2021.05.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.83.2021.1.IG
z 14 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych na rzecz Banku usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych na rzecz Banku usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe:

Spółka zawarła umowę agencyjną („Umowa Agencyjna”) z podmiotem prowadzącym działalność Bankową („Bank”), której przedmiotem jest dystrybucja produktów finansowych oferowanych przez Bank. Na podstawie Umowy Agencyjnej Spółka wykonuje w imieniu i na rzecz Banku za wynagrodzeniem czynności faktyczne związane z działalnością bankową, które Bank zleca Spółce na podstawie art. 6a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe („Prawo bankowe”), których celem jest zawarcie umowy lub doprowadzenie do zawarcia umowy dotyczącej produktów oferowanych przez Bank.

Czynności te zgodnie z Umową Agencyjną obejmują:

poszukiwanie Klientów w zakładach pracy lub innych organizacjach, które są zainteresowane udostępnieniem (…) swoim pracownikom lub członkom, dla których produkty Banku stanowiłby atrakcyjną ofertę;
prezentowanie oferty pożyczki oraz materiałów informacyjnych związanych z pożyczką, uzgodnionych z Bankiem;
proponowanie pożyczki za pomocą (…) w sposób zapewniający jak najwyższą skuteczność sprzedażową;
badanie potrzeb Klientów w zakresie pożyczek gotówkowych i sygnalizowanie Bankowi wyników tego badania;
przedstawianie pełnych i rzetelnych informacji dotyczących oferty pożyczki z wykorzystaniem materiałów marketingowych pochodzących od Banku lub zatwierdzonych przez Bank;
informowanie potencjalnych Klientów o ofercie Banku w zakresie pożyczki, na podstawie materiałów uzgodnionych z Bankiem, m.in. za pośrednictwem (…), poczty elektronicznej oraz za pośrednictwem infolinii Spółki;
dążenie do zawarcia umowy z Bankiem poprzez przekazanie danych osób zainteresowanych produktami Banku w celu zawarcia umowy z Bankiem za pośrednictwem kanałów zdalnych lub umówienie spotkania w Banku albo przekierowanie ich do Banku w celu zawarcia przez nich umowy;
przekazywanie Klientom informacji o warunkach skalkulowanej oferty przed przekierowaniem ich do Banku lub zawarciem przez nich umowy pożyczki;
odebranie od Klientów stosownych informacji, oświadczeń oraz zgód, zgodnie z procedurą przekazaną przez Bank, niezbędnych do zawarcia umowy;
przekazywanie Klientom, którzy zawrą umowę pożyczki z Bankiem, wszelkich dokumentów związanych z tą umową przekazanych przez Bank;

- dalej łącznie zwane Czynnościami Agencyjnymi.

Wnioskodawca wskazuje, iż sformułowanie „Klient” użyte w niniejszym wniosku należy rozumieć jako: aktualny lub potencjalny Klient Banku, korzystający z oferty produktów finansowych oferowanych za pośrednictwem (…).

Wnioskodawca wskazuje, iż sformułowanie “(…)” użyte w niniejszym wniosku należy rozumieć jako: dedykowany system teleinformatyczny dostępny poprzez sieć Internet pod adresem: (…), wykorzystywany przez Spółkę do świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży produktów finansowych na rzecz Banku (oraz potencjalnie w przyszłości innych podmiotów), służący do prezentowania ofert produktów finansowych, zebrania niezbędnych zgód i danych, wnioskowania o produkt przez Klientów oraz do zdalnej komunikacji i współdziałania stron w celu doprowadzenia do zawarcia umowy między Klientem a Bankiem. (…) m.in. jest udostępniany za zgodą Pracodawcy Klientom, którymi są pracownicy zakładów pracy. Pracodawca za pośrednictwem Portalu (dedykowanego panelu (…)) wystawia elektroniczne zaświadczenie o dochodach Klienta (Pracownika), niezbędne do weryfikacji zdolności kredytowej przez Bank i na polecenie (zlecenie) pracownika może dokonywać potrącenia raty pożyczki z wynagrodzenia.

W ramach Czynności Agencyjnych Spółka wykonuje czynności związane z dystrybucją produktów bankowych - pożyczek gotówkowych, szczegółowo określonych w załącznikach produktowych do Umowy Agencyjnej („Pożyczka”).

Ponadto Spółka odpowiada za każdorazowe doprowadzenie do uregulowania w formie umowy, porozumienia lub akceptacji regulaminu na (…) - zasad współdziałania z zakładami pracy lub innymi organizacjami zainteresowanymi udostępnieniem (…) w zakładzie pracy lub organizacji.

Jakkolwiek nie jest to przedmiotem wniosku, a służy jedynie przedstawieniu całokształtu okoliczności faktycznych, Spółka może zlecać wykonanie niektórych z Czynności Agencyjnych podmiotom trzecim. Ewentualne podzlecenie wykonania tych czynności nie modyfikuje i nie ogranicza odpowiedzialności Spółki z tytułu wykonywania Czynności Agencyjnych, za których wykonanie Spółka jest wyłącznie odpowiedzialna na mocy Umowy Agencyjnej.

Czynności te wykonywane są przy wykorzystaniu (…). (…) to oprogramowanie używane przez Spółkę w celu realizacji określonej części Czynności Agencyjnych wynikających z Umowy Agencyjnej, dostępne przez stronę internetową służące m.in. do wprowadzania danych i wypełniania wniosków przez Klientów, za pośrednictwem którego Spółka oferuje produkty Banku oraz umożliwia doprowadzenie do zawarcia umowy pożyczki z Bankiem (vide: definicja (…)).

Udostępniony przez Spółkę (…) wykorzystywany jest zarówno na etapie przedstawienia oferty Klientom, jak i zawarcia umowy pożyczki między Klientem a Bankiem. (…) umożliwia:

sprawdzenie przez Klienta oferty Banku z możliwością dopasowania do swoich potrzeb kapitału netto pożyczki oraz okresu spłaty,

przesłanie wniosku o udzielenie pożyczki do Banku,

przekierowanie Klienta do portalu Banku w celu złożenia i przesłania wniosku,

zebranie odpowiednich zgód i oświadczeń Klienta,

potwierdzenie danych i przekazanie informacji o dochodach Klienta przez zakład pracy lub inną organizację udostępniającą (…),

akceptację wniosku Klienta i wygenerowanie oraz przesłanie umowy pożyczki wraz z załącznikami,

zwrot wniosku wraz z nową, skorygowaną do możliwości finansowych Klienta ofertą,

przesłanie odmowy udzielenia pożyczki,

akceptację warunków umowy i jej zdalne zawarcie,

techniczną wymianę zaszyfrowanych informacji na linii Bank - zakład pracy, do dokonywania potrąceń rat pożyczki z wynagrodzeń Klienta (w przypadku zlecenia takiej dyspozycji przez Klienta),

założenie kartoteki klienta, za pomocą której Klient ma możliwość zarządzania swoimi wnioskami złożonymi do Banku.

W każdym przypadku aktywność Spółki opiera się na generalnym schemacie polegającym na poszukiwaniu Klienta, przedstawianiu oferty produktów Banku, podjęciu działań zmierzających do sprzedaży (udzielenie informacji, adresowanie wątpliwości Klienta) oraz dążeniu do zawarcia umowy poprzez uzyskanie akceptacji Klienta na zawarcie umowy i następnie zorganizowanie warunków do formalnego zawarcia umowy. Większość czynności realizowana jest za pośrednictwem (…).

Czynności faktyczne wykonywane są przez Spółkę w taki sposób, aby końcowym ich efektem było doprowadzenie do zawarcia umowy między Klientem a Bankiem. Spółka nie będzie stroną umowy pożyczki, zawieranej przez Klienta z Bankiem w efekcie podejmowania przez Spółkę czynności na podstawie Umowy Agencyjnej.

Z tytułu wykonywania Czynności Agencyjnych Spółce przysługuje wynagrodzenie określone jako iloczyn procentowej stawki prowizji dla Spółki i sumy kwot kapitału netto pożyczek zawartych przez Klientów w danym okresie rozliczeniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom, na które składa się realizowanie Czynności Agencyjnych wskazanych w pkt 1-10 korzystać będą ze zwolnienia z opodatkowania na gruncie VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT?
Czy świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom, na które składa się realizowanie Czynności Agencyjnych wskazanych w pkt 1-9 korzystać będą ze zwolnienia z opodatkowania na gruncie VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT?
Czy świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom, na które składa się realizowanie Czynności Agencyjnych wskazanych w pkt 1-8 korzystać będą ze zwolnienia z opodatkowania na gruncie VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom, na które składa się realizowanie Czynności Agencyjnych wskazanych w pkt 1-10 korzystać będą ze zwolnienia z opodatkowania na gruncie VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.
Świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom, na które składa się realizowanie Czynności Agencyjnych wskazanych w pkt 1-9 korzystać będą ze zwolnienia z opodatkowania na gruncie VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.
Świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom, na które składa się realizowanie Czynności Agencyjnych wskazanych w pkt 1-8 korzystać będą ze zwolnienia z opodatkowania na gruncie VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwolnione z opodatkowania są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych.

Art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT został implementowany do polskiego porządku prawnego na podstawie art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006 nr 347, „Dyrektywa VAT”), zgodnie z którym "Państwa członkowskie zwalniają (...) udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę”.

Ani polskie ani europejskie regulacje nie definiują pojęcia „pośrednictwa”, niemniej jednak w tym względzie można się posiłkować orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”).

Zgodnie z wyrokiem TSUE z 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde „pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy”. (...) „zwolnienie dotyczące usług finansowych nie jest uzależnione od tego, czy usługa jest wykonywana przez instytucję, która wstępuje w prawny związek z końcowym odbiorcą. Fakt że dana transakcja jest wykonywana przez osobę trzecią, ale z punktu widzenia końcowego odbiorcy wydaje się być usługą wykonywaną przez bank, nie wyklucza objęcia jej zwolnieniem".

Z kolei w uzasadnieniu wyroku TSUE z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 CSC Financial Services Ltd., C-235/00 wskazał, iż pośrednikiem jest podmiot niebędący żadną ze stron umowy, ale świadczący usługę na rzecz strony w zamian za wynagrodzenie. Dalej Trybunał stwierdza, iż w skład usługi wchodzić może zwłaszcza prowadzenie negocjacji. Celem pośrednictwa jest natomiast uczynienie wszystkiego co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę.

Spółka podkreśla również, że na gruncie problemu zdefiniowania „pośrednictwa” istotne są również wyroki TSUE, które zapadły na gruncie innych niż pożyczki transakcji finansowych, w myśl których zwolnienie z podatku VAT usług pośrednictwa w transakcjach finansowych ma miejsce jeśli mają one specyficzny charakter - nie są one jedynie czynnościami o charakterze technicznym, ale wpływają na zmianę sytuacji finansowej i prawnej usługobiorcy. Na takie rozumienie usług pośrednictwa wskazuje m.in. TSUE w wyroku z dnia 5 czerwca 1997 r., sygn. C-2/95 ws. Sparekassernes Datacenter (SDC) przeciwko Skatteministeriet, iż „Fakt, iż transakcja objęta tymi przepisami jest wykonywana przez osobę trzecią, lecz jawi się klientowi jako usługa świadczona przez bank, nie wyklucza zwolnienia tej transakcji. (...) Aby stanowić „transakcję dotyczącą przelewów”, świadczone usługi muszą zatem mieć skutek przelania funduszy oraz pociągać za sobą zmiany sytuacji prawnej i finansowej. Usługę zwolnioną na gruncie Dyrektywy należy odróżnić od czysto fizycznego lub technicznego świadczenia, takiego jak udostępnianie bankowi systemu przetwarzania danych”.

Natomiast w orzeczeniu z dnia 26 maja 2016 r. w sprawie C-607/14 Bookit Ltd TSUE podkreślił, że zwolnione z opodatkowania transakcje pośrednictwa zostały zdefiniowane ze względu na charakter świadczonych usług, a nie ze względu na występujący w danym przypadku układ podmiotowy. Zwolnienie nie jest zatem uzależnione od spełnienia wymogu, by czynności pośrednictwa były dokonywane przez określony rodzaj zakładu lub osoby prawnej, jeśli wchodzą one w zakres transakcji finansowych.

W powołanych wyżej orzeczeniach TSUE wskazał zatem przykładowe elementy wchodzące w skład usługi pośrednictwa. Zgodnie z przytoczonym orzecznictwem:

usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie,

z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej,

celem usługi pośrednictwa jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, jednocześnie pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy,

usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową,

świadczone usługi muszą pociągać za sobą zmiany w sytuacji prawnej i finansowej zainteresowanych podmiotów.

Pojęcie pośrednictwa było także analizowane w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydawanych dla podobnych sytuacji, tj. wykonywania pośrednictwa produktów finansowych. Przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2020 r., znak. 0111-KDIB3-1.4012.491.2020.1.IK wskazał, że przez pośrednictwo rozumie się kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych, a więc załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, uczestniczenie w zawieraniu takich transakcji. W tym zakresie należy stwierdzić, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo. (...) Innymi słowy przez umowę o pośrednictwo należałoby rozumieć taki stosunek prawny istniejący pomiędzy dwiema stronami, z których jedna (pośrednik) otrzymuje zlecenie od drugiej, aby doprowadzić do wymiany gospodarczej świadczeń z osobą trzecią, przy czym znalezienie kontrahenta ma stanowić bezpośredni i decydujący rezultat starań pośrednika. Bezpośrednim celem aktywności pośrednika jest wywołanie skutku prawnego, polegającego na wprowadzeniu zleceniodawcy (podmiotu zastępowanego) w stosunek umowny z osobą trzecią.

Zdaniem Spółki, świadczone przez nią usługi spełniają przedstawione wyżej przesłanki wynikające z orzecznictwa TSUE, a także stanowisk organów podatkowych, wskazujące, iż dla uznania ich za usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, w szczególności:

Celem świadczenia usług jest dążenie do zawarcia umowy pożyczki przez strony usługi finansowej.

Czynności Agencyjne wykonywane przez Spółkę stanowią element niezbędny do wykonywania usługi finansowej Banku polegającej na zawarciu umowy pożyczki. Usługi te polegają na zapewnieniu kanału dostępu do usług świadczonych przez Bank. Zadaniem Spółki jest takie działanie, aby doprowadzić strony, poprzez przedstawienie oferty Banku na (…) oraz udostępnienie na Portalu narzędzi umożliwiających wybór oferty przez Klienta do zawarcia umowy pożyczki. Czynności Agencyjne mają zatem na celu nie tylko zachęcenie Klientów do skorzystania z oferty Banku, ale także polegają na podjęciu działań w celu skutecznego zawarcia umowy i zrealizowania usługi finansowej, co umożliwia zarządzany przez Spółkę (…).

Z punktu widzenia nabywcy usług finansowych (Klientów), usługi pośrednictwa finansowego stanowią element usługi finansowej.

Czynności pośrednictwa realizowane przez Spółkę za pośrednictwem (…) takie jak prezentowanie oferty, weryfikowanie danych, przedstawienie warunków pożyczki czy umożliwienie zawarcia umowy pożyczki, stanowią z punktu widzenia Klientów element niezbędny do zawarcia umowy pożyczki. Gdyby nie zaangażowanie Spółki w przedstawienie oferty Klientom oraz udostępnienie narzędzi do zawarcia umowy pożyczki, można zakładać, iż Klienci nie skorzystaliby z oferty Banku, gdyż samodzielnie nie podjęliby działań w celu odnalezienia oferty tego konkretnego Banku. Tym samym usługi Spółki są fizycznie i ekonomicznie nierozdzielne od zasadniczego świadczenia, realizowanego przez Bank.

Usługi pośrednictwa nie mają wyłącznie charakteru wykonywania czynności faktycznych związanych z umową.

Należy również podkreślić, że działania Spółki nie ograniczają się jedynie do wykonywania wsparcia o charakterze technicznym. Spółka w ramach usługi pośrednictwa identyfikuje potencjalnych Klientów, którzy mogą być skłonni zawrzeć umowę pożyczki, kontaktuje się z takimi Klientami, jak również ustala ich indywidualną sytuację pod kątem ich zapotrzebowania na określone produkty finansowe poprzez narzędzia udostępnione na (…), a następnie przekazuje Klientom informacje o możliwości zawarcia umowy pożyczki z wykorzystaniem (…), doprowadzając do jej podpisania z wykorzystaniem (…) lub zewnętrznego portalu Banku po akceptacji warunków umowy przez strony.

Usługi pośrednictwa mają wpływ na zmianę sytuacji prawnej i finansowej stron transakcji.

Czynności wykonywane przez Spółkę na rzecz Banku prowadzą do przeniesienia środków pieniężnych Banku na rzecz Klienta (zmiana sytuacji finansowej), a także zmianę jego sytuacji prawnej w związku z korzystaniem z produktów bankowych, m.in. poprzez skojarzenie stron umowy, a także w niektórych przypadkach umożliwienie akceptacji i podpisania umowy pożyczki za pośrednictwem (…).

Usługi pośrednictwa są świadczone za wynagrodzeniem wypłacanym na rzecz Spółki.

Wynagrodzenie wypłacane na rzecz Spółki ma ścisły związek z wykonywanymi przez nią czynnościami pośrednictwa, co podkreśla prowizyjny charakter wynagrodzenia uzależniony od liczby zawartych umów, a także wysokości udzielonych pożyczek.

Ponadto należy podkreślić, iż usługi pośrednictwa mogą stanowić usługę zwolnioną z opodatkowania VAT, także jeśli tak jak w rozpatrywanej sytuacji, wykonywane są one przy wykorzystaniu narzędzi informatycznych. Sam fakt wykorzystania narzędzi informatycznych nie stanowi bowiem o tym że dana czynność stanowi jedynie czynność techniczną, nie podlegającą zwolnieniu.

Istotnym jest fakt czy w oparciu o czynności wykonywane za pośrednictwem narzędzi informatycznych możliwe jest zapoznanie się z ofertą usługodawcy, a w przypadku zainteresowania produktem danej instytucji finansowej narzędzia te stwarzają możliwość zawarcia umowy na usługi finansowe. Innymi słowy, czy stanowią one czynności w wyniku których dojść ma do zawarcia umowy na usługi finansowe, w związku z czym podmiot zarządzający narzędziem informatycznymi pośredniczy pomiędzy stronami transakcji finansowej.

Podejście powyższe potwierdzone jest w orzecznictwie sądów administracyjnych, przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2013 r., sygn. I FSK 922/12, Sąd uznał, że „Świadczone za pomocą sieci Internet usługi polegające na prezentacji i możliwości zapoznania się z ofertą instytucji finansowych, a w przypadku zainteresowania produktem danej instytucji finansowej stworzenia użytkownikowi możliwości kontaktu z doradcą lub możliwości pobrania, wypełnienia i złożenia wniosku, a następnie zawarcia umowy i nabycia danego produktu finansowego, stanowią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych określonych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT”.

Podobne stanowisko można znaleźć w interpretacjach organów podatkowych, przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 13 września 2018 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.544.2018.1.MPE, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, która dotyczyła ona stanu faktycznego, w którym czynności pośrednictwa były wykonywane z wykorzystaniem platformy internetowej, wskazał, iż „(...) świadczenie polegające na wykonywaniu czynności zmierzających do zawarcia umowy między podmiotem oferującym pożyczkę a klientem korzysta ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako usługa pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych, o których mowa w tym przepisie".

Powyższe stanowiska potwierdzają, iż forma, w jakiej pośrednik komunikuje się z potencjalnymi nabywcami usług finansowych nie warunkuje możliwości wykonywania pośrednictwa.

W konsekwencji, fakt że Spółka dla potrzeb świadczenia czynności pośrednictwa w zawieraniu umów pożyczek, świadczy różnego rodzaju Czynności Agencyjne, wykorzystując przede wszystkim (…), nie wpływa na możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Należy podkreślić, iż sama czynność poszukiwania zakładu pracy lub organizacji, które umożliwią udostępnianie Klientom (…), również stanowi element usługi pośrednictwa świadczonej na rzecz Banku, warunkujący możliwość wykonywania dalszych czynności zmierzających do zawarcia umowy pożyczki z pracownikami danego zakładu pracy.

Podsumowując, Czynności Agencyjne wykonywane przez Spółkę w stanie faktycznym polegające na umożliwieniu zawarcia umów pożyczek Klientom, spełniają wypracowane w orzecznictwie przesłanki usług pośrednictwa, a tym samym podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Fakt, iż są one świadczone zasadniczo poprzez (…), jak i fakt, że na podstawie odrębnych ustaleń ze Spółką na pewnym etapie zawarcia pożyczki zaangażowane są także Podmioty trzecie, nie wpływa na taką kwalifikację.

Jednocześnie, charakter świadczonych przez Spółkę czynności pozwala na uznanie, iż czynności te składają się na usługę pośrednictwa, niezależnie od tego czy w odniesieniu do danego produktu Spółka wykonuje wszystkie z określonych w punktach 1-10 Czynności Agencyjne, czy tylko te wymienione w punktach 1-9 lub tylko te wymienione w punktach 1-8.

W konsekwencji, zdaniem Spółki świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom, na które składa się realizowanie Czynności Agencyjnych wskazanych w pkt 1-10 korzystać będą ze zwolnienia z opodatkowania na gruncie VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Jednocześnie, zdaniem Spółki świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom, na które składa się realizowanie Czynności Agencyjnych wskazanych w pkt 1-9 korzystać będą ze zwolnienia z opodatkowania na gruncie VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Ponadto, zdaniem Spółki świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom, na które składa się realizowanie Czynności Agencyjnych wskazanych w pkt 1-8 korzystać będą ze zwolnienia z opodatkowania na gruncie VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm., Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku albo zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

czynności ściągania długów, w tym factoringu;
usług doradztwa;
usług w zakresie leasingu.

Sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usług finansowych ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania tego zwolnienia w odniesieniu do rynku wspólnotowego, jak również zapewnienie spójności przepisów dotyczących podatku od towarów i usług z przepisami krajowymi regulującymi funkcjonowanie rynku finansowego.

Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady, Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Z treści powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, stanowiącego implementację regulacji unijnych w tym zakresie, wyraźnie wynika, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Należy stwierdzić, że wymienione zwolnienie ma charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi – cechy, które ją wyróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów.

Pogląd taki potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie C-2/95 pomiędzy Sparekassernes Datacenter (SDC) a Skatteministeriet (Dania), w którym Trybunał stwierdził, że: „zwolnienie dotyczące usług finansowych nie jest uzależnione od tego, czy usługa jest wykonywana przez instytucję, która wstępuje w prawny związek z końcowym odbiorcą. Fakt, że dana transakcja jest wykonywana przez osobę trzecią, ale z punktu widzenia końcowego odbiorcy wydaje się być usługą wykonywaną przez bank, nie wyklucza objęcia jej zwolnieniem”. Można zatem stwierdzić, że wg TSUE, usługa finansowa świadczona przez podmiot trzeci nie traci przymiotu takiej usługi.

Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczania zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „pośrednictwa” w świadczeniu usług finansowych. Natomiast zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., wydanie internetowe – www.sjp.pwn.pl), przez pośrednictwo rozumie się „działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy”.

Pośrednictwo obejmuje zatem czynności dokonywane w imieniu oraz na rzecz innego podmiotu gospodarczego, w wyniku których dochodzi do zawarcia transakcji między tym przedsiębiorcą a podmiotem trzecim. Działanie „w imieniu” oznacza działanie z czyjegoś upoważnienia, w zastępstwie kogoś, natomiast działanie na czyjąś korzyść oznacza działanie dla kogoś, dla czyjegoś dobra.

W celu rozstrzygnięcia, co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa”, warto odnieść się do wyroku w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde, w której TSUE stwierdził, że: „(…) pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową”.

Natomiast w wyroku z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 Commissioners of Customs & Excise przeciwko CSC Financial Services Ltd. Trybunał orzekł, że pojęcie pośrednictwa obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa. Działalność ta może obejmować m.in. wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych. Celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. TSUE w orzeczeniu tym uznał, że znaczenie słowa „negocjacje”, w kontekście art. 13 część B lit. d pkt 5 VI Dyrektywy odnosi się „do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Zatem, zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić:

usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie,

z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej,

celem jest dążenie do zawarcia umowy (przy czym, pośrednik nie ma żadnego interesu, co do treści umowy),

usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).

W konsekwencji, żeby uznać daną działalność za pośrednictwo, konieczne jest aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z czynności:

wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia umowy,

uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę,

prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji,

nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.

Nie oznacza to, że pośrednik nie może wykonywać dodatkowych czynności, jednakże aby czynności te można było zaliczyć do czynności pośredniczących konieczne jest, aby wywoływały skutek lub miały na celu wywołanie skutku dla wszystkich stron transakcji, innymi słowy konieczne jest, aby skutek tych czynności znalazł odzwierciedlenie w zawartej umowie pomiędzy stronami.

Z opisu sytuacji wynika, że Spółka zawarła umowę agencyjną z Bankiem, której przedmiotem jest dystrybucja produktów finansowych oferowanych przez Bank. Na podstawie Umowy Agencyjnej Spółka wykonuje w imieniu i na rzecz Banku za wynagrodzeniem czynności faktyczne związane z działalnością bankową, które Bank zleca Spółce na podstawie art. 6a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, których celem jest zawarcie umowy lub doprowadzenie do zawarcia umowy dotyczącej produktów oferowanych przez Bank.

Czynności te zgodnie z Umową Agencyjną obejmują:

poszukiwanie Klientów w zakładach pracy lub innych organizacjach, które są zainteresowane udostępnieniem (…) swoim pracownikom lub członkom, dla których produkty Banku stanowiłby atrakcyjną ofertę;
prezentowanie oferty pożyczki oraz materiałów informacyjnych związanych z pożyczką, uzgodnionych z Bankiem;
proponowanie pożyczki za pomocą (…) w sposób zapewniający jak najwyższą skuteczność sprzedażową;
badanie potrzeb Klientów w zakresie pożyczek gotówkowych i sygnalizowanie Bankowi wyników tego badania;
przedstawianie pełnych i rzetelnych informacji dotyczących oferty pożyczki z wykorzystaniem materiałów marketingowych pochodzących od Banku lub zatwierdzonych przez Bank;
informowanie potencjalnych Klientów o ofercie Banku w zakresie pożyczki, na podstawie materiałów uzgodnionych z Bankiem, m.in. za pośrednictwem (…), poczty elektronicznej oraz za pośrednictwem infolinii Spółki;
dążenie do zawarcia umowy z Bankiem poprzez przekazanie danych osób zainteresowanych produktami Banku w celu zawarcia umowy z Bankiem za pośrednictwem kanałów zdalnych lub umówienie spotkania w Banku albo przekierowanie ich do Banku w celu zawarcia przez nich umowy;
przekazywanie Klientom informacji o warunkach skalkulowanej oferty przed przekierowaniem ich do Banku lub zawarciem przez nich umowy pożyczki;
odebranie od Klientów stosownych informacji, oświadczeń oraz zgód, zgodnie z procedurą przekazaną przez Bank, niezbędnych do zawarcia umowy;
przekazywanie Klientom, którzy zawrą umowę pożyczki z Bankiem, wszelkich dokumentów związanych z tą umową przekazanych przez Bank.

„Klient” to aktualny lub potencjalny Klient Banku, korzystający z oferty produktów finansowych oferowanych za pośrednictwem (…).

„(…)” to dedykowany system teleinformatyczny dostępny poprzez sieć Internet wykorzystywany przez Spółkę do świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży produktów finansowych na rzecz Banku oraz potencjalnie w przyszłości innych podmiotów, służący do prezentowania ofert produktów finansowych, zebrania niezbędnych zgód i danych, wnioskowania o produkt przez Klientów oraz do zdalnej komunikacji i współdziałania stron w celu doprowadzenia do zawarcia umowy między Klientem a Bankiem. (…) m.in. jest udostępniany za zgodą Pracodawcy Klientom, którymi są pracownicy zakładów pracy. Pracodawca wystawia elektroniczne zaświadczenie o dochodach Klienta - Pracownika, niezbędne do weryfikacji zdolności kredytowej przez Bank i na polecenie - zlecenie pracownika może dokonywać potrącenia raty pożyczki z wynagrodzenia.

Spółka może zlecać wykonanie niektórych z Czynności Agencyjnych podmiotom trzecim. Ewentualne podzlecenie wykonania tych czynności nie modyfikuje i nie ogranicza odpowiedzialności Spółki z tytułu wykonywania Czynności Agencyjnych, za których wykonanie Spółka jest wyłącznie odpowiedzialna na mocy Umowy Agencyjnej.

Udostępniony przez Spółkę (…) wykorzystywany jest zarówno na etapie przedstawienia oferty Klientom, jak i zawarcia umowy pożyczki między Klientem a Bankiem. (…) umożliwia: sprawdzenie przez Klienta oferty Banku z możliwością dopasowania do swoich potrzeb kapitału netto pożyczki oraz okresu spłaty, przesłanie wniosku o udzielenie pożyczki do Banku, przekierowanie Klienta do portalu Banku w celu złożenia i przesłania wniosku, zebranie odpowiednich zgód i oświadczeń Klienta, potwierdzenie danych i przekazanie informacji o dochodach Klienta przez zakład pracy lub inną organizację udostępniającą (…), akceptację wniosku Klienta i wygenerowanie oraz przesłanie umowy pożyczki wraz z załącznikami, zwrot wniosku wraz z nową, skorygowaną do możliwości finansowych Klienta ofertą, przesłanie odmowy udzielenia pożyczki, akceptację warunków umowy i jej zdalne zawarcie, techniczną wymianę zaszyfrowanych informacji na linii Bank - zakład pracy, do dokonywania potrąceń rat pożyczki z wynagrodzeń Klienta w przypadku zlecenia takiej dyspozycji przez Klienta, założenie kartoteki klienta, za pomocą której Klient ma możliwość zarządzania swoimi wnioskami złożonymi do Banku.

W każdym przypadku aktywność Spółki opiera się na generalnym schemacie polegającym na poszukiwaniu Klienta, przedstawianiu oferty produktów Banku, podjęciu działań zmierzających do sprzedaży - udzielenie informacji, adresowanie wątpliwości Klienta oraz dążeniu do zawarcia umowy poprzez uzyskanie akceptacji Klienta na zawarcie umowy i następnie zorganizowanie warunków do formalnego zawarcia umowy. Większość czynności realizowana jest za pośrednictwem (…).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom, na które składa się realizowanie Czynności Agencyjnych wskazanych w pkt 1-10, w pkt 1-9 bądź w pkt 1-8 korzystać będą ze zwolnienia z opodatkowania na gruncie VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Na wstępie Organ informuje, że w celu zachowania przejrzystości wydanego rozstrzygnięcia odpowiedź na zadane pytania i ocena stanowiska Strony zostaje udzielona w odwrotnej kolejności, niż to wynika z kolejności pytań zadanych przez Wnioskodawcę.

Ad. 3

Z opisu wynika że w ramach Umowy Agencyjnej Wnioskodawca wykonuje/będzie wykonywał na rzecz Banku następujące czynności: poszukiwanie Klientów w zakładach pracy lub innych organizacjach, które są zainteresowane udostępnieniem (…) swoim pracownikom lub członkom, dla których produkty Banku stanowiłby atrakcyjną ofertę; prezentowanie oferty pożyczki oraz materiałów informacyjnych związanych z pożyczką, uzgodnionych z Bankiem; proponowanie pożyczki za pomocą (…) w sposób zapewniający jak najwyższą skuteczność sprzedażową; badanie potrzeb Klientów w zakresie pożyczek gotówkowych i sygnalizowanie Bankowi wyników tego badania; przedstawianie pełnych i rzetelnych informacji dotyczących oferty pożyczki z wykorzystaniem materiałów marketingowych pochodzących od Banku lub zatwierdzonych przez Bank; informowanie potencjalnych Klientów o ofercie Banku w zakresie pożyczki, na podstawie materiałów uzgodnionych z Bankiem, m.in. za pośrednictwem (…), poczty elektronicznej oraz za pośrednictwem infolinii Spółki; dążenie do zawarcia umowy z Bankiem poprzez przekazanie danych osób zainteresowanych produktami Banku w celu zawarcia umowy z Bankiem za pośrednictwem kanałów zdalnych lub umówienie spotkania w Banku albo przekierowanie ich do Banku w celu zawarcia przez nich umowy; przekazywanie Klientom informacji o warunkach skalkulowanej oferty przed przekierowaniem ich do Banku lub zawarciem przez nich umowy pożyczki (pkt 1 - 8 opisu).

Dokonując oceny wskazanych okoliczności sprawy na tle powołanych regulacji prawnych należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wszystkie wskazane wyżej czynności stanowią usługi pośrednictwa finansowego spełniające przedstawione wcześniej przesłanki wynikające z orzecznictwa TSUE dla uznania ich za usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Wszystkie wskazane czynności (pkt 1-8 wniosku), w swojej istocie, mają za cel zawarcie przez Bank umowy pożyczki z Klientem, który został wskazany przez Wnioskodawcę, wskutek jego działań podjętych w ramach Umowy Agencyjnej z Bankiem.

Zatem świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom, na które składa się realizowanie Czynności Agencyjnych wskazanych w pkt 1-8 korzystają/będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na gruncie VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Z opisu wynika że w ramach Umowy Agencyjnej Wnioskodawca wykonuje/będzie wykonywał na rzecz Banku wszystkie czynności objęte odpowiedzią na pytanie nr 3 oraz dodatkowo – Wnioskodawca odbiera/będzie odbierał od Klientów stosowne informacje, oświadczenia oraz zgody, zgodnie z procedurą przekazaną przez Bank, niezbędne do zawarcia umowy (pkt 9 opisu).

Dokonując oceny wskazanych okoliczności sprawy na tle powołanych regulacji prawnych również należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wszystkie wskazane wyżej czynności stanowią usługi pośrednictwa finansowego spełniające przedstawione wcześniej przesłanki wynikające z orzecznictwa TSUE dla uznania ich za usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Wszystkie wskazane czynności (pkt 1-9 wniosku), w swojej istocie, mają za cel zawarcie przez Bank umowy pożyczki z Klientem, który został wskazany przez Wnioskodawcę, wskutek jego działań podjętych w ramach Umowy Agencyjnej z Bankiem.

Zatem świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom, na które składa się realizowanie Czynności Agencyjnych wskazanych w pkt 1-9 korzystają/będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na gruncie VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Ad. 1

Z opisu wynika również, że w ramach Umowy Agencyjnej Wnioskodawca wykonuje/będzie wykonywał na rzecz Banku wszystkie czynności objęte odpowiedzią na pytanie nr 2 oraz dodatkowo – Wnioskodawca przekazuje/będzie przekazywał Klientom, którzy zawrą umowę pożyczki z Bankiem, wszelkie dokumenty związane z tą umową przekazane przez Bank (pkt 10 opisu).

Co prawda wykonywane przez Wnioskodawcę czynności wskazane w pkt 10 są/będą czynnościami wykonanymi przez Wnioskodawcę po zawarciu umowy przez Bank z Klientem, ale z uwagi na to, że z opisu sytuacji wynika, iż co do zasady to Wnioskodawca ma/będzie miał bezpośredni kontakt z Klientem Banku za pośrednictwem (…), to w tej konkretnej sytuacji należy uznać, że przekazanie przez Wnioskodawcę Klientom, którzy zawrą umowę pożyczki z Bankiem, wszelkich dokumentów związanych z tą umową przekazanych przez Bank (pkt 10 wniosku) jest/będzie jedynie naturalną konsekwencją tego, że to wyłącznie Wnioskodawca bezpośrednio kontaktował się wcześniej z potencjalnym klientem Banku.

Zatem świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek Klientom, na które składa się realizowanie Czynności Agencyjnych wskazanych w pkt 1-10 korzystają/będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na gruncie VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin