2021.05.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.68.2021.1.ST
z 14 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 lutego 2021 r. (data wpływu 16 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia właściwego momentu do zmiany stawki podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz konieczności wystawienia faktur korygujących jeśli zmieniona stawka podatku VAT powinna obowiązywać od chwili zawarcia aneksu (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

16 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania obniżonej stawki 8% podatku VAT do dalszych rozliczeń w związku ze zmianą (w trakcie budowy) docelowego przeznaczenia budynku z hotelu (1211 PKOB) na budynek zbiorowego zamieszkania (1130 PKOB) (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) określenia właściwego momentu do zmiany stawki podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz konieczności wystawienia faktur korygujących jeśli zmieniona stawka podatku VAT powinna obowiązywać od chwili zawarcia aneksu (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) zawarła w dniu XX października 2020 r. jako generalny wykonawca umowę o wykonanie robót budowlanych w generalnym wykonawstwie polegających na przebudowie i rozbudowie budynku biurowo-usługowego wraz ze zmianą sposobu użytkowania na budynek zamieszkania zbiorowego – hotel (o symbolu nr 1211 według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych) na działkach (…), obręb (…).

W dniu XX listopada Spółka przystąpiła do realizowania robót objętych powyższą umową.

W dniu XX grudnia 2020 r. inwestor poinformował Spółkę, iż w związku ze zmianą uwarunkowań rynkowych i biznesowych podjął decyzję o zmianie docelowego przeznaczenia budynku i dokonał stosownej korekty projektu.

W związku z powyższym w dniu XX stycznia 2021 r. strony zawarły aneks do umowy z dnia XX października 2020 r. wskazując w nim, że budowany obiekt będzie pełnił funkcję budynku zbiorowego zamieszkania, tj. obiektu określonego symbolem 1130 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Inwestor podjął już starania o uzyskanie pozwolenia zamiennego a Spółka realizuje budowę budynku zbiorowego zamieszkania (1130 PKOB).

W budynku będą znajdowały się lokale użytkowe (usługowe) jednakże ich powierzchnia nie będzie większa niż powierzchnia części przeznaczonej na zbiorowe zamieszkanie a żaden z lokali w części przeznaczonej na zbiorowe zamieszkanie nie będzie przekraczał powierzchni 150 m².

Spółka do chwili obecnej wystawiała faktury częściowe za wykonane roboty opodatkowując je podstawową 23% stawką podatku VAT.

Do faktur załączane są m.in. protokoły odbiorów częściowych.

Wszystkie dotychczas wystawione i przyjęte faktury zostały zapłacone w całości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy zmiana stawki podatku VAT powinna nastąpić już od chwili zawarcia aneksu do umowy o wykonanie robót budowlanych w generalnym wykonawstwie to jest od dnia XX stycznia 2021 r., czy też dopiero od dnia w którym Inwestor uzyska ostateczną decyzję stanowiącą zamienne pozwolenie na budowę? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
Czy jeśli obniżona stawka podatku VAT powinna obowiązywać od chwili zawarcia aneksu, to czy Spółka ma obowiązek wystawić faktury korygujące do faktur wystawionych wcześniej z niewłaściwą stawką? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, zmiana zamiaru inwestora, wprowadzone zmiany projektowe oraz zawarty aneks do umowy o wykonanie robót budowlanych w generalnym wykonawstwie spowodowały, że w rzeczywistości wybudowany przez Spółkę budynek nie będzie, tak jak pierwotnie zakładano hotelem (1211 PKOB), ale budynkiem zbiorowego zamieszkania (1130 PKOB).

W ocenie Spółki zmiana docelowej funkcji oraz zmiana budynku powinna skutkować stosowaniem obniżonej 8% stawki podatku VAT już od chwili zawarcia aneksu do umowy to jest od dnia XX stycznia 2021 r., ponieważ faktycznie zamówiony przez inwestora a dostarczony przez Spółkę budynek będzie budynkiem obiektem budownictwa mieszkaniowego.

W przypadku podatku VAT zarówno pojęcia dostawy towarów, jak i świadczenia usług są co do zasady oderwane od ważności i skuteczności tych czynności na gruncie innych dziedzin prawa.

Wyraz temu daje przepis art. 5 ust. 2 ustawy o VAT, który stanowi, że opodatkowaniu podlegają czynności wymienione w ust. 1 niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Dla uznania zatem, że dana czynność miała miejsce, decydujące są jej skutki faktyczne (realne), a nie skutki konwencjonalne (por. wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie Dixons Retail plc, C- 494/12, EU:C:2013:758, pkt 20 i powołane tam orzecznictwo; por. też A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, s. 103).

Wobec powyższego należy przyjąć, że już sama zmiana zamiaru inwestora wyartykułowana w aneksie do umowy o roboty budowlane spowodowała, że od tej chwili świadczone przez Spółkę usługi powinny być opodatkowane preferencyjną 8% stawką podatku VAT już od chwili zawarcia aneksu to jest w omawianym przypadku od dnia XX stycznia 2021 r.

W ocenie Spółki przeciwne stanowisko prowadziłoby do nieuzasadnionego różnicowania podatników VAT, tj. tych, którzy zmienialiby w toku prowadzonych inwestycji przeznaczenie budynku np. z niemieszkalnego na mieszkalny w stosunku do tych, którzy od początku inwestycji zamierzali budować budynek o charakterze mieszkalnym.

Jeśli Spółka po tej dacie wystawiła faktury VAT z zastosowaniem dotychczasowej stawki, tj. 23% to winny one być skorygowane w oparciu o przepis art. 29a ust. 14 oraz art. 106j ustawy o VAT zgodnie z którymi podatnik ma obowiązek wystawienia faktur korygujących, w których omyłkowo zastosowano niewłaściwą stawkę podatku VAT.

Zgodnie z powołanym przepisem art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT w przypadku gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury – podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zaś stosownie do treści art. 29a ust. 14 ustawy o VAT przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie określenia właściwego momentu do zmiany stawki podatku VAT (pytanie nr 2) oraz konieczności wystawienia faktur korygujących jeśli zmieniona stawka podatku VAT powinna obowiązywać od chwili zawarcia aneksu (pytanie nr 3) – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Stosownie do art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7–11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jak stanowi art. 19a ust. 2 ustawy, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

W myśl art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1, z tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Należy przy tym zauważyć, że jeżeli nabywcą usług budowlanych lub budowlano-montażowych jest podmiot niebędący podatnikiem podatku od towarów i usług (konsument), obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia tych usług powstanie co do zasady z chwilą wykonania usługi art. 19a ust. 1 ustawy. Natomiast jeżeli nabywcą usług budowlanych lub budowlano-montażowych jest podatnik podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych (art. 19a ust. 5 pkt 3 ustawy).

Wyjaśnić również należy, że pojęcie wykonania usługi, o którym mowa w ustawie, należy rozpatrywać w kontekście orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej –„TSUE”) dotyczącego tych regulacji.

Jak wynika z orzecznictwa TSUE, chwila, w której podatek staje się wymagalny (w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług), a tym samym możliwy do odliczenia przez podatnika (nabywcę), co do zasady nie może zostać określona przez spełnienie formalności, takich jak wpis do ksiąg rachunkowych usługodawców kosztów, jakie ponieśli oni przy świadczeniu ich usług (wyrok TSUE z dnia 13 lutego 2014 r. w sprawie C-18/13, pkt 46, EU:C:2014:69). W wyroku tym TSUE stwierdził, że (pkt 45) „Jeżeli chodzi o kwestię, czy krajowe przepisy o rachunkowości mogą przewidywać, że usługę uważa się za wyświadczoną w chwili, w której zostały spełnione przesłanki uznania przychodu pochodzącego z danego świadczenia, należy stwierdzić, iż przepis ten skutkowałby tym, że podatek VAT stałby się wymagalny na podstawie takiego świadczenia jedynie od chwili, w której koszty poniesione przez usługodawcę lub jego podwykonawcę zostały wpisane do ksiąg rachunkowych tych podmiotów.” Dokonanie zatem tych formalności ze zwłoką skutkowałoby tym, że podatek stałby się wymagalny dopiero z ich dokonaniem a zaniechanie dokonania tych formalności oznaczałoby zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku. W związku z tym – dla celów podatku od towarów i usług – nie należy wiązać momentu wykonania usługi budowlanej lub budowlano-montażowej ze spełnieniem formalności cywilnoprawnej, jaką jest podpisanie protokołu zdawczo-odbiorczego lub też np. w przypadku realizacji tych usług na warunkach kontraktowych FIDIC – z datą wystawienia określonych świadectw.

Przechodząc następnie do kwestii faktur – w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

W myśl art. 106j ust. 2 tej ustawy faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi ust. 10 ww. artykułu podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (ust. 14).

Natomiast stosownie z art. 29a ust. 15 pkt 2 ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Faktury korygujące wystawia się więc w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Podkreślić należy, że dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi oraz ujęta w jego rozliczeniach. Natomiast nie ma możliwości dokonywania korekty faktury w sytuacji, gdy pierwotna faktura została wystawiona, ale nie weszła do obrotu prawnego (z uwagi na to, że nie została przekazana adresatowi), gdyż nie wywołuje wówczas żadnych skutków prawnych.

A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia – jak wynika z przywołanych wyżej uregulowań – jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. W tym miejscu zaznaczyć należy, że prawo do wystawienia faktury korygującej przysługuje wyłącznie sprzedawcy (Wnioskodawcy) i dotyczy sytuacji, gdy sprzedaż została udokumentowana fakturą, jak ma to miejsce w analizowanym przypadku.

Jednocześnie podkreślić należy, że potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym i samowolnym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy. Ponadto, faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, gdyż jak już wyjaśniono wyżej, celem wystawienia faktury korygującej jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zawarła w dniu XX października 2020 r. jako generalny wykonawca umowę o wykonanie robót budowlanych w generalnym wykonawstwie polegających na przebudowie i rozbudowie budynku biurowo-usługowego wraz ze zmianą sposobu użytkowania na budynek zamieszkania zbiorowego – hotel (o symbolu nr 1211 według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych) na działkach (…), obręb (…). W dniu XX listopada Spółka przystąpiła do realizowania robót objętych powyższą umową.

Inwestor podjął już starania o uzyskanie pozwolenia zamiennego a Spółka realizuje budowę budynku zbiorowego zamieszkania (1130 PKOB).

Spółka do chwili obecnej wystawiała faktury częściowe za wykonane roboty opodatkowując je podstawową 23% stawką podatku VAT. Do faktur załączane są m.in. protokoły odbiorów częściowych. Wszystkie dotychczas wystawione i przyjęte faktury zostały zapłacone w całości.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia właściwego momentu do zmiany stawki podatku VAT (pytanie nr 2) oraz konieczności wystawienia faktur korygujących jeśli zmieniona stawka podatku VAT powinna obowiązywać od chwili zawarcia aneksu (pytanie nr 3).

W opinii Wnioskodawcy zmiana docelowej funkcji oraz zmiana budynku powinna skutkować stosowaniem obniżonej stawki podatku VAT już od chwili zawarcia aneksu do umowy to jest od dnia XX stycznia 2021 r. Mając jednak na uwadze poczynione na wstępie uwagi (wyrok TSUE z dnia 13 lutego 2014 r. w sprawie C-18/13) nie można zgodzić się z ww. tezą. Jak zauważono – dla celów podatku od towarów i usług – nie należy wiązać momentu wykonania usługi budowlanej lub budowlano-montażowej ze spełnieniem formalności cywilnoprawnej gdyż moment ten zostałby określony poprzez odniesienie się do zdarzeń nie dających pewności co od stosowania prawa podatkowego a więc wysokości i wymagalności podatku.

Odnosząc powyższe do opisu sprawy wskazać należy, że jeśli nastąpi zmiana kwalifikacji przedmiotowego budynku z hotelu (1211 PKOB) na budynek zbiorowego zamieszkania (1130 PKOB) – to po wydaniu decyzji zmieniającej (wskazanego w opisie sprawy pozwolenia zamiennego) dla dalszych rozliczeń będzie należało stosować odpowiednią stawkę podatku VAT dla budynku zbiorowego zamieszkania (1130 PKOB).

Świadczący usługę będzie zobowiązany do opodatkowania usług budowlanych stawką właściwą dla usług budowlanych związanych z budynkiem zbiorowego zamieszkania (1130 PKOB) od momentu zmiany przeznaczenia budynku z hotelu (1211 PKOB) na budynek zbiorowego zamieszkania (1130 PKOB).

Natomiast zmiana przeznaczenia budynku przed zakończeniem inwestycji nie będzie nakładała na świadczącego obowiązku skorygowania wcześniej wystawionych faktur ze stawką właściwą dla świadczenia usług budowlanych związanych z hotelem (1211 PKOB). Gdyż w analizowanej sprawie roboty budowlane wykonywane przez Spółkę – przed wydaniem decyzji o zmianie przeznaczenia budynku dotyczyły/będą dotyczyć de facto hotelu (1211 PKOB).

Podsumowując, w związku ze zmianą (w trakcie budowy) docelowego przeznaczenia budynku z hotelu (1211 PKOB) na budynek zbiorowego zamieszkania (1130 PKOB) prawidłowym będzie zastosowanie do dalszych rozliczeń stawki VAT właściwej dla budynku zbiorowego zamieszkania (1130 PKOB) – jednak zmiana stawki podatku VAT powinna nastąpić dopiero od dnia w którym Inwestor uzyska ostateczną decyzję stanowiącą zamienne pozwolenie na budowę. Ponadto Spółka nie ma obowiązku wystawienia faktur korygujących do faktur wystawionych wcześniej, tj. przed zmianą docelowego przeznaczenia budynku.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto, zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w zakresie poprawności stawek podatku VAT wskazanych przez Wnioskodawcę w opisie sprawy. W odniesieniu do stosowania obniżonej stawki 8% podatku VAT do dalszych rozliczeń w związku ze zmianą (w trakcie budowy) docelowego przeznaczenia budynku z hotelu (1211 PKOB) na budynek zbiorowego zamieszkania (1130 PKOB) (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), wydane zostało w dniu 14 maja 2021 r. postanowienie o odmowie wydania interpretacji indywidualnej nr 0112-KDIL1-2.4012.219.2021.1.ST.

Ponadto nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin