2021.05.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.50.2021.2.RD
z 17 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2021 r. (data wpływu 3 lutego 2021 r.), uzupełnionym w dniu 6 maja 2021 r. (data wpływu 10 maja 2021 r.) na wezwanie Organu z dnia 26 kwietnia 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 30 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

nieprawidłowe w zakresie uznania transakcji zakupu wycinarki laserowej za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,

prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur korygujących wystawionych przez zagranicznego kontrahenta oraz określenia okresu, w którym prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji zakupu wycinarki laserowej za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur korygujących wystawionych przez zagranicznego kontrahenta oraz określenia okresu, w którym prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 6 maja 2021 r. złożonym w dniu 6 maja 2021 r. (data wpływu 10 maja 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 26 kwietnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (w związku z czynnościami opodatkowanymi VAT) dokonał on nabycia obrabiarek od czeskiej firmy A. Wnioskodawca w dniu 11 lipca 2017 r. zawarł umowę sprzedaży z czeską Spółką A. Republika Czeska na dostawę wycinarki laserowej firmy (…) z wyposażeniem standardowym i elementami opcjonalnymi zwaną dalej „urządzeniem”. Fakturę końcową na dostawę urządzenia wystawiono w dniu 20 lutego 2018 r.

Na podstawie zawartej umowy sprzedający zobowiązał się do dostawy przedmiotowego urządzenia do siedziby Wnioskodawcy.

W zawartej umowie ustalono cenę netto urządzenia na kwotę 1.073.500,00 Euro z następującymi warunkami płatności:

5% ceny sprzedaży Wnioskodawca opłaci na rachunek bankowy Sprzedającego jako zadatek na poczet ceny sprzedaży w terminie 5 dni roboczych od dnia otrzymania przez Wnioskodawcę faktury Pro-forma,
5% ceny sprzedaży Wnioskodawca opłaci na rachunek bankowy Sprzedającego jako zadatek na poczet ceny sprzedaży w terminie 25 dni od daty podpisania umowy,
80% ceny sprzedaży Wnioskodawca opłaci na rachunek bankowy sprzedającego na 10 dni roboczych przed wysyłką urządzenia,
10% ceny sprzedaży Wnioskodawca zapłaci na rachunek bankowy sprzedającego w terminie 14 dni po otrzymaniu protokołu dostawy urządzenia oraz oryginału faktury handlowej na 100% ceny sprzedaży. Wskazać należy, że Wnioskodawca wszystkie wynikające z zawartej umowy płatności za nabycie przedmiotowego urządzenia zrealizował w walucie Euro na rachunek bankowy dostawcy prowadzony przez bank Republika Czeska.

Sprzedający dostarczył poszczególne elementy urządzenia do siedziby Wnioskodawcy w dniach 29-30 stycznia 2018 r. Dostawy towarów dokonano z terytorium Belgii - innego państwa Członkowskiego UE niż siedziba sprzedającego.

Urządzenie zostało skompletowane i złożone w fabryce dostawcy. W fabryce także sprawdzano prawidłowość działania oraz wszystkie parametry wycinarki związane z dalszym, przyszłym użytkowaniem. Urządzenie składające się z kilku modułów zostało w fabryce A. przygotowane do transportu do siedziby Wnioskodawcy.

Zamówione przez Wnioskodawcę urządzenie w procesie produkcji zostało wytworzone zgodnie z pierwotnym zapotrzebowaniem ofertowym. W związku z wyborem specyfikacji urządzenia to Wnioskodawca posiadał odpowiednią wiedzę umożliwiającą wykonanie czynności związanych z umieszczeniem urządzenia w jego docelowym miejscu w siedzibie przedsiębiorstwa.

Za rozładunek i ustawienie urządzenia w miejscu docelowym odpowiedzialny był Wnioskodawca. Wnioskodawca zapewnił niezbędny sprzęt i operatorów do rozładunku i przemieszczenia urządzenia na terenie przedsiębiorstwa w wybrane przez siebie miejsce. Zgodnie z zawartą w dniu 11 lipca 2017 r. umową sprzedaży to Wnioskodawca zobowiązany był do ustawienia urządzenia na przygotowanych do tego podstawkach i rozkonserwowania go. Wnioskodawca w miejscu przeznaczonym do zamontowania urządzenia przygotował niezbędne przyłącze elektryczne, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz przyłącze do instalacji wentylacyjnej. Czynności podłączenia do sieci elektrycznej, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz wentylacji wykonali pracownicy przedstawiciela A

Przedstawiciele A. dokonali czynności uruchomienia urządzenia, które polegały przede wszystkim na sprawdzeniu jego parametrów ze specyfikacją, kontroli prawidłowości pracy urządzenia i jego odpowiednim skalibrowaniu.

Podkreślenia dodatkowo wymaga, że wykonywane przez przedstawiciela A. (sprzedającego) czynności dotyczyły przede wszystkim odpowiedniego skalibrowania i regulacji urządzenia oraz uruchomienia go i sprawdzenia jego parametrów. Obecność przedstawicieli A. (sprzedającego) podczas uruchomienia urządzenia była niezbędna dla jego prawidłowego działania oraz zachowania gwarancji producenta wycinarki.

Wykonywane przez przedstawicieli A. (sprzedającego) czynności związane z uruchomieniem urządzenia stanowiły jedynie niezbędne czynności umożliwiające jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem.

Podsumowując, transakcja nabycia wycinarki firmy (…) miała następujący przebieg.

W dniu 11 lipca 2017 r. Wnioskodawca zawarł pisemną umowę na zakup urządzenia z A. Republika Czeska,
Wnioskodawca opłacił wystawione faktury dokumentujące zakup urządzenia w walucie Euro na rachunek bankowy dostawcy prowadzony przez BANK Republika Czeska, Urządzenie do siedziby Wnioskodawcy dostarczono z terytorium Belgii - innego państwa Członkowskiego UE,
Rozładunku i ustawienia urządzenia w miejscu docelowym dokonał Wnioskodawca,
Przedstawiciele A. przeprowadzili czynności związane z uruchomieniem urządzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy ze względu na zakres prac wykonanych przez przedstawicieli kontrahenta związanych z uruchomieniem urządzenia, nie ma podstaw, aby opisaną dostawę kwalifikować jako dostawę towarów z montażem czy instalacją w rozumieniu art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, w konsekwencji Wnioskodawca jako nabywca zobowiązany był do rozliczenia w Polsce wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Wnioskodawca w dniu 14 grudnia 2020 r. otrzymał od A. fakturę korygującą (z innym niż pierwotnie numerem NIP) dotyczącą zakupu wycinarki laserowej firmy (…) udokumentowanego fakturą z dnia 20 lutego 2018 r. w której to fakturze korygującej wykazano podatek VAT w stawce 23%.

W fakturze korygującej w miejsce wskazanego wcześniej czeskiego numeru NIP dostawcy wstawiono numer NIP polskiego oddziału firmy A., bez zmiany innych danych czeskiego dostawcy urządzenia.

Ponadto w fakturze korygującej wskazano inny niż w pierwotnej fakturze numer rachunku bankowego na który należy wpłacić ww. podatek VAT, w miejsce czeskiego wskazano polski numer

Z wyjaśnień uzyskanych od Sprzedawcy wynika, iż uważa on, iż wspomniana dostawa była pierwotnie błędnie przez niego rozliczana. W efekcie dostawa ta nie powinna być rozliczana przez Wnioskodawcę jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, a VAT należny powinien być zapłacony w Polsce przez Sprzedawcę (jako dostawa z montażem), a następnie na podstawie faktury korygującej może on być odliczony przez Wnioskodawcę.

Jako uzasadnienie wystawienia powyższej faktury korygującej Sprzedawca wskazała wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dla A. interpretację indywidualną z dnia 6 listopada 2020 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.299.2020.2.RD zgodnie, z którą dostawa maszyn i urządzeń, których przedstawiciel dostawcy dokonuje czynności montażu i instalacji, pomimo ich dostawy z innego Państwa Członkowskiego UE, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 23%.

Wskazać należy, że interpretacja jaką uzyskała Spółka A. dotyczy jednak wielu różnego rodzaju urządzeń i maszyn i związanych z tym różnych modeli sprzedaży stosowanych przez kontrahenta. W ocenie Wnioskodawcy przedstawione w tejże interpretacji indywidualnej sytuacje nie oddają w pełni specyfiki sprzedaży i dostawy towarów dokonanej na rzecz Wnioskodawcy. W związku z tym Wnioskodawca chciałby ustalić jednoznacznie sposób opodatkowania dokonanej dla niego konkretnej dostawy.

Zdaniem Wnioskodawcy wskazana wyżej interpretacja uzyskana przez Sprzedawcę dotyczyła innych urządzeń, w tym wielomodułowych ciągów technologicznych i maszyn, których montaż i instalacja była wykonywana przez przedstawicieli Spółki A. w różnym zakresie nie zawsze zbieżnym z transakcją Wnioskodawcy.

Ponadto, gdyby organ uznał, iż stanowisko prezentowane przez A. jest prawidłowe, a więc iż to Sprzedawca powinien zapłacić w Polsce VAT należny, to Wnioskodawca chciałby ustalić, czy ma prawo do odliczenia VAT na podstawie faktury korygującej wystawionej przez Sprzedającego w opisany wyżej sposób.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca na pytanie Organu oznaczone nr 1 „co konkretnie jest przedmiotem umowy zawartej między Wnioskodawcą a A.” wskazał, że przedmiotem umowy zawartej między Wnioskodawcą a A. był zakup urządzenia - wycinarki laserowej firmy (…).

Na pytanie Organu oznaczone nr 2 „co konkretnie jest intencją (celem) nabycia przez Wnioskodawcę od A. (jakiego świadczenia oczekuje Wnioskodawca od A)” wskazano, że intencją (celem) nabycia przez Wnioskodawcę od A. było nabycie celem dalszego użytkowania i wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT urządzenia - wycinarki laserowej firmy (…)

Na pytanie Organu oznaczone nr 3 „czy w ramach transakcji będącej przedmiotem zapytania nabycie wycinarki laserowej (towaru) jest elementem głównym i pożądanym przez Wnioskodawcę” wskazano, że w ramach transakcji będącej przedmiotem zapytania nabycie wycinarki laserowej (towaru) jest elementem głównym i pożądanym przez Wnioskodawcę.

Na pytanie Organu oznaczone nr 4 „czy w ramach transakcji będącej przedmiotem zapytania wszystkie wykonywane przez A. czynności są tak blisko związane ze sprzedażą wycinarki laserowej, że tworzą w obiektywny sposób jedno niepodzielne świadczenie, którego podział byłby sztuczny” wskazano, że w ramach transakcji będącej przedmiotem zapytania wszystkie wykonywane przez A. czynności są tak blisko związane ze sprzedażą wycinarki laserowej, że tworzą w obiektywny sposób jedno niepodzielne świadczenie, którego podział byłby sztuczny.

Na pytanie Organu oznaczone nr 5 „jak należy rozumieć że urządzenie (wycinarka laserowa) składa się z kilku modułów” wskazano, że stwierdzenie, że urządzenie (wycinarka laserowa) składa się z kilku modułów należy rozumieć w ten sposób, iż z uwagi na wielkość zmontowanego, gotowego do pracy urządzenia, która uniemożliwiałaby jego transport do Wnioskodawcy, producent, celem umożliwienia transportu urządzenia, skonstruował je jako składające się z kilku modułów montowanych w docelowym miejscu jego późniejszej eksploatacji. Duże rozmiary wycinarki laserowej są wynikiem dużych rozmiarów elementów metalowych jakie te urządzenie wytwarza. Wycinarka laserowa wytwarza bowiem elementy metalowe służące do produkcji podwozi maszyn rolniczych, które często osiągają długość kilku metrów. Urządzenie (wycinarka laserowa) składała się z modułów w postaci:

Modułu głównego z urządzeniem do cięcia,

Modułu przechwytującego elementy cięte,

Stołu załadunkowego - składającego się z głównej ramy, do którego są przymocowane 4 wózki załadunkowe.

Stołu rozładunkowego - składającego się z głównej ramy, do którq przymocowane jest 5 wózków rozładunkowych.

Na pytanie Organu oznaczone nr 6 „czy do prawidłowej pracy urządzenia (wycinarki laserowej) konieczne i wymagane było połączenie kilku modułów w jedną całość, jeśli tak to kto łączył te moduły (Wnioskodawca czy A) i dlaczego właśnie ten konkretny podmiot łączył te moduły w całość” wskazano, że do prawidłowej pracy urządzenia (wycinarki laserowej) konieczne i wymagane było połączenie kilku modułów w jedną całość. Montaż poszczególnych modułów został przeprowadzony przez przedstawicieli A.

Czynności prawidłowego połączenia ze sobą poszczególnych modułów wycinarki wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu jej działania i budowy. Wnioskodawca czynności tych nie mógłby wykonać samodzielnie, gdyż zatrudnieni przez niego pracownicy nie posiadają wiedzy i umiejętności w tym zakresie. Czynności montażu wycinarki laserowej musiały zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego (A) zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie.

Na pytanie Organu oznaczonego nr 7 „jeśli do prawidłowej pracy urządzenia (wycinarki laserowej) konieczne i wymagane było połączenie kilku modułów w jedną całość należy bez wskazywania szczegółów technicznych opisać na czym konkretnie polegały czynności polegające na łączeniu kilku modułów urządzenia (wycinarki laserowej) w jedną całość (jakie konkretnie czynności/świadczenia się na to składały i jak były wykonywane); jakiej wiedzy i umiejętności wymagało wykonanie tych czynności; czy były to czynności, które wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności czy też były to proste czynności niewymagające specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które można wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji/specyfikacji” wskazano, że do prawidłowej pracy urządzenia (wycinarki laserowej) konieczne i wymagane było połączenie kilku modułów w jedną całość polegające na ich wzajemnym skręceniu specjalnymi śrubami i połączeniu niezbędnych do pracy maszyny wewnętrznych instalacji elektrycznych, gazowych i sprężonego powietrza. Poszczególne moduły maszyny zostały wyposażone przez producenta w specjalne złącza umożliwiające połączenie poszczególnych wewnętrznych instalacji.

Były to czynności, które wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności. Z uwagi, iż zatrudnieni przez Wnioskodawcę pracownicy nie posiadają wiedzy i umiejętności w tym zakresie, czynności montażu wycinarki laserowej musiały zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego (A) zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie.

Na pytanie Organu oznaczone nr 8 „jaki konkretnie był przebieg czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę mających na celu prawidłowe uruchomienie i rozpoczęcie użytkowania wycinarki laserowej w tym należy precyzyjnie wskazać jakie były to konkretnie czynności oraz jakiej wiedzy i umiejętności wymagało wykonanie tych czynności” wskazano, że przebieg czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę mających na celu prawidłowe uruchomienie i rozpoczęcie użytkowania wycinarki laserowej był następujący:

Wnioskodawca przygotował w miejscu zamontowania wycinarki laserowej posadzkę hali zgodnie z wytycznymi sprzedającego A. Do miejsca pracy urządzenia Wnioskodawca doprowadził niezbędne instalacje tj. elektryczną, sprężonego powietrza, gazową oraz wentylacyjną. Wnioskodawca w miejscu przeznaczonym do instalacji urządzenia ustawi specjalne podstawki dostarczone wraz z urządzeniom. Wnioskodawca zapewnił niezbędny sprzęt i operatorów do rozładunku i przemieszczenia elementów urządzenia na terenie przedsiębiorstwa w przygotowane wcześniej miejsce. Wnioskodawca (zgodnie z zawartą w dniu 11 lipca 2017 r. umową sprzedaży) ustawił poszczególne moduły urządzenia na przygotowanych do tego podstawkach po jego uprzednim rozkonserwowaniu. Czynności rozkonserwowania wycinarki i ustawienia urządzenia na podstawkach nie wymagały specjalistycznej wiedzy.

Wskazać należy, że operator obsługujący sprzęt służący do rozładunku (dźwig) musiał posiadać odpowiednie do tych czynności kwalifikacje. Czynności związane z podłączeniem wycinarki do niezbędnych instalacji i uruchomieniem urządzenia zostały wykonane przez przedstawicieli A, z uwagi, iż zatrudnieni przez Wnioskodawcę pracownicy nie posiadają wiedzy i umiejętności w tym zakresie.

Na pytanie Organu oznaczone nr 9 „co konkretnie należy rozumieć przez stwierdzenie, że Wnioskodawca posiadał odpowiednią wiedzę umożliwiającą wykonanie czynności związanych z umieszczeniem urządzenia w jego docelowym miejscu w tym należy bez wskazywania szczegółów technicznych opisać na czym konkretnie polegały czynności związane z umieszczeniem urządzenia w jego docelowym miejscu (jakie konkretnie czynności/świadczenia się na to składały i jak były wykonywane) oraz opisać co należy rozumieć przez „odpowiednią wiedzę”, wskazano, że przez stwierdzenie, że Wnioskodawca posiadał odpowiednią wiedzę umożliwiającą wykonanie czynności związanych z umieszczeniem urządzenia w jego docelowym miejscu należy rozumieć, to, że Wnioskodawca zaplanował i wybrał miejsce pracy i eksploatacji zmontowanego już urządzenia. Wnioskodawca wskazuje, iż czynności ustawienia urządzenia w miejscu docelowym polegały na rozładowaniu za pomocą dźwigu poszczególnych elementów (modułów) urządzenia z ciężarówek, którymi zostały dowiezione do siedziby Wnioskodawcy. Za pomocą podnośników i wózków poszczególne moduły przemieszczono do miejsca docelowego w hali produkcyjnej - siedzibie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca w wybranym wcześniej przez siebie docelowym miejscu pracy urządzenia przygotował niezbędne przyłącza do instalacji umożliwiających pracę urządzenia.

Na pytanie Organu oznaczone nr 10 „co konkretnie należy rozumieć przez stwierdzenie, że Wnioskodawca zobowiązany był do ustawienia urządzenia na przygotowanych do tego podstawkach i rozkonserowowania go w tym należy bez wskazywania szczegółów technicznych opisać na czym konkretnie polegały czynności polegające na ustawieniu urządzenia na podstawkach i rozkonserwowania go (jakie konkretnie czynności/świadczenia się na to składały i jak były wykonywane); jakiej wiedzy i umiejętności wymagało wykonanie tych czynności” wskazano, że przez stwierdzenie, że ,,Wnioskodawca zobowiązany był do ustawienia urządzenia na przygotowanych do tego podstawkach i rozkonserwowania go należy rozumieć to, że Wnioskodawca dokonał rozładunku kontenerów zawierających moduły urządzenia ze środka transportu, zgodnie z zawartą z A. pisemną umową sprzedaży Wnioskodawca przeprowadził czynności rozkonserwowania polegające na rozmontowaniu kontenerów zabezpieczających i zdjęciu z poszczególnych modułów zabezpieczających folii. Poszczególne moduły urządzenia umieszczono w przygotowanym do montażu i późniejszej eksploatacji miejscu na specjalnych podstawkach dołączonych do maszyny. Wykonanie tych czynności nie wymagało wiedzy i żadnych specjalistycznych umiejętności w tym zakresie.

Na pytanie Organu oznaczone nr 11 „co konkretnie należy rozumieć przez stwierdzenie, że Wnioskodawca w miejscu przeznaczonym do zamontowania urządzenia przygotował niezbędne przyłącze elektryczne, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz wentylacyjnej w tym należy bez wskazywania szczegółów technicznych opisać na czym konkretnie polegały czynności polegające na przygotowaniu niezbędnego przyłącza elektrycznego, instalacji sprężonego powietrza, instalacji gazowej i wentylacyjnej (jakie konkretnie czynności/świadczenia się na to składały i jak były wykonywane); jakiej wiedzy i umiejętności wymagało wykonanie tych czynności” wskazano, że przez stwierdzenie, że Wnioskodawca w miejscu przeznaczonym do zamontowania urządzenia przygotował niezbędne przyłącze elektryczne, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz wentylacyjnej należy rozumieć, doprowadzenie poszczególnych niezbędnych do eksploatacji urządzenia instalacji do docelowego miejsca pracy wycinarki. Do miejsca pracy urządzenia doprowadzono przewodami instalację elektryczną. Do miejsca pracy maszyny doprowadzono specjalne rurki, którymi można było tłoczyć sprężone powietrze. Specjalnymi rurkami doprowadzono także do miejsca pracy urządzenia instalację gazową Celem usuwania powstałych w wyniku cięcia gazów do miejsca pracy wycinarki doprowadzono także blaszane kanały instalacji wentylacyjnej - wyciągi powstających w czasie pracy spalin. Wykonanie tych czynności wymagało wiedzy z poszczególnych dziedzin - działania takich instalacji oraz odpowiednich uprawnień (elektrycznych i gazowych), ale nie wymagało posiadania specjalistycznej wiedzy dotyczącej nabywanego urządzenia.

Na pytanie Organu oznaczone nr 12 „co konkretnie należy rozumieć przez stwierdzenie, że czynności podłączenia do sieci elektrycznej, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz wentylacji wykonali pracownicy przedstawiciela A. w tym należy bez wskazywania szczegółów technicznych opisać na czym konkretnie polegały czynności podłączenia do sieci elektrycznej, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz wentylacji, którego to podłączenia dokonali pracownicy przedstawiciela A. (jakie konkretnie czynności/świadczenia się na to składały i jak były wykonywane); jakiej wiedzy i umiejętności wymagało wykonanie tych czynności; czy były to czynności, które wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności czy też były to proste czynności niewymagające specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które Wnioskodawca mógł wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji/specyfikacji” wskazano, że przez stwierdzenie, że czynności podłączenia do sieci elektrycznej, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz wentylacji wykonali pracownicy przedstawiciela A należy rozumieć to, że po przywiezieniu urządzenia na miejsce docelowe w siedzibie Wnioskodawcy pracownicy Sprzedawcy (A) podłączyli urządzenie do sieci elektrycznej, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz wentylacji wykonanej przez Wnioskodawcę. Podłączenie wycinarki laserowej do sieci elektrycznej polegało w szczególności na wyprowadzeniu z urządzenia przewodów zasilających. Przewody zasilające doprowadzono do złącza przygotowanego przez Wnioskodawcę. Następie przewody podłączono do ww. złącza. Podłączenie urządzenia do instalacji sprężonego powietrza polegało na wyprowadzeniu z urządzenia specjalnych rurek, które poprowadzono do przygotowanego przez Wnioskodawcę złącza instalacji. Rurki zakończone były specjalnymi złączami, które za pomocą narzędzi przykręcono do instalacji doprowadzającej sprężone powietrze.

Podłączenie urządzenia do instalacji gazowej polegało na wyprowadzeniu z urządzenia specjalnych rurek, które poprowadzono do przygotowanego przez Wnioskodawcę złącza instalacji Rurki zakończone były specjalnymi złączami, które za pomocą narzędzi przykręcono do instalacji doprowadzającej gaz.

Czynności podłączenia do ww. instalacji wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu ich działania i budowy. Wnioskodawca nie posiadał instrukcji opisującej sposób podłączenia ich do urządzenia. Czynności tych nie mógłby wykonać samodzielnie, gdyż zatrudnieni przez niego pracownicy nie posiadają wiedzy i uprawnień w tym zakresie. Czynności montażu wycinarki laserowej musiały zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie.

Na pytanie Organu oznaczone nr 13 „dlaczego Wnioskodawca przygotował niezbędne przyłącze elektryczne, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz wentylacyjnej natomiast nie wykonywał czynności podłączenia do sieci elektrycznej, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz wentylacji” wskazano, że Wnioskodawca przygotował niezbędne przyłącze elektryczne, instalacji sprężonego powietrze i gazowej oraz wentylacyjnej, natomiast nie wykonał czynności podłączenia do sieci elektrycznej, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz wentylacji z uwagi, iż podłączenie urządzenia do ww. instalacji musiało zostać wykonane przez przedstawicieli A. gdyż zatrudnieni przez Wnioskodawcę pracownicy nie posiadają wiedzy i uprawnień w tym zakresie Czynności instalacji wycinarki laserowej musiały zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie.

Na pytanie Organu oznaczone nr 14 „czy rozpoczęcie wykonywania przez przedstawicieli A. czynności mających na celu prawidłowe uruchomienie i rozpoczęcie użytkowania urządzenia (wycinarki laserowej) nastąpiło po wykonaniu przez Wnioskodawcę czynności polegających na ustawieniu urządzenia na przygotowanych podstawkach i rozkonserwowaniu go” wskazano, że rozpoczęcie wykonywania przez przedstawicieli A. czynności mających na celu prawidłowe uruchomienie i rozpoczęcie użytkowania urządzenia (wycinarki laserowej) nastąpiło po wykonaniu przez Wnioskodawcę czynności polegających na ustawieniu urządzenia na przygotowanych podstawkach i rozkonserwowaniu go.

Na pytanie Organu oznaczone nr 15 „jaki konkretnie był przebieg czynności wykonywanych przez przedstawicieli A. mających na celu prawidłowe uruchomienie i rozpoczęcie użytkowania wycinarki laserowej w tym należy precyzyjnie wskazać jakie były to konkretnie czynności oraz jakiej wiedzy i umiejętności wymagało wykonanie tych czynności” wskazano, że czynności wykonywane w związku z uruchomieniem wycinarki laserowej przez przedstawicieli A. mających na celu prawidłowe uruchomienie i rozpoczęcie użytkowania wycinarki laserowej polegały kolejno na połączeniu poszczególnych modułów urządzenia, podłączeniu wycinarki laserowej do niezbędnych do jej pracy instalacji (elektrycznej, gazowej, sprężonego powietrza i wentylacyjnej). W dalszej kolejności uruchomiono urządzenie za pomocą pulpitu sterującego za pomocą którego sprawdzono parametry urządzenia, przeprowadzono jego kalibrację i wykonano próbne cięcia.

Czynności te wymagały posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia. Uruchomienie urządzenia musiało zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie.

Na pytanie Organu oznaczone nr 16 „bez wskazywania szczegółów technicznych należy precyzyjnie opisać na czym konkretnie polegało uruchomienie urządzenia przez przedstawicieli A. (jakie konkretnie czynności/świadczenia się na to składały i jak były wykonywane); jakiej wiedzy i umiejętności wymagało wykonanie tych czynności; czy były to czynności, które wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności czy też były to proste czynności niewymagające specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które Wnioskodawca mógł wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji/specyfikacji” wskazano, że uruchomienie urządzenia przez przedstawicieli A. polegało na wprowadzeniu do urządzenia za pomocą pulpitu sterującego parametrów do wykonania cięć. tj. kształtu jaki ma być wycinany, moc wiązki lasera, czas pracy. Urządzenie za pomocą pulpitu sterującego uruchomiono z zadanymi wcześniej parametrami pracy. Po wykonaniu próbnych cięć ponownie sprawdzano parametry pracy urządzenia i jakość gotowego, wyciętego produktu.

Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia Wnioskodawca nie posiadał „instrukcji” opisującej kolejność i sposób przeprowadzenia tej czynności. Uruchomienie urządzenia musiało zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie.

Na pytanie Organu oznaczone nr 17 „dlaczego Wnioskodawca nie wykonywał uruchomienia urządzenia” wskazano, że Wnioskodawca nie wykonywał uruchomienia urządzenia, ponieważ me posiadał specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie.

Na pytanie Organu oznaczone nr 18 „bez wskazywania szczegółów technicznych należy precyzyjnie opisać na czym konkretnie polegało sprawdzenie parametrów urządzenia ze specyfikacją przez przedstawicieli A. (jakie konkretnie czynności/świadczenia się na to składały i jak były wykonywane); jakiej wiedzy i umiejętności wymagało wykonanie tych czynności; czy były to czynności, które wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności czy też były to proste czynności niewymagające specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które Wnioskodawca mógł wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji/specyfikacji” wskazano, że sprawdzenie parametrów urządzenia ze specyfikacją przez przedstawicieli A. polegała na porównaniu poszczególnych jego parametrów (mocy lasera, czasu dęcia, grubośd wiązki, zakresu ruchu głowicy lasera, zakresu ruchu stołu, temperatury głowicy, działania poszczególnych instalacji) z założonymi parametrami określonymi przez producenta urządzenia gwarantującymi prawidłową pracę wycinarki laserowej.

Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia. Wnioskodawca nie posiadał ..instrukcji’ opisującej kolejność i sposób przeprowadzenia tej czynności. Sprawdzenie parametrów musiało zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie.

Na pytanie Organu oznaczone nr 19 „dlaczego Wnioskodawca nie wykonywał sprawdzenia parametrów urządzenia ze specyfikacją” wskazano, że Wnioskodawca nie wykonywał sprawdzenia parametrów urządzenia ze specyfikacją, z uwagi iż me posiadał specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie. Wnioskodawca już po zakończonym procesie uruchomienia urządzenia przez przedstawicieli A. sprawdził czy urządzenie pracuje zgodnie z jego wymaganiami.

Na pytanie Organu oznaczone nr 20 „bez wskazywania szczegółów technicznych należy precyzyjnie opisać na czym konkretnie polegała kontrola prawidłowości pracy urządzenia przez przedstawicieli A. (jakie konkretnie czynności/świadczenia się na to składały i jak były wykonywane); jakiej wiedzy i umiejętności wymagało wykonanie tych czynności; czy były to czynności, które wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności czy też były to proste czynności niewymagające specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które Wnioskodawca mógł wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji/specyfikacji” wskazano, że kontrola prawidłowości pracy urządzenia przez przedstawicieli A. polegała na jego uruchomieniu i pracy wycinarki laserowej zgodnie z wprowadzonymi do niej parametrami. Po zakończeniu wycinania zadanych elementów sprawdzono jakość wyprodukowanego elementu oraz parametry pracy urządzenia tj. ich zgodność ze specyfikacją producenta (moc lasera, ilość czynnika chłodzącego, temperaturę wiązki lasera, parametry przesuwu stołu, parametru ruchu i zakres pracy głowicy tnącej).

Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia Wnioskodawca nie posiadał „instrukcji" opisującej kolejność i sposób przeprowadzenia tej czynności. Kontrola prawidłowości pracy urządzenia musiała zostać wykonana przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie.

Na pytanie Organu oznaczone nr 21 „dlaczego Wnioskodawca nie wykonywał kontroli prawidłowości pracy urządzenia” wskazano, że Wnioskodawca nie wykonywał kontroli prawidłowości pracy urządzenia z uwagi na brak specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie. Wnioskodawca już po zakończonym procesie uruchomienia urządzenia przez przedstawicieli A. sprawdził czy urządzenie pracuje zgodnie z jego wymaganiami.

Na pytanie Organu oznaczone nr 22 „bez wskazywania szczegółów technicznych należy precyzyjnie opisać na czym konkretnie polegało odpowiednie skalibrowanie urządzenia przez przedstawicieli A. (jakie konkretnie czynności/świadczenia się na to składały i jak były wykonywane); jakiej wiedzy i umiejętności wymagało wykonanie tych czynności; czy były to czynności, które wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności czy też były to proste czynności niewymagające specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które Wnioskodawca mógł wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji/specyfikacji” wskazano, że odpowiednie skalibrowanie urządzenia przez przedstawicieli A. polegało na ustawieniu parametrów urządzenia zgodnie ze specyfikacją producenta tj. sprawdzono i wyregulowano parametry poszczególnych podzespołów maszyny, niezbędnych do jej prawidłowej pracy (moc lasera, grubości wiązki lasera, zakres ruchu głowicy lasera, temperaturę pracy lasera, czas cięcia, zakresu ruchu stołu, działania poszczególnych instalacji).

Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia. Wnioskodawca nie posiadał „instrukcji” opisującej kolejność i sposób przeprowadzenia tej czynności Skalibrowanie urządzenia musiało zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie.

Na pytanie Organu oznaczone nr 23 „dlaczego Wnioskodawca nie wykonywał odpowiedniego skalibrowania urządzenia” wskazano, że Wnioskodawca nie wykonywał odpowiedniego skalibrowania urządzenia z uwagi na brak specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie.

Na pytanie Organu oznaczone nr 24 „bez wskazywania szczegółów technicznych należy precyzyjnie opisać na czym konkretnie polegała regulacja urządzenia przez przedstawicieli A. (jakie konkretnie czynności/świadczenia się na to składały i jak były wykonywane); jakiej wiedzy i umiejętności wymagało wykonanie tych czynności; czy były to czynności, które wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności czy też były to proste czynności niewymagające specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które Wnioskodawca mógł wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji/specyfikacji” wskazano, że regulacja urządzenia przez przedstawicieli A. polegała na sprawdzeniu i ustawieniu parametrów urządzenia zgodnie ze specyfikacją producenta tj. sprawdzono i wyregulowano parametry poszczególnych podzespołów maszyny, niezbędnych do jej prawidłowej pracy. Wyregulowano działanie parametrów maszyny zależnie od rodzaju wycinanych elementów, ich wielkości i grubości tj. moc lasera, grubości wiązki lasera, zakres ruchu głowicy lasera, temperaturę pracy lasera, czas cięcia, zakresu ruchu stołu, działania poszczególnych instalacji. Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia. Wnioskodawca nie posiadał „instrukcji” opisującej kolejność i sposób przeprowadzenia tej czynności. Ponadto regulacja urządzenia musiało zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie.

Na pytanie Organu oznaczone nr 25 „dlaczego Wnioskodawca nie wykonywał regulacji urządzenia” wskazano, że Wnioskodawca nie wykonywał regulacji urządzenia z uwagi na brak specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie.

Na pytanie Organu oznaczone nr 26 „czy obecność przedstawicieli A. podczas uruchomienia była niezbędna wyłącznie ze względu do zachowania gwarancji producenta wycinarki, czy też obecność przedstawicieli A. była niezbędna do uruchomienia urządzenia ze względu na posiadaną specjalistyczną wiedzę i umiejętności” wskazano, że obecność przedstawicieli A. była niezbędna do uruchomienia urządzenia ze względu na posiadaną specjalistyczną wiedzę i umiejętności Jednocześnie ich obecność była niezbędna do zachowania gwarancji producenta urządzenia i zagwarantowania prawidłowego działania maszyny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy opisaną w stanie faktycznym transakcję zakupu przez Wnioskodawcę wycinarki laserowej firmy (…) Wnioskodawca powinien traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT?
W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, tj. w przypadku uznania, że dokonana przez Wnioskodawcę transakcja nie stanowiła wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, to czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawcy, w związku z wystawieniem przez kontrahenta – A. dniu 14 grudnia 2020 r. faktury korygującej w przypadku zapłaty wynikającego z tej faktury podatku VAT, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z ww. faktury?
W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, tj. w przypadku uznania, że dokonana przez Wnioskodawcę transakcja nie stanowiła wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, to czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktury korygującej wystawionej przez Kontrahenta w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę korygującą lub w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy dokonana przez Niego transakcja zakupu od czeskiej firmy A. wycinarki laserowej M stanowiła wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Z kolei w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Przepis ten, zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o VAT, stosuje się pod warunkiem, że

nabywcą towarów jest:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a-z zastrzeżeniem art. 10;
dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Jednocześnie, stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2. bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ponadto jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z przywołanych wyżej definicji wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce wówczas, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysyłany bądź transportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, po spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji.

W związku z tym, dla uznania danej transakcji nabycia towarów za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nabywca tych towarów musi być podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, a nabywane towary muszą służyć jego działalności gospodarczej, z kolei dokonujący dostawy towarów (przedsiębiorca zagraniczny) musi być podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Powyższe przesłanki zostały w sprawie stanowiącej podstawę przedmiotowego wniosku spełnione. Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą jest podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym dla celów wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a nabywane przez Niego towary, w tym nabyta od A. wycinarka laserowa, służą wykonywaniu działalności gospodarczej. Ponadto dostawca towaru (wycinarki laserowej) był w momencie dokonywania transakcji zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej. Towar był transportowany na terytorium Polski z terytorium Belgii - innego państwa członkowskiego UE. W związku z tym w przedmiotowej sprawie spełnione zostały warunki pozwalająca na uznanie transakcji dokonanej przez Wnioskodawcę jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest neutralne podatkowo dla polskiego nabywcy. Krajowy przedsiębiorca przy nabyciu towarów z innego kraju Unii Europejskiej jest zobowiązany do samonaliczenia podatku VAT. Wykazuje zarówno VAT należny (do zapłaty) w związku z dokonaniem czynności opodatkowanej, jak również VAT naliczony (do odliczenia), gdyż taka czynność stanowi dla niego zakup na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Dla obowiązku rozpoznania transakcji jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ustawodawca przewidział wyłączenia enumeratywnie wymienione w art. 10 ust. 1 ustawy o VAT Do takich wyłączeń należy zakwalifikować dostawę charakteryzującą się montażem lub instalacją na ostatnim etapie jej dokonania.

Zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie występuje wtedy, gdy dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zgodnie z powyższym przy dostawie, w ramach której następuje montaż lub instalacja danego towaru, miejsce opodatkowania określane jest zgodnie z miejscem dokonania montażu lub instalacji.

Należy podkreślić, iż powyższy przepis z polskiej ustawy o VAT jest odzwierciedleniem przepisu art. 36 Dyrektywy 2006/112/ WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347/1 z 11 grudnia 2006 r.) dalej jako: Dyrektywa 112, zgodnie z którym w przypadku, gdy towary wysyłane lub transportowane przez dostawcę, nabywcę lub osobę trzecią są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dostawcę lub w jego imieniu, za miejsce dostawy uznaje się miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane.

W przypadku gdy instalacja lub montaż dokonywane są w państwie członkowskim innym niż państwo dostawcy, państwo członkowskie, na terytorium którego, dokonywana jest instalacja lub montaż, podejmuje środki niezbędne, aby uniknąć podwójnego opodatkowania w tym państwie członkowskim.

Z uwagi na powyższe zasady miejsce i sposób opodatkowania dostawy towarów, mogą różnić się w zależności od dokonywanych wraz z dostawą czynności. W szczególności, istotnym jest określenie, czy dokonywane w ramach danej dostawy czynności powinny być postrzegane jako instalacja lub montaż, bądź czy stanowią wyłącznie proste czynności umożliwiające funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wskazać należy, że ustawa o VAT nie zawiera definicji instalacji lub montażu. Przywołany już przepis art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wskazuje jednak na sytuacje, w których nie dojdzie do montażu lub instalacji. Za montaż lub instalację nie uznaje się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zgodnie ze słownikową definicją montażu należy przez niego rozumieć „składanie maszyn, aparatów, urządzeń itp. z gotowych części", natomiast instalacja powinna być rozumiana jako „montowanie gdzieś urządzeń technicznych" (sjp.pwn.pl). Podkreślenia wymaga, że brak jest precyzyjnych przepisów określających zgodnie z intencją ustawodawcy zakres „prostych czynności” umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Zdaniem Wnioskodawcy, rozróżnienie tych czynności, powinno nastąpić indywidualnie w oparciu o różne czynniki, w szczególności takie jak specyfikacja danego towaru (urządzenia), jego budowa, zakres wykonywanych przez wyspecjalizowanego pracownika czynności, ilość faktycznie zaangażowanych w dane czynności specjalistów oraz ich czasowe zaangażowanie. Ponadto zakres posiadanej przez nich specjalistycznej wiedzy lub umiejętności a także wartość wykonanych czynności w stosunku do wartości dostarczanej maszyny.

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu wskazać, iż kwestia rozumienia pojęcia montażu lub instalacji na gruncie przepisów o VAT była niejednokrotnie przedmiotem wydawanych interpretacji podatkowych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2015 r„ nr IBPP4/4512-198/15/PK za proste czynności uznano „działania, umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie". Inną definicję „prostych czynności” przyjęto w interpretacji z dnia 4 maja 2017 r. o sygn. 1061-IPTPP2.4512.113.2017.2.IR wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zgodnie z którą „przez proste czynności należy rozumieć działania umożliwiające funkcjonowanie danego towaru, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji.”

Zdaniem Wnioskodawcy wykonane przez przedstawicieli kontrahenta (A) czynności związane z uruchomieniem dostarczonego urządzenia były czynnościami prostymi, gdyż wiązały się przede wszystkim z właściwym skalibrowaniem i ustawieniem parametrów urządzenia niezbędnych dla jego prawidłowego późniejszego funkcjonowania. Przedstawiciele A. podłączyli urządzenie do sieci elektrycznej, gazowej, sprężonego powietrza oraz instalacji wentylacyjnej. Obecność przedstawicieli A. przy uruchomieniu i skalibrowaniu urządzenia była także niezbędna dla objęcia urządzenia gwarancją producenta.

Wskazać dodatkowo należy, że w celu zastosowania właściwych regulacji prawnych w rozpatrywanej sprawie należy rozstrzygnąć, jak dla celów podatku VAT zakwalifikować zakup przez Wnioskodawcę urządzenia oraz wykonane przez przedstawiciela kontrahenta prace związane z jego uruchomieniem.

Przy kwalifikacji danych świadczeń w kontekście uznania ich za czynności złożone, należy przede wszystkim patrzeć przez pryzmat fundamentalnej zasady, zgodnie z którą każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, a dopiero w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, wtedy przyjmuje się, że czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Wskazać należy, że świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

W sytuacji, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym - świadczeniem dwóch lub więcej czynności, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku od towarów i usług. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Zatem należy ustalić charakter realizowanego świadczenia, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L nr 347, str. 1, z póżn. zm.). W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., Trybunał uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

W wyroku TSUE z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C 572/07 RLRE Tellmer Property sro przeciwko Finanćni feditelstvi v Usti nad Labem, Trybunał wskazał, że „(...) w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, jeżeli nie są od siebie niezależne. Jest tak na przykład w sytuacji, gdy można stwierdzić, że jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, a inne świadczenie lub świadczenia stanowią jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los podatkowy świadczenia głównego. W szczególności dane świadczenie należy uważać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z głównej usługi usługodawcy” oraz „(...) jednolite świadczenie występuje w przypadku, gdy dwa lub więcej elementy albo dwie lub więcej czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny".

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z kompleksową dostawą towarów, czy też kompleksowym świadczeniem usług, powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg - Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010).

Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów.

W przypadku zakupu urządzenia (…) od Spółki A. niewątpliwie dominującym elementem transakcji była dostawa towaru, a wykonane przez przedstawicieli kontrahenta prace miały charakter marginalny ze względu na ich materialną wartość.

W przypadku świadczeń o charakterze złożonym o sposobie opodatkowania, decyduje to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym czy też z szeregiem jednostkowych świadczeń. Świadczenie o charakterze złożonym podlega opodatkowaniu według jednolitych zasad właściwych dla świadczenia głównego jakim niewątpliwie był zakup urządzenia.

Zamówione przez Wnioskodawcę urządzenie w procesie produkcji zostało wytworzone zgodnie z pierwotnym zapotrzebowaniem ofertowym. Urządzenie zostało skompletowane i złożone w fabryce dostawcy. W fabryce także uruchomiono ww. wycinarkę laserową i sprawdzano jej wszystkie parametry związane z dalszym, przyszłym użytkowaniem. Dostawy urządzenia dokonano z terytorium Belgii - państwa Członkowskiego UE. Za rozładunek i ustawienie urządzenia w miejscu docelowym odpowiedzialny był Wnioskodawca. Wykonywane przez przedstawiciela A. (sprzedającego) czynności dotyczyły przede wszystkim podłączenia urządzenia do przygotowanych przez Wnioskodawcę instalacji, uruchomienia go i odpowiedniego skalibrowania i regulacji.

W związku z powyższym ze względu na zakres prac wykonanych przez przedstawicieli sprzedawcy, zdaniem Wnioskodawcy, zakup od przedsiębiorstwa A. urządzenia spełniał definicję wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Wnioskodawca jako nabywca zobowiązany był do rozliczenia tej transakcji w Polsce jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad pytania nr 2

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, tj. w przypadku uznania, że dokonana przez Wnioskodawcę transakcja nie stanowiła wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, to zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zapłatą podatku VAT wynikającego z otrzymanej od A. po złożeniu korekty deklaracji faktury korygującej będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem urządzenia - wycinarki laserowej firmy (…)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”. Wskazać należy, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca w dniu 11 lipca 2017 r. zawarł umowę sprzedaży z czeską Spółką A. na dostawę wycinarki laserowej firmy (…) z wyposażeniem standardowym i elementami opcjonalnymi. Nabycie urządzenia udokumentowano fakturą z dnia 20 lutego 2018 r. ze stawką VAT 0%.

Według definicji towaru, zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towar to rzeczy ruchome lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu. Nabyte urządzenie jest wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych.

Na fakturze korygującej w miejsce wskazanego wcześniej czeskiego numeru NIP dostawcy wpisano numer NIP polskiego oddziału firmy A., bez zmiany innych danych czeskiego dostawcy urządzenia. Na mocy wystawionej faktury korygującej kontrahent Wnioskodawcy zmienił NIP sprzedawcy (z czeskiego na polski) przez co wskazano jako sprzedawcę polski oddział A., a w miejsce czeskiego „zerowego” VAT wskazano polski VAT w stawce 23%.

Sprzedawca jako uzasadnienie wystawienia faktury korygującej wskazał wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dla A. interpretację indywidualną z dnia 6 listopada 2020 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.299.2020.2.RD zgodnie, z którą dostawa maszyn i urządzeń, których przedstawiciel dostawcy dokonuje czynności montażu i instalacji, pomimo ich dostawy z innego Państwa Członkowskiego UE, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 23%.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124). Zaś w oparciu o art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a kwotę podatku naliczonego stanowi (z zastrzeżeniem ust. 3-7) suma kwot podatku określonych na fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje więc zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Wskazać należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupu może zostać zrealizowane za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstanie obowiązek podatkowy, nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę - zgodnie z art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT.

Jeżeli podatnik nie dokonał odliczenia w powyższym terminie, będzie mógł dokonać tego na podstawie art. 86 ust. 11 w zw. z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 13a ustawy o VAT jeżeli podatnik w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów oraz świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 podatnikiem jest nabywca towarów lub usług, nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10 i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat. licząc od końca roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Podkreślenia wymaga, że nabyte od firmy A. urządzenie M (…) jest wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych. Wnioskodawca jest zdania, iż w przypadku zapłaty podatku VAT wynikającego z otrzymanej od A. faktury korygującej po złożeniu korekty deklaracji będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem tego urządzenia.

Ad pytania nr 3

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, tj . w przypadku uznania, że dokonana przez Wnioskodawcę transakcja nie stanowiła wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, to zdaniem Wnioskodawcy będzie on uprawniony do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktury korygującej wystawionej przez A. w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę korygującą lub w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych.

Wskazać należy, że treść ustawy o VAT nie reguluje wprost kwestii sposobu i terminu ujmowania faktur korygujących zwiększających kwotę VAT naliczonego. Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 86 ust. 19a ustawy o VAT, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14 ustawy o VAT (tj. fakturę in minus) jest zobowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym fakturę korygującą otrzymał. Przepis ten odnosi się zatem wyłącznie do korekty faktur zmniejszających kwotę podatku.

W doktrynie podatkowej jak i w orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że sposób rozliczenia korekty podatku uzależniony jest od okoliczności, które spowodowały tę korektę. Odmienność zdarzeń powodujących korektę podatku ma również wpływ na termin jej ujęcia w rozliczeniach podatnika. Możliwymi, najczęstszymi przyczynami wystawienia faktur korygujących, mogą być:

pomyłki przy wystawianiu faktury pierwotnie dokumentującej zdarzenie rodzące zobowiązanie podatkowe (pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury);
zdarzenia rodzące zobowiązanie podatkowe, będące następstwem zmiany ceny powstałe po wystawieniu faktury pierwotnej, na której podatek z tytułu danego zdarzenia wykazany jest w prawidłowej wielkości, a dopiero zdarzenie, które następuje po sprzedaży stanowi podstawę dokonania korekty tego podatku.

W przypadku pierwszej grupy mamy do czynienia z sytuacją, gdy dokonywana korekta ma na celu wykazanie prawidłowej wielkości podatku z tytułu danego zdarzenia, który w rozliczeniu za dany okres powstania zobowiązania podatkowego został wykazany w wadliwej wysokości.

W takiej sytuacji faktura korygująca dokumentuje jedynie prawidłową wielkość zobowiązania podatkowego z tytułu danej dostawy, odnośnie której obowiązek podatkowy powstał w momencie jej realizacji i wystawienia faktury pierwotnej, wobec czego sam fakt wystawienia faktury korygującej nie ma wpływu na obiektywną wielkość ukonstytuowanego już zobowiązania w miesiącu powstania obowiązku podatkowego, w przypadku którego doszło jedynie do wadliwego jego udokumentowania i wykazania w rozliczeniu za ten okres.

W drugim przypadku, w momencie wystawienia faktury pierwotnej, podatek z tytułu danego zdarzenia wykazany jest w prawidłowej wielkości, a dopiero zdarzenie, które następuje po dostawie stanowi podstawę dokonania korekty tego podatku. W tym zatem przypadku dopiero to zdarzenie skutkuje zmianą ceny prawidłowo wcześniej wykazanego zobowiązania podatkowego z tytułu dokonanej dostawy.

Powyższa odmienność zdarzeń powodujących korektę podatku ma również wpływ na termin jej ujęcia w rozliczeniach podatnika. W przypadku, gdy korekta ma na celu prawidłowe udokumentowanie zdarzenia gospodarczego, które miało miejsce w danym miesiącu i w tymże miesiącu z powodu jakiejś pomyłki zostało wadliwie udokumentowane, przez co wpłynęło na błędne określenie za ten okres rozliczeniowy wielkości podatku, dokonana w późniejszym czasie korekta faktury powinna zostać uwzględniona w ramach korekty wielkości podatku za tenże okres rozliczeniowy, poprzez skorygowanie w tym okresie nieprawidłowo zadeklarowanego podatku. Korekty tego rodzaju mają bowiem wpływ na określenie prawidłowej wysokości podatku w okresie, za który składana jest deklaracja, gdyż w pierwotnej deklaracji podatek ten został wykazany w wadliwej wysokości.

Jeżeli natomiast wystawienie faktury korygującej podatek należny jest efektem zdarzenia, które wystąpiło po upływie danego okresu rozliczeniowego, np. podniesienie ceny w następnym miesiącu, przyznanie bonusu lub skonta, zwrotu towaru lub zaliczki, dokonana korekta powinna zostać uwzględniona w rozliczeniu za okres, w którym to zdarzenie nastąpiło. Pierwotne bowiem zobowiązanie podatkowe, w momencie powstania obowiązku podatkowego ukonstytuowało się w prawidłowej wielkości, a jego zwiększenie następuje w takim przypadku w następstwie zdarzenia zaistniałego już po powstaniu obowiązku podatkowego, modyfikującego wielkość tego zobowiązania w momencie jego zaistnienia.

Skoro zatem zdarzenie to miało miejsce po powstaniu już obowiązku podatkowego, nie ma podstaw do wykazywania jego skutków w okresie powstania tego obowiązku, lecz w okresie, w którym zdarzenie to zaistniało, kształtując wielkość zobowiązania podatkowego w nowej wysokości (por. wyroki NSAz dnia 25 lutego 2011 r., sygn. akt I FSK 213/19; z dnia 5 grudnia 2013 r., sygn. akt I FSK 1710/13; WSA w Gliwicach z dnia 20 czerwca 2012 r., sygn. akt III SA/GI 693/12; WSA we Wrocławiu z dnia 14 grudnia 2017 r., sygn. akt 1 SA/Wr 1060/17 - dostępne pod adresem: www.orzeczenia.nsa,gov.pl).

Podkreślenia wymaga także, że przepisy ustawy o VAT nie określają żadnego terminu, w jakim podatnik musi wystawić fakturę korygującą, a jedynie wskazują okoliczności w jakich musi taką korektę wystawić. Co do zasady faktury korygujące powinny zostać wystawione niezwłocznie po ujawnieniu przyczyny korekty. W praktyce dochodzi jednak do sytuacji, że faktura zostaje wystawiona po dłuższym okresie czasu. W konsekwencji okres rozliczeniowy, w którym wystawiono fakturę korygującą nie jest tożsamy z okresem rozliczeniowym, w którym powstała przyczyna korekty.

Z powyższego wynika, że przez okres, w którym powstała przyczyna korekty, rozumieć należy okres, w którym doszło do zaistnienia faktycznego zdarzenia powodującego podwyższenie lub obniżenie ceny, przyznanie upustu z tytułu uznania reklamacji jakościowej, przyznanie bonusu, dokonanie zwrotu towaru oraz otrzymanie zwrotu części lub całości zaliczki.

W związku z tym w ocenie Wnioskodawcy w przedmiotowej sytuacji zastosowanie znajdą przywołane już wcześniej zasady ogólne wyrażone w art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z przedmiotowym przepisem. VAT naliczony wynikający z danej faktury (w tym przypadku faktury korygującej) podlega odliczeniu nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdzona została m.in. w wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacji indywidualnej z 19 lutego 2020 r. o sygn. 0112-KDIL1-2.4012.609.2019.2.PG, w której organ wskazał, iż „(...) w przypadku faktur korygujących zwiększających u nabywcy podatek naliczony, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają szczególnych regulacji, w związku z tym należy stosować przepisy dotyczące odliczania podatku naliczonego na zasadach ogólnych, tj. na podstawie art. 86 ust. 10, ust. 10b i ust. 11 ustawy.”

Tożsame stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 27 lutego 2017 r. o sygn. 3063-ILPP2-2.4512.192.2016.3.JK.

Wskazać należy, że w świetle art. 86 ust. 11 w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.: „Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych”.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy będzie on uprawniony do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktury korygującej wystawionej przez A. w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę korygującą lub w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

nieprawidłowe w zakresie uznania transakcji zakupu wycinarki laserowej za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,

prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur korygujących wystawionych przez zagranicznego kontrahenta oraz określenia okresu, w którym prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy).

Natomiast przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...) (art. 2 pkt 3 ustawy).

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z zasadą terytorialności wynikającą z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione w tym przepisie czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane, na gruncie przepisów regulujących podatek od towarów i usług, za wykonane na terytorium kraju. Określenie miejsca świadczenia (dostawy) determinuje miejsce opodatkowania.

Przy tym wskazać należy, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy. Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast świadczenie należy uznać za pomocnicze, jeśli nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncze świadczenie traktowane jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne oraz nie można wykonać lub wykorzystać świadczenia głównego bez świadczenia pomocniczego. Jeżeli jednak w skład realizowanego świadczenia wchodzą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (w związku z czynnościami opodatkowanymi VAT) dokonał on nabycia obrabiarek od czeskiej firmy A. Przedmiotem umowy zawartej między Wnioskodawcą a A. był zakup urządzenia - wycinarki laserowej firmy (…). Wnioskodawca w dniu 11 lipca 2017 r. zawarł umowę sprzedaży z czeską Spółką A. na dostawę wycinarki laserowej firmy (…) z wyposażeniem standardowym i elementami opcjonalnymi („urządzenie”). Fakturę końcową na dostawę urządzenia wystawiono w dniu 20 lutego 2018 r. Na podstawie zawartej umowy sprzedający zobowiązał się do dostawy przedmiotowego urządzenia do siedziby Wnioskodawcy. W zawartej umowie ustalono cenę netto urządzenia na kwotę (…) Euro z następującymi warunkami płatności: 5% ceny sprzedaży Wnioskodawca opłaci na rachunek bankowy Sprzedającego jako zadatek na poczet ceny sprzedaży w terminie 5 dni roboczych od dnia otrzymania przez Wnioskodawcę faktury Pro-forma, 5% ceny sprzedaży Wnioskodawca opłaci na rachunek bankowy Sprzedającego jako zadatek na poczet ceny sprzedaży w terminie 25 dni od daty podpisania umowy, 80% ceny sprzedaży Wnioskodawca opłaci na rachunek bankowy sprzedającego na 10 dni roboczych przed wysyłką urządzenia, 10% ceny sprzedaży Wnioskodawca zapłaci na rachunek bankowy sprzedającego w terminie 14 dni po otrzymaniu protokołu dostawy urządzenia oraz oryginału faktury handlowej na 100% ceny sprzedaży. Wskazać należy, że Wnioskodawca wszystkie wynikające z zawartej umowy płatności za nabycie przedmiotowego urządzenia zrealizował w walucie Euro. Dostawy towarów dokonano z terytorium Belgii - innego państwa Członkowskiego UE niż siedziba sprzedającego. Urządzenie zostało skompletowane i złożone w fabryce dostawcy. W fabryce także sprawdzano prawidłowość działania oraz wszystkie parametry wycinarki związane z dalszym, przyszłym użytkowaniem. Urządzenie składające się z kilku modułów zostało w fabryce A. przygotowane do transportu do siedziby Wnioskodawcy. Rozładunku i ustawienia urządzenia w miejscu docelowym dokonał Wnioskodawca. Przedstawiciele A. przeprowadzili czynności związane z uruchomieniem urządzenia. Celem nabycia przez Wnioskodawcę od A. było nabycie celem dalszego użytkowania i wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT urządzenia - wycinarki laserowej firmy (…). W ramach transakcji będącej nabycie wycinarki laserowej (towaru) jest elementem głównym i pożądanym przez Wnioskodawcę a wszystkie wykonywane przez A. czynności są tak blisko związane ze sprzedażą wycinarki laserowej, że tworzą w obiektywny sposób jedno niepodzielne świadczenie, którego podział byłby sztuczny. Urządzenie (wycinarka laserowa) składa się z kilku modułów a z uwagi na wielkość zmontowanego, gotowego do pracy urządzenia, która uniemożliwiałaby jego transport do Wnioskodawcy, producent, celem umożliwienia transportu urządzenia, skonstruował je jako składające się z kilku modułów montowanych w docelowym miejscu jego późniejszej eksploatacji. Duże rozmiary wycinarki laserowej są wynikiem dużych rozmiarów elementów metalowych jakie te urządzenie wytwarza. Wycinarka laserowa wytwarza bowiem elementy metalowe służące do produkcji podwozi maszyn rolniczych, które często osiągają długość kilku metrów. Urządzenie (wycinarka laserowa) składała się z modułów w postaci: Modułu głównego z urządzeniem do cięcia, modułu przechwytującego elementy cięte, stołu załadunkowego - składającego się z głównej ramy, do którego są przymocowane 4 wózki załadunkowe, stołu rozładunkowego - składającego się z głównej ramy, do którą przymocowane jest 5 wózków rozładunkowych. Do prawidłowej pracy urządzenia (wycinarki laserowej) konieczne i wymagane było połączenie kilku modułów w jedną całość. Montaż poszczególnych modułów został przeprowadzony przez przedstawicieli A. Czynności prawidłowego połączenia ze sobą poszczególnych modułów wycinarki wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu jej działania i budowy. Wnioskodawca czynności tych nie mógłby wykonać samodzielnie, gdyż zatrudnieni przez niego pracownicy me posiadają wiedzy i umiejętności w tym zakresie. Czynności montażu wycinarki laserowej musiały zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego (A) zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Do prawidłowej pracy urządzenia (wycinarki laserowej) konieczne i wymagane było połączenie kilku modułów w jedną całość polegające na ich wzajemnym skręceniu specjalnymi śrubami i połączeniu niezbędnych do pracy maszyny wewnętrznych instalacji elektrycznych, gazowych i sprężonego powietrza. Poszczególne moduły maszyny zostały wyposażone przez producenta w specjalne złącza umożliwiające połączenie poszczególnych wewnętrznych instalacji. Były to czynności, które wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności. Z uwagi, iż zatrudnieni przez Wnioskodawcę pracownicy nie posiadają wiedzy i umiejętności w tym zakresie, czynności montażu wycinarki laserowej musiały zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego (A) zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Przebieg czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę mających na celu prawidłowe uruchomienie i rozpoczęcie użytkowania wycinarki laserowej polegał na tym, że Wnioskodawca przygotował w miejscu zamontowania wycinarki laserowej posadzkę hali zgodnie z wytycznymi sprzedającego A. Do miejsca pracy urządzenia Wnioskodawca doprowadził niezbędne instalacje tj. elektryczną, sprężonego powietrza, gazową oraz wentylacyjną. Wnioskodawca w miejscu przeznaczonym do instalacji urządzenia ustawi specjalne podstawki dostarczone wraz z urządzeniem. Wnioskodawca zapewnił niezbędny sprzęt i operatorów do rozładunku i przemieszczenia elementów urządzenia na terenie przedsiębiorstwa w przygotowane wcześniej miejsce. Wnioskodawca (zgodnie z zawartą w dniu 11 lipca 2017 r. umową sprzedaży) ustawił poszczególne moduły urządzenia na przygotowanych do tego podstawkach po jego uprzednim rozkonserwowaniu. Czynności rozkonserwowania wycinarki i ustawienia urządzenia na podstawkach nie wymagały specjalistycznej wiedzy. Wnioskodawca zaplanował i wybrał miejsce pracy i eksploatacji zmontowanego już urządzenia. Czynności ustawienia urządzenia w miejscu docelowym polegały na rozładowaniu za pomocą dźwigu poszczególnych elementów (modułów) urządzenia z ciężarówek, którymi zostały dowiezione do siedziby Wnioskodawcy. Za pomocą podnośników i wózków poszczególne moduły przemieszczono do miejsca docelowego w hali produkcyjnej - siedzibie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca w wybranym wcześniej przez siebie docelowym miejscu pracy urządzenia przygotował niezbędne przyłącza do instalacji umożliwiających pracę urządzenia. Wnioskodawca doprowadził poszczególne niezbędne do eksploatacji urządzenia instalacje do docelowego miejsca pracy wycinarki. Do miejsca pracy urządzenia doprowadzono przewodami instalację elektryczną. Do miejsca pracy maszyny doprowadzono specjalne rurki, którymi można było tłoczyć sprężone powietrze. Specjalnymi rurkami doprowadzono także do miejsca pracy urządzenia instalację gazową. Celem usuwania powstałych w wyniku cięcia gazów do miejsca pracy wycinarki doprowadzono także blaszane kanały instalacji wentylacyjnej - wyciągi powstających w czasie pracy spalin. Wykonanie tych czynności wymagało wiedzy z poszczególnych dziedzin - działania takich instalacji oraz odpowiednich uprawnień (elektrycznych i gazowych), ale nie wymagało posiadania specjalistycznej wiedzy dotyczącej nabywanego urządzenia. Czynności podłączenia do sieci elektrycznej, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz wentylacji wykonali pracownicy przedstawiciela A. Po przywiezieniu urządzenia na miejsce docelowe w siedzibie Wnioskodawcy pracownicy Sprzedawcy (A) podłączyli urządzenie do sieci elektrycznej, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz wentylacji wykonanej przez Wnioskodawcę. Podłączenie wycinarki laserowej do sieci elektrycznej polegało w szczególności na wyprowadzeniu z urządzenia przewodów zasilających. Przewody zasilające doprowadzono do złącza przygotowanego przez Wnioskodawcę. Następnie przewody podłączono do ww. złącza. Podłączenie urządzenia do instalacji sprężonego powietrza polegało na wyprowadzeniu z urządzenia specjalnych rurek, które poprowadzono do przygotowanego przez Wnioskodawcę złącza instalacji. Rurki zakończone były specjalnymi złączami, które za pomocą narzędzi przykręcono do instalacji doprowadzającej sprężone powietrze. Podłączenie urządzenia do instalacji gazowej polegało na wyprowadzeniu z urządzenia specjalnych rurek, które poprowadzono do przygotowanego przez Wnioskodawcę złącza instalacji Rurki zakończone były specjalnymi złączami, które za pomocą narzędzi przykręcono do instalacji doprowadzającej gaz.

Podłączenie urządzenia do instalacji wentylacyjnej polegało na doprowadzeniu do miejsca cięcia urządzenia blaszanych kanałów służących odprowadzaniu powstających w wyniku cięcia metalu gazów. Kanały te przykręcono za pomocą śrub do uchwytów znajdujących się w urządzeniu Czynności podłączenia do ww. instalacji wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu ich działania i budowy. Wnioskodawca nie posiadał instrukcji opisującej sposób podłączenia ich do urządzenia. Czynności tych nie mógłby wykonać samodzielnie, gdyż zatrudnieni przez niego pracownicy nie posiadają wiedzy i uprawnień w tym zakresie. Czynności montażu wycinarki laserowej musiały zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Rozpoczęcie wykonywania przez przedstawicieli A. czynności mających na celu prawidłowe uruchomienie i rozpoczęcie użytkowania urządzenia (wycinarki laserowej) nastąpiło po wykonaniu przez Wnioskodawcę czynności polegających na ustawieniu urządzenia na przygotowanych podstawkach i rozkonserwowaniu go. Czynności wykonywane w związku z uruchomieniem wycinarki laserowej przez przedstawicieli A. mających na celu prawidłowe uruchomienie i rozpoczęcie użytkowania wycinarki laserowej polegały kolejno na połączeniu poszczególnych modułów urządzenia, podłączeniu wycinarki laserowej do niezbędnych do jej pracy instalacji (elektrycznej, gazowej, sprężonego powietrza i wentylacyjnej). W dalszej kolejności uruchomiono urządzenie za pomocą pulpitu sterującego za pomocą którego sprawdzono parametry urządzenia, przeprowadzono jego kalibrację i wykonano próbne cięcia. Czynności te wymagały posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia. Uruchomienie urządzenia musiało zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Uruchomienie urządzenia przez przedstawicieli A. polegało na wprowadzeniu do urządzenia za pomocą pulpitu sterującego parametrów do wykonania cięć. tj. kształtu jaki ma być wycinany, moc wiązki lasera, czas pracy. Urządzenie za pomocą pulpitu sterującego uruchomiono z zadanymi wcześniej parametrami pracy. Po wykonaniu próbnych cięć ponownie sprawdzano parametry pracy urządzenia i jakość gotowego, wyciętego produktu. Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia Wnioskodawca nie posiadał „instrukcji” opisującej kolejność i sposób przeprowadzenia tej czynności. Uruchomienie urządzenia musiało zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Wnioskodawca nie wykonywał uruchomienia urządzenia, ponieważ me posiadał specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie. Sprawdzenie parametrów urządzenia ze specyfikacją przez przedstawicieli A. polegała na porównaniu poszczególnych jego parametrów (mocy lasera, czasu dęcia, grubości wiązki, zakresu ruchu głowicy lasera, zakresu ruchu stołu, temperatury głowicy, działania poszczególnych instalacji) z założonymi parametrami określonymi przez producenta urządzenia gwarantującymi prawidłową pracę wycinarki laserowej. Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia. Sprawdzenie parametrów musiało zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Wnioskodawca nie wykonywał sprawdzenia parametrów urządzenia ze specyfikacją, z uwagi iż nie posiadał specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie. Wnioskodawca już po zakończonym procesie uruchomienia urządzenia przez przedstawicieli A. sprawdził czy urządzenie pracuje zgodnie z jego wymaganiami. Kontrola prawidłowości pracy urządzenia przez przedstawicieli A. polegała na jego uruchomieniu i pracy wycinarki laserowej zgodnie z wprowadzonymi do niej parametrami. Po zakończeniu wycinania zadanych elementów sprawdzono jakość wyprodukowanego elementu oraz parametry pracy urządzenia tj. ich zgodność ze specyfikacją producenta (moc lasera, ilość czynnika chłodzącego, temperaturę wiązki lasera, parametry przesuwu stołu, parametru ruchu i zakres pracy głowicy tnącej). Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia Kontrola prawidłowości pracy urządzenia musiała zostać wykonana przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Wnioskodawca nie wykonywał kontroli prawidłowości pracy urządzenia z uwagi na brak specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie. Wnioskodawca już po zakończonym procesie uruchomienia urządzenia przez przedstawicieli A. sprawdził czy urządzenie pracuje zgodnie z jego wymaganiami. Odpowiednie skalibrowanie urządzenia przez przedstawicieli A. polegało na ustawieniu parametrów urządzenia zgodnie ze specyfikacją producenta tj. sprawdzono i wyregulowano parametry poszczególnych podzespołów maszyny, niezbędnych do jej prawidłowej pracy (moc lasera, grubości wiązki lasera, zakres ruchu głowicy lasera, temperaturę pracy lasera, czas cięcia, zakresu ruchu stołu, działania poszczególnych instalacji).Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia. Wnioskodawca nie posiadał „instrukcji” opisującej kolejność i sposób przeprowadzenia tej czynności Skalibrowanie urządzenia musiało zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Wnioskodawca nie wykonywał odpowiedniego skalibrowania urządzenia z uwagi na brak specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie. Regulacja urządzenia przez przedstawicieli A. polegała na sprawdzeniu i ustawieniu parametrów urządzenia zgodnie ze specyfikacją producenta tj. sprawdzono i wyregulowano parametry poszczególnych podzespołów maszyny, niezbędnych do jej prawidłowej pracy. Wyregulowano działanie parametrów maszyny zależnie od rodzaju wycinanych elementów, ich wielkości i grubości tj. moc lasera, grubości wiązki lasera, zakres ruchu głowicy lasera, temperaturę pracy lasera, czas cięcia, zakresu ruchu stołu, działania poszczególnych instalacji. Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia. Wnioskodawca nie posiadał „instrukcji” opisującej kolejność i sposób przeprowadzenia tej czynności. Ponadto regulacja urządzenia musiało zostać wykonane przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Wnioskodawca nie wykonywał regulacji urządzenia z uwagi na brak specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie. Obecność przedstawicieli A. była niezbędna do uruchomienia urządzenia ze względu na posiadaną specjalistyczną wiedzę i umiejętności. Jednocześnie ich obecność była niezbędna do zachowania gwarancji producenta urządzenia i zagwarantowania prawidłowego działania maszyny.

Zakup wyżej wymienionych urządzeń był udokumentowany fakturą wystawioną przez Sprzedawcę. Na fakturze tej sprzedawca podał swój czeski NIP UE, jako kwotę VAT wskazano Euro i stawkę 0 %. W ocenie Wnioskodawcy faktura była wystawiona w oparciu o czeskie przepisy na co wskazuje m.in. zastosowanie czeskiego NIP UE, wystawienie faktury w języku czeskim i angielskim oraz dodatkowe wykazanie przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w euro na korony czeskie. Wnioskodawca, jak już wyżej wskazano, nabycie wspomnianej maszyny rozliczył jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Wnioskodawca w dniu 14 grudnia 2020 r. otrzymał od A. (z innym niż pierwotnie numerem NIP) dotyczącą zakupu wycinarki laserowej firmy (…) , w której to fakturze korygującej wykazano podatek VAT w stawce 23%. W fakturze korygującej w miejsce wskazanego wcześniej czeskiego numeru NIP dostawcy wstawiono numer NIP polskiego oddziału firmy A., bez zmiany innych danych czeskiego dostawcy urządzenia.

Wystawiona więc faktura korygująca zmieniła NIP sprzedawcy (z czeskiego na polski), wskazała polski oddział A., oraz w miejsce czeskiego „zerowego” VAT wskazała polski VAT w stawce 23 %. Ponadto w fakturze korygującej wskazano inny niż w pierwotnej fakturze numer rachunku bankowego na który należy wpłacić ww. podatek VAT, w miejsce czeskiego wskazano polski numer. Z wyjaśnień uzyskanych od Sprzedawcy wynika, iż uważa on, iż wspomniana dostawa była pierwotnie błędnie przez niego rozliczana. W efekcie dostawa ta nie powinna być rozliczana przez Wnioskodawcę jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, a VAT należny powinien być zapłacony w Polsce przez Sprzedawcę (jako dostawa z montażem),

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania transakcji zakupu wycinarki laserowej firmy (…) tj. czy przedmiotowa transakcja powinna zostać rozliczona jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów czy też jako dostawa towarów z montażem o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przy czym zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

nabywcą towarów jest:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
- z zastrzeżeniem art. 10;
dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Jednocześnie, zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce na terytorium Polski wówczas, gdy w wyniku dostawy w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium Polski z terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski.

Przy tym stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie zaś do art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Jednocześnie wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „montaż lub instalacja”, niemniej jednak stosownie do cytowanego art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Jako „proste czynności” należy rozumieć działania, umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. Zatem, za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że transakcja nabycia urządzenia wycinarki laserowej firmy (…) przez Wnioskodawcę obejmująca jego montaż w miejscu docelowym oraz jego uruchomienie stanowiło świadczenie kompleksowe. W ramach transakcji nabycia wycinarki laserowej wszystkie wykonywane przez sprzedawcę czynności są tak blisko związane ze sprzedażą wycinarki laserowej, że tworzą w obiektywny sposób jedno niepodzielne świadczenie którego podział byłby sztuczny. Do prawidłowej pracy urządzenia (wycinarki laserowej) konieczne i wymagane było m.in. połączenie kilku modułów w jedną całość polegające na ich wzajemnym skręceniu specjalnymi śrubami i połączeniu niezbędnych do pracy maszyny wewnętrznych instalacji elektrycznych, gazowych i sprężonego powietrza. Czynności te wykonywał Sprzedawca. Sprzedawca dokonywał również czynności uruchomienia urządzenia, które polegały przede wszystkim na sprawdzeniu jego parametrów ze specyfikacją, kontroli prawidłowości pracy urządzenia i jego odpowiednim skalibrowaniu. Wszystkie świadczenia składające się na przedmiot umowy łączącej Wnioskodawcę i sprzedawcę A. wycinarki laserowej prowadzą do uzyskania przez Wnioskodawcę urządzenia zdatnego do użytkowania. Nabycie wycinarki laserowej jest związane z koniecznością połączenia kilku modułów w jedną całość, odpowiedniego skalibrowania urządzenia jego regulacji i uruchomienia bez której samo nabycie urządzenia nie miałoby ekonomicznego uzasadnienia, gdyż urządzenie bez instalacji i odpowiednich czynności wykonywanych przez sprzedawcę nie byłoby zdatne do użytku. Czynności które wchodzą w skład świadczenia (transakcji nabycia wycinarki laserowej) rozpatrywane osobno nie miałyby dla Wnioskodawcy znaczenia. Co więcej, mając na uwadze przedstawione okoliczności należy stwierdzić, że wymienione we wniosku czynności składające się na transakcję zakupu wycinarki laserowej wraz z instalacją i prawidłowym uruchomieniem należy uznać za świadczenie złożone, które należy rozliczyć jako dostawę z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z treści wniosku rozpoczęcie wykonywania przez przedstawicieli A. czynności mających na celu prawidłowe uruchomienie i rozpoczęcie użytkowania urządzenia (wycinarki laserowej) nastąpiło po wykonaniu przez Wnioskodawcę czynności polegających na ustawieniu urządzenia na przygotowanych podstawkach i rozkonserwowaniu go. Wnioskodawca dokonał rozładunku kontenerów zawierających moduły urządzenia ze środka transportu, przeprowadził czynności rozkonserwowania polegające na rozmontowaniu kontenerów zabezpieczających i zdjęciu z poszczególnych modułów zabezpieczających folii. Poszczególne moduły urządzenia umieszczono w przygotowanym do montażu i późniejszej eksploatacji miejscu na specjalnych podstawkach dołączonych do maszyny. Wykonanie tych czynności nie wymagało wiedzy i żadnych specjalistycznych umiejętności w tym zakresie. Wnioskodawca przygotował w miejscu zamontowania wycinarki laserowej posadzkę hali zgodnie z wytycznymi sprzedającego A. Do miejsca pracy urządzenia Wnioskodawca doprowadził niezbędne instalacje tj. elektryczną, sprężonego powietrza, gazową oraz wentylacyjną. Wnioskodawca w miejscu przeznaczonym do instalacji urządzenia ustawił specjalne podstawki dostarczone wraz z urządzeniem. Wnioskodawca zapewnił niezbędny sprzęt i operatorów do rozładunku i przemieszczenia elementów urządzenia na terenie przedsiębiorstwa w przygotowane wcześniej miejsce. Wnioskodawca ustawił poszczególne moduły urządzenia na przygotowanych do tego podstawkach po jego uprzednim rozkonserwowaniu. Czynności rozkonserwowania wycinarki i ustawienia urządzenia na podstawkach nie wymagały specjalistycznej wiedzy. Wnioskodawca zaplanował i wybrał miejsce pracy i eksploatacji zmontowanego już urządzenia. Czynności ustawienia urządzenia w miejscu docelowym polegały na rozładowaniu za pomocą dźwigu poszczególnych elementów (modułów) urządzenia z ciężarówek, którymi zostały dowiezione do siedziby Wnioskodawcy. Za pomocą podnośników i wózków poszczególne moduły przemieszczono do miejsca docelowego w hali produkcyjnej - siedzibie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca w wybranym wcześniej przez siebie docelowym miejscu pracy urządzenia przygotował niezbędne przyłącza elektryczne, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz wentylacyjnej. Do prawidłowej pracy urządzenia (wycinarki laserowej) konieczne i wymagane było połączenie kilku modułów w jedną całość. Montaż poszczególnych modułów został przeprowadzony przez przedstawicieli A. (sprzedającego). Czynności prawidłowego połączenia ze sobą poszczególnych modułów wycinarki wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu jej działania i budowy. Wnioskodawca czynności tych nie mógłby wykonać samodzielnie, gdyż zatrudnieni przez niego pracownicy nie posiadają wiedzy i umiejętności w tym zakresie. Czynności montażu wycinarki laserowej musiały zostać wykonane przez pracowników sprzedającego (A) zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Po przywiezieniu urządzenia na miejsce docelowe w siedzibie Wnioskodawcy pracownicy sprzedawcy (A) podłączyli urządzenie do sieci elektrycznej, instalacji sprężonego powietrza i gazowej oraz wentylacji wykonanej przez Wnioskodawcę. Czynności podłączenia do ww. instalacji wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu ich działania i budowy. Wnioskodawca nie posiadał instrukcji opisującej sposób podłączenia ich do urządzenia. Czynności tych nie mógłby wykonać samodzielnie, gdyż zatrudnieni przez niego pracownicy nie posiadają wiedzy i uprawnień w tym zakresie. Czynności montażu wycinarki laserowej musiały zostać wykonane przez pracowników sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Uruchomienie urządzenia przez przedstawicieli A. polegało na wprowadzeniu do urządzenia za pomocą pulpitu sterującego parametrów do wykonania cięć. tj. kształtu jaki ma być wycinany, moc wiązki lasera, czas pracy. Urządzenie za pomocą pulpitu sterującego uruchomiono z zadanymi wcześniej parametrami pracy. Po wykonaniu próbnych cięć ponownie sprawdzano parametry pracy urządzenia i jakość gotowego, wyciętego produktu. Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia Wnioskodawca nie posiadał „instrukcji” opisującej kolejność i sposób przeprowadzenia tej czynności. Uruchomienie urządzenia musiało zostać wykonane przez pracowników sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Wnioskodawca nie wykonywał uruchomienia urządzenia, ponieważ nie posiadał specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie. Sprawdzenie parametrów urządzenia ze specyfikacją przez przedstawicieli A. polegała na porównaniu poszczególnych jego parametrów (mocy lasera, czasu cięcia, grubości wiązki, zakresu ruchu głowicy lasera, zakresu ruchu stołu, temperatury głowicy, działania poszczególnych instalacji) z założonymi parametrami określonymi przez producenta urządzenia gwarantującymi prawidłową pracę wycinarki laserowej. Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia. Wnioskodawca nie posiadał „instrukcji” opisującej kolejność i sposób przeprowadzenia tej czynności. Sprawdzenie parametrów musiało zostać wykonane przez pracowników sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Wnioskodawca nie wykonywał sprawdzenia parametrów urządzenia ze specyfikacją, z uwagi iż nie posiadał specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie. Kontrola prawidłowości pracy urządzenia przez przedstawicieli A. polegała na jego uruchomieniu i pracy wycinarki laserowej zgodnie z wprowadzonymi do niej parametrami. Po zakończeniu wycinania zadanych elementów sprawdzono jakość wyprodukowanego elementu oraz parametry pracy urządzenia tj. ich zgodność ze specyfikacją producenta (moc lasera, ilość czynnika chłodzącego, temperaturę wiązki lasera, parametry przesuwu stołu, parametru ruchu i zakres pracy głowicy tnącej). Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia Wnioskodawca nie posiadał „instrukcji” opisującej kolejność i sposób przeprowadzenia tej czynności. Kontrola prawidłowości pracy urządzenia musiała zostać wykonana przez pracowników sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Wnioskodawca nie wykonywał kontroli prawidłowości pracy urządzenia z uwagi na brak specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie. Odpowiednie skalibrowanie urządzenia przez przedstawicieli A. polegało na ustawieniu parametrów urządzenia zgodnie ze specyfikacją producenta tj. sprawdzono i wyregulowano parametry poszczególnych podzespołów maszyny, niezbędnych do jej prawidłowej pracy (moc lasera, grubości wiązki lasera, zakres ruchu głowicy lasera, temperaturę pracy lasera, czas cięcia, zakresu ruchu stołu, działania poszczególnych instalacji). Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia. Wnioskodawca nie posiadał „instrukcji” opisującej kolejność i sposób przeprowadzenia tej czynności. Skalibrowanie urządzenia musiało zostać wykonane przez pracowników sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Wnioskodawca nie wykonywał odpowiedniego skalibrowania urządzenia z uwagi na brak specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie. Regulacja urządzenia przez przedstawicieli A. polegała na sprawdzeniu i ustawieniu parametrów urządzenia zgodnie ze specyfikacją producenta tj. sprawdzono i wyregulowano parametry poszczególnych podzespołów maszyny, niezbędnych do jej prawidłowej pracy. Wyregulowano działanie parametrów maszyny zależnie od rodzaju wycinanych elementów, ich wielkości i grubości tj. moc lasera, grubości wiązki lasera, zakres ruchu głowicy lasera, temperaturę pracy lasera, czas cięcia, zakresu ruchu stołu, działania poszczególnych instalacji. Czynność ta wymagała posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia. Wnioskodawca nie posiadał „instrukcji” opisującej kolejność i sposób przeprowadzenia tej czynności. Ponadto regulacja urządzenia musiała zostać wykonana przez pracowników Sprzedającego zgodnie z warunkami zachowania późniejszej gwarancji na urządzenie. Wnioskodawca nie wykonywał regulacji urządzenia z uwagi na brak specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie.

Zatem mając na uwadze informacje przedstawione w niniejszej sprawie należy wskazać, że transakcja zakupu przez Wnioskodawcę wycinarki laserowej firmy (…) wraz z jej instalacją i uruchomieniem urządzenia stanowi świadczenie kompleksowe, które powinno być rozliczane na zasadach właściwych dla dostawy towarów z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym nabycie wycinarki laserowej nie stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Dostawa z montażem odbywa się na terytorium Polski (w zakładzie Wnioskodawcy) zatem miejscem opodatkowania przedmiotowej transakcji jest, na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, terytorium Polski.

Nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą że opisana transakcja zakupu wycinarki laserowej stanowić będzie wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru w myśl art. 9 ust. 1 ustawy. Nie zmienia tego fakt, że wycinarka laserowa została przetransportowana z terytorium Belgii na terytorium Polski, sprzedawca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej a Wnioskodawca jako zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT nabył urządzenie w celu wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej. W opisywanym przypadku jednak będzie miało zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy tj. wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ustawy nie występuje gdy dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy. Jak ustalono transakcja zakupu przez Wnioskodawcę wycinarki laserowej firmy (…) wraz z jej montażem, instalacją i uruchomieniem urządzenia powinna być rozliczana na zasadach właściwych dla dostawy towarów z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy. Nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że wykonywane przez przedstawicieli kontrahenta (sprzedającego) czynności związane z uruchomieniem dostarczonego urządzenia były czynnościami prostymi, gdyż wiązały się przede wszystkim z właściwym skalibrowaniem i ustawieniem parametrów urządzenia niezbędnych dla jego prawidłowego funkcjonowania. Przedstawiciele A. jak wskazuje Wnioskodawca podłączyli urządzenie do sieci elektrycznej, gazowej, sprężonego powietrza oraz instalacji wentylacyjnej a obecność przy uruchomieniu i skalibrowaniu urządzenia była także niezbędna do objęcia urządzenia gwarancją producenta. Opis czynności realizowanych przez sprzedającego wskazuje jednak, że obecność przedstawicieli A. była niezbędna nie tylko do zachowania gwarancji producenta ale przede wszystkim ze względu na posiadaną wiedzę specjalistyczną i umiejętności. Jak sam wskazał Wnioskodawca czynności wykonywane w związku z uruchomieniem wycinarki laserowej przez przedstawicieli A. mających na celu prawidłowe uruchomienie i rozpoczęcie użytkowania wycinarki laserowej polegały kolejno na połączeniu poszczególnych modułów urządzenia, podłączeniu wycinarki laserowej do niezbędnych do jej pracy instalacji (elektrycznej, gazowej, sprężonego powietrza i wentylacyjnej). W dalszej kolejności uruchomiono urządzenie za pomocą pulpitu sterującego za pomocą którego sprawdzono parametry urządzenia, przeprowadzono jego kalibrację i wykonano próbne cięcia. Czynności te wymagały posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu działania i budowy urządzenia. Ponadto Wnioskodawca nie wykonywał uruchomienia urządzenia, nie wykonywał sprawdzenia parametrów urządzenia ze specyfikacją, nie wykonywał kontroli prawidłowości pracy urządzenia ponieważ nie posiadał specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie. Wnioskodawca także nie wykonywał odpowiedniego skalibrowania urządzenia jak również nie wykonywał regulacji urządzenia z uwagi na brak specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji w tym zakresie. Poza tym czynności podłączenia do instalacji na które wskazuje Wnioskodawca w swym stanowisku dokonywali także przedstawiciele kontrahenta gdyż wymagały specjalistycznej wiedzy i umiejętności z zakresu ich działania i budowy. Czynności tych nie mógłby Wnioskodawca wykonać samodzielnie, gdyż zatrudnieni przez niego pracownicy nie posiadają wiedzy i uprawnień w tym zakresie. O kwalifikacji danego świadczenia jako dostawy towarów z montażem decyduje m.in. to czy montaż lub instalacja wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności co miało miejsce w przedmiotowym przypadku odnośnie transakcji zakupu wycinarki laserowej firmy (…)

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur korygujących wystawionych przez zagranicznego kontrahenta oraz określenia okresu, w którym prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Natomiast w myśl art. 88 ust. 3a ustawy – nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. (uchylony),
transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
(uchylony);
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
(uchylony);
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Jednocześnie stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zaznaczyć jednak należy, że art. 19a ustawy zawiera szereg czynności, dla których obowiązek powstaje na zasadach szczególnych.

Ponadto na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnika otrzymał fakturę lub dokument celny.

Ponadto w myśl art. 86 ust. 10c ustawy, przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

W świetle art. 86 ust. 11 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.), jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.) jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11 – w oparciu o art. 86 ust. 13 ustawy – może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Z treści cytowanych przepisów wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto z odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług (jeżeli faktura dokumentuje takie czynności),

podatnik jest w posiadaniu faktury bądź dokumentu celnego dokumentujących tę transakcję.

W myśl art. 29a ust. 17 ustawy (obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.) w przypadku gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Jak stanowi art. 86 ust. 19a ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.), w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Na podstawie art. 86 ust. 19a ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.) w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 29a ust. 13, lub stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze, o którym mowa w art. 29a ust. 14, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały uzgodnione z dostawcą towarów lub usługodawcą, jeżeli przed upływem tego okresu rozliczeniowego warunki te zostały spełnione. W przypadku gdy warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały spełnione po upływie okresu rozliczeniowego, w którym warunki te zostały uzgodnione, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki te zostały spełnione. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Natomiast w odniesieniu do faktur korygujących zwiększających u nabywcy podatek naliczony należy stwierdzić, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają szczególnych regulacji, w związku z tym należy stosować przepisy dotyczące odliczania podatku naliczonego z dokumentów pierwotnych – faktur zakupowych.

Wskazuje się, że w przypadku faktur korygujących należy stosować te same zasady rozliczeń, co przy fakturach pierwotnych, uregulowane w art. 86 ust. 10, art. 86 ust. 10b oraz art. 86 ust. 19a ustawy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przez sprzedaż – stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 2 pkt 31 ustawy – przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Faktury są dokumentami sformalizowanymi, potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Według art. 106e ust. 1 ustawy – faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem;
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:
1. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub
2. w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty
– wyrazy „metoda kasowa”;
w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;
w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”;
18a) w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”, przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania;
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 – wskazanie:
1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
w przypadku, o którym mowa w art. 106c – nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika – imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;
w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego – nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;
w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu – datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:
1. przebieg pojazdu – w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,
2. liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu – w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;
w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) – dane określone w art. 136;
w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:
1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
2. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy – w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy – faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub i usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Faktura korygująca ma zatem taką samą wartość dowodową jak faktura wystawiona pierwotnie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych faktur korygujących przez Kontrahenta. Ponadto wątpliwości dotyczą okresu w którym Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych faktur korygujących.

Jak wynika z powołanych przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W niniejszej sprawie przesłanki pozytywne warunkujące skorzystanie z prawa do odliczenia (wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy) są spełnione, bowiem jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a zakupioną wycinarkę laserową nabył celem dalszego użytkowania i wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ponadto, w analizowanym przypadku nie zachodzą przesłanki negatywne wynikające z art. 88 ustawy uniemożliwiające odliczenie podatku. W szczególności, nie znajduje zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze. Jak wynika bowiem z opisu sprawy po stronie Kontrahenta istniał, na terytorium kraju, obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw towarów (urządzenia) na rzecz Wnioskodawcy. Wobec tego podatek należny powinien zostać wskazany na fakturach, wystawionych zgodnie z polskim porządkiem prawnym przez Kontrahenta.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej wystawionej faktury korygującej jako dokumentu uprawniającego do odliczenia podatku naliczonego należy wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Należy jednocześnie zaznaczyć, że o tym czy dokument stanowi fakturę decyduje treść dokumentu, a mianowicie to, czy dokument ten zawiera elementy określone w art. 106e ustawy. W przedmiotowej sprawie w związku z uznaniem iż dostawa urządzenia stanowi transakcję podlegającą opodatkowaniu na terenie kraju (dostawa towaru z montażem) Wnioskodawca otrzymał od swojego kontrahenta korektę faktury dokumentującej wcześniejszą dostawę urządzenia. Fakturą korygującą kontrahent skorygował numer NIP z czeskiego na Polski, naliczył podatek VAT według stawki właściwej dla dostawy krajowej tj. 23 %. Wystawiona więc faktura korygująca jak wskazuje Wnioskodawca zmieniła NIP sprzedawcy (z czeskiego na polski) wskazała polski oddział A. oraz w miejsce czeskiego zerowego VAT wskazała polski VAT w stawce 23%. W fakturze korygujące wskazano inny niż w pierwotnej fakturze nr rachunku bankowego na który należy wpłacić podatek VAT w miejsce czeskiego wskazano polski numer. Z wyjaśnień uzyskanych od kontrahenta wynika, że dostawa była pierwotnie błędnie przez niego rozliczana i nie powinna być przez Wnioskodawcę rozliczana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru a należny podatek powinien być rozliczany w Polsce przez sprzedawcę (dostawa towaru z montażem). Wystawiona faktura korygująca zawierała niezbędne elementy wskazane w treści art. 106e i 106j. Zatem w związku z wystawieniem przez sprzedawcę faktury korygującej z polskim numerem NIP i stawką właściwą dla dostawy krajowej, Wnioskodawca dysponuje dokumentem, które jak wynika z opisu sprawy, zawiera elementy określone ww. przepisem art. 106e ustawy, to Wnioskodawcy w myśl art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z przedmiotowej faktury korygującej wystawionej przez kontrahenta.

Odnosząc się zaś do wątpliwości związanych z okresem, w którym Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury korygującej wystawionych przez kontrahenta należy raz jeszcze wskazać, że w przypadku faktur korygujących zwiększających u nabywcy podatek naliczony, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają szczególnych regulacji, w związku z tym należy stosować przepisy dotyczące odliczania podatku naliczonego na zasadach ogólnych, tj. na podstawie art. 86 ust. 10, ust. 10b i ust. 11 ustawy. Tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury korygującej wystawionej przez kontrahenta w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę korygującą lub w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych. Przy czym art. 86 ust. 11 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 2021 r. umożliwia odliczenie podatku naliczonego w jednym z trzech następnych okresów rozliczeniowych. Jednocześnie, jeżeli Wnioskodawca nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10 i 11 – w oparciu o art. 86 ust. 13 ustawy – obniża kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tj. za grudzień 2020 r. (nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 13a ustawy).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 i 3 należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych z dnia 8 września 2015 r. nr IBPP4/4512-198/15/PK oraz z dnia 4 maja 2017 r. sygn. 1061-IPTPP2.4512.113.2017.2.IR należy podkreślić, że zapadły one na gruncie odmiennego stanu faktycznego, niż przedstawiony w niniejszej sprawie, gdzie nie zaszły wszystkie okoliczności o jakich mowa we wniosku. Wskazane przez Wnioskodawcę interpretacje potraktowane zostały jako element argumentacji Wnioskodawcy lecz nie mogły one wpłynąć na ocenę prawidłowości analizowanej kwestii, gdyż są osadzone w odmiennych stanach faktycznych. Ponadto należy w tym miejscu wskazać, że powołane interpretacje dotyczące dostaw towarów z montażem potwierdzają przyjęte przez Organ rozstrzygnięcie. I tak interpretacja na którą powoływał się Wnioskodawca z dnia 8 września 2015 r. dotyczyła nabycia towarów (urządzenia) wraz ze specjalistycznym montażem. W rozstrzygnięciu wskazano, że przy określeniu miejsca dostawy (opodatkowania) zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, czyli dostawa ta ma miejsce w kraju i transakcja ta nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Interpretacja zaś z dnia 4 maja 2017 r. dotyczyła m.in. dostaw towaru z montażem (system schładzania mleka) gdzie montaż systemu schładzania mleka stanowił skomplikowany proces, który wymagał specjalistycznej wiedzy z zakresu chłodnictwa, instalacji, automatyki i elektryki, a także szerokiej wiedzy technicznej i spawalniczej znanej przede wszystkim dostawcy instalowanych systemów. W rozważanym przypadku również znalazł zastosowanie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy pozwalający określić miejsce dostawy towaru dla tzw. dostawy z montażem. Nie były to tożsame stany faktyczne jak w sprawie będącej przedmiotem wniosku jednakże fakt posiadania specjalistycznej wiedzy był i w tych powoływanych sprawach kluczowy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin