Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4015.24.2021.3.BB
z 21 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 1 lutego 2021 r. (data wpływu – 4 lutego 2021 r.), uzupełnionym 29 marca oraz 6 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia roszczenia o wypłatę równowartości pieniężnej wartości udziałów, należnych zmarłemu mężowi Wnioskodawczyni, jako wspólnikowi spółki z o.o. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia roszczenia o wypłatę równowartości pieniężnej wartości udziałów, należnych zmarłemu mężowi Wnioskodawczyni, jako wspólnikowi spółki z o.o.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 18 marca 2021 r., znak: 0111-KDIB2-3.4015.24.2021.2.BB, 0115-KDIT1.4011.103.2021.3.KK wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 29 marca 2021 r. (wpływ brakującej opłaty) oraz 6 kwietnia 2021 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 26 lipca 2020 r. zmarł J.K. (spadkodawca) będący mężem Wnioskodawczyni. Na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z 9 września 2020 r., spadek po spadkodawcy, na podstawie testamentu notarialnego z 30 sierpnia 2004 r., nabyła Wnioskodawczyni z dobrodziejstwem inwentarza – w całości.

Spadkodawca był wspólnikiem w spółce z o. o. (dalej we wniosku Spółka), w której posiadał dwa udziały o łącznej wartości nominalnej 20.000 zł. Udziały te były objęte wspólnością majątkową małżeńską spadkodawcy i Wnioskodawczyni.

§ 8 ust. 4 umowy Spółki stanowi „Wyłącza się wstąpienie do Spółki spadkobierców na miejsce zmarłego wspólnika”. Z kolei § 8 ust. 5 tejże umowy stanowi „Nabywcę udziałów po osobie zmarłej wskaże Zarząd Spółki spośród pozostałych wspólników. Nabywca zobowiązany jest do zapłacenia spadkobiercom zmarłego kwoty równej wartości bilansowej udziałów określonej na dzień dziedziczenia, ale nie mniejszej od wartości nominalnej. W razie braku chętnych na nabycie udziałów wśród pozostałych wspólników, Spadkobiercy otrzymują od Spółki zwrot wyżej wymienionej kwoty, a udziały zmarłego ulegają umorzeniu”.

Z uwagi na brak chętnych wśród pozostałych wspólników Spółki na nabycie udziałów spadkodawcy, jego udziały w Spółce zostały umorzone, a Wnioskodawczyni, jako jego spadkobierca, 16 grudnia 2020 r. otrzymała ze Spółki wartość bilansową tych udziałów, w kwocie 76.693,82 zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała:

Na dzień śmierci męża Wnioskodawczyni udziały w Spółce nie były w całości jemu należne. Udziały te bowiem były objęte wspólnością majątkową małżeńską, czyli stanowiły współwłasność łączną Wnioskodawczyni i jej męża, ale wspólnikiem w Spółce formalnie był tylko mąż Wnioskodawczyni. W skład spadku po spadkodawcy wszedł więc udział ½ we współwłasności przedmiotowych udziałów w Spółce oraz prawa związane z udziałem w tej współwłasności.

§ 8 ust. 4 umowy Spółki stanowi, że „wyłącza się wstąpienie do Spółki spadkobierców na miejsce zmarłego wspólnika”. W związku z tym, Wnioskodawczyni jako spadkobierczyni po mężu, która nie mogła wstąpić w jego miejsce do Spółki, należał się stosowanie do § 8 ust. 5 umowy Spółki, zwrot kwoty równej wartości bilansowej udziałów określonej na dzień dziedziczenia.

Wnioskodawczyni 16 grudnia 2020 r. otrzymała kwotę 76.693,82 zł tytułem spłaty wartości bilansowej ww. umorzonych obydwu udziałów w Spółce. Spłatę tą otrzymała ona w całości jako spadkobierca zmarłego wspólnika Spółki. § 8 ust. 5 umowy Spółki jednoznacznie bowiem wskazuje, że to spadkobiercy otrzymują spłatę równowartości wszystkich udziałów zmarłego wspólnika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychód Wnioskodawczyni, z tytułu otrzymanej spłaty wartości posiadanych przez spadkodawcę i umorzonych udziałów w Spółce, objętych wspólnością majątkową małżeńską spadkodawcy i Wnioskodawczyni, podlegać będzie w całości podatkowi od spadków i darowizn na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, czy będzie opodatkowany w całości na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też połowę ww. przychodu należy opodatkować na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, a drugą połowę na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, cały przychód z tytułu otrzymanej przez nią od Spółki spłaty w związku z umorzeniem, na podstawie § 8 ust. 5 umowy Spółki, udziałów spadkodawcy w Spółce, objętych wspólnością majątkową małżeńską spadkodawcy i Wnioskodawczyni, podlegać będzie opodatkowaniu wyłącznie podatkiem od spadków i darowizn, na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W niniejszej sprawie, tak jak zostało wyżej wskazane, spadek spadkodawcy, obejmujący również udziały w Spółce, w całości z dobrodziejstwem inwentarza nabyła wnioskodawczyni.

Udziały w spółce z o. o. mają charakter majątkowy i są dziedziczne. Jednakże zgodnie z art. 183 § 1 i 2 Kodeksu spółek handlowych, umowa spółki może ograniczać wstąpienie spadkobierców do spółki, co ma miejsce w Spółce na podstawie § 8 ust. 5 umowy Spółki.

Wyłączenie, na podstawie § 8 ust. 4 umowy Spółki, wstąpienia Wnioskodawczyni do Spółki w miejsce spadkodawcy, przy jednoczesnym nie wskazaniu przez zarząd Spółki nabywcy udziałów przysługujących spadkodawcy, spowodowało, że udziały te zostały umorzone, a Wnioskodawczyni w miejsc udziałów w Spółce nabyła, na podstawie § 8 ust. 5 umowy Spółki, prawo majątkowe w postaci roszczenia o zapłatę przez Spółkę wartości bilansowej umorzonych udziałów, która na dzień śmierci spadkodawcy odpowiadała kwocie 76.693,82 zł. Kwota ta jest niewątpliwie prawem majątkowym, należy więc uznać, że stosownie do art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego, to właśnie to prawo majątkowe, a nie udziały w Spółce, weszły w skład spadku po spadkodawcy.

Jako prawo majątkowe wchodzące do spadku po spadkodawcy, wartość ta podlega opodatkowaniu jedynie podatkiem od spadków i darowizn, na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Uwzględniając powyższe, wypłata przez Spółkę wartości umorzonych udziałów spadkodawcy, nie może oznaczać, że po stronie Wnioskodawczyni powstanie nowy przychód, który podlegać będzie, jako należność pieniężna, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Sprzeciwia się bowiem temu przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawczyni, dla ustalenia przepisów, pod które podlega ww. przychód, bez znaczenia jest to, że przedmiotowe udziały w Spółce wchodziły w skład majątku wspólnego Wnioskodawczyni i spadkodawcy, co de facto oznaczało, że Wnioskodawczyni była współwłaścicielką tych udziałów jeszcze za życia spadkodawcy, pomimo, że wspólnikiem w Spółce był jedynie spadkodawca.

Przepis art. 183 § 1 Kodeksu spółek handlowych wskazuje bowiem jasno, że w przypadku gdy umowa spółki wyłącza możliwość wstąpienia spadkobierców wspólnika do spółki, czyli tak jak w niniejszej sprawie, to wówczas spadkobiercy otrzymują spłatę równowartości udziałów zmarłego wspólnika. Należy przy tym podkreślić, że spadkobiercy wspólnika mają prawo do otrzymania równowartości wszystkich udziałów zmarłego wspólnika, bez względu na to, czy udziały te za jego życia były objęte wspólnością majątkową małżeńską, czy też nie.

Dlatego też zdaniem Wnioskodawczyni cały przychód, który osiągnie ona z tytułu otrzymania równowartości umorzonych udziałów spadkodawcy w Spółce, podlegać powinien w całości tylko i wyłącznie podatkowi od spadków i darowizn. Prawo majątkowe w postaci tej równowartości ma bowiem swoje źródło w dziedziczeniu wszystkich udziałów spadkodawcy w Spółce, a nie w tym, że udziały te wchodziły w skład majątku wspólnego spadkodawcy i Wnioskodawczyni.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała wyroki sądów administracyjnych oraz interpretację indywidualną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U z 2019 r. poz. 1813 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zawierają definicji pojęcia dziedziczenie, przy jego interpretacji odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Stosownie do art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej (tj. Księgi czwartej). Zgodnie natomiast z § 2 ww. przepisu, nie należą natomiast do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Z zacytowanych przepisów wynika, iż spadkobiercy z mocy prawa wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Przedmiotem spadku mogą być zarówno rzeczy, jak i prawa majątkowe. Prawa majątkowe są więc składnikiem masy spadkowej.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku.

Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia (art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy, zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 powołanej ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się; małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Natomiast stosownie do przepisu art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku do spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz. U. poz. 2060).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy, obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

W myśl art. 4 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwolnienia określone w ust. 1 i w art. 4a stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa.

Stosownie do treści art. 183 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.) umowa spółki może ograniczyć lub wyłączyć wstąpienie do spółki spadkobierców na miejsce zmarłego wspólnika. W tym przypadku umowa spółki powinna określać warunki spłaty spadkobierców niewstępujących do spółki, pod rygorem bezskuteczności ograniczenia lub wyłączenia.

W myśl art. 183¹ ww. ustawy umowa spółki może ograniczyć lub wyłączyć wstąpienie do spółki współmałżonka wspólnika w przypadku, gdy udział lub udziały są objęte wspólnością majątkową małżeńską.

Z treści wniosku wynika, że 26 lipca 2020 r. zmarł J.K. (spadkodawca) będący mężem Wnioskodawczyni. Na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego spadek po spadkodawcy, na podstawie testamentu notarialnego, nabyła w całości Wnioskodawczyni.

Spadkodawca był wspólnikiem w spółce z o. o. (dalej we wniosku Spółka), w której posiadał dwa udziały o łącznej wartości nominalnej 20.000 zł. Udziały te były objęte wspólnością majątkową małżeńską spadkodawcy i Wnioskodawczyni.

W myśl § 8 ust. 4 umowy Spółki „wyłącza się wstąpienie do Spółki spadkobierców na miejsce zmarłego wspólnika”. Z kolei § 8 ust. 5 tejże umowy stanowi, że „Nabywcę udziałów po osobie zmarłej wskaże Zarząd Spółki spośród pozostałych wspólników. Nabywca zobowiązany jest do zapłacenia spadkobiercom zmarłego kwoty równej wartości bilansowej udziałów określonej na dzień dziedziczenia, ale nie mniejszej od wartości nominalnej. W razie braku chętnych na nabycie udziałów wśród pozostałych wspólników, Spadkobiercy otrzymują od Spółki zwrot wyżej wymienionej kwoty, a udziały zmarłego ulegają umorzeniu”.

W związku z tym, Wnioskodawczyni jako spadkobierczyni po mężu, która nie mogła wstąpić w jego miejsce do Spółki, należał się stosowanie do § 8 ust. 5 umowy Spółki, zwrot kwoty równej wartości bilansowej udziałów określonej na dzień dziedziczenia.

Wnioskodawczyni 16 grudnia 2020 r. otrzymała kwotę 76.693,82 zł tytułem spłaty wartości bilansowej ww. umorzonych obydwu udziałów w Spółce. Spłatę tą otrzymała ona w całości jako spadkobierca zmarłego wspólnika Spółki.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że cały przychód z tytułu otrzymanej przez nią od Spółki spłaty w związku z umorzeniem, na podstawie § 8 ust. 5 umowy Spółki, udziałów spadkodawcy w Spółce, objętych wspólnością majątkową małżeńską spadkodawcy i Wnioskodawczyni, podlegać będzie opodatkowaniu wyłącznie podatkiem od spadków i darowizn. Dla ustalenia przepisów, pod które podlega ww. przychód, bez znaczenia jest to, że udziały w Spółce wchodziły w skład majątku wspólnego Wnioskodawczyni i spadkodawcy.

Z przedstawionym stanowiskiem nie można się zgodzić.

Zgodnie z ogólną regułą wynikającą z art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 poz. 1359), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

W myśl art. 43 § 1 ww. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Z orzeczeń Sądu Najwyższego wynika, że udziały nabyte przez jednego małżonka ze środków pochodzących z majątku wspólnego wchodzą w skład tego majątku, mimo że wspólnikiem staje się tylko małżonek będący stroną czynności prowadzącej do nabycia udziałów. W wyroku z 20 maja 1999 r. sygn. akt I CKN 1146/97 Sąd Najwyższy stwierdził m.in. że: „w razie nabycia przez małżonka ze środków pochodzących z majątku wspólnego, w drodze czynności prawnej, udziału w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, wspólnikiem staje się tylko ten z małżonków, który uczestniczy w tej czynności, ale stwierdził, że nabyte w ten sposób udziały wchodzą w skład majątku wspólnego”. Pogląd ten został potwierdzony w uzasadnieniu uchwały Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2008 r., III CZP 9/08 (OSNC 2009, nr 4, poz. 54).

W cytowanym już wyroku z 20 maja 1999 r. Sąd Najwyższy przedstawił koncepcję rozdzielenia sfery zewnętrznej, obejmującej stosunki pomiędzy Spółką a jej wspólnikami od strony wewnętrznej dotyczącej stosunków między małżonkami. Sąd Najwyższy zajął stanowisko, że w razie nabycia przez małżonka ze środków pochodzących z majątku wspólnego, w drodze czynności prawnej, udziału w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, wspólnikiem staje się tylko ten z małżonków, który uczestniczy w tej czynności, ale stwierdził, że nabyte z ten sposób udziały wchodzą w skład majątku wspólnego. Wobec czego rozdzielił własność udziałów od członkostwa w Spółce. Sytuacja ulega jednak zmianie po zniesieniu lub ustaniu wspólności majątkowej. Udziały w Spółce z o.o. stają się wówczas przedmiotem współwłasności w częściach ułamkowych pomiędzy małżonkami, a następnie zajdzie konieczność ich podziału w drodze zniesienia współwłasności.

Kodeks spółek handlowych, który reguluje funkcjonowanie m.in. spółek z ograniczoną odpowiedzialnością nie zawiera przepisów szczególnych, które inaczej, aniżeli powołany wyżej art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego określałyby przynależność udziałów w spółce do majątku wspólnego bądź osobistego.

Modyfikacji w tym zakresie nie wprowadza również powołany przez Wnioskodawczynię art. 183 § 1 Kodeksu spółek handlowych.

Z treści tego przepisu wynika bowiem, że w sytuacji gdy wstąpienie do spółki spadkobierców zmarłego wspólnika zostało wyłączone w umowie spółki, nie nabywają oni udziałów spółki, ale otrzymują stosowną spłatę z tego tytułu. W drodze dziedziczenia nie przechodzą zatem na nich prawa i obowiązki zmarłego wspólnika, lecz roszczenie o zapłatę sumy pieniężnej. Źródłem tego roszczenia nadal pozostaje jednak dziedziczenie. Roszczenie to przysługuje tylko spadkobiercom zmarłego wspólnika.

Z brzmienia art. 183 § 1 Kodeksu spółek handlowych nie można zatem wyprowadzić wniosku, że jest to przepis szczególny wobec art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. To przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego decydują bowiem o przynależności poszczególnych składników majątkowych do majątku wspólnego małżonków albo ich majątków osobistych.

W momencie śmierci męża wspólność majątkowa ustała. W takim wypadku możliwe jest określenie udziałów w majątku. Co do zasady przyjmuje się, że udziały małżonków mają równą wartość. Własnością żyjącego małżonka staje się połowa majątku, a druga podlega zasadom dziedziczenia. W przypadku dziedziczenia oznacza to, że po śmieci jednego z małżonków dziedziczeniu podlega połowa majątku wspólnego – pozostała pozostaje we własności drugiego małżonka.

Skoro zatem jak wskazano w opisie stanu faktycznego udziały były objęte wspólnością majątkową małżeńską i w skład spadku po spadkodawcy wszedł udział 1/2 we współwłasności, to należy stwierdzić, że w momencie śmierci męża Wnioskodawczyni do masy spadkowej weszła i podlega dziedziczeniu przez Wnioskodawczynię 1/2 roszczenia o wypłatę równowartość udziałów w spółce. Zatem do nabycia tego prawa majątkowego odpowiadającego wartości połowy udziałów znajdują zastosowanie regulacje ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Pozostały udział w majątku wspólnym wynoszący 1/2 należał do Wnioskodawczyni od chwili jego nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego do majątku objętego wspólnością i nie wchodzi on do spadku po zmarłym mężu. Stąd też do tej części nie mają zastosowania regulacje ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo nadmienić należy, iż Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej jako organ wydający interpretację – w ramach danych mu uprawnień – może jedynie wyjaśnić brzmienie przepisu podatkowego mającego zastosowanie w sytuacji opisanej przez osobę składającą wniosek o interpretację i wskazać jakie prawa i obowiązki płyną dla wnioskodawcy z tego przepisu.

Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.