należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo–rozwojową związaną z danym prawem.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ewentualna kwalifikacja opisanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.).

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.