Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.157.2021.2.JKU
z 25 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 kwietnia 2020 r. (data wpływu 6 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym 14 maja 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy tworzone przez Spółkę Oprogramowanie spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 UPDOP (autorskie prawo do programu komputerowego) i czy w konsekwencji Spółka może korzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania wskazanych w art. 24d ust. 1 UPDOP – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2021 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy tworzone przez Spółkę Oprogramowanie spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 UPDOP (autorskie prawo do programu komputerowego) i czy w konsekwencji Spółka może korzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania wskazanych w art. 24d ust. 1 UPDOP. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 6 maja 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.157.2021.1.JKU wniesiono o jego uzupełnienie, co też nastąpiło 14 maja 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego:

XSp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski, tj. podatnikiem podatku dochodowego w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm.; dalej: „UPDOP”).

Spółka 31 marca 2021 r. otrzymała interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0114-KDIP2-1.4010.455.2020.3.JS/MR, zgodnie z którą prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie tworzenia oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 UPDOP.

Działalność Spółki oraz oferowane oprogramowanie.

Spółka jako przedmiot przeważającej działalności klasyfikuje działalność gospodarczą w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania w ramach klasy PKD 62.01.Z (Działalność związana z oprogramowaniem).

Działalność biznesowa Spółki koncentruje się wokół rozwiązań informatycznych w postaci oprogramowania przeznaczonego do tworzenia kopii zapasowych danych (dalej: „Oprogramowanie”). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka udostępnia (sprzedaje) swoim klientom autorskie oprogramowanie.

Stworzone oprogramowanie podlega ochronie prawnej wynikającej z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „Prawo autorskie”).

Prace nad Oprogramowaniem realizowane są przez Spółkę w sposób systematyczny. Prace realizowane są według określonych harmonogramów przez specjalnie wybrane osoby posiadające odpowiednie kompetencje, doświadczenie i wykształcenie.

Spółka oferuje klientom 3 produkty:

1)(…) (dalej: „program 1”).

Program 1 to szybki, intuicyjny i niezawodny backup dla usług (…).

Misją Spółki jest tworzenie nowoczesnych, inteligentnych i zautomatyzowanych platform do ochrony danych. Program 1 to skuteczne i proste w obsłudze rozwiązanie do tworzenia kopii zapasowych maili, kontaktów, kalendarzy i plików dla (…).

Dzięki Programowi 1 klient ma dostępu do zasobów z dowolnego miejsca, urządzenia i na żądanie. Wraz z Programowi 1 firmy otrzymują pakiet niezbędnych narzędzi, spełniających najwyższe wymagania wydajności i bezpieczeństwa, przetestowanych i ukształtowanych przez lata doświadczeń aby skutecznie realizować swoją politykę przechowywania zapisów elektronicznych.

Program 1 chroni dane biznesowe pakietu (…), wykonując kopie zapasowe (…). Spełnia wymagane standardy kompatybilności, jest intuicyjne w obsłudze i zarządzaniu. Dodatkowo, Program 1 zapewnia nie tylko ochronę kluczowych danych korporacyjnych, ale także kompresję, deduplikację i wersjonowanie plików. Dzięki skalowalnej architekturze i RESTful API, klient otrzymuje kompletne i nowoczesne narzędzie zapewniające nieprzerwane i stabilne funkcjonowanie biznesu.

2)(…) (dalej: „program 2”).

Jest to szybki, intuicyjny i niezawodny backup dla stacji roboczych. Program 2 to skuteczne i proste w obsłudze rozwiązanie do tworzenia kopii zapasowych aplikacji, plików, maili i kalendarzy.

Program ten umożliwia dostęp do zasobów z dowolnego miejsca, możliwość odtworzenia pojedynczego pliku lub całych folderów danych. Narzędzie to jest proste w obsłudze.

Oprogramowanie Program 2 dostarcza rozwiązanie, które na bieżąco tworzy kopie danych, zmian w plikach czyli tzw. kopie przyrostowe. Spełnia wymagania wydajności i bezpieczeństwa.

Oprogramowanie chroni dane przed:

• błędami ludzkimi, zarówno przypadkowymi, jak i celowymi (np. nadpisanie danych),
• atakami złośliwego oprogramowania lub ransomware,
• utratą danych z powodu wygaśnięcia licencji.
  
  

Program 2 chroni dane biznesowe stacji roboczych (endpoints), wykonując przyrostowe kopie zapasowe. Spełnia wymagane standardy kompatybilności, jest intuicyjne w obsłudze i zarządzaniu. Dodatkowo, Program 2 zapewnia nie tylko ochronę kluczowych danych korporacyjnych, ale także kompresję, deduplikację i wersjonowanie plików. Dzięki skalowalnej architekturze i RESTful API, klient otrzymuje kompletne i nowoczesne narzędzie zapewniające nieprzerwane i stabilne funkcjonowanie biznesu. Program 2 jest produktem dzięki, któremu cała polityka bezpieczeństwa firmy jest realizowana nawet w przypadku rozproszenia pracowników.

3)(…) (dalej: „program 3”)

Program 3 to bezagentowe rozwiązanie do ochrony maszyn wirtualnych, środowisk kontenerowych i aplikacji działających lokalnie lub w chmurze.

Program 3 to rozwiązanie do tworzenia kopii zapasowych i odzyskiwania danych opracowane przez firmę X. Oprogramowanie jest unikatowe w skali świata i zapewnia usługę ochrony danych dla największej liczby wirtualizatorów - aż jedenastu.

Rozwiązanie to pozwala na zabezpieczanie nowych technologii i trendów takich jak środowiska kontenerowo-chmurowe. Program 3 charakteryzuje się największą gamą wspieranych platform, intuicyjnym interfejsem internetowym HTML5 i elastycznym modelem licencyjnym dobieranym pod wskaźnik zwrotu z inwestycji (ROI) każdego klienta indywidualnie. Program 3 jest wynikiem prac laboratoryjnych, programowania oraz testów w różnych środowiskach i o różnej skali.

Oprogramowanie to jest dostarczane w paru wersjach językowych, natomiast w celu zapewnienia przejrzystości i bardziej intuicyjnej nawigacji, interfejs użytkownika jest ciągle ulepszany i reorganizowany (m.in. wyposażono go w zwijane menu, nowoczesny design i inne elementy ułatwiające administratorom zarządzanie z poziomu aplikacji).

Rozwiązanie to jest certyfikowane przez kilkunastu największych światowych producentów i sprzedawane w ponad pięćdziesięciu krajach na świecie.

Proces tworzenia oprogramowania

Prace w Spółce realizowane są w następujących etapach:

• analiza techniczno-biznesowa rynku oraz konkurencji:
• R&D czyli analiza technologiczna;
• budowa architektury rozwiązania;
• prace deweloperskie/programistyczne;
• testowanie produktu we własnym laboratorium oraz produkcja/ programowanie poprawek do produktu;
• testy wydajnościowe aplikacji;
• wprowadzenie wersji produkcyjnej BETA, która testowana jest na grupie klientów;
• oficjalny release oprogramowania na rynek i przyjmowanie zgłoszeń o ewentualnych błędach w środowiskach klienta i wprowadzanie poprawek technicznych i programistycznych dla każdego zgłoszenia.
  
  

Prace rozwojowe w X wynikają z potrzeby stworzenia produktu, który odpowie na zapotrzebowanie rynku i rozpoczynają się od oceny biznesowej i technicznej środowisk IT, dostępnych już produktów oraz technologii których brakuje lub są niszowe. Na podstawie przeprowadzonej weryfikacji potrzeb rynku wyznaczeni pracownicy Spółki podejmują decyzję o zaangażowaniu Spółki w projekt. Zatwierdzone przez Zarząd spółki i zespół techniczny pomysł na produkt przekazywany jest do projektowania oraz prac programistycznych co oznacza, iż przypisani do danego projektu specjaliści opracowują koncepcję tworzenia Oprogramowania w oparciu o dostępne technologie tworzenia. Przygotowana koncepcja uwzględnia aktualne technologie i standardy stosowane na rynku IT.

Równolegle do prac nad Oprogramowaniem, prowadzona jest faza testów poszczególnych zadań realizowanych w ramach projektu, polegająca na weryfikacji poprawności działania Oprogramowania. Pracownicy Spółki regularnie weryfikują wyniki testów, wprowadzają ulepszenia i dostosowują Oprogramowanie.

W trakcie realizacji projektu Spółka opiera się na procesach tworzenia oprogramowania a na bieżąco sporządzana jest również dokumentacja techniczna opisująca prace nad tworzeniem Oprogramowania. Ostatnia faza tworzenia Oprogramowania w Spółce polega na jego dostarczeniu do użytkowników testowych, ewentualnych poprawkach i wprowadzaniu produktu na rynek. W międzyczasie zespół buduje już plan (tzw. roadmapę) kolejnych wersji produktów.

Oprogramowanie, o którym mowa powyżej jest wytwarzane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 UPDOP (co zostało potwierdzone w otrzymanej przez Spółkę interpretacji).

Podstawowym efektem prac Wnioskodawcy są utwory w postaci programów komputerowych. Oprogramowanie, które Spółka uznaje za kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest tworzone, rozwijane i ulepszane w ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółki.

Oprogramowanie jest od podstaw stworzone i ulepszane przez pracowników oraz osoby współpracujące ze Spółką. W konsekwencji, Oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 Prawo autorskie. Prawo własności i autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania w całości przysługuje Spółce. Tworzenie i ulepszanie Oprogramowania organizowane jest przez Spółkę. Spółka tworzy końcowy rezultat w postaci Oprogramowania, które następnie udostępnia klientowi.

Oprogramowanie wymaga ciągłego rozwoju z uwagi na specyfikę branży oraz dążenie do utrzymania pozycji Spółki na rynku w stosunku do podmiotów konkurencyjnych.

W związku z powyższym pracownicy i podwykonawcy Spółki stale pracują nad opracowaniem nowych bądź ulepszonych wersji Oprogramowania oraz dodaniem nowych funkcjonalności.

Spółka w celu udostępniania Oprogramowania zawiera ze swoimi klientami umowy, w ramach których udziela licencji do Oprogramowania za wynagrodzeniem.

Spółka od 2019 r. (oraz w przyszłości) osiąga/będzie osiągać dochody z wytwarzanego przez siebie Oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, które to dochody zamierza rozliczyć korzystając z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% uregulowanego w art. 24d ust. 1 UPDOP.

Tytułem uzupełnienia, Wnioskodawca, pismem z 12 maja 2021 r., wskazał, że prowadzi ewidencję rachunkową, zgodnie z art. 24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca wskazał, że spełnia obowiązki ewidencyjne i prowadzi ewidencję rachunkową zgodnie z art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przypadających na ww. prawo w sposób zapewniających określenie kwalifikowanego dochodu. Tylko w stosunku do kwalifikowanego dochodu ustalonego na podstawie prawidłowo prowadzonej ewidencji (zgodnie z art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) Spółka zastosuje stawkę podatku 5%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy tworzone przez Spółkę Oprogramowanie spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 UPDOP (autorskie prawo do programu komputerowego) i czy w konsekwencji Spółka może korzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania wskazanych w art. 24d ust. 1 UPDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy, tworzone przez Spółkę Oprogramowanie spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o której mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 UPDOP (autorskie prawo do programu komputerowego) i w konsekwencji Spółka może korzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania wskazanych w art. 24d ust. 1 UPDOP.

Efekty prac Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 UPDOP, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 24d ust. 2 UPDOP, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r, poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego.

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej, spełnione muszą zostać następujące warunki:

1. kwalifikowane prawo własności intelektualnej powinno należeć do jednej z kategorii wymienionych w katalogu zawartym w art. 24d ust. 2 UPDOP, oraz podlegać ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,
2. kwalifikowane prawo własności intelektualnej powinno zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.
   
   

Należy wskazać, że Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej jako: „Objaśnienia”) wskazał tzw. algorytm rozumienia przepisów o IP Box. Zgodnie ze wspomnianymi Objaśnieniami: Prawidłowym podejściem interpretacyjnym do przepisów o IP Box jest zastosowanie zintegrowanych wykładni językowej, systemowej i celowościowej co jest zbieżne z ogólną regułą wykładni przepisów umów międzynarodowych w art. 31 ust. 1 Konwencji wiedeńskiej. (...) W konsekwencji można stwierdzić, że treść przepisów o IP Box i ich rozumienie lingwistyczne (zwykłe znaczenie) powinno zawsze stanowić punkt wyjścia wykładni tych przepisów - wykładnia językowa. Natomiast ze względu na precyzyjnie wyrażone ratio legis przepisów o IP Box, w procesie wykładni można zastosować wykładnię celowościową polegającą przede wszystkim na tym, by treści przepisów o IP Box, ustalonej za pomocą wykładni językowej, nadać takiego znaczenia, by w efekcie ich zastosowania stymulować procesy innowacyjne, tj. sprzyjać tworzeniu i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych. Ponadto, istotną metodą wykładni przepisów o IP Box, może być wykładnia systemowa z uwzględnieniem istotnego kontekstu przepisów o IP Box, jakim jest BEPS Plan Działania Nr 5 - w tym celu należy zwrócić szczególną uwagę na to, czy językowe znaczenie przepisów o IP Box, potwierdzone wykładnią systemową oraz wykładnią celowościową, umożliwia przyznanie preferencji podatkowej tylko i wyłącznie wobec dochodu podatnika pochodzącego z prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP.

Ponadto, Minister Finansów wskazał również w Objaśnieniach, że: (...) w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. W konsekwencji, podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS). Ze względu bowiem na wspominaną powyżej dynamikę ewolucji budowy i funkcjonowania programów komputerowych oraz brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią najbardziej adekwatnej instytucji prawnej zapewnianiającej ochronę prawnopodatkową dla podatnika.

Zatem, jak to zostało przedstawione w Objaśnieniach Ministra Finansów, podatnicy powinny zwracać się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w celu określenia przez ten organ, czy komercjalizowana przez nich własność intelektualna może być uznana za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w rozumieniu art. 24d UPDOP.

Wskazane powyżej przepisy UPDOP, wymieniają jako jeden z przykładów kwalifikowanych praw własności intelektualnej „autorskie prawo do programu komputerowego”, jednak nie definiują tego pojęcia. Jednoznacznej definicji nie zawierają również regulacje ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „Prawo autorskie”).

Przepis art. 1 ust. 1 Prawa autorskiego, formułuje ogólną definicję utworu, zgodnie z którą przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Przepisy art. 74 ust. 1 i 2 Prawa autorskiego, potwierdzają rozszerzenie ochrony prawnoautorskiej także na programy komputerowe, określając jednocześnie jej zakres następująco:

1. Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.
2. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
   
   

Równocześnie, w Objaśnieniach Ministerstwo Finansów podkreśla, że: Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby ustalić, czy Oprogramowanie wpisuje się w zakres pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” i może stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w rozumieniu przepisów UPDOP, zgodnie z regułami wykładni językowej, w pierwszej kolejności należy ustalić znaczenie przypisywane pojęciu programu komputerowego w języku potocznym.

Jedna z definicji wskazuje, że jako program komputerowy należy rozumieć ciąg poleceń zapisanych w języku informatycznym, który jako całość pozwala komputerowi wykonywać różne czynności (wielki słownik języka polskiego https://www.wsjp.pl/index.php5id_haslaM414&id_znaczenia=4686451 &l=21 &ind=0).

Zgodnie z inną definicją, program komputerowy to sekwencja symboli opisująca realizowanie obliczeń zgodnie z pewnymi regułami zwanymi językiem programowania. Program jest zazwyczaj wykonywany przez komputer (np. wyświetlenie strony internetowej), zwykle bezpośrednio, jeśli wyrażony jest w języku zrozumiałym dla danej maszyny lub pośrednio - gdy jest interpretowany przez inny program (interpreter) (...) Programy komputerowe można zaklasyfikować według ich zastosowań. Wyróżnia się zatem aplikacje użytkowe, systemy operacyjne, programy narzędziowe, gry wideo, kompilatory i inne. Natomiast programy wbudowane w urządzenia, przechowywane zwykle w pamięci flash, określa się jako „firmware” (https://pl.wikipedia.org/wiki/Program komputerowy).

Rozpatrując brzmienie przedstawionych definicji programu komputerowego należy wskazać, że pojęciu programu komputerowego należy przypisywać szerokie znaczenie, obejmujące swoim zakresem również Oprogramowanie Spółki. Przemawia za tym również zaprezentowany w Objaśnieniach algorytm rozumienia przepisów o IP Box.

Kluczowe znaczenie - dla ustalenia zakresu pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego” i możliwości objęcia przedmiotową preferencją również Oprogramowania, mają przywoływane już wyżej Objaśnienia Ministerstwa Finansów.

W Objaśnieniach wskazano, że:

• (...) właściwe źródło interpretacji prawa unijnego używa pojęć: „oprogramowanie” (software), „sprzęt komputerowy” (hardware) i „program” niejako synonimicznie i implikuje, że interfejs stanowi funkcjonalną część programu komputerowego, umożliwiającą wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływania z wszystkimi elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego.

Na kanwie tego można uznać, że pojęcie „program komputerowy” utożsamiane jest z pojęciem „oprogramowanie” oraz, że interfejs może stanowić część nierozerwalnie związaną z programem komputerowym i funkcjonalnie łączy program komputerowy z pozostałym oprogramowaniem i sprzętem komputerowym.

• (...) warto zauważyć, że zgodnie z akapitem 34 Raportu BEPS Plan Działania nr 5, copyrighted software, czyli nie tylko „program komputerowy” sensu stricto (tj. kod źródło i kod wynikowy), ale szerzej „oprogramowanie chronione prawem autorskim”, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box.
  
  

Nie ulega zatem wątpliwości, że Ministerstwo Finansów stoi na stanowisku, zgodnie z którym dokonując wykładni pojęcia „program komputerowy” należy nadawać mu możliwie szerokie znaczenie.

Ponadto, treść Objaśnień przedstawia również zarys definicji i cechy programu komputerowego, wskazując że:

xxxx

Z powyższego wynika zatem jednoznacznie, że dla celów stosowania mechanizmu IP Box program komputerowy należy rozumieć w sposób funkcjonalny, jako jedną integralną całość obejmująca nie tylko jego warstwę techniczną (jak wskazują Objaśnienia „formę”, czyli kod źródłowy programu komputerowego), ale również inne jego elementy w zakresie, w jakim stanowią one ściśle powiązany z nią element umożliwiający wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie pomiędzy wszystkimi elementami oprogramowania, sprzętu komputerowego i użytkownikami.

Podsumowując, pojęcie „program komputerowy” powinno być rozumiane szeroko. Program komputerowy obejmuje więc funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych, kod wynikowy, interfejs, itp.

W ocenie Spółki, biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że Oprogramowanie stanowi programy komputerowe.

Ochrona praw autorskich do programów komputerowych.

Utwory (programy komputerowe) podlegają ochronie na podstawie przepisów Prawa autorskiego, której art. 1 ust. 1 pkt 1 stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Przedmiotem prawa autorskiego są - zgodnie z pkt 2 - utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Tego typu utwory na podstawie art. 74 ww. ustawy podlegają ochronie (ustawa gwarantuje autorskie prawo do programu komputerowego).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 Prawa autorskiego ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego nie podlegają ochronie.

W związku z powyższym. Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d UPDOP - zgodnie z którym kwalifikowanymi prawami są m.in. autorskie prawa do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Komercjalizacja praw autorskich do programów komputerowych.

Spółka w celu udostępniania Oprogramowania zawiera ze swoimi klientami umowy, w ramach których udziela licencji do Oprogramowania za wynagrodzeniem. Wnioskodawca wystawia faktury dokumentujące wysokość wynagrodzenia i w związku z tym uzyskuje dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z powyższym, dochód z tytułu należności za prawo do programu komputerowego, który stanowi utwór prawnie chroniony na podstawie Prawa autorskiego i został wytworzony w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w rozumieniu art. 24d UPDOP.

Podsumowanie.

Podsumowując, dochód Spółki ze sprzedaży Oprogramowania (licencji do Oprogramowania), które stanowi autorskie prawa do programu komputerowego wytworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółki w rozumieniu przepisów UPDOP, będzie stanowić kwalifikowane dochody podlegające opodatkowaniu 5% stawką podatku w ramach preferencji wynikającej z art. 24d ust. 1 UPDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Wskazać należy, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e updop.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.; dalej: „updop”), podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: [(a+b)*1,3]/[a+b+c+d], w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Art. 24d ust. 5 updop stawi, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 7, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

• z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
• ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
• z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
• z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e updop. Art. 24e ust. 1 stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

• wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;
• prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
• wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
• dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
• dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
  
  

Zgodnie z art. 24e ust. 2, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

W tym miejscu warto przytoczyć fragment uzasadnienia do ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 2860), z którego wynika cel wprowadzenia art. 24d updop. Z uzasadnienia wynika, że:

Proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Projekt przewiduje również możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, iż następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu z IP kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Projekt przewiduje również możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom, zarówno niepowiązanym jak i powiązanym.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności wspomniany wyżej obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenia efektów prac B+R.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania przedmiotowej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową bezpośrednio związaną z wytworzeniem, rozwojem i ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jakim jest prawo do programu komputerowego (gra komputerowa), a także, że Wnioskodawca zapewni odpowiednią ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Autorskie prawo do programu komputerowego wyprodukowanego przez Spółkę będzie podlegało ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1191 ze zm.).

Z uwagi na treść wyżej powołanych przepisów, uzasadnienia do ich wprowadzenia, a także z uwagi na opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z przewidzianej w art. 24d ust. 1 updop preferencyjnej 5-procentowej stawki opodatkowania, jest prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy tworzone przez Spółkę Oprogramowanie spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 UPDOP (autorskie prawo do programu komputerowego) i czy w konsekwencji Spółka może korzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania wskazanych w art. 24d ust. 1 updop należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.