Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.162.2021.2.ENB
z 19 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2021 r. (data wpływu 18 lutego 2021 r.), uzupełnionym w dniach 21 i 22 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wykazania w zeznaniach podatkowych przychodów z tytułu najmu i sprzedaży nieruchomości położonej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich oraz w zakresie zastosowania metody unikania podwójnego opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 21 i 22 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wykazania w zeznaniach podatkowych przychodów z tytułu najmu i sprzedaży nieruchomości położonej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich oraz w zakresie zastosowania metody unikania podwójnego opodatkowania.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest rezydentem Polski, gdzie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W dniu 8 maja 2018 r. Wnioskodawca dokonał podpisania umowy przedwstępnej na zakup nieruchomości znajdującej się w A. Przeniesienie własności tej nieruchomości na Wnioskodawcę nastąpiło w dniu 10 września 2020 r.

Zamiarem Wnioskodawcy było dokonanie zakupu w celach prywatnych (nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), aby czerpać przychody z najmu.

W tej chwili umowa najmu jest podpisana na rok począwszy od 12 stycznia 2021 r. do 11 stycznia 2022 r. Wnioskodawca nie jest w stanie podać dat dalszego wynajmu, bowiem jego plany mogą ulec zmianie chociażby z uwagi na panującą pandemię koronawirusa. Wniosek w tym zakresie dotyczy dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.

Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości ewentualnej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, jeśli zmieni się Jego sytuacja finansowa. Z całą pewnością decyzja o sprzedaży nie nastąpi przed upływem zawartej umowy najmu. Najem nieruchomości jest opodatkowany w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawca powziął wątpliwości co do prawidłowości rozliczenia w zakresie podatku dochodowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym dochód uzyskany z tytułu sprzedaży/najmu nieruchomości położonej na terenie Zjednoczonych Emiratów Arabskich powinien zostać wykazany w zeznaniu podatkowym w Polsce z zastosowaniem metody odliczenia proporcjonalnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem artykułu 6 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, dochody osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochody z eksploatacji gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Określenie "majątek nieruchomy" posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie należące do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, budynki, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji pokładów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki, barki, pojazdy drogowe oraz statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodu pochodzącego z bezpośredniego użytkowania, najmu, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

Postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego, który służy do wykonywania wolnego zawodu.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP - stosownie do art. 3 ust. 1a u.p.d.o.f. - uważa się osobę fizyczną, która posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest rezydentem Polski. Powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a u.p.d.o.f ).

W świetle zapisów cytowanej umowy, dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce, z tytułu sprzedaży nieruchomości położonej w A może być opodatkowany zarówno w Polsce, jak i w Zjednoczonych Emiratach Arabskich , zgodnie z prawem tego państwa.

W myśl natomiast art. 24 ust. 1 lit. a umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, wówczas Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b ww. umowy taki dochód lub majątek od opodatkowania. Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu.

W tym przypadku obowiązuje metoda proporcjonalnego odliczenia. W rezultacie sprzedaż nieruchomości jak i dochody z najmu będą opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w Emiratach Arabskich. Zgodnie jednak z metodą proporcjonalnego odliczenia od polskiego podatku można odliczyć podatek zapłacony zagranicą.

Powyższe znajduje potwierdzenie także w treści polskich przepisów. Jak bowiem możemy przeczytać w art. 30e ust. 8 ustawy PIT, jeżeli polski rezydent podatkowy osiąga również dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami osiągniętymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Wystąpienie powyższych okoliczności obliguje Wnioskodawcę do złożenia zeznania PIT-39, w którym wykaże dochód z zagranicznej sprzedaży nieruchomości oraz podatek zapłacony w państwie źródła.

Wątpliwości dotyczą rozliczenia zarówno ewentualnej sprzedaży nieruchomości - czyli rozliczenia w deklaracji PIT-39, jak i rozliczenia przychodów z tytułu najmu nieruchomości w A.

Zarówno jednak w zakresie przychodu ze sprzedaży jak i najmu nieruchomości zdaniem Wnioskodawcy winień on je wykazać w Polsce i opodatkować z zastosowaniem metody odliczenia proporcjonalnego.

W zakresie rozliczenia najmu zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - dalej u.z.p.d. opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika świadczenia z tytułu umowy najmu i innych umów o podobnym charakterze. Ustawa podatkowa nie ogranicza zatem wyboru tej formy opodatkowania do źródeł przychodu położonych w Polsce.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 1 i art. 24 ust. 1 lit. a umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Abu Zabi dnia 31 stycznia 1993 r. dochody z najmu nieruchomości opodatkowane są w kraju jej położenia (ZEA), z tym, że w Polsce zastosowanie znajdzie metoda odliczenia proporcjonalnego. Od 8,5% ryczałtu z najmu nieruchomości w ZEA będzie więc można odliczyć podatek zapłacony w Emiratach od przychodów czy dochodów z najmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Niemniej jednak, mając na względzie art. 4a ustawy, ocena czy osoba fizyczna podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca jest rezydentem Polski, gdzie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W dniu 8 maja 2018 r. Wnioskodawca dokonał podpisania umowy przedwstępnej na zakup nieruchomości znajdującej się w A. Przeniesienie własności tej nieruchomości na Wnioskodawcę nastąpiło w dniu 10 września 2020 r.

Zamiarem Wnioskodawcy było dokonanie zakupu w celach prywatnych (nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), aby czerpać przychody z najmu.

W tej chwili umowa najmu jest podpisana na rok począwszy od 12 stycznia 2021 r. do 11 stycznia 2022 r. Wnioskodawca nie jest w stanie podać dat dalszego wynajmu, bowiem jego plany mogą ulec zmianie chociażby z uwagi na panującą pandemię koronawirusa. Wniosek w tym zakresie dotyczy dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.

Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości ewentualnej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, jeśli zmieni się Jego sytuacja finansowa. Z całą pewnością decyzja o sprzedaży nie nastąpi przed upływem zawartej umowy najmu. Najem nieruchomości jest opodatkowany w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Odnosząc się do opodatkowania przychodów z tytułu najmu nieruchomości położonej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich zauważyć należy, że zastosowanie w tej kwestii znajduje art. 6 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Abu Zabi dnia 31 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994r., Nr 81, poz. 373). Zgodnie z tym przepisem dochody osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochody z eksploatacji gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 6 ust. 2 Umowy, określenie "majątek nieruchomy" posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie należące do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, budynki, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji pokładów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki, barki, pojazdy drogowe oraz statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodu pochodzącego z bezpośredniego użytkowania, najmu, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego (art. 6 ust. 3 Umowy).

Powyższe zapisy należy interpretować zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji (OECD) (pkt 1 Komentarza do art. 6) przyjmując, że ust. 1 przyznaje prawo do opodatkowania dochodu z majątku nieruchomego państwu źródła, tzn. państwu, w którym znajduje się majątek będący źródłem dochodu. Ta praktyka wynika z faktu, że zawsze istnieje bardzo ścisły związek gospodarczy między źródłem dochodu i państwem źródła.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Użyty w art. 6 ust. 1 Umowy zwrot „może być opodatkowany w tym drugim państwie” oznacza, że o tym czy dochód będzie tam opodatkowany zdecyduje wyłącznie dane państwo, którego prawa taki zapis dotyczy i które z prawa do opodatkowania takich dochodów może zrezygnować. Określenie „może być opodatkowany” nigdy nie zezwala podatnikowi na wybór miejsca opodatkowania, lecz daje możliwość opodatkowania dochodu danemu państwu, gdy jego wewnętrzne prawo przewiduje takie opodatkowanie, czyli jest to przywilej danego państwa a nie podatnika. Równocześnie, powyższe oznacza brak wyłączności do opodatkowania tego dochodu przez państwo, w którym położony jest majątek nieruchomy.

Wobec powyższego, dochód z najmu nieruchomości położonej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich podlega opodatkowaniu zarówno w państwie położenia majątku będącego źródłem dochodu, tj. w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, jak i w państwie rezydencji, tj. w Polsce.

W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania wynikającą z art. 24 ust. 1 lit. a) Umowy, zgodnie z którym w przypadku Polski, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy może być opodatkowany w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, wówczas Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe osiągnięte w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Wobec powyższego, do dochodów, które Wnioskodawca uzyska w roku 2021 i latach następnych z tytułu najmu nieruchomości położonej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, zastosowanie znajdzie metoda proporcjonalnego odliczenia, o której mowa w art. 27 ust. 9 lub 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 27 ust. 9 ustawy, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Natomiast w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio (art. 27 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z polskim prawem podatkowym, jeżeli najem nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, a więc stanowi odrębne źródło przychodów określane jako tzw. „najem prywatny”, przychody uzyskiwane z tego źródła mogą być opodatkowane w Polsce:

• na zasadach ogólnych – według skali podatkowej (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub
• ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych –– dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy wybiorą opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Jak wynika z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, zamiarem Wnioskodawcy było dokonanie zakupu nieruchomości w celach prywatnych (nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), a najem nieruchomości jest opodatkowany w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020, poz. 1905, z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do treści art. 12 ust. 12 ww. ustawy, do przychodów m.in. z najmu, przepisy art. 27 ust. 8-9a ustawy o podatku dochodowym stosuje się odpowiednio.

W myśl natomiast art. 21 ust. 2 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - w terminie od dnia 15 lutego do końca lutego roku następującego po roku podatkowym; zeznanie złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

W konsekwencji przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu najmu nieruchomości położonej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich uzyskane przez Wnioskodawcę w roku 2021 i latach następnych i opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, podlegają opodatkowaniu w Polsce z zastosowaniem metody proporcjonalnego odliczenia określonej w art. 27 ust. 9 lub 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wykazaniu w zeznaniu PIT-28.

W odniesieniu natomiast do sprzedaży wskazanej we wniosku nieruchomości położonej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich zastosowanie znajdzie art. 13 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, zgodnie z którym zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego, określonego w artykule 6 ust. 2, położonego w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym umawiającym się państwie, w którym majątek jest położony.

W świetle zapisów cytowanej Umowy, dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce, z tytułu sprzedaży majątku nieruchomego, tj. wskazanej we wniosku nieruchomości położonej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich może być opodatkowany zarówno w państwie rezydencji, tj. w Polsce, jak i w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, zgodnie z prawem tego państwa.

Aby uniknąć podwójnego opodatkowania dochodu należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania w postaci proporcjonalnego zaliczenia określoną w przywołanym powyżej art. 24 ust. 1 lit. a) Umowy.

W świetle powyższego, dochód ze sprzedaży nieruchomości położonej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec powyższego należy wyjaśnić, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment nabycia tej nieruchomości.

W sytuacji zatem gdy Wnioskodawca sprzeda wskazaną we wniosku nieruchomość nabytą w 2020 r. przed dniem 31 grudnia 2025 r. wówczas sprzedaż ta będzie stanowiła dla Wnioskodawcy źródło przychodu.

W sytuacji sprzedaży dokonanej przed 31 grudnia 2025 r. zastosowanie znajdzie przepis art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Na podstawie art. 30e ust. 5 ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Stosownie do art. 30e ust. 8 ustawy, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody określone w ust. 1 poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami osiągniętymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Natomiast w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiągającego dochody określone w ust. 1 wyłącznie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku dochodowego na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasadę określoną w ust. 8 stosuje się odpowiednio (art. 30e ust. 9 ustawy).

Mając na uwadze powyższe, dochód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości położonej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich dokonanego przed 31 grudnia 2025 r. będzie podlegał wykazaniu w zeznaniu podatkowym PIT-39, oraz będzie miała do niego zastosowanie metoda unikania podwójnego opodatkowania w postaci proporcjonalnego zaliczenia, o której mowa w art. 30e ust. 8 lub 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji Wnioskodawca będzie miał możliwość odliczenia od podatku w zeznaniu podatkowym PIT-39 kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 24 ust. 1 lit. a) Umowy zawartej ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi oraz z art. 30e ust. 8 i ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeśli natomiast sprzedaż wskazanej we wniosku nieruchomości zostanie dokonana po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, wówczas nie będzie dla Wnioskodawcy stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.