Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.98.2021.4.BB
z 24 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 12 marca 2021 r. (data wpływu – 12 marca 2021 r.), uzupełnionym 11 i 14 maja 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczek rewolwingowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczek rewolwingowych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 7 maja 2021 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.149.2021.2.JO, 0111-KDIB2-3.4014.98.2021.3.BB wezwano Zainteresowanych do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 11 maja 2021 r (wpływ brakującej opłaty) oraz 14 maja 2021 r. (wpływ pisma).

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: X. spółka zagraniczna (Pożyczkobiorca);
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: X. Sp. z o.o. (Pożyczkodawca)

przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zainteresowany niebędący stroną postępowania (dalej: „Spółka” lub „Pożyczkodawca”) ma siedzibę w Polsce i jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce.

Zainteresowany będący stroną postępowania (dalej: „Pożyczkobiorca”) posiada siedzibę na terytorium Niemiec i jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w Niemczech.

Spółka i Pożyczkobiorca będą łączenie zwani dalej „Zainteresowanymi”.

Pożyczkobiorca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Zainteresowani należą do międzynarodowej grupy, zajmującej się produkcją oraz dystrybucją samochodów i części samochodowych i są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka i Pożyczkobiorca zawarli trzy umowy pożyczek rewolwingowych: z 25 listopada 2020 r., 9 grudnia 2020 r. oraz 18 grudnia 2020 r. (dalej: „Umowy”). W Umowach przewidziany jest limit finansowania. Od wypłaconych kwot pożyczek naliczane są odsetki na bazie dziennej w poszczególnych kwartałach kalendarzowych w oparciu o określoną w Umowach stopę bazową i marżę. Naliczone odsetki za dany kwartał kalendarzowy mogą być kapitalizowane do kwoty głównej pożyczek po pisemnym uzgodnieniu Spółki i Pożyczkobiorcy.

Na wniosek Pożyczkobiorcy, Pożyczkodawca może od czasu do czasu wypłacić środki pieniężne na rzecz Pożyczkobiorcy, według uznania Pożyczkodawcy, w okresie od dnia podpisania każdej z Umów do dnia poprzedzającego datę zakończenia umowy włącznie; pod warunkiem jednak, że suma pozostających do spłaty kwot głównych, bez względu na to czy są one wymagalne czy nie, nie przekroczy limitu określonego w Umowach.

W ramach Umów i w zakresie wskazanego w Umowach limitu Pożyczkobiorca może wielokrotnie spłacać i otrzymywać środki z tytułu pożyczek. Możliwe, że podobne umowy będą zawierane w przyszłości.

Wypłaty środków z tytułu pożyczek mają być dokonywane z polskiego konta Pożyczkodawcy na konto Pożyczkobiorcy prowadzone przez polski bank.

Przed zawarciem Umów Spółka nie udzielała pożyczek innym podmiotom, ale lokowała nadwyżki środków pieniężnych na depozytach.

W związku z zapłatą odsetek od udzielonych pożyczek, Pożyczkobiorca będzie rozliczał import usług zwolnionych z niemieckiego podatku od wartości dodanej. Podatek od wartości dodanej jest podatkiem pobieranym na podstawie przepisów obowiązujących w Niemczech (dalej: „Niemiecki podatek od wartości dodanej”), czyli w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Umowy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zdaniem Zainteresowanych, Umowy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przywołując art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b), art. 1 ust. 4, art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych Zainteresowani stwierdzili, iż umowa pożyczki, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a podmiotem odpowiedzialnym za jego uiszczenie jest pożyczkobiorca.

Niemniej jednak należy zauważyć, iż ustawodawca w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidział wyłączenie przedmiotowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług;
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez podatek od towarów i usług rozumie się podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Stosownie do art. 1a pkt 5 ww. ustawy przez państwo członkowskie należy rozumieć państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. 

Z powyższych przepisów wynika, iż objęcie czynności udzielenia pożyczki podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług lub podatkiem od wartości dodanej pobieranym na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich powoduje wyłączenie tej czynności z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z tym, że Pożyczkobiorca będzie rozliczał import usług zwolnionych z niemieckiego podatku od wartości dodanej, Umowy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Powyżej przywołano tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Zainteresowanych zajęta na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie – interpretację indywidualną z 19 maja 2021 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.149.2021.3.JO.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W myśl art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę i stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Przy czym, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1a cyt. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą każdorazowej wypłaty środków pieniężnych, jeżeli umowa pożyczki określa, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki – stanowi kwota lub wartość pożyczki. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy stawka podatku od umowy pożyczki wynosi – 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z treści powołanego przepisu wynika, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość lub prawo użytkowania wieczystego.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Ze zdarzenia przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka i Pożyczkobiorca zawarli trzy umowy pożyczek rewolwingowych (dalej: „Umowy”). Wypłaty środków z tytułu pożyczek mają być dokonywane z polskiego konta Pożyczkodawcy na konto Pożyczkobiorcy prowadzone przez polski bank. W związku z zapłatą odsetek od udzielonych pożyczek, Pożyczkobiorca będzie rozliczał import usług zwolnionych z niemieckiego podatku od wartości dodanej.

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest opodatkowanie umowy pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższe transakcje – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia tych umów podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowanie tych czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przy czym pod pojęciem podatku od towarów i usług należy, zgodnie z ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych, rozumieć także podatek od wartości dodanej.

W interpretacji indywidualnej z 19 maja 2021 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.149.2021.3.JO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził m.in., że:

• Spółka udzielając pożyczek będzie uznana za podatnika podatku od towarów i usług, a czynności udzielenia ich w zamian za wynagrodzenie (odsetki) stanowią odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług,
• pożyczki udzielone zostały dla podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług – miejscem świadczenia tych usług jest terytorium innego kraju niż terytorium Polski, dlatego usługi udzielenia oprocentowanych pożyczek nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.
  
  

Z treści wniosku wynika, że Pożyczkobiorca będzie rozliczał import usług zwolnionych z niemieckiego podatku od wartości dodanej. Podatek od wartości dodanej jest podatkiem pobieranym na podstawie przepisów obowiązujących w Niemczech (państwie członkowskim).

A zatem, skoro omawiane umowy pożyczki stanowią świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i czynności te będą podlegały przepisom regulującym opodatkowanie podatkiem od wartości dodanej poza terytorium Polski (w Niemczech), to w powyższej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 w powiązaniu z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku, opisane umowy pożyczki nie będą opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.