2021.05.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.207.2021.2.IM
z 11 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2021 r. (data wpływu 24 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 16 kwietnia 2021 r. (data wpływu 16 kwietnia 2021 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce prawa handlowego prowadzącą działalność gospodarczą w formie spółki jawnej pod firmą (…) spółka jawna z siedzibą w (…), wpisaną do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy (…) pod numerem (…), dalej jako „Spółka”.

Przedsiębiorstwo Spółki jest prowadzone od 2 października 2015 r. i od tej daty prowadzona jest także działalność rozwojowo-badawcza w zakresie prac programistycznych. Zgodnie z Polska Klasyfikacją Działalności Gospodarczej przeważająca działalność Spółki polega na 62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem.

Spółka została zawiązaną na mocy umowy zawartej w formie pisemnej w dniu 1 sierpnia 2015 r. i w dniu 2 października 2015 r. uzyskała wpis do Krajowego Rejestru Sądowego. Zgodnie z umową Spółki każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i stratach Spółki. Z uwagi na to, że Spółka składa się z dwóch wspólników – Wnioskodawcy i Pana (…) – każdy z nich uczestniczy w zyskach i stratach Spółki w proporcji po 50%.

Wnioskodawca, z tytułu przychodów osiąganych jako wspólnik Spółki, opodatkowany jest (i był w latach 2019 i 2020) liniową stawka podatku dochodowego. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT.

Spółka prowadzi księgowość w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W roku 2019 i 2020 Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, osiągnął przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw z programów komputerowych. W roku 2019 Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, osiągnął przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw z programów komputerowych.

Wnioskodawca w terminie złożył deklarację PIT-36L, jednakże nie dokonał jeszcze rozliczenia przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i nie złożył załącznika PIT/IP uwzględniającego te kwoty. Wnioskodawca chce wpierw uzyskać interpretację podatkową, a w razie pozytywnego rozstrzygnięcia dokona korekty rocznej deklaracji PIT-36L złożonej za rok 2019, dokonując rozliczenia przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i składając załącznik PIT/IP.

Rozliczenie przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będzie dokonane z zachowaniem wszelkich wymogów ustawowych i wyliczone w oparciu o wzór określony w przepisach.

W roku 2020 Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, osiągnął przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw z programów komputerowych. Wnioskodawca nie dokonał jeszcze rozliczenia rocznego podatku dochodowego i nie złożył deklaracji PIT-36L (jako że ma na to czas do końca kwietnia 2021 r.). Rozliczenie przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będzie dokonane z zachowaniem wszelkich wymogów ustawowych i wyliczone w oparciu o wzór określony w przepisach.

Przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw z programów komputerowych Wnioskodawca osiągnął w roku 2019 i 2020 na podstawie współpracy gospodarczej z następującymi kontrahentami:

(…)

Większość z umów zawartych z ww. podmiotami została już zrealizowana przez Spółkę w latach 2019 i 2020. Natomiast część z tych umów jest kontynuowana w aktualnie trwającym roku 2021 i może być kontynuowana w kolejnych latach. Ponadto w kolejnych latach kalendarzowych, począwszy od trwającego już roku 2021, Spółka może świadczyć także usługi programistyczne i uzyskiwać przychody z autorskich praw do programów komputerowych także na rzecz innych klientów i kontrahentów, niż wymienione we wniosku powyżej.

W ramach łączących Spółkę z ww. podmiotami stosunków prawnych Spółka świadczyła w roku 2019 i 2020 na rzecz swoich klientów i kontrahentów (i dalej świadczy w aktualnie trwającym roku 2021) usługi programistyczne polegające na tworzeniu od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych albo rozwijaniu już istniejących programów komputerowych poprzez tworzenie ich nowych funkcjonalności. Efektem pracy Spółki – zarówno tworzenia nowych aplikacji, jak i tworzenia nowych funkcjonalności aplikacji już istniejących – jest kod źródłowy i program komputerowy podlegających ochronie prawnoautorskiej, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wytworzenie bądź ulepszenie przez Spółkę programów komputerowych na rzecz klientów i kontrahentów Spółki było w roku 2019 i 2020 oraz jest w aktualnie trwających roku 2021 objęte prawno-autorską ochroną, bowiem efekt prac Spółki stanowi utwór w rozumieniu przepisów o prawie autorskim. Tworzone bądź rozwijane oprogramowanie komputerowe jest wytworem myśli Spółki (a dokładniej rzecz biorąc wspólników Spółki, jako że spółka jawna nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, któremu podlegają bezpośrednio jej wspólnicy), a poprzez jego zmaterializowanie w postaci kodu źródłowego, zapisanego w repozytorium kodów, który jest przekazywany spółkom, jest zmaterializowany, wobec czego Spółka jest jego twórcą, posiadającym pełnię praw autorskich, w ramach podejmowanych prac programistycznych na rzecz swoich klientów i kontrahentów Spółka przede wszystkim tworzyła (tworzy) od podstaw nowe programy komputerowe, podlegające ochronie prawnoautorskiej. Zdarzało się jednak też tak, że Spółka tworzyła nowe funkcjonalności istniejących już programów komputerowych (opisanych powyżej), które to programy były (są) własnością klientów i kontrahentów Spółki, którzy udostępniają Spółce oprogramowanie (kod źródłowy) na podstawie zlecenia przeprowadzenia przez Spółkę prac programistycznych i ulepszenia już istniejącego oprogramowania lub dodania nowych funkcjonalności (bez udzielenia licencji).

W obu przypadkach efektem pracy Spółki jest kod źródłowy, stworzony przez Spółkę, do którego to kodu Spółka – jako twórca – ma wyłączne prawa autorskie, a ten kod źródłowy jest programem komputerowym w rozumieniu art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

Wskazane we wniosku oprogramowania były w roku 2019 i 2020 i będą w kolejnych latach, w tym również w trakcie aktualnie trwającym roku 2021, tworzone przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podjęta przez Spółkę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W ramach działalności gospodarczej Spółka opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku, jest tworzone, rozwijane, ulepszane w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej oznaczającej działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Spółka przenosiła w roku 2019 i 2020 na rzecz swoich kontrahentów i klientów i dalej przenosi, w aktualnie trwającym roku 2021, autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów, które wykonuje w ramach realizacji przedmiotowych umów z chwilą ich wytworzenia, w tym w szczególności praw autorskich do systemów (programów komputerowych), które Spółka tworzy bądź rozwija poprzez tworzenie ich nowych funkcjonalności, które stanowią programy komputerowe podlegające ochronie prawnoautorskiej.

Spółka przenosiła w roku 2019 i 2020 na rzecz kontrahentów i klientów i dalej przenosi, w aktualnie trwającym roku 2021, wszelkie autorskie prawa do własności intelektualnej i udziela zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania.

Z tytułu usług realizowanych przez Spółkę na rzecz kontrahentów i klientów przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych Spółce przysługiwało w roku 2019 i 2020, jak również dalej przysługuje w aktualnie trwającym roku 2021, wynagrodzenie. Wynagrodzenie to stanowi wynagrodzenie ryczałtowe i stanowi również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wszystkich utworów, które Spółka wykonuje w ramach realizacji przedmiotowej umowy.

Ponieważ jednak spółka jawna jest neutralna pod względem podatku dochodowego, to przychody Spółki, pod względem podatkowym, są bezpośrednio przychodami jej wspólników (zgodnie z art. 8 ustawy o PIT). Dlatego też przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu ww. umów łączących Spółkę z jej kontrahentami i klientami za wykonywane na ich rzecz prace programistyczne i przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonego kodu źródłowego aplikacji są przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę w ramach jego przedsiębiorstwa (prowadzonego w formie Spółki, jako że Wnioskodawca jest jej wspólnikiem) i są przychodami w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego.

W ocenie Wnioskodawcy przychody te, stanowiące przychody w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, stanowią przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu. Jak zostało to bowiem opisane szczegółowo we wniosku, Spółka tworzy kod źródłowy, rozwijając lub ulepszając aplikację i otrzymuje wynagrodzenie obejmujące wynagrodzenie za prace programistyczne i za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonego kodu źródłowego i programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy prawo autorskie. Z tytułu realizowanych przez Spółkę usług Spółka otrzymywała w roku 2019 i 2020 (i dalej będzie otrzymywała w kolejnych latach, w tym w aktualnie trwającym roku 2021) wynagrodzenie obejmujące wszystkie koszty i wydatki ponoszone przez Spółkę w celu realizowania umów, w tym również stanowiące wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wszystkich utworów.

Koszty ponoszone przez Spółkę dotyczące świadczenia usług objętych daną umową są ponoszone przez przedsiębiorstwo Wnioskodawcy i klienci i kontrahenci Spółce tych kosztów nie zwracają. Stosownie więc do art. 8 ustawy o PIT powyższe przychody Spółki stanowią przychody bezpośrednio Wnioskodawcy, któremu – zgodnie z umową Spółki – przysługuje 50% udział w tych przychodach. Spółka w ramach umowy i współpracy gospodarczej ze swoimi klientami i kontrahentami tworzył w roku 2019 i 2020 i dalej tworzy kod źródłowy aplikacji, a następnie przenosi prawa autorskie do tego kodu źródłowego, otrzymując wynagrodzenie, a więc uzyskuje przychody w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychody z autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowią przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu Spółka albo opracowuje od podstaw programy komputerowe albo ulepsza i rozwija tylko oprogramowanie należące do kontrahentów lub klientów Spółki, którzy udostępniają to oprogramowanie Spółce na podstawie zlecenia (bez udzielenia licencji) w celu opracowania nowej funkcjonalności, która to nowa funkcjonalność stanowi program komputerowy podlegający ochronie prawnoautorskiej.

Nawet jeśli Spółka pracuje na kodzie źródłowym, który kiedyś na zlecenie klienta lub kontrahenta Spółki opracowała inna osoba, to i tak ten kod źródłowy jest własnością tych podmiotów, które uzyskały do tego pełnię praw autorskich. W przypadku, gdy Spółka w roku 2019 i 2020 ulepszała (rozwijała) oprogramowanie komputerowe lub jego część, o którym mowa we wniosku, to Spółka działała na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania (a więc swoich klientów lub kontrahentów). Te same zasady odnoszą się do aktualnie trwającego roku 2021 i będą się odnosić do kolejnych lat kalendarzowych Spółka jest twórcą kodów źródłowych aplikacji przez siebie napisanych, jak również kodu źródłowego stanowiącego ulepszenie funkcjonalności czy rozwijania aplikacji już ulepszonych – i ten kod źródłowy, stanowiący odrębne aplikacje bądź poprawę funkcjonalności już istniejących jest przenoszony na spółkę wraz z autorskimi prawami majątkowymi do niego. Spółka jest więc właścicielem kodu źródłowego przez siebie stworzonego. Natomiast sami klienci lub kontrahenci Spółki udostępniały (udostępniają) Spółce oprogramowanie w celu pracy nad nim i jego ulepszeniem, zmianą bądź rozwinięciem na podstawie zlecenia podjęcia stosownych prac programistycznych. Klienci lub kontrahenci Spółki udostępniały (udostępniają) Spółce oprogramowanie w celu pracy nad nim i jego ulepszeniem, zmianą bądź rozwinięciem na podstawie zlecenia podjęcia stosownych prac programistycznych.

Ulepszając (rozwijając) oprogramowanie opisane szczegółowo we wniosku, Spółka działa więc na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania, którym jest dany kontrahent lub klient, który udostępnia Spółce oprogramowanie w celu jego rozwijania i ulepszania.

Wykonując czynności opisane umową, Spółka ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wykonując prace programistyczne na rzecz swoich klientów i kontrahentów Spółka ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Kwalifikowane prawa własności intelektualnej wytworzone i rozwinięte (ulepszone) przez Spółkę nie są ani nie będą wykorzystywane do przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 568).

Czynności związane z oprogramowaniem Spółka wykonuje w Polsce. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za świadczone przez siebie usługi i rezultaty wobec swoich klientów i kontrahentów, jako podmiotów, z którym łączy ją umowa i na rzecz którego świadczy usługi. Zlecone Spółce czynności na podstawie umowy nie były i są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności.

Przychody osiągane przez Spółkę (a więc przez Wnioskodawcę) z tytułu usług programistycznych i przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonych programów komputerowych są wyodrębniane w ewidencji księgowej Spółki, która jest prowadzona zgodnie z wymogami przewidzianymi w art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.). Spółka prowadzi księgowość w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, wobec czego wszystkie przychody, koszty i autorskie prawa majątkowe do opracowywanego dzieła wykazuje w odrębnej ewidencji. Ewidencja ta jest prowadzona w sposób należyty i zapewnia określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Obejmuje ona wydatki od początku realizacji działalność badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Spółka zleciła prowadzenie tej ewidencji swojej księgowej, ponieważ od początku prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Spółka (a w zasadzie jej wspólnicy) miała zamiar skorzystać z ulgi „IP Box”, skrupulatnie ewidencjonując przychody i koszty dotyczące przedmiotowej ulgi. Spółka czyniła to i czyni, ponieważ zdaniem Wnioskodawcy działalność Spółki spełnia ustawowe przesłanki do skorzystania z IP Box. Odrębna ewidencja, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, jest prowadzona przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2019 r., tj. od dnia, w którym w życie weszły przepisy dot. ulgi IP BOX.

Spółka nie uzyskuje innych przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej niż z praw autorskich do programów komputerowych. Niemniej, Spółka prowadzi odrębną ewidencję do każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych,
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Spółka spełniła wszystkie te wymogi spełnił w odniesieniu do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku 2019 i 2020, jak również będzie je spełniała w odniesieniu do tych przychodów uzyskiwanych w kolejnych latach.

Wnioskodawca preferencyjną stawkę podatku dochodowego zastosuje tylko do przychodów osiąganych w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego w formie Spółki z przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych za rok 2019 i 2020 (oraz za lata kolejne w przyszłości) i wyłączy z preferencyjnego opodatkowania inne składniki wynagrodzenia, np. za świadczenie innych usług wynikających z umów łączących Spółkę ze swoimi klientami czy kontrahentami, o ile takie usługi były i będą wykonywane. Nadto, Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową dochody osiągane przez Spółkę z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi z ww. umów także za kolejne lata, w tym za aktualnie trwający rok 2021, a ich rozliczeń dokonywać w deklaracjach rocznych podatku dochodowego. W aktualnie trwającym roku 2021 Wnioskodawca w ramach współpracy gospodarczej ze swoimi klientami i kontrahentami uzyskuje przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci przychodów z autorskich praw do programów komputerowych na dokładnie takich samych zasadach jak w roku 2019 i 2020, spełniając te same wymogi ustawowe. W kolejnych latach, wg przewidywań Wnioskodawcy, Spółka będzie także uzyskiwała przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci przychodów z autorskich praw do programów komputerowych ze współpracy ze swoimi klientami i kontrahentami na zasadach opisanych szczegółowo w odniesieniu do roku 2019 i 2020 i będzie ona spełniała wszelkie ustawowe wymogi, aby przychody te opodatkować 5% stawką podatku dochodowego. Przy czym możliwe jest, że w kolejnych latach, w tym w aktualnie trwającym roku 2021, Spółka będzie uzyskiwała przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci przychodów z autorskich praw do programów komputerowych także w ramach współpracy gospodarczej z innymi podmiotami niż wymienione na wstępie wniosku. Do takich przychodów znajdą jednak zastosowanie wszystkie ww. informacje i wymogi odnoszące się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci przychodów z autorskich praw do programów komputerowych, które były uzyskiwane przez Spółkę (Wnioskodawcę) w latach 2019 i 2020 i będzie on spełniał wszelkie ustawowe wymogi aby przychody te opodatkować 5% stawką podatku dochodowego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Czynności opisane we wniosku wykonywane są przez Spółkę zgodnie z jej własną metodyką. Działania związane z realizacją opisywanych czynności są planowane przez Spółkę w oparciu o wymagania, kryteria oraz potrzeby biznesowe zgłoszone przez zleceniodawców. Spółka we własnym zakresie dokonuje – w porozumieniu z klientem – wyboru rozwiązań oraz sposobów, w jaki potrzeby biznesowe zostaną zrealizowane i zaspokojone poprzez tworzone oprogramowanie. Działalność dotycząca czynności opisanych we wniosku jest zatem prowadzona w sposób systematyczny, uporządkowany i metodyczny w oparciu o harmonogramy obejmujące planowane cele i zasoby oraz know-how Spółki.
Wnioskodawca obliczy tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) zgodnie z wymogami ustawy o PIT i zgodnie ze wzorem wskazanym w ustawie o PIT. Wnioskodawca obliczy kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej po raz pierwszy za rok podatkowy 2019. Dopiero więc, dokonując korekty już złożonej deklaracji podatkowej za rok 2019, dokona obliczenia wskaźnika nexus. W trakcie roku podatkowego Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej ewidencji koszty wymienione we wzorze wskaźnika nexus dla kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będącego przedmiotem sprzedaży na rzecz (...). Podobnie rzecz ma miejsce wobec roku 2020, jak również wobec lat następnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w tak opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. do przychodów z autorskich praw do programów komputerowych uzyskanych przez Wnioskodawcę w roku 2019 i 2020 w ramach spółki jawnej pod firmą x spółka jawna z siedzibą w x Wnioskodawca zastosuje przepisy art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkuje te przychody 5% stawką podatku dochodowego?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. do przychodów z autorskich praw do programów komputerowych, które będą przez Wnioskodawcę uzyskiwane w kolejnych latach kalendarzowych (począwszy od trwającego już roku 2021) w ramach spółki jawnej pod firmą x spółka jawna z siedzibą w x, Wnioskodawca będzie stosował przepisy art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowywał te przychody 5% stawką podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z przez Spółkę z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wobec czego zarówno prawidłowo opodatkuje 5% stawką podatku dochodowego przychody z kwalifikowanego IP osiągnięte przez Spółkę w roku 2019 i 2020 w ramach współpracy z gospodarczej z klientami i kontrahentami opisanymi we wniosku, jak również będzie opodatkowywał przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągane przez Spółkę za kolejne lata kalendarzowe, z uwzględnieniem aktualnie trwającego roku 2021, przy czym rozliczeniu podlegać będzie przypadające na Wnioskodawcę, stosownie do umowy Spółki, 50% przychodów osiąganych przez Spółkę.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o PIT: Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art.. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się. ze prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Stosownie do art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej jako: „ustawa o PIT”: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru, w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3.
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.
W przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie dochodu przypadającego na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, podatnik może obliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z ust. 4-6 dla tego samego rodzaju produktu lub usługi lub dla tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.
O wysokość straty z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poniesionej w roku podatkowym obniża się dochód osiągnięty w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego rodzaju produktu lub usługi lub tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Przepisy ust. 1-11 stosuje się odpowiednio do ekspektatywy uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku ze zgłoszeniem lub złożeniem wniosku o uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu, od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku.
W przypadku wycofania zgłoszenia lub wniosku, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację podatnik jest obowiązany opodatkować zgodnie z art. 27 lub art. 30c kwalifikowane dochody z prawa własności intelektualnej uzyskane w okresie od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 12, do dnia wycofania wniosku lub zgłoszenia, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się podatek zapłacony na podstawie ust 1.
Przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji. Ponadto zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT: Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Aby podatnik mógł skorzystać z tej 5% stawki podatku, musi więc spełnić dwa podstawowe warunki:

uzyskiwać przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;
prowadzić działalność badawczo-rozwojową.

Przez przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca rozumie przychody uzyskiwane z tytułu:

patentu;
prawa ochronnego na wzór użytkowy;
prawa z rejestracji wzoru użytkowego;
prawa z rejestracji topografii układu scalonego;
dodatkowego prawa ochronnego dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin;
prawa z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, wyłącznego prawa, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin;
autorskiego prawa do programu komputerowego.

Pojęcie programu komputerowego nie zostało zdefiniowane w ustawie o PIT. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce, nie ma możliwość ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego nie podlegają ochronie. Ze względu na bardzo ograniczone źródła interpretacji wobec programu komputerowego w stricte polskich aktach prawnych oraz polskiej literaturze na potrzeby preferencji IP Box warto także odnieść się do właściwych dla omawianego zagadnienia źródeł wywodzących się od organizacji ponadnarodowych i międzynarodowych, do których przynależy Polska, w szczególności Unii Europejskiej oraz OECD. Zgodnie z akapitem 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych: „Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowy i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą „interoperacyjność”, podczas gdy sama „interoperacyjność’ może być zdefiniowana jako zdolność do wymiany informacji oraz wszechstronnego wykorzystania informacji już wymienionych. Pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) – jako oprogramowanie. Tworzone bądź rozwijane przez Spółkę w roku 2019 i 2020, jak i w kolejnych latach, w tym zwłaszcza w aktualnym roku 2021, w ramach współpracy gospodarczej ze swoimi klientami i kontrahentami oprogramowanie w pełni podpada pod kategorię programu komputerowego, o którym mowa w tym przepisie i w art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

W szczególności Wnioskodawca wskazuje, że podstawą wszystkich programów komputerowych tworzonych przez Spółkę jest ich kod źródłowy, a więc zapis programu komputerowego przy pomocy określonego języka programowania, opisujący operacje, jakie powinien wykonać komputer (bądź inne urządzenie, w tym w szczególności urządzenie mobilne) na zgromadzonych lub otrzymanych danych. Wytworzone bądź ulepszone przez Spółkę programy komputerowe w roku 2019 i 2020 były (i będą w kolejnych latach, w tym w aktualnie trwającym roku 2021) objęte prawno-autorską ochroną, bowiem stanowią i będą stanowić utwór w rozumieniu przepisów o prawie autorskim. Tworzone bądź ulepszane (poprzez opracowywanie nowych funkcjonalności) oprogramowanie komputerowe jest wytworem myśli Spółki (a dokładniej rzecz biorąc wspólników Spółki, którzy ją reprezentują i działają w jej imieniu), a poprzez jego zmaterializowanie w postaci kodu źródłowego, zapisanego w repozytorium kodów, który jest przekazywany spółkom jest zmaterializowany, wobec czego Spółka jest jego twórcą, posiadającym pełnie praw autorskich. Dlatego też spełnione zostały wszelkie przesłanki do uznania przedmiotowego oprogramowania za utwór w rozumieniu praw autorskiego i objęcia go ochrona prawno-autorską. Ponadto kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalność badawczo-rozwojowej.

Art. 5a pkt 38 ustawy o PIT definiuje działalność badawczo-rozwojową jako: „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Zdefiniowane zostały także same pojęcia „badań naukowych” i „prac rozwojowych”, przez które należy rozumieć – odpowiednio:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne oraz badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;
działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Badania naukowe, jak i prace rozwojowe muszą spełniać kryteria „twórczości”, „systematyczności” i „zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Wynika to wprost z konstrukcji definicji działalności badawczo-rozwojowej, która to posługuje się ww. kryteriami zarówno wobec badań naukowych, jak i prac rozwojowych.

Pierwszym i zarazem najszerszym kryterium uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową jest jej twórczy charakter. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalność badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, też: o efektach takich działań, planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną [działalność] w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, podlegające omówieniu w mniejszym podrozdziale, dotyczy rezultatu prowadzenie tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji, głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwymi właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatność do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów W świetle konstrukcji definicji badawczo-rozwojowej należy uznać, że „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych.

Innymi słowy, działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii). Definicja działalność badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania, jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe, zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług.

W ocenie Wnioskodawcy realizowane przez Spółkę w roku 2019 i 2020 i w latach kolejnych, w tym w aktualnie trwającym roku 2021 usługi programistyczne na rzecz klientów i kontrahentów Spółki w postaci albo opracowania, od podstaw, programów komputerowych bądź też rozwijanie już istniejących programów poprzez usprawnianie ich działania bądź dodanie nowych funkcjonalności stanowi działalność badawczo-rozwojową bowiem wypełnia wszystkie 3 przesłanki, tj. jest twórcza (bowiem Spółka od podstaw tworzy autorskie programy komputerowe bądź tworzy nowe funkcjonalności już istniejących programów komputerowych), jest wykonywana systematycznie (bowiem usługi te są świadczone w ramach podpisanej umowy), jak również w ramach tworzenia tego programu Spółka wykorzystuje swoją wiedze i umiejętność jako programisty i pogłębia również swoją wiedzę.

Wnioskodawca wskazuje dodatkowo, że w Jego ocenie przychody za rok 2019 i 2020 osiągnięte przez Spółkę (a dokładniej rzecz biorąc przez Wnioskodawcę, z uwagi na fakt, że Spółka jest neutralna pod względem podatku dochodowego) w wyniku współpracy gospodarczej z klientami i kontrahentami Spółki, które opodatkuje preferencyjną stawką podatku dochodowego w wysokości 5%, jak również przychody osiągane w roku 2021 i w latach kolejnych stanowią (ze współpracy z klientami i kontrahentami Spółki) i będą stanowić przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu, a więc przychody w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Jak zostało to bowiem opisane szczegółowo we wniosku, Spółka tworzy kod źródłowy, rozwijając lub ulepszając aplikację – a ten kod źródłowy stanowi program komputerowy w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – i otrzymuje wynagrodzenie obejmujące wynagrodzenie za prace programistyczne i za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonego kodu źródłowego. Ulepszając (rozwijając) oprogramowanie opisane szczegółowo we wniosku, Spółka działa na zlecenie podmiotu, będącego właścicielem tego oprogramowania, którym jest dany klient i kontrahent Spółki, który udostępnia Spółce oprogramowanie w celu jego rozwijania i ulepszania na podstawie zlecenia podjęcia prac programistycznych. Spółka, w ramach umowy łączącej ją ze swoimi klientami i kontrahentami, tworzy kod źródłowy rozwijanej przez nią i ulepszanej aplikacji, a następnie przenosi prawa autorskie do tego kodu źródłowego, otrzymując wynagrodzenie, a więc uzyskuje przychody w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Powyższe dokonywane jest w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz działalności badawczo-rozwojowej, prowadzonej w formie spółki jawnej.

Te same zasady, opisane powyżej wobec roku 2019 i 2020, zastosowanie znajdują wobec lat kolejnych, począwszy od trwającego już roku 2021 r. W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. z praw autorskich do programów komputerowych, jakie Spółka (a co za tym idzie sam Wnioskodawca) osiągał i osiąga w wyniku współpracy gospodarczej z klientami i kontrahentami Spółki, które Wnioskodawca osiągnął w roku 2019 i 2020, jak i które Wnioskodawca osiągnie za kolejne lata kalendarzowe, zastosowanie znajduje art. 30ca ustawy o PIT, a co za tym idzie przychody te mogą być opodatkowane 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych. Spółka świadczy bowiem usługi w postać opracowywania programów komputerowych (od podstaw bądź rozwijania już istniejących programów) i przenosi na ww. klientów i kontrahentów Spółki (bądź będzie przenosił w przyszłość na rzecz innych podmiotów) majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych i z tego tytułu uzyskuje wynagrodzenie, płatne w stosunku miesięcznym.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, ze w roku 2019 i 2020 Spółka spełniła (a w latach kolejnych, w tym w aktualnie trwającym roku 2021, będzie spełniała) wszystkie ustawowe wymogi wskazane w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust 4. przypadające na każde kwalifikowane prawo własność intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy), co również zostało przez Spółkę w roku 2019 i 2020 spełnione i będzie spełniane w latach kolejnych, w tym w aktualnie trwającym roku 2021. Wnioskodawca wskazuje, że w roku 2019 i 2020 płacił zaliczki z przychodów uzyskiwanych w ramach Spółki na podatek dochodowy w wysokości wynikającej z zasad podatku liniowego.

Preferencyjną stawkę podatku do przychodów uzyskiwanych z umów zastosuje w rocznym zeznaniu podatkowym za rok 2020, które złoży do końca kwietnia 2021 r. oraz dokonując korekty już złożonego zeznania za rok 2019 i obliczając podatek do zapłaty zastosuje 5% stawkę do przychodów z umow, a różnicę w podatku zapłaconym na bieżąco w postaci zaliczek na podatek potraktuje jak nadpłatę podatku. Wynika to wprost z art. 30ca ust. 11 ustawy o PIT, zgodnie z którym Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Z przepisu tego wyraźnie wynika, że Podatnicy nie mają zatem możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego, poprzez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy. Podatnik osiągający dochody z kwalifikowanego IP w ciągu roku podatkowego (na przykład 2019 lub 2020 r ) jest zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od takich dochodów na zasadach ogólnych, tj. według stawki podstawowej 9% lub 19% ustawy o CIT lub zgodnie z ustawą o PIT według stawki 18% i 32% lub 19%. W kolejnym roku podatkowym (na przykład 2020 r.) podczas składania zeznania podatkowego za rok poprzedni, podatnik wskazuje 5% stawkę podatkową wobec dochodu z kwalifikowanych IP, a nadpłacony podatek podlega z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych Podatnikowi, który nie ma takich obciążeń, nadpłata jest zwracana, chyba że złoży wniosek o zarachowanie całej lub części należnej mu sumy na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Jeżeli chodzi o pytanie dot. zdarzeń przyszłych, tj. możliwości opodatkowania 5% stawką podatku dochodowego przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. przychodów z autorskich praw do programów komputerowych, które Wnioskodawca osiągnie w ramach Spółki za kolejne lata kalendarzowe (począwszy już od trwającego roku 2021), Wnioskodawca również będzie rozliczał te przychody zgodnie z 30ca ust. 11 ustawy o PIT, a więc w deklaracjach rocznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

--------------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielania prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej − oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875, 1086),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną [działalność] w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Należy także podkreślić, że podatnik, który chce skorzystać z preferencji IP Box, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl bowiem art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 tej ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Tym samym – stosowanie ulgi IP BOX (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce jawnej (dalej: Spółka),
Spółka tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej; czynności te wykonuje na rzecz kontrahentów, którzy mają siedzibę w Polsce oraz siedzibę poza terenem Polski; usługi świadczone są przez Spółkę na terenie Polski;
Spółka ww. czynności wykonuje i będzie w kolejnych latach wykonywać w ramach prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych; jak wskazał Wnioskodawca –podjęta przez Spółkę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń; w ramach działalności gospodarczej Spółka opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących; oprogramowanie komputerowe jest tworzone, rozwijane, ulepszane w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej oznaczającej działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny (działalność jest prowadzona w sposób systematyczny, uporządkowany i metodyczny w oparciu o harmonogramy obejmujące planowane cele i zasoby oraz know-how Spółki) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
efektem pracy Spółki – zarówno w zakresie tworzenia nowych aplikacji, jak i tworzenia nowych funkcjonalności aplikacji już istniejących jest kod źródłowy i program komputerowy podlegających ochronie prawnoautorskiej, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
Spółka osiąga przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, stanowiące przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
Spółka w prowadzonej przez siebie ewidencji na bieżąco wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
powyższe wymogi Spółka będzie spełniała również w kolejnych latach.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tu: oprogramowania) uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, w sytuacji gdy oprogramowanie to stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5% dochodów z tego tytułu za rok 2019, 2020, a także w latach następujących, w tym również w trwającym obecnie 2021 r..

Reasumując - w opisanym stanie faktycznym do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. do przychodów z autorskich praw do programów komputerowych uzyskanych przez Wnioskodawcę w roku 2019 i 2020 w ramach Spółki Wnioskodawca może zastosować przepisy art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować te przychody 5% stawką podatku dochodowego.

Ponadto do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. do przychodów z autorskich praw do programów komputerowych, które będą przez Wnioskodawcę uzyskiwane w kolejnych latach kalendarzowych (począwszy od trwającego już roku 2021) w ramach Spółki, Wnioskodawca będzie mógł również zastosować przepisy art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowywać te przychody 5% stawką podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin