Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.382.2021.1.KR
z 20 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2021 r. (data wpływu 12 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie i na stałe mieszka w Polsce. W kraju przepracowała 40 lat i z tego tytułu otrzymuje emeryturę z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Wnioskodawczyni nigdy nie pracowała w USA i nie posiada obywatelstwa amerykańskiego.

Mąż Wnioskodawczyni pracował w Stanach Zjednoczonych Ameryki niecałe dwa lata i nabył tam prawo do emerytury. W związku z powyższym w 2013 r. kiedy Wnioskodawczyni ukończyła 62 lata przyznano Jej, jako małżonce osoby uprawnionej do emerytury, świadczenie małżeńskie wypłacane z Social Security Administration. W 2020 r. była to kwota 18,60 $ netto miesięcznie.

Według amerykańskich przepisów świadczenia z Social Security Administration (z ubezpieczeń społecznych) dzielą się na:

1. świadczenia emerytalne – o te świadczenia może ubiegać się każda osoba zatrudniona lub prowadząca własną działalność gospodarczą w USA i posługująca się własnym numerem Social Security;
2. renty inwalidzkie – program Social Security przewiduje możliwość wypłaty renty inwalidzkiej osobie, która całkowicie utraciła zdolność do wykonywania pracy zarobkowej przynajmniej na rok, lub której choroba może doprowadzić do śmierci, i która jest w stanie to udokumentować, musi również posiadać swój numer Social Security;
3. świadczenia pośmiertne – o świadczenie po śmierci osoby ubezpieczonej w USA mogą ubiegać się następujące osoby: wdowa lub wdowiec, dzieci, niepełnosprawne dzieci, były współmałżonek, rodzice osoby ubezpieczonej; jednorazowy zasiłek pośmiertny przysługujący wdowie lub wdowcowi, albo dziecku lub dziecku niepełnosprawnemu;
4. świadczenia rodzinne.
   
   

O świadczenia rodzinne dla członków rodziny osoby ubezpieczonej mogą ubiegać się:

• współmałżonek w wieku min. 62 lat;
  

• współmałżonek w wieku niższym niż 62 lata, ale mający na utrzymaniu dziecko osoby ubezpieczonej w wieku do 16 lat lub niepełnosprawne, niepełnosprawność musiałaby nastąpić przed ukończeniem przez dziecko 22 roku życia);
  

• były współmałżonek w wieku minimum 62 lat i pozostający w stanie wolnym, przy czym wymagana długość trwania małżeństwa z osobą ubezpieczoną wynosi 10 lat;
  

• dzieci osoby ubezpieczonej w wieku do lat 18 lub 19, o ile uczęszczają do szkoły średniej w pełnym wymiarze godzin (dziecko musi być stanu wolnego);
  

• niepełnosprawne dzieci osoby ubezpieczonej, niezależnie od wieku, których inwalidztwo jest trwałe i nastąpiło przed ukończeniem przez dziecko 22 roku życia (dziecko musi być stanu wolnego).
  
  

Od świadczeniobiorców, którzy nie są obywatelami lub stałymi rezydentami USA, amerykański Departament Skarbu potrąca dochodowy podatek federalny (Alien Tax). Stawka podatku wynosi 30% od 85% kwoty świadczenia, co stanowi 25,5% całkowitej kwoty świadczenia. Podatek potrącany jest automatycznie w chwili dokonywania przelewu na rachunek bankowy, o ile świadczeniobiorca nie jest rezydentem jednego z państw, które mają zawartą umowę o odstąpieniu od opodatkowania lub jego obniżeniu: Kanady, Egiptu, Niemiec, Irlandii, Izraela, Włoch, Japonii, Rumunii, Szwajcarii oraz Wielkiej Brytanii.

Na początku roku każdy świadczeniobiorca otrzymuje roczne rozliczenie świadczeń wypłaconych w ubiegłym roku, z uwzględnieniem wszelkich potrąceń, także kwoty podatku federalnego.

Ponieważ Wnioskodawczyni nie posiada obywatelstwa amerykańskiego, otrzymywane przez Nią świadczenie jest opodatkowane w USA w wysokości 25,5% od całkowitej kwoty świadczenia.

Obywatele i rezydenci USA od analogicznego zasiłku – nie płacą podatku dochodowego ze względu na jego socjalny charakter. Dla obywateli USA taki dochód jest w Stanach Zjednoczonych zwolniony z podatku, tak jak w Polsce świadczenia rodzinne.

Bank w Polsce nie pobiera od tego świadczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz nie wystawia rocznej informacji PIT-11, gdyż nie jest to ani emerytura ani renta.

Od 2013 r. do 2019 r. otrzymywane z USA świadczenie małżeńskie Wnioskodawczyni uwzględniała w zeznaniu rocznym PIT-36 łącznie z dochodami z polskiej emerytury otrzymywanej z ZUS, stosując metodę odliczenia proporcjonalnego.

Jednak po bardziej wnikliwym zapoznaniu się z tematem Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy powinna owo świadczenie uwzględniać w zeznaniu rocznym skoro jest to świadczenie rodzinne niezależne od nabycia przez Nią uprawnień emerytalno-rentowych, przyznane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy świadczenie małżeńskie z USA jest wolne od podatku dochodowego w Polsce?
2. Czy świadczenie małżeńskie z USA należy uwzględnić w rocznym zeznaniu podatkowym?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, uzyskane przez Nią dochody z USA w postaci świadczenia małżeńskiego stanowią świadczenie rodzinne przyznane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki i są odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że dochodu ze świadczenia małżeńskiego nie powinna wykazywać w rocznym zeznaniu PIT i płacić z tego tytułu podatku.

Stanowisko Wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie w orzeczeniach organów podatkowych zawartych w wydanych interpretacjach indywidualnych m.in.:

• znak: 0112-KDIL3-2.4011.148.2019.2.DJ,
  

• znak: 0115-KDIT2-2.4011.245.2019.2.MU,
  

• znak: 0113-KDIPT2-1.4011.281.2018.2.DJD,
  

• znak: 0115-KDIT2-2.4011.217.2018.2.RS.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 1 ww. ustawy) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie i na stałe mieszka w Polsce. W kraju przepracowała 40 lat i z tego tytułu otrzymuje emeryturę z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Wnioskodawczyni nigdy nie pracowała w USA i nie posiada obywatelstwa amerykańskiego. Mąż Wnioskodawczyni pracował w Stanach Zjednoczonych Ameryki niecałe dwa lata i nabył tam prawo do emerytury. W związku z powyższym w 2013 r. kiedy Wnioskodawczyni ukończyła 62 lata przyznano Jej, jako małżonce osoby uprawnionej do emerytury, świadczenie małżeńskie wypłacane z Social Security Administration. W 2020 r. była to kwota 18,60 $ netto miesięcznie. Według amerykańskich przepisów świadczenia z Social Security Administration (z ubezpieczeń społecznych) dzielą się na: świadczenia emerytalne; renty inwalidzkie; świadczenia pośmiertne; świadczenia rodzinne.

O świadczenia rodzinne dla członków rodziny osoby ubezpieczonej mogą ubiegać się:

• współmałżonek w wieku min. 62 lat;
  

• współmałżonek w wieku niższym niż 62 lata, ale mający na utrzymaniu dziecko osoby ubezpieczonej w wieku do 16 lat lub niepełnosprawne, niepełnosprawność musiałaby nastąpić przed ukończeniem przez dziecko 22 roku życia);
  

• były współmałżonek w wieku minimum 62 lat i pozostający w stanie wolnym, przy czym wymagana długość trwania małżeństwa z osobą ubezpieczoną wynosi 10 lat;
  

• dzieci osoby ubezpieczonej w wieku do lat 18 lub 19, o ile uczęszczają do szkoły średniej w pełnym wymiarze godzin (dziecko musi być stanu wolnego);
  

• niepełnosprawne dzieci osoby ubezpieczonej, niezależnie od wieku, których inwalidztwo jest trwałe i nastąpiło przed ukończeniem przez dziecko 22 roku życia (dziecko musi być stanu wolnego).
  
  

Od świadczeniobiorców, którzy nie są obywatelami lub stałymi rezydentami USA, amerykański Departament Skarbu potrąca dochodowy podatek federalny (Alien Tax). Stawka podatku wynosi 30% od 85% kwoty świadczenia, co stanowi 25,5% całkowitej kwoty świadczenia. Podatek potrącany jest automatycznie w chwili dokonywania przelewu na rachunek bankowy, o ile świadczeniobiorca nie jest rezydentem jednego z państw, które mają zawartą umowę o odstąpieniu od opodatkowania lub jego obniżeniu: Kanady, Egiptu, Niemiec, Irlandii, Izraela, Włoch, Japonii, Rumunii, Szwajcarii oraz Wielkiej Brytanii. Ponieważ Wnioskodawczyni nie posiada obywatelstwa amerykańskiego, otrzymywane przez Nią świadczenie jest opodatkowane w USA w wysokości 25,5% od całkowitej kwoty świadczenia. Dla obywateli USA taki dochód jest w Stanach Zjednoczonych zwolniony z podatku, tak jak w Polsce świadczenia rodzinne. Bank w Polsce nie pobiera od tego świadczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz nie wystawia rocznej informacji PIT-11, gdyż nie jest to ani emerytura ani renta. Od 2013 r. do 2019 r. otrzymywane z USA świadczenie małżeńskie Wnioskodawczyni uwzględniała w zeznaniu rocznym PIT-36 łącznie z dochodami z polskiej emerytury otrzymywanej z ZUS, stosując metodę odliczenia proporcjonalnego. Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy powinna owo świadczenie uwzględniać w zeznaniu rocznym skoro jest to świadczenie rodzinne niezależne od nabycia przez Nią uprawnień emerytalno-rentowych, przyznane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy otrzymywane przez Wnioskodawczynię rodzinne świadczenie małżeńskie z USA należy wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym PIT, i czy świadczenie to podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajduje Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178).

Powyższa Umowa nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń małżeńskich – wypłacanych ze Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Oznacza to, że tego rodzaju dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 ww. Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. Umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 ww. Umowy, postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

W myśl art. 5 ust. 3 ww. Umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia małżeńskiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 ww. Umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia małżeńskiego, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, świadczenie małżeńskie otrzymywane przez Wnioskodawczynię z USA podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie jednak, w sytuacji gdy świadczenie to stanowi świadczenie rodzinne przyznane na podstawie regulacji o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki jest ono zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji w Polsce nie występuje obowiązek wykazywania ww. świadczenia w zeznaniu podatkowym.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.