Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.78.2021.3.AW
z 29 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 lutego 2021 r. (data wpływu 22 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismami z 16 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.) oraz z 27 kwietnia 2021 r. (data wpływu 27 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 19 i 27 kwietnia 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o stosowne pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (…) (dalej jako: Wnioskodawca, Gmina) jest jednostką samorządu terytorialnego działającą w oparciu o ustawę z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.). Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, składającym do urzędu skarbowego miesięczne deklaracje VAT-7. Wnioskodawca jako jednostka samorządu terytorialnego prowadzi działalność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz działalność gospodarczą opodatkowaną i zwolnioną.

Realizowany przez Wnioskodawcę projekt pn. „(…)” został wybrany do dofinansowania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, działania (…).

Celem przedmiotowego projektu jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez budowę (…) mikroinstalacji fotowoltaicznych (panelów fotowoltaicznych) wykorzystujących odnawialne źródła energii w gospodarstwach domowych na terenie gminy do roku 2022. Powyższy projekt zakłada budowę (…) instalacji fotowoltaicznych służącym odbiorcom indywidualnym pozyskiwania energii elektrycznej, w tym:

• (…) o mocy nieprzekraczającej 5 kWp,
• (…) o mocy powyżej 5 kWp.
  
  

Zgodnie z założeniami projektu, przedmiotowe instalacje mają być montowane na nieruchomościach znajdujących się na terenie gminy, do których mieszkańcy gminy posiadają prawo dysponowania. Mieszkańcy, którzy chcący wziąć udział w projekcie muszą złożyć wniosek o grant. Grantobiorcy, czyli mieszkańcy, których wnioski zostaną zakwalifikowane do ww. projektu oraz z którymi zostanie zawarta umowa, zobowiązani będą do zrealizowania inwestycji oraz późniejszego rozliczenia otrzymanego grantu.

Zgodnie z założeniami projektu, grantobiorcy otrzymają dofinansowanie do realizowanej inwestycji na poziomie wynoszącym 65% (pozostałą wartość instalacji fotowoltaicznej grantobiorcy będą musieli ponieść we własnym zakresie). Podkreślić również należy, że mieszkaniec podpisując z Gminą ww. umowę zobowiązuje się do sfinansowania montażu kompletów instalacji fotowoltaicznych, czego dowodem będą przedstawione przez niego faktury/rachunki i dowody zapłaty podczas składania wniosku o wypłatę grantu (refundacja poniesionych wydatków). Kwota ww. dofinansowania realizowana będzie na podstawie przedłożonych przez grantobiorcę faktur/rachunków i dowodów zapłaty.

Rola Wnioskodawcy w ramach ww. projektu sprowadza się do „pośrednictwa” w pozyskaniu środków oraz rozliczenia finansowego grantu (początkowo dla grantobiorców indywidualnie, a następnie zbiorczego rozliczenia). To nie Wnioskodawca, a grantobiorcy nabywają instalacje fotowoltaiczne i to przez nich przedmiotowe instalacje będą wykorzystywane. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie ich wykorzystywał w ramach wykonywanej działalności – przystępując do realizacji projektu Gmina nie będzie działała jako czynny podatnik VAT.

Wartość kwalifikowana projektu to 1.999.960,00 zł, z czego 65% (1.299.974,00 zł) stanowi dotacja otrzymana przez Wnioskodawcę z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa. Powyższy projekt będzie realizowany w okresie od I kwartału 2021 r. do IV kwartału 2021 r.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu pn. „(…)” będą wykorzystywane do czynności niepodlegających podatkowi VAT. Jak wskazano w złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej będą one wykorzystywane na potrzeby zasilania budynków mieszkalnych, będących prywatną własnością osób fizycznych.
2. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją ww. projektu w całości będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.
3. Realizacja projektu będzie związana z wykonywaniem przez Gminę zadań własnych. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, stosownie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, sprawy z zakresu ochrony środowiska i przyrody należą do zadań własnych gmin.
   Gmina realizując powyższy projekt finansuje ochronę środowiska w zakresie przedsięwzięć związanych z ochroną powietrza i wspomagania wykorzystania lokalnych źródeł energii odnawialnej oraz wprowadzania bardziej przyjaznych dla środowiska nośników energii, co w świetle art. 403 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. 2020 r., poz. 1219, z późn. zm.) w związku z art. 400a ust. 1 pkt 21 i pkt 22 tej ustawy należy do zadań własnych gmin.
4. Gmina nie będzie wskazana jako nabywca na fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją inwestycji.
   Jak wskazano w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, to Grantobiorcy (mieszkańcy, których wnioski zostaną zakwalifikowane do projektu) są zobowiązani do sfinansowania montażu kompletów instalacji fotowoltaicznych i to właśnie te osoby będą wskazane jako nabywcy na fakturach/rachunkach dokumentujących zakupy związane z realizacją inwestycji. Grantobiorcy będą zobowiązani do przedłożenia faktur/rachunków i dowodów zapłaty podczas składania wniosku o wypłatę grantu i na podstawie tych dokumentów nastąpi refundacja poniesionych przez nich wydatków.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie fatycznym Gminie, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje prawo do odliczenia w całości lub w części kwoty podatku od towarów i usług (dalej jako: podatek VAT) naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją opisanego w stanie fatycznym projektu pn. „(…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, nie przysługuje prawo do odliczenia ani w całości ani w części kwoty podatku od towarów i usług naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją opisanego w stanie fatycznym projektu pn. „(…)”.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak podnosi się w wydawanych interpretacjach indywidualnych „prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi”, (zob. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 4 lutego 2021 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.922.2020.1. RG).

Przyjąć zatem należy, że dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

• zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz
• pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.
  
  

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że obie ww. przesłanki w rozpoznawanym stanie faktycznym nie zostały spełnione. Jak wskazywano w opisie stanu faktycznego, rola Wnioskodawcy w ramach ww. projektu sprowadza się do „pośrednictwa” w pozyskaniu środków finansowych oraz rozliczenia finansowego grantu udzielonego mieszkańcom. Gmina nie jest podmiotem, który nabywa przedmiotowe instalacje fotowoltaiczne, jak również nie wykorzystuje ich w żadnym stopniu w ramach wykonywanej działalności. Instalacje te bowiem są montowane, jak również wykorzystywane są przez grantobiorców, czyli mieszkańców, którzy zostali zakwalifikowani do ww. projektu.

W efekcie powyższego stwierdzić należy, że efekty zrealizowanego zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez Wnioskodawcę, jak również nie zostały nabyte przez Wnioskodawcę działającego w charakterze podatnika podatku VAT. W konsekwencji przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie zostały spełnione.

W związku z powyższym, Wnioskodawca, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, np.: w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Wykaz zadań własnych gminy określa art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Z informacji przedstawionych we wniosku w szczególności wynika, że Gmina realizuje projekt pn. „(…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Realizacja projektu będzie związana z wykonywaniem przez Gminę zadań własnych.

Celem przedmiotowego projektu jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez budowę (…) mikroinstalacji fotowoltaicznych (panelów fotowoltaicznych), wykorzystujących odnawialne źródła energii w gospodarstwach domowych, należących do mieszkańców gminy. Mieszkańcy, którzy chcący wziąć udział w projekcie muszą złożyć wniosek o grant. Z grantobiorcami (mieszkańcami) zostanie zawarta umowa i będą oni zobowiązani do zrealizowania inwestycji oraz późniejszego rozliczenia otrzymanego grantu.

Grantobiorcy otrzymają dofinansowanie do realizowanej inwestycji na poziomie wynoszącym 65%. Pozostałą wartość instalacji fotowoltaicznej grantobiorcy będą musieli ponieść we własnym zakresie. Kwota ww. dofinansowania realizowana będzie na podstawie przedłożonych przez grantobiorcę faktur/rachunków i dowodów zapłaty.

Rola Wnioskodawcy w ramach ww. projektu sprowadza się do „pośrednictwa” w pozyskaniu środków oraz rozliczenia finansowego grantu. To nie Wnioskodawca, a grantobiorcy nabywają instalacje fotowoltaiczne i to przez nich przedmiotowe instalacje będą wykorzystywane.

Zatem wyłącznie grantobiorcy a Gmina będą wskazani jako nabywcy na fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją inwestycji.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy wskazać, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Jednocześnie obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W omawianej sprawie w odniesieniu do budowy mikroinstalacji przez mieszkańców we własnych gospodarstwach domowych związek taki nie występuje. Bowiem jak wynika z wniosku, to nie Gmina nabywa towary i usługi związane z realizacją projektu, ponieważ ww. zakupów dokonują mieszkańcy, na których wystawiane są faktury dokumentujące poniesione wydatki. Zatem w ramach przedmiotowego projektu, realizowanego jako zadanie własne, Gmina nie wykonuje żadnych świadczeń na rzecz mieszkańców oraz mieszkańcy nie wnoszą na rzecz Gminy jakichkolwiek wpłat.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w ramach realizowanego projektu. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione warunki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Gmina nie ma prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego w ramach projektu pn. „(…)”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.