2021.05.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.207.2021.2.DJ
z 14 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2021 r. (data wpływu 18 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 maja (data wpływu 12 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 29 kwietnia 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.207.2021.1.DJ, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 29 kwietnia 2021 r., skutecznie doręczono 4 maja 2021 r., natomiast w dniu w dniu 12 maja 2021 r. (data nadania 7 maja 2021 r.) do tut. organu wpłynęło pismo, stanowiące uzupełnienie wniosku.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

Od roku 2015 Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w całości związaną z tworzeniem oraz rozwijaniem programów, podprogramów, narzędzi informatycznych związanych z istniejącym oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

W działalności gospodarczej Wnioskodawca nie zatrudnia innych osób ani w ramach stosunku pracy, ani innych stosunków cywilnoprawnych. Działalność opodatkowana jest podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30c ustawy o PIT.

Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy.

Księgowość prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, w związku z uzyskiwaniem w roku 2019 oraz w roku 2020 dochodów z kwalifikowanego prawa własności, jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego.

Ww. dochody Wnioskodawca uzyskuje w ramach kontraktów, które były przedmiotem zapytania w roku 2019. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawiązał w roku 2020 umowę handlową, z firmą zlokalizowaną w Wielkiej Brytanii, której obszarem działalności są rynki: Wielkiej Brytanii, Niemiec, Stanów Zjednoczonych, Turcji. Przedmiotem współpracy jest rozwój oprogramowania komputerowego oraz tworzenie nowych jego funkcjonalności.

W zakresie współpracy z kontrahentem, prace programistyczne Wnioskodawcy polegają na autorskim tworzeniu nowego kodu źródłowego oraz dodanie nowych funkcjonalności do systemu. System to platforma służąca kompleksowemu zarządzaniu nieruchomościami (zarówno pojedynczymi, jak i całymi osiedlami), polegającymi m.in. na obsłudze usterek zgłoszonych przez użytkownika domu/mieszkania, zleceniu naprawy i dokonaniu płatności on-line. Ww. platforma jest ciągle rozwijana poprzez dodawanie nowych funkcjonalności. W ramach prac nad projektem, Wnioskodawca spotyka się z zamawiającym, podczas których to spotkań ustalany jest sposób wprowadzania nowej funkcjonalności, tworzona jest dokumentacja wg której prowadzony będzie projekt. Następnie w cyklach dwutygodniowych Wnioskodawca prezentuje postępy nad projektem. Po zakończonej pracy nowa funkcjonalność poddawana jest testom. Obecnie tworzone oprogramowanie przeznczone jest na rynek amerykański. W związku z powyższym praca Wnioskodawcy polega na dostosowaniu platformy do tego rynku i obejmuje również konsultacje z działem prawnym zamawiającego, tak aby program spełniał nie tylko wymogi techniczne, ale również i prawne.

W ramach zlecenia Wnioskodawca zobligowany jest do sporządzenia dokumentacji technicznej wytworzonego programu. Celem ww. działań jest ulepszenie działania w obszarze funkcjonowania całej platformy i użytkownika końcowego oraz przystosowanie aplikacji do działania na różnych rynkach lokalnych. W pracy nad ww. projektem Wnioskodawca używa m.in. następujących technologii:

wysokopoziomowy i funkcyjny język programowania (…)
narzędzie do uruchamiana testów (…)
narzędzie służące do wirtualizacji (…)
narzędzie służące do migracji baz danych potrzebne (…)
narzędzie do obsługi płatności (…)
biblioteki służące do tworzenia stron www (…)
biblioteki służące do tworzenia interfejsów www (….)
narzędzie do tworzenia oprogramowania w różnych środowiskach (w swojej pracy Wnioskodawca tworzy oprogramowanie na platformie (…) oraz (…)) (…).

Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie tworzone jest wyłącznie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Również w ramach niej jest sprzedawane, wraz z prawami autorskimi obejmującymi zarówno wytworzone ulepszenia, jak i również nowe funkcjonalności, bez względu na sposób kalkulacji wynagrodzenia. Oprogramowanie wytwarzane oraz rozwijane jest w sposób systematyczny i opiera się na twórczej pracy własnej z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi wspomagających w postaci języków programowania oraz innych technologii i narzędzi informatycznych. Powstałe programy (podprogramy, narzędzia) noszą cechy prototypu, który jest testowany przed sprzedażą gotowego produktu.

Testowanie jest kilkuetapowe i polega w pierwszej kolejności na przeprowadzeniu testu przez Wnioskodawcę w ramach którego odbywa się sprawdzenie jego zgodności z wymogami specyfikacji. Następnie wytworzony przez Wnioskodawcę program, Wnioskodawca przekazuje zespołowi programistów, który potwierdza spełnienie wymogów w zakresie bezpieczeństwa, wydajności oraz jakości. Po tej fazie, inny zespół testerów ponownie sprawdza, czy program jest zgodny ze specyfikacją i czy prawidłowo działa. Zespoły programistów oraz testerów są to podmioty zewnętrzne, działające na zlecenie zamawiającego. Wykrycie przez któryś z ww. zespołów błędów w programie, powoduje że program jest zwracany Wnioskodawcy celem dokonania stosownych poprawek. W ramach obecnego projektu, jest on również sprawdzany przez dział prawny, w zakresie zgodności z wymogami rynku amerykańskiego.

Podejmowane czynności, nie są zatem czynnościami rutynowymi, ale stanowią przejaw działalności twórczej, dążąc do wytworzenia nowych rozwiązań oraz ich zastosowań. Z uwagi na powyższe, ww. działania zakwalifikować można do prac rozwojowych, w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzone przez Wnioskodawcę prace programistyczne są w części ulepszeniem istniejących rozwiązań w ramach większej całości danego produktu. Jednakże oprócz ww. ulepszeń, Wnioskodawca wytwarza również nowe funkcjonalności, dotychczas nieistniejące w danym produkcie. Co do zasady wytworzony przez Wnioskodawcę program (podprogram, narzędzie), ma w dłuższym czasie być dostępny dla użytkownika końcowego, bez konieczności ciągłego ulepszania. Jednakże z uwagi na charakter produktu oraz rynek użytkowników, nie jest wykluczone, że wytworzone programy będą przez Wnioskodawcę w dalszym ciągu rozwijane oraz ulepszane.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie nabywa wyników prac B+R prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Realizowane projekty dotyczą tworzenia nowego oprogramowania, bądź nowych funkcjonalności w programach istniejących i nie stanowią wdrożenia oprogramowania nabytego od podmiotów trzecich.

Odpowiedzialność za wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie ponoszone jest tylko względem zamawiającego i stanowi część ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wszelkie prace wykonywane w ramach kontraktu, wykonywane są przez Wnioskodawcę osobiście, przy wykorzystaniu właściwej wiedzy i doświadczenia zawodowego bez udziału osób trzecich, bez nadzoru ze strony zamawiającego, w czasie i miejscu wybranym przez Wnioskodawcę.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielono odpowiedzi na następujące pytania:

Czy Wnioskodawca jest zainteresowany opodatkowaniem dochodu osiągniętego:

z przeniesienia (sprzedaży) praw autorskich przysługujących Wnioskodawcy do tworzonych programów komputerowych (ich ulepszenia/rozwinięcia),
z tytułu świadczenia (sprzedaży) usług nieobejmujących dochodu z tytułu przeniesienia praw autorskich do tworzonych programów komputerowych (ich ulepszenia/rozwinięcia),
z innego tytułu – wskazać jakiego;
Wnioskodawca jest zainteresowany opodatkowaniem dochodu osiągniętego z prowadzonej działalności gospodarczej zakwalifikowanego w ramach praw własności intelektualnych (praw autorskich do tworzonych programów komputerowych) stawką 5%.
Natomiast w odniesieniu do pozostałych dochodów (innych niż wymienione w pkt a) osiąganych w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca jest zainteresowany ich opodatkowaniem stawką 19%.

Czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia i rozwijania/ulepszania oprogramowania mają miejsce w ramach prac rozwojowych, czyli działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie z wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do tego oprogramowania, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń?

Prace prowadzone w ramach wykonywania zlecenia mają charakter prac rozwojowych, gdyż obejmują wykorzystanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do tworzenia nowych funkcjonalności lub ulepszania produktu końcowego.

Czy działalność Wnioskodawcy jest podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Wykonywane prace podejmowane są w sposób systematyczny, gdyż nie mają incydentalnego charakteru. Prowadzone są w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej ciągłe wykonywanie, w zależności od potrzeb zamawiającego oraz trendów rynkowych.

Czy efektem prowadzonych prac jest projektowanie i tworzenie przez Wnioskodawcę produktów, które – w stosunku do dotychczasowej działalności Zainteresowanego – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; czy te produkty w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie Wnioskodawcy albo w ogóle w praktyce gospodarczej?

Wykonanie każdego zlecenia opiera się na użyciu podobnych narzędzi programistycznych, lecz nowatorski jest sposób ich zastosowania dla potrzeb danego zlecenia. Bez wątpienia prace nad zleceniem mają na celu wytworzenie albo nowej funkcjonalności w istniejącym produkcie zamawiającego, albo takiej jego modyfikacji, która ma charakter ulepszeniowy. Wykonywane prace nie tworzą produktów, ale w ich wyniku powstaje część większej całości (produktu który jest własnością zamawiającego).

W sytuacji, gdy Wnioskodawca ulepsza/rozwija oprogramowanie (utwór), to czy:

Wnioskodawca jest właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania (utworu), które rozwija/ulepsza/modyfikuje, jeżeli nie – to czy w stosunku do tego oprogramowania (utworu) posiada wyłączną licencję, tj. umowę, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tego prawa,
oprogramowanie (utwór), które Wnioskodawca ulepsza/rozwija, stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
działania Wnioskodawcy polegające na ulepszaniu/rozwijaniu oprogramowania (utworu) zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania (utworu),
w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
- jeżeli tak ‒ czy Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa,
- jeżeli nie – czy wynagrodzenie Wnioskodawcy jest tylko wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych?

Wnioskodawca nie jest właścicielem/współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania i nie posiada wyłącznej licencji. Właścicielem produktu jest zamawiający, który w ramach zlecenia nabywa podprogram, który rozwija lub ulepsza jego produkt.
Tak, gdyż w prowadzonych pracach Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych do tworzenia nowych funkcjonalności lub zmian w istniejących funkcjonalnościach w produkcie zamawiającego. Jednocześnie prace te nie mają charakteru czynności rutynowych lub okresowych.
Wykonywane prace zdecydowanie mają na celu poprawę użyteczności oraz funkcjonalności produktu zamawiającego.
W wyniku prowadzonych prac powstaje nowa funkcjonalność czyli nowy podprogram będący częścią większego oprogramowania (stanowiącego produkt zamawiającego). W związku z wytworzeniem nowego podprogramu dochodzi do powstania nowego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, objętego autorskimi prawami majątkowymi. Zgodnie z zapisami umowy, całość autorskich praw majątkowych przenoszona jest na zamawiającego w ramach wynagrodzenia umownego.

Czy wytwarzanie i ulepszanie/rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?

Twórczy charakter prac objętych pytaniem przejawia się w napisaniu i wdrożeniu nowego podprogramu komputerowego od podstaw albo ulepszeniach w istniejących funkcjonalnościach dla użytkownika końcowego lub zamawiającego. Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi własny wytwór wykonawcy.

Czy wytwarzanie i ulepszanie/rozwijanie przez Wnioskodawcę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ma miejsce w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, bezpośrednio związanej z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Do wykonania przyjętego zlecenia konieczne jest wykorzystanie przez Wnioskodawcę dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do tworzenia nowych funkcjonalności lub ulepszeniu istniejących, ale jednocześnie niemających charakteru prac rutynowych.

Czy efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.), czy część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne podmioty – będzie stanowić kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

W sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę powstaje/powstawać będzie część oprogramowania, które dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne podmioty – stanowi/będzie stanowić kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych należy dodatkowo jednoznacznie doprecyzować, czy Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę (w wyniku współtworzenia programu komputerowego) jedynie prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania (które nie stanowią samodzielnego programu komputerowego) i z tego tytułu Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie, czy współtwórcy (w tym Wnioskodawca) przenoszą łącznie na zleceniodawcę prawa do stworzonego przez nich oprogramowania, będącego programem komputerowym, podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Wnioskodawca z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie?

Efektem prowadzonych prac jest wytworzenie przez Wnioskodawcę programu, który w wyniku integracji z produktem zamawiającego, daje mu (temu produktowi zamawiającego) nowe możliwości użytkowe. Stąd w zawartej umowie istnieją zapisy, w wyniku których wykonawca przenosi na zamawiającego wszelkie autorskie prawa w najszerszym zakresie dozwolonym przez prawo. Wykonawca działa samodzielnie i w zakresie wytworzonego programu, stanowiącego część większej całości i jest jedynym autorem tej części oraz w tym zakresie korzysta z ochrony prawnej przewidzianej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Czy w związku z zamiarem skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów Wnioskodawca prowadzi „na bieżąco” – tj. od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia, ulepszenia kwalifikowanego IP – odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która pozwala wyodrębnić każde kwalifikowane prawo IP, a także pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Tak, z uwagi na zamiar korzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów, Wnioskodawca prowadzi na bieżąco, tj. od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia, ulepszenia kwalifikowanego IP - odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która pozwala wyodrębnić każde kwalifikowane prawo IP, a także pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Z uwagi na zamiar świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów zagranicznych należy wskazać nazwę/nazwy tego/tych kraju/krajów oraz doprecyzować, czy usługi dla tych podmiotów będą wykonywane przez Wnioskodawcę w Polsce czy w kraju, w którym podmiot ten ma siedzibę. W sytuacji, gdy usługi są wykonywane w kraju, w którym podmiot ten ma siedzibę, to należy wskazać, czy działalność gospodarcza w tym państwie będzie prowadzona za pośrednictwem stałej placówki w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a tym państwem.

Wnioskodawca powtórnie wskazuje, że zawarł umowę z przedsiębiorcą którego siedziba znajduje się w Wielkiej Brytanii. Zlecenie Wnioskodawca wykonuje w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, tj. w Polsce.

Czy:

usługi świadczone przez Wnioskodawcę, zgodnie z zawartą umową, są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
Wnioskodawca, wykonując te usługi, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością;
odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi Wnioskodawca czy zlecający wykonanie tych czynności?
Wnioskodawca ponownie wskazuje, że wykonywane prace nie są prowadzone pod kierownictwem zamawiającego, ani w miejscu i czasie przez niego wskazanym. Prace Wnioskodawca wykonuje osobiście, samodzielnie podejmując decyzje o miejscu i czasie wykonywania prac.
Wnioskodawca ponownie wskazuje, że odpowiedzialność z tytułu prowadzonych prac występuje tylko względem zamawiającego.
Wnioskodawca wskazuje, że nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich (użytkowników końcowych).

Czy i w jaki sposób Wnioskodawca obliczy tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Ww. wskaźnik zostanie obliczony wg zasad wskazanych w ustawie, na podstawie prowadzonej odrębnie ewidencji dotyczącej działalności związanej z prawem własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zakreślonym stanie faktycznym możliwe jest skorzystanie z rozwiązań ustawowych i zastosowanie stawki opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, uzyskanego w roku 2020 i następnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest: autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prace rozwojowe są definiowane jako działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Jeżeli prace polegające na wytworzeniu ulepszeń istniejących programów oraz tworzeniu nowych funkcjonalności realizowanych w ramach projektów, stanowią działalność B+R, to dają one możliwość stosowania stawki 5% do uzyskanego dochodu ze sprzedaży praw autorskich oprogramowania.

Prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, nowych funkcjonalności, jak również umożliwiających połączenie dwóch programów mają twórczy charakter. Twórczy charakter działalności B+R odznacza się tym, że realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie wykonawcy. W ujęciu negatywnym twórczy charakter działalności B+R wyklucza uznanie za działalność B+R czynności mające na celu jedynie techniczne wdrożenie produktu lub usług opracowanych przez inny podmiot.

Twórczy charakter prac objętych pytaniem przejawia się w napisaniu i wdrożeniu nowego programu komputerowego od podstaw albo ulepszeniu w istniejących programach funkcjonalności dla użytkownika końcowego lub zamawiającego. Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi własny wytwór.

Prace wykonywane w ramach projektów, stanowią prace rozwojowe. W świetle tego przepisu, definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Realizowane projekty dotyczą tworzenia nowego oprogramowania, bądź nowych funkcjonalności w programach istniejących, prowadzą do powstania nowego albo ulepszonego oprogramowania dostępnego dla użytkownika końcowego, spełniają więc definicję prac rozwojowych.

Prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter. Systematyczny charakter działalności oznacza, że nie ma ona charakteru jednorazowego, lecz jest prowadzona w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej ciągłe prowadzenie w przyszłości. Realizowane projekty mają charakter zorganizowany, a z uwagi na postępujące zmiany technologiczne oraz konieczność sprostania zmieniającym się oczekiwaniom użytkowników końcowych, prace nad tymi projektami nie mają charakteru incydentalnego.

W konsekwencji należy uznać, że realizowane projekty opisane we wniosku, polegające na tworzeniu nowego oprogramowania albo ulepszaniu istniejącego, spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych i tym samym można stosować stawkę 5% do dochodu ze sprzedaży praw autorskich na wytwarzane oprogramowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

---------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielania prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85 ze zm.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej − oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875, 1086),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną [działalność] w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Należy także podkreślić, że podatnik, który chce skorzystać z preferencji IP Box, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl bowiem art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 tej ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Tym samym – stosowanie ulgi IP BOX (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w całości związaną z tworzeniem oraz rozwijaniem programów, podprogramów, narzędzi informatycznych związanych z istniejącym oprogramowaniem. Wnioskodawca w związku z uzyskiwaniem w roku 2019 oraz w roku 2020 dochodów z kwalifikowanego prawa własności, jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego, prowadzi na bieżąco, tj. od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia, ulepszenia kwalifikowanego IP - odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która pozwala wyodrębnić każde kwalifikowane prawo IP, a także pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie tworzone jest wyłącznie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Również w ramach niej jest sprzedawane, wraz z prawami autorskimi obejmującymi zarówno wytworzone ulepszenia, jak i również nowe funkcjonalności. Oprogramowanie wytwarzane oraz rozwijane jest w sposób systematyczny i opiera się na twórczej pracy własnej z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi wspomagających w postaci języków programowania oraz innych technologii i narzędzi informatycznych. Podejmowane czynności, nie są zatem czynnościami rutynowymi, ale stanowią przejaw działalności twórczej, dążąc do wytworzenia nowych rozwiązań oraz ich zastosowań. Z uwagi na powyższe ww. działania zakwalifikować można do prac rozwojowych, w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzone przez Wnioskodawcę prace programistyczne są w części ulepszeniem istniejących rozwiązań w ramach większej całości danego produktu. Jednakże oprócz ww. ulepszeń, Wnioskodawca wytwarza również nowe funkcjonalności, dotychczas nieistniejące w danym produkcie. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prace prowadzone w ramach wykonywania zlecenia mają charakter prac rozwojowych, gdyż obejmują wykorzystanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do tworzenia nowych funkcjonalności lub ulepszania produktu końcowego. Wykonywane przez Wnioskodawcę prace podejmowane są w sposób systematyczny, nie mają incydentalnego charakteru. Prowadzone są w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej ciągłe wykonywanie, w zależności od potrzeb zamawiającego oraz trendów rynkowych. Bez wątpienia prace nad zleceniem mają na celu wytworzenie albo nowej funkcjonalności w istniejącym produkcie zamawiającego, albo takiej jego modyfikacji, która ma charakter ulepszeniowy. W prowadzonych pracach Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych do tworzenia nowych funkcjonalności lub zmian w istniejących funkcjonalnościach w produkcie zamawiającego. Jednocześnie prace te nie mają charakteru czynności rutynowych lub okresowych. Wykonawca działa samodzielnie i w zakresie wytworzonego programu, stanowiącego część większej całości i jest jedynym autorem tej części oraz w tym zakresie korzysta z ochrony prawnej przewidzianej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP, w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji – Wnioskodawca może w rozliczeniu za rok 2020 zastosować do dochodów kwalifikowanych z tytułu tworzenia nowego oprogramowania i ulepszania istniejącego oprogramowania preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O ile zdarzenie przyszłe wyeksponowane we wniosku nie ulegnie zasadniczym zmianom ww. stawkę Zainteresowany będzie mógł zastosować również do dochodów uzyskiwanych z tego tytułu w latach następnych.

Końcowo, należy zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy. Z ww. przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do zadanego pytania. Z uwagi na powyższe, tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – w wydanej interpretacji rozpatrzone. Zatem w przedmiotowej sprawie tut. organ zobowiązany był do wydania rozstrzygnięcia w zakresie możliwości zastosowania stawki opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, uzyskanego w roku 2020 i w latach następnych, nie badał natomiast przesłanek dotyczących opodatkowania stawką 19% w odniesieniu do pozostałych dochodów osiąganych w ramach działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin